Kinderen
alle pijlers
Woest kind.
zondag 14 juni 2009 om 19:10
Behoorlijk ten einde raad.
Mijn tienjarige voelt zich aangevallen bij wat ik ook zeg of doe.
Feilloos ben ik niet, en daar maakt hij dan ook handig gebruik van, door mij te beschuldigen van ongewenst gedrag om vooral maar de aandacht af te leiden van zijn ongewenste gedrag.
Hulp is onderweg maar het duurt nog even voordat die effectief is en op dit moment zitten we zo ongeveer in een crisis.
Aangezien er hier al wat mensen puberjaren overleefd hebben de volgende vragen:
Wat doe je als een groot kind weigert een bepaalde sanctie te ondergaan? Welke sanctie hebben jullie ingesteld als naar kamer sturen of op bank laten zitten 'het niet meer doen'.
Wat doe je als werkelijk elk woord wat je zegt leidt tot een ellenlange discussie, liefst met beschuldigingen, als er zelfs keihard wordt beweerd dat je liegt als je iets vaststelt wat je met eigen oren hebt gehoord of met eigen ogen hebt gezien?
Wat doe je als er spullen dreigen stuk te gaan aan woede?
Wat doe je als het woedende kind zich afreageert op de andere kinderen omdat hij bij jou niets bereikt?
NB: suggesties als 'ga even buiten tien rondjes lopen, of bind je skeelers onder en ga je lekker afreageren daarop' leveren nul resultaat op. Ik zit nu dus al met een hangjongere in huis. Heb het gevoel alsof ik op eieren moet lopen om hem rustig te houden zodat hij de buren niet verstoort -doe dat niet, overigens, dat heb ik eerder in mijn leven al te veel moeten doen-
Mijn tienjarige voelt zich aangevallen bij wat ik ook zeg of doe.
Feilloos ben ik niet, en daar maakt hij dan ook handig gebruik van, door mij te beschuldigen van ongewenst gedrag om vooral maar de aandacht af te leiden van zijn ongewenste gedrag.
Hulp is onderweg maar het duurt nog even voordat die effectief is en op dit moment zitten we zo ongeveer in een crisis.
Aangezien er hier al wat mensen puberjaren overleefd hebben de volgende vragen:
Wat doe je als een groot kind weigert een bepaalde sanctie te ondergaan? Welke sanctie hebben jullie ingesteld als naar kamer sturen of op bank laten zitten 'het niet meer doen'.
Wat doe je als werkelijk elk woord wat je zegt leidt tot een ellenlange discussie, liefst met beschuldigingen, als er zelfs keihard wordt beweerd dat je liegt als je iets vaststelt wat je met eigen oren hebt gehoord of met eigen ogen hebt gezien?
Wat doe je als er spullen dreigen stuk te gaan aan woede?
Wat doe je als het woedende kind zich afreageert op de andere kinderen omdat hij bij jou niets bereikt?
NB: suggesties als 'ga even buiten tien rondjes lopen, of bind je skeelers onder en ga je lekker afreageren daarop' leveren nul resultaat op. Ik zit nu dus al met een hangjongere in huis. Heb het gevoel alsof ik op eieren moet lopen om hem rustig te houden zodat hij de buren niet verstoort -doe dat niet, overigens, dat heb ik eerder in mijn leven al te veel moeten doen-
woensdag 1 juli 2009 om 15:30
Geen slecht idee eens te peilen.
Mijn zoon plaagde ook graag maar kon er zelf niet tegen. Goed van je gezegd, blijf dat doen. Maar ook als hij laat merken er niet tegen te kunnen: maar jij plaagt zelf toch ook graag? Als jij dat mag bij je broertjes of mij, mogen wij het ook bij jou. En het is allemaal maar een grapje hoor, gewoon om met elkaar en om elkaar te lachen.
Mijn zoon plaagde ook graag maar kon er zelf niet tegen. Goed van je gezegd, blijf dat doen. Maar ook als hij laat merken er niet tegen te kunnen: maar jij plaagt zelf toch ook graag? Als jij dat mag bij je broertjes of mij, mogen wij het ook bij jou. En het is allemaal maar een grapje hoor, gewoon om met elkaar en om elkaar te lachen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 1 juli 2009 om 21:59
Ik zou niet verrast zijn als hij zo zou denken of voelen, Meggie.
Hoe zo iets aan te kaarten, daar ben ik dan weer minder handig in.
Waar ik heel blij mee ben om te horen is dat hij de laatste tijd goed van zich afbijt als hij gepest wordt. Mooi. Een loner zijn, dat kan, een gepeste zijn is zwaar weer dat ik hem niet toewens. Als ik het daar over heb met hem kapt hij het gesprek overigens snel af, het onderwerp boeit hem niet. Denk niet dat hij het type ervoor is om gepest richting hemzelf te verzwijgen, hij heeft het wel eens over gepest richting vriendjes.
Vandaag een fijne dag gehad. Mooi weer, dus naar het zwembad. En hij moest naar de ortho voor happen en zo.
Hoe zo iets aan te kaarten, daar ben ik dan weer minder handig in.
Waar ik heel blij mee ben om te horen is dat hij de laatste tijd goed van zich afbijt als hij gepest wordt. Mooi. Een loner zijn, dat kan, een gepeste zijn is zwaar weer dat ik hem niet toewens. Als ik het daar over heb met hem kapt hij het gesprek overigens snel af, het onderwerp boeit hem niet. Denk niet dat hij het type ervoor is om gepest richting hemzelf te verzwijgen, hij heeft het wel eens over gepest richting vriendjes.
Vandaag een fijne dag gehad. Mooi weer, dus naar het zwembad. En hij moest naar de ortho voor happen en zo.
vrijdag 3 juli 2009 om 22:32
Helaas. Gisteren was het te lang vredig geweest, viel er een klap onder mijn ogen en kreeg ik Oudste niet naar boven. Niet op een normale manier, that is.
Die is nu dus weer bokkig.
En Middelste, al een week niet voor half tien gaan slapen, vond ook dat hij een bijdrage kon leveren aan de gezelligheid. Buurvrouw vervolgens over de muur schreeuwend dat ik mijn kinderen... nou ja, de precieze woorden ben ik vergeten, maar het komt erop neer dat ik vermoed dat ze een lijst aan het schrijven is van wat ik allemaal wel niet fout doe met die kinderen.
Ik merk dat ik niet voluit durf te gaan tegenover Oudste en dat is niet goed, Heb wel een mailtje gestuurd naar de hulpverleenster maar die heeft niet terug gereageerd. Hopelijk maandag wel.
Wel goed gedaan:
Bij een dreigende escalatie beide kinderen naar me toe geroepen om het even onder mijn ogen op te lossen.
Die is nu dus weer bokkig.
En Middelste, al een week niet voor half tien gaan slapen, vond ook dat hij een bijdrage kon leveren aan de gezelligheid. Buurvrouw vervolgens over de muur schreeuwend dat ik mijn kinderen... nou ja, de precieze woorden ben ik vergeten, maar het komt erop neer dat ik vermoed dat ze een lijst aan het schrijven is van wat ik allemaal wel niet fout doe met die kinderen.
Ik merk dat ik niet voluit durf te gaan tegenover Oudste en dat is niet goed, Heb wel een mailtje gestuurd naar de hulpverleenster maar die heeft niet terug gereageerd. Hopelijk maandag wel.
Wel goed gedaan:
Bij een dreigende escalatie beide kinderen naar me toe geroepen om het even onder mijn ogen op te lossen.
zaterdag 4 juli 2009 om 00:32
Het helpt ook echt dat de buurvrouw zich er ook nog even mee bemoeit. Not.
Ik denk dat ik als ik het thuis opgelost had, ik naar de buurvrouw was gegaan om te zeggen dat ze zich met haar eigen zaken moet bemoeien. Zo word je alleen maar zenuwachtiger en gespannener als zich wat voordoet en kun je niet meer adequaat handelen.
Ik denk dat ik als ik het thuis opgelost had, ik naar de buurvrouw was gegaan om te zeggen dat ze zich met haar eigen zaken moet bemoeien. Zo word je alleen maar zenuwachtiger en gespannener als zich wat voordoet en kun je niet meer adequaat handelen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 4 juli 2009 om 00:37
Pff, en daar ben ik dus een schijterd in.
Had wel bedacht dat het veel constructiever was om te gaan zeggen dat ze niet met me moet discussieren als ik al bezig ben met de kinderen, maar dat dan nog doen ook..
Ik word er inderdaad wel gespannen van. Ontregeld. Vijftien minuten zomaar weg en mijn hele gezin valt stil en laat ons gewoon even ons eigen leven leven, dat is al pittig genoeg.
Had wel bedacht dat het veel constructiever was om te gaan zeggen dat ze niet met me moet discussieren als ik al bezig ben met de kinderen, maar dat dan nog doen ook..
Ik word er inderdaad wel gespannen van. Ontregeld. Vijftien minuten zomaar weg en mijn hele gezin valt stil en laat ons gewoon even ons eigen leven leven, dat is al pittig genoeg.
zaterdag 4 juli 2009 om 00:50
quote:rouke schreef op 28 juni 2009 @ 01:35:
"off-topic":
@mamalief: herken jij ook wat in HSP's? (wilde zoiets als dit, maar m'n moed & slaperigheid wisselen elkaar af hè, ik ben echt ver****t zegmaar.)
ff offtopic terug; ik las even terug hier en zag mijn naam staan.
ik heb veel gelezen over HSP door mijn middelste, herken wel dingen maar niet alles.
Ik lees veel en herken veel maar kan geen etiketje plakken op mij of mijn kinderen en dat wil ik ook niet.
Wij zijn wij met onze goede en minder goede kanten.
Als ik aan etiketjes plakken deed hadden we allevier een etiketje maar ik wil er niet aan.
"off-topic":
@mamalief: herken jij ook wat in HSP's? (wilde zoiets als dit, maar m'n moed & slaperigheid wisselen elkaar af hè, ik ben echt ver****t zegmaar.)
ff offtopic terug; ik las even terug hier en zag mijn naam staan.
ik heb veel gelezen over HSP door mijn middelste, herken wel dingen maar niet alles.
Ik lees veel en herken veel maar kan geen etiketje plakken op mij of mijn kinderen en dat wil ik ook niet.
Wij zijn wij met onze goede en minder goede kanten.
Als ik aan etiketjes plakken deed hadden we allevier een etiketje maar ik wil er niet aan.
zaterdag 4 juli 2009 om 09:46
quote:mamzelle schreef op 04 juli 2009 @ 00:37:
Pff, en daar ben ik dus een schijterd in.
Had wel bedacht dat het veel constructiever was om te gaan zeggen dat ze niet met me moet discussieren als ik al bezig ben met de kinderen, maar dat dan nog doen ook..
Ik word er inderdaad wel gespannen van. Ontregeld. Vijftien minuten zomaar weg en mijn hele gezin valt stil en laat ons gewoon even ons eigen leven leven, dat is al pittig genoeg.
Ik niet meer. Was het op een gegeven moment zo flauw dat mensen vanaf de zijlijn het beter denken te weten en zich ermee gaan bemoeien terwijl jij net bezig bent het gespuis weer in het gareel te krijgen. Er is niks 'slechter' te bedenken dan dat als oplossing. Vertel haar dat maar. Zij weet het zogenaamd beter, nou, dan had ze gewacht en niet haar 'bek' ertussen gegooid op zo'n ongelukkig gekozen moment. Een beetje zelfbeheersing had haar niet misstaan.
Als je het niet durft te zeggen, gooi je een briefje in de bus dat je dit niet op prijs stelt. Dat je best begrijpt dat het soms erg vervelend voor haar is maar dat jij het net zo vervelend vindt. Dat opvoeden en buren hebben nou eenmaal niet altijd van een leien dakje gaat. En dat het een zeer slecht idee is om ertussen te vallen als jij net aan het corrigeren bent. Zij ondermijnt jouw gezag.
De volgende keer dat ze het weer doet, negeer je haar, al schreeuwt ze nog zo hard. Dan voeg je de daad bij je woorden.
Pff, en daar ben ik dus een schijterd in.
Had wel bedacht dat het veel constructiever was om te gaan zeggen dat ze niet met me moet discussieren als ik al bezig ben met de kinderen, maar dat dan nog doen ook..
Ik word er inderdaad wel gespannen van. Ontregeld. Vijftien minuten zomaar weg en mijn hele gezin valt stil en laat ons gewoon even ons eigen leven leven, dat is al pittig genoeg.
Ik niet meer. Was het op een gegeven moment zo flauw dat mensen vanaf de zijlijn het beter denken te weten en zich ermee gaan bemoeien terwijl jij net bezig bent het gespuis weer in het gareel te krijgen. Er is niks 'slechter' te bedenken dan dat als oplossing. Vertel haar dat maar. Zij weet het zogenaamd beter, nou, dan had ze gewacht en niet haar 'bek' ertussen gegooid op zo'n ongelukkig gekozen moment. Een beetje zelfbeheersing had haar niet misstaan.
Als je het niet durft te zeggen, gooi je een briefje in de bus dat je dit niet op prijs stelt. Dat je best begrijpt dat het soms erg vervelend voor haar is maar dat jij het net zo vervelend vindt. Dat opvoeden en buren hebben nou eenmaal niet altijd van een leien dakje gaat. En dat het een zeer slecht idee is om ertussen te vallen als jij net aan het corrigeren bent. Zij ondermijnt jouw gezag.
De volgende keer dat ze het weer doet, negeer je haar, al schreeuwt ze nog zo hard. Dan voeg je de daad bij je woorden.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 4 juli 2009 om 14:35
Je moet eigenlijk niks hoor.
Maar ik denk wel dat het je een heel stuk zou oplichten en vrijer zou laten voelen als dat mens ophoudt zich ermee te bemoeien.
Ze kan ook op neutraler momenten het gesprek met je aangaan als ze zich zorgen maakt. Wat ze nou deed, was enkel en alleen vanuit haar eigen frustratie en geen zelfbeheersing aan de dag kunnen leggen. Daar heb jij en je gezin helemaal niks aan.
Maar ik denk wel dat het je een heel stuk zou oplichten en vrijer zou laten voelen als dat mens ophoudt zich ermee te bemoeien.
Ze kan ook op neutraler momenten het gesprek met je aangaan als ze zich zorgen maakt. Wat ze nou deed, was enkel en alleen vanuit haar eigen frustratie en geen zelfbeheersing aan de dag kunnen leggen. Daar heb jij en je gezin helemaal niks aan.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 4 juli 2009 om 23:46
Vandaag was Oudste poeslief. Hadden de kleintjes lekker de ruimte om eens te eigenwijzen. En als ik dan klaag dat het ook altijd wat is hier zegt Oudste steevast 'maar ik doe toch niets nu?'.
Verder naar het zwembad geweest en morgen staat er ook zo iets op het programma, dus verwacht dan ook geen stennis.
Verder naar het zwembad geweest en morgen staat er ook zo iets op het programma, dus verwacht dan ook geen stennis.
zondag 5 juli 2009 om 00:58
Herkenbaar. Zoon hier denkt ook altijd al snel dat als ik iets zeg hem wel zal bedoelen. Dus verduidelijk ik altijd vriendelijk bij voorbaat wat en hoe ik het exact bedoel. Mocht ik er even niet aan denken en hij zou met een dergelijke opmerking komen, zeg ik het daarna. Het vergt wel wat van je als ouder. Soms moet je erg op je tenen lopen. Aan de andere kant levert dit mij veel meer op dus ik hou de aanpak van de laatste jaren, die ik nog steeds verbeter, wel aan. Dochter is er namelijk nu ook en tussen die twee blijven dingen een issue. Je moet toch de vredebewaarder blijven. Soms voel ik me net een soort profeet die met zalvende stem sussende uitspraken doet en wijze levenslesjes predikt. Maar de politie agent. Mooi niet meer!
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 9 juli 2009 om 19:59
Over het algemeen was het de afgelopen dagen wel rustig. Schelden en slaan doet Oudste vrij weinig meer, Middelste is de enige die voor schelden nog al eens op de bank belandt.
Helaas is het nu weer klotezooi. De ... denkt dat hij alles hier even kan regelen. Ik heb al een paar dagen het gevoel dat ik geen confrontatie met hem wilde aangaan en dat is juist om wat er gebeurt als ik dit wel doe: 'nenenenenene' en 'jij moet je mond houden als ik mijn mond moet houden moet jij dat ook' en gekaffer naar de broertjes...
Poeslief of tergend. Lijkt wel alsof er geen middenweg is.
Morgen komt de hulpverleenster weer. Heb het nodig ook.
Helaas is het nu weer klotezooi. De ... denkt dat hij alles hier even kan regelen. Ik heb al een paar dagen het gevoel dat ik geen confrontatie met hem wilde aangaan en dat is juist om wat er gebeurt als ik dit wel doe: 'nenenenenene' en 'jij moet je mond houden als ik mijn mond moet houden moet jij dat ook' en gekaffer naar de broertjes...
Poeslief of tergend. Lijkt wel alsof er geen middenweg is.
Morgen komt de hulpverleenster weer. Heb het nodig ook.
vrijdag 10 juli 2009 om 22:25
Aandachtspunten deze week:
-Oudste niet lang alleen laten met Middelste zolang hij nog niet in staat is adequaat met conflicten om te gaan.
-Tot 3 tellen voordat Oudste met zachte dwang naar zijn strafplek wordt geleid zodat hij de keuze heeft om mee te werken.
-Avondritueel wat gezelliger maken en duidelijker zijn over wanneer kletstijd voorbij is.
-(deze is lastig): Vol vertrouwen beslissingen nemen en daar hebben ze het maar mee te doen. Eventueel onderhandelen daarover pas achteraf.
Voor Oudste zelf is nog niets in werking gezet, omdat er geen dossier van hem zou zijn. Dit wordt nu opgezocht (was er wel, maar gesloten).
-Oudste niet lang alleen laten met Middelste zolang hij nog niet in staat is adequaat met conflicten om te gaan.
-Tot 3 tellen voordat Oudste met zachte dwang naar zijn strafplek wordt geleid zodat hij de keuze heeft om mee te werken.
-Avondritueel wat gezelliger maken en duidelijker zijn over wanneer kletstijd voorbij is.
-(deze is lastig): Vol vertrouwen beslissingen nemen en daar hebben ze het maar mee te doen. Eventueel onderhandelen daarover pas achteraf.
Voor Oudste zelf is nog niets in werking gezet, omdat er geen dossier van hem zou zijn. Dit wordt nu opgezocht (was er wel, maar gesloten).
zaterdag 11 juli 2009 om 09:41
Een eenmaal gesloten dossier duurt wat langer om het weer 'geopend' te krijgen. In die zin dat het traject waarin je weer aan de beurt bent meer tijd vergt. Probeer het open te houden op een lage pit als je even geen hulp van ze nodig hebt. Heb ik ook een poos gehad voor zoon maar op een gegeven moment heb ik het toch laten sluiten. Het was niet meer nodig. Ik red het weer prima zelf.
Dossier voor dochter gaat binnenkort ook dicht.
Het lastige aandachtspunt:
Doe dan maar alsóf je er vol vertrouwen over bent naar de kids toe. Dan komt het standvastiger over als in 'zo doen we het, basta'. En ook al voelt het later als de verkeerde beslissing, niet op terug komen. Mits het gespuis een heel goed argument heeft, wil jij overwegen een compromis te sluiten.
De opmerkingen waar jij het over hebt, wederom herkenbaar.
Puur bedoeld om je uit de tent te lokken, je op stang te jagen zodat hij lekker ruzie met je kan maken. Niet op ingaan! Kiezen op elkaar. Vervloek en verwens hem maar in stilte.
Je kunt achteraf, als de gemoederen bedaard zijn, altijd nog terug komen op je gevoel bij de opmerkingen die hij maakt.
Zoiets als: Ik snap best dat je kwaad was en daarom die dingen zei maar voor mij voelt dat gemeen.
In het geval van dat hij zegt dat jij van hem je mond moet houden omdat hij het ook moet. Nou nee, jij staat boven hem omdat jij het gezag hebt. Dat mag hij niet leuk vinden, daar mag hij van balen maar jij maakt zelf uit wanneer en wat je zegt.
Dossier voor dochter gaat binnenkort ook dicht.
Het lastige aandachtspunt:
Doe dan maar alsóf je er vol vertrouwen over bent naar de kids toe. Dan komt het standvastiger over als in 'zo doen we het, basta'. En ook al voelt het later als de verkeerde beslissing, niet op terug komen. Mits het gespuis een heel goed argument heeft, wil jij overwegen een compromis te sluiten.
De opmerkingen waar jij het over hebt, wederom herkenbaar.
Puur bedoeld om je uit de tent te lokken, je op stang te jagen zodat hij lekker ruzie met je kan maken. Niet op ingaan! Kiezen op elkaar. Vervloek en verwens hem maar in stilte.
Je kunt achteraf, als de gemoederen bedaard zijn, altijd nog terug komen op je gevoel bij de opmerkingen die hij maakt.
Zoiets als: Ik snap best dat je kwaad was en daarom die dingen zei maar voor mij voelt dat gemeen.
In het geval van dat hij zegt dat jij van hem je mond moet houden omdat hij het ook moet. Nou nee, jij staat boven hem omdat jij het gezag hebt. Dat mag hij niet leuk vinden, daar mag hij van balen maar jij maakt zelf uit wanneer en wat je zegt.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 11 juli 2009 om 17:28
Er was indertijd, zomer 2008 of zo, een intake gesprek met een fors aantal vragenlijsten, en daar kwam geen kinderpsychiatrisch gedoe aan te pas. Oudste was toen wel lastig, maar niet zo onaangepast dat het aan iets anders te wijten leek dan aan mijn gebrek aan opvoedingsvaardigheden. Nou ja, daar kwam het zo'n beetje op neer. Oudste in Kopp groep geplaatst, moeder naar Jeugdzorg verwezen, en klap, dossier dicht.
Nou, dat kan nu dus wel weer open.
Gezellige dag, ingredienten: Oudste en vier jongere kinderen. Hartstikke leuk zolang Oudste de dienst kon uitmaken, de frustratie spatte van zijn smoeltje af toen de kleintjes hem overruleden.
Nee, hij wou niet wachten tot ze weg zouden gaan van die plek, en nee, hij wilde niet met mij mee om even uit de situatie te stappen, resultaat dat ik aan hem sjorde en hij zich venijnig verweerde, en er een andere moeder tussen in moest komen om ons uit elkaar te plukken. Wat nog steeds geen oplossing was, want hij nog steeds boos, bozer zelfs, en weer terug naar de plaats van actie. Ik was al zo leeg van het gevecht dat ik het op dat moment ook niet meer goed heb afgehandeld.
Eenmaal thuis kan ik hem suf straffen maar een oplossing voor dit soort verzet is er nog steeds niet. Wil hij ook niet over meedenken, moet ik zelf maar verzinnen.
Ik weet het ook even niet. Had ik bij hem moeten blijven staan (een soort freeze) totdat hij met me mee zou komen? Wat als ik van hem verwacht dat hij iets doet en hij doet het niet?
En wat nu? Hoe ga ik nu met hem verder terwijl ik het liefst niets meer zeg dan proberen te praten over deze ellende en zoeken naar oplossingen, iets wat hij juist niet wil.
Nou, dat kan nu dus wel weer open.
Gezellige dag, ingredienten: Oudste en vier jongere kinderen. Hartstikke leuk zolang Oudste de dienst kon uitmaken, de frustratie spatte van zijn smoeltje af toen de kleintjes hem overruleden.
Nee, hij wou niet wachten tot ze weg zouden gaan van die plek, en nee, hij wilde niet met mij mee om even uit de situatie te stappen, resultaat dat ik aan hem sjorde en hij zich venijnig verweerde, en er een andere moeder tussen in moest komen om ons uit elkaar te plukken. Wat nog steeds geen oplossing was, want hij nog steeds boos, bozer zelfs, en weer terug naar de plaats van actie. Ik was al zo leeg van het gevecht dat ik het op dat moment ook niet meer goed heb afgehandeld.
Eenmaal thuis kan ik hem suf straffen maar een oplossing voor dit soort verzet is er nog steeds niet. Wil hij ook niet over meedenken, moet ik zelf maar verzinnen.
Ik weet het ook even niet. Had ik bij hem moeten blijven staan (een soort freeze) totdat hij met me mee zou komen? Wat als ik van hem verwacht dat hij iets doet en hij doet het niet?
En wat nu? Hoe ga ik nu met hem verder terwijl ik het liefst niets meer zeg dan proberen te praten over deze ellende en zoeken naar oplossingen, iets wat hij juist niet wil.
zondag 12 juli 2009 om 01:10
Neem de volgende keer de kleintjes mee uit de situatie en laat hem achter. Ben je meteen van het probleem af dat hij niet mee wil. Nou, dan blijft hij daar maar en zoekt hij het lekker zelf even uit.
Soms ben je even uitgepraat dus dan praat je niet meer, dan laat je hem even voelen dat je het met hem hebt gehad door geen aandacht meer aan hem te schenken.
Soms ben je even uitgepraat dus dan praat je niet meer, dan laat je hem even voelen dat je het met hem hebt gehad door geen aandacht meer aan hem te schenken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 12 juli 2009 om 14:50
Wat wint hij dan? Hij kan niet meer de baas spelen over de kleintjes want die zijn er dan niet. Hij kan uit zijn dak gaan maar het gewenste publiek is er niet. Jij gaat niet met hem de strijd aan dus kan hij niet even lekker woordelijk en lichtelijk lijfelijk met jou 'matten'. Volgens mij verliest hij meer dan hij wint. Dat zal hij snel genoeg gaan beseffen.
Dat lachen, was dat hardop? Misschien had hij het idee dat hij uitgelachen werd.
Dat lachen, was dat hardop? Misschien had hij het idee dat hij uitgelachen werd.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 12 juli 2009 om 19:45
Er was zoveel afstand tussen vriendin en zoon dat de laatste echt niet door had dat de eerste het wel vermakelijk vond. Dertig meter of zo.
Ik denk dat hij wint dat iedereen voor hem opzij gaat. Is een trigger uit mijn verleden, als ik ex met rust liet/ uit de weg ging was er niks aan de hand.
Realiteit is dat er in de omgeving van zoon ook wel eens dingen gebeuren die hij niet wil. En daar zeker zijn broertjes of close vriendjes in betrokken zijn. Moeten dan altijd die broertjes of vriendjes maar opzij omdat hij zo makkelijk gefrustreerd raakt?
Ik ben juist bang dat hij niet gaat beseffen dat hij niet alleen op de wereld is als iedereen voor hem opzij gaat om trammelant te voorkomen.
In dit geval zou hij met het vertrek van de kleintjes ook zijn ding hebben kunnen gaan doen. Iets wat hij juist wilde (en zij niet).
Ik denk dat hij wint dat iedereen voor hem opzij gaat. Is een trigger uit mijn verleden, als ik ex met rust liet/ uit de weg ging was er niks aan de hand.
Realiteit is dat er in de omgeving van zoon ook wel eens dingen gebeuren die hij niet wil. En daar zeker zijn broertjes of close vriendjes in betrokken zijn. Moeten dan altijd die broertjes of vriendjes maar opzij omdat hij zo makkelijk gefrustreerd raakt?
Ik ben juist bang dat hij niet gaat beseffen dat hij niet alleen op de wereld is als iedereen voor hem opzij gaat om trammelant te voorkomen.
In dit geval zou hij met het vertrek van de kleintjes ook zijn ding hebben kunnen gaan doen. Iets wat hij juist wilde (en zij niet).
zondag 12 juli 2009 om 23:11
Als jij denkt dat mijn tips niet werken, ben je natuurlijk niet 'verplicht' ze uit te proberen.
Bij mijn zoon werkten zulke dingen wel. En op de vorige school van mijn zoon deden ze het ook zo. Dat is geen garantie dat het altijd werkt.
Natuurlijk wil jij en ik ook dat onze kinderen mee kunnen draaien in de maatschappij dus probeer je iets waarvan je denkt dat hij het dan leert, zodat hij niet later alsnog het deksel op de neus krijgt omdat het dan echt niet wordt geaccepteerd.
Het probleem is dat hij nu elke keer de sfeer verziekt en de zaken er niet beter op worden. Hij leert nu in elk geval dat hij alle aandacht krijgt als hij vervelend doet. Negatieve aandacht is ook aandacht en onbewust ben je dan ook bezig met hem en moet op dat moment ook iedereen even opzij omdat jij met hem aan de gang moet. Hij wil op dat moment iets gedaan hebben. Dat gaat toch niet door dan als jij de andere kinderen meeneemt naar elders en jij geen aandacht meer aan hem besteed als op redelijke wijze oplossen niet werkt?
Of wil hij dan op een gegeven moment alleen spelen of zo?
In dat geval zie ik het punt niet. Dan doet hij dat toch lekker.
Misschien snap ik de situatie niet goed.
Bij mijn zoon werkten zulke dingen wel. En op de vorige school van mijn zoon deden ze het ook zo. Dat is geen garantie dat het altijd werkt.
Natuurlijk wil jij en ik ook dat onze kinderen mee kunnen draaien in de maatschappij dus probeer je iets waarvan je denkt dat hij het dan leert, zodat hij niet later alsnog het deksel op de neus krijgt omdat het dan echt niet wordt geaccepteerd.
Het probleem is dat hij nu elke keer de sfeer verziekt en de zaken er niet beter op worden. Hij leert nu in elk geval dat hij alle aandacht krijgt als hij vervelend doet. Negatieve aandacht is ook aandacht en onbewust ben je dan ook bezig met hem en moet op dat moment ook iedereen even opzij omdat jij met hem aan de gang moet. Hij wil op dat moment iets gedaan hebben. Dat gaat toch niet door dan als jij de andere kinderen meeneemt naar elders en jij geen aandacht meer aan hem besteed als op redelijke wijze oplossen niet werkt?
Of wil hij dan op een gegeven moment alleen spelen of zo?
In dat geval zie ik het punt niet. Dan doet hij dat toch lekker.
Misschien snap ik de situatie niet goed.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 12 juli 2009 om 23:54
Even de situatie uitleggen dan.
De kleintjes waren 'ver springen' aan het spelen op een pingpongtafel. Oudste kwam naar me toe en zei dat hij samen met een andere jongen eerst was en een bal naar elkaar overspeelden op die tafel.
Hij wilde dus dat die kleintjes weg zouden gaan. Het jongetje waarmee hij aan het spelen was was al weggelopen..
Eerder had Oudste nog de aandacht van alle kleintjes met een spelletje waarin hij codes afsprak en zij die moesten opvolgen. De kleintjes zullen dit op een gegeven moment zat zijn geraakt. Wat er is gebeurd tussen dat spelletje en dat gedoe rond de pingpongtafel weet ik niet: ze waren op een grote speeltuin.
De kleintjes waren dus zijn twee broertjes en twee vriendjes. En dat andere jongetje met de bal was een onbekende.
Ik ga by the way slapen nu, morgen weer vroeg dag.
De kleintjes waren 'ver springen' aan het spelen op een pingpongtafel. Oudste kwam naar me toe en zei dat hij samen met een andere jongen eerst was en een bal naar elkaar overspeelden op die tafel.
Hij wilde dus dat die kleintjes weg zouden gaan. Het jongetje waarmee hij aan het spelen was was al weggelopen..
Eerder had Oudste nog de aandacht van alle kleintjes met een spelletje waarin hij codes afsprak en zij die moesten opvolgen. De kleintjes zullen dit op een gegeven moment zat zijn geraakt. Wat er is gebeurd tussen dat spelletje en dat gedoe rond de pingpongtafel weet ik niet: ze waren op een grote speeltuin.
De kleintjes waren dus zijn twee broertjes en twee vriendjes. En dat andere jongetje met de bal was een onbekende.
Ik ga by the way slapen nu, morgen weer vroeg dag.
maandag 13 juli 2009 om 10:01
Oké, zo zou ik gereageerd hebben:
Allereerst zou ik voor hem erkend hebben dat het vervelend is als je spel wordt verstoord en dat je snapt dat hem dat irriteert.
Daarna zou ik gezegd hebben dat zijn vriendje al weg is en dat hij daarom nu toch niet met de bal daar verder kan spelen.
Dat de kleintjes dus eerst hun spel even mogen afmaken. Bijvoorbeeld nog een minuutje of tien.
Dat jij daarna met hem nog even aan die pingpongtafel met de bal gaat spelen.
Allereerst zou ik voor hem erkend hebben dat het vervelend is als je spel wordt verstoord en dat je snapt dat hem dat irriteert.
Daarna zou ik gezegd hebben dat zijn vriendje al weg is en dat hij daarom nu toch niet met de bal daar verder kan spelen.
Dat de kleintjes dus eerst hun spel even mogen afmaken. Bijvoorbeeld nog een minuutje of tien.
Dat jij daarna met hem nog even aan die pingpongtafel met de bal gaat spelen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 13 juli 2009 om 10:14
Ik heb wel ingredienten van je tekst gebruikt, maar waarschijnlijk te weinig nadruk op de erkenning en het alternatief als hij de jongens met rust laat.
Moet ook nog heel hard leren dat dingen soms wat minder snel opgelost worden dan ik zelf graag zou willen. Met geduld (veeeeel) zou ik bij Oudste best een hoop kunnen bereiken.
Bedankt voor je idee over hoe jij dit zou oplossen..
Moet ook nog heel hard leren dat dingen soms wat minder snel opgelost worden dan ik zelf graag zou willen. Met geduld (veeeeel) zou ik bij Oudste best een hoop kunnen bereiken.
Bedankt voor je idee over hoe jij dit zou oplossen..
