Lekker weer een dagje werken

Er zijn hier in de straat al een paar dagen stratenmakers bezig. Momenteel moeten ze dus in de regen heen en weer rijden met kruiwagens, en een van de mannen zit op zijn knieën steentjes in te passen. Gelukkig heb ik een lieve buurvrouw die ze al koffie en koek heeft gegeven
Wat ik me ineens afvroeg, als je zo’n baan hebt en in weer en wind zware dingen moet verplaatsen, in de modder, terwijl alle voorbijgangers opmerkingen maken, heb je dan ook het gevoel van ‘ha lekker, weer een dagje werken’?
Overigens is bij mijn dat gevoel al een tijdje weg. Momenteel heb ik zelfs een erg slechte week, nadat ik gisteren een hoop gezeik heb gekregen over iets wat niet eens mijn schuld was. En vandaag stond er een klus op mijn programma die ik al vanaf december aan het uitstellen ben omdat het te ingewikkeld is en ik er vreselijk tegenop zie om alle informatie te ordenen en daar iets slims van te vinden. Een klus die me ook eigenlijk soort van in de schoenen is geschoven omdat zogenaamd niemand anders het kon.
Het gekke is dat ik die tegenzin nooit had toen ik (als puber) vleeswaren stond te snijden bij AH. Dat was geen heel uitdagend werk, maar ik haalde wel voldoening uit stapels met pakjes keurig gesneden ham en fricandeau.
Hoe houden jullie zin in je (stomme) baan?