Relaties
alle pijlers
Altijd die onzekerheid
zaterdag 6 juni 2009 om 19:32
Hallo meiden!
Graag jullie advies. Sinds enige maanden heb ik een relatie met een jongen. Allemaal leuk & gezellig behalve dat ik zo onzeker ben. Niet dat ik bang ben dat hij mij verlaat voor een andere vrouw maar gewoon dat hij het uitmaakt omdat hij niet meer verliefd is. Natuurlijk heeft iedere vrouw dit weleens maar ik voel me er echt depri door. Ik heb er nog geen moment van kunnen genieten. Hierdoor doe ik echt hele rare dingen. Ik probeer van alles om hem af te stoten zoals het versieren van zijn vriend, heel de dag bot tegen hem doen etc. En waarom ik dat doe? Geen idee, want ik wil hem niet kwijt. Ik drijf hem ondertussen wel tot wanhoop. Hij heeft al gezegd dat hij mij heel leuk vindt maar op deze manier weet hij het niet meer. Ik zal iets aan mijn gedrag moeten veranderen. Toen ik dat weigerde is het heel even uitgeweest. Nog geen half uur later smste hij mij dat ik altijd bij hem terecht kan etc....toen hebben we het weer goed gemaakt. Maar het onzekere gevoel is er nog. Hij doet naar mijn mening ook waar hij zelf zin in heeft. Hij spreekt gerust 4 avonden achterelkaar met vrienden af zonder aan mij te denken. Ik ben hierover woedend geworden waarop hij aangaf er meer rekening mee te houden. Maar in het begin wil je elkaar toch zoveel mogelijk zien etc??? Ik snap het gewoon niet. En als hij in de avond alleen is dan smst hij mij of ik kom. Maar zo werkt het toch niet?? Ik twijfel niet aan zijn liefde voor mij maar soms vraag ik mij af of ik wel nr 1 voor hem ben....
wat vinden jullie? Stel ik mij aan of...?
Graag jullie advies. Sinds enige maanden heb ik een relatie met een jongen. Allemaal leuk & gezellig behalve dat ik zo onzeker ben. Niet dat ik bang ben dat hij mij verlaat voor een andere vrouw maar gewoon dat hij het uitmaakt omdat hij niet meer verliefd is. Natuurlijk heeft iedere vrouw dit weleens maar ik voel me er echt depri door. Ik heb er nog geen moment van kunnen genieten. Hierdoor doe ik echt hele rare dingen. Ik probeer van alles om hem af te stoten zoals het versieren van zijn vriend, heel de dag bot tegen hem doen etc. En waarom ik dat doe? Geen idee, want ik wil hem niet kwijt. Ik drijf hem ondertussen wel tot wanhoop. Hij heeft al gezegd dat hij mij heel leuk vindt maar op deze manier weet hij het niet meer. Ik zal iets aan mijn gedrag moeten veranderen. Toen ik dat weigerde is het heel even uitgeweest. Nog geen half uur later smste hij mij dat ik altijd bij hem terecht kan etc....toen hebben we het weer goed gemaakt. Maar het onzekere gevoel is er nog. Hij doet naar mijn mening ook waar hij zelf zin in heeft. Hij spreekt gerust 4 avonden achterelkaar met vrienden af zonder aan mij te denken. Ik ben hierover woedend geworden waarop hij aangaf er meer rekening mee te houden. Maar in het begin wil je elkaar toch zoveel mogelijk zien etc??? Ik snap het gewoon niet. En als hij in de avond alleen is dan smst hij mij of ik kom. Maar zo werkt het toch niet?? Ik twijfel niet aan zijn liefde voor mij maar soms vraag ik mij af of ik wel nr 1 voor hem ben....
wat vinden jullie? Stel ik mij aan of...?
zaterdag 6 juni 2009 om 19:57
quote:Nathaliedje1983 schreef op 06 juni 2009 @ 19:32:
Hallo meiden!
Graag jullie advies. Sinds enige maanden heb ik een relatie met een jongen. Allemaal leuk & gezellig behalve dat ik zo onzeker ben. Niet dat ik bang ben dat hij mij verlaat voor een andere vrouw maar gewoon dat hij het uitmaakt omdat hij niet meer verliefd is. Natuurlijk heeft iedere vrouw dit weleens maar ik voel me er echt depri door. Ik heb er nog geen moment van kunnen genieten. Hierdoor doe ik echt hele rare dingen. Ik probeer van alles om hem af te stoten zoals het versieren van zijn vriend, heel de dag bot tegen hem doen etc. En waarom ik dat doe? Geen idee, want ik wil hem niet kwijt. Ik drijf hem ondertussen wel tot wanhoop. Hij heeft al gezegd dat hij mij heel leuk vindt maar op deze manier weet hij het niet meer. Ik zal iets aan mijn gedrag moeten veranderen. Toen ik dat weigerde is het heel even uitgeweest. Nog geen half uur later smste hij mij dat ik altijd bij hem terecht kan etc....toen hebben we het weer goed gemaakt. Maar het onzekere gevoel is er nog. Hij doet naar mijn mening ook waar hij zelf zin in heeft. Hij spreekt gerust 4 avonden achterelkaar met vrienden af zonder aan mij te denken. Ik ben hierover woedend geworden waarop hij aangaf er meer rekening mee te houden. Maar in het begin wil je elkaar toch zoveel mogelijk zien etc??? Ik snap het gewoon niet. En als hij in de avond alleen is dan smst hij mij of ik kom. Maar zo werkt het toch niet?? Ik twijfel niet aan zijn liefde voor mij maar soms vraag ik mij af of ik wel nr 1 voor hem ben....
wat vinden jullie? Stel ik mij aan of...?
Enkele maanden een relatie, jij bent niet leuk, weigert wel leuk te doen. Jullie hebben al een break gehad, van een half uur. Ik denk dat jij helemaal niet toe bent aan een relatie en dat hij je beter kan laten zitten. Dat is beter voor jezelf.
Je vriend vindt jou wel leuk, maar gaat twijfelen of hij het leuk blijft vinden. Vind je dat gek? Vind jij je gedrag en jezelf wél leuk dan?
Hij leeft zijn leven, doet ie goed! Moet hij ook echt blijven doen, afspreken met vrienden enzo. En jij, jij stelt je aan. Behoorlijk zelfs. Hij heeft je nog niet gedumpt dus hij moet jou wel heel erg leuk vinden. Zorg dat dat zo blijft, gedraag je normaal.
Of je moet jezelf eindelijk eens fatsoenlijk gaan gedragen, want op een dag pikt hij het niet meer van je dat je je zo gedraagt en dumpt ie je. En dan heeft ie groot gelijk.
Hallo meiden!
Graag jullie advies. Sinds enige maanden heb ik een relatie met een jongen. Allemaal leuk & gezellig behalve dat ik zo onzeker ben. Niet dat ik bang ben dat hij mij verlaat voor een andere vrouw maar gewoon dat hij het uitmaakt omdat hij niet meer verliefd is. Natuurlijk heeft iedere vrouw dit weleens maar ik voel me er echt depri door. Ik heb er nog geen moment van kunnen genieten. Hierdoor doe ik echt hele rare dingen. Ik probeer van alles om hem af te stoten zoals het versieren van zijn vriend, heel de dag bot tegen hem doen etc. En waarom ik dat doe? Geen idee, want ik wil hem niet kwijt. Ik drijf hem ondertussen wel tot wanhoop. Hij heeft al gezegd dat hij mij heel leuk vindt maar op deze manier weet hij het niet meer. Ik zal iets aan mijn gedrag moeten veranderen. Toen ik dat weigerde is het heel even uitgeweest. Nog geen half uur later smste hij mij dat ik altijd bij hem terecht kan etc....toen hebben we het weer goed gemaakt. Maar het onzekere gevoel is er nog. Hij doet naar mijn mening ook waar hij zelf zin in heeft. Hij spreekt gerust 4 avonden achterelkaar met vrienden af zonder aan mij te denken. Ik ben hierover woedend geworden waarop hij aangaf er meer rekening mee te houden. Maar in het begin wil je elkaar toch zoveel mogelijk zien etc??? Ik snap het gewoon niet. En als hij in de avond alleen is dan smst hij mij of ik kom. Maar zo werkt het toch niet?? Ik twijfel niet aan zijn liefde voor mij maar soms vraag ik mij af of ik wel nr 1 voor hem ben....
wat vinden jullie? Stel ik mij aan of...?
Enkele maanden een relatie, jij bent niet leuk, weigert wel leuk te doen. Jullie hebben al een break gehad, van een half uur. Ik denk dat jij helemaal niet toe bent aan een relatie en dat hij je beter kan laten zitten. Dat is beter voor jezelf.
Je vriend vindt jou wel leuk, maar gaat twijfelen of hij het leuk blijft vinden. Vind je dat gek? Vind jij je gedrag en jezelf wél leuk dan?
Hij leeft zijn leven, doet ie goed! Moet hij ook echt blijven doen, afspreken met vrienden enzo. En jij, jij stelt je aan. Behoorlijk zelfs. Hij heeft je nog niet gedumpt dus hij moet jou wel heel erg leuk vinden. Zorg dat dat zo blijft, gedraag je normaal.
Of je moet jezelf eindelijk eens fatsoenlijk gaan gedragen, want op een dag pikt hij het niet meer van je dat je je zo gedraagt en dumpt ie je. En dan heeft ie groot gelijk.
zaterdag 6 juni 2009 om 20:02
Hm, lastig. Ik denk dat je inderdaad een beetje overdreven reageert. Iedereen heeft andere verwachtingen van een relatie, je vriend denkt er anders over dan jij. Jij denkt dat het normaal is dat men elkaar in het begin heel vaak wil zien, maar jouw vriend wil ook heel graag zijn vrienden blijven zien. Ik zou zeggen: accepteer dat. Hij is wie hij is en het zou raar zijn als hij zich helemaal moet veranderen omdat jij dat graag zou willen.
Ik herken het zelf ook wel een beetje, maar je vriend leren te accepteren zoals hij is, en daarbij in je achterhoofd houden dat hij dus anders is als jij, heeft bij mij wel gewerkt.
Wat ik wel onduidelijk vind, is jouw onzekerheid. Het lijkt meer alsof jij erg dominant bent en wil dat jouw vriend veranderd. Ik begrijp je vriend helemaal als hij het daarom uit wil maken! Dus probeer hier mee te stoppen. Het is al goed dat je beseft dat je dit doet, misschien is dat de eerste stap.
Een tip: praat met je vriend hierover. Laat hem dit topic lezen, jouw openingspost. Misschien is dat goed voor jullie allebei.
Succes ermee!
Ik herken het zelf ook wel een beetje, maar je vriend leren te accepteren zoals hij is, en daarbij in je achterhoofd houden dat hij dus anders is als jij, heeft bij mij wel gewerkt.
Wat ik wel onduidelijk vind, is jouw onzekerheid. Het lijkt meer alsof jij erg dominant bent en wil dat jouw vriend veranderd. Ik begrijp je vriend helemaal als hij het daarom uit wil maken! Dus probeer hier mee te stoppen. Het is al goed dat je beseft dat je dit doet, misschien is dat de eerste stap.
Een tip: praat met je vriend hierover. Laat hem dit topic lezen, jouw openingspost. Misschien is dat goed voor jullie allebei.
Succes ermee!
zaterdag 6 juni 2009 om 20:15
typisch gevalletje verlatingsangst. google daar maar eens op.
het afstoten doe je juist om steeds te testen of hij wel bij je blijft, hoe ver je kan gaan, wat zijn grens is, maar ook een stukje self fullfling prophecy. behoorlijk kinderachtig.
je moet echt leren je gedrag in de hand te houden. en tegen hem ook zeggen dat je je best daarvoor gaat doen en dat hij daarin ook hij duidelijk zijn grens daarin moet aangeven.
als ik je vriend was zou ik gewoon weglopen uit de situatie als je zo tegen me zou doen.
het heeft totaal geen zin om met onzekerheid of angst te leven. je hebt namelijk totaal geen enkele controle over wat iemand voor je voelt.
je hebt wel de controle over je eigen gedrag en daarmee deels de controle om het heel fijn, leuk, gezellig, lief, lol etc samen te hebben. daarmee maak je de kans in ieder geval kleiner dat ie je verlaat dan waar je nu mee bezig bent...
het afstoten doe je juist om steeds te testen of hij wel bij je blijft, hoe ver je kan gaan, wat zijn grens is, maar ook een stukje self fullfling prophecy. behoorlijk kinderachtig.
je moet echt leren je gedrag in de hand te houden. en tegen hem ook zeggen dat je je best daarvoor gaat doen en dat hij daarin ook hij duidelijk zijn grens daarin moet aangeven.
als ik je vriend was zou ik gewoon weglopen uit de situatie als je zo tegen me zou doen.
het heeft totaal geen zin om met onzekerheid of angst te leven. je hebt namelijk totaal geen enkele controle over wat iemand voor je voelt.
je hebt wel de controle over je eigen gedrag en daarmee deels de controle om het heel fijn, leuk, gezellig, lief, lol etc samen te hebben. daarmee maak je de kans in ieder geval kleiner dat ie je verlaat dan waar je nu mee bezig bent...
zondag 7 juni 2009 om 00:45
Jij vindt dat hij bij jouw rare acties door moet denken ; jij versiert zijn vriend omdat jij zoveel van hem houdt . Maar het komt dan weer geen ene tel in je op om te denken dat hij 4 avonden met zijn vrienden weggaat omdat hij zo graag bij jou wil zijn ?
Als je niet met een psychiater date zul je duidelijk moeten communiceren ( prá-ten ) en zullen je acties gelijk moeten zijn aan je bedoelingen . Anders is de kans groot dat een ander je niet begrijpt .... wat niet zo heel gek is hoor .
Als je niet met een psychiater date zul je duidelijk moeten communiceren ( prá-ten ) en zullen je acties gelijk moeten zijn aan je bedoelingen . Anders is de kans groot dat een ander je niet begrijpt .... wat niet zo heel gek is hoor .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 juni 2009 om 02:24
Ik zal je een tip geven. Doe even moeite om uit te zoeken waar het probleem werkelijk zit. Dit lijkt me namelijk een typisch geval van symptoombestrijding i.p.v. oorzaakbestrijding. Kortom werk aan jezelf en zie dat los van wat je nu voelt en denkt over je nieuwe relatie. De oorzaak kan misschien dieper liggen in jezelf en/of je verleden. In dit geval krijg je actie reactie toestanden als je het probleem primair legt bij deze relatie. Ik wil je niet beschuldigen maar ik probeer een beetje tussen de lettertjes door te lezen. Ik zie namelijk veel jonge frisse relaties stukgaan op individuele problemen en vervolgens volgen er nog tig relaties hierna die ook op niets uitlopen. Vergeet nooit dat ieder persoon zijn eigen thema heeft en niet alles kan delen. Dat is niet raar.
