Relaties
alle pijlers
Ex man hertrouwd met een.....
maandag 8 juni 2009 om 07:53
Laat ik maar netjes blijven maar ik moet echt mijn ei even kwijt. Ten eerste wil ik voorop stellen dat ik mijn ex man een goede vrouw had gegund daar mijn kinderen daar ook zijn en het gaat mij in eerste instantie om de kinderen en hun welzijn in een gescheiden situatie.
Wij zijn al jaren uit elkaar en mijn ex man is hertrouwd, op zich prima maar sinds haar komst is hij zo veranderd en ze probeert op allerlei manieren mij (en af en toe de kinderen) dwars te zitten. Waarom weten we echt niet. Mijn kinderen zijn kinderen die met veel mensen kunnen opschieten en dus niet moeilijk qua aanpassingen met mensen. Maar met haar is het een ander verhaal. Ze zijn liever bij mij en als ze haar zien hoor ik vaak vantevoren dat ze totaal geen zin hebben om haar te zien. Ze heeft zelf ook een kind trouwens.
Ik probeer toch zoveel mogelijk tegen de kinderen te zeggen dat het toch de vrouw van hun vader is en dat ze moeten proberen met haar om te gaan. Ik ben zelf het type dat erg sociaal is en spontaan en bewogen maar zelfs ik heb het echt gehad met haar. En geloof me, wat ik al zei, ik gun mijn ex een goeie vrouw want dat komt ten goede aan mijn kinderen maar helaas...
En nu hebben ze weer met afspraken/beloftes dingen geschonden en ik word hier zo moe van. Het erge is dat, ook als ik weet dat ik eigenlijk gelijk heb en zij niet, dat ze altijd in hun eigen straatje praten en het doen lijken alsof het weer aan mij ligt. Totaal geen verantwoording nemen voor hun eigen acties en nooit een keer toegeven dat zij fout zaten of wat dan ook.
Wat ik graag zou willen is herkenning bij mensen hier... Ik word hier zo moe van en heb het idee dat ik constant aan het kortste eind trek. Ik ben niet perfect en maak ook fouten maar ik geef ze uiteindelijk wel toe maar dat is daar nooit het geval en er zijn al dingen voorgevallen waar mijn kinderen erg boos over waren en verdrietig.
Wie herkent ook dingen zoals dat de partner van je ex ook onuitstaanbaar is... En hoe vinden jullie een weg daarin, vooral omdat er kinderen bij betrokken zijn?
Ik word hier zo verdrietig van en ik sta er in mijn eentje voor...
Alvast bedankt...
Maria
Wij zijn al jaren uit elkaar en mijn ex man is hertrouwd, op zich prima maar sinds haar komst is hij zo veranderd en ze probeert op allerlei manieren mij (en af en toe de kinderen) dwars te zitten. Waarom weten we echt niet. Mijn kinderen zijn kinderen die met veel mensen kunnen opschieten en dus niet moeilijk qua aanpassingen met mensen. Maar met haar is het een ander verhaal. Ze zijn liever bij mij en als ze haar zien hoor ik vaak vantevoren dat ze totaal geen zin hebben om haar te zien. Ze heeft zelf ook een kind trouwens.
Ik probeer toch zoveel mogelijk tegen de kinderen te zeggen dat het toch de vrouw van hun vader is en dat ze moeten proberen met haar om te gaan. Ik ben zelf het type dat erg sociaal is en spontaan en bewogen maar zelfs ik heb het echt gehad met haar. En geloof me, wat ik al zei, ik gun mijn ex een goeie vrouw want dat komt ten goede aan mijn kinderen maar helaas...
En nu hebben ze weer met afspraken/beloftes dingen geschonden en ik word hier zo moe van. Het erge is dat, ook als ik weet dat ik eigenlijk gelijk heb en zij niet, dat ze altijd in hun eigen straatje praten en het doen lijken alsof het weer aan mij ligt. Totaal geen verantwoording nemen voor hun eigen acties en nooit een keer toegeven dat zij fout zaten of wat dan ook.
Wat ik graag zou willen is herkenning bij mensen hier... Ik word hier zo moe van en heb het idee dat ik constant aan het kortste eind trek. Ik ben niet perfect en maak ook fouten maar ik geef ze uiteindelijk wel toe maar dat is daar nooit het geval en er zijn al dingen voorgevallen waar mijn kinderen erg boos over waren en verdrietig.
Wie herkent ook dingen zoals dat de partner van je ex ook onuitstaanbaar is... En hoe vinden jullie een weg daarin, vooral omdat er kinderen bij betrokken zijn?
Ik word hier zo verdrietig van en ik sta er in mijn eentje voor...
Alvast bedankt...
Maria
maandag 8 juni 2009 om 08:58
Hij is je ex-man, dus ook al is hij veranderd is dat niet jouw zaak. Zolang het de kinderen maar niet schaadt en dat is hier niet het geval. Hij is niet met een heks hertrouwd of een prostituee. Het enige wat je kan doen is toch proberen enigszins met ze o te schieten, voor de kinderen. Maar zoveel heb je ook weer niet direct met ze. (puur voor de kinderen)
Neem hem anders een keer apart als dat kan om even wat uit te leggen. Ik denk niet dat hij bewust slechte bedoelingen heeft met de kinderen, hoor. (zij vast ook niet)
De 2 zullen elkaar wel gevonden hebben, moet je maar denken.
Neem hem anders een keer apart als dat kan om even wat uit te leggen. Ik denk niet dat hij bewust slechte bedoelingen heeft met de kinderen, hoor. (zij vast ook niet)
De 2 zullen elkaar wel gevonden hebben, moet je maar denken.
maandag 8 juni 2009 om 09:02
Dat hij nu met totaal iemand anders is, betekend misschien dat het wel goed is dat jij in elk geval van hem af bent.
Qua afspraken e.d. zou ik proberen meer dingen op papier te zetten. Afspraken die je maakt, bevestig het per mail. Als hij het dan niet nakomt, heb je in elk geval iets op terug te vallen. Maar het klinkt als het type mens dat zelfs ontkent als het zwart op wit staat. In dat geval, negeren, laten gaan.
Hoe oud zijn je kinderen?
Qua afspraken e.d. zou ik proberen meer dingen op papier te zetten. Afspraken die je maakt, bevestig het per mail. Als hij het dan niet nakomt, heb je in elk geval iets op terug te vallen. Maar het klinkt als het type mens dat zelfs ontkent als het zwart op wit staat. In dat geval, negeren, laten gaan.
Hoe oud zijn je kinderen?
maandag 8 juni 2009 om 09:06
rare reacties hierboven, je hebt te maken met je ex-man en een nieuwe vrouw en die 2 zijn onderdeel van het leven van je kinderen, logisch dat je graag wilt dat alles goed verloopt toch?
maar goed, je kinderen hebben ook moeite met haar of bepaalde dingen vanhaar. misschien goed om een gesprekje te houden met je ex over de dingen die jou dwars zitten (zoals afspraken die niet worden nagekomen ofzo) en waar de kinderen mee zitten (of de kinderen vertellen dat zelf) of heb een gesprek met z'n allen, (weet niet hoe oud de kinderen zijn en of ze daar groot genoeg voor zijn)
ik lees namelijk nergens dat er in alle volwassenheid geprobeerd is hier over te praten. Of zet het op papier, kom met concrete voorbeelden en geef aan wat je graag anders zou willen zien.
Jullie zijn allebei volwassenen, hebben besloten te scheiden dus je bent samen verantwoordelijk dat het goed blijft verlopen
maar goed, je kinderen hebben ook moeite met haar of bepaalde dingen vanhaar. misschien goed om een gesprekje te houden met je ex over de dingen die jou dwars zitten (zoals afspraken die niet worden nagekomen ofzo) en waar de kinderen mee zitten (of de kinderen vertellen dat zelf) of heb een gesprek met z'n allen, (weet niet hoe oud de kinderen zijn en of ze daar groot genoeg voor zijn)
ik lees namelijk nergens dat er in alle volwassenheid geprobeerd is hier over te praten. Of zet het op papier, kom met concrete voorbeelden en geef aan wat je graag anders zou willen zien.
Jullie zijn allebei volwassenen, hebben besloten te scheiden dus je bent samen verantwoordelijk dat het goed blijft verlopen
maandag 8 juni 2009 om 09:24
Hi Maria,
Het zou exact mijn verhaal kunnen zijn, letterlijk.
Waar ik in verleden nog afspraken met ex kon maken, is dat nu niet meer aan de orde, ex-heks bepaalt wat er gebeurt.
Ik praat liever met de vader van mijn kinderen over zijn eigen kinderen dan met zijn heks, sinds haar komst trekt papa zijn handen er van af en stelt zij de regels.
Zolang de kinderen met plezier er na toe gaan (wat steeds minder voorkomt) vind ik het geen probleem. Wel is het een probleem dat deze vrouw zorgt voor verwijdering tussen papa en de kinderen en dat vind ik kwalijk.
Ik probeer keer op keer om het goed te praten dat hun vader geen tijd (lees geen zin) heeft om ze op te halen en heks weet het zo te draaien dat ik de kinderen zogenaamd tegen haar opstook. Ik begrijp niet wat voor voldoening zij eruit haalt om de kinderen ongelukkig te maken.
Ook deze heks heeft een zoon en onderling bij de kids zorgt dit voor enorme stress, de weekends dat ze bij papa zijn moeten ze vechten om aandacht omdat alles naar heks gaat en de kinderen MOETEN niet zeuren, (liever ook niet bewegen, lopen, spelen, vies worden)
Ik vind het zo jammer,
In het begin konden we prima met zijn allen even gezellig zitten en de kinderen laten wennen aan de 'overdracht' en nu word er met groots vertoon een belachelijk toneelstuk opgevoerd op straat en durft ex mij daarbij nauwelijks nog aan te kijken.
Het is duidelijk dat heks mij haat en als bedreiging ziet en dat afgeeft op de kinderen. Ze komen thuis met verhalen alleen over hoe fantastisch en geweldig heks is ten opzichte van wat ik verkeerd doe... er wordt dus steeds gepraat in bijzijn van de kinderen over hun 'waardeloze' moeder..
Met gevolg dat kids dus overstuur thuiskomen en wel duizend keer zeggen mama je bent zo lief.
De achterlijke opmerking van tartufone slaat de plank volledig mis, Als je kinderen hebt dan heb je voor de rest van je leven te dealen met de vader van je kinderen, tja dat heet ex toevallig. Get a life en zeik geen mensen af waar je de situatie niet van begrijpt.
Het zou exact mijn verhaal kunnen zijn, letterlijk.
Waar ik in verleden nog afspraken met ex kon maken, is dat nu niet meer aan de orde, ex-heks bepaalt wat er gebeurt.
Ik praat liever met de vader van mijn kinderen over zijn eigen kinderen dan met zijn heks, sinds haar komst trekt papa zijn handen er van af en stelt zij de regels.
Zolang de kinderen met plezier er na toe gaan (wat steeds minder voorkomt) vind ik het geen probleem. Wel is het een probleem dat deze vrouw zorgt voor verwijdering tussen papa en de kinderen en dat vind ik kwalijk.
Ik probeer keer op keer om het goed te praten dat hun vader geen tijd (lees geen zin) heeft om ze op te halen en heks weet het zo te draaien dat ik de kinderen zogenaamd tegen haar opstook. Ik begrijp niet wat voor voldoening zij eruit haalt om de kinderen ongelukkig te maken.
Ook deze heks heeft een zoon en onderling bij de kids zorgt dit voor enorme stress, de weekends dat ze bij papa zijn moeten ze vechten om aandacht omdat alles naar heks gaat en de kinderen MOETEN niet zeuren, (liever ook niet bewegen, lopen, spelen, vies worden)
Ik vind het zo jammer,
In het begin konden we prima met zijn allen even gezellig zitten en de kinderen laten wennen aan de 'overdracht' en nu word er met groots vertoon een belachelijk toneelstuk opgevoerd op straat en durft ex mij daarbij nauwelijks nog aan te kijken.
Het is duidelijk dat heks mij haat en als bedreiging ziet en dat afgeeft op de kinderen. Ze komen thuis met verhalen alleen over hoe fantastisch en geweldig heks is ten opzichte van wat ik verkeerd doe... er wordt dus steeds gepraat in bijzijn van de kinderen over hun 'waardeloze' moeder..
Met gevolg dat kids dus overstuur thuiskomen en wel duizend keer zeggen mama je bent zo lief.
De achterlijke opmerking van tartufone slaat de plank volledig mis, Als je kinderen hebt dan heb je voor de rest van je leven te dealen met de vader van je kinderen, tja dat heet ex toevallig. Get a life en zeik geen mensen af waar je de situatie niet van begrijpt.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
maandag 8 juni 2009 om 09:28
quote:bright eyes schreef op 08 juni 2009 @ 09:24:
Ik praat liever met de vader van mijn kinderen over zijn eigen kinderen dan met zijn heks, sinds haar komst trekt papa zijn handen er van af en stelt zij de regels.
Maar dat doet hij toch? Hij verzaakt zijn verantwoordelijkheid als vader en laat haar alles regelen. Ik vind dat je je ex-man daarop moet aanspreken en niet zijn nieuwe vriendin moet beschuldigen.
Ik praat liever met de vader van mijn kinderen over zijn eigen kinderen dan met zijn heks, sinds haar komst trekt papa zijn handen er van af en stelt zij de regels.
Maar dat doet hij toch? Hij verzaakt zijn verantwoordelijkheid als vader en laat haar alles regelen. Ik vind dat je je ex-man daarop moet aanspreken en niet zijn nieuwe vriendin moet beschuldigen.
maandag 8 juni 2009 om 09:40
quote:wanda_p schreef op 08 juni 2009 @ 09:28:
[...]
Maar dat doet hij toch? Hij verzaakt zijn verantwoordelijkheid als vader en laat haar alles regelen. Ik vind dat je je ex-man daarop moet aanspreken en niet zijn nieuwe vriendin moet beschuldigen.
Helemaal mee eens, ik bespreek ook alles alleen met ex en dat is wat heks dwars zit denk ik. Ik krijg 'papa' regelmatig aan de telefoon en dan is er geen probleem. Het probleem ontstaat op het moment dat heks de afspraken veranderd en de boel manipuleert en ex zo blind is om dat niet te zien.
Hij wil uiteraard zijn nieuwe vrouw gelukkig maken en negeert op dat moment de afspraak die er is gemaakt, het moment dat ik daar wat van zeg zou de bevestiging zijn dat ik jaloers ben of weetikveelwat. Natuurlijk wil ex dat niet horen of zien, zijn nieuwe vrouw weet het slim te spelen. En dat is het punt, mijn kinderen zijn geen spelletje maar mensen met gevoel en daar ga ik geen pionnetjes van maken.
Ik doe niet mee aan die spelletjes, ik wil gewoon dat papa net zoveel van ze houdt als altijd en niet dat ze gezien worden als lastig omdat mevrouw even een dag aandacht te kort komt.
[...]
Maar dat doet hij toch? Hij verzaakt zijn verantwoordelijkheid als vader en laat haar alles regelen. Ik vind dat je je ex-man daarop moet aanspreken en niet zijn nieuwe vriendin moet beschuldigen.
Helemaal mee eens, ik bespreek ook alles alleen met ex en dat is wat heks dwars zit denk ik. Ik krijg 'papa' regelmatig aan de telefoon en dan is er geen probleem. Het probleem ontstaat op het moment dat heks de afspraken veranderd en de boel manipuleert en ex zo blind is om dat niet te zien.
Hij wil uiteraard zijn nieuwe vrouw gelukkig maken en negeert op dat moment de afspraak die er is gemaakt, het moment dat ik daar wat van zeg zou de bevestiging zijn dat ik jaloers ben of weetikveelwat. Natuurlijk wil ex dat niet horen of zien, zijn nieuwe vrouw weet het slim te spelen. En dat is het punt, mijn kinderen zijn geen spelletje maar mensen met gevoel en daar ga ik geen pionnetjes van maken.
Ik doe niet mee aan die spelletjes, ik wil gewoon dat papa net zoveel van ze houdt als altijd en niet dat ze gezien worden als lastig omdat mevrouw even een dag aandacht te kort komt.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
maandag 8 juni 2009 om 13:43
Even een reactie van de andere kant. Hier ben ik de stiefmoeder en inderdaad worden er 'door mij' weleens afspraken alsnog gewijzigd. Maar dat komt omdat mijn vriend soms iets te snel JA zegt tegen zijn exvrouw als het om de kinderen gaat. Wat hij op dat moment even vergeet is dat ik hier ook woon en graag enigszins inspraak heb op onze agenda. Wij hebben de kinderen de helft van de week en als er dan ineens geschoven word met dingen dan zeg ik inderdaad weleens 'nee' als mijn vriend met een verzoek komt. Omdat ik die avond iets gepland heb voor ons tweetjes bijvoorbeeld.
Ik ben het wel met topicstarter eens dat dingen in goeie harmonie moeten gebeuren. Afspraken omtrent de kinderen lopen via mijn vriend, ik spreek zijn ex daar echt niet over. En ze mag de kinderen gewoon komen brengen ipv op de hoek van de straat afzetten o.i.d. maar ik vind het héél normaal dat de 'papa' ook dingen even met zijn huidige partner moet bespreken alvorens akkoord te geven. Nu denkt ex regelmatig dat IK het gedaan heb maar ik vind het eigenlijk de schuld van mijn vriend want die moet gewoon eerst even overleggen voordat ie gelijk JA roept. En weet je, als me gewoon netjes iets word gevraagd ben ik echt niet te beroerd om zelf ook water bij de wijn te doen. Ik wist immers vantevoren dat mn partner kids heeft.
Maar als hij en ex alles buiten me om regelen ben ik sneller geneigd om zoiets te hebben van 'hallo maar dat komt mij niet zo goed uit'. Gelukkig zijn er hier thuis nu goeie afspraken over gemaakt en komt het zelden voor dat er niks te regelen is. Maar zijn exvrouw heeft echt zoiets steeds van "Hoezo moet jij dat overleggen, ze heeft het maar gewoon te pikken" (heb de mail waarin dat stond zelf gezien) en die vecht steeds maar tegen mijn vriend als die aangeeft te moeten overleggen. In haar ogen ben ik dus een heks geloof ik.
Ik ben het wel met topicstarter eens dat dingen in goeie harmonie moeten gebeuren. Afspraken omtrent de kinderen lopen via mijn vriend, ik spreek zijn ex daar echt niet over. En ze mag de kinderen gewoon komen brengen ipv op de hoek van de straat afzetten o.i.d. maar ik vind het héél normaal dat de 'papa' ook dingen even met zijn huidige partner moet bespreken alvorens akkoord te geven. Nu denkt ex regelmatig dat IK het gedaan heb maar ik vind het eigenlijk de schuld van mijn vriend want die moet gewoon eerst even overleggen voordat ie gelijk JA roept. En weet je, als me gewoon netjes iets word gevraagd ben ik echt niet te beroerd om zelf ook water bij de wijn te doen. Ik wist immers vantevoren dat mn partner kids heeft.
Maar als hij en ex alles buiten me om regelen ben ik sneller geneigd om zoiets te hebben van 'hallo maar dat komt mij niet zo goed uit'. Gelukkig zijn er hier thuis nu goeie afspraken over gemaakt en komt het zelden voor dat er niks te regelen is. Maar zijn exvrouw heeft echt zoiets steeds van "Hoezo moet jij dat overleggen, ze heeft het maar gewoon te pikken" (heb de mail waarin dat stond zelf gezien) en die vecht steeds maar tegen mijn vriend als die aangeeft te moeten overleggen. In haar ogen ben ik dus een heks geloof ik.
maandag 8 juni 2009 om 13:51
quote:bright eyes schreef op 08 juni 2009 @ 09:40:
[...]
Helemaal mee eens, ik bespreek ook alles alleen met ex en dat is wat heks dwars zit denk ik. Ik krijg 'papa' regelmatig aan de telefoon en dan is er geen probleem. Het probleem ontstaat op het moment dat heks de afspraken veranderd en de boel manipuleert en ex zo blind is om dat niet te zien.
Hij wil uiteraard zijn nieuwe vrouw gelukkig maken en negeert op dat moment de afspraak die er is gemaakt, het moment dat ik daar wat van zeg zou de bevestiging zijn dat ik jaloers ben of weetikveelwat. Natuurlijk wil ex dat niet horen of zien, zijn nieuwe vrouw weet het slim te spelen. En dat is het punt, mijn kinderen zijn geen spelletje maar mensen met gevoel en daar ga ik geen pionnetjes van maken.
Ik doe niet mee aan die spelletjes, ik wil gewoon dat papa net zoveel van ze houdt als altijd en niet dat ze gezien worden als lastig omdat mevrouw even een dag aandacht te kort komt.
Haha als ik dit zo lees zou het zo rechtstreeks uit de mond van de ex van mijn vriend kunnen komen. Die roept ook tegen wie het maar wil horen dat IK de boel manipuleer. Terwijl het in werkelijkheid zo is dat ze gewoon baalt als een stier dat ze mijn vriend niet meer kan manipuleren. Ze wil gewoon graag nog een vinger in de pap hebben en richt haar frustratie op mij als zijnde 'Boze Heks Die Arme Papa Van Zielige Kinderen Manipuleert'
Let wel, ik zeg niet dat JIJ zo bent hoor... maar als je het zelf eens doorleest, zie je dan niet hoe verbitterd het allemaal klinkt. Ik vind dat je alleen boos kan worden op je ex en niet op diens vriendin. Want als dat inderdaad zo'n manipulatief spook is, dan is HIJ toch de schuldige omdat ie er met open ogen intrapt? Ik vind het vaak klinken alsof de exvrouw boos is dat de nieuwe partner van een man ook inspraak wil. Maar zo gek vind ik dat niet als je samen een huishouden voert. Stiefkinderen en daarbij behorende expartners zijn sowieso al lastig, laat staan als er steeds maar een beroep op je incasseringsvermogen word gedaan doordat dingen weer anders moeten.
[...]
Helemaal mee eens, ik bespreek ook alles alleen met ex en dat is wat heks dwars zit denk ik. Ik krijg 'papa' regelmatig aan de telefoon en dan is er geen probleem. Het probleem ontstaat op het moment dat heks de afspraken veranderd en de boel manipuleert en ex zo blind is om dat niet te zien.
Hij wil uiteraard zijn nieuwe vrouw gelukkig maken en negeert op dat moment de afspraak die er is gemaakt, het moment dat ik daar wat van zeg zou de bevestiging zijn dat ik jaloers ben of weetikveelwat. Natuurlijk wil ex dat niet horen of zien, zijn nieuwe vrouw weet het slim te spelen. En dat is het punt, mijn kinderen zijn geen spelletje maar mensen met gevoel en daar ga ik geen pionnetjes van maken.
Ik doe niet mee aan die spelletjes, ik wil gewoon dat papa net zoveel van ze houdt als altijd en niet dat ze gezien worden als lastig omdat mevrouw even een dag aandacht te kort komt.
Haha als ik dit zo lees zou het zo rechtstreeks uit de mond van de ex van mijn vriend kunnen komen. Die roept ook tegen wie het maar wil horen dat IK de boel manipuleer. Terwijl het in werkelijkheid zo is dat ze gewoon baalt als een stier dat ze mijn vriend niet meer kan manipuleren. Ze wil gewoon graag nog een vinger in de pap hebben en richt haar frustratie op mij als zijnde 'Boze Heks Die Arme Papa Van Zielige Kinderen Manipuleert'
Let wel, ik zeg niet dat JIJ zo bent hoor... maar als je het zelf eens doorleest, zie je dan niet hoe verbitterd het allemaal klinkt. Ik vind dat je alleen boos kan worden op je ex en niet op diens vriendin. Want als dat inderdaad zo'n manipulatief spook is, dan is HIJ toch de schuldige omdat ie er met open ogen intrapt? Ik vind het vaak klinken alsof de exvrouw boos is dat de nieuwe partner van een man ook inspraak wil. Maar zo gek vind ik dat niet als je samen een huishouden voert. Stiefkinderen en daarbij behorende expartners zijn sowieso al lastig, laat staan als er steeds maar een beroep op je incasseringsvermogen word gedaan doordat dingen weer anders moeten.
maandag 8 juni 2009 om 14:40
maandag 8 juni 2009 om 15:11
quote:maria1971 schreef op 08 juni 2009 @ 07:53:
Laat ik maar netjes blijven maar ik moet echt mijn ei even kwijt. Ten eerste wil ik voorop stellen dat ik mijn ex man een goede vrouw had gegund daar mijn kinderen daar ook zijn en het gaat mij in eerste instantie om de kinderen en hun welzijn in een gescheiden situatie.
Wij zijn al jaren uit elkaar en mijn ex man is hertrouwd, op zich prima maar sinds haar komst is hij zo veranderd en ze probeert op allerlei manieren mij (en af en toe de kinderen) dwars te zitten. Waarom weten we echt niet. Mijn kinderen zijn kinderen die met veel mensen kunnen opschieten en dus niet moeilijk qua aanpassingen met mensen. Maar met haar is het een ander verhaal. Ze zijn liever bij mij en als ze haar zien hoor ik vaak vantevoren dat ze totaal geen zin hebben om haar te zien. Ze heeft zelf ook een kind trouwens.
Ik probeer toch zoveel mogelijk tegen de kinderen te zeggen dat het toch de vrouw van hun vader is en dat ze moeten proberen met haar om te gaan. Ik ben zelf het type dat erg sociaal is en spontaan en bewogen maar zelfs ik heb het echt gehad met haar. En geloof me, wat ik al zei, ik gun mijn ex een goeie vrouw want dat komt ten goede aan mijn kinderen maar helaas...
En nu hebben ze weer met afspraken/beloftes dingen geschonden en ik word hier zo moe van. Het erge is dat, ook als ik weet dat ik eigenlijk gelijk heb en zij niet, dat ze altijd in hun eigen straatje praten en het doen lijken alsof het weer aan mij ligt. Totaal geen verantwoording nemen voor hun eigen acties en nooit een keer toegeven dat zij fout zaten of wat dan ook.
Wat ik graag zou willen is herkenning bij mensen hier... Ik word hier zo moe van en heb het idee dat ik constant aan het kortste eind trek. Ik ben niet perfect en maak ook fouten maar ik geef ze uiteindelijk wel toe maar dat is daar nooit het geval en er zijn al dingen voorgevallen waar mijn kinderen erg boos over waren en verdrietig.
Wie herkent ook dingen zoals dat de partner van je ex ook onuitstaanbaar is... En hoe vinden jullie een weg daarin, vooral omdat er kinderen bij betrokken zijn?
Ik word hier zo verdrietig van en ik sta er in mijn eentje voor...
Alvast bedankt...
MariaHet gaat om jullie kinderen, dus regel de zaken met je ex en niet met haar. Blijkbaar kunnen jij en nieuwe vriendin niet goed door één deur, dus dan is het zaak het tussen jou en je ex te houden. Het is zijn verantwoordelijkheid als hij haar teveel toelaat in deze regelingen, dus spreek hem daar op aan en geef haar daar niet de schuld van.
Laat ik maar netjes blijven maar ik moet echt mijn ei even kwijt. Ten eerste wil ik voorop stellen dat ik mijn ex man een goede vrouw had gegund daar mijn kinderen daar ook zijn en het gaat mij in eerste instantie om de kinderen en hun welzijn in een gescheiden situatie.
Wij zijn al jaren uit elkaar en mijn ex man is hertrouwd, op zich prima maar sinds haar komst is hij zo veranderd en ze probeert op allerlei manieren mij (en af en toe de kinderen) dwars te zitten. Waarom weten we echt niet. Mijn kinderen zijn kinderen die met veel mensen kunnen opschieten en dus niet moeilijk qua aanpassingen met mensen. Maar met haar is het een ander verhaal. Ze zijn liever bij mij en als ze haar zien hoor ik vaak vantevoren dat ze totaal geen zin hebben om haar te zien. Ze heeft zelf ook een kind trouwens.
Ik probeer toch zoveel mogelijk tegen de kinderen te zeggen dat het toch de vrouw van hun vader is en dat ze moeten proberen met haar om te gaan. Ik ben zelf het type dat erg sociaal is en spontaan en bewogen maar zelfs ik heb het echt gehad met haar. En geloof me, wat ik al zei, ik gun mijn ex een goeie vrouw want dat komt ten goede aan mijn kinderen maar helaas...
En nu hebben ze weer met afspraken/beloftes dingen geschonden en ik word hier zo moe van. Het erge is dat, ook als ik weet dat ik eigenlijk gelijk heb en zij niet, dat ze altijd in hun eigen straatje praten en het doen lijken alsof het weer aan mij ligt. Totaal geen verantwoording nemen voor hun eigen acties en nooit een keer toegeven dat zij fout zaten of wat dan ook.
Wat ik graag zou willen is herkenning bij mensen hier... Ik word hier zo moe van en heb het idee dat ik constant aan het kortste eind trek. Ik ben niet perfect en maak ook fouten maar ik geef ze uiteindelijk wel toe maar dat is daar nooit het geval en er zijn al dingen voorgevallen waar mijn kinderen erg boos over waren en verdrietig.
Wie herkent ook dingen zoals dat de partner van je ex ook onuitstaanbaar is... En hoe vinden jullie een weg daarin, vooral omdat er kinderen bij betrokken zijn?
Ik word hier zo verdrietig van en ik sta er in mijn eentje voor...
Alvast bedankt...
MariaHet gaat om jullie kinderen, dus regel de zaken met je ex en niet met haar. Blijkbaar kunnen jij en nieuwe vriendin niet goed door één deur, dus dan is het zaak het tussen jou en je ex te houden. Het is zijn verantwoordelijkheid als hij haar teveel toelaat in deze regelingen, dus spreek hem daar op aan en geef haar daar niet de schuld van.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 8 juni 2009 om 16:59
Helaas moet ik zeggen dat het verbitterd klinkt, ik had graag gezien dat mijn kinderen een tweede moeder hadden gekregen die wel met liefde voor de(ook haar eigen) kinderen zorgt. Zelfs haar eigen zoon wil ze liever niet en al helemaal geen verschillende weekends, Alle kinderen komen dus 1 dag in de twee weken en dat is al teveel.
Mag ik dat zielig vinden, dat je niet meer welkom bent bij je eigen vader???
Mag ik dat zielig vinden, dat je niet meer welkom bent bij je eigen vader???
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
maandag 8 juni 2009 om 17:44
Hai,
Daarom zei ik ook toen ik je post aanhaalde dat het door de ex van mn vriend geschreven had kunnen zijn maar dat ik niet persee zeg dat jij en zij hetzelfde zijn.
Want ik vind dat ik heel lief naar mn stiefkids ben, ik ben geen moeder voor ze ofzo want ze hebben al een moeder maar ik zeg bijvoorbeeld never slechte dingen over haar tegen de kids, daar let ik heel erg op. Verder doen we gewoon leuke dingen zoals knutselen, toneelstukjes, dingen bakken etc. Daarnaast moeten ze wel naar me luisteren natuurlijk als ik ze betrap in huis op iets wat niet mag.
Helaas zie ik gewoon te vaak dat de exvrouw en de nieuwe vrouw in de clinch liggen. Heel jammer want ik besef me al te goed dat zij en ik altijd met elkaar te maken zullen hebben omdat we zijn verbonden middels de kinderen. In ons geval denken we dat er een vorm van jaloezie meespeelt. Ex staat er alleen voor nadat haar relaties na de scheiding zijn mislukt. Mijn vriend is blij, straalt, is opgebloeid, doet dingen die ie vroeger nooit deed en de kids zijn blij met me. Dat steekt schijnbaar en dat snap ik ergens ook wel. Maar mijn vuistregel hier in huis is dat de kids buiten dingen blijven. Vriend en ik bespreken dus echt NOOIT zaken omtrent ex en andere volwassenzaken waar ze bij zijn. Daar ben ik heel alert op. Helaas zit de ex zo vol bitterheid dat ze toch steeds de kinderen inzet. Heel zonde.
Dus gescheiden vrouwen waarvan de exman hertrouwd is of een nieuwe relatie heeft: beperk je gesprekken en boosheid tot de exman zelf en gebruik een nieuwe vriendin/vrouw niet als makkelijke bliksemafleider.
Daarom zei ik ook toen ik je post aanhaalde dat het door de ex van mn vriend geschreven had kunnen zijn maar dat ik niet persee zeg dat jij en zij hetzelfde zijn.
Want ik vind dat ik heel lief naar mn stiefkids ben, ik ben geen moeder voor ze ofzo want ze hebben al een moeder maar ik zeg bijvoorbeeld never slechte dingen over haar tegen de kids, daar let ik heel erg op. Verder doen we gewoon leuke dingen zoals knutselen, toneelstukjes, dingen bakken etc. Daarnaast moeten ze wel naar me luisteren natuurlijk als ik ze betrap in huis op iets wat niet mag.
Helaas zie ik gewoon te vaak dat de exvrouw en de nieuwe vrouw in de clinch liggen. Heel jammer want ik besef me al te goed dat zij en ik altijd met elkaar te maken zullen hebben omdat we zijn verbonden middels de kinderen. In ons geval denken we dat er een vorm van jaloezie meespeelt. Ex staat er alleen voor nadat haar relaties na de scheiding zijn mislukt. Mijn vriend is blij, straalt, is opgebloeid, doet dingen die ie vroeger nooit deed en de kids zijn blij met me. Dat steekt schijnbaar en dat snap ik ergens ook wel. Maar mijn vuistregel hier in huis is dat de kids buiten dingen blijven. Vriend en ik bespreken dus echt NOOIT zaken omtrent ex en andere volwassenzaken waar ze bij zijn. Daar ben ik heel alert op. Helaas zit de ex zo vol bitterheid dat ze toch steeds de kinderen inzet. Heel zonde.
Dus gescheiden vrouwen waarvan de exman hertrouwd is of een nieuwe relatie heeft: beperk je gesprekken en boosheid tot de exman zelf en gebruik een nieuwe vriendin/vrouw niet als makkelijke bliksemafleider.
maandag 8 juni 2009 om 18:10
Jammer dat mensen zo snel oordelen, niet iedereen. Ik heb het een beetje summier verwoordt en ik ga mezelf niet verdedigen en nogmaals zeg ik dat ik mijn ex man een goeie vrouw gun maar zij is echt geniepig en achter de hand en dat heeft wel degelijk negatieve invloeden op mijn kinderen. En ik ben niet de enige die dat zegt maar ook mensen in en om onze omgeving die haar ook kennen zeggen dat.
Ik weet dat mijn ex man hertrouwd is en dat is prima, ik heb ook mijn eigen leven maar als ik steeds merk en hoor en zie dat mijn kinderen de dupe zijn van diverse situaties dan doet dat pijn.
Is toch logisch lijkt me? En mijn kinderen zijn niet van die kinderen die zich moeilijk aanpassen, ze kunnen met heel veel mensen zo goed opschieten maar zij heeft zoveel dingen geflikt dat zij een hekel aan haar hebben. Ik heb ook het liefst dat ze naar hun vader gaan en het gewoon lekker zijn gangetje gaat, zeker omdat ze al kinderen zijn van gescheiden ouders. Ook zitten ze tussen de vele ruzies tussen mijn ex man en haar.
Dingen die gebeuren zijn bv dingen ten onrechte innemen die van de kinderen zijn en dan beweren dat het van haar kind is terwijl dat echt niet zo is, bedplassen wat alleen daar gebeurde en nergens anders (niet bij vriendjes, niet bij mij, oma en opa, op kamp), stelselmatig mijn ene kind laten weten dat hij een rotkind is en dat hij alles verpest, kinderen vertellen dat ze niet zo aan hun vader moeten hangen want ze eisen te veel aandacht op bij hem en dan ook zeggen dat als ze zouden scheiden dat het hun schuld is... en dan heb ik nog tig voorbeelden...
Ik ben van nature een sociaal en eerlijk persoon en dat mijn ex man en ik weer een nieuw leven hebben is alleen maar goed voor de kinderen maar het zou heel fijn zijn als ze die stabiele factor ook bij hem hebben.
Ik vroeg hier op het forum ook om mensen die het herkennen en evt. positieve kritiek mag best geuit worden maar wat sommigen kunnen antwoorden, dat slaat nergens op. Reageer dan niet...
Ik vraag gewoon advies als er mensen zijn die het evt herkennen, ik wil geen wraak of wat dan ook, daar gaat het me helemaal niet om en ik verlaag me niet daartoe. Het gaat me om de kinderen die niet gedijen in zo'n omgeving.
Dank...
Ik weet dat mijn ex man hertrouwd is en dat is prima, ik heb ook mijn eigen leven maar als ik steeds merk en hoor en zie dat mijn kinderen de dupe zijn van diverse situaties dan doet dat pijn.
Is toch logisch lijkt me? En mijn kinderen zijn niet van die kinderen die zich moeilijk aanpassen, ze kunnen met heel veel mensen zo goed opschieten maar zij heeft zoveel dingen geflikt dat zij een hekel aan haar hebben. Ik heb ook het liefst dat ze naar hun vader gaan en het gewoon lekker zijn gangetje gaat, zeker omdat ze al kinderen zijn van gescheiden ouders. Ook zitten ze tussen de vele ruzies tussen mijn ex man en haar.
Dingen die gebeuren zijn bv dingen ten onrechte innemen die van de kinderen zijn en dan beweren dat het van haar kind is terwijl dat echt niet zo is, bedplassen wat alleen daar gebeurde en nergens anders (niet bij vriendjes, niet bij mij, oma en opa, op kamp), stelselmatig mijn ene kind laten weten dat hij een rotkind is en dat hij alles verpest, kinderen vertellen dat ze niet zo aan hun vader moeten hangen want ze eisen te veel aandacht op bij hem en dan ook zeggen dat als ze zouden scheiden dat het hun schuld is... en dan heb ik nog tig voorbeelden...
Ik ben van nature een sociaal en eerlijk persoon en dat mijn ex man en ik weer een nieuw leven hebben is alleen maar goed voor de kinderen maar het zou heel fijn zijn als ze die stabiele factor ook bij hem hebben.
Ik vroeg hier op het forum ook om mensen die het herkennen en evt. positieve kritiek mag best geuit worden maar wat sommigen kunnen antwoorden, dat slaat nergens op. Reageer dan niet...
Ik vraag gewoon advies als er mensen zijn die het evt herkennen, ik wil geen wraak of wat dan ook, daar gaat het me helemaal niet om en ik verlaag me niet daartoe. Het gaat me om de kinderen die niet gedijen in zo'n omgeving.
Dank...
maandag 8 juni 2009 om 18:16
Beste Maria,
In je openingspost was je informatie dusdanig minimalistisch dat ik als lezer me geen beeld kon vormen bij wat deze Gemene Nieuwe Vrouw allemaal deed. Het klonk als de zoveelste verbitterde gescheiden vrouw die de nieuwe partner van haar man niet mocht.
Nu post je dat ze daadwerkelijk slechte dingen doet, dat is een wezelijk verschil met je openingspost vol vage kreten. De reacties die hier volgden waren wel op basis van de info die je zelf hebt gegeven dus ik wil alleen maar even zeggen dat je het misschien wat duidelijker in je eerste posting had kunnen beschrijven.
In je openingspost was je informatie dusdanig minimalistisch dat ik als lezer me geen beeld kon vormen bij wat deze Gemene Nieuwe Vrouw allemaal deed. Het klonk als de zoveelste verbitterde gescheiden vrouw die de nieuwe partner van haar man niet mocht.
Nu post je dat ze daadwerkelijk slechte dingen doet, dat is een wezelijk verschil met je openingspost vol vage kreten. De reacties die hier volgden waren wel op basis van de info die je zelf hebt gegeven dus ik wil alleen maar even zeggen dat je het misschien wat duidelijker in je eerste posting had kunnen beschrijven.
