Relaties
alle pijlers
Zo pijnlijk: ingeruild en ex gaat gewoon verder
maandag 9 maart 2009 om 14:01
Hallo,
Jullie weten wel dat ik 7 maanden geleden ben ingeruild voor iemand anders, na 5 jaar. Ik vertelde ook al dat we het goed hadden samen, dat hij dat ook vond, maar dat hij, door iemand nieuw te ontmoeten, vond dat 'het ook anders kan', en heeft me verlaten. Hij wou niet kijken hoe we onze relatie een andere draai konden geven, maar wou voor het ieuwe, onbekendere gaan. Wel alleen nadat ik een sms had onderschept, hij heeft het nooit uit zichzelf verteld. Maar zijn gedrag verontrustte me, dus hij heeft zichzelf verraden zonder dat hij het doorhad en ben ik zijn gsm gaan controleren.
Eens hij het niet meer kon ontkennen, is hij stiekem zijn gerief komen halen en wegggegaan. Hij wou niet aan de problemen (ik weet niet wat hem eigenlijk stoorde in onze relatie) werken, en is heel plots weggegaan.
Twee weken later was hij met dat meisje samen, maar ik zou er niet van verschieten als het al eerder aan de gang was. Nu 7 maanden verder probeer ik zoveel mogelijk te lezen, leren en praten met vrienden en famillie, om het zo goed mogelijk te verwerken.
Alleen kan ik het nog allemaal niet loslaten, en kijk ik af en toe in zijn email, want ik weet zijn paswoord dat hij niet veranderd heeft. Nu zag ik dat hij een reis geboekt heeft naar een exotisch land, waar wij eind 2007 nog geweest waren. Via een vriend kan hij goedkoop in chique hotels overnachten. Dus de zalige reis die wij toen met zijn tweeen hebben gedaan, gaat hij nu gewoonweg opnieuw overdoen met zijn nieuwe liefde! Ook 3 weken, in exact dezelfde periode, maar dan 2 jaar later.
Dit doet verschrikkelijk pijn, was het dan echt niets speciaals tussen ons????
Jullie weten wel dat ik 7 maanden geleden ben ingeruild voor iemand anders, na 5 jaar. Ik vertelde ook al dat we het goed hadden samen, dat hij dat ook vond, maar dat hij, door iemand nieuw te ontmoeten, vond dat 'het ook anders kan', en heeft me verlaten. Hij wou niet kijken hoe we onze relatie een andere draai konden geven, maar wou voor het ieuwe, onbekendere gaan. Wel alleen nadat ik een sms had onderschept, hij heeft het nooit uit zichzelf verteld. Maar zijn gedrag verontrustte me, dus hij heeft zichzelf verraden zonder dat hij het doorhad en ben ik zijn gsm gaan controleren.
Eens hij het niet meer kon ontkennen, is hij stiekem zijn gerief komen halen en wegggegaan. Hij wou niet aan de problemen (ik weet niet wat hem eigenlijk stoorde in onze relatie) werken, en is heel plots weggegaan.
Twee weken later was hij met dat meisje samen, maar ik zou er niet van verschieten als het al eerder aan de gang was. Nu 7 maanden verder probeer ik zoveel mogelijk te lezen, leren en praten met vrienden en famillie, om het zo goed mogelijk te verwerken.
Alleen kan ik het nog allemaal niet loslaten, en kijk ik af en toe in zijn email, want ik weet zijn paswoord dat hij niet veranderd heeft. Nu zag ik dat hij een reis geboekt heeft naar een exotisch land, waar wij eind 2007 nog geweest waren. Via een vriend kan hij goedkoop in chique hotels overnachten. Dus de zalige reis die wij toen met zijn tweeen hebben gedaan, gaat hij nu gewoonweg opnieuw overdoen met zijn nieuwe liefde! Ook 3 weken, in exact dezelfde periode, maar dan 2 jaar later.
Dit doet verschrikkelijk pijn, was het dan echt niets speciaals tussen ons????
woensdag 20 mei 2009 om 18:35
quote:muisje08 schreef op 20 mei 2009 @ 15:52:
Tuurlijk zal HIJ er geen zin in hebben. Maar ik heb het hem destijds gemakkelijk gemaakt, en hem laten gaan. En nee, ik kijk niet meer in zijn mailbox.
Het reusltaat voor mij is dat ik niet weet waarom. Omdat het echt waar heel goed leek te zitten tussen ons. Ik weet nu wat de pijnpunten waren, maar die waren niet onoverkomelijk.
Kennelijk voor hem wel. Hij vond het niet goed genoeg, dat zou je nu toch kunnen concluderen?
Maar daar wil ik het niet meer over hebben met hem. Ik zou alleen graag de echte reden willen weten, hoe hard die ook mag zijn. Ik hoop het dan echt te kunnen afsluiten, want zonder die antwoorden blijkt het me niet te lukken.Met 'de antwoorden' waarschijnlijk ook niet. Je legt de verantwoordleijkheid voor jouw afsluiten nu alleen maar bij hem. Misschien dat het comfortabel is, omdat te doen. Zolang jij denkt dat hij jouw nog een verklaring schuldig is, hoef je niet te stoppen met zwelgen en door te gaan met je eigen leven. Je moet uit die 'comfort' zone stappen en dat kan je alleen zelf doen. Misschien dat je nog zoveel aan je verdriet hangt omdat dat het enige is wat je nu nog kent. En hoewel dat klote is, is het wel iets wat bekend en 'vertrouwt' voelt. Durf door te gaan en durf je leven gewoon weer op te pakken.
Tuurlijk zal HIJ er geen zin in hebben. Maar ik heb het hem destijds gemakkelijk gemaakt, en hem laten gaan. En nee, ik kijk niet meer in zijn mailbox.
Het reusltaat voor mij is dat ik niet weet waarom. Omdat het echt waar heel goed leek te zitten tussen ons. Ik weet nu wat de pijnpunten waren, maar die waren niet onoverkomelijk.
Kennelijk voor hem wel. Hij vond het niet goed genoeg, dat zou je nu toch kunnen concluderen?
Maar daar wil ik het niet meer over hebben met hem. Ik zou alleen graag de echte reden willen weten, hoe hard die ook mag zijn. Ik hoop het dan echt te kunnen afsluiten, want zonder die antwoorden blijkt het me niet te lukken.Met 'de antwoorden' waarschijnlijk ook niet. Je legt de verantwoordleijkheid voor jouw afsluiten nu alleen maar bij hem. Misschien dat het comfortabel is, omdat te doen. Zolang jij denkt dat hij jouw nog een verklaring schuldig is, hoef je niet te stoppen met zwelgen en door te gaan met je eigen leven. Je moet uit die 'comfort' zone stappen en dat kan je alleen zelf doen. Misschien dat je nog zoveel aan je verdriet hangt omdat dat het enige is wat je nu nog kent. En hoewel dat klote is, is het wel iets wat bekend en 'vertrouwt' voelt. Durf door te gaan en durf je leven gewoon weer op te pakken.
woensdag 20 mei 2009 om 18:44
Tjonge zeg...
Mijn relatie is nu sinds zondag uit.
Tuurlijk heb ik verdriet en er spelen ook nog een aantal andere factoren mee (net een appartement in zijn woonplaats gehuurd),
maarrrr....als ik dit nu lees dan geloof ik dat ik er nu al aardig mee omga.
Natuurlijk heb ik ook wel vragen, en lijkt het het ene moment heel dramatisch, en het volgende moment lijkt de rust weer terug.
Ik denk dat dit vooral komt omdat ik me een ding heb voorgenomen in mijn leven: Wat er ook gebeurd, ik ben er voor mij.
Ik luister trouwens veel naar het liedje 'ik hou van mij' van Harrie Jekkers. Een tip voor je Muisje.
Luister dit liedje en laat het even op je inwerken.
Verdriet mag er zijn, maar wat ik er zelf nu mee doe is het uitten als dat nodig is, en dan tranen drogen en bedenken wat fijn is om (even) te gaan doen.
Ik heb trouwens in het verleden ook wel eens langer (geen maaaaanden trouwens) heel intens verdriet gehad.
Maar ik heb wel geleerd dat het ook komt omdat je eigenlijk jezelf gewoon heel erg laag inschat.
Geloof me maar dat daar het herstel begint, bij jezelf weer waardevol te voelen. Dan zie je ook vanzelf dat het verdriet uiteindelijk daar zat, en maar voor een klein deel bij die gozer.
Mijn relatie is nu sinds zondag uit.
Tuurlijk heb ik verdriet en er spelen ook nog een aantal andere factoren mee (net een appartement in zijn woonplaats gehuurd),
maarrrr....als ik dit nu lees dan geloof ik dat ik er nu al aardig mee omga.
Natuurlijk heb ik ook wel vragen, en lijkt het het ene moment heel dramatisch, en het volgende moment lijkt de rust weer terug.
Ik denk dat dit vooral komt omdat ik me een ding heb voorgenomen in mijn leven: Wat er ook gebeurd, ik ben er voor mij.
Ik luister trouwens veel naar het liedje 'ik hou van mij' van Harrie Jekkers. Een tip voor je Muisje.
Luister dit liedje en laat het even op je inwerken.
Verdriet mag er zijn, maar wat ik er zelf nu mee doe is het uitten als dat nodig is, en dan tranen drogen en bedenken wat fijn is om (even) te gaan doen.
Ik heb trouwens in het verleden ook wel eens langer (geen maaaaanden trouwens) heel intens verdriet gehad.
Maar ik heb wel geleerd dat het ook komt omdat je eigenlijk jezelf gewoon heel erg laag inschat.
Geloof me maar dat daar het herstel begint, bij jezelf weer waardevol te voelen. Dan zie je ook vanzelf dat het verdriet uiteindelijk daar zat, en maar voor een klein deel bij die gozer.
woensdag 20 mei 2009 om 19:25
Het verbaast mij nogal dat je therapeute je het advies geeft contact met je exvriend te zoeken. Het zou mijns inziens wijzer zijn om je op jezelf te richten en jezelf sterker te maken. Je zult in het leven wel vaker situaties tegenkomen die je misschien onterecht vindt, die je verdriet doen, of waarbij je geen antwoorden krijgt die je wilt...
Oma Erwt
Oma Erwt
Peas on earth!
donderdag 21 mei 2009 om 23:19
Ik hou van mij – Harry Jekkers
Ik hou van.. mij
hoor je nooit zingen
Ik hou van mij
wordt nooit gezegd
maar ik hou van mij
ga ik toch zingen
want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt!
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan!
Ik blijf bij mij, en niet voor even
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd
ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven
ik blijf bij mij, totdat de dood mij scheidt!
Ik hou van jou
zeg ik soms ook wel
Ik hou van jou, schat en ik meen het echt
maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel
zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht!
Ik hou van mij, van mij, van mij
en van geen ander
Want ik ben verreweg, de leukste die ik ken
Ik hoef mezelf zo nodig ook van mij niet te veranderen
ik hou van mij mezelf, gewoon zo als ik ben
Want ik hou van jou
betekent meestal:
schat, hier heb je mijn problemen, los maar op!
ik leef in een hel en verwacht van jou de hemel
Je geeft de hel weg, dank je wel zeg,
rot lekker op
Want houden van een ander,
dat heb jij alleen maar nodig
omdat je niet genoeg kan houden van jezelf
Hou van jou joh, maak de ander overbodig,
want ware liefde, geloof me, begint áltijd
bij jezelf
want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt, die geeft pas echt iets kostbaars
als ie ik hou van jou tegen een ander zegt
Ik hou van.. mij
hoor je nooit zingen
Ik hou van mij
wordt nooit gezegd
maar ik hou van mij
ga ik toch zingen
want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt!
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan!
Ik blijf bij mij, en niet voor even
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd
ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven
ik blijf bij mij, totdat de dood mij scheidt!
Ik hou van jou
zeg ik soms ook wel
Ik hou van jou, schat en ik meen het echt
maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel
zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht!
Ik hou van mij, van mij, van mij
en van geen ander
Want ik ben verreweg, de leukste die ik ken
Ik hoef mezelf zo nodig ook van mij niet te veranderen
ik hou van mij mezelf, gewoon zo als ik ben
Want ik hou van jou
betekent meestal:
schat, hier heb je mijn problemen, los maar op!
ik leef in een hel en verwacht van jou de hemel
Je geeft de hel weg, dank je wel zeg,
rot lekker op
Want houden van een ander,
dat heb jij alleen maar nodig
omdat je niet genoeg kan houden van jezelf
Hou van jou joh, maak de ander overbodig,
want ware liefde, geloof me, begint áltijd
bij jezelf
want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt, die geeft pas echt iets kostbaars
als ie ik hou van jou tegen een ander zegt
vrijdag 22 mei 2009 om 17:10
quote:heejhallo schreef op 20 mei 2009 @ 18:31:
[...]
Is er een waarom nodig? Is niet meer genoeg voelen niet genoeg reden?
Ik vind dat je het hele idee van 'afsluiten' veel te veel idealiseert. Het aflsuiten voor jezelf, dat kan alleen jij doen. Die verantwoordelijkheid ligt zeker niet bij hem. Hij heeft het afgesloten, hij is nu bij een ander. Ik voorspel je dat wat hij ook te zeggen heeft in het hypothetische afsluitgesprek, het je toch geen voldoening zal geven.
Geef anders eens een voorbeeld van wat hij je zou kunnen zeggen wat het voor jou afgesloten maakt. Wat kan deze man je vertellen dat het ineens wél afgeloten voor je maakt?
Hier ben ik het helemaal mee eens en ik spreek uit ervaring. Je denkt nu dat hij een reden voor het beëindigen van de relatie kan geven waardoor het voor jou écht klaar is, maar wat zou dat dan moeten zijn? Het zal sowieso niet iets leuks zijn om te horen, dus waarom zou je daar vrijwillig naar solliciteren?
Nee echt, waar je naartoe moet is het moment dat het antwoord op die vragen je niet meer interesseert. Net als dat je niet meer in zijn e-mail kijkt, niet omdat je je zo goed kunt inhouden maar omdat je gewoon wel wat beters te doen hebt. Maar goed, dat kan allemaal best lang duren.
In mijn geval (zie pagina 8 van dit topic) negeert mijn ex me al jaren als we elkaar tegenkomen met andere mensen erbij. Doet gewoon net alsof hij me niet ziet, al staan we de hele avond samen op een feestje. Als ie alleen is, zegt hij me wél gedag. Daar was ik de eerste drie jaar nadat het uit was WOEST om, zo kinderachtig en de-makkelijke-weg en zo. En ik verdiende beter, vond ik, en ik zou me niet zo laten behandelen, no way dat hij de touwtjes in handen mocht hebben... etc. etc. Nu denk ik: gut man, doe vooral wat je niet laten kunt. Het interesseert me geen bal of jij hallo zegt of niet. En het heeft dus jaren geduurd voordat ik zo ver was, maar het is HEERLIJK.
(Helaas is mijn moeder nog steeds heel kwaad op hem en riep ze laatst nog dat ze hem erop aan gaat spreken als ze hem weer eens tegenkomt. En het kan me allemaal wel niets meer kunnen schelen, maar dat gaat toch ook wat ver )
Mijn advies is dus: niet doen. Want eigenlijk is de enige reden dat je dit wil doen, dat je hem weer wil zien. En dan kun je weer helemaal opnieuw beginnen.
[...]
Is er een waarom nodig? Is niet meer genoeg voelen niet genoeg reden?
Ik vind dat je het hele idee van 'afsluiten' veel te veel idealiseert. Het aflsuiten voor jezelf, dat kan alleen jij doen. Die verantwoordelijkheid ligt zeker niet bij hem. Hij heeft het afgesloten, hij is nu bij een ander. Ik voorspel je dat wat hij ook te zeggen heeft in het hypothetische afsluitgesprek, het je toch geen voldoening zal geven.
Geef anders eens een voorbeeld van wat hij je zou kunnen zeggen wat het voor jou afgesloten maakt. Wat kan deze man je vertellen dat het ineens wél afgeloten voor je maakt?
Hier ben ik het helemaal mee eens en ik spreek uit ervaring. Je denkt nu dat hij een reden voor het beëindigen van de relatie kan geven waardoor het voor jou écht klaar is, maar wat zou dat dan moeten zijn? Het zal sowieso niet iets leuks zijn om te horen, dus waarom zou je daar vrijwillig naar solliciteren?
Nee echt, waar je naartoe moet is het moment dat het antwoord op die vragen je niet meer interesseert. Net als dat je niet meer in zijn e-mail kijkt, niet omdat je je zo goed kunt inhouden maar omdat je gewoon wel wat beters te doen hebt. Maar goed, dat kan allemaal best lang duren.
In mijn geval (zie pagina 8 van dit topic) negeert mijn ex me al jaren als we elkaar tegenkomen met andere mensen erbij. Doet gewoon net alsof hij me niet ziet, al staan we de hele avond samen op een feestje. Als ie alleen is, zegt hij me wél gedag. Daar was ik de eerste drie jaar nadat het uit was WOEST om, zo kinderachtig en de-makkelijke-weg en zo. En ik verdiende beter, vond ik, en ik zou me niet zo laten behandelen, no way dat hij de touwtjes in handen mocht hebben... etc. etc. Nu denk ik: gut man, doe vooral wat je niet laten kunt. Het interesseert me geen bal of jij hallo zegt of niet. En het heeft dus jaren geduurd voordat ik zo ver was, maar het is HEERLIJK.
(Helaas is mijn moeder nog steeds heel kwaad op hem en riep ze laatst nog dat ze hem erop aan gaat spreken als ze hem weer eens tegenkomt. En het kan me allemaal wel niets meer kunnen schelen, maar dat gaat toch ook wat ver )
Mijn advies is dus: niet doen. Want eigenlijk is de enige reden dat je dit wil doen, dat je hem weer wil zien. En dan kun je weer helemaal opnieuw beginnen.
