Relaties
alle pijlers
Romance van 3 jaar geleden
maandag 2 augustus 2021 10:44
Momenteel zit ik in middenin mijn menstruatie dus ik ben wat sneller emotioneel dan normaal 
Ik wil onderstaand graag even kwijt:
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een intense kortstondige romance gehad met een man. In die tijd kwamen we bijna dagelijks bij elkaar over de vloer, deden we ook dingen samen buiten de deur, en was er ontzettend veel chemie en intimiteit tussen ons. Het was veel te veel in die korte tijd. Ik was dan ook waanzinnig verliefd.
Na ongeveer 2 maanden besloot hij uit ons contact te stappen en verdween ie met de noorderzon.
Ondanks dat ik nog vaak contact heb geprobeerd te zoeken - omdat ik er niks van begreep en ik met vraagtekens achterbleef - heeft hij nooit meer ergens echt op gereageerd. Ongeveer een jaar geleden heb ik het nog een keer geprobeerd, maar weer geen reactie.
Er is dus in feite van de één op andere dag nooit meer echt contact tussen ons geweest. Vooral het eerste half jaar had ik hier echt verdriet van.
Nu zijn we 3 jaar verder, maar gevoelsmatig heb ik hem nog steeds niet echt losgelaten. Hoe graag ik het ook wil
Ik denk nog bijna dagelijks aan hem en dan koester ik ook die fijne maanden die we toen hadden.
Ik vraag me af waar die is en hoe het met hem gaat. Zou zo graag eens uit zijn mond willen horen, waarom die zo plotseling verdween.
Ik droom ervan hem weer eens ergens tegen te komen.
Er is gewoon nooit iets afgesloten.
Als ik met een man aan het daten ben, ben ik hem vaak met hem aan het vergelijken. Dan mis ik de chemie zo die ik met hem had.
Ik voel me zo stom dat ik hem na 3 jaar schijnbaar nog steeds niet heb losgelaten. Social media check doe ik gelukkig al maanden niet meer, daar ben ik nu heel streng in.
Is dit voor iemand herkenbaar en is er nog iets wat ik kan doen?
Ik voel me stom en machteloos en ik erger me aan het feit dat ie bijna dagelijks (even) in mijn hoofd zit.
Ik wil onderstaand graag even kwijt:
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een intense kortstondige romance gehad met een man. In die tijd kwamen we bijna dagelijks bij elkaar over de vloer, deden we ook dingen samen buiten de deur, en was er ontzettend veel chemie en intimiteit tussen ons. Het was veel te veel in die korte tijd. Ik was dan ook waanzinnig verliefd.
Na ongeveer 2 maanden besloot hij uit ons contact te stappen en verdween ie met de noorderzon.
Ondanks dat ik nog vaak contact heb geprobeerd te zoeken - omdat ik er niks van begreep en ik met vraagtekens achterbleef - heeft hij nooit meer ergens echt op gereageerd. Ongeveer een jaar geleden heb ik het nog een keer geprobeerd, maar weer geen reactie.
Er is dus in feite van de één op andere dag nooit meer echt contact tussen ons geweest. Vooral het eerste half jaar had ik hier echt verdriet van.
Nu zijn we 3 jaar verder, maar gevoelsmatig heb ik hem nog steeds niet echt losgelaten. Hoe graag ik het ook wil
Ik denk nog bijna dagelijks aan hem en dan koester ik ook die fijne maanden die we toen hadden.
Ik vraag me af waar die is en hoe het met hem gaat. Zou zo graag eens uit zijn mond willen horen, waarom die zo plotseling verdween.
Ik droom ervan hem weer eens ergens tegen te komen.
Er is gewoon nooit iets afgesloten.
Als ik met een man aan het daten ben, ben ik hem vaak met hem aan het vergelijken. Dan mis ik de chemie zo die ik met hem had.
Ik voel me zo stom dat ik hem na 3 jaar schijnbaar nog steeds niet heb losgelaten. Social media check doe ik gelukkig al maanden niet meer, daar ben ik nu heel streng in.
Is dit voor iemand herkenbaar en is er nog iets wat ik kan doen?
Ik voel me stom en machteloos en ik erger me aan het feit dat ie bijna dagelijks (even) in mijn hoofd zit.
maandag 2 augustus 2021 13:43
Het is echt heel moeilijk maar probeer je op iets anders te focussen en te begrijpen waarom dit nog zo belangrijk voor je is. Toen mijn man na 28 jaar van de ene op de andere dag weg is gegaan met een simpel telefoontje zonder uitleg, zei een vriendin weetje geen antwoord is ook een antwoord toen ik zo graag wilde weten waarom. Het kost tijd om los te kunnen laten maar nu na drie jaar beheerst het me niet meer en kan ik gewoon van het leven genieten door voor mezelf te accepteren dat het beter is dat het over en uit is en door te waarderen wat ik wel heb en hoe ik nu graag wil leven. sterkte
maandag 2 augustus 2021 13:48
Pff bizar gewoon. Na zoveel jaar een simpel telefoontje. Onbegrijpelijk gewoon.kes49240 schreef: ↑02-08-2021 13:43Het is echt heel moeilijk maar probeer je op iets anders te focussen en te begrijpen waarom dit nog zo belangrijk voor je is. Toen mijn man na 28 jaar van de ene op de andere dag weg is gegaan met een simpel telefoontje zonder uitleg, zei een vriendin weetje geen antwoord is ook een antwoord toen ik zo graag wilde weten waarom. Het kost tijd om los te kunnen laten maar nu na drie jaar beheerst het me niet meer en kan ik gewoon van het leven genieten door voor mezelf te accepteren dat het beter is dat het over en uit is en door te waarderen wat ik wel heb en hoe ik nu graag wil leven. sterkte
Dank je wel
maandag 2 augustus 2021 14:01
Dit bedoel ikmadamzonderm schreef: ↑02-08-2021 13:41Of gaat het over iets anders waarin de man überhaupt niet leuk was en toen ook nog stopte met communiceren?
@Kes, soooo, heftig
maandag 2 augustus 2021 14:24
Zodra iets niet mag, dan wordt het dwangmatig.
Wat mij hielp is er gewoon aan mogen denken. Ik praat er dan ook gewoon veel over. En dan neemt het vanzelf af.
De eerste verliefdheid was ik pas 100% kwijt na 7 jaar. Dat wordt telkens korter. Achter in de twintig was ik toen ik iemand tegenkwam en er al/pas na een jaar overheen was.
Sinds een half jaar uit een relatie met wie ik misschien ook nu pas voor 80% het los heb gelaten.
Lees anders het boek van Jan Geurz - Verslaafd aan de liefde. Daar wordt die dwangmatigheid ook beschreven. Was voor mij heel fijn om zoveel herkenning te vinden.
Wat mij hielp is er gewoon aan mogen denken. Ik praat er dan ook gewoon veel over. En dan neemt het vanzelf af.
De eerste verliefdheid was ik pas 100% kwijt na 7 jaar. Dat wordt telkens korter. Achter in de twintig was ik toen ik iemand tegenkwam en er al/pas na een jaar overheen was.
Sinds een half jaar uit een relatie met wie ik misschien ook nu pas voor 80% het los heb gelaten.
Lees anders het boek van Jan Geurz - Verslaafd aan de liefde. Daar wordt die dwangmatigheid ook beschreven. Was voor mij heel fijn om zoveel herkenning te vinden.
maandag 2 augustus 2021 14:24
Ik ben ooit beschuldigd van ghosting door een vriendin, maar daar was zoveel aan voorafgegaan. Het eindigde met schreeuwen en beschuldigen van haar naar mij met als toetje een afschuwelijke boodschap op mijn antwoordapparaat. Toen heb ik niks meer laten horen nadat zij paar weken later weer begon met mij bellen. Toen heeft ze jaren heel zielig gedaan bij anderen dat ik haar geghost had. Kan het zijn dat er zoiets ook bij jou speelt?
Ik moest gewoon bepaalde woorden even horen.
dinsdag 3 augustus 2021 00:03
Juist, de honeymoonfase en toen ineens was het uit. Geen wonder dat het zolang in je hoofd blijft rondspoken. Misschien helpt het om hem te visualiseren in een wijnrode broek met een zacht-groen poloshirt. Zo'n enorm foute outfit met een foute en zó niet-sexy hobby zoals modeltreintjes op zolder bijvoorbeeld. Of dat hij zo'n foute kerel is op kantoor die op een pijnlijke manier ( in die outfit ) de te jonge meiden probeert te imponeren.
dinsdag 3 augustus 2021 10:41
Precies ik maak(te) mezelf wijs dat ik geblokkeerd was omdat hij zooooo verliefd was dat hij van mij moest afkicken hahahaha hoe naïef .naamloosjes schreef: ↑03-08-2021 07:05Ik denk dat hij alleen maar interessanter is geworden door de afstand. Nu kan je allemaal dingen fantaseren. Kijk naar zijn daden (niks laten horen) in plaats van zijn toenmalige woorden.
Ik miste vooral de aandacht en 100 apps per dag, niet zozeer de man zelf.
dinsdag 3 augustus 2021 21:51
Soms kan je je als vrouw gewoon niet voorstellen hoe mannen je kunnen gebruiken omdat dat zelf niet in je zit. Jij hebt met veel gevoel en romantiek met hem de liefde bedreven maar hij heeft gewoon een wip gemaakt en heeft het een tijdje best gezellig gehad. Als hij ook die hoogdravende gevoelens had gehad, dan was hij wel gebleven. Maar hij vertrok omdat jouw gedweep hem verveelde en hij naar een nieuwe verovering en grotere uitdaging op zoek ging. Dat is waarschijnlijk de meest realistische uitleg voor zulk hufterig gedrag. Het is een koude en nare waarheid en het overkomt veel vrouwen en een enkele man. Mannen die na korte tijd opstappen hebben gewoon hun zaad bij je geloosd en gaan dan opzoek naar iemand die hun wel echt boeit. Wees voorzichtig met wie je in zee gaat als je geneigd bent om snel gevoelens voor iemand te ontwikkelen.
