Mijn moeder heeft geen leven

08-01-2023 11:49 188 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt misschien heel gemeen om te zeggen, maar mijn moeder (62 jaar) heeft geen leven. Ze heeft niets om handen. Mijn vader werkt lange diensten en dan is mijn moeder dus alleen. Ze heeft geen werk, geen hobby’s en geen vriendinnen. Ze woont 30 minuten fietsen bij mij vandaan en we zien elkaar minstens 4 keer per week. Na mijn werk, moet ik mijn kinderen verzorgen en ik heb gewoon geen energie om mijn moeder steeds bezig te houden. Als mijn moeder er is, is ze erg druk en enthousiast. Constant vragen stellen, constant met mij willen praten… ik word er zo moe van. Mijn moeder is een lieve vrouw, maar ik voel mij zo bezwaard door haar.
Dus mijn moeder is vaak alleen. Nu voelt het net of ik haar eenzaamheid moet oplossen. Ik heb al vaker gezegd dat als ze zich eenzaam voelt of verveelt ze kan werken. Zeker in deze tijd liggen de banen voor het oprapen ook voor mensen zonder werkervaring, maar dat wilt ze niet. Hoe moet ik dit oplossen?
Ik lees enorm veel adviezen die mijns inziens eigenlijk niet over de kern van het probleem gaan: namelijk dat ze er gewoon te veel is voor TS.

Een hondje nemen, andere dagen/tijdstippen buiten het spitsuur, haar taken in huis geven, hobbies zoeken. Van veel adviezen gaat sowieso de premisse uit dat moeder eenzaam is en hier een probleem mee ervaart. Dat is nog helemaal niet gezegd toch?
Bovendien zijn dit allemaal oplossingen die niet echt bijdragen aan de werkelijke wens van TS: het aantal bezoekjes terugschroeven. Een hondje kan ze meenemen naar TS en de breiclub kan ze om de bezoekjes aan TS heenplannen, om maar wat te noemen.

Als je wilt dat iemand minder komt, zul je moeten aangeven dat je wilt dat iemand minder komt.
Mocht moeder daarop aangeven dat ze (dan) eenzaam is, dan kun je daar op inspringen maar het gaat nu om jouw wens.
himalaya schreef:
09-01-2023 07:44
Mijn moeder was er juist blij mee, want wist (pre-internet) niet wat er te doen was en waar ze wat kon vinden.

Dus het zal per persoon verschillen. Wat is er mis mee met een keer wat opperen/informatie geven?
Is niet per definitie is mis mee, maar als iemand er niet voor open staat kan het juist weerstand opwekken. Jouw moeder stond er voor open en dan is het nuttig en behulpzaam als iemand meedenkt.

Maar TO moet bij het begin beginnen en dat is mede te delen dat 4x per week teveel is en dat dat gehalveerd wordt. Dat moet duidelijk zijn en gerespecteerd worden.
blijfgewoonbianca schreef:
08-01-2023 21:46
Vast niet expres, toch ? Vrienden liggen ook niet voor het opscheppen.
Mijn schoonouders hebben wel een duidelijk patroon van elke kennis/vriend op een gegeven moment afstoten.

Hangt bij hen samen met de hand niet in eigen boezem kunnen steken en dat iets altijd aan een ander ligt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
09-01-2023 08:26
Nou, mijn moeder en schoonmoeder zijn 75 en die hebben gewoon gewerkt. En de meeste moeders van vriendinnen ook. Misschien niet vanaf de geboorte, maar vaak vanaf dat de kinderen wat zelfstandiger waren. Vanaf een jaar of 10. Er werd niemand met de nek aangekeken hoor. Qua opvang heb je gelijk. Meestal werd dat met moeders onderling geregeld. Toen ik jonger was, deed mijn moeder al vrijwilligerswerk onder schooltijd. En die dagen at ik bij een klasgenootje, tegen een vergoeding. Later werd pas de overblijf gangbaarder.

Maar zeker als de kinderen wat ouder waren, werd er door nagenoeg alle moeders gewerkt. En die moeders zijn dus zo’n 10-15 ouder dan de moeder van TO.
Nou, mijn moeder was 79 en die werd wél door sommigen met de nek aangekeken. Of niet zozeer met de nek, maar ze kreeg wel sneren. Overigens deed ze óók nog vrijwilligerswerk bij ons op school en het viel haar op dat juist de moeders die thuisbleven daar geen tijd voor hadden. En mijn oma paste op.

Maar goed, als jij bij een klasgenootje overbleef, dan was daar dus op dat moment iemand thuis.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigens was juist het feit dat mijn moeder werkte waarschijnlijk de reden dat zij op latere leven amper sociaal leven had. Jarenlang geen tijd en/of behoefte aan gehad en toen ineens zat ze alleen.

Rond het jaar 2000 zeiden mijn schoonzussen, beide 18 jaar ouder dan ik, dat ze niet meer hoefden te werken en dus stopten ze. Dat het kón, betekent nog niet dat het heel normaal was, dat je als vrouw werkte. Het was in veel gevallen nog steeds optioneel, want de man bracht het gezinsinkomen binnen. Zeker bij die generatie. En de moeder van TO had er rond die tijd kennelijk nog geen behoefte aan, aan andere mensen. Nu mogelijk nog niet, dat is invulling van TO, mede doordat moeder zo vaak bij haar is.
Later is nu
Dreamer schreef:
09-01-2023 15:40


Maar goed, als jij bij een klasgenootje overbleef, dan was daar dus op dat moment iemand thuis.
Ja, ik zei toen ik jonger was en mijn moeder vrijwilligerswerk deed. Ik zei ook dat de meeste moeders vaak pas gingen werken als de kinderen wat ouder waren. Mijn moeder ging "echt" werken toen ik 9 was en toen hoefde ik niet meer bij klasgenoten te lunchen. Sowieso werkten de meeste moeder niet fulltime, dus op de parttime dagen kun je dus best andere kinderen opvangen.

Maar jouw moeder is 79 en de moeder van TO is 62. Denk je dat in die 17 jaar niks veranderd is? Toen ik in de bovenbouw zat, werd overblijven al veel gebruikelijker. Dat werd natuurlijk alleen maar beter.
Ik ben van de jaren ‘80, altijd twee fulltime werkende ouders. Maar de hele overblijf van de school kon in een wat groter klaslokaal.

Dus nee, misschien nog niet echt super gangbaar, hoewel veel ook afhing van je omgeving. Mijn moeder (10+ jaar ouder dan 62) werkte op kantoor, en zat daar niet alleen maar tussen de mannen ofzo, gewoon tussen andere werkende vrouwen, ook allemaal met kinderen.

Mijn ouders hebben/hadden wel veel vrienden en kennissen en mijn moeder ook losse vriendinnen, maar mijn vader weer niet echt losse vrienden, anders dan uit studententijd. Maar hobby’s hadden mijn ouders ook niet echt. Wel uitgaan en theater enzo. Maar niet volleyballen, vogel kijken of breien. Dus mijn moeder zit nu ook vooral te lezen, of naar haar “grote vriend” de tv te kijken. Ze gaat wel de stad in en naar de markt enzo, of naar het filmhuis. Maar al met al is ze toch vooral thuis.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 09-01-2023 15:55
41.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
09-01-2023 15:48
Ja, ik zei toen ik jonger was en mijn moeder vrijwilligerswerk deed. Ik zei ook dat de meeste moeders vaak pas gingen werken als de kinderen wat ouder waren. Mijn moeder ging "echt" werken toen ik 9 was en toen hoefde ik niet meer bij klasgenoten te lunchen. Sowieso werkten de meeste moeder niet fulltime, dus op de parttime dagen kun je dus best andere kinderen opvangen.

Maar jouw moeder is 79 en de moeder van TO is 62. Denk je dat in die 17 jaar niks veranderd is? Toen ik in de bovenbouw zat, werd overblijven al veel gebruikelijker. Dat werd natuurlijk alleen maar beter.
Natuurlijk weet ik dat er wat veranderd is. Dat schreef ik in mijn volgende reactie ook.

Maar een werkende vrouw was nog steeds vaak 'luxe' en 'extra'. En kennelijk was het voor TO's moeder niet noodzakelijk en heeft ze die keuze niet gemaakt omdat ze er geen behoefte aan had.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamer schreef:
09-01-2023 15:54
Natuurlijk weet ik dat er wat veranderd is. Dat schreef ik in mijn volgende reactie ook.

Maar een werkende vrouw was nog steeds vaak 'luxe' en 'extra'. En kennelijk was het voor TO's moeder niet noodzakelijk en heeft ze die keuze niet gemaakt omdat ze er geen behoefte aan had.
en wellicht is de moeder van TO wel nooit gaan werken, omdat ze het allemaal maar spannend vond
dezelfde reden, waarom ze nu niet op clubjes gaat?
andnowwedance schreef:
09-01-2023 12:11
Ik lees enorm veel adviezen die mijns inziens eigenlijk niet over de kern van het probleem gaan: namelijk dat ze er gewoon te veel is voor TS.

Een hondje nemen, andere dagen/tijdstippen buiten het spitsuur, haar taken in huis geven, hobbies zoeken. Van veel adviezen gaat sowieso de premisse uit dat moeder eenzaam is en hier een probleem mee ervaart. Dat is nog helemaal niet gezegd toch?
Bovendien zijn dit allemaal oplossingen die niet echt bijdragen aan de werkelijke wens van TS: het aantal bezoekjes terugschroeven. Een hondje kan ze meenemen naar TS en de breiclub kan ze om de bezoekjes aan TS heenplannen, om maar wat te noemen.

Als je wilt dat iemand minder komt, zul je moeten aangeven dat je wilt dat iemand minder komt.
Mocht moeder daarop aangeven dat ze (dan) eenzaam is, dan kun je daar op inspringen maar het gaat nu om jouw wens.
Eens, juist als je allerlei dingen gaat voorstellen kan het gesprek de verkeerde kant op kantelen en sta je met de mond vol tanden. Zeg je de ware reden; het is me teveel, dan kan daar niets tegenin worden gebracht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Deels herkenbaar. Mijn moeder kwam vaak onaangekondigd, dat vond ik erg vervelend om meerdere redenen. Ik heb toen (een paar keer) heel duidelijk gezegd dat ze niet onaangekondigd langs moet komen maar even moet bellen om te vragen of het uitkomt. Sindsdien gaat het beter.

Ik herken ook het "zenden" wat je moeder doet, dat kost veel energie. Hier heb ik geen tips voor. Mijn moeder gaat soms zitten en steekt een heel verhaal af (vaak over mijn "moeilijke zus" of "dwarse vader"), niet echt leuke verhalen dus. Zij stoort zich dan ook niet aan speelgoed dat veel lawaai maakt of een kind dat gilt etc en praat gewoon door. Ik kan dan helemaal lijp worden in mijn hoofd maar weet ook niet zo goed hoe ik dat moet stoppen. Vaak reageer ik dan ineens kattig omdat het me teveel wordt, het lijkt wel alsof ze het helemaal niet aanvoelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
09-01-2023 15:58
Eens, juist als je allerlei dingen gaat voorstellen kan het gesprek de verkeerde kant op kantelen en sta je met de mond vol tanden. Zeg je de ware reden; het is me teveel, dan kan daar niets tegenin worden gebracht.
En als moeder dan (mogelijk pas over een tijdje) begint met toespelingen op dat ze zich verveelt, kunnen jullie altijd nog met ideeën komen. Samen kijken wat er is in de buurt, dat je moeder leuk zou kunnen vinden.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastige situatie TO en deels herkenbaar.
Mijn moeder wil niet alleen zijn sinds haar scheiding. En door mijn grenzen aan te geven komt ze nu nog maar 1x per week langs, maar het was niet makkelijk om dat voor elkaar te krijgen ...

Herken vooral dat stukje over de vele vragen die ze stelt. En geef aan dat ik moe ben en de kids zo snel als mogelijk op bed wil hebben, maar het komt op een of andere manier niet aan o_o
Dus ik lees mee voor nog meer tips!
Alle reacties Link kopieren Quote
Odekoek schreef:
09-01-2023 17:09
Lastige situatie TO en deels herkenbaar.
Mijn moeder wil niet alleen zijn sinds haar scheiding. En door mijn grenzen aan te geven komt ze nu nog maar 1x per week langs, maar het was niet makkelijk om dat voor elkaar te krijgen ...

Herken vooral dat stukje over de vele vragen die ze stelt. En geef aan dat ik moe ben en de kids zo snel als mogelijk op bed wil hebben, maar het komt op een of andere manier niet aan o_o
Dus ik lees mee voor nog meer tips!
duidelijk zijn, dus niet zeggen dat je moe bent. Niet zeggen, dat je de kinderen op bed wil hebben
Maar: Zeg ma, houd nou eens je klep, ik wil even door
of: mam, vandaag komt het me echt niet uit
Lila-Linda schreef:
09-01-2023 17:11
duidelijk zijn, dus niet zeggen dat je moe bent. Niet zeggen, dat je de kinderen op bed wil hebben
Maar: Zeg ma, houd nou eens je klep, ik wil even door
of: mam, vandaag komt het me echt niet uit
Zou jij 'hou nou eens je klep' zeggen tegen je moeder?
Misschien is dat een manier van spreken die in bepaalde delen van het land vrij normaal is, maar in mijn omgeving wordt dat als hondsbrutaal gezien en ik ben tamelijk direct, maar dat zou ik nooit tegen mijn moeder zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
09-01-2023 17:14
Zou jij 'hou nou eens je klep' zeggen tegen je moeder?
Misschien is dat een manier van spreken die in bepaalde delen van het land vrij normaal is, maar in mijn omgeving wordt dat als hondsbrutaal gezien en ik ben tamelijk direct, maar dat zou ik nooit tegen mijn moeder zeggen.
meestal zeg ik,
houd je klep, takkewijf
Lila-Linda schreef:
09-01-2023 17:17
meestal zeg ik,
houd je klep, takkewijf
:HA:

Dan begrijp ik in ieder geval dat jij het probleem niet hebt, dat je moeder te vaak over de vloer komt.
Lila-Linda schreef:
09-01-2023 17:17
meestal zeg ik,
houd je klep, takkewijf
Ik zeg altijd: hou effe je waffel. Kan mezelf niet horen denken.
Odekoek schreef:
09-01-2023 17:09
Lastige situatie TO en deels herkenbaar.
Mijn moeder wil niet alleen zijn sinds haar scheiding. En door mijn grenzen aan te geven komt ze nu nog maar 1x per week langs, maar het was niet makkelijk om dat voor elkaar te krijgen ...

Herken vooral dat stukje over de vele vragen die ze stelt. En geef aan dat ik moe ben en de kids zo snel als mogelijk op bed wil hebben, maar het komt op een of andere manier niet aan o_o
Dus ik lees mee voor nog meer tips!
Dat zijn hints die je geeft, maar veel mensen pakken dat niet op. Je moet duidelijk zijn wat je wilt. Dus mam, ik heb nu geen tijd voor je. Geen toelichting geven en geen ander voorstel doen.
Dahlia74 schreef:
09-01-2023 17:57
Dat zijn hints die je geeft, maar veel mensen pakken dat niet op. Je moet duidelijk zijn wat je wilt. Dus mam, ik heb nu geen tijd voor je. Geen toelichting geven en geen ander voorstel doen.
Toen ik mijn moeder een beetje meer wilde losweken, heb ik gemerkt dat ze sneller en makkelijker kon accepteren wat ik wilde als ik juist wél een ander voorstel deed. Het werkte goed om bijvoorbeeld te zeggen: mam, ik heb deze week geen tijd, maar zal ik zaterdag koffie komen drinken?
Voor ons werkte het 'dit niet maar dat wel' idee heel goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben het zat... Vandaag was de druppel ik kreeg letterlijk een migraine aanval toen ik mijn moeders stem hoorde. Ik bel haar morgen op om te zeggen dat we de bezoekjes naar 1 keer per week zetten. Ik zit er helemaal door heen... Het was een rotdag op werk, er ging iets mis bij zoon op school en het eten is aangebrand. En dan ook nog mijn moeder... Ik ga er iets van zeggen morgen ochtend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moedernooitgenoeg schreef:
09-01-2023 18:57
Ik ben het zat... Vandaag was de druppel ik kreeg letterlijk een migraine aanval toen ik mijn moeders stem hoorde. Ik bel haar morgen op om te zeggen dat we de bezoekjes naar 1 keer per week zetten. Ik zit er helemaal door heen... Het was een rotdag op werk, er ging iets mis bij zoon op school en het eten is aangebrand. En dan ook nog mijn moeder... Ik ga er iets van zeggen morgen ochtend.
:hug:
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Jufjoke schreef:
09-01-2023 17:14
Zou jij 'hou nou eens je klep' zeggen tegen je moeder?
Misschien is dat een manier van spreken die in bepaalde delen van het land vrij normaal is, maar in mijn omgeving wordt dat als hondsbrutaal gezien en ik ben tamelijk direct, maar dat zou ik nooit tegen mijn moeder zeggen.
“Hou je klep” zou ik alleen in situatie waar we heen en weer aan het grappen zijn kunnen zeggen, en dan waarschijnlijk niet eens wanneer ik echt wil dat ze haar klep houdt. Maar “mama, nu echt even niet” kan zeker wel.

Mijn moeder heeft soms de neiging om je midden in een zin te onderbreken met iets dat niets met het gesprek te maken heeft. Dat begon wat vervelend te worden, dus daar heb ik wel wat van gezegd. Bleek dus dat ze, omdat haar geheugen minder is, soms dingen die in haar opkomen er maar meteen uitflapt, omdat ze bang is het anders weer te vergeten. Nou ja, vooruit dan maar.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 09-01-2023 19:27
0.16% gewijzigd
Moedernooitgenoeg schreef:
09-01-2023 18:57
Ik ben het zat... Vandaag was de druppel ik kreeg letterlijk een migraine aanval toen ik mijn moeders stem hoorde. Ik bel haar morgen op om te zeggen dat we de bezoekjes naar 1 keer per week zetten. Ik zit er helemaal door heen... Het was een rotdag op werk, er ging iets mis bij zoon op school en het eten is aangebrand. En dan ook nog mijn moeder... Ik ga er iets van zeggen morgen ochtend.
Oh pfff, wat vervelend.

Ik heb eerder, toen het vele bezoek en contact met mijn moeder, dat er na overlijden van mijn vader in was ingeslopen, gezegd dat ik echt meer ruimte nodig heb, júist om het contact goed te houden en geen irritaties over en weer te krijgen als je elkaar te vaak ziet. Misschien heb je wat aan die insteek?

Sterkte.
Jumpingbean schreef:
09-01-2023 17:24
Ik zeg altijd: hou effe je waffel. Kan mezelf niet horen denken.
Ik zeg altijd: mand!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven