Relaties
alle pijlers
Dipje of gewoon het eind?
donderdag 2 juli 2009 om 12:43
Hoi allemaal,
Ik zit in een lastige situatie. Vandaar dat ik graag jullie mening zou willen hebben en ook meteen mijn hart kan luchten.
Ik heb 8 maanden geleden een man leren kennen, waarmee ik superhecht ben geworden. Na 2 maanden kregen we een ''relatie''. Het kreeg nog niet echt die naam, omdat we het rustig aan wilden doen, maar het kan ervoor door gaan. Ik geef erg veel om hem.
Heb in het verleden echter wel e.e.a. meegemaakt met mijn ex. Hij was achter mijn rug om met andere meiden bezig. Daar moest ik steeds zelf achter komen.
Nu dacht ik dat juist dat deze man anders was. Na een paar maanden werd ik benaderd door een meid die me vertelde dat deze man meiden belazerd. Nu wist ik dat dit een jaloers meisje was. Ze heeft me pas verteld dat zij in febr. hebben gezoend met elkaar en dat hij half april vertelde dat hij naar haar verlangde. Toen ik dit hoorde was ik klaar met hem. Wilde al het contact verbreken. Hij heeft me vervolgens verweten dat ik naar iemand heb geluisterd die ons kapot probeert te maken. Echter wist dit meisje niet eens dat wij in februari al ''iets'' met elkaar hadden. Dus daarom snapte ik niet echt waarom zou hierover zou moeten liegen.
Hij neemt het me kwalijk en is erg kwaad op me. Ik zit in een tweestrijd. Aan de andere kant weet ik hoe hij tegen mij is (lief, aardig, we hebben het goed samen), aan de andere kant wantrouw ik hem door dit hele gebeuren.
Ik ben bang dat ook hij achter mijn rug om dingen doet, en ik hier later weer zelf achter ga komen.
Hij vindt nu dat ik me moet bewijzen. Ik trek te snel conclusies en moet soms leren om mijn mond te houden (als ik kwaad ben kan ik ratelen...en om dit gebeuren ben ik nog steeds kwaad).
Ik heb hem de hele week gebeld/gemst/gemaild en uitgelegd dat ik er spijt van heb maar dat hij wel moet weten dat ik al het e.e.a. heb meegemaakt op dit gebied. En dat ik bereid ben om verder te gaan met hem. Ik heb het gevoel dat hij me negeert en dat hij me niet meer moet. En dat maakt me helemaal gek.
Gister heb ik een zware dag gehad. We zouden elkaar gister sowieso zien, maar hij kon op het laatste moment niet meer. Ik belde hem gister en kreeg hem niet te pakken. Ik smste hem vervolgens of hij me wilde bellen als hij het smsje zou lezen. Vervolgens niets meer gehoord van hem. Ik kon moeilijk slapen en ging maar achter de computer zitten. Hij was op dat moment online en bedankte hem sarcastisch, waarop hij zei dat hij laat thuis was (weet niet van waar?) en dat hij dacht dat ik al sliep. Toen maakte ik een opmerking van ''er is altijd iets''. Nu is hij weer kwaad op mij. Het lijkt mij normaal dat als iemand aangeeft dat hij/zij teruggebeld wilt worden, dat je dat doet. Ik neem aan dat je zelf ook wilt weten wat er aan de hand is.
Hieruit trek ik dus weer de conlusie dat het voor hem zo goed als klaar is.
Ik kan hier moeilijk mee omgaan omdat het niet wordt uitgesproken. Als hij het zou zeggen, zou het zoveel schelen. Ik kan nu alleen conclusies trekken en mezelf gek maken.
Een heel verhaal, hoop dat jullie er wat van kunnen volgen.
Maar zou graag willen weten van jullie wat jullie mening is. Hoe moet ik nu verder handelen?
Ik dacht er zelf aan om hem nu helemaal met rust te laten. Als hij echt om me geeft, laat hij vanzelf wat horen.
Ik zit in een lastige situatie. Vandaar dat ik graag jullie mening zou willen hebben en ook meteen mijn hart kan luchten.
Ik heb 8 maanden geleden een man leren kennen, waarmee ik superhecht ben geworden. Na 2 maanden kregen we een ''relatie''. Het kreeg nog niet echt die naam, omdat we het rustig aan wilden doen, maar het kan ervoor door gaan. Ik geef erg veel om hem.
Heb in het verleden echter wel e.e.a. meegemaakt met mijn ex. Hij was achter mijn rug om met andere meiden bezig. Daar moest ik steeds zelf achter komen.
Nu dacht ik dat juist dat deze man anders was. Na een paar maanden werd ik benaderd door een meid die me vertelde dat deze man meiden belazerd. Nu wist ik dat dit een jaloers meisje was. Ze heeft me pas verteld dat zij in febr. hebben gezoend met elkaar en dat hij half april vertelde dat hij naar haar verlangde. Toen ik dit hoorde was ik klaar met hem. Wilde al het contact verbreken. Hij heeft me vervolgens verweten dat ik naar iemand heb geluisterd die ons kapot probeert te maken. Echter wist dit meisje niet eens dat wij in februari al ''iets'' met elkaar hadden. Dus daarom snapte ik niet echt waarom zou hierover zou moeten liegen.
Hij neemt het me kwalijk en is erg kwaad op me. Ik zit in een tweestrijd. Aan de andere kant weet ik hoe hij tegen mij is (lief, aardig, we hebben het goed samen), aan de andere kant wantrouw ik hem door dit hele gebeuren.
Ik ben bang dat ook hij achter mijn rug om dingen doet, en ik hier later weer zelf achter ga komen.
Hij vindt nu dat ik me moet bewijzen. Ik trek te snel conclusies en moet soms leren om mijn mond te houden (als ik kwaad ben kan ik ratelen...en om dit gebeuren ben ik nog steeds kwaad).
Ik heb hem de hele week gebeld/gemst/gemaild en uitgelegd dat ik er spijt van heb maar dat hij wel moet weten dat ik al het e.e.a. heb meegemaakt op dit gebied. En dat ik bereid ben om verder te gaan met hem. Ik heb het gevoel dat hij me negeert en dat hij me niet meer moet. En dat maakt me helemaal gek.
Gister heb ik een zware dag gehad. We zouden elkaar gister sowieso zien, maar hij kon op het laatste moment niet meer. Ik belde hem gister en kreeg hem niet te pakken. Ik smste hem vervolgens of hij me wilde bellen als hij het smsje zou lezen. Vervolgens niets meer gehoord van hem. Ik kon moeilijk slapen en ging maar achter de computer zitten. Hij was op dat moment online en bedankte hem sarcastisch, waarop hij zei dat hij laat thuis was (weet niet van waar?) en dat hij dacht dat ik al sliep. Toen maakte ik een opmerking van ''er is altijd iets''. Nu is hij weer kwaad op mij. Het lijkt mij normaal dat als iemand aangeeft dat hij/zij teruggebeld wilt worden, dat je dat doet. Ik neem aan dat je zelf ook wilt weten wat er aan de hand is.
Hieruit trek ik dus weer de conlusie dat het voor hem zo goed als klaar is.
Ik kan hier moeilijk mee omgaan omdat het niet wordt uitgesproken. Als hij het zou zeggen, zou het zoveel schelen. Ik kan nu alleen conclusies trekken en mezelf gek maken.
Een heel verhaal, hoop dat jullie er wat van kunnen volgen.
Maar zou graag willen weten van jullie wat jullie mening is. Hoe moet ik nu verder handelen?
Ik dacht er zelf aan om hem nu helemaal met rust te laten. Als hij echt om me geeft, laat hij vanzelf wat horen.
donderdag 2 juli 2009 om 12:49
De bal ligt bij hem, one way or the other. Hoe strakker jij de (onzichtbare) touwtjes aanhaalt (om een uitspraak/gevoel of afwijzing uit te lokken), hoe harder hij zal proberen weg te lopen ervan (doe je zelf ook als je in een vangnet vast zit). Als je de touwtjes laat vieren of zelfs (gevoelsmatig even) los laat (het vangnet weghaalt), dan is het volledig zijn eigen keuze wat hij gaat doen (en indirect dwingt hem dat tot een keuze...want te lang niets van zich laten horen, weet hij ook wel dat hij daarmee wat stuk maakt als er nog wat zit...).
Kortom : ga verder met je leven, als hij nog wat wil, komt hij vanzelf, zo niet : "pasten jullie niet (genoeg) bij elkaar".
Sterkte!
Kortom : ga verder met je leven, als hij nog wat wil, komt hij vanzelf, zo niet : "pasten jullie niet (genoeg) bij elkaar".
Sterkte!
donderdag 2 juli 2009 om 12:51
Nah, ik kan het wel volgen allemaal meid, ik denk maar één ding als ik dit zo lees: 'gedoe'.
Vind je het zelf niet een hoop gedoe met elkaar wantrouwen en bewijzen en dan is die weer boos op die en dan andersom en dan deug jij weer niet en dan hij weer niet en dan al die mails en sms-en en zo. Dit is toch niet leuk?
Het is een jonge relatie. Dat je een keer een meningsverschil hebt allá, maar dit soort hoog oplopende toestanden, terwijl je eigenlijk nog in de kroonluchter zou moeten hangen samen.
Ik weet het niet hoor, zie je er zelf nog heil in?
Een dipje zou ik dit in ieder geval niet noemen. Meer een joekel van een dip in een toch al wankele relatie.
Maar dat is persoonlijk natuurlijk.
Vind je het zelf niet een hoop gedoe met elkaar wantrouwen en bewijzen en dan is die weer boos op die en dan andersom en dan deug jij weer niet en dan hij weer niet en dan al die mails en sms-en en zo. Dit is toch niet leuk?
Het is een jonge relatie. Dat je een keer een meningsverschil hebt allá, maar dit soort hoog oplopende toestanden, terwijl je eigenlijk nog in de kroonluchter zou moeten hangen samen.
Ik weet het niet hoor, zie je er zelf nog heil in?
Een dipje zou ik dit in ieder geval niet noemen. Meer een joekel van een dip in een toch al wankele relatie.
Maar dat is persoonlijk natuurlijk.
donderdag 2 juli 2009 om 12:59
Grappig. Ik vind juist dat hij heel ontwijkend en onaardig overkomt. Hij geeft haar ook een reden hem te wantrouwen! Hij weet heel goed wat haar verleden is. Beetje meer actie vanuit hem is dan wel gevraagd, dacht ik zo...
Ik zou lekker hem aan de bal laten. His turn!
En eerlijk? Ik vind het maar een gevoelloze zak, zoals hij met jouw (al eerder gekwetste) gevoelens omgaat. Maar goed, ik ken het verhaal vanuit 1 kant natuurlijk.
Ik zou lekker hem aan de bal laten. His turn!
En eerlijk? Ik vind het maar een gevoelloze zak, zoals hij met jouw (al eerder gekwetste) gevoelens omgaat. Maar goed, ik ken het verhaal vanuit 1 kant natuurlijk.
donderdag 2 juli 2009 om 13:07
Wat een hoop gedoe in zo'n prille relatie. Als het nu al zo moeizaam moet gaan... Van mij zou het al niet eens meer hoeven eerlijk gezegd. Wat Eleonora ook zegt: in dit stadium zou het allemaal nog nieuw spannend en hartstikke leuk moeten zijn ipv al dit kinderachtige gedoe over en weer. Ik neem aan dat jullie geen 18 meer zijn dus kom op hé, ga gewoon een gesprek met elkaar aan en bespreek dit soort dingen niet over msn en sms...
donderdag 2 juli 2009 om 13:11
Ik vind ook dat de bal nu bij hem ligt. Laat hem maar gewoon met rust vanaf nu en wacht af wat hij vervolgens doet. Laat hij niks van zich horen? Dan weet je genoeg. En neemt hij toch contact met je op dan zou ik een goed gesprek met hem aangaan waarin je aangeeft hoe je je voelt. Ik ben het zowel met Naski als Xaloy eens. Ik vind jou enigszins claimerig overkomen, maar ik vind hem ook niet bepaald vriendelijk en gevoelig overkomen. Niet de handigste combi dus..
donderdag 2 juli 2009 om 13:11
Jij hoort een rotverhaal over hem, je wordt angstig wegens ervaringen in het verleden en confronteert hem ermee, en dan wordt hij boos en moet jij je nu bewijzen?
Misschien heel kort door de bocht, maar als jullie echt zo hecht zouden zijn wat hem betreft, en het inderdaad een lieve kerel is, zou híj degene zijn die zich naar jou toe wil bewijzen in plaats van andersom. Hij zou je trachten gerust te stellen, je te laten zien hoeveel hij om je geeft en waar nodig direct en zonder voorbehoud open kaart spelen over zijn verleden.
Ik snap niet zo goed waarom die bal inderdaad nu bij jou moet liggen? Mijn eigen idee is: meid, hij heeft je in de tang...
Misschien heel kort door de bocht, maar als jullie echt zo hecht zouden zijn wat hem betreft, en het inderdaad een lieve kerel is, zou híj degene zijn die zich naar jou toe wil bewijzen in plaats van andersom. Hij zou je trachten gerust te stellen, je te laten zien hoeveel hij om je geeft en waar nodig direct en zonder voorbehoud open kaart spelen over zijn verleden.
Ik snap niet zo goed waarom die bal inderdaad nu bij jou moet liggen? Mijn eigen idee is: meid, hij heeft je in de tang...
donderdag 2 juli 2009 om 13:17
Ik vind hem helemaal niet zo leuk klinken eerlijk gezegd...hij weet dat je in het verleden bent bedrogen door een jongen, hij zou er in elk geval enigszins rekening mee kunnen houden dat je je daardoor wat eerder onzeker voelt. Het vertrouwen tussen jullie moet groeien. Raar dat hij helemaal geen pogingen onderneemt om dat vertrouwen vanuit jou te laten groeien, hij haalt het vertrouwen op deze manier alleen maar weg.
Aan de andere kant vind ik ook wel dat je hem ontzettend overlaadt met jouw aandacht. Lijkt me voor hem ook niet prettig. Misschien continu het gevoel dat ie gecontroleerd wordt.
Ik vind het eerlijk gezegd niet echt klinken als de ideale basis voor een relatie, ongeacht of hij nou wel of niet 'contact onderhoudt' met andere meiden. Zou de eer aan mezelf houden en hem meedelen dat het van mij op deze manier niet meer zou hoeven.
Aan de andere kant vind ik ook wel dat je hem ontzettend overlaadt met jouw aandacht. Lijkt me voor hem ook niet prettig. Misschien continu het gevoel dat ie gecontroleerd wordt.
Ik vind het eerlijk gezegd niet echt klinken als de ideale basis voor een relatie, ongeacht of hij nou wel of niet 'contact onderhoudt' met andere meiden. Zou de eer aan mezelf houden en hem meedelen dat het van mij op deze manier niet meer zou hoeven.
donderdag 2 juli 2009 om 13:36
quote:Angelita schreef op 02 juli 2009 @ 12:43:
Hij heeft me vervolgens verweten dat ik naar iemand heb geluisterd die ons kapot probeert te maken.klinkt als een terecht verwijt.quote:Hij neemt het me kwalijk en is erg kwaad op me.Kan ik me voorstellen.quote:wantrouw ik hem door dit hele gebeuren.Het hele gebeuren is dus dat iemand iets over hemt vertelt?quote:Ik ben bang dat ook hij achter mijn rug om dingen doet, en ik hier later weer zelf achter ga komen.En de enige aanleiding daarvoor is een "jaloers meisje" die je wat vertelt?quote:Hij vindt nu dat ik me moet bewijzen. Ik trek te snel conclusiesBlijkbaar.quote:om dit gebeuren ben ik nog steeds kwaad [...] ik er spijt van heb
Op wie of wat ben je nog steeds kwaad, en waar heb je dan spijt van?
quote:En dat ik bereid ben om verder te gaan met hem.
Als hij niets verkeerd heeft gedaan, jij je hebt laten opfokken door een ongecontroleerde roddel van een "jaloers meisje", moet hij dan dankbaar zijn dat je bereid bent om verder te gaan met hem?
quote:Ik heb het gevoel dat hij me negeert en dat hij me niet meer moet.Misschien dat zijn vrienden al tegen hem hebben gezegd: run, Forrest, run!quote:En dat maakt me helemaal gek.Ja, wat wil je nou? Jij schrijft hem volledig af vanwege een ongecontroleerd verhaal van een "jaloers meisje", en als hij dat niet grappig vindt word je helemaal gek?quote:Nu is hij weer kwaad op mij.Terwijl je alleen maar sarcastisch reageerde en hem verweet dat er altijd iets is, omdat hij rekening hield met je nachtrust? Wat raar zeg, dat hij kwaad is.quote:Het lijkt mij normaal dat als iemand aangeeft dat hij/zij teruggebeld wilt worden, dat je dat doet. Ik neem aan dat je zelf ook wilt weten wat er aan de hand is.Ja, zo lijkt jou dat, en zo neem jij dat aan. En als hij daar niet aan voldoet krijgt hij sarcasme en verwijten. Raar hoor, dat hij daar kwaad van wordt.quote:Hieruit trek ik dus weer de conlusie dat het voor hem zo goed als klaar is.Die kant beweegt het wel op zo te lezen.quote:Maar zou graag willen weten van jullie wat jullie mening is. Hoe moet ik nu verder handelen?
Als hij je belazerd heeft: weg wezen. Als er niet meer speelt dan wat je hier vertelt: wen er maar aan dat hij zal weg wezen.
quote:Als hij echt om me geeft, laat hij vanzelf wat horen.
Dat is een beetje de kern van je verhaal he? Wat hij doet of zegt is niet van belang, wat jij vindt dat hij zou moeten doen en zeggen telt. Je hebt eisen die je niet uitspreekt, en als hij er niet aan voldoet, val je over hem heen.
Het spijt me, maar als ik alleen afga op wat je hier schrijft (en meer is er niet), dan denk ik dat hij inmiddels zich de vraag aan het stellen is of hij wel de energie in deze relatie wil steken die het hem gaat kosten.
Hij heeft me vervolgens verweten dat ik naar iemand heb geluisterd die ons kapot probeert te maken.klinkt als een terecht verwijt.quote:Hij neemt het me kwalijk en is erg kwaad op me.Kan ik me voorstellen.quote:wantrouw ik hem door dit hele gebeuren.Het hele gebeuren is dus dat iemand iets over hemt vertelt?quote:Ik ben bang dat ook hij achter mijn rug om dingen doet, en ik hier later weer zelf achter ga komen.En de enige aanleiding daarvoor is een "jaloers meisje" die je wat vertelt?quote:Hij vindt nu dat ik me moet bewijzen. Ik trek te snel conclusiesBlijkbaar.quote:om dit gebeuren ben ik nog steeds kwaad [...] ik er spijt van heb
Op wie of wat ben je nog steeds kwaad, en waar heb je dan spijt van?
quote:En dat ik bereid ben om verder te gaan met hem.
Als hij niets verkeerd heeft gedaan, jij je hebt laten opfokken door een ongecontroleerde roddel van een "jaloers meisje", moet hij dan dankbaar zijn dat je bereid bent om verder te gaan met hem?
quote:Ik heb het gevoel dat hij me negeert en dat hij me niet meer moet.Misschien dat zijn vrienden al tegen hem hebben gezegd: run, Forrest, run!quote:En dat maakt me helemaal gek.Ja, wat wil je nou? Jij schrijft hem volledig af vanwege een ongecontroleerd verhaal van een "jaloers meisje", en als hij dat niet grappig vindt word je helemaal gek?quote:Nu is hij weer kwaad op mij.Terwijl je alleen maar sarcastisch reageerde en hem verweet dat er altijd iets is, omdat hij rekening hield met je nachtrust? Wat raar zeg, dat hij kwaad is.quote:Het lijkt mij normaal dat als iemand aangeeft dat hij/zij teruggebeld wilt worden, dat je dat doet. Ik neem aan dat je zelf ook wilt weten wat er aan de hand is.Ja, zo lijkt jou dat, en zo neem jij dat aan. En als hij daar niet aan voldoet krijgt hij sarcasme en verwijten. Raar hoor, dat hij daar kwaad van wordt.quote:Hieruit trek ik dus weer de conlusie dat het voor hem zo goed als klaar is.Die kant beweegt het wel op zo te lezen.quote:Maar zou graag willen weten van jullie wat jullie mening is. Hoe moet ik nu verder handelen?
Als hij je belazerd heeft: weg wezen. Als er niet meer speelt dan wat je hier vertelt: wen er maar aan dat hij zal weg wezen.
quote:Als hij echt om me geeft, laat hij vanzelf wat horen.
Dat is een beetje de kern van je verhaal he? Wat hij doet of zegt is niet van belang, wat jij vindt dat hij zou moeten doen en zeggen telt. Je hebt eisen die je niet uitspreekt, en als hij er niet aan voldoet, val je over hem heen.
Het spijt me, maar als ik alleen afga op wat je hier schrijft (en meer is er niet), dan denk ik dat hij inmiddels zich de vraag aan het stellen is of hij wel de energie in deze relatie wil steken die het hem gaat kosten.
donderdag 2 juli 2009 om 14:00
Dank voor jullie reacties.
Ik begrijp dat sommige mensen me hier wat claimend vinden overkomen. Maar de reden dat ik hem graag wilde spreken is namelijk dat mijn vader gister met gezondheidsproblemen had te kampen. Het doet me pijn dat hij me niet kan bijstaan hierin. Ik weet dat hij dat niet kan ruiken. Maar mijn sarcastische reactie kwam voort uit zoveel emoties. Hij heeft niet 1 keer de moeite genomen om te vragen wat er aan de hand is. Vandaar dat ik tot nu toe nog niet heb verteld wat er speelt.
Daarnaast moet ik er nog aan toevoegen dat hij tegen andere meiden zegt dat hij nog vrijgezel is en nog niemand is tegengekomen. Hij zegt dat hij dat doet omdat hij weet hoe jaloerse mensen kunnen zijn. En toch gaat hij met die ''jaloerse'' mensen om? Ben ik dan degene die rekening moet houden? Ik voel me zijn geheim. Terwijl ik open en bloot aan mijn vrienden over hem. Is er dan geen reden voor wantrouwen?
Tegen andere mensen heeft ie gelogen over zijn leeftijd. Hij zegt dat ik alleen moet kijken naar zijn gedrag t.o.v. mij en niet tegenover anderen.
Als ik dit nu allemaal typ denk ik; waar ben ik mee bezig??
Bijkomstigheid is er geen tijd wordt gemaakt om rustig met elkaar te praten, waardoor de frustraties alleen maar nog meer oplopen (van mijn kant).
Diepe zucht. Loslaten en verdergaan....ik denk dat ik dat moet doen
Ik begrijp dat sommige mensen me hier wat claimend vinden overkomen. Maar de reden dat ik hem graag wilde spreken is namelijk dat mijn vader gister met gezondheidsproblemen had te kampen. Het doet me pijn dat hij me niet kan bijstaan hierin. Ik weet dat hij dat niet kan ruiken. Maar mijn sarcastische reactie kwam voort uit zoveel emoties. Hij heeft niet 1 keer de moeite genomen om te vragen wat er aan de hand is. Vandaar dat ik tot nu toe nog niet heb verteld wat er speelt.
Daarnaast moet ik er nog aan toevoegen dat hij tegen andere meiden zegt dat hij nog vrijgezel is en nog niemand is tegengekomen. Hij zegt dat hij dat doet omdat hij weet hoe jaloerse mensen kunnen zijn. En toch gaat hij met die ''jaloerse'' mensen om? Ben ik dan degene die rekening moet houden? Ik voel me zijn geheim. Terwijl ik open en bloot aan mijn vrienden over hem. Is er dan geen reden voor wantrouwen?
Tegen andere mensen heeft ie gelogen over zijn leeftijd. Hij zegt dat ik alleen moet kijken naar zijn gedrag t.o.v. mij en niet tegenover anderen.
Als ik dit nu allemaal typ denk ik; waar ben ik mee bezig??
Bijkomstigheid is er geen tijd wordt gemaakt om rustig met elkaar te praten, waardoor de frustraties alleen maar nog meer oplopen (van mijn kant).
Diepe zucht. Loslaten en verdergaan....ik denk dat ik dat moet doen
donderdag 2 juli 2009 om 14:02
Dank voor jullie reacties.
Ik begrijp dat sommige mensen me hier wat claimend vinden overkomen. Maar de reden dat ik hem graag wilde spreken is namelijk dat mijn vader gister met gezondheidsproblemen had te kampen. Het doet me pijn dat hij me niet kan bijstaan hierin. Ik weet dat hij dat niet kan ruiken. Maar mijn sarcastische reactie kwam voort uit zoveel emoties. Hij heeft niet 1 keer de moeite genomen om te vragen wat er aan de hand is. Vandaar dat ik tot nu toe nog niet heb verteld wat er speelt.
Daarnaast moet ik er nog aan toevoegen dat hij tegen andere meiden zegt dat hij nog vrijgezel is en nog niemand is tegengekomen. Hij zegt dat hij dat doet omdat hij weet hoe jaloerse mensen kunnen zijn. En toch gaat hij met die ''jaloerse'' mensen om? Ben ik dan degene die rekening moet houden? Ik voel me zijn geheim. Terwijl ik open en bloot aan mijn vrienden over hem. Is er dan geen reden voor wantrouwen?
Tegen andere mensen heeft ie gelogen over zijn leeftijd. Hij zegt dat ik alleen moet kijken naar zijn gedrag t.o.v. mij en niet tegenover anderen.
Als ik dit nu allemaal typ denk ik; waar ben ik mee bezig??
Bijkomstigheid is er geen tijd wordt gemaakt om rustig met elkaar te praten, waardoor de frustraties alleen maar nog meer oplopen (van mijn kant).
Diepe zucht. Loslaten en verdergaan....ik denk dat ik dat moet doen
Ik begrijp dat sommige mensen me hier wat claimend vinden overkomen. Maar de reden dat ik hem graag wilde spreken is namelijk dat mijn vader gister met gezondheidsproblemen had te kampen. Het doet me pijn dat hij me niet kan bijstaan hierin. Ik weet dat hij dat niet kan ruiken. Maar mijn sarcastische reactie kwam voort uit zoveel emoties. Hij heeft niet 1 keer de moeite genomen om te vragen wat er aan de hand is. Vandaar dat ik tot nu toe nog niet heb verteld wat er speelt.
Daarnaast moet ik er nog aan toevoegen dat hij tegen andere meiden zegt dat hij nog vrijgezel is en nog niemand is tegengekomen. Hij zegt dat hij dat doet omdat hij weet hoe jaloerse mensen kunnen zijn. En toch gaat hij met die ''jaloerse'' mensen om? Ben ik dan degene die rekening moet houden? Ik voel me zijn geheim. Terwijl ik open en bloot aan mijn vrienden over hem. Is er dan geen reden voor wantrouwen?
Tegen andere mensen heeft ie gelogen over zijn leeftijd. Hij zegt dat ik alleen moet kijken naar zijn gedrag t.o.v. mij en niet tegenover anderen.
Als ik dit nu allemaal typ denk ik; waar ben ik mee bezig??
Bijkomstigheid is er geen tijd wordt gemaakt om rustig met elkaar te praten, waardoor de frustraties alleen maar nog meer oplopen (van mijn kant).
Diepe zucht. Loslaten en verdergaan....ik denk dat ik dat moet doen
donderdag 2 juli 2009 om 14:05
Als jij wil dat hij open kaart speelt, zul jij dat ook moeten doen. Sarcasme omdat jij emotioneel bent over iets waar hij niets van weet, hoeft niet de uitwerking te hebben die jij wenst. Iemadn die tegen mij heel sarcastisch doet zonder dat ik weet waarom, kan bij mij ook eerst fijn een rondje gaan fietsen.
Dit wordt een miscommunicatie van jewelste zo tussen jullie. Sluit me aan bij Leo: dit is toch niet leuk omgaan met elkaar, nu niet en nooit niet? En ook denk ik dat je je eigen aandeel toch ook eerlijk onder ogen moet zien: jij maakt het er ook niet bepaald gemakkelijker op zo.
Dit wordt een miscommunicatie van jewelste zo tussen jullie. Sluit me aan bij Leo: dit is toch niet leuk omgaan met elkaar, nu niet en nooit niet? En ook denk ik dat je je eigen aandeel toch ook eerlijk onder ogen moet zien: jij maakt het er ook niet bepaald gemakkelijker op zo.
donderdag 2 juli 2009 om 14:11
quote:Angelita schreef op 02 juli 2009 @ 14:00:
Ik begrijp dat sommige mensen me hier wat claimend vinden overkomen.Ik niet. Ik vind dat je iets te veel projecteert. Je vriend moet maar aanvoelen wat jij wil, en als hij dat niet doet krijgt hij de shit over zich heen. Dat lijkt me een vrij ongezonde manier van met mensen omgaan.quote:Ik weet dat hij dat niet kan ruiken.Dus waaraan verdient hij jouw reacties en jouw gedrag?quote:Maar mijn sarcastische reactie kwam voort uit zoveel emoties. Hij heeft niet 1 keer de moeite genomen om te vragen wat er aan de hand is.En wéér is alles alleen maar zijn schuld. Zou het kunnen dat jij een minder leuke vriendin bent, dan je zelf denkt?quote:Daarnaast moet ik er nog aan toevoegen dat hij tegen andere meiden zegt dat hij nog vrijgezel is en nog niemand is tegengekomen. Hij zegt dat hij dat doet omdat hij weet hoe jaloerse mensen kunnen zijn.DAT zou ik nou wel raar gedrag vinden van hem.quote:Hij zegt dat ik alleen moet kijken naar zijn gedrag t.o.v. mij en niet tegenover anderen.En dat is onzin.quote:Als ik dit nu allemaal typ denk ik; waar ben ik mee bezig??Met de laatste toevoegingen zou ik denken dat jullie allebei wel wat te leren hebben over jezelf, voor je aan je volgende relatie begint.
Ik begrijp dat sommige mensen me hier wat claimend vinden overkomen.Ik niet. Ik vind dat je iets te veel projecteert. Je vriend moet maar aanvoelen wat jij wil, en als hij dat niet doet krijgt hij de shit over zich heen. Dat lijkt me een vrij ongezonde manier van met mensen omgaan.quote:Ik weet dat hij dat niet kan ruiken.Dus waaraan verdient hij jouw reacties en jouw gedrag?quote:Maar mijn sarcastische reactie kwam voort uit zoveel emoties. Hij heeft niet 1 keer de moeite genomen om te vragen wat er aan de hand is.En wéér is alles alleen maar zijn schuld. Zou het kunnen dat jij een minder leuke vriendin bent, dan je zelf denkt?quote:Daarnaast moet ik er nog aan toevoegen dat hij tegen andere meiden zegt dat hij nog vrijgezel is en nog niemand is tegengekomen. Hij zegt dat hij dat doet omdat hij weet hoe jaloerse mensen kunnen zijn.DAT zou ik nou wel raar gedrag vinden van hem.quote:Hij zegt dat ik alleen moet kijken naar zijn gedrag t.o.v. mij en niet tegenover anderen.En dat is onzin.quote:Als ik dit nu allemaal typ denk ik; waar ben ik mee bezig??Met de laatste toevoegingen zou ik denken dat jullie allebei wel wat te leren hebben over jezelf, voor je aan je volgende relatie begint.
donderdag 2 juli 2009 om 14:36
Als je iets van een ander over je partner hoort ga je dat even checken bij je partner, toch, dan verbreek je toch niet meteen het contact? Daar zou ik als partner ook kwaad en gekwetst over zijn. Maar als je dat uitgepraat hebt is het ook weer prima, wat mij betreft, iemand hoeft zich niet bij mij te bewijzen. Daarmee neem je iemand in de tang en heb je een enorm machtsmiddel over de ander. Daar heb ik een hekel aan en ik accepteer het dus ook niet als een ander mij dat op denkt te kunnen leggen. Graag bij me of helemaal niet hoor, dit soort ongelijkheden daar doe ik niet aan mee.
donderdag 2 juli 2009 om 16:30
Ik realiseer me dat ik ook een slag heb te slaan m.b.t. mijn eigen gedrag. En dat heb ik hem ook uitgelegd en verteld. Ik ben echt bereid om daar samen met hem aan te werken. We hebben immers samen een slag te slaan. Maar ik wil er ook de ruimte en de kans voor krijgen om te laten zien dat ik het ook werkelijk voor elkaar kan krijgen. In ieder geval een kans krijgen.
Ik heb ook niet gezegd dat ik alleen maar goede dingen doe en nooit wat verkeerds doe. Ook ik heb m'n slechte kant, maar ik probeer zo goed mogelijk te zijn. Hij hoeft het maar te zeggen en ik ben bij 'm, wanneer hij me nodig heeft. Misschien verwacht ik teveel. Hoe dan ook hebben we een mooie tijd gehad met elkaar. En ik wil het niet met ruzie afsluiten. De gezondheidsklachten van mijn vader herinneren mij eraan dat het veel te zonde is om ruzie met elkaar te maken. Ik wil geen ruzie/onenigheden meer. Ik heb hem gesmst dat ik me besef dat ik verkeerd ben geweest en dat ik hem met rust zal laten.
Ik wil de leuke, mooie tijd (los van de dalen) niet vervelend afsluiten. Als we elkaar even met rust laten en nadenken over onze fouten, kunnen we immers misschien weer naar elkaar toe groeien. En anders heeft het gewoon nooit zo mogen zijn
Ik heb ook niet gezegd dat ik alleen maar goede dingen doe en nooit wat verkeerds doe. Ook ik heb m'n slechte kant, maar ik probeer zo goed mogelijk te zijn. Hij hoeft het maar te zeggen en ik ben bij 'm, wanneer hij me nodig heeft. Misschien verwacht ik teveel. Hoe dan ook hebben we een mooie tijd gehad met elkaar. En ik wil het niet met ruzie afsluiten. De gezondheidsklachten van mijn vader herinneren mij eraan dat het veel te zonde is om ruzie met elkaar te maken. Ik wil geen ruzie/onenigheden meer. Ik heb hem gesmst dat ik me besef dat ik verkeerd ben geweest en dat ik hem met rust zal laten.
Ik wil de leuke, mooie tijd (los van de dalen) niet vervelend afsluiten. Als we elkaar even met rust laten en nadenken over onze fouten, kunnen we immers misschien weer naar elkaar toe groeien. En anders heeft het gewoon nooit zo mogen zijn
donderdag 2 juli 2009 om 17:15
Vaak gaan mensen in de aanval als je ze confronteert met minder prettige waarheden, al naar gelang hun karakteren reageren ze hoogst beledigd "hoe dúrf je dat van me te denken!" onder het motto "de eerste klap is een daalder waard" en in de verwachting dat je inbindt.
Het is een soort agressie; hij had ook begrip kunnen tonen. Lijkt me geen prettige man.
Het is een soort agressie; hij had ook begrip kunnen tonen. Lijkt me geen prettige man.
donderdag 2 juli 2009 om 17:29
Ik vind dat jullie vreemd met elkaar communiceren. Heel veel dingen komen anders over via msn/sms of wat dan ook. Praat gewoon eens met elkaar en probeer de dingen duidelijk te zien.
Wat denkt hij ervan, hoe ziet hij jullie relatie (nu, in de toekomst,...). Jullie trekken nu halfslachtige conclusies in elkaars plaats, terwijl je ook gewoon eens met elkaar kan praten. Zoveel simpeler en duidelijker...
Wat denkt hij ervan, hoe ziet hij jullie relatie (nu, in de toekomst,...). Jullie trekken nu halfslachtige conclusies in elkaars plaats, terwijl je ook gewoon eens met elkaar kan praten. Zoveel simpeler en duidelijker...
donderdag 2 juli 2009 om 17:40
Ik neig er erg naar het met Rider eens te zijn.
Natuurlijk, je hebt in het verleden vervelende ervaringen. Maar die kun je niet steeds in de schoenen schuiven van je huidige vriend. Hij is hém niet! De hoeveelste keer is dit dat je hem erop wijst dat je in het verleden belazerd bent door je vriend? De eerste keer dat dit naar voren komt in een relatie, kan hij inderdaad best wat begrip tonen en snappen dat dit bij jou dus gevoelig ligt. Maar hij kan niet bezig blijven, hij kan zich niet steeds moeten hoeven verantwoorden voor wat jou in het verleden door een ander (!) is aangedaan.
Maar goed. Ik vind ook dat iemand die niet eens weet dat jullie in februari iets hadden, en dan vertelt dat ze toen hebben gezoend, geen reden heeft om te liegen. Wist ze dat jullie in april een relatie hadden? Zo ja, dan kan ik me weer voorstellen dat ze dat van februari erbij haalt/verzint en dat dat van april ook niet waar hoeft te zijn, om jou onzeker te maken. Als het inderdaad zo'n jaloers kreng is. Want ik ken haar en haar motieven niet.
Jij moet bepalen of je haar, of je vriend gelooft. En daarnaar handelen. Maar als je haar gelooft én bij je vriend blijft en hem maar dingen blijft verwijten/sarcastisch gaat doen, dan kan ik zijn gedrag verder wel begrijpen. Laat dit alsjeblieft niet te lang duren, kies een 'kant' en gedraag je daarnaar. Bekijk voor jezelf of het inderdaad een onbetrouwbare l*l is (die verhalen over single zijn vind ik niet acceptabel) en beslis dan wat je voorjezelf wil. Een leven vol wantrouwen is echt niet leuk.
Natuurlijk, je hebt in het verleden vervelende ervaringen. Maar die kun je niet steeds in de schoenen schuiven van je huidige vriend. Hij is hém niet! De hoeveelste keer is dit dat je hem erop wijst dat je in het verleden belazerd bent door je vriend? De eerste keer dat dit naar voren komt in een relatie, kan hij inderdaad best wat begrip tonen en snappen dat dit bij jou dus gevoelig ligt. Maar hij kan niet bezig blijven, hij kan zich niet steeds moeten hoeven verantwoorden voor wat jou in het verleden door een ander (!) is aangedaan.
Maar goed. Ik vind ook dat iemand die niet eens weet dat jullie in februari iets hadden, en dan vertelt dat ze toen hebben gezoend, geen reden heeft om te liegen. Wist ze dat jullie in april een relatie hadden? Zo ja, dan kan ik me weer voorstellen dat ze dat van februari erbij haalt/verzint en dat dat van april ook niet waar hoeft te zijn, om jou onzeker te maken. Als het inderdaad zo'n jaloers kreng is. Want ik ken haar en haar motieven niet.
Jij moet bepalen of je haar, of je vriend gelooft. En daarnaar handelen. Maar als je haar gelooft én bij je vriend blijft en hem maar dingen blijft verwijten/sarcastisch gaat doen, dan kan ik zijn gedrag verder wel begrijpen. Laat dit alsjeblieft niet te lang duren, kies een 'kant' en gedraag je daarnaar. Bekijk voor jezelf of het inderdaad een onbetrouwbare l*l is (die verhalen over single zijn vind ik niet acceptabel) en beslis dan wat je voorjezelf wil. Een leven vol wantrouwen is echt niet leuk.
donderdag 2 juli 2009 om 18:04
eens met eleonora, gazelle, rider, liselore.
Als je weer in zo'n situatie zit zou ik niet online sarcastisch gaan doen, dat soort dingen lijken details maar doen flinke schade aan een relatie. Ik snap best dat je door eerdere negatieve ervaringen de neiging hebt om bij voorbaat al wantrouwig te zijn, maar je kan er ook een self fullfilling prophecy van maken.
Als je een fijne relatie wil moet je niet alleen een fijne partner hebben maar moet je er zelf ook één zijn. Ik zou het even rustig aan doen en kijken hoe het gaat.
Als je weer in zo'n situatie zit zou ik niet online sarcastisch gaan doen, dat soort dingen lijken details maar doen flinke schade aan een relatie. Ik snap best dat je door eerdere negatieve ervaringen de neiging hebt om bij voorbaat al wantrouwig te zijn, maar je kan er ook een self fullfilling prophecy van maken.
Als je een fijne relatie wil moet je niet alleen een fijne partner hebben maar moet je er zelf ook één zijn. Ik zou het even rustig aan doen en kijken hoe het gaat.
donderdag 2 juli 2009 om 18:19
Als mijn vriend ooit tegen iemand zou zeggen dat hij single is en nog niet de jiste heeft gevonden, zou dat voor mij echt einde verhaal zijn.
Daarmee geet ie aan dat zijn relatie met mij in zijn ogen niets voorstelt, want kennelijk ben ik dan niet de ware. Klinkt ook als achterdeurtjes openhouden. Ik wil een vriend die trots op me is en die aan de hele wereld laat weten dat ik zijn vrouw ben. Zo niet, dan ben ik ook zijn vrouw niet.
Hoe weet je trouwens dat die andere dame een "jaloerse meid' is? ken je haar, of is dat zijn excuus?
los van dit ene punt ben ik het wel eens met rider. Je communiceert slecht, vind dat hij je gedachten maar moet kunnen lezen en moet reageren zoals jij verwacht, en als ie dat niet doet, valt sarcasme en geeur hem ten deel. zou ik ook doodmoe van worden en naar op reageren. als het na 8 maanden al zo gaat, waarom dan nog doormodderen?
Daarmee geet ie aan dat zijn relatie met mij in zijn ogen niets voorstelt, want kennelijk ben ik dan niet de ware. Klinkt ook als achterdeurtjes openhouden. Ik wil een vriend die trots op me is en die aan de hele wereld laat weten dat ik zijn vrouw ben. Zo niet, dan ben ik ook zijn vrouw niet.
Hoe weet je trouwens dat die andere dame een "jaloerse meid' is? ken je haar, of is dat zijn excuus?
los van dit ene punt ben ik het wel eens met rider. Je communiceert slecht, vind dat hij je gedachten maar moet kunnen lezen en moet reageren zoals jij verwacht, en als ie dat niet doet, valt sarcasme en geeur hem ten deel. zou ik ook doodmoe van worden en naar op reageren. als het na 8 maanden al zo gaat, waarom dan nog doormodderen?
donderdag 2 juli 2009 om 20:01
quote:Angelita schreef op 02 juli 2009 @ 12:43:
Hoi allemaal,
Ik zit in een lastige situatie. Vandaar dat ik graag jullie mening zou willen hebben en ook meteen mijn hart kan luchten.
Ik heb 8 maanden geleden een man leren kennen, waarmee ik superhecht ben geworden. Na 2 maanden kregen we een ''relatie''. Het kreeg nog niet echt die naam, omdat we het rustig aan wilden doen, maar het kan ervoor door gaan. Ik geef erg veel om hem.
Heb in het verleden echter wel e.e.a. meegemaakt met mijn ex. Hij was achter mijn rug om met andere meiden bezig. Daar moest ik steeds zelf achter komen.
Nu dacht ik dat juist dat deze man anders was. Na een paar maanden werd ik benaderd door een meid die me vertelde dat deze man meiden belazerd. Nu wist ik dat dit een jaloers meisje was. Ze heeft me pas verteld dat zij in febr. hebben gezoend met elkaar en dat hij half april vertelde dat hij naar haar verlangde. Toen ik dit hoorde was ik klaar met hem. Wilde al het contact verbreken. Hij heeft me vervolgens verweten dat ik naar iemand heb geluisterd die ons kapot probeert te maken. Echter wist dit meisje niet eens dat wij in februari al ''iets'' met elkaar hadden. Dus daarom snapte ik niet echt waarom zou hierover zou moeten liegen.
Hij neemt het me kwalijk en is erg kwaad op me. Ik zit in een tweestrijd. Aan de andere kant weet ik hoe hij tegen mij is (lief, aardig, we hebben het goed samen), aan de andere kant wantrouw ik hem door dit hele gebeuren.
Ik ben bang dat ook hij achter mijn rug om dingen doet, en ik hier later weer zelf achter ga komen.
Hij vindt nu dat ik me moet bewijzen. Ik trek te snel conclusies en moet soms leren om mijn mond te houden (als ik kwaad ben kan ik ratelen...en om dit gebeuren ben ik nog steeds kwaad).
Ik heb hem de hele week gebeld/gemst/gemaild en uitgelegd dat ik er spijt van heb maar dat hij wel moet weten dat ik al het e.e.a. heb meegemaakt op dit gebied. En dat ik bereid ben om verder te gaan met hem. Ik heb het gevoel dat hij me negeert en dat hij me niet meer moet. En dat maakt me helemaal gek.
Gister heb ik een zware dag gehad. We zouden elkaar gister sowieso zien, maar hij kon op het laatste moment niet meer. Ik belde hem gister en kreeg hem niet te pakken. Ik smste hem vervolgens of hij me wilde bellen als hij het smsje zou lezen. Vervolgens niets meer gehoord van hem. Ik kon moeilijk slapen en ging maar achter de computer zitten. Hij was op dat moment online en bedankte hem sarcastisch, waarop hij zei dat hij laat thuis was (weet niet van waar?) en dat hij dacht dat ik al sliep. Toen maakte ik een opmerking van ''er is altijd iets''. Nu is hij weer kwaad op mij. Het lijkt mij normaal dat als iemand aangeeft dat hij/zij teruggebeld wilt worden, dat je dat doet. Ik neem aan dat je zelf ook wilt weten wat er aan de hand is.
Hieruit trek ik dus weer de conlusie dat het voor hem zo goed als klaar is.
Ik kan hier moeilijk mee omgaan omdat het niet wordt uitgesproken. Als hij het zou zeggen, zou het zoveel schelen. Ik kan nu alleen conclusies trekken en mezelf gek maken.Een heel verhaal, hoop dat jullie er wat van kunnen volgen.
Maar zou graag willen weten van jullie wat jullie mening is. Hoe moet ik nu verder handelen?
Ik dacht er zelf aan om hem nu helemaal met rust te laten. Als hij echt om me geeft, laat hij vanzelf wat horen.Mijn mening? Dat je erg vermoeiend bent.
Hoi allemaal,
Ik zit in een lastige situatie. Vandaar dat ik graag jullie mening zou willen hebben en ook meteen mijn hart kan luchten.
Ik heb 8 maanden geleden een man leren kennen, waarmee ik superhecht ben geworden. Na 2 maanden kregen we een ''relatie''. Het kreeg nog niet echt die naam, omdat we het rustig aan wilden doen, maar het kan ervoor door gaan. Ik geef erg veel om hem.
Heb in het verleden echter wel e.e.a. meegemaakt met mijn ex. Hij was achter mijn rug om met andere meiden bezig. Daar moest ik steeds zelf achter komen.
Nu dacht ik dat juist dat deze man anders was. Na een paar maanden werd ik benaderd door een meid die me vertelde dat deze man meiden belazerd. Nu wist ik dat dit een jaloers meisje was. Ze heeft me pas verteld dat zij in febr. hebben gezoend met elkaar en dat hij half april vertelde dat hij naar haar verlangde. Toen ik dit hoorde was ik klaar met hem. Wilde al het contact verbreken. Hij heeft me vervolgens verweten dat ik naar iemand heb geluisterd die ons kapot probeert te maken. Echter wist dit meisje niet eens dat wij in februari al ''iets'' met elkaar hadden. Dus daarom snapte ik niet echt waarom zou hierover zou moeten liegen.
Hij neemt het me kwalijk en is erg kwaad op me. Ik zit in een tweestrijd. Aan de andere kant weet ik hoe hij tegen mij is (lief, aardig, we hebben het goed samen), aan de andere kant wantrouw ik hem door dit hele gebeuren.
Ik ben bang dat ook hij achter mijn rug om dingen doet, en ik hier later weer zelf achter ga komen.
Hij vindt nu dat ik me moet bewijzen. Ik trek te snel conclusies en moet soms leren om mijn mond te houden (als ik kwaad ben kan ik ratelen...en om dit gebeuren ben ik nog steeds kwaad).
Ik heb hem de hele week gebeld/gemst/gemaild en uitgelegd dat ik er spijt van heb maar dat hij wel moet weten dat ik al het e.e.a. heb meegemaakt op dit gebied. En dat ik bereid ben om verder te gaan met hem. Ik heb het gevoel dat hij me negeert en dat hij me niet meer moet. En dat maakt me helemaal gek.
Gister heb ik een zware dag gehad. We zouden elkaar gister sowieso zien, maar hij kon op het laatste moment niet meer. Ik belde hem gister en kreeg hem niet te pakken. Ik smste hem vervolgens of hij me wilde bellen als hij het smsje zou lezen. Vervolgens niets meer gehoord van hem. Ik kon moeilijk slapen en ging maar achter de computer zitten. Hij was op dat moment online en bedankte hem sarcastisch, waarop hij zei dat hij laat thuis was (weet niet van waar?) en dat hij dacht dat ik al sliep. Toen maakte ik een opmerking van ''er is altijd iets''. Nu is hij weer kwaad op mij. Het lijkt mij normaal dat als iemand aangeeft dat hij/zij teruggebeld wilt worden, dat je dat doet. Ik neem aan dat je zelf ook wilt weten wat er aan de hand is.
Hieruit trek ik dus weer de conlusie dat het voor hem zo goed als klaar is.
Ik kan hier moeilijk mee omgaan omdat het niet wordt uitgesproken. Als hij het zou zeggen, zou het zoveel schelen. Ik kan nu alleen conclusies trekken en mezelf gek maken.Een heel verhaal, hoop dat jullie er wat van kunnen volgen.
Maar zou graag willen weten van jullie wat jullie mening is. Hoe moet ik nu verder handelen?
Ik dacht er zelf aan om hem nu helemaal met rust te laten. Als hij echt om me geeft, laat hij vanzelf wat horen.Mijn mening? Dat je erg vermoeiend bent.
