Relaties
alle pijlers
Mn vriend heeft betaald om vreemd te gaan....
woensdag 27 mei 2009 om 15:41
Beste lezers,
Laat ik beginnen met dat ik een forumlezer ben en geen schrijver... Maar vandaag heb ik de behoefte om mn hart te luchten. Aan vreemden, want (voor nu) kan ik het niet kwijt aan vriendinnen.
Ik heb een 2 jarige goede relatie. Wonen samen, praten over de toekomst, op zoek naar een groter huisje om samen te kopen. Liefde op het eerste gezicht durf ik wel te zeggen (van mijn kant in ieder geval).
Gisteravond kwam ik thuis van werk en hij moest met me praten. Velen kennen deze woorden en ze zijn nooit leuk om te horen. Ik dacht even dat hij zn baan kwijt was... Maar al snel vertelde hij met tranen in zn ogen dat hij me heel erg pijn ging doen.
En dat klopte...
Hij is ergens vorige maand naar de hoeren gegaan. All the way om het zo maar te zeggen. En nou kon hij er niet meer mee leven en moest hij het kwijt. Ik heb onmiddellijk mn spullen gepakt en ben vertrokken met kat en al.
Wat een acteur, zo normaal tegen me gedaan! Me gezoend en met me gevreeën, gezellig en normaal gedaan; iets waarvan hij zei dat mocht zoiets (vreemdgaan dus) ooit gebeuren dat hij dat niet zou kunnen, dat ik zoiets zou merken... Mooi niet dus!
Maar nu komt het dilemma... Wat moet ik nou doen? Mn gevoel zegt vrij weinig. Alles gaat in een waas. Natuurlijk gelijk mn agenda voor de avonden goed gevuld. Ik moet bezig blijven...
De hoeren... Iets waar ik zelf van walg, maar het is kennelijk de normaalste zaak voor veel mannen. Een groot percentage van de mannelijke bevolking is er wel eens geweest, veel in hun puberjaren... Maar het zogenaamde oudste beroep bestaat en ik kan er niets aan doen. En nou heeft mijn vriend er gebruik van gemaakt terwijl ik dacht dat alles top was.
En dat is ook zo, volgens hem. Het was totale verstandsverbijstering, een knop die omgeslagen was... Al die drempels waar hij overheen is gegaan... 1) Naar de wallen... 2) Meisje uitzoeken... 3) Prijs afspreken (lijkt me?)... 4) Naar binnen gaan... 5) Kleding uit en letterlijk naar binnen gaan... 6) Seks hebben, klaarkomen... 7) Kleding weer aan... 8) Betalen... 9) Weggaan...
Zou hij in één van deze negen stappen aan mij hebben gedacht? Hij zegt zelf dat op het moment dat hij realiseerde wat hij had gedaan, het eigenlijk al te laat was.
Hij heeft er enorm veel spijt van en wil me niet kwijt. Hij baalt dat hij "zo iets moois" zomaar hup heeft weggooit. Hij houd van me maar momenteel voel ik er niets van. Zijn woorden doen me niets.
Veel nadenken de aankomende paar dagen. Kan en wil ik doorgaan? Als ik doorga, kan ik hem weer vertrouwen? Zou hij het nog een keer doen? Waarom zou ik hem én-én gunnen; mij weer "gewoon" terug én zn pleziertje bij zo'n dame... Ongestraft...
Mn hart is (nog) niet gelucht. Maar voor nu is het er even uit...
To be continued?
Owner of a broken heart
Laat ik beginnen met dat ik een forumlezer ben en geen schrijver... Maar vandaag heb ik de behoefte om mn hart te luchten. Aan vreemden, want (voor nu) kan ik het niet kwijt aan vriendinnen.
Ik heb een 2 jarige goede relatie. Wonen samen, praten over de toekomst, op zoek naar een groter huisje om samen te kopen. Liefde op het eerste gezicht durf ik wel te zeggen (van mijn kant in ieder geval).
Gisteravond kwam ik thuis van werk en hij moest met me praten. Velen kennen deze woorden en ze zijn nooit leuk om te horen. Ik dacht even dat hij zn baan kwijt was... Maar al snel vertelde hij met tranen in zn ogen dat hij me heel erg pijn ging doen.
En dat klopte...
Hij is ergens vorige maand naar de hoeren gegaan. All the way om het zo maar te zeggen. En nou kon hij er niet meer mee leven en moest hij het kwijt. Ik heb onmiddellijk mn spullen gepakt en ben vertrokken met kat en al.
Wat een acteur, zo normaal tegen me gedaan! Me gezoend en met me gevreeën, gezellig en normaal gedaan; iets waarvan hij zei dat mocht zoiets (vreemdgaan dus) ooit gebeuren dat hij dat niet zou kunnen, dat ik zoiets zou merken... Mooi niet dus!
Maar nu komt het dilemma... Wat moet ik nou doen? Mn gevoel zegt vrij weinig. Alles gaat in een waas. Natuurlijk gelijk mn agenda voor de avonden goed gevuld. Ik moet bezig blijven...
De hoeren... Iets waar ik zelf van walg, maar het is kennelijk de normaalste zaak voor veel mannen. Een groot percentage van de mannelijke bevolking is er wel eens geweest, veel in hun puberjaren... Maar het zogenaamde oudste beroep bestaat en ik kan er niets aan doen. En nou heeft mijn vriend er gebruik van gemaakt terwijl ik dacht dat alles top was.
En dat is ook zo, volgens hem. Het was totale verstandsverbijstering, een knop die omgeslagen was... Al die drempels waar hij overheen is gegaan... 1) Naar de wallen... 2) Meisje uitzoeken... 3) Prijs afspreken (lijkt me?)... 4) Naar binnen gaan... 5) Kleding uit en letterlijk naar binnen gaan... 6) Seks hebben, klaarkomen... 7) Kleding weer aan... 8) Betalen... 9) Weggaan...
Zou hij in één van deze negen stappen aan mij hebben gedacht? Hij zegt zelf dat op het moment dat hij realiseerde wat hij had gedaan, het eigenlijk al te laat was.
Hij heeft er enorm veel spijt van en wil me niet kwijt. Hij baalt dat hij "zo iets moois" zomaar hup heeft weggooit. Hij houd van me maar momenteel voel ik er niets van. Zijn woorden doen me niets.
Veel nadenken de aankomende paar dagen. Kan en wil ik doorgaan? Als ik doorga, kan ik hem weer vertrouwen? Zou hij het nog een keer doen? Waarom zou ik hem én-én gunnen; mij weer "gewoon" terug én zn pleziertje bij zo'n dame... Ongestraft...
Mn hart is (nog) niet gelucht. Maar voor nu is het er even uit...
To be continued?
Owner of a broken heart
woensdag 27 mei 2009 om 17:39
Wat mij betreft ís dit ook gewoon vreemdgaan.
Overigens heb ik in een tijdschrift wel eens gelezen van een man die regelmatig een prostituee bezocht en dit niet zag als vreemdgaan, maar als masturbatie met een hulpmiddel en die gedachtengang vond ik nog veel walgelijker dan het feit dat hij vreemdging. Alsof een prostituee in zijn ogen niet eens meer een mens was. Zo denigrerend. Bovendien vond ik het heel storend dat hij het zelf zo aan het goedpraten was. Dan vind ik het nog beter te verteren als een man na het uitgaan met een meisje uit de kroeg in bed belandt.
Overigens heb ik in een tijdschrift wel eens gelezen van een man die regelmatig een prostituee bezocht en dit niet zag als vreemdgaan, maar als masturbatie met een hulpmiddel en die gedachtengang vond ik nog veel walgelijker dan het feit dat hij vreemdging. Alsof een prostituee in zijn ogen niet eens meer een mens was. Zo denigrerend. Bovendien vond ik het heel storend dat hij het zelf zo aan het goedpraten was. Dan vind ik het nog beter te verteren als een man na het uitgaan met een meisje uit de kroeg in bed belandt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 27 mei 2009 om 17:44
Zusenzo, vaak lees ik hier dat vrouwen extreem geschokt zijn ergens achter te komen na een hele lange tijd. En iedereen is dan met diegene geschokt. Dus het is in principe nooit goed, geloof ik.
Kans is in dit geval klein dat het vanzelf was uitgekomen, maar wie weet knaagde het zo aan hem dat hij overal spoken zag (paranoide voorstellingen van een kennis die hem zag binnengaan, het meisje overal zien opduiken ofzo).
Ik zou hem dus wel vragen naar de reden van opbiechten. Er zit altijd een element in van boete doen, maar er zijn mensen die hun partner oprecht een keuze willen geven.
Kans is in dit geval klein dat het vanzelf was uitgekomen, maar wie weet knaagde het zo aan hem dat hij overal spoken zag (paranoide voorstellingen van een kennis die hem zag binnengaan, het meisje overal zien opduiken ofzo).
Ik zou hem dus wel vragen naar de reden van opbiechten. Er zit altijd een element in van boete doen, maar er zijn mensen die hun partner oprecht een keuze willen geven.
woensdag 27 mei 2009 om 17:49
Ja, en zo leiden er meerdere wegen naar Rome...de een vind een prostituee 'beter' de ander een 'kroegmeid'. Dus blijft het heel persoonlijk. Wat mij opvalt is dat er blijkbaar gigantisch wordt vreemdgeneukt vandaag de dag(zei oma). Statistisch gezien gaat 1 op de 3 mannen vreemd stond er eens in een blad, well, dan kijk je ook wel even anders naar je vrienden. Nu betwijfel ik dat, maar je hoeft maar een tijdschrift op te slaan of er staan verhalen van minnaressen, vreemdgangers, ben-net-vader- van-een-kleintje-en vrouw-wil-niet-neuken-en-ik-wel-en-de-buuf-ook-dusss...oef, sorry hoor!
Lieve ownerofabrokenheart, ik moet er vandoor, zal aan je denken, en bedenk je vooral of je hem dit, stel dat je met hem verder wil, niet zal blijven aanrekenen, want daar maak je jezelf kapot mee!
Lieve ownerofabrokenheart, ik moet er vandoor, zal aan je denken, en bedenk je vooral of je hem dit, stel dat je met hem verder wil, niet zal blijven aanrekenen, want daar maak je jezelf kapot mee!
woensdag 27 mei 2009 om 17:58
Poeh. Moeilijk voor je.
Ik zou persoonlijk meer moeite hebben met een prostituee, maar goed, dat is niet de discussie.
Wat het ergste hieraan is, is dat het vertrouwen dat ik in mijn vriend zou hebben, gruwelijk beschadigd is. En of dat nog goed zou komen?
Het feit dat hij mij pijn doet met zoiets, mijn leven overhoop gooit, zijn lust voorop stelt, ook al 'dacht hij niet na en gebeurde het ineens'.
Nee, daar zou ik niet mee om kunnen gaan.
Ik zou persoonlijk meer moeite hebben met een prostituee, maar goed, dat is niet de discussie.
Wat het ergste hieraan is, is dat het vertrouwen dat ik in mijn vriend zou hebben, gruwelijk beschadigd is. En of dat nog goed zou komen?
Het feit dat hij mij pijn doet met zoiets, mijn leven overhoop gooit, zijn lust voorop stelt, ook al 'dacht hij niet na en gebeurde het ineens'.
Nee, daar zou ik niet mee om kunnen gaan.
woensdag 27 mei 2009 om 18:03
Tinder, vreemdgaan is werkelijk van alle tijden. En er gaan ontzettend veel mensen vreemd, ook vrouwen. Dan kun je de conclusie trekken dat onze normen en waarden vervagen, maar aangezien dit geen nieuw fenomeen is (statistieken in bladen wel) lijkt het me eerder dat de mens van nature helemaal niet zo monogaam is. (overigens is dat niet per se een argument voor vreemdgaan hoor, want je kunt als rationeel wezen de natuur wel overstemmen)
woensdag 27 mei 2009 om 18:29
quote:ownerofabrokenheart schreef op 27 mei 2009 @ 17:08:
[...]
Ik denk beide... Dat kan ik me wel een beetje voorstellen hoor. Het is een keus die je zelf moet maken of je al dan niet met hem doorgaat. Mensen hebben nou eenmaal snel een oordeel. Stel dat je doorgaat met hem, dan is het helemaal niet leuk als andere vrienden hem erop aan zouden blijven kijken. Het is iets tussen jullie. Het gaat een ander eigenlijk ook niets aan.
[...]
Ik denk beide... Dat kan ik me wel een beetje voorstellen hoor. Het is een keus die je zelf moet maken of je al dan niet met hem doorgaat. Mensen hebben nou eenmaal snel een oordeel. Stel dat je doorgaat met hem, dan is het helemaal niet leuk als andere vrienden hem erop aan zouden blijven kijken. Het is iets tussen jullie. Het gaat een ander eigenlijk ook niets aan.
woensdag 27 mei 2009 om 18:30
quote:ownerofabrokenheart schreef op 27 mei 2009 @ 17:11:
[...]
Ik heb 't idee van wel, hij zei 't namelijk zelf... Of zou dat juist een teken zijn geweest dat het eigenlijk niet zo is?!Daar zou ik maar niet vanuit gaan hoor. Dan ga je echt aan alles maar dan ook alles twijfelen. Nee = Nee en Ja = Ja. Zo simpel zou het moeten zijn toch
[...]
Ik heb 't idee van wel, hij zei 't namelijk zelf... Of zou dat juist een teken zijn geweest dat het eigenlijk niet zo is?!Daar zou ik maar niet vanuit gaan hoor. Dan ga je echt aan alles maar dan ook alles twijfelen. Nee = Nee en Ja = Ja. Zo simpel zou het moeten zijn toch
woensdag 27 mei 2009 om 18:46
Tjeetje wat erg voor je.
eerlijk gezegd, vind ik het nogal snel na 2 jaar relatie.
Als er nou een sleur in zou zitten van ik weet niet hoeveel jaar, dan zou ik het ergens kunnen begrijpen.
Ik denk dat hij het vaker gedaan heeft, het al vaker geproeft heeft, en er geen weerstand aan kan bieden.
Sorry, maar dat gevoel komt bij mij naar boven.
En dan is de vraag wanneer de volgende keer is.
Bij mij zou hij exit zijn......wat voor zielig koppie etc hij er ook bij trekt.
eerlijk gezegd, vind ik het nogal snel na 2 jaar relatie.
Als er nou een sleur in zou zitten van ik weet niet hoeveel jaar, dan zou ik het ergens kunnen begrijpen.
Ik denk dat hij het vaker gedaan heeft, het al vaker geproeft heeft, en er geen weerstand aan kan bieden.
Sorry, maar dat gevoel komt bij mij naar boven.
En dan is de vraag wanneer de volgende keer is.
Bij mij zou hij exit zijn......wat voor zielig koppie etc hij er ook bij trekt.
woensdag 27 mei 2009 om 19:05
quote:chicatjoe schreef op 27 mei 2009 @ 18:46:
Tjeetje wat erg voor je.
eerlijk gezegd, vind ik het nogal snel na 2 jaar relatie.
Als er nou een sleur in zou zitten van ik weet niet hoeveel jaar, dan zou ik het ergens kunnen begrijpen.
dIk denk at hij het vaker gedaan heeft, het al vaker geproeft heeft, en er geen weerstand aan kan bieden.
Sorry, maar dat gevoel komt bij mij naar boven.
En dan is de vraag wanneer de volgende keer is.
Bij mij zou hij exit zijn......wat voor zielig koppie etc hij er ook bij trekt.Waar basseer jij dit op?
Tjeetje wat erg voor je.
eerlijk gezegd, vind ik het nogal snel na 2 jaar relatie.
Als er nou een sleur in zou zitten van ik weet niet hoeveel jaar, dan zou ik het ergens kunnen begrijpen.
dIk denk at hij het vaker gedaan heeft, het al vaker geproeft heeft, en er geen weerstand aan kan bieden.
Sorry, maar dat gevoel komt bij mij naar boven.
En dan is de vraag wanneer de volgende keer is.
Bij mij zou hij exit zijn......wat voor zielig koppie etc hij er ook bij trekt.Waar basseer jij dit op?
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 27 mei 2009 om 19:06
Ik vind het bijzonder dat de meesten van jullie allemaal een mening klaar hebben. Ik heb nu wat pagina's gelezen, erover nagedacht en nog eens erover nagedacht. En nog heb ik geen idee van hoe ik reageren zou.
Overrompeld, dat wel. Maar boos, verdrietig, gelaten of begripvol? Ik heb geen idee. Hoop het ook niet mee te maken.
Overrompeld, dat wel. Maar boos, verdrietig, gelaten of begripvol? Ik heb geen idee. Hoop het ook niet mee te maken.
woensdag 27 mei 2009 om 19:17
quote:Digitalis schreef op 27 mei 2009 @ 17:44:
Kans is in dit geval klein dat het vanzelf was uitgekomen, maar wie weet knaagde het zo aan hem dat hij overal spoken zag (paranoide voorstellingen van een kennis die hem zag binnengaan, het meisje overal zien opduiken ofzo).
Dit was ook het eerste wat ik dacht toen ik jouw topic las. Iemand zal hem wel betrapt hebben toen hij het peeskamertje uitkwam. Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat je kapotgaat van wroeging nadat je eerst met voorbedachte rade een prostituée bezoekt.
Erg rot voor jou trouwens. Sterkte.
Kans is in dit geval klein dat het vanzelf was uitgekomen, maar wie weet knaagde het zo aan hem dat hij overal spoken zag (paranoide voorstellingen van een kennis die hem zag binnengaan, het meisje overal zien opduiken ofzo).
Dit was ook het eerste wat ik dacht toen ik jouw topic las. Iemand zal hem wel betrapt hebben toen hij het peeskamertje uitkwam. Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat je kapotgaat van wroeging nadat je eerst met voorbedachte rade een prostituée bezoekt.
Erg rot voor jou trouwens. Sterkte.
woensdag 27 mei 2009 om 19:17
quote:Enigme schreef op 27 mei 2009 @ 19:12:
1: Hij is heel bewust vreemdgegaan...
2: Hij heeft een maand tegen je gelogen.
Conclusie: hij houdt te weinig van je.
Oplossing: uit je leven bannen deze vent. Hou genoeg van jezelf.Dat vind ik ook. Hij vindt zijn eigen pik belangrijker dan liefde. Smerige rot actie. Hij heeft bewust gekozen voor deze hoerenactie. Ik zou zeggen: was je lekker klaargekomen, was het waard om onze relatie op het spel te zetten. Echt een rotzak, hij is je niet waard.
1: Hij is heel bewust vreemdgegaan...
2: Hij heeft een maand tegen je gelogen.
Conclusie: hij houdt te weinig van je.
Oplossing: uit je leven bannen deze vent. Hou genoeg van jezelf.Dat vind ik ook. Hij vindt zijn eigen pik belangrijker dan liefde. Smerige rot actie. Hij heeft bewust gekozen voor deze hoerenactie. Ik zou zeggen: was je lekker klaargekomen, was het waard om onze relatie op het spel te zetten. Echt een rotzak, hij is je niet waard.
woensdag 27 mei 2009 om 19:29
Ik vind het gek te lezen dat sommige vrouwen hier het minder erg vinden dat je man naar de hoeren gaat dan vreemd gaan.
Hoeveel zelfrespect heb je dan voor je zelf? Als mijn vriend me dat flikt dan schop ik hem de deur uit en dan kan hij lullen als brugman maar niks maakt dat goed.
Als je zo nodig wilt neuken met een ander dan is er iets mis in je relatie, en om lust naar de hoeren gaan? Sorry dat gaat er bij mij echt niet in als je een relatie hebt.
Hoeveel zelfrespect heb je dan voor je zelf? Als mijn vriend me dat flikt dan schop ik hem de deur uit en dan kan hij lullen als brugman maar niks maakt dat goed.
Als je zo nodig wilt neuken met een ander dan is er iets mis in je relatie, en om lust naar de hoeren gaan? Sorry dat gaat er bij mij echt niet in als je een relatie hebt.
woensdag 27 mei 2009 om 19:57
Ik ben het ook eens met bovenstaande, hoeveel je ook van hem houdt, houd meer van jezelf! Als mij zoiets zou overkomen zou het voor mij de dealbreaker zijn dat hij me, wat ik al eerder zei, een maand lang recht heeft kunnen aankijken. Het vreemdgaan is an sich al het eind van de relatie (in mijn geval, is ieders keuze voor zich), maar dat hij me een maand kan voorliegen zou ik nog 100x erger vinden. Sommige mensen kunnen lust en houden van loskoppelen, maar een maand lang mooi weer spelen tegenover degene van wie je pretendeert te houden, dat gaat er bij mij niet in. Heb je de afgelopen maand echt helemaal niks aan hem gemerkt? Wegkijken, afstandelijk gedrag, beetje vluchtgedrag misschien?
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
woensdag 27 mei 2009 om 20:01
quote:Pammie schreef op 27 mei 2009 @ 19:45:
Minder erg is nog steeds erg hoor. En dat je niet meteen iemand de deur wijst die een fout heeft gemaakt (want wat mij betreft kan vreemdgaan ook een 'foutje' zijn) houdt niet meteen in dat je dan geen zelfrespect hebt.
Maar ook hier zijn verschillende meningen over.
Zelf zie ik het toch als een stukje zelfrespect dat mist als iemand degene die vreemdgaat de deur niet wijst. Maar zoals ik zeg; dat is in mijn beleving zo. Mijn visie, mijn mening. Iedereen mag het met me oneens zijn, daar gaat het niet om.
Stel dat ik vreemd zou gaan, wat ik niet doe want ik vind dat totaal respectloos en zou eerst mijn relatie verbreken voordat ik me met een ander inlaat, en mijn partner vergeeft me, dan zie ik dat als toestemming om het nogmaals te doen. Blijkbaar accepteert hij dat. Even heel zwart/wit hoor, maar zo kijk ik er tegenaan.
Als gevolg daarvan (van het accepteren) trek ik de conclusie dat hij dan niet genoeg respect voor zichzelf heeft om mij niet de deur te wijzen.
Wat anderen doen, en vergeven, accepteren of niet accepteren mogen ze echt helemaal zelf weten. Zolang ik daar geen last van heb maakt me dat echt niets uit. Zolang ik ook mijn eigen keuzes mag maken, mogen anderen dat ook. Maar ik vind dat je achter de keuzes die je maakt moet staan. Dus ook; niet blijven piepen als je het vergeven hebt en kiest om de relatie verder te laten gaan, maar ook niet piepen als je het hierom uitmaakt.
Verwerken, prima.. maar erin blijven hangen zoals zovelen doen, maakt zoveel meer stuk.
Minder erg is nog steeds erg hoor. En dat je niet meteen iemand de deur wijst die een fout heeft gemaakt (want wat mij betreft kan vreemdgaan ook een 'foutje' zijn) houdt niet meteen in dat je dan geen zelfrespect hebt.
Maar ook hier zijn verschillende meningen over.
Zelf zie ik het toch als een stukje zelfrespect dat mist als iemand degene die vreemdgaat de deur niet wijst. Maar zoals ik zeg; dat is in mijn beleving zo. Mijn visie, mijn mening. Iedereen mag het met me oneens zijn, daar gaat het niet om.
Stel dat ik vreemd zou gaan, wat ik niet doe want ik vind dat totaal respectloos en zou eerst mijn relatie verbreken voordat ik me met een ander inlaat, en mijn partner vergeeft me, dan zie ik dat als toestemming om het nogmaals te doen. Blijkbaar accepteert hij dat. Even heel zwart/wit hoor, maar zo kijk ik er tegenaan.
Als gevolg daarvan (van het accepteren) trek ik de conclusie dat hij dan niet genoeg respect voor zichzelf heeft om mij niet de deur te wijzen.
Wat anderen doen, en vergeven, accepteren of niet accepteren mogen ze echt helemaal zelf weten. Zolang ik daar geen last van heb maakt me dat echt niets uit. Zolang ik ook mijn eigen keuzes mag maken, mogen anderen dat ook. Maar ik vind dat je achter de keuzes die je maakt moet staan. Dus ook; niet blijven piepen als je het vergeven hebt en kiest om de relatie verder te laten gaan, maar ook niet piepen als je het hierom uitmaakt.
Verwerken, prima.. maar erin blijven hangen zoals zovelen doen, maakt zoveel meer stuk.
woensdag 27 mei 2009 om 20:21
quote:Enigme schreef op 27 mei 2009 @ 19:12:
1: Hij is heel bewust vreemdgegaan...
2: Hij heeft een maand tegen je gelogen.
Conclusie: hij houdt te weinig van je.
Oplossing: uit je leven bannen deze vent. Hou genoeg van jezelf.
Tjonge zeg.... wat zijn veel mensen hier toch ontzettend principieel. Ik weet niet zeker hoe ik zou reageren (heb het gelukkig niet meegemaakt) maar ik zou er niet per se voor 1 fout, hoe ernstig ook, een relatie op het spel zetten.
Zo maar wat gedachtes...
1) Het probleem is hier niet het liegen, maar het spreken van de waarheid. De man waar het over gaat hoefde niet te liegen, hij hoefde alleen maar iets te verzwijgen. In plaats van zwijgen vertelde hij de waarheid. Dat had hij beter niet kunnen doen...
2) Misschien zeg ik nu iets heel raars, maar mijns inziens kan het prima dat iemand 1/2 uur per week vreemd gaat en de andere 167,5 uur een liefhebbend echtgenoot/echtgenote is, daarnaast ook nog een goede moeder/vader, iemand op wie je kunt rekenen en op wie je kunt bouwen. Iemand hoeft maar een klein stukje van zijn of haar leven af te schermen om deze rollen te combineren.
Ik wil vreemdgaan niet goedpraten, ook niet veroordelen. Het is gewoon iets dat voorkomt, en het zijn hele gewone mensen die dit doen.
1: Hij is heel bewust vreemdgegaan...
2: Hij heeft een maand tegen je gelogen.
Conclusie: hij houdt te weinig van je.
Oplossing: uit je leven bannen deze vent. Hou genoeg van jezelf.
Tjonge zeg.... wat zijn veel mensen hier toch ontzettend principieel. Ik weet niet zeker hoe ik zou reageren (heb het gelukkig niet meegemaakt) maar ik zou er niet per se voor 1 fout, hoe ernstig ook, een relatie op het spel zetten.
Zo maar wat gedachtes...
1) Het probleem is hier niet het liegen, maar het spreken van de waarheid. De man waar het over gaat hoefde niet te liegen, hij hoefde alleen maar iets te verzwijgen. In plaats van zwijgen vertelde hij de waarheid. Dat had hij beter niet kunnen doen...
2) Misschien zeg ik nu iets heel raars, maar mijns inziens kan het prima dat iemand 1/2 uur per week vreemd gaat en de andere 167,5 uur een liefhebbend echtgenoot/echtgenote is, daarnaast ook nog een goede moeder/vader, iemand op wie je kunt rekenen en op wie je kunt bouwen. Iemand hoeft maar een klein stukje van zijn of haar leven af te schermen om deze rollen te combineren.
Ik wil vreemdgaan niet goedpraten, ook niet veroordelen. Het is gewoon iets dat voorkomt, en het zijn hele gewone mensen die dit doen.
woensdag 27 mei 2009 om 20:25
quote:Laura80 schreef op 27 mei 2009 @ 20:21:
[...]
Tjonge zeg.... wat zijn veel mensen hier toch ontzettend principieel. Ik weet niet zeker hoe ik zou reageren (heb het gelukkig niet meegemaakt) maar ik zou er niet per se voor 1 fout, hoe ernstig ook, een relatie op het spel zetten.
Zo maar wat gedachtes...
1) Het probleem is hier niet het liegen, maar het spreken van de waarheid. De man waar het over gaat hoefde niet te liegen, hij hoefde alleen maar iets te verzwijgen. In plaats van zwijgen vertelde hij de waarheid. Dat had hij beter niet kunnen doen...
2) Misschien zeg ik nu iets heel raars, maar mijns inziens kan het prima dat iemand 1/2 uur per week vreemd gaat en de andere 167,5 uur een liefhebbend echtgenoot/echtgenote is, daarnaast ook nog een goede moeder/vader, iemand op wie je kunt rekenen en op wie je kunt bouwen. Iemand hoeft maar een klein stukje van zijn of haar leven af te schermen om deze rollen te combineren.
Ik wil vreemdgaan niet goedpraten, ook niet veroordelen. Het is gewoon iets dat voorkomt, en het zijn hele gewone mensen die dit doen.
Dit snap ik dus echt niet. Hoe kun je op iemand bouwen die iets verzwijgt dat grote gevolgen kan hebben voor je relatie met diegene? Ik zou het serieus niet weten.
Dan heb je toch hooguit de illusie dat je op diegene kunt bouwen?
En natuurlijk zijn het hele gewone mensen. Noem eens 1 niet gewoon mens.
Maar het is dan wel een gewoon mens, die gewoon niet genoeg om de partner geeft, maar daar wel een relatie mee heeft.
[...]
Tjonge zeg.... wat zijn veel mensen hier toch ontzettend principieel. Ik weet niet zeker hoe ik zou reageren (heb het gelukkig niet meegemaakt) maar ik zou er niet per se voor 1 fout, hoe ernstig ook, een relatie op het spel zetten.
Zo maar wat gedachtes...
1) Het probleem is hier niet het liegen, maar het spreken van de waarheid. De man waar het over gaat hoefde niet te liegen, hij hoefde alleen maar iets te verzwijgen. In plaats van zwijgen vertelde hij de waarheid. Dat had hij beter niet kunnen doen...
2) Misschien zeg ik nu iets heel raars, maar mijns inziens kan het prima dat iemand 1/2 uur per week vreemd gaat en de andere 167,5 uur een liefhebbend echtgenoot/echtgenote is, daarnaast ook nog een goede moeder/vader, iemand op wie je kunt rekenen en op wie je kunt bouwen. Iemand hoeft maar een klein stukje van zijn of haar leven af te schermen om deze rollen te combineren.
Ik wil vreemdgaan niet goedpraten, ook niet veroordelen. Het is gewoon iets dat voorkomt, en het zijn hele gewone mensen die dit doen.
Dit snap ik dus echt niet. Hoe kun je op iemand bouwen die iets verzwijgt dat grote gevolgen kan hebben voor je relatie met diegene? Ik zou het serieus niet weten.
Dan heb je toch hooguit de illusie dat je op diegene kunt bouwen?
En natuurlijk zijn het hele gewone mensen. Noem eens 1 niet gewoon mens.
Maar het is dan wel een gewoon mens, die gewoon niet genoeg om de partner geeft, maar daar wel een relatie mee heeft.
