Kinderen
alle pijlers
Prepuberteit - begint het geëmmer nu al?
donderdag 7 oktober 2021 om 09:29
Ik verheug me niet op de puberteit van mijn kinderen, maar ik weet dat bepaalde ruzies erbij horen. Toen ik veertien was, heb ik heel wat strijd met mijn moeder gehad over oa kleding, schoolwerk etc. Mijn man was braver, die had bijna nooit ruzie.
Enfin, zoon is elf en sinds de zomervakantie is hij megadwars. Vooraf zat er ook een kop op, maar kon je nog doordringen.
Project voor school wil hij niet goed uitvoeren (dat doen de anderen zogenaamd ook niet en anders staat hij voor schut).
Vanochtend een hele ruzie over kleding gehad. Pas heeft hij een duur kledingstuk gevraagd. Gepast, gevraagd of het naar wens is (ja dus) en nu doet hij het niet aan.
Op alles wat ik vraag, krijgen we een grote mond. Gisteren weigerde hij gewoon een vraag/opdracht van zijn vader om iets op te ruimen uit te voeren.
We zijn niet superstreng, sterker nog: sinds groep acht mag hij veel meer. We houden dus niet overdreven strak aan zijn kindertijd vast. Hij mag bv nu alleen naar de stad fietsen (klasgenoten mogen dat ook).
Qua uiterlijk zie ik niets van veranderingen. Het is niet zo dat hij- bij wijze van spreken- opeens een baard in de keel heeft of zich moet scheren.
Bij een puber beweeg je mee, maar bij een eigenwijs kind moet je strenger bijsturen. Dus: wat is verstandig?
Enfin, zoon is elf en sinds de zomervakantie is hij megadwars. Vooraf zat er ook een kop op, maar kon je nog doordringen.
Project voor school wil hij niet goed uitvoeren (dat doen de anderen zogenaamd ook niet en anders staat hij voor schut).
Vanochtend een hele ruzie over kleding gehad. Pas heeft hij een duur kledingstuk gevraagd. Gepast, gevraagd of het naar wens is (ja dus) en nu doet hij het niet aan.
Op alles wat ik vraag, krijgen we een grote mond. Gisteren weigerde hij gewoon een vraag/opdracht van zijn vader om iets op te ruimen uit te voeren.
We zijn niet superstreng, sterker nog: sinds groep acht mag hij veel meer. We houden dus niet overdreven strak aan zijn kindertijd vast. Hij mag bv nu alleen naar de stad fietsen (klasgenoten mogen dat ook).
Qua uiterlijk zie ik niets van veranderingen. Het is niet zo dat hij- bij wijze van spreken- opeens een baard in de keel heeft of zich moet scheren.
Bij een puber beweeg je mee, maar bij een eigenwijs kind moet je strenger bijsturen. Dus: wat is verstandig?
anoniem_63bbf1e807fcd wijzigde dit bericht op 07-10-2021 09:36
2.31% gewijzigd
donderdag 7 oktober 2021 om 10:00
Ik ben benieuwd wat je hiermee bedoelt. Ik heb een puber én een eigenwijs kind en ik heb momenteel het meest moeite met het eigenwijze kind. dus als je tips hebt...Bij een puber beweeg je mee, maar bij een eigenwijs kind moet je strenger bijsturen. Dus: wat is verstandig?
Maar in beide gevallen zie ik dwarsheid / brutaliteit vaak als teken dat ze niet goed in hun vel zitten. Dan kan ik streng zijn tot ik een ons weeg, maar het resultaat op korte termijn is een nog dwarser/brutaler kind. De enige remedie die ik tot nu toe heb verzonnen is een bui/periode uitzitten en op goede momenten bouwen aan de onderlinge band. Vanuit die band zaken bespreekbaar maken.
Je schrijft dat hij sinds kort meer vrijheid heeft. Kan het niet zo zijn dat hij juist op zoek is naar zijn plek binnen die nieuwe, vrijere wereld? De pubertijd is niet alleen een lichamelijke verandering, hè? De sociale omgeving verandert ook, er wordt ander gedrag van je verwacht etc. Ik lijk dat een beetje te lezen uit het "voor schut staan" stukje en de vraag om dure kleding.
Vlak daarnaast niet uit dat de start van het nieuwe schooljaar voor iedereen vermoeiend is. Dus hij moet wennen aan het schoolritme, de herfst is begonnen en dan zijn er ook nog allemaal nieuwe sociale situaties. Ook zonder lichamelijke pubertijd kun je daar best onzeker, moe en dwars van worden.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:02
Nee, nooit. Ik kijk of het echt goed staat, en of het echt lekker zit. Maar hij heeft net nog nooit aangehad, het was pure recalcitrantie.
Blijft mijn vraag: is dit een leeftijd voor pubergedrag? Man, dat is wel heel erg vroeg.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:03
Zo werkt dat dus bij pubers niet.boerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 09:50Kijk, als mijn jongste straks op haar vijftiende haar haar paars wil kleuren, dan moet ze het zelf weten. Maar mijn zoon is elf. Hij vroeg zelf om het kledingstuk. Je hoeft toch niet alles van je af te laten glijden?
Dit lijkt me juist de fase waarin je nog snel wat goed gedrag erin probeert te krijgen, voordat de echte puberteit begint. Elke dag zelf douchen, om maar iets te noemen. Als je dat op zijn vijftiende probeert in te voeren, ben je te laat.
Je kan nu bepaald gedrag erin proberen te krijgen maar dat laten ze los zidra ze jnnde pubertijd komen. Als ze voor die tijd gewend zijn elke dag te douchen blijven ze dat in de pubertijd echt niet doen.
Als hij dat kledingstuk niet aan wil mag je daar van balen maar ga hier niet teveel tegenin. Vraag hem waarom hij het niet wil dragen. Zeg hem dat je dit niet zo leuk vindt en dat je de volgende keer dus niet weer zo'n duur kledingstuk meer koopt als hij het toch niet draagt. Of is het dure kledingstuk de tussenjas? Dan snap ik hetbprobleem niet zo. Hij zit niet lekker dus gaat hij hem niet dragen, breng hem dan gewoon terug en maak er geen probleem van. Het kan nl ook zo zijn dat iemand anders die jas ook heeft rn hem niet durft te dragen bijvoorbeeld.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:07
Waarom zou dat de reden zijn? Nu jij er over loopt te zeuren zal het misschien wel meespelen. Maar ik kan me niet goed voorstellen dat dat de primaire reden was om het kledingstuk niet te dragen. De meeste mensen doen wel eens een miskoop, best bijzonder dat je dat zelf nooit zegt te hebben.boerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:02Nee, nooit. Ik kijk of het echt goed staat, en of het echt lekker zit. Maar hij heeft net nog nooit aangehad, het was pure recalcitrantie.
Als je altijd zo'n negatieve invulling geeft aan zijn keuzes staat jullie een hele lastige tijd te wachten. Ik krijg een beetje medelijden met je zoon, zoals jij over hem praat.
impala wijzigde dit bericht op 07-10-2021 10:27
19.40% gewijzigd
.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:10
Nou ja, bij een eigenwijs kind moet je dus strenger zijn, lijkt me.
We krijgen dus regelmatig een grote mond. En ik vraag me inmiddels af of we niet gewoon een slecht opgevoed kind hebben. Of we niet juist te soft zijn. In groep zeven ging hij bijvoorbeeld ook tegen de juf in. Dat hadden mijn man en ik vroeger echt nooit in ons hoofd gehaald. Dat vind ik zo brutaal, daar schaam ik me ook voor.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:10
Je kunt met dat kledingstuk twee dingen doen: doorverkopen en iets anders ervoor in de plaats kopen, of nog even afwachten, misschien doet hij het alsnog aan. Als mijn dochter nieuwe kleren heeft voor het nieuwe seizoen zijn er ook altijd dingen favoriet, dingen die wat langer blijven liggen en dingen die bij nader inzien toch niet zo leuk waren. Ik merk ook dat haar smaak verandert, deze zomer was ze gek op spijkershortjes terwijl ze die vroeger juist nooit droeg.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:12
je kunt ook eens met de huisarts praten, als je je echt zorgen maaktboerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:10Nou ja, bij een eigenwijs kind moet je dus strenger zijn, lijkt me.
We krijgen dus regelmatig een grote mond. En ik vraag me inmiddels af of we niet gewoon een slecht opgevoed kind hebben. Of we niet juist te soft zijn. In groep zeven ging hij bijvoorbeeld ook tegen de juf in. Dat hadden mijn man en ik vroeger echt nooit in ons hoofd gehaald. Dat vind ik zo brutaal, daar schaam ik me ook voor.
er zijn oplossingen voor ouders, die moeite hebben met hun kinderen
donderdag 7 oktober 2021 om 10:12
donderdag 7 oktober 2021 om 10:12
Ja dat denk ik wel.boerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:02Nee, nooit. Ik kijk of het echt goed staat, en of het echt lekker zit. Maar hij heeft net nog nooit aangehad, het was pure recalcitrantie.
Blijft mijn vraag: is dit een leeftijd voor pubergedrag? Man, dat is wel heel erg vroeg.
De puberteit begint niet met de baard in de keel of haar op zijn kin he?
donderdag 7 oktober 2021 om 10:14
het is voor hem niet futielboerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:12Nee, die jas was als voorbeeld dat ik echt niet de kledingcommandant ben thuis. Dat hij iets niet wil om een futiele reden, ik daar best in mee wil gaan.
grote kans, dat er iets is met die jas, dat het grootste sukkeltje uit de klas dezelfde heeft
of zo iets, waar volwassenen zich niet druk om kunnen maken, maar voor Groep 8 DRAMA is
donderdag 7 oktober 2021 om 10:14
Futiele reden? Het is toch heel normaal dat je iets terugbrengt als het elastiek blijkt te knellen?boerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:12Nee, die jas was als voorbeeld dat ik echt niet de kledingcommandant ben thuis. Dat hij iets niet wil om een futiele reden, ik daar best in mee wil gaan.
Ik begrijp wel dat je zoon recalcitrant wordt, jij roept dat op.
Ook apart dat je zelf denkt in termen als 'commandant'.
impala wijzigde dit bericht op 07-10-2021 10:16
6.44% gewijzigd
.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:14
donderdag 7 oktober 2021 om 10:15
Niet alleen in dit topic hoor. Valt nog "best mee", maar merk en hoor het overal. Zodra het over pubers gaat isnhet eigenlijk nooit een zinnig, en positief verhaal. Altijd klagende ouders......
Je krijgt, wat je geeft hé! En dat kan je als ouder níet ondraaien. Jíj bent verantwoordelijk, niet je kind!
donderdag 7 oktober 2021 om 10:16
boerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:10In groep zeven ging hij bijvoorbeeld ook tegen de juf in. Dat hadden mijn man en ik vroeger echt nooit in ons hoofd gehaald. Dat vind ik zo brutaal, daar schaam ik me ook voor.
Serieus? Ik had mijn kind uitgebreid geprezen als ze dat een keer gedurfd had. In plaats daarvan heb ik het maar gedaan waar zij bij was. Lead by example enzo.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:16
Sorry, ik bedoel juist dat ik daar dus in méé ga. Voor mij is dat elastiek goed genoeg om de juist terug te brengen. Net als dat hij een andere jas niet wilde OMDAT inderdaad het sukkeltje van de klas die jas al had. Ik beweeg me al mee, maar ik vraag me af of ik dat dus niet teveel doe.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:16
Wat doet/zegt ze dan wanneer ze dat niet tolereert? Dan kan ze dat ook toepassen bij de zaken die zij wel belangrijk vindt, bijvoorbeeld dat kledingstuk.lilalinda schreef: ↑07-10-2021 09:39laat los, laat gaan lange teugel
als hij dat kledingstuk niet aan wil, dan haal je je schouders op, kan jou het schelen?
Maak een punt van zaken die belangrijk zijn, tolereer niet, dat hij je uitscheldt (om maar een duidelijke grens te noemen)
En kijk of je een opening kunt vinden, of hij ergens bang voor is, ongelukkig etc. Vaak overschreeuwen (pre)pubers hun ongelukkigheid. Maken ze thuis ruzie, omdat ze op school gepest worden etc. Praat met hem, als hij weer eens zacht is. In de auto vond ik altijd de juiste plek, je zit naast elkaar, voelt net wat anoniemer
donderdag 7 oktober 2021 om 10:17
Wat hierboven wordt gezegd; waarom ga je zo uit van het slechtste? Waarom denk je dat je kind je gemanipuleerd heeft met betrekking tot het kopen van dar dure kledingstuk? Ben je zelf gewoon niet heel bang voor het concept “pubertijd”? Het is natuurlijk veel waarschijnlijker dat er een andere reden is waarom hij het toch niet aandoet. Investeer nu in de communicatie met je zoon.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:21
ik zit hier serieus een oplossing te bedenken voor jouw probleemboerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:14Er zijn ook hele goede oplossingen voor mensen die hun frustraties over hun leven afreageren door te trollen op het internet.
en je verdenkt me van trollen??
meen je dat??
donderdag 7 oktober 2021 om 10:23
Je zegt dat ik naar de huisarts moet. Omdat ik me afvraag of ik strenger moet zijn of juist niet. Vind je dat zelf ook niet wat overdreven? Mijn huisarts ziet me aankomen.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:24
Alweer een negatieve invulling. Zo praat je ook over en tegen je kind, afgaand op wat je schrijft. Gek he, dat hij daar niet positief op reageertboerinnetje-van-buuten schreef: ↑07-10-2021 10:14Er zijn ook hele goede oplossingen voor mensen die hun frustraties over hun leven afreageren door te trollen op het internet.
.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:25
Ik herken dit gedrag wel. Van mijzelf vroeger, van mijn zus.
En nu ook soms weer van mijn dochtertje van bijna 4.
Ik herken het opstandige, dat alleen maar thuis plaatsvindt en naar de ouders gericht is, als een soort uiting van spanning en een drang om de controle te houden.
Fijn dat het wat beter lijkt te gaan op school. Zijn jullie als ouders in goed contact met hem over hoe hij zich voelt, hoeveel spanning of druk hij ervaart op school of andere plekken waar hij zich groot houdt? Het kan best zijn dat het beter gaat op school, maar dat het hem wel veel kost, als in, veel energie, spanning en moeite om emotioneel mee te komen met leeftijdsgenoten.
Ik weet, door eigen ervaring en hulpverlening die ik heb gehad, dat rond de 10 jaar best een spannende tijd kan zijn voor kinderen. Ik heb rond die leeftijd een angststoornis ontwikkeld omdat ik voortdurend op mijn tenen moest blijven lopen in het dagelijks leven. Ik zeg niet dat dat lot ook op jullie zoon staat te wachten. Maar ik zou wel proberen te achterhalen of hij niet te veel op zijn tenen loopt op school, of de dingen hem niet net iets te veel kosten.
Het klinkt voor mij in elk geval alsof hij moet ontladen thuis, waar hij zich veilig voelt en daarbij, om het gevoel van controle te hebben (dat hij wellicht niet ervaart als hij op school is) zich tegen jullie afzet en daarbij dus alles wil bepalen.
Verder zou je uit de voorbeelden die je noemt over dat werkstuk en de kleding kunnen opmaken dat het hem wellicht veel doet wat anderen van hem vinden momenteel. Hij zegt voor schut te staan met het werkstuk en misschien heeft hij wel een opmerking gehad over die kleding, waardoor hij het liever niet meer aan wil?
Ik vul uiteraard best veel in. Maar ik denk dat het altijd goed is om zulk gedrag vanuit meerdere benaderingen te bekijken.
En nu ook soms weer van mijn dochtertje van bijna 4.
Ik herken het opstandige, dat alleen maar thuis plaatsvindt en naar de ouders gericht is, als een soort uiting van spanning en een drang om de controle te houden.
Fijn dat het wat beter lijkt te gaan op school. Zijn jullie als ouders in goed contact met hem over hoe hij zich voelt, hoeveel spanning of druk hij ervaart op school of andere plekken waar hij zich groot houdt? Het kan best zijn dat het beter gaat op school, maar dat het hem wel veel kost, als in, veel energie, spanning en moeite om emotioneel mee te komen met leeftijdsgenoten.
Ik weet, door eigen ervaring en hulpverlening die ik heb gehad, dat rond de 10 jaar best een spannende tijd kan zijn voor kinderen. Ik heb rond die leeftijd een angststoornis ontwikkeld omdat ik voortdurend op mijn tenen moest blijven lopen in het dagelijks leven. Ik zeg niet dat dat lot ook op jullie zoon staat te wachten. Maar ik zou wel proberen te achterhalen of hij niet te veel op zijn tenen loopt op school, of de dingen hem niet net iets te veel kosten.
Het klinkt voor mij in elk geval alsof hij moet ontladen thuis, waar hij zich veilig voelt en daarbij, om het gevoel van controle te hebben (dat hij wellicht niet ervaart als hij op school is) zich tegen jullie afzet en daarbij dus alles wil bepalen.
Verder zou je uit de voorbeelden die je noemt over dat werkstuk en de kleding kunnen opmaken dat het hem wellicht veel doet wat anderen van hem vinden momenteel. Hij zegt voor schut te staan met het werkstuk en misschien heeft hij wel een opmerking gehad over die kleding, waardoor hij het liever niet meer aan wil?
Ik vul uiteraard best veel in. Maar ik denk dat het altijd goed is om zulk gedrag vanuit meerdere benaderingen te bekijken.
donderdag 7 oktober 2021 om 10:28
Gewoon duidelijk maken dat zulke grappen met iets per se willen hebben en dan niet gebruiken of dragen, zeker als prijzig is voor jullie, niet op prijs gesteld worden en dat de volgende keer hij gewoon pech heeft.
Klaar. Helemaal niet raar en hoeft allemaal niet zo hard en dramatisch. Als maar duidelijk is.
En dan uitzoeken of het normaal prepuber gedrag is of dat er meer aan de hand is ( gedoe in klas bijvoorbeeld) en daar rustig over hebben en regels stellen en begrip tonen. Gewoon nee mag niet of steeds harde grens stellen en dus ruzie maken over mokken ofzo dat werkt niet meer.
Klaar. Helemaal niet raar en hoeft allemaal niet zo hard en dramatisch. Als maar duidelijk is.
En dan uitzoeken of het normaal prepuber gedrag is of dat er meer aan de hand is ( gedoe in klas bijvoorbeeld) en daar rustig over hebben en regels stellen en begrip tonen. Gewoon nee mag niet of steeds harde grens stellen en dus ruzie maken over mokken ofzo dat werkt niet meer.
