Kinderen
alle pijlers
Thuis bevallen: waar peuter?
maandag 17 januari 2022 11:20
Disclaimer: Dankzij een prenatale depressie heb ik soms moeite om reële angsten en niet-zo-reële angsten uit elkaar te houden. Hier graag even je begrip voor. Ik heb goede begeleiding, ben niet ontoerekeningsvatbaar en bij de vorige bevalling trok het binnen enkele uren weg.
Situatie:
Nu 32 weken zwanger, moet een bevalplan gaan maken. Ik werk meerdere scenario's uit, omdat dit helpt bij mijn depressie / angstklachten. Ik ben mij er van bewust dat, hoeveel scenario's ik ook uitwerk, het altijd anders gaat verlopen. Maar nogmaals: zo houd ik mezelf stabiel dus dit is een hele bewuste keuze.
Mijn vorige bevalling verliep aardig vlot. Ik herkende de weeën niet als weeën. Ik denk dat ik 2-3 uur thuis wat heb gerommeld en gedacht dat dit wat 'oefenen' was. Omdat ik medisch was (zie: depressie) toch maar snel naar het ziekenhuis gegaan. Bij aankomst had ik 3 centimeter en zo'n 2-3 uur (en een weëenstorm) later zat ik op 10. Geen pijnstilling nodig gehad.
Met deze ervaring in mijn achterhoofd wil ik me serieus voorbereiden op een thuisbevalling.
Vraag:
Wij hebben al een peuter (2 jaar) rondlopen. In geval van ziekenhuis hebben we opvang (mijn moeder komt dan bij ons thuis). Maar wij blijft kind als we thuis blijven en het spontaan op gang komt? We hebben geen familie in de buurt (dichtste bij is 1 uur rijden). We hebben wel een hele fijne gastouder, in geval van nood mag hij daar heen. Mijn hoofd werkt even niet mee. Tips? Suggesties? Kan een kind thuis blijven?
Situatie:
Nu 32 weken zwanger, moet een bevalplan gaan maken. Ik werk meerdere scenario's uit, omdat dit helpt bij mijn depressie / angstklachten. Ik ben mij er van bewust dat, hoeveel scenario's ik ook uitwerk, het altijd anders gaat verlopen. Maar nogmaals: zo houd ik mezelf stabiel dus dit is een hele bewuste keuze.
Mijn vorige bevalling verliep aardig vlot. Ik herkende de weeën niet als weeën. Ik denk dat ik 2-3 uur thuis wat heb gerommeld en gedacht dat dit wat 'oefenen' was. Omdat ik medisch was (zie: depressie) toch maar snel naar het ziekenhuis gegaan. Bij aankomst had ik 3 centimeter en zo'n 2-3 uur (en een weëenstorm) later zat ik op 10. Geen pijnstilling nodig gehad.
Met deze ervaring in mijn achterhoofd wil ik me serieus voorbereiden op een thuisbevalling.
Vraag:
Wij hebben al een peuter (2 jaar) rondlopen. In geval van ziekenhuis hebben we opvang (mijn moeder komt dan bij ons thuis). Maar wij blijft kind als we thuis blijven en het spontaan op gang komt? We hebben geen familie in de buurt (dichtste bij is 1 uur rijden). We hebben wel een hele fijne gastouder, in geval van nood mag hij daar heen. Mijn hoofd werkt even niet mee. Tips? Suggesties? Kan een kind thuis blijven?
maandag 17 januari 2022 11:54
Helemaal tot na de geboorte en tot jij en baby ook voor peuter toonbaar zijn? Dan kan het wel, natuurlijk.
maandag 17 januari 2022 11:55
Je gaf ergens aan dat je peuter het liefst thuis hebt bij jullie, maar dat je hem niet wilt traumatiseren. Ik weet, gezien de disclaimer, even niet zo goed welke vragen nu wel en niet gesteld kunnen worden maar waarom denk je dat je je peuter traumatiseert als je hem thuis houdt? Heb je dit al eens besproken met iemand?
maandag 17 januari 2022 11:55
__appelbloesem__ schreef: ↑17-01-2022 11:47Mijn ervaring is dat het sowieso even duurt voordat de verloskundige met het ziekenhuis heeft geregeld dat je eraan komt, dus dan zou ik zeggen dat je ook die 15 minuten wel extra kan wachten. En misschien kan je in uitzonderingsgevallen met de verloskundige meerijden naar het ziekenhuis (geen idee of dat kan hoor). Aanvulling: dit lijken mij prima vragen voor je verloskundige.
Overigens hier ook een snelle eerste bevalling, maar m’n tweede duurde eindeloos.
Oh top, haha a:) Ik weet dat het kan, maar ik hoop toch op weer een snelle. Is me prima bevallen
maandag 17 januari 2022 11:55
Nou, dan zou ik, gezien het laatste stukje wat je over je partner schrijft, de knoop bij deze doorhakkenPergamon schreef: ↑17-01-2022 11:46Ik heb niks met zweverig en ook iet met mooi. Voor mij zou dat wel het rustigs zijn.
Heel eerlijk: mijn gemoedsrust nu is als hij thuis blijft en bij spoed / noodzaak naar de gastouder gaat. Maar, ik weet dat zoals ik mij nu voel dat dat niet reëel is. Ik zal de gastouder vragen of ze ook 'snachts bereikbaar wil zijn.
maandag 17 januari 2022 11:56
Tinkeltje33 schreef: ↑17-01-2022 11:44Wel heel naar trouwens Pergamon. We hebben zijdelings wel eens wat van elkaar meegekregen hier in en de hele situatie is heel herkenbaar. Hier speelt een ppd waar alle scenario’s voor uitgeschreven worden. Maar stress vermindering voor de bevalling is daar wel een van. En dus: als ik de laatste weken zo in de stress zit vanwege die opvang, word ik dus ingeleid.
Wat een fijne oplossing!! Ik weet dat als de scenario's er eenmaal liggen en het geregeld is, dat ik weer rustig wordt. Dus daar ben ik nu mee bezig. Alles opties bekijken, bedenken en bespreken.
maandag 17 januari 2022 11:56
Ik zou toch je moeder bij jullie thuis laten komen. Zolang zij jullie met rust laat en zich op je zoon richt. Overdag kan ze hem dan gewoon meenemen, en 's nachts kun je een matras op de grond leggen op de kamer van zoon. Dan kan ze daar eventueel gewoon verder slapen met zoon als hij blijft slapen, of hem bezig houd/geruststellen als hij wakker wordt.
Mijn moeder is altijd thuis bevallen, eerste keren merkte ik er niets van. Toen mijn jongste zusje geboren werd was ik 11, toen mocht ik erbij zijn. Ouders hebben me gewekt toen mijn moeder mocht persen, voor die tijd sliep ik er dus ook doorheen.
Mijn moeder is altijd thuis bevallen, eerste keren merkte ik er niets van. Toen mijn jongste zusje geboren werd was ik 11, toen mocht ik erbij zijn. Ouders hebben me gewekt toen mijn moeder mocht persen, voor die tijd sliep ik er dus ook doorheen.
maandag 17 januari 2022 11:57
Ik heb zowel als peuter als toen ik 5 was mijn moeder en babyzusjes gezien toen ze ongetwijfeld nog niet helemaal toonbaar waren en ik weet daar echt niks meer van. Ik zie het op foto's. Ik dacht toen zoiets van: oh een zusje. Meer niet.
maandag 17 januari 2022 11:58
maandag 17 januari 2022 11:59
vogeltje89 schreef: ↑17-01-2022 11:45Ik zou het zo doen:
Spreek met je moeder af dat je haar belt als de bevalling begint en dan is zij er na een uur om voor je kind te zorgen.
Zorg dat je iemand als achterwacht hebt bij spoed, bv als je naar het ziekenhuis moet, of de bevalling vanaf het begin superheftig is. Diegene heeft dan als taak om de tijd totdat je moeder er is te overbruggen, dus dat zal max een uur zijn.
Ik zou eens even peilen of de mensen in het studentenhuis dat misschien willen doen. Dat zijn meerdere mensen dus kans dat er altijd iemand thuis is en het is dichtbij. Laat ze voor die tijd een keer kort oppassen op je kind overdag, als jij even boodschappen doet oid.
Dat zou ik als voorbereiding voldoende vinden. En dan in je achterhoofd houden dat in het allerergste geval jij naar ziekenhuis moet, achterwacht er niet is en moeder ook nog niet. In dat geval.moet je man thuisblijven totdat je moeder er is. Niet ideaal, maar waarschijnlijk komt het niet zover en voor je kind wordt in elk geval gezorgd.
Helder. Dank je wel. Fijn dat je zo'n duidelijk scenario schetst. We wonen op nog geen 2 km van het ziekenhuis, dus al moet partner fietsen: dat komt wel goed.
maandag 17 januari 2022 11:59
Ja bij alles
Hij zat bij mijn hoofd op het bed.
Halverwege kijkt hij even en zegt “gadverdamme” Toen ik later aan hem vroeg of hij al dat bloed zo vies vond zei hij:”nee maar wel die poep van jou”
Ook zat hij wel even met zijn handen op zijn oren “mam je schreeuwt echt heel hard nu”
En toen de baby er echt uitkwam zei hij:”die baby komt helemaal niet uit je buik!”
De verloskundige zei dat ik hem even goed in de gaten moest houden hoe hij zou reageren
Maar hij reageerde heel relaxt en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was allemaal
Nu ben ik ervan overtuigd dat kinderen hier ook echt geen trauma van zullen oplopen. Zolang je maar duidelijk blijft en erover praat
Kinderen zijn heel flexibel.
Als je kind slaapt zou ik wel mijn man regelmatig laten kijken of hij inderdaad nog aan het slapen is.
Mocht je onverwachts naar het ziekenhuis moeten dan is het inderdaad wel handig om hem ergens heen te brengen, de gastouder lijkt me hier het meest geschikt voor
Maar als er echt nood aan de man is dan kan het kind ook echt wel mee naar het ziekenhuis. Niet de ideale situatie maar nood breekt wet
maandag 17 januari 2022 11:59
Airesopure schreef: ↑17-01-2022 11:45Ik heb 2 jongere zusjes en bij beiden lag ik (en later ook de middelste) gewoon thuis in bed en kwam onze vader melden dat er weer eentje bij was gekomen in de ouderslaapkamer. Wij sliepen er gewoon doorheen ofzo.
Gewoon thuis laten en eventueel vader zich met hem laten bezig houden indien nodig. Jij hebt op dat moment de verloskundige toch?
Of denk ik dan nu te makkelijk? Zo zou ik het doen, mocht hier nog een 2e komen en een thuisbevalling is mogelijk. Ik zou mijn dochter echter niet bij de bevalling laten zijn, daar zie ik de meerwaarde niet van in. Gewoon lekker op eigen kamer of beneden met papa indien nodig.
Zo sta ik er ook in, maar ik wil alle opties doorlopen. Als het zo kan gaan: top. Maar je weet het niet van te voren.
maandag 17 januari 2022 12:01
Lariba schreef: ↑17-01-2022 11:45Die gillende sirenes die hier worden genoemd, zijn zelden nodig. Maar een half uur is ook wel weer lang. Er kunnen situaties ontstaan waarin jij sneller weg moet.
Ik sluit me aan bij de adviezen van Vogeltje.
En @Airesopure: Persen duurt toch gauw 30-60 minuten. In die tijd wil je in ieder geval je partner erbij, toch? En het eerste uur dat baby er is ook. In die periode heb je echt niet genoeg aan de verloskundige.
Van de vorige keer vond ik dat wel fijn inderdaad. Goed om over na te denken en te bespreken met partner.
maandag 17 januari 2022 12:02
Ja, de verloskundige gaat mee. Als het medisch wordt dan doet ze een overdracht in het ziekenhuis zelf.
maandag 17 januari 2022 12:03
Ik heb het niet over douchen en aankleden, maar over de placenta en evt. hechten en zo. Dat moet toch eerst achter de rug zijn lijkt me. Maar misschien vindt partner het ook wel prima om daarop te wachten. Ik ken hem en TO verder niet.Airesopure schreef: ↑17-01-2022 11:57Ik heb zowel als peuter als toen ik 5 was mijn moeder en babyzusjes gezien toen ze ongetwijfeld nog niet helemaal toonbaar waren en ik weet daar echt niks meer van. Ik zie het op foto's. Ik dacht toen zoiets van: oh een zusje. Meer niet.
maandag 17 januari 2022 12:03
. Dat was dus best case scenario 
maandag 17 januari 2022 12:03
Voor nood naar het ziekenhuis is de opvang geregeld. Het gaat zoals ik begrijp alleen om de thuisbevalling. Thuis houden dus, lekker laten liggen (of als je hem erbij wilt hebben hou je hem erbij) en indien nodig pa er naartoe. Het gaat echt niet traumatiserend voor hem zijn. Je zou nog met de vk kunnen praten over de ervaringen die zij hiermee heeft. Zullen er ongetwijfeld heel veel zijn. Kan je wellicht ook wat gerust stellen en dan hoef je je maar te focussen op 1 scenario.maze schreef: ↑17-01-2022 11:59Ja bij alles
Hij zat bij mijn hoofd op het bed.
Halverwege kijkt hij even en zegt “gadverdamme” Toen ik later aan hem vroeg of hij al dat bloed zo vies vond zei hij:”nee maar wel die poep van jou”
Ook zat hij wel even met zijn handen op zijn oren “mam je schreeuwt echt heel hard nu”
En toen de baby er echt uitkwam zei hij:”die baby komt helemaal niet uit je buik!”
De verloskundige zei dat ik hem even goed in de gaten moest houden hoe hij zou reageren
Maar hij reageerde heel relaxt en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was allemaal
Nu ben ik ervan overtuigd dat kinderen hier ook echt geen trauma van zullen oplopen. Zolang je maar duidelijk blijft en erover praat
Kinderen zijn heel flexibel.
Als je kind slaapt zou ik wel mijn man regelmatig laten kijken of hij inderdaad nog aan het slapen is.
Mocht je onverwachts naar het ziekenhuis moeten dan is het inderdaad wel handig om hem ergens heen te brengen, de gastouder lijkt me hier het meest geschikt voor
Maar als er echt nood aan de man is dan kan het kind ook echt wel mee naar het ziekenhuis. Niet de ideale situatie maar nood breekt wet
maandag 17 januari 2022 12:04
Wat goed dat je je zo goed voorbereid. Een paar dingen die ik mee wil geven. Mijn oudste was 2 toen de jongste werd geboren en inmiddels weet ik uit ervaring dat mijn tweejarige door een hoop heen kan slapen, zoals een flink brullende baby. De oudste is opgehaald door grootouders toen de bevalling begon maar met de kennis van nu had dat gezien het tijdstip niet eens gehoeven. Grote kans dat peuter overal doorheen was geslapen. Mocht je thuis gaan bevallen, wat voor bevalling overweeg je? Is jullie slaapkamer naast de kamer van je peuter of wil je een bevalbad in de woonkamer neerzetten? Als je op een andere etage bevalt des te meer kans dat peuter gewoon doorslaapt als het 's nachts is. Ik ken van vrienden ook diverse verhalen dat ze door hun vader uit bed gehaald werden 's ochtends met de mededeling dat broertje/zusje was geboren, of vriendinnen die thuis bevallen zijn terwijl hun peuter boven lag te slapen.
Verder zou ik gaan voor de gastouder of voor oma op een uur rijden. En dan kijken of je voor het uur reizen van oma achtervang kan vinden mocht het ineens snel gaan. Zelf hadden we afgesproken dat we peuter dat uur gewoon thuis zouden houden als alles gewoon rustig zou verlopen. In geval van met spoed naar 't ziekenhuis hadden we de oudste even bij de buren geparkeerd met wat speelgoed.
anoniem_408668 wijzigde dit bericht op 17-01-2022 12:15
Reden: taal wat aangepast
Reden: taal wat aangepast
1.06% gewijzigd
maandag 17 januari 2022 12:05
Tinkeltje33 schreef: ↑17-01-2022 11:48Nog een reactie. Ik herkende de weeen dus ook niet en dat vind ik dus heel spannend voor aankomende keer. Wij hebben nog een gesprek over de bevalling en hoe ik dat beter kan herkennen. Maar achteraf weet ik dat wel al van mezelf. (Ik wilde rondlopen om ze op te vangen). Waar ik het meest bang voor ben dat er paniek ontstaat tijdens de bevalling. Maar tijdens mijn vorige bevallingen zat ik zo in een bubbel dat daar helemaal geen sprake van was. Is het idee om met de verloskundige nog eens naar je vorige bevalling te kijken om zo eea beter te duiden?
Ik heb al naar mijn vorige bevalling gekeken met de verloskundige (al heel vroeg in de zwangerschap - omdat ik weet dat ik daar rust uit haal). Op basis daarvan is afgesproken dat we het 'thuis scenario' ook gaan uitwerken. Hoe meer ik daar over na denk, hoe fijner me dat lijkt ook. Ik hoop dat ik weet in diezelfde bubbel kan komen als de vorige keer, het ging toen echt heel goed.
maandag 17 januari 2022 12:07
Ik heb 3 x moeten persen en in 7 minuten was mijn dochter geboren. Dus met dat in mijn achterhoofd denk ik er dan misschien te makkelijk over.Lariba schreef: ↑17-01-2022 11:45Die gillende sirenes die hier worden genoemd, zijn zelden nodig. Maar een half uur is ook wel weer lang. Er kunnen situaties ontstaan waarin jij sneller weg moet.
Ik sluit me aan bij de adviezen van Vogeltje.
En @Airesopure: Persen duurt toch gauw 30-60 minuten. In die tijd wil je in ieder geval je partner erbij, toch? En het eerste uur dat baby er is ook. In die periode heb je echt niet genoeg aan de verloskundige.
Maar als ik mijn dochter thuis zou kunnen houden met ondersteuning van haar vader dan zou ik dat verkiezen boven ondersteuning van mij tijdens het persen. Dat zou ik met een vk ook wel redden dan. Misschien niet ideaal, maar het zou voor mij t fijnst zijn om gewoon met alleen t gezin (en de vk) thuis te zijn.
En nee, het gaat niet om mij, maar misschien kan dit ook een overweging voor to zijn.
maandag 17 januari 2022 12:09
Irish_Wasser_Woman schreef: ↑17-01-2022 11:48Het schiet al weer op he?!
Fijn dat je gastouder open staat voor noodopvang!
Ik zou haar zeker ook even polsen voor 's nachts. Ik weet dat ik als gastouder dat met alle liefde gedaan zou hebben. Eventueel kan je moeder dan naar haar komen om je zoontje alsnog op te vangen, tenzij hij bij de gastouder gewoon weer lekker verder kan slapen.
Bij ons was het alleen het "hoe kom ik naar het ziekenhuis" variant, maar daar had ik, redelijk last minute, een derde rit voor geregeld. ( Ik had een overdag, een nacht en een weekendrit geregeld). Niet nodig gehad, want ik ging gewoon met de bus naar het zhmaar pas toen ik de derde optie had geregeld, kon ik het helemaal loslaten, somehow.
Ik zou in jouw geval dus ook meerdere scenario's bedenken én regelen zodat je niet over zoon in hoeft te zitten (als in "als hij maar niets hoort/binnenkomt" enz).
Ik zou de gastouder eigenlijk gewoon op 1 zetten (nadat je haar voor 's nachts ook gepolst hebt).
Dan in de tweede plaats je moeder.
En hopelijk vind je nog een derde optie
Heb je geen vriendin in de buurt die je zoontje ook kent?
Ja het gaat heel hard! Met de bus naar het ziekenhuis! Ha, het is dat bij ons de bus-optie 5x zo lang duurt als met de auto maar ik had het anders ook zo kunnen doen. Echt die-hard hoor!
Kind is héél erg thuis bij gastouder. Dus het hangt een beetje van het tijdstip af of mijn moeder kind daar weer gaat ophalen of niet.
Ik haal inderdaad veel rust uit meerdere opties uitwerken en regelen.
Denk inderdaad dat ik ook ga vragen of de gastouder evt ook snachts bereikbaar wil zijn. Zij is eigenlijk de enige waar ik zoon écht gerust achterlaat die ook in de buurt woont. (Ook nog vlakbij ziekenhuis!)
maandag 17 januari 2022 12:09
Tinkeltje33 schreef: ↑17-01-2022 11:54Zou je ook voor jezelf kunnen zeggen dat je partner het gewoon moet oplossen op dat moment? Hier hebben we dat nu afgesproken. We hebben een aantal opties en hij lost het op en ik hoef me er niet druk om te maken.
In de praktijk gaat dat zeker zo, maar voor nu werkt het voor mijn hoofd erg goed om alles langs te lopen.
maandag 17 januari 2022 12:11
Wat een geweldig verhaal maze, super schattig.maze schreef: ↑17-01-2022 11:59Ja bij alles
Hij zat bij mijn hoofd op het bed.
Halverwege kijkt hij even en zegt “gadverdamme” Toen ik later aan hem vroeg of hij al dat bloed zo vies vond zei hij:”nee maar wel die poep van jou”
Ook zat hij wel even met zijn handen op zijn oren “mam je schreeuwt echt heel hard nu”
En toen de baby er echt uitkwam zei hij:”die baby komt helemaal niet uit je buik!”
De verloskundige zei dat ik hem even goed in de gaten moest houden hoe hij zou reageren
Maar hij reageerde heel relaxt en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was allemaal
Ik denk dat er in de geschiedenis van de mensheid heel veel oudere kinderen bij bevallingen van hun jongere broertjes en zusjes geweest zijn en dat ze daar inderdaad meestal prima mee om kunnen gaan.
maandag 17 januari 2022 12:11
Mijn partner (die echt een hele goede, betrokken vader is!) ziet zichzelf al helemaal met kind de navelstreng doorknippen. Nou moet ik zeggen dat we een kind hebben die dat ook zo zou doen hoor. De pers-fase vind ik nog wel een ding. Dat ga ik vanavond met partner bespreken.
maandag 17 januari 2022 12:13
of het traumatisered (of gewoon eng) is, ligt heel erg aan ht verloop van de bevallingAiresopure schreef: ↑17-01-2022 12:03Voor nood naar het ziekenhuis is de opvang geregeld. Het gaat zoals ik begrijp alleen om de thuisbevalling. Thuis houden dus, lekker laten liggen (of als je hem erbij wilt hebben hou je hem erbij) en indien nodig pa er naartoe. Het gaat echt niet traumatiserend voor hem zijn. Je zou nog met de vk kunnen praten over de ervaringen die zij hiermee heeft. Zullen er ongetwijfeld heel veel zijn. Kan je wellicht ook wat gerust stellen en dan hoef je je maar te focussen op 1 scenario.
Of mama veel lawaai maakt bijvoorbeeld
zo kreeg ik een enorme nabloeding, dat was voor mijn partner al doodeng
