Kinderen
alle pijlers
Enig kind
zaterdag 9 oktober 2021 om 17:01
Ouders die maar 1 kind hebben
Ervaren jullie dat je kind zich alleen voelt?
Of dat Je kind bijv vraagt waarom zij of hij geen zusje of broertje heeft?
Wij willen het misschien bij 1 kind houden.
Omdat we in een medische molen hebben gezeten en het lang heeft geduurd voordat de kinderwens werkelijkheid werd.
Ervaren jullie dat je kind zich alleen voelt?
Of dat Je kind bijv vraagt waarom zij of hij geen zusje of broertje heeft?
Wij willen het misschien bij 1 kind houden.
Omdat we in een medische molen hebben gezeten en het lang heeft geduurd voordat de kinderwens werkelijkheid werd.
maandag 11 oktober 2021 om 13:43
Ik denk dat de opmerkingen letterlijk het enige zijn wat ik "stom" vind aan het enig kind zijn en aan 1 kind hebben. Eens in de zoveel tijd het weer moeten aanhoren dat het zo zielig is dat ik alleen ben en waarom wij dit ons kind ook aan doen. Dus TO, mocht je het idd bij 1 kindje houden: die opmerkingen lekker het ene oor in en het andere oor weer uit.
Ik kwam na mijn zwangerschapsverlof weer op kantoor. Mannelijke collega had net zijn 3e kindje gekregen, dus tijdens een koffiepauze waren we aan het praten over onze baby's. Nog niet eens één minuut in het gesprek kreeg ik de vraag wanneer nummer 2 kwam. Op mijn antwoord: "Nou niet" kwam weer een geschrokken reactie dat het zo zielig was en blah blah blah. Ik bleef glimlachen, gaf aan dat ik de opmerking niet leuk vond en heb het gesprek daarna redelijk snel afgekapt.
Dag later stond collega naast mijn bureau om er nog op terug te komen. Ik zou over een half jaar wel van mening veranderen. Toen ik opnieuw aangaf dat ik de opmerking niet kon waarderen, kreeg ik te horen dat het in het belang van mijn kind was en ik geen zielig kind mocht hebben.
Waarop ik antwoordde: "Leuk dat jij 1 kind zielig vindt. Ik vind meer dan 2 kinderen te veel. Betekent dit dat ik nu tegen jou kan zeggen dat je er eentje moet verkopen omdat het anders zielig is?" Letterlijk toen kwam het pas aan bij hem dat ik het echt niet waardeerde, al was het in zijn ogen nog steeds niet te vergelijken, want mijn kind miste iets.
Ik kwam na mijn zwangerschapsverlof weer op kantoor. Mannelijke collega had net zijn 3e kindje gekregen, dus tijdens een koffiepauze waren we aan het praten over onze baby's. Nog niet eens één minuut in het gesprek kreeg ik de vraag wanneer nummer 2 kwam. Op mijn antwoord: "Nou niet" kwam weer een geschrokken reactie dat het zo zielig was en blah blah blah. Ik bleef glimlachen, gaf aan dat ik de opmerking niet leuk vond en heb het gesprek daarna redelijk snel afgekapt.
Dag later stond collega naast mijn bureau om er nog op terug te komen. Ik zou over een half jaar wel van mening veranderen. Toen ik opnieuw aangaf dat ik de opmerking niet kon waarderen, kreeg ik te horen dat het in het belang van mijn kind was en ik geen zielig kind mocht hebben.
Waarop ik antwoordde: "Leuk dat jij 1 kind zielig vindt. Ik vind meer dan 2 kinderen te veel. Betekent dit dat ik nu tegen jou kan zeggen dat je er eentje moet verkopen omdat het anders zielig is?" Letterlijk toen kwam het pas aan bij hem dat ik het echt niet waardeerde, al was het in zijn ogen nog steeds niet te vergelijken, want mijn kind miste iets.
maandag 11 oktober 2021 om 13:44
Ik heb wel eens gelezen dat enig kinderen daar nog het meest last van hebben: vooroordelen.Susan schreef: ↑11-10-2021 12:42Ik had vroeger een vriendje en een vriendinnetje met wie ik vaak speelde, als ik dan tijdens een spel een keer niet hun zin wilde doen was het altijd: 'Dat is omdat jij enig kind bent, daarom heb je niet geleerd om te delen.' En dat waren dan dus kinderen van een jaar of zeven die dat al ingefluisterd hadden gekregen. Die vooroordelen beginnen echt vroeg.
maandag 11 oktober 2021 om 13:46
De opmerking van Jonesbro ging wel wat verder dan dat hoor en leek uitsluitend van toepassing op enig kinderen zonder siblings, want die “groeien anders op” en daar heeft hij/zij het niet op. Met dat soort dommige opmerkingen zit iemand al snel hoog in mijn allergiezone moet ik bekennen. Nog los van alle vooroordelen die ik de revue heb zien passeren deze ochtend.Ginnyy schreef: ↑11-10-2021 13:17Maar kinderen met 4 broers/zussen groeien ook anders op dan als je maar 1 broer/zus hebt? Je kunt op alle slakken zout leggen en alle opmerkingen kunnen kwetsend zijn, maar je kunt ook voor jezelf bepalen hoe je zo een opmerking invult.
Niet om je nu af te vallen, maar las dit en had zoiets van kinderen met veel broers/zussen groeien ook anders op.
Wij zijn straks een gezin met 7 kinderen. En daar zullen mensen ook over oordelen. Dan moeten ze dat lekker doen. Wij leven ons leven en zijn gelukkig en dat is voor ons het belangrijkste.
Hoeveel eventuele opmerkingen ik al niet heb gehad over mijn huidige zwangerschap is niet meer op 2 handen te tellen. Geef gewoon als antwoord dat hun mening mij geen ruk interesseert en dat doet het ook niet. Wij zijn blij met de zwangerschap en wat andere er van vinden moeten ze maar lekker vinden. Prima toch
Net zoals bij jouw ouders was het hebben van een kind samen niet een volledig vrijwillige keuze, althans ingegeven door omstandigheden, maar is dat wel iets waar ik (nu) prima mee kan leven. Onze dochter functioneert prima - is sociaal en weet ook wel dat het goed hebben en goed zijn toch echt verschillende zaken zijn. Ze heeft volwassen halfbroers en een halfzus en heeft zeker ook met dank aan de nursery ook wel leren delen/spelen. En dit is niet bedoelt als een een “kijk mij het als ouder eens goed doen”- post, maar wel om wat tegengewicht te geven aan de vooroordelen die er bestaan. Als ouder ben je er wel zelf bij en kun je je kind ook laten zien dat bepaalde zaken geen vanzelfsprekendheid zijn.
Even off topic: wat leuk dat je weer zwanger bent. Ik herinner mij de spannende zwangerschap van je dochter destijds nog heel goed!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 13:46
Ik ben er één van vier en ik heb één kind. Ik was totaal niet sociaal als kind en ontzettend verlegen. Ik kan met stomme verbazing naar mijn kind kijken die daar geen last van heeft en op twaalfjarige leeftijd al socialer is, dan ik ooit zal worden.
sorry inkoppertje
Ouders met één kind zijn heel bewust bezig om juist niét hun kind te verwennen en teveel aandacht te geven, omdat ze die eeuwige vooroordelen donders goed kennen.
Jij kijkt met een bevoordeelde bril naar gezinnen met één kind.
maandag 11 oktober 2021 om 13:49
Verschrikkelijk!Susan schreef: ↑11-10-2021 12:42Ik had vroeger een vriendje en een vriendinnetje met wie ik vaak speelde, als ik dan tijdens een spel een keer niet hun zin wilde doen was het altijd: 'Dat is omdat jij enig kind bent, daarom heb je niet geleerd om te delen.' En dat waren dan dus kinderen van een jaar of zeven die dat al ingefluisterd hadden gekregen. Die vooroordelen beginnen echt vroeg.
Ik vind jou één van de meest empatische forummers.
maandag 11 oktober 2021 om 13:50
Het lijkt maar niet door te dringen....Positivevibes schreef: ↑11-10-2021 11:49Ik gooi hem er nog maar eens in: uit onderzoek blijkt dat er letterlijk nul verschillen zijn tussen enig kinderen en kinderen met siblings.
Ze zijn niet minder sociaal, minder gelukkig of wat dan ook. Ook niet meer trouwens. Het zijn gewoon mensen die op allerlei manieren van elkaar verschillen of overeenkomen.
De verschillen die mensen dus denken te zien, zijn inderdaad vooroordelen.
maandag 11 oktober 2021 om 13:50
Eigenlijk is dat juist heel leuk en zou dat gestimuleerd kunnen worden. Dat grote en kleine gezinnen mixen op die manier en ze over en weer van elkaar zien hoe het ook kan.Jonesboro schreef: ↑11-10-2021 13:05Ik zeg nergens iets over dat jullie kinderen iets tekort komen. Ik heb het ook niet over delen of niet sociaal zijn. Misschien doel ik juist wel op de volwassenen die meegaan in de dynamiek van aandacht aan hun kind geven, om direct aandacht geven als kind erom vraagt. De ouders die ik ken lijken hun enig kind zo super centraal te zetten in alles wat ze doen en bespreken.
En inderdaad, misschien kan het ik niet precies genoeg omschrijven. De kinderen zijn zeker niet dat ze niet kunnen delen of weinig vriendjes hebben. Wel kunnen ze soms wat beter alleen spelen/vermaken heb ik het gevoel. En kijken ze hun ogen uit als ze hier eten en hoe het er bij ons aan toe gaatsoms benoemen ze dat ook.... dat er altijd zoveel gesprekken en discussies zijn omdat de tafel vol zit
soms benoemen ze dat ook.... dat er altijd zoveel gesprekken en discussies zijn omdat de tafel vol zit
maandag 11 oktober 2021 om 13:52
Wij krijgen trouwens nauwelijks opmerkingen of vragen over het feit dat we 1 kind hebben. En ik woon echt niet in een moderne omgeving ofzo waar mensen wel iets gewend zijn wat betreft anderssoortige gezinssamenstellingen. Ik heb zelf het idee dat wij gewoon uitstralen tevreden te zijn en zitten ook niet commentaar te leveren op mensen die geen kinderen of 3 of meer krijgen.
Op school of opvang ook nooit iets gehoord dat zoon vast bepaald gedrag vertoont omdat ie alleen is thuis. Überhaupt krijg ik niet de indruk dat ie afwijkt van de rest. In grote lijnen natuurlijk want geen kind is hetzelfde.
Op school of opvang ook nooit iets gehoord dat zoon vast bepaald gedrag vertoont omdat ie alleen is thuis. Überhaupt krijg ik niet de indruk dat ie afwijkt van de rest. In grote lijnen natuurlijk want geen kind is hetzelfde.
maandag 11 oktober 2021 om 13:52
1) Iedereen groeit anders op, dus waarom meende je dat het passend was om je daarbij te focussen op gezinnen met een kind. Dat betekent dus dat je opmerking + toevoeging nergens op sloeg zoals ik al eerder schreef.Jonesboro schreef: ↑11-10-2021 13:18Nee je wordt gevormd door waar je opgroeid, dat doet iedereen. De gezinnen die ik ken waarover ik het heb, verwennen hun kinderen enorm en het kind hoeft maar te kikken en krijgt of aandacht of wat hij of zij wil hebben. Ook worden ze veel betrokken in volwassen praat waardoor ze al snel een volwassen manier van praten hebben en keuze van onderwerp.
Dan groei je toch anders op dan in een gezin van drie of doe eens gek vroeger een gezin van 15.
De term’ dan groei je anders op’ is ook van toepassing in een arm gezin, of een rijk gezin of gescheiden of wat dan ook.
Trek je toch eens niet zo van alles aan. Je leven wordt echt makkelijker als je dingen van je af laat glijden. Wie ben ik nou? Wat maakt het jou uit wat ik vind of beweer? Als jij er anders in staat is dat toch prima. Waarom moeten we allemaal hetzelfde vinden?
2) Wie ben jij nou? Inderdaad goede vraag… ik vroeg mij hetzelfde af
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 13:59
Tja ik blijf erbij extreme oordelen en veroordelingen hebben echt meestal hun oorsprong in onvrede bij de persoon die ze uit.
Dan kun je nog zo dol zijn op je 3 kinderen maar oh wat is het zwaar… klaag klaag Tja 1 kind is inderdaad niet zwaar maar vooral leuk.
Financieel kan je minder met meer kinderen want kinderen zijn echt een dure hobby.
Tijd is echt beperkter, en er is bijna altijd iemand bij. Minder ruimte tot zelfontplooiing.
Minder flexibiliteit, 1 kind kennissen hebben altijd tijd voor een wijntje als ze kind komen ophalen na een play date. Vet gezellig Kinderen spelen nog even door en wij kletsen over wat ons bezighoudt (en dat zijn meestal niet de kinderen) Heb ik echter nog nooit meegemaakt met ouders van meerdere kinderen, en is toch bijna altijd het geval bij one and only’s
Ik ben gek op kinderen. Ons huis is nooit leeg. Onze auto haalt en brengt. En ik heb ook nog tijd om een veilige basis te bieden aan kids die dat thuis helaas niet hebben. Dus op vakantie en in het weekend is kind eigenlijk niet alleen want dan komt er een ander kindje mee. Vaak komen die trouwens uit grote gezinnen…
Dan kun je nog zo dol zijn op je 3 kinderen maar oh wat is het zwaar… klaag klaag Tja 1 kind is inderdaad niet zwaar maar vooral leuk.
Financieel kan je minder met meer kinderen want kinderen zijn echt een dure hobby.
Tijd is echt beperkter, en er is bijna altijd iemand bij. Minder ruimte tot zelfontplooiing.
Minder flexibiliteit, 1 kind kennissen hebben altijd tijd voor een wijntje als ze kind komen ophalen na een play date. Vet gezellig Kinderen spelen nog even door en wij kletsen over wat ons bezighoudt (en dat zijn meestal niet de kinderen) Heb ik echter nog nooit meegemaakt met ouders van meerdere kinderen, en is toch bijna altijd het geval bij one and only’s
Ik ben gek op kinderen. Ons huis is nooit leeg. Onze auto haalt en brengt. En ik heb ook nog tijd om een veilige basis te bieden aan kids die dat thuis helaas niet hebben. Dus op vakantie en in het weekend is kind eigenlijk niet alleen want dan komt er een ander kindje mee. Vaak komen die trouwens uit grote gezinnen…
maandag 11 oktober 2021 om 14:00
Dat denk ik oprecht ook. Mijn beste vriendin is enig kind en wordt er al bijna 40 jaar lang gek van.Beschuitmetjam schreef: ↑11-10-2021 13:44Ik heb wel eens gelezen dat enig kinderen daar nog het meest last van hebben: vooroordelen.
En voor mijzelf geldt dat ik heel graag een tweede kindje zou willen maar wij om heel veel persoonlijke en best pijnlijke redenen in principe hadden besloten dat het bij 1 zou blijven. Dat is nu wat gedraaid dus hopelijk mag een tweede zwangerschap er nog in zitten.
Maar niet omdat het ‘zielig’ is, of omdat het moet of om te bewijzen dat ik mijn zoon wel écht leuk vind (ja serieus eens gehoord dat ‘je kind dan wel zal tegenvallen’ toen ik zei dat er waarschijnlijk geen tweede kwam
) of al dat soort onzin.
maandag 11 oktober 2021 om 14:00
En inderdaad, ik denk dat veel ouders juist bewust bezig zijn met valkuilen vermijden zoals te beschermend zijn of te veel cadeaus geven.
Ik vind het altijd zo gek dat mensen denken dat als ze 1 kind hebben dat dat allerlei problemen gaat geven (niet sociaal, kan niet delen). En dan krijgen ze er 1 bij en dan is het: tadaaaa, alle problemen zijn opgelost!
Krijg dan gewoon 6 kinderen ofzo, dan leren ze pas écht delen.
Maar goed. Het is nu eenmaal zo, alles wat afwijkt daar vind men iets van.
Ik vind het altijd zo gek dat mensen denken dat als ze 1 kind hebben dat dat allerlei problemen gaat geven (niet sociaal, kan niet delen). En dan krijgen ze er 1 bij en dan is het: tadaaaa, alle problemen zijn opgelost!
Krijg dan gewoon 6 kinderen ofzo, dan leren ze pas écht delen.
Maar goed. Het is nu eenmaal zo, alles wat afwijkt daar vind men iets van.
maandag 11 oktober 2021 om 14:01
Hier ook niet hoor Beschuitje! Dochter ontwikkelt zich ok. Ze heeft een sterke mening, maar is gelukkig ook wel empathisch en weet wat delen betekent. Ik denk wel dat dit ook komt doordat ze 5 dagen per week naar de Nursery gaat. Dat scheelt wel in het leren omgaan met anderen. En daarnaast hamer ik er ook wel op dat er gedeeld wordt. Als we naar de stad (London) gaan, dan zorg ik bijvoorbeeld dat ik altijd wat losse ponden in mijn zak heb die zij kan uitdelen. Of gewoon een keer aan een bedelaar vragen of we een broodje of een kop koffie voor ‘em kunnen kopen. Zijn van die verdomd kleine dingen waardoor zij hopelijk wel oog heeft voor de omgeving en ook voor mensen die het minder hebben. Overigens als ik twee kinderen had gehad, had ik op dat gebied hetzelfde gedaan.Beschuitmetjam schreef: ↑11-10-2021 13:52
Op school of opvang ook nooit iets gehoord dat zoon vast bepaald gedrag vertoont omdat ie alleen is thuis. Überhaupt krijg ik niet de indruk dat ie afwijkt van de rest. In grote lijnen natuurlijk want geen kind is hetzelfde.
Het is wel zo dat ze op jonge leeftijd grote woorden gebruikt. Maar of dat alleen het gevolg is van enig kind zijn betwijfel ik.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 14:01
Onbeschaamd gewoon, waar halen ze het lef vandaan zeg.. Bizar wat mensen allemaal uit denken te moeten kramen.BabyGroot schreef: ↑11-10-2021 13:43Ik denk dat de opmerkingen letterlijk het enige zijn wat ik "stom" vind aan het enig kind zijn en aan 1 kind hebben. Eens in de zoveel tijd het weer moeten aanhoren dat het zo zielig is dat ik alleen ben en waarom wij dit ons kind ook aan doen. Dus TO, mocht je het idd bij 1 kindje houden: die opmerkingen lekker het ene oor in en het andere oor weer uit.
Ik kwam na mijn zwangerschapsverlof weer op kantoor. Mannelijke collega had net zijn 3e kindje gekregen, dus tijdens een koffiepauze waren we aan het praten over onze baby's. Nog niet eens één minuut in het gesprek kreeg ik de vraag wanneer nummer 2 kwam. Op mijn antwoord: "Nou niet" kwam weer een geschrokken reactie dat het zo zielig was en blah blah blah. Ik bleef glimlachen, gaf aan dat ik de opmerking niet leuk vond en heb het gesprek daarna redelijk snel afgekapt.
Dag later stond collega naast mijn bureau om er nog op terug te komen. Ik zou over een half jaar wel van mening veranderen. Toen ik opnieuw aangaf dat ik de opmerking niet kon waarderen, kreeg ik te horen dat het in het belang van mijn kind was en ik geen zielig kind mocht hebben.
Waarop ik antwoordde: "Leuk dat jij 1 kind zielig vindt. Ik vind meer dan 2 kinderen te veel. Betekent dit dat ik nu tegen jou kan zeggen dat je er eentje moet verkopen omdat het anders zielig is?" Letterlijk toen kwam het pas aan bij hem dat ik het echt niet waardeerde, al was het in zijn ogen nog steeds niet te vergelijken, want mijn kind miste iets.
Zolang kind, of het nu enig kind is, of nummer 10 in de rij, liefdevol wordt opgevoed, echt, wat boeit mij het dan in welke samenstelling dat gebeurd?
MIjn voorkeur was 2, is dat zaligmakend? Hell no. Geen enkel aantal zal dat zijn, het is gewoon soms gewoon zoals het is en anders is het gewoon eigen keuze.
Wie weet was ik wel dolgelukkig geweest met maar 1 kind, of hadden 4 kinderen mij beter gepast. Het zijn er 2 geworden en ik probeer naar eer en geweten beiden een fijn en gelukkig leven te geven. Wie weet was de oudste veel gelukkiger geweest als ze alleen was gebleven. Tja, wie zal het zeggen.
En ja, ze zijn soms elkaars concurrenten ( want aandacht delen is toch best wel eens lastig), soms is het alleen maar geruzie en bekvechten, maar daarnaast kunnen ze ook de allerliefste zusjes voor elkaar zijn. Het is gewoon niet anders, we hebben het alle vier te doen met hoe ons gezin nu is
Even vooropstellen dat ik heel erg blij ben met ons gezin zo 
En ach, verwend of dure cadeaus als je alleen bent.. Heel eerlijk, ik ben zelf ook een vreselijk verwend wicht, mijn broertje en zusje ook. Dat heeft volgens mij niet zoveel te maken met enig kind zijn ja of nee, maar hoe je ouders tegen dit soort dingen aan kijken.
Ik zal nooit oordelen over de samenstelling van een ander gezin, ik weet uit eerste hand dat een enig kind echt niet vreselijk verschilt van een kind ui een gezin van 9
Mijn ouders zijn volgens mij beiden prima gelukt en ik kan geen groot verschil vinden in hoe ze zich gedragen, hoe ze kunnen delen en hoe sociaal ze zijn
maandag 11 oktober 2021 om 14:07
Goeie, die ga ik onthouden.Beschuitmetjam schreef: ↑11-10-2021 13:44Ik heb wel eens gelezen dat enig kinderen daar nog het meest last van hebben: vooroordelen.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
maandag 11 oktober 2021 om 14:08
Mooie post idd. En je benoemt ook precies waar de irritatie zit: de voor- en oordelen. Voordat ik mijn man had leren kennen had ik waarschijnlijk twee kinderen gezegd. Maar het is gelopen hoe het gelopen is en ik ben vooral heel dankbaar moeder te mogen zijn van ons meisje en dat zij zich verder uitstekend ontwikkelt (want ook dat is niet iets dat ik als vanzelfsprekendheid zie). En hoeveel kinderen er in andere gezinnen zijn, dat is iets waar ik meestal ik niet zo veel van vind (tenzij kinderen verwaarloosd worden, etc).Chantilly21_2 schreef: ↑11-10-2021 14:01Onbeschaamd gewoon, waar halen ze het lef vandaan zeg.. Bizar wat mensen allemaal uit denken te moeten kramen.
Zolang kind, of het nu enig kind is, of nummer 10 in de rij, liefdevol wordt opgevoed, echt, wat boeit mij het dan in welke samenstelling dat gebeurd?
MIjn voorkeur was 2, is dat zaligmakend? Hell no. Geen enkel aantal zal dat zijn, het is gewoon soms gewoon zoals het is en anders is het gewoon eigen keuze.
Wie weet was ik wel dolgelukkig geweest met maar 1 kind, of hadden 4 kinderen mij beter gepast. Het zijn er 2 geworden en ik probeer naar eer en geweten beiden een fijn en gelukkig leven te geven. Wie weet was de oudste veel gelukkiger geweest als ze alleen was gebleven. Tja, wie zal het zeggen.
En ja, ze zijn soms elkaars concurrenten ( want aandacht delen is toch best wel eens lastig), soms is het alleen maar geruzie en bekvechten, maar daarnaast kunnen ze ook de allerliefste zusjes voor elkaar zijn. Het is gewoon niet anders, we hebben het alle vier te doen met hoe ons gezin nu is
Ik zal nooit oordelen over de samenstelling van een ander gezin, ik weet uit eerste hand dat een enig kind echt niet vreselijk verschilt van een kind ui een gezin van 9
baggal wijzigde dit bericht op 11-10-2021 14:21
0.03% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 14:14
Precies. Ik hou helemaal niet van te veel zooi en probeer ook de stortvloed van plastic in te dammenBeschuitmetjam schreef: ↑11-10-2021 14:00En inderdaad, ik denk dat veel ouders juist bewust bezig zijn met valkuilen vermijden zoals te beschermend zijn of te veel cadeaus geven.
. Ik denk waar wij onze dochter wel verwennen met kinder theater uitjes en mooie reizen: als net 4 jarige is ze best bereisd (14 landen) ondanks Corona. Met haar verjaardag zaten wij recentelijk in Disneyland Parijs en als Covid geen roet in het eten gooit, dan zitten we met kerst in New York en daarna de Caribbean. Dat reizen met een kind is gewoon een stuk makkelijker en in dat opzicht heeft ze meer, veel meer, dan de meeste leeftijdsgenoten.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 14:15
Mijn zoon, het liefste, mooiste en dierbaarste wat ik heb en ken, en ik zijn bijna overleden toen hij geboren werd. Hij had een hele slechte start en ikzelf heb er jaren over gedaan om weer enigzins te kunnen functioneren. Mijn artsen zeiden geljijk, nooit meer zwanger worden. Samen met mij man vormen we een heel gelukkig en compleet gezin. Het is goed en het is klaar. Dat anderen steeds opmerkingen menen te maken, ik noteer er even een paar:
Ja maar 1 kind is geen kind
Nou kan hij nooit met iemand spelen
Is dat niet zielig?
Wel makkelijk met 1 kind he?
Wat doe je hem aan?
Hij krijgt zeker alles wat hij wil
Kan hij wel delen?
Waarom geef je hem geen broertje of zusje?
Nu heeft hij later niemand om jeugdherinneringen te delen
Zit die van jou nou altijd alleen?
En altijd tussen de volwassenen?
Kan hij zich wel alleen vermaken?
En zo kan ik nog uuuuuuuren doorgaan. Totaal onnodig en overbodig. En bij tijd en wijle kwetsend.
Ja maar 1 kind is geen kind
Nou kan hij nooit met iemand spelen
Is dat niet zielig?
Wel makkelijk met 1 kind he?
Wat doe je hem aan?
Hij krijgt zeker alles wat hij wil
Kan hij wel delen?
Waarom geef je hem geen broertje of zusje?
Nu heeft hij later niemand om jeugdherinneringen te delen
Zit die van jou nou altijd alleen?
En altijd tussen de volwassenen?
Kan hij zich wel alleen vermaken?
En zo kan ik nog uuuuuuuren doorgaan. Totaal onnodig en overbodig. En bij tijd en wijle kwetsend.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
maandag 11 oktober 2021 om 14:24
Voor mijzelf maken dit soort opmerkingen niets uit. De ‘mag ik je feliciteren?’ vraag iedere keer dat ik een tuniek droeg tot zoons vierde levensjaar zag ik ook gewoon voor wat het was: koetjes en kalfjes gesprekken.Positivevibes schreef: ↑11-10-2021 14:00Dat denk ik oprecht ook. Mijn beste vriendin is enig kind en wordt er al bijna 40 jaar lang gek van.
En voor mijzelf geldt dat ik heel graag een tweede kindje zou willen maar wij om heel veel persoonlijke en best pijnlijke redenen in principe hadden besloten dat het bij 1 zou blijven. Dat is nu wat gedraaid dus hopelijk mag een tweede zwangerschap er nog in zitten.
Maar niet omdat het ‘zielig’ is, of omdat het moet of om te bewijzen dat ik mijn zoon wel écht leuk vind (ja serieus eens gehoord dat ‘je kind dan wel zal tegenvallen’ toen ik zei dat er waarschijnlijk geen tweede kwam
Maar ik was wel erg pissig (understatement) toen mijn destijds zesjarige verdrietig zat te wezen op de bank en ik na lang pulken en een derdegraads kruisverhoor het volgende eruit kreeg: ‘Jaimy’s* moeder zei dat Jaimy een zusje heeft omdat als de eerste heel leuk is, ouders daar graag een tweede of derde van willen…Vind je mij niet leuk mama?’
Schijnbaar had Jaimy gevraagd waarom zoon geen broer/zus had en dit wist de loeder moeder van Jaimy eruit te braken in bijzijn van mijn kind.
Dat vond ik echt erg en dat ging mij ook echt aan het hart. Het schlemielige scharminkel zou het nooit in mijn bijzijn uit haar gelooide en geplooide kalkoenennek krijgen. Dan ben ik ook wel zo’n bitch om tegen zoon te zeggen dat sommige kinderen gewoon zo leuk zijn dat een tweede alleen maar tegen kan vallen.
maandag 11 oktober 2021 om 14:25
De norm van meerdere kinderen zit er blijkbaar zo hard in dat mensen zonder schaamte met dat soort vooroordelen of vragen komen. Terwijl het zo specifiek voor ieder gezin is wat werkt, en dus ook niet altijd een keuze. Maar je gezinssamenstelling lijkt ook bijna iets wat je niet eens mag evalueren als je er al 1 hebt en pas echt kan inschatten welke impact het maakt. En dat terwijl ik om me heen dan juist weer een andere situatie vaak zie, jonge gezinnen die geheel volgens de norm 2 kinderen kort op elkaar krijgen. Maar er dan wel bijna aan onderdoor gaan want 2 ambitieuze carrières, tijd voor jezelf en de relatie op rolletjes houden. Meerdere vrienden met jonge gezinnen waarbij de relatie nu bijna wel/niet op knappen staat. En daar stelt (geheel terecht) niemand vragen bij.
Elke mening of oordeel hierover is zo'n projectie vanuit jezelf. Ik heb een partner met meerdere broers en zussen die hij niet spreekt en mijn broer en ik hadden elkaar als kiespijn kunnen missen tijdens onze jeugd. En dat zegt niks over hoe ons kind(eren) het gaat of gaan hebben. Daarom maken we de keuze die bij ons past, net zoals iedereen zou moeten doen.
Elke mening of oordeel hierover is zo'n projectie vanuit jezelf. Ik heb een partner met meerdere broers en zussen die hij niet spreekt en mijn broer en ik hadden elkaar als kiespijn kunnen missen tijdens onze jeugd. En dat zegt niks over hoe ons kind(eren) het gaat of gaan hebben. Daarom maken we de keuze die bij ons past, net zoals iedereen zou moeten doen.
maandag 11 oktober 2021 om 14:27
tanteslankie schreef: ↑11-10-2021 14:15Mijn zoon, het liefste, mooiste en dierbaarste wat ik heb en ken, en ik zijn bijna overleden toen hij geboren werd. Hij had een hele slechte start en ikzelf heb er jaren over gedaan om weer enigzins te kunnen functioneren. Mijn artsen zeiden geljijk, nooit meer zwanger worden. Samen met mij man vormen we een heel gelukkig en compleet gezin. Het is goed en het is klaar. Dat anderen steeds opmerkingen menen te maken, ik noteer er even een paar:
Ja maar 1 kind is geen kind
Nou kan hij nooit met iemand spelen
Is dat niet zielig?
Wel makkelijk met 1 kind he?
Wat doe je hem aan?
Hij krijgt zeker alles wat hij wil
Kan hij wel delen?
Waarom geef je hem geen broertje of zusje?
Nu heeft hij later niemand om jeugdherinneringen te delen
Zit die van jou nou altijd alleen?
En altijd tussen de volwassenen?
Kan hij zich wel alleen vermaken?
En zo kan ik nog uuuuuuuren doorgaan. Totaal onnodig en overbodig. En bij tijd en wijle kwetsend.
maandag 11 oktober 2021 om 14:30
Patatje15 schreef: ↑11-10-2021 14:25De norm van meerdere kinderen zit er blijkbaar zo hard in dat mensen zonder schaamte met dat soort vooroordelen of vragen komen. Terwijl het zo specifiek voor ieder gezin is wat werkt, en dus ook niet altijd een keuze. Maar je gezinssamenstelling lijkt ook bijna iets wat je niet eens mag evalueren als je er al 1 hebt en pas echt kan inschatten welke impact het maakt. En dat terwijl ik om me heen dan juist weer een andere situatie vaak zie, jonge gezinnen die geheel volgens de norm 2 kinderen kort op elkaar krijgen. Maar er dan wel bijna aan onderdoor gaan want 2 ambitieuze carrières, tijd voor jezelf en de relatie op rolletjes houden. Meerdere vrienden met jonge gezinnen waarbij de relatie nu bijna wel/niet op knappen staat. En daar stelt (geheel terecht) niemand vragen bij.
Elke mening of oordeel hierover is zo'n projectie vanuit jezelf. Ik heb een partner met meerdere broers en zussen die hij niet spreekt en mijn broer en ik hadden elkaar als kiespijn kunnen missen tijdens onze jeugd. En dat zegt niks over hoe ons kind(eren) het gaat of gaan hebben. Daarom maken we de keuze die bij ons past, net zoals iedereen zou moeten doen.
Wat een mooie, rake post!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 14:30
Nou dat kan ik me voorstellen en zou ik ook heel erg vinden.lemoos2 schreef: ↑11-10-2021 14:24Voor mijzelf maken dit soort opmerkingen niets uit. De ‘mag ik je feliciteren?’ vraag iedere keer dat ik een tuniek droeg tot zoons vierde levensjaar zag ik ook gewoon voor wat het was: koetjes en kalfjes gesprekken.
Maar ik was wel erg pissig (understatement) toen mijn destijds zesjarige verdrietig zat te wezen op de bank en ik na lang pulken en een derdegraads kruisverhoor het volgende eruit kreeg: ‘Jaimy’s* moeder zei dat Jaimy een zusje heeft omdat als de eerste heel leuk is, ouders daar graag een tweede of derde van willen…Vind je mij niet leuk mama?’
Schijnbaar had Jaimy gevraagd waarom zoon geen broer/zus had en dit wist de loeder moeder van Jaimy eruit te braken in bijzijn van mijn kind.
Dat vond ik echt erg en dat ging mij ook echt aan het hart. Het schlemielige scharminkel zou het nooit in mijn bijzijn uit haar gelooide en geplooide kalkoenennek krijgen. Dan ben ik ook wel zo’n bitch om tegen zoon te zeggen dat sommige kinderen gewoon zo leuk zijn dat een tweede alleen maar tegen kan vallen.
Mijn zoon heeft wat (medische en gedrags) bijzonderheden dus dit soort opmerkingen liggen nogal gevoelig. Exact die narigheid wil ik hem enorm graag besparen.
