Relaties
alle pijlers
Probleem in relatie
donderdag 3 maart 2022 om 17:07
Mijn man en ik zijn al meer dan 25 jaar getrouwd. Tot nu toe altijd erg gelukkig, natuurlijk wel eens een verschil van mening, maar niets wat niet op te lossen was.
Tot nu...
Sinds een jaar of 2 heeft mijn man een hobby. Door deze hobby heeft hij een vrouw leren kennen (20 jaar jonger, vrijgezel maar wel lesbisch) Sinds die tijd gaat hij regelmatig naar haar thuis voor het beoefenen van die hobby. De hobby zelf neemt een uurtje of 4 in beslag, maar door gezellig kletsen, daar lunchen en avondeten is hij al snel 8 uur bij haar.
Ik gaf aan dat ik dat niet prettig vond en me onzeker hierdoor ging voelen. Hij zei dat ik me niet zo druk moet maken, ze hadden gewoon een goede klik.
In die 2 jaar bouwde de vriendschap steeds meer op. Hij ging eens mee naar haar ouders, ging wandelen (ook weer van 's ochtends tot begin van de avond) en opeens ook bellen en appen tussen hun afspraken door.
Ik heb vaak gevraagd of het niet wat minder kon, korter, maar hij doet het niet.
Afgelopen weekend had hij opeens weer afgesproken om te wandelen, en er knapte iets in me. Werd zo boos en heb huilend gevraagd om alsjeblieft eens voor mij te kiezen, mij prioriteit te geven. Maar nee, hij vertrok om 9.00 uur, en kwam om 20.00 thuis.
Ik voel me zo verdrietig. Ik weet niet wat ik hiermee moet...
Tot nu...
Sinds een jaar of 2 heeft mijn man een hobby. Door deze hobby heeft hij een vrouw leren kennen (20 jaar jonger, vrijgezel maar wel lesbisch) Sinds die tijd gaat hij regelmatig naar haar thuis voor het beoefenen van die hobby. De hobby zelf neemt een uurtje of 4 in beslag, maar door gezellig kletsen, daar lunchen en avondeten is hij al snel 8 uur bij haar.
Ik gaf aan dat ik dat niet prettig vond en me onzeker hierdoor ging voelen. Hij zei dat ik me niet zo druk moet maken, ze hadden gewoon een goede klik.
In die 2 jaar bouwde de vriendschap steeds meer op. Hij ging eens mee naar haar ouders, ging wandelen (ook weer van 's ochtends tot begin van de avond) en opeens ook bellen en appen tussen hun afspraken door.
Ik heb vaak gevraagd of het niet wat minder kon, korter, maar hij doet het niet.
Afgelopen weekend had hij opeens weer afgesproken om te wandelen, en er knapte iets in me. Werd zo boos en heb huilend gevraagd om alsjeblieft eens voor mij te kiezen, mij prioriteit te geven. Maar nee, hij vertrok om 9.00 uur, en kwam om 20.00 thuis.
Ik voel me zo verdrietig. Ik weet niet wat ik hiermee moet...
donderdag 3 maart 2022 om 17:50
Nou ja even met de afgelopen twee jaar corona in het achterhoofd denk ik dat bij veel mensen contact met ouders van nieuwe vrienden niet zo hoog op de agenda stond. Dus in dat opzicht vind ik het wel bijzonder.feow schreef: ↑03-03-2022 17:36Misschien ging hij bij haar ouders laten zien dat hij niet ‘op die manier’ geïnteresseerd was?
Ik ken trouwens de meeste ouders van mijn vrienden en vriendinnen ook wel, erg afhankelijk van de context en intentie of dat gek is.
Zou het voor jou nog kunnen dat hun vriendschap blijft zodra jij je niet meet bedreigd voelt? Of is het inmiddels beladen omdat hij juist met het kiezen voor de vriendschap bewust jouw gevoel negeert?
donderdag 3 maart 2022 om 17:51
Mijn man gaat ook zo nu en dan de hort op met een vriend. Hij gaat dan ‘s morgens om een uur of 10 weg en komt om 4 uur ‘s nachts weer een keer thuis. Ook voor hobby, geocachen. Ben wel eens ongerust geweest om een uur of 1 ‘s nachts toen hij nog niet terug was. Via mijn telefoon kan ik zijn locatie zien, zaten ze nog ergens aan de andere kant van het land in het bos
En ik ga zelf zo 2 keer per jaar winkelen met een vriendin en ben dan ook rustig 12 uur op pad. Dus zoiets vind ik helemaal niet gek. Ik kan me dus best voorstellen dat je uren achter elkaar bij iemand wil zijn, ook als dat niet je partner is. Daar zie ik niks geks in en hoeft ook echt niet meteen meer te beteken dan vriendschap hoor.Maar in het geval van To heeft de partner er dus last van. En als dat zo is, is het wel tijd om daar eens een goed gesprek over te hebben. De frequentie zit To vooral dwars zo te lezen. Dat is iets waar je prima afspraken samen over kan maken. Maar als man van To dat niet wil, dan zou het voor mij wel een beetje ophouden eigenlijk. Triest dat hij zo weinig inlevingsvermogen heeft voor haar gevoelens.
donderdag 3 maart 2022 om 17:52
Dit. Het gaat niet om haar, het gaat om hoe hij met jou omgaat.
Het is toch niet zo dat hij dan thuiskomt en zijn kostje is geregeld, zijn was is gedraaid en zijn huis is schoon? Als de man werkt en dan het hele weekend weg is wanneer doet hij dan zijn deel van het huishouden?
En hoe doet hij dat met familieverplichtingen op die dagen, stemt hij de agenda wel af?
Ik zou in ieder geval niet meer zomaar van alles voor hem gaan opvangen.
En met hem bespreken hoe je de tijd wel wil doorbrengen.
Stel voor eens per maand de agenda af te willen spreken en dat je als getrouwd stel ook samen tijd moet doorbrengen, plus dat je niet de huishoudelijke hulp bent.
En dat je het zeker niet accepteert dat hij jou huilend achterlaat, dat hij dan daar kan blijven.
Als hij daar geen zin in heeft kom je tot de kern: wat wil hij nog met jou?
donderdag 3 maart 2022 om 17:54
donderdag 3 maart 2022 om 18:02
Ter verdediging van hem moet ik zeggen dat ik voor hem waarschijnlijk ook niet zo'n fijne partner ben geweest. Mijn vader stierf in april 2020 aan corona, een paar maanden later mijn oma. Ik was erg van het padje, keerde erg in mezelf. Op mijn werk niet gelukkig, maar nu gelukkig een andere, heel fijne baan. Verder inderdaad weinig zin om leuke dingen te doen. Probeerde het wel, maar niet genoeg denk ik. Ik was gewoon ook niet zo'n leuke vrouw voor hem dus ergens snap ik het ook wel. Voelt als mijn eigen schuld.
donderdag 3 maart 2022 om 18:04
Niet doen, echt. Niet jouw schuld.sjansje schreef: ↑03-03-2022 18:02Ter verdediging van hem moet ik zeggen dat ik voor hem waarschijnlijk ook niet zo'n fijne partner ben geweest. Mijn vader stierf in april 2020 aan corona, een paar maanden later mijn oma. Ik was erg van het padje, keerde erg in mezelf. Op mijn werk niet gelukkig, maar nu gelukkig een andere, heel fijne baan. Verder inderdaad weinig zin om leuke dingen te doen. Probeerde het wel, maar niet genoeg denk ik. Ik was gewoon ook niet zo'n leuke vrouw voor hem dus ergens snap ik het ook wel. Voelt als mijn eigen schuld.
donderdag 3 maart 2022 om 18:06
Juist als mijn partner door een moeilijke tijd gaat of gegaan is verwacht ik van mezelf dat ik er voor hem ben. Er ben om hem met rust te laten als dat is wat hij nodig heeft en (daarna) er ben zodra hij me nodig heeft.
Niet dat ik nog een schepje bovenop het leed doe.
Niet dat ik nog een schepje bovenop het leed doe.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 3 maart 2022 om 18:07
Tuuuuurlijk.*LaDolceVita* schreef: ↑03-03-2022 17:35Kan het zijn dat hij haar als een dochter ziet? Hebben jullie kinderen?
Lesbisch of niet zou me niet zo heel veel uitmaken hoor. Klinkt als meer dan een gewone vriendschap.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
donderdag 3 maart 2022 om 18:09
Je eigen partner die aan het huilen, die zou je bewust nog verder de shit in duwen door dan júíst weg te gaan, dus expres te doen wat haar verdriet doet op dat moment. Inderdaad, wtf.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 3 maart 2022 om 18:12
sjansje schreef: ↑03-03-2022 18:02Ter verdediging van hem moet ik zeggen dat ik voor hem waarschijnlijk ook niet zo'n fijne partner ben geweest. Mijn vader stierf in april 2020 aan corona, een paar maanden later mijn oma. Ik was erg van het padje, keerde erg in mezelf. Op mijn werk niet gelukkig, maar nu gelukkig een andere, heel fijne baan. Verder inderdaad weinig zin om leuke dingen te doen. Probeerde het wel, maar niet genoeg denk ik. Ik was gewoon ook niet zo'n leuke vrouw voor hem dus ergens snap ik het ook wel. Voelt als mijn eigen schuld.
Dat is geen excuus om met lompe acties over jouw gevoel heen te walsen.
Huts!
donderdag 3 maart 2022 om 18:14
Ik heb er misschien over gelezen maar heb nergens jouw antwoord gevonden op de vraag hoe jij zo zeker weet dat ze lesbisch is.
Ze kan ook bi zijn, onverwacht verliefd op hem geworden maar waar je quasi zeker van kan zijn is dat hij verliefd is op haar.
Doen jullie intussen wel wat leuke dingen met elkaar? Je laatste bericht is uiteraard niet onbelangrijk... ik keur niet goed wat hij doet maar als jij al 2 jaar ‘geen leuke vrouw bent’ voor hem... maar ik begrijp volledig wat zijn gedrag met je doet.
Ze kan ook bi zijn, onverwacht verliefd op hem geworden maar waar je quasi zeker van kan zijn is dat hij verliefd is op haar.
Doen jullie intussen wel wat leuke dingen met elkaar? Je laatste bericht is uiteraard niet onbelangrijk... ik keur niet goed wat hij doet maar als jij al 2 jaar ‘geen leuke vrouw bent’ voor hem... maar ik begrijp volledig wat zijn gedrag met je doet.
donderdag 3 maart 2022 om 18:15
Ik weet dat dit olie op het vuur gooien is (sorry daarvoor), maar ik vind dit ook wel heel apart. En het komt op mij over of hij op de één of andere manier zich toch wel tot haar aangetrokken voelt. Of zij hem om haar vinger windt. Heeft zij misschien een kinderwens...
Ik ben niet dom, ik weet precies wat ik bedoel.
donderdag 3 maart 2022 om 18:16
Niet hem verdedigen. Het zou wat zijn als je onder deze omstandigheden ook nog eens een leuke, fijne partner zou moeten zijn. Dan is rouwen het voornaamste in je leven en moet hij je steunen, klaar.sjansje schreef: ↑03-03-2022 18:02Ter verdediging van hem moet ik zeggen dat ik voor hem waarschijnlijk ook niet zo'n fijne partner ben geweest. Mijn vader stierf in april 2020 aan corona, een paar maanden later mijn oma. Ik was erg van het padje, keerde erg in mezelf. Op mijn werk niet gelukkig, maar nu gelukkig een andere, heel fijne baan. Verder inderdaad weinig zin om leuke dingen te doen. Probeerde het wel, maar niet genoeg denk ik. Ik was gewoon ook niet zo'n leuke vrouw voor hem dus ergens snap ik het ook wel. Voelt als mijn eigen schuld.
Nee, niet jouw schuld, absoluut niet.
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 3 maart 2022 om 18:17
Precies.feow schreef: ↑03-03-2022 18:06Juist als mijn partner door een moeilijke tijd gaat of gegaan is verwacht ik van mezelf dat ik er voor hem ben. Er ben om hem met rust te laten als dat is wat hij nodig heeft en (daarna) er ben zodra hij me nodig heeft.
Niet dat ik nog een schepje bovenop het leed doe.
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 3 maart 2022 om 18:19
Ho even, er is zoiets als "in goede goede en slechte tijden". Jouw situatie mag je rustig even slecht noemen, uitgerekend dan hoort hij er voor jou te zijn!sjansje schreef: ↑03-03-2022 18:02Ter verdediging van hem moet ik zeggen dat ik voor hem waarschijnlijk ook niet zo'n fijne partner ben geweest. Mijn vader stierf in april 2020 aan corona, een paar maanden later mijn oma. Ik was erg van het padje, keerde erg in mezelf. Op mijn werk niet gelukkig, maar nu gelukkig een andere, heel fijne baan. Verder inderdaad weinig zin om leuke dingen te doen. Probeerde het wel, maar niet genoeg denk ik. Ik was gewoon ook niet zo'n leuke vrouw voor hem dus ergens snap ik het ook wel. Voelt als mijn eigen schuld.
Niet gek hoor dat je dan "even" niet de leukste vrouw bent. Wie zou dat wel zijn in zo'n situatie.
Als ik er zo over nadenk, is het juist extra wrang dat hij nu al die uren aan iemand anders besteedt.
Aan het typen...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
