Mogelijke burn-out en negatieve collega's

Beste iedereen,

Mijn naam is Amara, ik ben 23 jaar oud en ik studeer momenteel social work.
Vorig jaar zijn er veel heftige gebeurtenissen geweest die voor mij een enorm impact hebben gehad voor de rest van mijn leven. i.v.m. herkenning durf ik deze hier niet te plaatsen. Maar ik heb het gevoel dat het er nu allemaal uit komt omdat ik het nooit heb kunnen verwerken. Ik bleef maar doorgaan met school en stage uit angst om achter te lopen. Nu lijkt het toch zijn tol te eisen.

Het begon een maand geleden. Ik kreeg een longontsteking en kon daardoor geen stage lopen. Ik ben twee weken ziek geweest en daarna wilde ik gewoon weer proberen om stage te lopen. Elke keer moest ik eerder weg van stage omdat het gewoon niet ging. Ik ga er met enorme tegenzin naartoe, slecht slapen de nachten ervoor, verhoogde hartslag, onrustig, emotioneel en veel angst en paniekaanvallen. Ik baal er zo erg van dat ik het geen uur volhoud en elke keer naar huis moet omdat ik bijna flauwval. Ik blijf het proberen en elke keer stel ik mijzelf teleur.

Mijn collega’s snappen het niet, je bent jong, doe ff rustig aan en je staat veel uren ingepland in de vakantie die moet je wel kunnen werken want we hebben je nodig! Is ze nu alweer ziek? Gaat het nou weer niet goed? Ben je nou nog steeds niet beter? Zulke opmerkingen helpen mij natuurlijk totaal niet.

Afgelopen dinsdag barste ik in tranen uit. Ik viel bijna flauw, begon enorm te trillen en moest weer naar huis. “gaat het nou wéér niet?” “we zijn er wel een beetje klaar mee nu hoor!”.

Ik heb nog 3 weken te gaan, van maandag t\m donderdag. Dan heb ik 1 week vakantie en dan zou ik daar 6 weken gaan werken tot school weer begint. Maar ik trek dit niet, ik ga dit echt niet volhouden. Het contract was al getekend, dus hier kom ik ook niet onderuit. Morgen moet ik weer naar stage, maar vandaag zit ik al heel de dag met hartkloppingen, zweten, trillen, misselijk, buikpijn en extreme vermoeidheid. Het is pure stress en ik zie er zó tegenop. De angst om weer naar huis te gaan omdat het niet gaat, de angst dat collega’s zo rot doen en de angst om echt een keer flauw te vallen word me veel te veel. Ik slaap ook enorm slecht. Het is niet alleen als ik naar school\stage moet. Het is hele dagen door. Mijn familie en vrienden zeggen dat ik anders ben dan normaal. Ze vinden mij stil, snel geïrriteerd en afwezig. Ik heb dit totaal niet door, maar ik voel me zo rot.

Het liefst wil ik morgen naar de huisarts en hulp vragen. Ik ben echt opgebrand en ik ben bang dat als ik niet snel genoeg hulp zoek ik hier in blijf hangen. Maar ik durf mij niet weer ziek te melden morgen uit angst wat collega’s wel niet van mij denken. Ik zie mij mijn stage hier niet afronden en dat vakantiewerk al helemaal niet op deze manier. Ik kan het gewoon niet.

De ene kant zegt doe het gewoon even dan ben je er vanaf maar dan heb je nog geen rust gehad. De andere kant schreeuwt dat ik mij ziek moet melden, het gesprek aan moet gaan met mijn mentor dat ik dit niet meer trek en proberen onder het vakantiewerk uit te komen.

Heeft iemand hier ervaring mee? Of tips hoe ik dit het beste aan kan pakken? Zou dit inderdaad een burn-out kunnen zijn? Is het verstandig om door te gaan?

Pindakaasjes schreef: ↑

19-06-2023 18:26

Heb je nog contact gehad met je stage/werkplek TO?

Nee nog niet. De bedoeling was dat ik het vanmiddag zou doen, maar het vertellen aan mijn mentor en nog een keer bij de huisarts vond ik al moeilijk genoeg. Ik zat mezelf behoorlijk groot te houden en was bang als ik vanmiddag zou e-mailen of bellen en ze net zo deden als vanmorgen ik echt weer in tranen zou uitbarsten.

Ik probeer de e-mail steeds weer opnieuw te typen in notities zodat ik eventueel dingen aan kan passen, maar ik vind het knap lastig zoiets te verwoorden zonder zielig te klinken en niet teveel persoonlijke informatie te geven

Ik durf het gewoon echt niet te versturen ik ben zó bang hoe er gereageerd word vanaf hun kant dat ik het blijf uitstellen.. ik weet zeker dat hun mij gaan bellen na het lezen van de e-mail.

Moet ik ook in de e-mail zetten wat de redenen zijn over de klachten op dit moment en dat ik hulp krijg? Of moet ik dat privé houden? Aan de telefoon vroegen ze heel veel over mijn klachten, de redenen etc.

Ik heb zojuist een bericht ontvangen van een collega op stage dat ze mij straks even belt om te bespreken “wat er nou precies aan de hand is” en of ik morgen aanwezig ben. dit is het moment iguess. Wish me luck

Dreamglasses schreef: ↑

20-06-2023 17:19

Hoe is het gesprek gegaan?

Ze heeft mij niet gebeld. Ik appte haar om te vragen hoe laat ze ongeveer belt. Hierop reageerde ze dat het vandaag niet meer gaat lukken omdat ze 2 handen minder heeft op de groep (mijne dus). En zei ze ik zie je morgenochtend verschijnen en dan praten we.

Ik ga hier niet op reageren en proberen het via mijn mentor te regelen. Ik voel nu al dat dit een verhit gesprek gaat worden.

Ik heb mijn mentor een screenshot van dit gesprek gestuurd en hij reageerde als volgt;

Als ik jou was zou ik morgenochtend vóórdat de zorgvragers aanwezig zijn zelf bellen naar hun, Amara. Dan zien hun zelf in dat jij sterk in je schoenen staat en het op een volwassen manier wilt beëindigen.
Als tip: kondig voorgaand het gesprek aan dat jij dit telefoongesprek opneemt zodat zij zich als gelijken opstellen. Als jij dit meldt, kunnen hun dit niet zien als privacyschending. Er valt jou niks te verwijten.

Mocht dit niet lukken hoor ik dit graag van je. Dan neem ik z.s.m. contact met hun op. Heel veel succes, je kan het!

Irish_Wasser_Woman schreef: ↑

20-06-2023 17:49

Heb je de mail al gestuurd dan? Zo nee, nú sturen.

"Beste .....,

in overleg met, en op advies van mentor en huisarts beëindig ik per direct mijn stage-overeenkomst. Door mijn gezondheidsklachten sinds *vul de maand in* ben ik helaas niet meer in staat op een adequate en gezonde manier voor de cliënten te zorgen.

Tevens zeg ik bij deze mijn contract voor het zomerwerk op. Ik ga de komende maanden aan mijn herstel werken (al hoef je dit er niet echt in te zetten) en ben niet meer beschikbaar voor werk.

Voor eventuele vragen verzoek ik u/je vriendelijk dit per email te doen.

Bedankt voor de afgelopen maanden.

Mvg *naam*"

Stuur deze mail ook naar je mentor in cc!

Niet meer bellen, níet morgen komen!

Dit vind ik een hele goede tip! Ik had er zelf nog niet aan gedacht om mijn mentor in de cc te zetten. Dankjewel!

En ik was zeker niet van plan om langs te komen morgen, dit word dan één manipulatief spelletje.