Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
maandag 25 mei 2009 om 15:25
quote:philomein schreef op 25 mei 2009 @ 10:57:
Dat is ook wel een soort tegenstrijdigheid. Aan de ene kant altijd rekening houden met anderen en de eeuwige vraag "mag ik er zijn" die onzekerheid. Aan de andere kant die constante eis naar de omgeving. Het heeft iets heel egocentrisch die onzekerheid.
Philomein, wat een treffend stuk van je. En dit helemaal. Je weet het goed te omschrijven, ik dacht er over na dit weekend en kon het niet benoemen. En opeens staat het daar.
Ook voor mij geldt: helemaal goed en erg fijn te lezen dat het zo goed klikt tussen jullie!
Hier gaat het redelijk, door ziekte schoonvader komen er allemaal beelden van m'n eigen vader boven. Van die herinneringen die allang ergens ver weg lagen opgeslagen en waar ik helemaal niet meer mee bezig ben. Opeens flitsen ze weer op. Ik ben daar niet blij mee maar probeer het maar te laten, me niet te gaan verzetten maar er ook niet in mee te gaan. Beetje verwarrend en ook vermoeiend merk ik.
Het mooie weer maakt veel goed, ik heb dit weekend heerlijk in de zon m'n boek uitgelezen
EV had computerprobemen, wellicht is dat de reden van haar afwezigheid.
Fijne dag nog!
Dat is ook wel een soort tegenstrijdigheid. Aan de ene kant altijd rekening houden met anderen en de eeuwige vraag "mag ik er zijn" die onzekerheid. Aan de andere kant die constante eis naar de omgeving. Het heeft iets heel egocentrisch die onzekerheid.
Philomein, wat een treffend stuk van je. En dit helemaal. Je weet het goed te omschrijven, ik dacht er over na dit weekend en kon het niet benoemen. En opeens staat het daar.
Ook voor mij geldt: helemaal goed en erg fijn te lezen dat het zo goed klikt tussen jullie!
Hier gaat het redelijk, door ziekte schoonvader komen er allemaal beelden van m'n eigen vader boven. Van die herinneringen die allang ergens ver weg lagen opgeslagen en waar ik helemaal niet meer mee bezig ben. Opeens flitsen ze weer op. Ik ben daar niet blij mee maar probeer het maar te laten, me niet te gaan verzetten maar er ook niet in mee te gaan. Beetje verwarrend en ook vermoeiend merk ik.
Het mooie weer maakt veel goed, ik heb dit weekend heerlijk in de zon m'n boek uitgelezen
EV had computerprobemen, wellicht is dat de reden van haar afwezigheid.
Fijne dag nog!
maandag 25 mei 2009 om 16:04
Philomein, wat een eerlijke reactie van jou gisteravond. Fijn dat je dat ook op durft te schrijven.
Ik kan me dat gevoel heel goed voorstellen.
Maar ik hoop ook dat het jou (en de rest) niet tegenhoudt in een eventuele meeting met zijn allen. Al snap ik wel dat het lastig kan zijn, omdat een aantal mensen elkaar nu kent.
Maar ik wil de rest ook net zo graag eens ontmoeten.
En voor mij hoort iedereen hier erbij, is even belangrijk, of je nu wel of niet wil meeten.
Lynne, kan me voorstellen dat het verwarrend is die herinneringen die nu voorbij komen.
Sterkte met alles wat er nu gaande is bij jezelf en in de familie.
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Ben wel op tijd naar bed gegaan, maar kon niet in slaap komen. Vannacht een uurtje eruit gegaan, kwam nog een andere nachtbraker tegen op msn , en daarna weer een poging gedaan. Vanochtend even in slaap gevallen, hooguit een half uurtje.
Dus nu erg moe na een nacht overslaan. Vandaag op het werk ging het wel redelijk, al ben ik wel heel wazig en licht in mijn hoofd.
Goede nieuws is dat mijn afspraak van vandaag is verzet, een vriendin zou komen eten. Nu kan ik toch even instorten en misschien even slapen zo.
Ik kan me dat gevoel heel goed voorstellen.
Maar ik hoop ook dat het jou (en de rest) niet tegenhoudt in een eventuele meeting met zijn allen. Al snap ik wel dat het lastig kan zijn, omdat een aantal mensen elkaar nu kent.
Maar ik wil de rest ook net zo graag eens ontmoeten.
En voor mij hoort iedereen hier erbij, is even belangrijk, of je nu wel of niet wil meeten.
Lynne, kan me voorstellen dat het verwarrend is die herinneringen die nu voorbij komen.
Sterkte met alles wat er nu gaande is bij jezelf en in de familie.
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Ben wel op tijd naar bed gegaan, maar kon niet in slaap komen. Vannacht een uurtje eruit gegaan, kwam nog een andere nachtbraker tegen op msn , en daarna weer een poging gedaan. Vanochtend even in slaap gevallen, hooguit een half uurtje.
Dus nu erg moe na een nacht overslaan. Vandaag op het werk ging het wel redelijk, al ben ik wel heel wazig en licht in mijn hoofd.
Goede nieuws is dat mijn afspraak van vandaag is verzet, een vriendin zou komen eten. Nu kan ik toch even instorten en misschien even slapen zo.
maandag 25 mei 2009 om 16:52
Hoi lieve allemaal, wat een wijze woorden zijn er hier gesproken. Ik merk dat ik er ook moeite mee heb. Aan de ene kant erbij willen horen en aan de andere kant merken dat het leven niet zo werkt en dat ik maar een klein onderdeel in het leven van een ander ben. Dat als mijn leven voor mijn gevoel op pauze staat dat bij anderen helemaal niet zo is.
Het roept een beetje het oude gevoel op van "alsof de wereld zonder mij veel beter door kan draaien".
Ik voel me helemaal niet depressief of zo, maar het gevoel buitengesloten, overgeslagen te worden (of de angst daarvoor en de herinnering daaraan) roept wel dat soort gedachtes op.
Omdat ik merk dat 40 uur werken/studeren in de week er de komende tijd niet in zit heb ik het gevoel een beetje stil te staan. Ik weet niet zo goed te verzinnen 'wat nu?" Daarnaast heb ik privenieuws gehoord dat echt heel geweldig is, maar mij wel confronteert met mijn eigen -alleenstaande- bestaan.
Dat is niet altijd makkelijk. Er zijn tijden dat dat best lastig gaat. Ik trek me dan terug en kom dagen mijn huis niet uit. Lezen, puzzelen, tv kijken, borduren en slapen. Meer doe ik niet. Behalve eten. Vaak omdat ik niet weet wat te doen. Ik heb geen zin om elke keer maar een activiteit voor mezelf te verzinnen. Naast dat ik daar geen zin in heb mis ik een bepaalde vrijheid van denken. Dingen gewoon doen, ik heb er moeite mee. Financieel is er ook niet veel vrijheid, en dat beperkt het denken van mij ook. Vergeleken met anderen ben ik relatief goed af, maar gekke dingen doen kan niet.
Als ik aan het werk ben is er niks aan de hand. Ik geniet van de kinderen, van de collega's.... het werk verveelt niet. Maar aan het eind van het dagdeel wacht een verder lege allene dag.
Ik heb net een vriendin aan de lijn en die begint dan over een relatie. Maar of dat nou de aangewezen oplossing is... Het is lekker als je een leven hebt waarin er iemand is die op je wacht en die je nodig heeft. Bij mij is dat nu eenmaal niet zo en ik zie ook wel de voordelen daarvan in. Net als dat ik de nadelen van een relatie en evt. kinderen zie.
Wat de vakantie betreft ben ik actief aan het zoeken. Ik heb al een hele leuke cursus van crea in A'dam gevonden van een week. Dat kan ik combineren met oppassen op huizen dan. Buitenkunst is ook een optie, al haat ik kamperen en heb ik er ook geen spullen voor. Verder is er in een dorp verderop een uitgebreide kinderspeelweek en daar kan ik ook vrijwilligerswerk gaan doen. Kijken naar groepsreizen doe ik ook maar die zijn behoorlijk aan de prijs. Al met al ben ik er wel mee bezig.
Het roept een beetje het oude gevoel op van "alsof de wereld zonder mij veel beter door kan draaien".
Ik voel me helemaal niet depressief of zo, maar het gevoel buitengesloten, overgeslagen te worden (of de angst daarvoor en de herinnering daaraan) roept wel dat soort gedachtes op.
Omdat ik merk dat 40 uur werken/studeren in de week er de komende tijd niet in zit heb ik het gevoel een beetje stil te staan. Ik weet niet zo goed te verzinnen 'wat nu?" Daarnaast heb ik privenieuws gehoord dat echt heel geweldig is, maar mij wel confronteert met mijn eigen -alleenstaande- bestaan.
Dat is niet altijd makkelijk. Er zijn tijden dat dat best lastig gaat. Ik trek me dan terug en kom dagen mijn huis niet uit. Lezen, puzzelen, tv kijken, borduren en slapen. Meer doe ik niet. Behalve eten. Vaak omdat ik niet weet wat te doen. Ik heb geen zin om elke keer maar een activiteit voor mezelf te verzinnen. Naast dat ik daar geen zin in heb mis ik een bepaalde vrijheid van denken. Dingen gewoon doen, ik heb er moeite mee. Financieel is er ook niet veel vrijheid, en dat beperkt het denken van mij ook. Vergeleken met anderen ben ik relatief goed af, maar gekke dingen doen kan niet.
Als ik aan het werk ben is er niks aan de hand. Ik geniet van de kinderen, van de collega's.... het werk verveelt niet. Maar aan het eind van het dagdeel wacht een verder lege allene dag.
Ik heb net een vriendin aan de lijn en die begint dan over een relatie. Maar of dat nou de aangewezen oplossing is... Het is lekker als je een leven hebt waarin er iemand is die op je wacht en die je nodig heeft. Bij mij is dat nu eenmaal niet zo en ik zie ook wel de voordelen daarvan in. Net als dat ik de nadelen van een relatie en evt. kinderen zie.
Wat de vakantie betreft ben ik actief aan het zoeken. Ik heb al een hele leuke cursus van crea in A'dam gevonden van een week. Dat kan ik combineren met oppassen op huizen dan. Buitenkunst is ook een optie, al haat ik kamperen en heb ik er ook geen spullen voor. Verder is er in een dorp verderop een uitgebreide kinderspeelweek en daar kan ik ook vrijwilligerswerk gaan doen. Kijken naar groepsreizen doe ik ook maar die zijn behoorlijk aan de prijs. Al met al ben ik er wel mee bezig.
maandag 25 mei 2009 om 17:03
Hopelijk lukt het vanavond wel om te slapen Saar!
Lynn, ik heb vanmiddag in het bos zitten lunchen en heerlijk hele moeilijke sudoku's zitten maken. Er kwamen heel wat honden langs en ik was blij om te merken dat ik er lang niet meer zo paniosch voor ben. Oogcontact vermijden en het baasje aan blijven kijken werkt. (ik had allerlei lekkere dingen bij me en dat was natuurlijk hartstikke interessant.)
Sponge, dat lijkt mij idd best dubbel, 6 juni. Het herdenken van je dochtertje en mensen helpen feest te vieren...
Appel: sterkte, ik denk aan je.
Claire, ik schijf zo nog even wat op hyves.
Iry, ik hoop dat je een beetje bijgekomen bent. Fijn dat je een adres hebt om niks te hoeven doen. Het zal niet voor niks zijn dat de meiden het voorgesteld hebben. Goed van je dat er gebruik van hebt gemaakt.
Verder een hele warme zwaai aan iedereen!
Lynn, ik heb vanmiddag in het bos zitten lunchen en heerlijk hele moeilijke sudoku's zitten maken. Er kwamen heel wat honden langs en ik was blij om te merken dat ik er lang niet meer zo paniosch voor ben. Oogcontact vermijden en het baasje aan blijven kijken werkt. (ik had allerlei lekkere dingen bij me en dat was natuurlijk hartstikke interessant.)
Sponge, dat lijkt mij idd best dubbel, 6 juni. Het herdenken van je dochtertje en mensen helpen feest te vieren...
Appel: sterkte, ik denk aan je.
Claire, ik schijf zo nog even wat op hyves.
Iry, ik hoop dat je een beetje bijgekomen bent. Fijn dat je een adres hebt om niks te hoeven doen. Het zal niet voor niks zijn dat de meiden het voorgesteld hebben. Goed van je dat er gebruik van hebt gemaakt.
Verder een hele warme zwaai aan iedereen!
maandag 25 mei 2009 om 22:15
Zooo, hier ben ik dan eindelijk weer!
Inderdaad computerproblemen, pc is pas sinds vanavond weer back in the house, en er moet nog e.e.a. geïnstalleerd worden.
Poehhhh, alles bijgelezen en mijn hoofd is zwaar en pijnlijk geworden. Had een bérg mails in mijn box, ook veel meldingen via hyves etc.
Sjonge, ben je even vier dagen niet online!
Philo, helemaal herkenbaar wat je schrijft. Voel ik precies hetzelfde. En Wurm, je verwoordt het weer geweldig. Eigenlijk wil ik ook helemaal de enige client zijn bij mijn therapeute, alles exclusief voor mij, alles draait om mij. Kinderachtig hoor, maar dat komt natuurlijk omdat ik dat als kind nooit beleefd heb. Gelukkig ben ik voor EM wel de enige die ertoe doet in zijn wereld, dat dan weer wel.
Maar goed.
Er is hier veel gebeurd de afgelopen dagen.
Ik ben bij het NOS Journaal geweest, interview over kinderontvoering, mijn kinderen natuurlijk. Dat was zaterdag.
Vandaag was dan de Internationale Dag van de Vermiste Kinderen, en was de ballonnenactie te zien bij het Jeugdjournaal. Ook ballonnen voor mijn kinderen!!
Door dit alles ben ik natuurlijk ook weer veel met mijn kinderen bezig geweest. Ik parkeer het normaal gezien wel ergens lekker verstandig in mijn achterhoofd, maar nu voel ik behoorlijk dat ik ook moeder ben en dat ik ze kwijt ben!
Oh, wat miste ik mijn internetcontacten. Echt heel erg. Het was alsof al die lijntjes met internet wel mijn huis binnenkwamen, maar daar stopte het. Er hing geen apparaat aan, zeg maar. En dat voelde heel erg afgeknipt van de buitenwereld. Tegelijkertijd was het ook ergens heel rustig. Ik had minder afleiding en werd daardoor meer met mezelf geconfronteerd. Daardoor zie ik wel dat ik internet ook gebruik om maar minder met mezelf bezig te hoeven zijn. Gewoon me verdiepen in andermans levens, dan hoef ik niet naar mezelf te kijken. Zelfs al schrijf ik over mezelf, het is toch meer afstandelijk, juist door dit medium. Snappen jullie hier nog iets van?
Verder grote zelfoverwinning vandaag, want ik heb mijn ongenoegens besproken met de twee PMT-therapeutes vandaag, en ik leef nog steeds en ben zelfs trots op mezelf.
Genoeg even voor nu, mijn hoofd tolt. Heel veel liefs aan jullie allemaal!
Inderdaad computerproblemen, pc is pas sinds vanavond weer back in the house, en er moet nog e.e.a. geïnstalleerd worden.
Poehhhh, alles bijgelezen en mijn hoofd is zwaar en pijnlijk geworden. Had een bérg mails in mijn box, ook veel meldingen via hyves etc.
Sjonge, ben je even vier dagen niet online!
Philo, helemaal herkenbaar wat je schrijft. Voel ik precies hetzelfde. En Wurm, je verwoordt het weer geweldig. Eigenlijk wil ik ook helemaal de enige client zijn bij mijn therapeute, alles exclusief voor mij, alles draait om mij. Kinderachtig hoor, maar dat komt natuurlijk omdat ik dat als kind nooit beleefd heb. Gelukkig ben ik voor EM wel de enige die ertoe doet in zijn wereld, dat dan weer wel.
Maar goed.
Er is hier veel gebeurd de afgelopen dagen.
Ik ben bij het NOS Journaal geweest, interview over kinderontvoering, mijn kinderen natuurlijk. Dat was zaterdag.
Vandaag was dan de Internationale Dag van de Vermiste Kinderen, en was de ballonnenactie te zien bij het Jeugdjournaal. Ook ballonnen voor mijn kinderen!!
Door dit alles ben ik natuurlijk ook weer veel met mijn kinderen bezig geweest. Ik parkeer het normaal gezien wel ergens lekker verstandig in mijn achterhoofd, maar nu voel ik behoorlijk dat ik ook moeder ben en dat ik ze kwijt ben!
Oh, wat miste ik mijn internetcontacten. Echt heel erg. Het was alsof al die lijntjes met internet wel mijn huis binnenkwamen, maar daar stopte het. Er hing geen apparaat aan, zeg maar. En dat voelde heel erg afgeknipt van de buitenwereld. Tegelijkertijd was het ook ergens heel rustig. Ik had minder afleiding en werd daardoor meer met mezelf geconfronteerd. Daardoor zie ik wel dat ik internet ook gebruik om maar minder met mezelf bezig te hoeven zijn. Gewoon me verdiepen in andermans levens, dan hoef ik niet naar mezelf te kijken. Zelfs al schrijf ik over mezelf, het is toch meer afstandelijk, juist door dit medium. Snappen jullie hier nog iets van?
Verder grote zelfoverwinning vandaag, want ik heb mijn ongenoegens besproken met de twee PMT-therapeutes vandaag, en ik leef nog steeds en ben zelfs trots op mezelf.
Genoeg even voor nu, mijn hoofd tolt. Heel veel liefs aan jullie allemaal!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 25 mei 2009 om 22:59
Lieve allemaal,
Lynne, hoe gaat het ondertussen met je schoonvader? En met je dochter? Kan die zich nog een beetje concentreren?
Wat moeilijk, terugkomende herinneringen. Ik hoop dat ze je niet opslokken. Een boek en een lekker zonnetje geven dan wel even de broodnodige afleiding.
Saar, klote zeg, vannacht. Ineens helemaal van het pad af... Gooien we natuurlijk gewoon nog even op de medicijnen, want dan betekent het dat het snel weer over is.
Meevaller dat je eet-date dan niet doorging. Want hoe lief vriendin ook zal zijn, als je zo moe bent kan ik me voorstellen dat je gewoon wilt zitten en hangen/slapen.
Lieve Hanke,
Er klinkt wat bitters in je bericht. Het is gewoon ook 'niet eerlijk'. Je doet ontzettend hard je best, je werkt je uit de naad, doet keurig wat men aanraad, en dan zit je uiteindelijk keurig thuis, maar je voelt je alleen.
Is het raar als ik vraag of het niet mogelijk is om nog een ochtend/middag extra met de pukkies aan de slag te gaan? Als je je daar zo goed bij voelt?
Want je dagen uitzitten met hobbies bedenken, nee, dat is niet relaxed.
Merk dat ik er zelf soms ook tegenaan loop dat ik niet goed weet wat ik met al mn tijd moet. Omdat dingen 'doen' teveel moeite lijkt, maar niets doen ook gaat vervelen.
Een relatie is een fijne extra, maar in dit gevoel voor mij geen oplossing moet ik zeggen. Hij heeft namelijk regelmatig wat beters te doen dan mij vermaken, en zelfs dan kan ik me nog heel heel heel erg alleen voelen.
Merk dat het bij mij meer te maken heeft met ook ander intermenselijk contact. Vriendschappen, dingen samen doen en werken maken me vrolijk door de contacten met anderen.
Zou regelmatig dignen afspreken met vrienden kunnen helpen? Al zijn het maar van die stomme dingen als 'samen boodschappen doen' of 'samen eten'.
Ik vind het wel heel naar te lezen dat je je buitengesloten voelt, net als vroeger.
Heb vanmiddag trouwens, ik was de vloer schrobben bij beste vriendin, het gehad over 'ik wil er gewoon ook altijd bij zijn'/'ik wil niet dat je het leuk hebt zonder mij'.
Grappige was dat we dit afgelopen dagen allebei zo ervaarden.
Zij vond het maar niets dat ik 2 'vreemde' meiden te logeren had en niet bij de dingen was die de vriendinnen thuis ondernomen. Ze miste me, voelde zich buitengesloten, en toen ze hoorde dat ik gister voor de deur stond en ze er niet was dacht ze zelfs even 'ha, net goed. jij was er ook niet'.
Ikzelf vond het dus eigenlijk niets dat ze het ook gewoon leuk had gehad zonder mij met de meiden. Dat hun leuke dingen gewoon ook doorgingen. Ze mij blijkbaar niet misten.
Maar omdat ik zelf gekozen had voor andere plannen was dat iets anders. En ergens dacht ik stiekum 'ha. weet je ook eens hoe het voelt als jij weer eens met 'ken ik niet' afspreekt.'
Het uitspreken van deze gedachtes en gevoelens was fijn. En we moesten er wel om lachen.
Het relativeerde ook wel een hoop eigenlijk. Ze had me dus wel degelijk gemist, en zelfs regelmatig gedacht 'wat zou het leuk zijn als Wurm hier ook bij was', en ik bleek het veel over haar gehad te hebben, en ook nogal eens gedacht had 'was ze er ook maar bij'.
En dat we nog steeds van elkaar hielden, en elkaar de leukste vonden. *kots*
Dus, dank Philo!!!!
We hadden het er trouwens ook over dat dat best lastig moet zijn binnen 'ons' groepje. Wij hebben een e-nor-me klik samen. En er zijn twee girls waar we ook echt een heftige klik mee hebben.
De vijfde (we zijn met 10, 5 dames&partners) vinden we ook wel lief, en ze hoort er gewoon bij, maar hebben we toch gewoon wat minder klik mee.
Niet iemand waar ik een middag lang mee kan kletsen.
We zouden haar nooit bewust willen kwetsen, proberen dat ook te voorkomen, maar ja, soms zijn we nu eenmaal liever met zijn twee, drie (wordt geaccepteerd), of met zijn vier. En dat laatste is gewoon toch moeilijk.
Zit hier ook echt met mezelf over in de knoop!
Ze hoort erbij. Echt. Ik vind haar ook een lieve meid. Maar ze is not my type. Dus samen zijn kost me toch wel wat inspanning. En soms heb ik daar gewoon geen zin in.
Maar dat voelt tegelijkertijd ook zò rot...
Nouja, blabla.
Dat bedachten we dus. Gelukkig heeft ze tegenwoordig een kindje, en gebeurd het dus regelmatig 'vanzelf' dat we met zijn vieren zijn. Maar ik voel me wel schuldig hoor.
Anyway, vandaag dankzij goede idee van Iry mn bank gereinigd met een tapijtreiniger van de Karwei.
Dikke lol, want alles nat, en het water dat eraf komt was errug vies. Het resultaat is ook erg goed geworden!
de grauwe laag bij de zitplekken is weg, en flinke vlekken zijn vage kleurverschilletjes geworden. Die ik waarcshijnlijk vooral zie omdat ik het weet .
Dusse: tnx Ier!!! Goed idee!!!!
Daarna met hetzelfde ding nog maar even vloer van vriendin schoongemaakt, die het stomme idee had ooit om witte vloerbedekking te nemen. Mafkees.
Maar ook daar alles superschoon!!!
Nu helemaal suf en moe en tevree op de schone bank.
Lynne, hoe gaat het ondertussen met je schoonvader? En met je dochter? Kan die zich nog een beetje concentreren?
Wat moeilijk, terugkomende herinneringen. Ik hoop dat ze je niet opslokken. Een boek en een lekker zonnetje geven dan wel even de broodnodige afleiding.
Saar, klote zeg, vannacht. Ineens helemaal van het pad af... Gooien we natuurlijk gewoon nog even op de medicijnen, want dan betekent het dat het snel weer over is.
Meevaller dat je eet-date dan niet doorging. Want hoe lief vriendin ook zal zijn, als je zo moe bent kan ik me voorstellen dat je gewoon wilt zitten en hangen/slapen.
Lieve Hanke,
Er klinkt wat bitters in je bericht. Het is gewoon ook 'niet eerlijk'. Je doet ontzettend hard je best, je werkt je uit de naad, doet keurig wat men aanraad, en dan zit je uiteindelijk keurig thuis, maar je voelt je alleen.
Is het raar als ik vraag of het niet mogelijk is om nog een ochtend/middag extra met de pukkies aan de slag te gaan? Als je je daar zo goed bij voelt?
Want je dagen uitzitten met hobbies bedenken, nee, dat is niet relaxed.
Merk dat ik er zelf soms ook tegenaan loop dat ik niet goed weet wat ik met al mn tijd moet. Omdat dingen 'doen' teveel moeite lijkt, maar niets doen ook gaat vervelen.
Een relatie is een fijne extra, maar in dit gevoel voor mij geen oplossing moet ik zeggen. Hij heeft namelijk regelmatig wat beters te doen dan mij vermaken, en zelfs dan kan ik me nog heel heel heel erg alleen voelen.
Merk dat het bij mij meer te maken heeft met ook ander intermenselijk contact. Vriendschappen, dingen samen doen en werken maken me vrolijk door de contacten met anderen.
Zou regelmatig dignen afspreken met vrienden kunnen helpen? Al zijn het maar van die stomme dingen als 'samen boodschappen doen' of 'samen eten'.
Ik vind het wel heel naar te lezen dat je je buitengesloten voelt, net als vroeger.
Heb vanmiddag trouwens, ik was de vloer schrobben bij beste vriendin, het gehad over 'ik wil er gewoon ook altijd bij zijn'/'ik wil niet dat je het leuk hebt zonder mij'.
Grappige was dat we dit afgelopen dagen allebei zo ervaarden.
Zij vond het maar niets dat ik 2 'vreemde' meiden te logeren had en niet bij de dingen was die de vriendinnen thuis ondernomen. Ze miste me, voelde zich buitengesloten, en toen ze hoorde dat ik gister voor de deur stond en ze er niet was dacht ze zelfs even 'ha, net goed. jij was er ook niet'.
Ikzelf vond het dus eigenlijk niets dat ze het ook gewoon leuk had gehad zonder mij met de meiden. Dat hun leuke dingen gewoon ook doorgingen. Ze mij blijkbaar niet misten.
Maar omdat ik zelf gekozen had voor andere plannen was dat iets anders. En ergens dacht ik stiekum 'ha. weet je ook eens hoe het voelt als jij weer eens met 'ken ik niet' afspreekt.'
Het uitspreken van deze gedachtes en gevoelens was fijn. En we moesten er wel om lachen.
Het relativeerde ook wel een hoop eigenlijk. Ze had me dus wel degelijk gemist, en zelfs regelmatig gedacht 'wat zou het leuk zijn als Wurm hier ook bij was', en ik bleek het veel over haar gehad te hebben, en ook nogal eens gedacht had 'was ze er ook maar bij'.
En dat we nog steeds van elkaar hielden, en elkaar de leukste vonden. *kots*
Dus, dank Philo!!!!
We hadden het er trouwens ook over dat dat best lastig moet zijn binnen 'ons' groepje. Wij hebben een e-nor-me klik samen. En er zijn twee girls waar we ook echt een heftige klik mee hebben.
De vijfde (we zijn met 10, 5 dames&partners) vinden we ook wel lief, en ze hoort er gewoon bij, maar hebben we toch gewoon wat minder klik mee.
Niet iemand waar ik een middag lang mee kan kletsen.
We zouden haar nooit bewust willen kwetsen, proberen dat ook te voorkomen, maar ja, soms zijn we nu eenmaal liever met zijn twee, drie (wordt geaccepteerd), of met zijn vier. En dat laatste is gewoon toch moeilijk.
Zit hier ook echt met mezelf over in de knoop!
Ze hoort erbij. Echt. Ik vind haar ook een lieve meid. Maar ze is not my type. Dus samen zijn kost me toch wel wat inspanning. En soms heb ik daar gewoon geen zin in.
Maar dat voelt tegelijkertijd ook zò rot...
Nouja, blabla.
Dat bedachten we dus. Gelukkig heeft ze tegenwoordig een kindje, en gebeurd het dus regelmatig 'vanzelf' dat we met zijn vieren zijn. Maar ik voel me wel schuldig hoor.
Anyway, vandaag dankzij goede idee van Iry mn bank gereinigd met een tapijtreiniger van de Karwei.
Dikke lol, want alles nat, en het water dat eraf komt was errug vies. Het resultaat is ook erg goed geworden!
de grauwe laag bij de zitplekken is weg, en flinke vlekken zijn vage kleurverschilletjes geworden. Die ik waarcshijnlijk vooral zie omdat ik het weet .
Dusse: tnx Ier!!! Goed idee!!!!
Daarna met hetzelfde ding nog maar even vloer van vriendin schoongemaakt, die het stomme idee had ooit om witte vloerbedekking te nemen. Mafkees.
Maar ook daar alles superschoon!!!
Nu helemaal suf en moe en tevree op de schone bank.
maandag 25 mei 2009 om 23:09
Ha EV, crosspost!
Knapperd die je bent! Gewoon aangegeven bij de pmt wat je ervan vond. You go!
En dan ook nog dat interview doen! Echt heel dapper.
Was de eerste ballon die in beeld kwam bij het jeugdjournaal trouwens degene met jou dochter erop?
Toevallig zapte ik er voorbij toen ze dat onderwerp aankondigden, en hield dus even stil omdat ik meteen aan jou moest denken.
Wat een pittige periode moet het geweest zijn afgelopen dagen. Kan me indenken dat je het niet achterin je hoofd kan parkeren op dagen als vandaag.
En dan ook afgesloten van je digitale steunplekjes/contacten.
Heb je nu je verhaal bij EM gedaan?
ben iig blij om weer van je te lezen hoor!!!
En Saar: doe es gek joh, ga slapen!
Hoop dat het lukt vannacht!! (f)
Knapperd die je bent! Gewoon aangegeven bij de pmt wat je ervan vond. You go!
En dan ook nog dat interview doen! Echt heel dapper.
Was de eerste ballon die in beeld kwam bij het jeugdjournaal trouwens degene met jou dochter erop?
Toevallig zapte ik er voorbij toen ze dat onderwerp aankondigden, en hield dus even stil omdat ik meteen aan jou moest denken.
Wat een pittige periode moet het geweest zijn afgelopen dagen. Kan me indenken dat je het niet achterin je hoofd kan parkeren op dagen als vandaag.
En dan ook afgesloten van je digitale steunplekjes/contacten.
Heb je nu je verhaal bij EM gedaan?
ben iig blij om weer van je te lezen hoor!!!
En Saar: doe es gek joh, ga slapen!
Hoop dat het lukt vannacht!! (f)
maandag 25 mei 2009 om 23:29
Welkom terug EV! Ik had je ook al gemist. En ook ik heb bij het zappen langs het jeugdjournaal aan je gedacht. (het item heb ik gemist, was nét te laat). Ik heb net gelezen over wat je schreef, dat het online allemaal toch wat afstandelijker is. In de praktijk komt de boel dus letterlijk dichter op je huid. Goed joh, dat je je zegje gedaan hebt bij PMT. Hoe werd erop gereageerd?
He Wurm, wat een uitgebreide reaktie van je. Goh, ik wist niet dat ik bitter klonk. Zo voel ik me niet. Eerder een beetje leeg. Aan meer werken heb ik ook gedacht. Dan zal ik elders er wat werk bij moeten zoeken. Het is een wankel evenwicht. Ik ben vaak ziek, ben nog weerstand aan het opbouwen van die kleintjes. Dat schijnt erbij te horen, hoor ik van collega's. Ik heb niet het idee dat ik braaf volgens het boekje beter ben geworden. Eerder dat ik een hoop ballast kwijt ben geraakt en daardoor meer mezelf kan zijn. Afspreken met anderen doe ik wel, maar niet zo vaak als ik fijn zou vinden. De afgelopen tijd ben ik actiever in het mensen te eten vragen en dat is gezellig.
Ik vraag me af of jullie wat kunnen met mijn verhaal. Of het irritatie oproept of meer van hetzelfde is. Zo van: dit liedje kennen we al van je, ga nou eens wat dóen.
He Wurm, wat een uitgebreide reaktie van je. Goh, ik wist niet dat ik bitter klonk. Zo voel ik me niet. Eerder een beetje leeg. Aan meer werken heb ik ook gedacht. Dan zal ik elders er wat werk bij moeten zoeken. Het is een wankel evenwicht. Ik ben vaak ziek, ben nog weerstand aan het opbouwen van die kleintjes. Dat schijnt erbij te horen, hoor ik van collega's. Ik heb niet het idee dat ik braaf volgens het boekje beter ben geworden. Eerder dat ik een hoop ballast kwijt ben geraakt en daardoor meer mezelf kan zijn. Afspreken met anderen doe ik wel, maar niet zo vaak als ik fijn zou vinden. De afgelopen tijd ben ik actiever in het mensen te eten vragen en dat is gezellig.
Ik vraag me af of jullie wat kunnen met mijn verhaal. Of het irritatie oproept of meer van hetzelfde is. Zo van: dit liedje kennen we al van je, ga nou eens wat dóen.
maandag 25 mei 2009 om 23:46
T was ook maar een eigen interpretatie hoor Hanke, en ik bedoel niet dat je bitter bent of schrijft. Ik dacht zoiets te lezen tussen de regels door. Maar zelfs ik vergis me wel eens.
Je verhaal roept bij mij trouwens geen irritatie op hoor. Ik kan het me wel een beetje indenken naar aanleiding van wat je vertelt.
Zo te horen ben je zelf wel al flink bezig om wat te doen tegen het lege gevoel. Nadenken over meer werken, eters vragen.
Ik denk dat je zelf wel voelt wat je kan, en eigenlijk ergens ook wel weet wat je wilt. Of belangrijker, wat je niet wilt.
Maar voorlopig zal het nog wel zoeken en uitproberen blijven.
Prima dat je daar over schrijft toch? Lijkt me alleen maar fijn als je het ergens kwijt kan, en gezien ik tocch geen leven heb, heb ik tijd zat om te lezen.
Je verhaal roept bij mij trouwens geen irritatie op hoor. Ik kan het me wel een beetje indenken naar aanleiding van wat je vertelt.
Zo te horen ben je zelf wel al flink bezig om wat te doen tegen het lege gevoel. Nadenken over meer werken, eters vragen.
Ik denk dat je zelf wel voelt wat je kan, en eigenlijk ergens ook wel weet wat je wilt. Of belangrijker, wat je niet wilt.
Maar voorlopig zal het nog wel zoeken en uitproberen blijven.
Prima dat je daar over schrijft toch? Lijkt me alleen maar fijn als je het ergens kwijt kan, en gezien ik tocch geen leven heb, heb ik tijd zat om te lezen.
dinsdag 26 mei 2009 om 00:25
Helleuw.
Nee hoor Hanke, je wekt helemaal geen irritatie op met je post. Integendeel juist. Kweenie, je hebt een bijzondere manier van posten. Met een rustige en wijze ondertoon.
Had je nog wat aan mijn tips een aantal dagen geleden?
EV, jee wat een heftige dagen. Wat moeilijk en wat voelt het dan opeens weer zo diep en dichtbij. Lijkt me verschrikkelijk pittig voor je.
Ben erg benieuwd hoe de dames van PMT reageerden op je.
Wurm, wauw. Wat heerlijk om zoveel goede vrienden in de buurt te hebben. Gewoon bij elkaar aanbellen wanneer je wil. En lekker tutten samen en elkaar jaloers maken. Haha het klonk wel schattig! En ergens begrijp ik het denk ik wel!
Die 5e, jammer dat ze niet je type is, maar heee je kan niet aan de gang blijven. Het moet toch geen verplichte vriendschap worden? Maar kan me wel voorstellen dat het dan soms vervelend voelt.
Rest mij wel de vraag wat dan jouw type is?
Lynne, hoe is het met je?
Veel oud zeer dat naar boven komt? En hoe is het met je gezin?
Irrrrry. Gaaatie? Ik vind je sprankelend. Ja dat woord kwam ineens in me op. Dus leg ik mijn hersenspinsels lekker bij jou. Asje.
Nog nagedacht over eventuele uitwerking van je plannen? (voorlichting e.d)
Z z z zSaar, zzzzlaap je al? Hope so!
Liefs!
Nee hoor Hanke, je wekt helemaal geen irritatie op met je post. Integendeel juist. Kweenie, je hebt een bijzondere manier van posten. Met een rustige en wijze ondertoon.
Had je nog wat aan mijn tips een aantal dagen geleden?
EV, jee wat een heftige dagen. Wat moeilijk en wat voelt het dan opeens weer zo diep en dichtbij. Lijkt me verschrikkelijk pittig voor je.
Ben erg benieuwd hoe de dames van PMT reageerden op je.
Wurm, wauw. Wat heerlijk om zoveel goede vrienden in de buurt te hebben. Gewoon bij elkaar aanbellen wanneer je wil. En lekker tutten samen en elkaar jaloers maken. Haha het klonk wel schattig! En ergens begrijp ik het denk ik wel!
Die 5e, jammer dat ze niet je type is, maar heee je kan niet aan de gang blijven. Het moet toch geen verplichte vriendschap worden? Maar kan me wel voorstellen dat het dan soms vervelend voelt.
Rest mij wel de vraag wat dan jouw type is?
Lynne, hoe is het met je?
Veel oud zeer dat naar boven komt? En hoe is het met je gezin?
Irrrrry. Gaaatie? Ik vind je sprankelend. Ja dat woord kwam ineens in me op. Dus leg ik mijn hersenspinsels lekker bij jou. Asje.
Nog nagedacht over eventuele uitwerking van je plannen? (voorlichting e.d)
Z z z zSaar, zzzzlaap je al? Hope so!
Liefs!
dinsdag 26 mei 2009 om 00:30
Lieve Ev.
Wat een heftige dagen moeten dit zijn voor je.
Ik vind het oprecht jammer dat het aan mijn aandacht voorbij is gegaan.
Ik had ,toen je het schreef dat je gevraagd was,zo bedacht dat te willen zien.
Ik weet niet....gewoon even in gedachte dit met je delen,stil staan bij dat wat van jou is...maar zo onbereikbaar.
En ja...dat vergiethoofd van mij vergeet het dan toch,ik irriteer mij vreselijk aan mijzelf op die momenten.
Anyway...het gaat eigenljk ook helemaal niet over mij en dat geneuzel.....het gaat hier om jou.
En troostende en bemoedigende woorden zijn nog niet bedacht om dit verdriet te kunnen vangen.
Elk woord zal te klein zijn voor zoiets groots,en weet ik dus geen woorden te vinden.
Ik geef je dan ook in gedachte een stevige knuffel,in stilte,om zo jou stilte even te mogen delen.............................................................................
.....................................................................................
..................................................................................(f)
Wat een heftige dagen moeten dit zijn voor je.
Ik vind het oprecht jammer dat het aan mijn aandacht voorbij is gegaan.
Ik had ,toen je het schreef dat je gevraagd was,zo bedacht dat te willen zien.
Ik weet niet....gewoon even in gedachte dit met je delen,stil staan bij dat wat van jou is...maar zo onbereikbaar.
En ja...dat vergiethoofd van mij vergeet het dan toch,ik irriteer mij vreselijk aan mijzelf op die momenten.
Anyway...het gaat eigenljk ook helemaal niet over mij en dat geneuzel.....het gaat hier om jou.
En troostende en bemoedigende woorden zijn nog niet bedacht om dit verdriet te kunnen vangen.
Elk woord zal te klein zijn voor zoiets groots,en weet ik dus geen woorden te vinden.
Ik geef je dan ook in gedachte een stevige knuffel,in stilte,om zo jou stilte even te mogen delen.............................................................................
.....................................................................................
..................................................................................(f)
dinsdag 26 mei 2009 om 00:36
* proest*..
Moet gniffelen dat je de bank al hebt gereinigd met de tip van deze dwangneuroot....
En ben ook een beetje boos en jaloers,dat iedereen maar banken gaat reinigen en mij het plezier ontneemt om het reservoir met smerig stinkwater een paar keer leeg te kieperen.
Volgende keer duld ik geen tegen spraak!!!!!
Moet gniffelen dat je de bank al hebt gereinigd met de tip van deze dwangneuroot....
En ben ook een beetje boos en jaloers,dat iedereen maar banken gaat reinigen en mij het plezier ontneemt om het reservoir met smerig stinkwater een paar keer leeg te kieperen.
Volgende keer duld ik geen tegen spraak!!!!!
dinsdag 26 mei 2009 om 00:44
Saar ,lekker ding!!!
Ik hoop dat je slaapt.
Toch een gelukje dat je eetdate afbelde.
Deze afspraak moet ook iets verheugends zijn en ik kan mij zo voorstellen dat dat vandaag niet zou gaan lukken.
Hoe gaat het met je meds?
Lieve ster!!
Ik vind je altijd zo leuk om te lezen.
Je post echt zoals je bent,dat lieve je prachtige serene stem.
Ik hoor het in je posts
En ik sprankelend....wat klinkt dat mooi!
Zo voel ik mij de laatste tijd allerminst maar ik besluit ter plekke dat hij op mijn doelenlijstje komt!
Ik heb verder niet meer nagedacht over mijn ideetjes voor de toekomst.
Eerst moet er hard aan mijn energiepeil gewerkt worden.
Maar ik sluit niet uit dat het er van gaat komen als ik ga voelen dat ik weer wat meer hooi op mijn vork kan nemen (moet er eerst een hoop afkieren)
Ik heb wel zitten denken vandaag........ik ga deze week eens mijn studie afstoffen!!!
Ik hoop dat je slaapt.
Toch een gelukje dat je eetdate afbelde.
Deze afspraak moet ook iets verheugends zijn en ik kan mij zo voorstellen dat dat vandaag niet zou gaan lukken.
Hoe gaat het met je meds?
Lieve ster!!
Ik vind je altijd zo leuk om te lezen.
Je post echt zoals je bent,dat lieve je prachtige serene stem.
Ik hoor het in je posts
En ik sprankelend....wat klinkt dat mooi!
Zo voel ik mij de laatste tijd allerminst maar ik besluit ter plekke dat hij op mijn doelenlijstje komt!
Ik heb verder niet meer nagedacht over mijn ideetjes voor de toekomst.
Eerst moet er hard aan mijn energiepeil gewerkt worden.
Maar ik sluit niet uit dat het er van gaat komen als ik ga voelen dat ik weer wat meer hooi op mijn vork kan nemen (moet er eerst een hoop afkieren)
Ik heb wel zitten denken vandaag........ik ga deze week eens mijn studie afstoffen!!!
dinsdag 26 mei 2009 om 00:51
dinsdag 26 mei 2009 om 00:59
Ik vind het moeilijk,de verhalen over buitengesloten voelen
Ik wil niet dat ik iemand dat gevoel geef en tegelijk weet ik dat ik daar geen invloed op heb.
Hier,in dit topic zijn jullie en jullie verhalen even waardevol voor mij.
Hier zijn we samen...en ook weer niet want het blijft een openbaar forum.
En hoe druk ik het ook vind hier af en toe....ik wil de gastvrijheid in dit topic hoog houden en geen clubje zijn,tenminste geen hecht gesloten clubje.
Maar dit als een plek blijven zien waar ieder die behoefte heeft mag lezen of iets bijdrage.
Dat ik het lastig kan vinden volle aandacht aan iedereen te schenken, is mijn handicap.
Dus...ik weet niet wat ik ermee wil zeggen eigenlijk.
Het is zo dat er buiten dit topic wat meer contact is ontstaan.
Via msn vooral eigenlijk.
En zo leer je elkaar ook anders kennen.
Dan ontdek je een klik,dezelfde humor bv..ook de minder zware kant van elkaar maar gewoon de kneuterige gezelligheid.
En ik ben daar blij mee.
Het is alleen nooit een keuze geweest dat het zo zou gaan lopen,maar zo is het gegroeid.
Het heeft ook niets te maken met het feit dat het contact met de rest in andere schoenen staat en dat dat in de persoon ligt.
Want dat is het niet.
Weet ook weer niet wat ik hiermee wil zeggen.
Enkel denk ik dat de dingen ontstaan zijn zoals het liep...ik weet het eigenlijk niet.
Lynne....kan je het een beetje aan al de spanningen en emoties die op dit moment leven bij je?
Het moet lastig zijn voor je om op dit moment ergens een beetje rust te vinden.
Ik hoop dat je weet dat hier dat plekje zou kunnen zijn...even een lynne plekje om allles wat je dwars zit en eruit moet neer te gooien.
Ik wil niet dat ik iemand dat gevoel geef en tegelijk weet ik dat ik daar geen invloed op heb.
Hier,in dit topic zijn jullie en jullie verhalen even waardevol voor mij.
Hier zijn we samen...en ook weer niet want het blijft een openbaar forum.
En hoe druk ik het ook vind hier af en toe....ik wil de gastvrijheid in dit topic hoog houden en geen clubje zijn,tenminste geen hecht gesloten clubje.
Maar dit als een plek blijven zien waar ieder die behoefte heeft mag lezen of iets bijdrage.
Dat ik het lastig kan vinden volle aandacht aan iedereen te schenken, is mijn handicap.
Dus...ik weet niet wat ik ermee wil zeggen eigenlijk.
Het is zo dat er buiten dit topic wat meer contact is ontstaan.
Via msn vooral eigenlijk.
En zo leer je elkaar ook anders kennen.
Dan ontdek je een klik,dezelfde humor bv..ook de minder zware kant van elkaar maar gewoon de kneuterige gezelligheid.
En ik ben daar blij mee.
Het is alleen nooit een keuze geweest dat het zo zou gaan lopen,maar zo is het gegroeid.
Het heeft ook niets te maken met het feit dat het contact met de rest in andere schoenen staat en dat dat in de persoon ligt.
Want dat is het niet.
Weet ook weer niet wat ik hiermee wil zeggen.
Enkel denk ik dat de dingen ontstaan zijn zoals het liep...ik weet het eigenlijk niet.
Lynne....kan je het een beetje aan al de spanningen en emoties die op dit moment leven bij je?
Het moet lastig zijn voor je om op dit moment ergens een beetje rust te vinden.
Ik hoop dat je weet dat hier dat plekje zou kunnen zijn...even een lynne plekje om allles wat je dwars zit en eruit moet neer te gooien.
dinsdag 26 mei 2009 om 00:59
Wel ok eigenlijk. Ik heb een pijnlijk bekkie omdat ik naar de tandarts moest vanmiddag. Dit keer heb ik gezegd hoe ik er de keer ervoor aan toe was (dat ik buiten stond te janken) en nu waren ze wat belangstellender. Naast een gat, een permanente vulling ipv een tijdelijke is er ook nog even een verstandskies getrokken, compleet met hechting. Ik mocht vanavond alleen maar koude zachte dingen eten en ben nu een beetje veel vol van het ijs (koud en zacht, dan laat ik zo'n gelegenheid niet aan mijn neus voorbijgaan, maar ik heb er voorlopig wel weer genoeg van op, burp)
Ben wel blij dat ik nu voorlopig niet meer naar de smoelensmid hoef. Heb dit keer op mijn ademhaling gelet, een hand op mijn buik gelegd en dan maar tellen. Ik stond met een heel ander gevoel buiten. Dat heb ik dus goed gedaan. Het vreet wel energie, heb de halve avond op de bank liggen maffen. Vandaar dat ik nu nog actief op het forum ben.
Ben wel blij dat ik nu voorlopig niet meer naar de smoelensmid hoef. Heb dit keer op mijn ademhaling gelet, een hand op mijn buik gelegd en dan maar tellen. Ik stond met een heel ander gevoel buiten. Dat heb ik dus goed gedaan. Het vreet wel energie, heb de halve avond op de bank liggen maffen. Vandaar dat ik nu nog actief op het forum ben.
dinsdag 26 mei 2009 om 01:20
Vind je dat echt sprankelend ster?
Jee ...ik word er een beetje verlegen van maar loop ook een meter naast mijn schoenen (zo ben ik dan ook wel weer,haha!! snob die ik ben).
He Hanke.
Hoe het met mij gaat?
Hmm...lastige vraag en eigenlijk ook geen gezellig antwoord.
Er is teveel op dit moment en de bodem van de put zie ik veel van dichtbij...het is jantje lacht jantje huilt hier.
Het weekendje heeft mij goed gedaan...niet zozeer de rust gevonden die ik hard kan gebruiken,maar wel even alleen Iry zijn.
En dat was heel fijn en bijzonder dat het kon en mocht en dat ik het ook deed..
Petje af voor de meiden!
Ik lees je posts Hanke....en weet er weinig raad mee.
Dat ligt aan mij.
Ik zou je veel raad kunnen/willen geven maar denk dat ik daarmee je eigen procces verstoor die je zo zorgvuldig ondergaat.
Ik heb gemerkt dat ik mijn beeld van je een beetje aan het bijstellen ben.
Na de meeting besefte ik dat je een hele kwetsbare vrouw bent (ik bedoel dit absoluut niet vervelend..beetje eng ook om het op te schrijven).
Anders dan het beeld wat ik hier van je had gevormd.
Je post hier zijn vol van wijsheid het been there done that zal ik maar zeggen.
Iets wat mij vaak vertrouwen gaf...iemand kan er dus komen,naar het punt waar we ieder op ons eigen manier(en ieders eigen punt uiteraard) naar toe willen.
Alleen....ik besefte nu dat jij het lastig kon toepassen.
Dat heeft mij eerlijk gezegd een beetje doen schrikken.
Twee Hankes die nog niet kunnen samensmelten in mijn beeld.
Ik lees dat je je de laatste tijd wel meer van je kwetsbare kant laat zien.....dat zal best heel eng zijn.
Maar ik denk wel goed van je om dit hier in dit plekje te laten zien,beetje oefenen misschien?
Iets wat je denk ik wel als thema hebt de laatste tijd.
oefenen in contacten,in tijdinvulling etc.....het zoeken naar waar je je pad wil leggen nu je meer de touwtjes zelf in handen hebt.
Klopt dit een beetje?
Misschien zie ik het verkeerd hoor.
Jee ...ik word er een beetje verlegen van maar loop ook een meter naast mijn schoenen (zo ben ik dan ook wel weer,haha!! snob die ik ben).
He Hanke.
Hoe het met mij gaat?
Hmm...lastige vraag en eigenlijk ook geen gezellig antwoord.
Er is teveel op dit moment en de bodem van de put zie ik veel van dichtbij...het is jantje lacht jantje huilt hier.
Het weekendje heeft mij goed gedaan...niet zozeer de rust gevonden die ik hard kan gebruiken,maar wel even alleen Iry zijn.
En dat was heel fijn en bijzonder dat het kon en mocht en dat ik het ook deed..
Petje af voor de meiden!
Ik lees je posts Hanke....en weet er weinig raad mee.
Dat ligt aan mij.
Ik zou je veel raad kunnen/willen geven maar denk dat ik daarmee je eigen procces verstoor die je zo zorgvuldig ondergaat.
Ik heb gemerkt dat ik mijn beeld van je een beetje aan het bijstellen ben.
Na de meeting besefte ik dat je een hele kwetsbare vrouw bent (ik bedoel dit absoluut niet vervelend..beetje eng ook om het op te schrijven).
Anders dan het beeld wat ik hier van je had gevormd.
Je post hier zijn vol van wijsheid het been there done that zal ik maar zeggen.
Iets wat mij vaak vertrouwen gaf...iemand kan er dus komen,naar het punt waar we ieder op ons eigen manier(en ieders eigen punt uiteraard) naar toe willen.
Alleen....ik besefte nu dat jij het lastig kon toepassen.
Dat heeft mij eerlijk gezegd een beetje doen schrikken.
Twee Hankes die nog niet kunnen samensmelten in mijn beeld.
Ik lees dat je je de laatste tijd wel meer van je kwetsbare kant laat zien.....dat zal best heel eng zijn.
Maar ik denk wel goed van je om dit hier in dit plekje te laten zien,beetje oefenen misschien?
Iets wat je denk ik wel als thema hebt de laatste tijd.
oefenen in contacten,in tijdinvulling etc.....het zoeken naar waar je je pad wil leggen nu je meer de touwtjes zelf in handen hebt.
Klopt dit een beetje?
Misschien zie ik het verkeerd hoor.
dinsdag 26 mei 2009 om 01:24
quote:Sterretjee schreef op 26 mei 2009 @ 01:11:
Goed hoor.
Fijn dat je me met u aanspreekt. Wilde ik ook voorstellen. Wel zo prettig. Vind dat ge-je en ge-jij zo onbeschoft.
K heb niet met je geknikkerd!
Een treffend voorbeeld van wat ik eerder schreef over je ster!.
en wat een geweldige humor heb je!!
Goed hoor.
Fijn dat je me met u aanspreekt. Wilde ik ook voorstellen. Wel zo prettig. Vind dat ge-je en ge-jij zo onbeschoft.
K heb niet met je geknikkerd!
Een treffend voorbeeld van wat ik eerder schreef over je ster!.
en wat een geweldige humor heb je!!
dinsdag 26 mei 2009 om 01:27
Hanke,
Dat heb je deze keer maar goed gedaan.
De tandarts is geen leuk uitstapje.
Gezien mijn frequentie went het wel,maar ik weet leukere dingen te bedenken.
Maar rustig blijven en ergens een tactiek inzetten die je paniek in de hoek zet is wel de enige manier om niet traumatisch de stoel uit te rollen (hoewel daar ook een taak bij de tandarts ligt).
Fijn dat het deze keer beter ging! .
Dat heb je deze keer maar goed gedaan.
De tandarts is geen leuk uitstapje.
Gezien mijn frequentie went het wel,maar ik weet leukere dingen te bedenken.
Maar rustig blijven en ergens een tactiek inzetten die je paniek in de hoek zet is wel de enige manier om niet traumatisch de stoel uit te rollen (hoewel daar ook een taak bij de tandarts ligt).
Fijn dat het deze keer beter ging! .
