
Mogelijke burn-out en negatieve collega's
zondag 18 juni 2023 om 13:32
Beste iedereen,
Mijn naam is Amara, ik ben 23 jaar oud en ik studeer momenteel social work.
Vorig jaar zijn er veel heftige gebeurtenissen geweest die voor mij een enorm impact hebben gehad voor de rest van mijn leven. i.v.m. herkenning durf ik deze hier niet te plaatsen. Maar ik heb het gevoel dat het er nu allemaal uit komt omdat ik het nooit heb kunnen verwerken. Ik bleef maar doorgaan met school en stage uit angst om achter te lopen. Nu lijkt het toch zijn tol te eisen.
Het begon een maand geleden. Ik kreeg een longontsteking en kon daardoor geen stage lopen. Ik ben twee weken ziek geweest en daarna wilde ik gewoon weer proberen om stage te lopen. Elke keer moest ik eerder weg van stage omdat het gewoon niet ging. Ik ga er met enorme tegenzin naartoe, slecht slapen de nachten ervoor, verhoogde hartslag, onrustig, emotioneel en veel angst en paniekaanvallen. Ik baal er zo erg van dat ik het geen uur volhoud en elke keer naar huis moet omdat ik bijna flauwval. Ik blijf het proberen en elke keer stel ik mijzelf teleur.
Mijn collega’s snappen het niet, je bent jong, doe ff rustig aan en je staat veel uren ingepland in de vakantie die moet je wel kunnen werken want we hebben je nodig! Is ze nu alweer ziek? Gaat het nou weer niet goed? Ben je nou nog steeds niet beter? Zulke opmerkingen helpen mij natuurlijk totaal niet.
Afgelopen dinsdag barste ik in tranen uit. Ik viel bijna flauw, begon enorm te trillen en moest weer naar huis. “gaat het nou wéér niet?” “we zijn er wel een beetje klaar mee nu hoor!”.
Ik heb nog 3 weken te gaan, van maandag t\m donderdag. Dan heb ik 1 week vakantie en dan zou ik daar 6 weken gaan werken tot school weer begint. Maar ik trek dit niet, ik ga dit echt niet volhouden. Het contract was al getekend, dus hier kom ik ook niet onderuit. Morgen moet ik weer naar stage, maar vandaag zit ik al heel de dag met hartkloppingen, zweten, trillen, misselijk, buikpijn en extreme vermoeidheid. Het is pure stress en ik zie er zó tegenop. De angst om weer naar huis te gaan omdat het niet gaat, de angst dat collega’s zo rot doen en de angst om echt een keer flauw te vallen word me veel te veel. Ik slaap ook enorm slecht. Het is niet alleen als ik naar school\stage moet. Het is hele dagen door. Mijn familie en vrienden zeggen dat ik anders ben dan normaal. Ze vinden mij stil, snel geïrriteerd en afwezig. Ik heb dit totaal niet door, maar ik voel me zo rot.
Het liefst wil ik morgen naar de huisarts en hulp vragen. Ik ben echt opgebrand en ik ben bang dat als ik niet snel genoeg hulp zoek ik hier in blijf hangen. Maar ik durf mij niet weer ziek te melden morgen uit angst wat collega’s wel niet van mij denken. Ik zie mij mijn stage hier niet afronden en dat vakantiewerk al helemaal niet op deze manier. Ik kan het gewoon niet.
De ene kant zegt doe het gewoon even dan ben je er vanaf maar dan heb je nog geen rust gehad. De andere kant schreeuwt dat ik mij ziek moet melden, het gesprek aan moet gaan met mijn mentor dat ik dit niet meer trek en proberen onder het vakantiewerk uit te komen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Of tips hoe ik dit het beste aan kan pakken? Zou dit inderdaad een burn-out kunnen zijn? Is het verstandig om door te gaan?
Mijn naam is Amara, ik ben 23 jaar oud en ik studeer momenteel social work.
Vorig jaar zijn er veel heftige gebeurtenissen geweest die voor mij een enorm impact hebben gehad voor de rest van mijn leven. i.v.m. herkenning durf ik deze hier niet te plaatsen. Maar ik heb het gevoel dat het er nu allemaal uit komt omdat ik het nooit heb kunnen verwerken. Ik bleef maar doorgaan met school en stage uit angst om achter te lopen. Nu lijkt het toch zijn tol te eisen.
Het begon een maand geleden. Ik kreeg een longontsteking en kon daardoor geen stage lopen. Ik ben twee weken ziek geweest en daarna wilde ik gewoon weer proberen om stage te lopen. Elke keer moest ik eerder weg van stage omdat het gewoon niet ging. Ik ga er met enorme tegenzin naartoe, slecht slapen de nachten ervoor, verhoogde hartslag, onrustig, emotioneel en veel angst en paniekaanvallen. Ik baal er zo erg van dat ik het geen uur volhoud en elke keer naar huis moet omdat ik bijna flauwval. Ik blijf het proberen en elke keer stel ik mijzelf teleur.
Mijn collega’s snappen het niet, je bent jong, doe ff rustig aan en je staat veel uren ingepland in de vakantie die moet je wel kunnen werken want we hebben je nodig! Is ze nu alweer ziek? Gaat het nou weer niet goed? Ben je nou nog steeds niet beter? Zulke opmerkingen helpen mij natuurlijk totaal niet.
Afgelopen dinsdag barste ik in tranen uit. Ik viel bijna flauw, begon enorm te trillen en moest weer naar huis. “gaat het nou wéér niet?” “we zijn er wel een beetje klaar mee nu hoor!”.
Ik heb nog 3 weken te gaan, van maandag t\m donderdag. Dan heb ik 1 week vakantie en dan zou ik daar 6 weken gaan werken tot school weer begint. Maar ik trek dit niet, ik ga dit echt niet volhouden. Het contract was al getekend, dus hier kom ik ook niet onderuit. Morgen moet ik weer naar stage, maar vandaag zit ik al heel de dag met hartkloppingen, zweten, trillen, misselijk, buikpijn en extreme vermoeidheid. Het is pure stress en ik zie er zó tegenop. De angst om weer naar huis te gaan omdat het niet gaat, de angst dat collega’s zo rot doen en de angst om echt een keer flauw te vallen word me veel te veel. Ik slaap ook enorm slecht. Het is niet alleen als ik naar school\stage moet. Het is hele dagen door. Mijn familie en vrienden zeggen dat ik anders ben dan normaal. Ze vinden mij stil, snel geïrriteerd en afwezig. Ik heb dit totaal niet door, maar ik voel me zo rot.
Het liefst wil ik morgen naar de huisarts en hulp vragen. Ik ben echt opgebrand en ik ben bang dat als ik niet snel genoeg hulp zoek ik hier in blijf hangen. Maar ik durf mij niet weer ziek te melden morgen uit angst wat collega’s wel niet van mij denken. Ik zie mij mijn stage hier niet afronden en dat vakantiewerk al helemaal niet op deze manier. Ik kan het gewoon niet.
De ene kant zegt doe het gewoon even dan ben je er vanaf maar dan heb je nog geen rust gehad. De andere kant schreeuwt dat ik mij ziek moet melden, het gesprek aan moet gaan met mijn mentor dat ik dit niet meer trek en proberen onder het vakantiewerk uit te komen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Of tips hoe ik dit het beste aan kan pakken? Zou dit inderdaad een burn-out kunnen zijn? Is het verstandig om door te gaan?

maandag 19 juni 2023 om 09:09
Wellicht kun je afspreken deze uren in te halen bij je nieuwe stage? Als school coulant is, kan dat best. Dan kun je nu per direct stoppen bij deze toko zonder gevolgen.
maandag 19 juni 2023 om 09:09
Ik ga zeker vragen of ik hier mag stoppen en ik zal ook zeker vertellen wat er vanmorgen allemaal is gebeurd. Ik heb alles met een goed afgerond, dus het lijkt mij sterk dat ik op wat uren te kort kan zakken. Als het gecompenseerd kan worden dat ik op mijn volgende stage bijvoorbeeld 3 weken eerder begin of langer doorga zou dat ideaal wezen mochten de uren een probleem zijn, ik zal dat zometeen vragen.Pindakaasjes schreef: ↑19-06-2023 09:07Geen goed woord over voor deze stageplek. Helaas komt het erg vaak voor in de zorg, dat er met stagiaires niet volgens de regels wordt omgesprongen. Ze niet boventallig zijn, teveel verantwoordelijkheid opgedrongen krijgen, ze overvraagd of zelfs uitgebuit worden. Bel of mail ook je mentor vandaag en vertel/schrijf wat je hier ook hebt gedaan. Trek aan de bel!
Dit doen te weinig stagiaires, uit angst een onvoldoende te krijgen, te zakken voor hun stage, met de nek aangekeken te worden etc. Best wel een angst cultuur die ik al meer dan 25 jaar 'helaas' ook op mijn werkplek zie.

maandag 19 juni 2023 om 09:10
Dat is niet helemaal waar.Sauntara schreef: ↑19-06-2023 09:08Tuurlijk kan dat ontbonden worden. Je kan nooit verplicht worden om ergens te werken. Er is sprake van een verstoorde relatie waarbij je emotioneel en daarmee fysiek last hebt om daar te werken. Daar heb je ongetwijfeld niet voor getekend. Dan kan het dus niet en houdt het op.
Maar in dit geval zou ik werkgever voor de keuze stellen: of ze betalen je door wegens ziekte, of het contract wordt vernietigd.
maandag 19 juni 2023 om 09:11
Ja dat was ik zeker van plan! Ik zal ook zeker een update plaatsen over mijn gesprek met de huisarts en mentor. Ik heb veel aan de adviezen gehad van iedereen die gereageerd heeft. Doet mij heel goed en geeft mij motivatie om bij mijn standpunt te blijven.
maandag 19 juni 2023 om 09:12
Dat klinkt best goed dan. Al heel knap dat je dit voor elkaar gebokst hebt in zo’n zwaar jaar. En toch raad ik je aan om nu heel erg met je herstel aan de slag te gaan en dit stagebedrijf met kut’collega’s’ los te laten. Heb je voor de zomer een 0-urencontract of een contract voor een vast aantal uren?
maandag 19 juni 2023 om 09:13
Ik heb in de zomer een contract van 32 uur per week.Maria1905 schreef: ↑19-06-2023 09:12Dat klinkt best goed dan. Al heel knap dat je dit voor elkaar gebokst hebt in zo’n zwaar jaar. En toch raad ik je aan om nu heel erg met je herstel aan de slag te gaan en dit stagebedrijf met kut’collega’s’ los te laten. Heb je voor de zomer een 0-urencontract of een contract voor een vast aantal uren?


maandag 19 juni 2023 om 09:17
Sorry, maar f*ck die mensen op je stage/vakantiewerk plaats. Jouw gezondheid is belangrijk en als ze al kut op zoiets reageren, dan is er nog een reden om daar weg te gaan.
Goed dat je stappen gaat ondernemen en aan de bel trekt. Wellicht is het handig om de vakantie voor nu vrij te houden om even te rusten.
Goed dat je stappen gaat ondernemen en aan de bel trekt. Wellicht is het handig om de vakantie voor nu vrij te houden om even te rusten.

maandag 19 juni 2023 om 09:18
Als je een tijdelijk contract hebt zonder tussentijdse mogelijkheid van opzeggen (vaak het geval bij tijdelijke contracten) en ook zonder proeftijd dan ben je gewoon verplicht dit contract uit te werken.
Ja, je kunt je dan ziekmelden. Maar een contract eenzijdig ontbinden kan dan niet.
maandag 19 juni 2023 om 09:21
Ik weet niet alles van arbeidsovereenkomsten, maar heb dit voor je gevonden:
https://www.jonglaan.nl/blogs/opzeggen- ... te-werkdag

maandag 19 juni 2023 om 09:25
Amara schreef: ↑19-06-2023 09:09Ik ga zeker vragen of ik hier mag stoppen en ik zal ook zeker vertellen wat er vanmorgen allemaal is gebeurd. Ik heb alles met een goed afgerond, dus het lijkt mij sterk dat ik op wat uren te kort kan zakken. Als het gecompenseerd kan worden dat ik op mijn volgende stage bijvoorbeeld 3 weken eerder begin of langer doorga zou dat ideaal wezen mochten de uren een probleem zijn, ik zal dat zometeen vragen.
Goedzo, dit is ook het moment om voor jezelf op te komen. Dat heb je vanochtend om te beginnen al gedaan door jezelf ziek te melden en je niet over te laten halen om tóch op je stageplek te verschijnen, zodat een collega eerder weg kan (wat overigens echt zwaar verboden is). Als ik mijn afdeling in handen van een stagair zou leggen, om zelf eerder weg te kunnen, en er gebeurd iets.. dan heb ik écht een probleem. Ook als er niets gebeurd heb ik dan al een probleem. Jouw collega's komen best dom en onverantwoordelijk op me over. Laat je niet langer onder druk zetten. Mocht je later praktijk uren tekort komen, dan kunnen die elders ingehaald worden. Opdrachten waar die je al behaald hebt, hoeven dan niet overnieuw.
maandag 19 juni 2023 om 09:31
Ik heb zojuist mijn contract doorgelezen en ik heb geen proeftijd..Maria1905 schreef: ↑19-06-2023 09:21Ik weet niet alles van arbeidsovereenkomsten, maar heb dit voor je gevonden:
https://www.jonglaan.nl/blogs/opzeggen- ... te-werkdag

maandag 19 juni 2023 om 09:42
Zo is dat. Focus je nu op jezelf en je gezondheid. Eerst beter worden. En daarna zie je wel weer. Wat een vreselijke collega’s zeg!
maandag 19 juni 2023 om 09:47
Lieve Amara, allereerst een dikke knuffel. Het is heel naar om je je zo te voelen.
1 ding heb ik geleerd: van doorgaan tot je er bij neervalt wordt NIKS beter.
Je moet echt aan de handrem trekken nu.
Ziekgemeld blijven staan! De vakantie gebruiken om bij te komen zodat je volgend schooljaar juist weer er tegenaan kan.
Zij mogen officieel niks vragen over jouw gezondheid, je hoeft ze niks uit te leggen. Het zet de arbeidsrelatie op scherp, maar die relatie was toch al niet goed meer. Dus ik zou echt kiezen voor jezelf.
Het is niet jouw probleem dat zij zo erg leunen op een stagiaire! Jij hoeft dit gat niet te vullen.
Dus naar de huisarts, met je mentor praten en ook echt aangeven dat de nare sfeer op werk er aan bijgedragen heeft.
Je bent ver over je eigen grenzen heen gegaan.
En de zaken/gebeurtenissen waar je niet over wil praten online: kijk of je daar toch een vorm van hulp bij kan krijgen om het te verwerken. Je bent nog zo jong, je wil hier niet je leven door laten vormen. Zoek hulp, geef het aan bij de huisarts.
Echt: het wordt beter.
1 ding heb ik geleerd: van doorgaan tot je er bij neervalt wordt NIKS beter.
Je moet echt aan de handrem trekken nu.
Ziekgemeld blijven staan! De vakantie gebruiken om bij te komen zodat je volgend schooljaar juist weer er tegenaan kan.
Zij mogen officieel niks vragen over jouw gezondheid, je hoeft ze niks uit te leggen. Het zet de arbeidsrelatie op scherp, maar die relatie was toch al niet goed meer. Dus ik zou echt kiezen voor jezelf.
Het is niet jouw probleem dat zij zo erg leunen op een stagiaire! Jij hoeft dit gat niet te vullen.
Dus naar de huisarts, met je mentor praten en ook echt aangeven dat de nare sfeer op werk er aan bijgedragen heeft.
Je bent ver over je eigen grenzen heen gegaan.
En de zaken/gebeurtenissen waar je niet over wil praten online: kijk of je daar toch een vorm van hulp bij kan krijgen om het te verwerken. Je bent nog zo jong, je wil hier niet je leven door laten vormen. Zoek hulp, geef het aan bij de huisarts.
Echt: het wordt beter.

maandag 19 juni 2023 om 09:48
Inderdaad. Er is geen mogelijkheid voor jou om dit contract uit te dienen.

maandag 19 juni 2023 om 09:53
Helaas pindakaas(jes)
voor jouw collega's dat ze er niks van snappen. Het is nu belangrijk dat vooral 'JIJ' het snapt!
Jouw lichaam geeft jou al geruime tijd signalen, het is belangrijker dat jij die nu gaat snappen i.p.v je te moeten verdedigen/verantwoorden bij collega's die gewoon voordeel uit jou willen halen.
Tuurlijk ga jij verhalen krijgen als: "2 dagen na mijn bevalling was ik alweer aan het werk, ik draaide extra diensten met mijn dubbele longontsteking, ik heb me in 20 jaar tijd nog nóóit ziekgemeld, toen ik zo oud was als jij kon ik de hele wereld aan, etc!"
Ja, zal allemaal best, koop jij niks voor. Probeer er dus ook lak aan te hebben. Begrijp me goed, soms kan een figuurlijke schop onder de kont wel eens goed zijn voor iemand. Heb ik ook wel eens gedaan bij een stagair/leerling. Maar zoals ik jou lees, trillen, in huilen uitbarsten, steeds moe, bijna flauw vallen. Dan denk ik dat jij al over véélste véél grenzen bent heengegaan en jouw lichaam echt op de stopknop probeert te drukken. Rust uit, herstel, tank bij, kom weer tot jezelf.
Jouw lichaam geeft jou al geruime tijd signalen, het is belangrijker dat jij die nu gaat snappen i.p.v je te moeten verdedigen/verantwoorden bij collega's die gewoon voordeel uit jou willen halen.
Tuurlijk ga jij verhalen krijgen als: "2 dagen na mijn bevalling was ik alweer aan het werk, ik draaide extra diensten met mijn dubbele longontsteking, ik heb me in 20 jaar tijd nog nóóit ziekgemeld, toen ik zo oud was als jij kon ik de hele wereld aan, etc!"
Ja, zal allemaal best, koop jij niks voor. Probeer er dus ook lak aan te hebben. Begrijp me goed, soms kan een figuurlijke schop onder de kont wel eens goed zijn voor iemand. Heb ik ook wel eens gedaan bij een stagair/leerling. Maar zoals ik jou lees, trillen, in huilen uitbarsten, steeds moe, bijna flauw vallen. Dan denk ik dat jij al over véélste véél grenzen bent heengegaan en jouw lichaam echt op de stopknop probeert te drukken. Rust uit, herstel, tank bij, kom weer tot jezelf.
maandag 19 juni 2023 om 10:41
Ik heb zojuist een goed en lang gesprek gehad met mijn mentor. Hij zag het blijkbaar al aankomen en vond het knap dat ik het nog zolang volgehouden heb na alles wat er vorig jaar gebeurd is. Hij vind wel dat ik nu echt aan mijzelf moet werken en mijzelf op nummer één moet zetten en langzaam aan na de vakantie weer begin met mijn opleiding en een frisse start krijg bij mijn nieuwe stagebedrijf. Het heeft gelukkig geen gevolgen voor mijn opleiding omdat ik er goed voorsta. Vrijdag zal ik op school aanwezig zijn voor mijn laatste examens en hierna heb ik alle tijd om tot mezelf te komen.
Wij hebben gezamenlijk besloten mijn stage per direct stop te zetten. Ik moet straks een e-mail sturen om het te beëindigen.
Met betrekking tot het vakantiewerk heeft hij zeer goede tips gegeven, hier ga ik straks meteen achteraan.
Nu het gesprek met de huisarts zometeen afwachten en daarna hoef ik alleen nog achter het vakantiewerk aan te gaan. Hopelijk ben ik dan snel van alle stress af.
Wij hebben gezamenlijk besloten mijn stage per direct stop te zetten. Ik moet straks een e-mail sturen om het te beëindigen.
Met betrekking tot het vakantiewerk heeft hij zeer goede tips gegeven, hier ga ik straks meteen achteraan.
Nu het gesprek met de huisarts zometeen afwachten en daarna hoef ik alleen nog achter het vakantiewerk aan te gaan. Hopelijk ben ik dan snel van alle stress af.

maandag 19 juni 2023 om 11:04
Het dienstverband is nog niet in gegaan.Sprinkelmoes schreef: ↑19-06-2023 11:02Als je ziek bent en niet onder contract uit kan dan krijg je toch gewoon doorbetaald ?
Geen idee wat de spelregels zijn als je uitvalt voor het contract in gaat.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in