Lichaam na Zwangerschap

01-06-2009 20:31 137 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dames!



Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!



Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?



Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!



Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!



Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?



Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!! ;)
Alle reacties Link kopieren
Heftig Isabon!!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 4 keer bevallen waarvan laatste keer van tweeling.

Ja ook ik ben ingescheurd, geknipt, gehecht en heb landkaart op buik en benen. Borsten zijn wat gezakt (maar kan ook leeftijd zijn ondertussen) Heb pijn bij plassen na de bevalling altijd weten te beperken door tijdens het plassen te spoelen met lauw water. Poepen ben ik blijven doen door lactulose siroop en sex door heel voorzichtig te zijn. Ik ben nooit meer dan 12 kilo aangekomen (ook niet bij tweeling) hoe goed ik mijn best ook deed. Doordat er steeds een kilo of 2 bleef hangen ben ik er eigenlijk beter uitgaan zien. Binnen 3 weken paste ik weer in mijn gewone kleding. Ging vanzelf. Voor de zwangerschap van de eerste woog ik nauwelijks 52 kilo en nu toch mooi 60. En dat is met een lengte van 177 nog krap aan. Bij elke bevalling was ik binnen een mum van tijd weer op de been en waren lichamelijke klachten te verwaarlozen. Enige waar ik echt last van heb gehad is ongecontroleerd urine verlies. Dansen of niezen leverde gegarandeerd een natte broek op. Er is uiteindelijk ook besloten om gelijktijdig met baarmoeder verwijdering (ander verhaal) ook een matje te plaatsen. Dus nu dans en nies is weer als vanouds!!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bang dat ik ook nooit meer dezelfde zal zijn. Mijn weerstand is compleet verdwenen. Afgelopen zeven maanden al vier keer ziek geweest. Ik ben geknipt. De hechtingen zijn goed gegaan, denk ik, want ik was ruim vier liter bloed verloren dus was niet meer bij bewustzijn dat ze dat gingen hechten. Werd wakker met een infuus in elk arm dus de eerste dagen ook weinig last van gehad, want ik was heerlijk verdoofd.

Het plassen zelf prikte wel bij de hechting, maar zoals iemand al eerder opnoemde, dit verhielp ik door te spoelen tijdens het plassen. Het schijnt dat dit ook ontsteking van de hechtingen tegengaat. Sluitspier gaf bij mij geen problemen, maar ik weet wel dat een vriendin van mij na haar eerste niet meer voluit kan lachen zonder een hand tussen de benen (zoals kleine kinderen die naar het toilet moeten), omdat ze anders de sluitspier niet voelt en in haar broek zou plassen. Haar eerste is nu ondertussen zeven en het is niet meer goed gekomen. De eerste keer poepen was echt een drama! Heb huilend op het toilet gestaan, omdat ik echt nodig moest en niet kon (of durfde?) vanwege de pijn. De aambei kwam bij mij pas na een week (?!) Gelukkig ging die na drie weken van smeren weg.

Doordat ik heel veel vocht vast hield tijden de zwangerschap kwam mijn huid compleet op spanning te staan, maar na de bevalling verdwijnt het vocht en heb ik hele slappe huid overgehouden. Voordeel: ik paste na tien dagen weer in mijn eigen kleren. Nadeel: ik heb overal straie! Van mijn linkerzij naar de rechterzij, van onder mijn borsten tot op mijn bovenbenen. Zelfs mijn vagina heeft straie. Ik denk dat ik de uitzondering ben op de regel, want ik ben 33 en ze zeggen dat je dan bijna geen straie zou moeten krijgen. Helaas zijn de strepen nu na ruim zeven maanden ook niet lichter geworden. De huid van mijn buik is ook zover uitgerekt dat dit alleen nog maar door operatie kan worden verholpen (tummy tuck?). Gelukkig zijn badpakken weer in!

En dan hebben we het nog niet eens gehad over het haarverlies (enorme inhammen), geheugenverlies, etc.

Maar ik prijs mij maar gelukkig met mijn kleine meid, want mijn zusje was ook zwanger, drie maanden na mij uitgerekend. Vier dagen voor haar bevaldatum is haar dochtertje overleden en moest zij van een dood kindje bevallen. En dan neem ik al die lichamelijke ongemakken voor lief, want ik heb het overleefd en mijn dochtertje is gezond en wel bij me!
Alle reacties Link kopieren
wow wat een verhalen! Wel erg goed om te lezen. Allemaal dingen die je niet echt hoort, maar toch eigenlijk wel fijn zijn om van te voren te weten, alhoewel fijn.....misschien niet het juiste woord...



Ik heb ook nog een vraag, misschien hebben jullie (of andere) daar ook antwoord op.

Je sexleven wat gebeurt daarmee???
Alle reacties Link kopieren
quote:xasi schreef op 02 juni 2009 @ 03:01:

....

Je sexleven wat gebeurt daarmee???Dat wordt een mooie herinnering
quote:summerbreeze21 schreef op 01 juni 2009 @ 22:44:

Buikspieren worden helemaal niet doorgesneden bij een keizersnede, die worden opzij geschoven. Tenzij er iets (goed) misgaat..maar dat lijkt me sterk.Het voelt wel of ze doorgesneden zijn
Ik geef wel een tip: zorg dat je niet teveel buikspieren hebt als je een keizersnee krijgt
Ik zat al op je te wachten Fleur
Alle reacties Link kopieren
Sexleven is hier beter dan daarvoor in elk geval. Je ziet wel eens in die tv-series dat zwangere vrouwen zo geil zouden zijn? En manlief kreeg ook heel wat opmerkingen van zijn mannelijke collega's toen ik op een gegeven moment 20 weken zwanger was, want dan zou ik niet te houden zijn.



Pff. nou ik dus niet. En zeker niet op het eind. Maar na de bevalling had ik na een week al zoiets van; Beter nog even te wachten, maar anders.

Na 4 weken weer geprobeerd en het was super. Alles voelt nog hetzelfde en het voelt beter als daarvoor. Maar dat is waarschijnlijk omdat we al zeker zo'n 2 maanden geen sex meer hadden gehad.
Alle reacties Link kopieren
En de schade? Valt wel mee.



Ben al zo'n 7 kilo kwijt van de in totaal 10 en ik ben nu zo'n 6 weken geleden bevallen.

Geen knip gehad en maar 2 hechtingen. Was die na een week al kwijt.

1 aambei gehad een paar dagen na de bevalling. Maar dat duurde maar een week.

Buik is nog wat slap natuurlijk, maar al een heel stuk gekrompen.

Alleen behoorlijk wat striae op mijn borsten, maar niet op mijn buik.



Dus al met al valt het me reuze mee.
Alle reacties Link kopieren
En de schade? Valt wel mee.



Ben al zo'n 7 kilo kwijt van de in totaal 10 en ik ben nu zo'n 6 weken geleden bevallen.

Geen knip gehad en maar 2 hechtingen. Was die na een week al kwijt.

1 aambei gehad een paar dagen na de bevalling. Maar dat duurde maar een week.

Buik is nog wat slap natuurlijk, maar al een heel stuk gekrompen.

Alleen behoorlijk wat striae op mijn borsten, maar niet op mijn buik.



Dus al met al valt het me reuze mee.
Alle reacties Link kopieren
Sexleven is vanaf het moment dat ik zwanger ben geworden nagenoeg verdwenen. Ook na de bevalling kwam het niet meer terug. Pas nadat ik gestopt ben met borstvoeding kreeg ik er een beetje zin in, maar niet te vergelijken met hoe het eerst was.

Verder, meteen na de bevalling enorme haaruitval, mijn hele huis lag vol met haren, echt verschrikkelijk. En veel puisten op mijn benen, heel lelijk. Het heeft bijna een jaar geduurd totdat mijn huid weer beter was. Verder is mijn weerstand enorm achteruit gegaan, deze winter drie keer achter elkaar buikgriep gehad, een keer gewone griep, daarna verkouden met een bijholteontsteking,... noem maar op. En als toppunt bleek dat mijn schildklier te langzaam is gaan werken. Het schijnt ook door de zwangerschap getriggerd te worden. Al met al zwaar balen, maar ik kan niet anders dan in clichee's vervallen: als ik alleen al aan mijn dochter denk voel ik me zoooooo gelukkig dat niets meer uitmaakt :-)
Twee keer bevallen en de eerste keer hevig teleurgesteld over de kraamtijd. Zwangerschap was niet probleemloos, vooral door erg veel en vaak misselijk, maar je weet dat dat na 9 maanden voorbij is. Bevalling vrij standaard (duurde een uur of 10, waarvan 1,5 uur persen met weinig persweeen), maar werd door mij als erg heftig ervaren. Ik wist dat het pijn zou doen, maar zoveel, pfff. Toch was ik daar nog enigszins op voorbereid. Maar na de bevalling had ik dus een roze wolk verwacht. Wist ik veel dat ik de eerste dag niet kon staan zonder flauw te vallen (geen douche dus na de bevalling), niet kon zitten dankzij de grootste aambei die de kraamhulp ooit had gezien en een vaginale bloeduitstorting groter dan een ei. Ik voelde me alsof er een bus over me heen gereden was, niks geen 'genieten met verse baby en relaxen in mijn bed', proberen te herstellen en vooral heel veel voeden met bijpassende hoeveelheid tepelkloven. Ik was direct verliefd op mijn kind, maar baalde er wel van dat ik dit niet wist.

Tweede bevalling ging makkelijker (5 uur, 7 minuten persen), kon ik daarna wel staan en douchen, had ik geen aambeien en had ik realistische verwachtingen, waardoor ik veel meer van de kraamtijd kon genieten.

Sha_la, goed om nu vast voorbereid te zijn dus!



Tweede bevalling is inmiddels 16 maanden geleden en aan mijn lijf is niet echt meer te zien dat ik zwanger ben geweest. Als ik moe ben is mijn buik wat boller dan vroeger, borsten zijn misschien iets slapper, paar spataderen, maar daar had ik toch al aanleg voor en daar kan je makkelijk wat aan laten doen.



Wel herken ik verhalen van uitzakkende tampons als ze vol zijn, dat was even wennen. Ook raar om in het begin weer 'de weg te moeten zoeken' bij het inbrengen van een tampon, het is zeker veranderd.



Een klacht waar ik hier verder niemand over hoor, maar wat een collega van me ook heeft sinds haar 2e bevalling (en ikzelf dus ook) is overgevoelige darmen. Tweede zwangerschap ben ik heel erg misselijk geweest en had ik daarbij veel last van verstopping. Deel van de misselijkheid en verstopping bleven na de bevalling. Verstopping is nu (oa met behulp van volcolon) redelijk onder controle, maar nog heb ik veel last van mijn buik met bijkomende misselijkheid. Erg vervelend.
Alle reacties Link kopieren
quote:Star schreef op 01 juni 2009 @ 21:20:

[...]





Deze keer drink ik alleen nog maar Roosvicee Laxo na de bevalling Pff daar heb ik de eerste week 5 flessen van leeggedronken voordat dat werkte.
Iets in mijn lichaam is veranderd, en ik weet niet wat. Ik weeg meer dan vóór de zwangerschappen, maar ik heb vandaag weer een spijkerbroek uity 2004 aan, dus wat het nou is....
Twee keer vaginaal bevallen, alleen striae op m'n buik, verder merk ik op welk lichamelijk gebied dan ook geen enkel verschil met "vroeger". En mijn man ook niet.

Geestelijk is een ander verhaal, ben emotioneler geworden- en aan de andere kant een stuk relaxter er relativerender dan vóór de kinderen.
Oh, sexleven stond tijdens baby- peutertijd op een vrij lage pit, maar sinds kinderen peuter-af zijn is ook dat als voorheen, prima dus.
Alle reacties Link kopieren
Na zwangerschap 6 kilo lichter als voordat ik zwanger werd. Verder: borstontsteking (zowwww dat doet zeer! en daarbij ziek zo ziek ben ik nog nooit geweest zeg!), tepelkloven, moe, dikkere buik, pijn bij heupen, lies, schaambeen, hormonen nog steeds op hol na bijna 1 jaar, pukkel uitbraak in gezicht en op rug, bij niezen idd goed uitkijken dat je je broek niet volplast, haaruitval enorm had 3 kalige plekjes, gevoelige vagina wat voor ik ongesteld moet worden soort van haarscheurtjes krijgt lijkt wel, zo nu en dan enorme jeuk, heb zalfje gekregen want schimmelinfecties na zwangerschap schijnt heel normaal te zijn. Al 4x ziek geweest in 1 jaar (nooit ziek normaal) weerstand is 0,0 lijkt wel.

Strae en spatadertjes boeit me dan niet zo, dat had ik al licht en is erfelijk. Aambeitje gehad zo nu en dan, dat gaat wel weer weg.

Afgetakeld lijf ja, maar pracht van een dochter!
Alle reacties Link kopieren
Vaginaal bevallen. Heel klein beetje striae, meer vet bij de love handles. Iets bredere heupen. Verder na 3,5 maand nog ongeveer 7 van de 25 kilo over. Maar wat ik het allerergst vond na mijn bevalling was dat ik bijna niet kon lopen. Ik kon mijn voeten niet optillen, alleen met heel erg veel moeite en dan kwamen ze echt een halve centimeter omhoog zodat mijn vriend snel een onderbroek er onderdoor kon schuiven. Ging na een aantal dagen wel beter maar ik heb er zeker 2 maanden last van gehad. Als ik veel loop (nog steeds) merk ik dat ik sneller moe wordt in mijn benen en dan ga ik sloffen. Best irritant, ik heb ook een beetje last van mijn bekken maar dat schijnt wat instabieler te blijven als je bv geeft. Dus daar kan ik pas over oordelen na de bv.
Alle reacties Link kopieren
Yaiks!

Wat ik me nou afvraag, is zoiets ook te voorkomen? Wie heeft een grotere kans op een knip bijvoorbeeld? Er wordt geknipt als de vagina niet ver genoeg uitrekt.... of niet? Ik wil niet met colaflessen gaan oefenen natuurlijk maar wat zou dat nou soepeler maken?

En is het slim of juist niet om in vorm te zijn als je zwanger wordt? Ik zou zeggen van wel, heb bv. ook vrij sterke buikspieren, maar is dat nou goed of juist niet?
Ik vond die buikspieren behoorlijk kut tijdens de keizersnee.
Alle reacties Link kopieren
quote:Margaretha2 schreef op 03 juni 2009 @ 13:24:

Yaiks!

Wat ik me nou afvraag, is zoiets ook te voorkomen? Wie heeft een grotere kans op een knip bijvoorbeeld? Er wordt geknipt als de vagina niet ver genoeg uitrekt.... of niet? Ik wil niet met colaflessen gaan oefenen natuurlijk maar wat zou dat nou soepeler maken?

En is het slim of juist niet om in vorm te zijn als je zwanger wordt? Ik zou zeggen van wel, heb bv. ook vrij sterke buikspieren, maar is dat nou goed of juist niet?



Nee het is helaas niet te voorkomen. Voor mijn 2 zwangerschappen had ik altijd ob supertampons en ik moest erg mijn best doen met persen (duh!). Mijn vriendin had altijd OBmini en zij moest het kind opvangen. Ligt denk gewoon aan de ontspanning bij de bevalling. Opmerkelijk is dat ik nu OBmini tampons heb (en nee ze heeft me niet nauwer gehecht



Het is zeker slim om lekker te (blijven)bewegen tijdens je zwangerschap en hierdoor kom je zeker weten weer sneller terug in shape en het helpt de bevalling enorm. Mijn jongste wordt vandaag 1 en ik weeg 6 kilo minder dan voor de zwangerschappen (half jaar bv, 3 x in de week sporten, matig met chips en snoep e.d.) Ik had gister het genoegen om een spijkerbroek in mt 27 te kunnen kopen

Mijn haar is na de laatste bevalling iets voller gebleven en ik heb dezelfde schoenmaat behouden. Mijn buik is weer net zo strak als ervoor en ik heb geen striae.



Nadelen zijn:

De aambeien idd (af en toe last van en Hemoclin heeft me daar erg bij geholpen.)

Boobies, WAT zijn dat Van een D naar een theezakB (lang leven de push up en voorgevormde BH's.

O ja en ik heb soms last van puistjes, maar ik denk dat dat door de Mirena komt.

Veel emotioneler dan ervoor en zeker met programma's met kindjes die ziek zijn of andere drama verhalen trek ik erg slecht



En het belangrijkste: ik weet nog steeds heel goed dat het heel erg pijn deed, maar ook dat ik er 2 prachtige kindjes door heb gekregen (sorry beetje emo)
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 02 juni 2009 @ 09:18:

Ik geef wel een tip: zorg dat je niet teveel buikspieren hebt als je een keizersnee krijgt



Waarom eigenlijk? Ik heb heel sterke buikspieren en heb het idee dat ik juist daardoor de keizersnede zo makkelijk ben doorgekomen.



Ik zie wel heel heftige bevallingen voorbij komen, hier.



Ik had een geplande keizersnede met 38.5 week en ik vond/vind het echt een luxe. Ik heb meerdere operaties ondergaan, maar ik vond de keizersnede niet zwaar. En na die andere operaties had ik nog alle tijd voor mezelf. Na de keizersnede kun je meteen aan de bak met je kind, dus echt uitrusten is mij niet gelukt.



11 weken na de bevalling waren buikspieren weer bijna geheel aaneengesloten en mocht ik er in de sportschool weer vol tegenaan (tot week 15 buikspieren getraind, tot week 30 gesport en 7 weken na de bevalling weer begonnen).



Schade? Buikhuid is wat slapper (baby is 4 maanden) en ik heb een wat boller onderbuikje. Paste na een week weer in mijn oude kleren maar merk wel dat ik bij de buik dus wat breder geworden ben. Maar misschien trekt dat nog weg. Geen striae. Haar is nog niet aan het uitvallen, maar is wel veel steiler geworden. 1 klein aambeitje dat inmiddels verdwenen is. En inderdaad, mijn voeten zijn een halve maat groter. Twee weken na de bevalling sex. Al deed dat dus -raar genoeg- behoorlijk zeer, de eerste 2 x.
Waarom? Omdat dat getrek en gesjor aan mijn buikspieren echt niet prettig vond, flikkerde bijna van het operatiebedje af. Heb tussen de eerste en tweede ook expres niks aan mijn buikspieren gedaan, omdat ik vermoedde dat nr2 ook een ks zou gaan worden. Aldus geschiedde.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 03 juni 2009 @ 14:26:

Waarom? Omdat dat getrek en gesjor aan mijn buikspieren echt niet prettig vond, flikkerde bijna van het operatiebedje af. Heb tussen de eerste en tweede ook expres niks aan mijn buikspieren gedaan, omdat ik vermoedde dat nr2 ook een ks zou gaan worden. Aldus geschiedde.Maar dat is dus heel persoonlijk en niet iets medisch. Ik heb niets gemerkt van gesjor enzo (en ik heb écht heel sterke buikspieren). Wel voelde ik die grote handen in mijn buik die boven de navel in mijn buik naar de baby aan het graaien waren heel goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven