
Perfecte vriend, een storend minpunt

zaterdag 4 juli 2009 om 11:27
Hey allemaal!
Zoals de titel al zegt, ik ben helemaal blij met mijn vriend, maar hij heeft één ding waar ik me ongelofelijk aan stoor: hij is zo ongelofelijk lui en onambitieus.
Als ik hier iets over zeg, zegt hij; dat wist je al toen je iets met me begon, zo ben ik nu eenmaal en dat heb je altijd geweten.
Dat klopt inderdaad, maar toen we iets kregen waren we nog jong en onbezonnen, zoals dat heet.
Nu zijn we een paar jaar verder, en denk ik toch wat serieuzer na over de toekomst. Zo willen we allebei dolgraag reizen. Ik heb hier geld genoeg voor, hij niet. En hij werkt er ook niet voor. 'Komt allemaal wel', zegt hij dan. Hij heeft zelfs nog een grote schuld bij me staan van onze vorige grote reis. Daar doet hij ook niets aan, komt ook wel..
En zo heeft hij ook geen geld om bijv eens een weekendje te weg te gaan, terwijl we dat allebei graag zouden willen. Kortom: hij wíl wel vanalles, maar hij dóet er niets voor.
Als ik trouwens niet op zijn uitgaven zou letten, zat hij in no time weer in de schulden (wat ik toendertijd voor hem heb opgelost)
De aanleiding dat ik me op dit moment zo zit te ergeren: We hadden afgesproken vandaag naar de stad te gaan, om 13:00. Het is nu 11 uur geweest en ik had hem eigenlijk al wakker moeten maken, hij heeft namelijk minstens 2 uur nodig om wakker te worden en zich klaar te maken. Komt niet bij hem op om zn wekker te zetten, ik 'moet' er maar aan denken. (En nee dat MOET niet, maar als ik het niet doe heb ik daar, in dit geval, ook mezelf mee)
Zo gaat dat ook als hij 's morgens naar college moet. Als ik hem 's morgens niet wakker maak, dan verslaapt hij zich. En ja, het is een kleine moeite, maar hij is verdomme toch volwassen en kan hier toch wel zelf verantwoordelijk zijn?
Eigenlijk is het zo, dat als ik hem niet wakker maak, hij rustig tot 14:00 uur slaapt, en dan rond 16:00u klaar is om aan de dag te beginnen.
Als ik dit alles zo nalees, komt het allemaal nogal zeurderig over, maar ik begin me toch steeds meer aan hem te storen. Soms overweeg ik zelfs bij hem weg te gaan, omdat ik het idee heb dat er toch niks van hem terrecht komt (wat ik dan weer heel erg vind om te denken) Hij hoeft niet persé keihard te werken en ongelofelijk goed te verdienen, maar het zou fijn zijn als hij iig íets van zn leven zou maken.
Maar zoals ik het nu voor me zie, ben ik straks degene die voor het (grootste deel) voor het inkomen zorgt en voor het huishouden, terwijl hij minimale bijdrage levert en verder niets anders doet dan slapen, gamen en biertjes drinken.
Zo, dat moest ik even kwijt. Dan ga ik hem nu maar eens wakker maken...
Aanvulling: De titel is nogal ongelukkig gekozen, ik wou een korte titel die de lading een beetje dekte. Had beter 'Dol op vriend maar....' ofzoiets kunnen zijn.
Zo, nu hoeven jullie niet meer te vallen over dat woordje 'perfect', ik weet zelf ook wel dat hij dat niet is
Zoals de titel al zegt, ik ben helemaal blij met mijn vriend, maar hij heeft één ding waar ik me ongelofelijk aan stoor: hij is zo ongelofelijk lui en onambitieus.
Als ik hier iets over zeg, zegt hij; dat wist je al toen je iets met me begon, zo ben ik nu eenmaal en dat heb je altijd geweten.
Dat klopt inderdaad, maar toen we iets kregen waren we nog jong en onbezonnen, zoals dat heet.
Nu zijn we een paar jaar verder, en denk ik toch wat serieuzer na over de toekomst. Zo willen we allebei dolgraag reizen. Ik heb hier geld genoeg voor, hij niet. En hij werkt er ook niet voor. 'Komt allemaal wel', zegt hij dan. Hij heeft zelfs nog een grote schuld bij me staan van onze vorige grote reis. Daar doet hij ook niets aan, komt ook wel..
En zo heeft hij ook geen geld om bijv eens een weekendje te weg te gaan, terwijl we dat allebei graag zouden willen. Kortom: hij wíl wel vanalles, maar hij dóet er niets voor.
Als ik trouwens niet op zijn uitgaven zou letten, zat hij in no time weer in de schulden (wat ik toendertijd voor hem heb opgelost)
De aanleiding dat ik me op dit moment zo zit te ergeren: We hadden afgesproken vandaag naar de stad te gaan, om 13:00. Het is nu 11 uur geweest en ik had hem eigenlijk al wakker moeten maken, hij heeft namelijk minstens 2 uur nodig om wakker te worden en zich klaar te maken. Komt niet bij hem op om zn wekker te zetten, ik 'moet' er maar aan denken. (En nee dat MOET niet, maar als ik het niet doe heb ik daar, in dit geval, ook mezelf mee)
Zo gaat dat ook als hij 's morgens naar college moet. Als ik hem 's morgens niet wakker maak, dan verslaapt hij zich. En ja, het is een kleine moeite, maar hij is verdomme toch volwassen en kan hier toch wel zelf verantwoordelijk zijn?
Eigenlijk is het zo, dat als ik hem niet wakker maak, hij rustig tot 14:00 uur slaapt, en dan rond 16:00u klaar is om aan de dag te beginnen.
Als ik dit alles zo nalees, komt het allemaal nogal zeurderig over, maar ik begin me toch steeds meer aan hem te storen. Soms overweeg ik zelfs bij hem weg te gaan, omdat ik het idee heb dat er toch niks van hem terrecht komt (wat ik dan weer heel erg vind om te denken) Hij hoeft niet persé keihard te werken en ongelofelijk goed te verdienen, maar het zou fijn zijn als hij iig íets van zn leven zou maken.
Maar zoals ik het nu voor me zie, ben ik straks degene die voor het (grootste deel) voor het inkomen zorgt en voor het huishouden, terwijl hij minimale bijdrage levert en verder niets anders doet dan slapen, gamen en biertjes drinken.
Zo, dat moest ik even kwijt. Dan ga ik hem nu maar eens wakker maken...
Aanvulling: De titel is nogal ongelukkig gekozen, ik wou een korte titel die de lading een beetje dekte. Had beter 'Dol op vriend maar....' ofzoiets kunnen zijn.
Zo, nu hoeven jullie niet meer te vallen over dat woordje 'perfect', ik weet zelf ook wel dat hij dat niet is
zaterdag 4 juli 2009 om 11:29
Ik snap wel dat je je stoort. Komt op mij ook niet bepaald volwassen over.
Punt is wel dat je het hem ook erg gemakkelijk maakt door zijn moeder te spelen. Je maakt hem wakker, lost zijn problemen op, etc. Zou daar eerst maar eens mee stoppen. Dan blijkt hij misschien nóg minder leuk dan je vond...
Punt is wel dat je het hem ook erg gemakkelijk maakt door zijn moeder te spelen. Je maakt hem wakker, lost zijn problemen op, etc. Zou daar eerst maar eens mee stoppen. Dan blijkt hij misschien nóg minder leuk dan je vond...
Peas on earth!
zaterdag 4 juli 2009 om 11:31
quote:Loreyi schreef op 04 juli 2009 @ 11:27:
Hey allemaal!
Zoals de titel al zegt, ik ben helemaal blij met mijn vriend, maar hij heeft één ding waar ik me ongelofelijk aan stoor: hij is zo ongelofelijk lui en onambitieus.
Als ik hier iets over zeg, zegt hij; dat wist je al toen je iets met me begon, zo ben ik nu eenmaal en dat heb je altijd geweten.
Dat klopt inderdaad, maar toen we iets kregen waren we nog jong en onbezonnen, zoals dat heet.
Nu zijn we een paar jaar verder, en denk ik toch wat serieuzer na over de toekomst. Zo willen we allebei dolgraag reizen. Ik heb hier geld genoeg voor, hij niet. En hij werkt er ook niet voor. 'Komt allemaal wel', zegt hij dan. Hij heeft zelfs nog een grote schuld bij me staan van onze vorige grote reis. Daar doet hij ook niets aan, komt ook wel..
En zo heeft hij ook geen geld om bijv eens een weekendje te weg te gaan, terwijl we dat allebei graag zouden willen. Kortom: hij wíl wel vanalles, maar hij dóet er niets voor.
Als ik trouwens niet op zijn uitgaven zou letten, zat hij in no time weer in de schulden (wat ik toendertijd voor hem heb opgelost)
De aanleiding dat ik me op dit moment zo zit te ergeren: We hadden afgesproken vandaag naar de stad te gaan, om 13:00. Het is nu 11 uur geweest en ik had hem eigenlijk al wakker moeten maken, hij heeft namelijk minstens 2 uur nodig om wakker te worden en zich klaar te maken. Komt niet bij hem op om zn wekker te zetten, ik 'moet' er maar aan denken. (En nee dat MOET niet, maar als ik het niet doe heb ik daar, in dit geval, ook mezelf mee)
Zo gaat dat ook als hij 's morgens naar college moet. Als ik hem 's morgens niet wakker maak, dan verslaapt hij zich. En ja, het is een kleine moeite, maar hij is verdomme toch volwassen en kan hier toch wel zelf verantwoordelijk zijn?
Eigenlijk is het zo, dat als ik hem niet wakker maak, hij rustig tot 14:00 uur slaapt, en dan rond 16:00u klaar is om aan de dag te beginnen.
Als ik dit alles zo nalees, komt het allemaal nogal zeurderig over, maar ik begin me toch steeds meer aan hem te storen. Soms overweeg ik zelfs bij hem weg te gaan, omdat ik het idee heb dat er toch niks van hem terrecht komt (wat ik dan weer heel erg vind om te denken) Hij hoeft niet persé keihard te werken en ongelofelijk goed te verdienen, maar het zou fijn zijn als hij iig íets van zn leven zou maken.
Maar zoals ik het nu voor me zie, ben ik straks degene die voor het (grootste deel) voor het inkomen zorgt en voor het huishouden, terwijl hij minimale bijdrage levert en verder niets anders doet dan slapen, gamen en biertjes drinken.
Zo, dat moest ik even kwijt. Dan ga ik hem nu maar eens wakker maken...Vergeet je niet hem vandaag extra te laten drinken? Met dat warme weer raken kinderen zó uitgedroogd!
Hey allemaal!
Zoals de titel al zegt, ik ben helemaal blij met mijn vriend, maar hij heeft één ding waar ik me ongelofelijk aan stoor: hij is zo ongelofelijk lui en onambitieus.
Als ik hier iets over zeg, zegt hij; dat wist je al toen je iets met me begon, zo ben ik nu eenmaal en dat heb je altijd geweten.
Dat klopt inderdaad, maar toen we iets kregen waren we nog jong en onbezonnen, zoals dat heet.
Nu zijn we een paar jaar verder, en denk ik toch wat serieuzer na over de toekomst. Zo willen we allebei dolgraag reizen. Ik heb hier geld genoeg voor, hij niet. En hij werkt er ook niet voor. 'Komt allemaal wel', zegt hij dan. Hij heeft zelfs nog een grote schuld bij me staan van onze vorige grote reis. Daar doet hij ook niets aan, komt ook wel..
En zo heeft hij ook geen geld om bijv eens een weekendje te weg te gaan, terwijl we dat allebei graag zouden willen. Kortom: hij wíl wel vanalles, maar hij dóet er niets voor.
Als ik trouwens niet op zijn uitgaven zou letten, zat hij in no time weer in de schulden (wat ik toendertijd voor hem heb opgelost)
De aanleiding dat ik me op dit moment zo zit te ergeren: We hadden afgesproken vandaag naar de stad te gaan, om 13:00. Het is nu 11 uur geweest en ik had hem eigenlijk al wakker moeten maken, hij heeft namelijk minstens 2 uur nodig om wakker te worden en zich klaar te maken. Komt niet bij hem op om zn wekker te zetten, ik 'moet' er maar aan denken. (En nee dat MOET niet, maar als ik het niet doe heb ik daar, in dit geval, ook mezelf mee)
Zo gaat dat ook als hij 's morgens naar college moet. Als ik hem 's morgens niet wakker maak, dan verslaapt hij zich. En ja, het is een kleine moeite, maar hij is verdomme toch volwassen en kan hier toch wel zelf verantwoordelijk zijn?
Eigenlijk is het zo, dat als ik hem niet wakker maak, hij rustig tot 14:00 uur slaapt, en dan rond 16:00u klaar is om aan de dag te beginnen.
Als ik dit alles zo nalees, komt het allemaal nogal zeurderig over, maar ik begin me toch steeds meer aan hem te storen. Soms overweeg ik zelfs bij hem weg te gaan, omdat ik het idee heb dat er toch niks van hem terrecht komt (wat ik dan weer heel erg vind om te denken) Hij hoeft niet persé keihard te werken en ongelofelijk goed te verdienen, maar het zou fijn zijn als hij iig íets van zn leven zou maken.
Maar zoals ik het nu voor me zie, ben ik straks degene die voor het (grootste deel) voor het inkomen zorgt en voor het huishouden, terwijl hij minimale bijdrage levert en verder niets anders doet dan slapen, gamen en biertjes drinken.
Zo, dat moest ik even kwijt. Dan ga ik hem nu maar eens wakker maken...Vergeet je niet hem vandaag extra te laten drinken? Met dat warme weer raken kinderen zó uitgedroogd!
zaterdag 4 juli 2009 om 11:38
Hij klinkt helemaal niet perfect. Hij is dus lui, onverantwoordelijk, maakt schulden, laat zich bemoederen door zn vriendin en vindt het allemaal wel prima zo.
Ik zou eens heel snel stoppen met zijn moeder te spelen, en hem zijn eigen zaken laten opknappen. Dan komt hij maar te laat bij zn college's aan.
Ik zou eens heel snel stoppen met zijn moeder te spelen, en hem zijn eigen zaken laten opknappen. Dan komt hij maar te laat bij zn college's aan.
zaterdag 4 juli 2009 om 11:38
Laat hem maar eens flink zijn neus stoten!!! Ik zou even niet op hem rekenen als het gaat om afspraken, dan heb je jezelf er ook niet mee.. En laat hem dan maar eens even aan zijn lot over. Dan merkt hij vanzelf dat alles niet 'zomaar' opgelost wordt! Ik zou niet met zo'n persoon kunnen samenleven, ik snap dat je hier moe van wordt. Je bent zijn partner, dan hoor je samen op een lijn te zitten, in dit geval ben je net zijn moeder!
Ik regel ook wel wat dingetjes voor mijn vriend,maar andersom ook. Als ik iets niet snap of als er iets geregeld moet worden schekel ik regelmatig zijn hulp in, maar we doen het WEL samen!
Ik regel ook wel wat dingetjes voor mijn vriend,maar andersom ook. Als ik iets niet snap of als er iets geregeld moet worden schekel ik regelmatig zijn hulp in, maar we doen het WEL samen!

zaterdag 4 juli 2009 om 11:42
quote:Loreyi schreef op 04 juli 2009 @ 11:27:
Hey allemaal!
Maar zoals ik het nu voor me zie, ben ik straks degene die voor het (grootste deel) voor het inkomen zorgt en voor het huishouden, terwijl hij minimale bijdrage levert en verder niets anders doet dan slapen, gamen en biertjes drinken.Wat is er eigenlijk zo 'perfect' aan die 'perfecte' vriend van jou? Ik zie het gewoon echt helemaal niet....
Hey allemaal!
Maar zoals ik het nu voor me zie, ben ik straks degene die voor het (grootste deel) voor het inkomen zorgt en voor het huishouden, terwijl hij minimale bijdrage levert en verder niets anders doet dan slapen, gamen en biertjes drinken.Wat is er eigenlijk zo 'perfect' aan die 'perfecte' vriend van jou? Ik zie het gewoon echt helemaal niet....

zaterdag 4 juli 2009 om 11:43
Oei, ik schrik een beetje van de reacties! Hij is echt geen loser hoor. Hoewel ik hem wel 'moet' wakker maken voor de colleges, doet hij verder wel echt zijn best om zn studie te halen.
Begrijp wel dat op het moment dat ik dit topic openende, ik me ongelofelijk zat te ergeren en dus alle slechte voorbeelden van de afgelopen jaren noemde. Ik kan ook een hele hoop goede voorbeelden noemen
Ik heb wel besloten hem komend schooljaar iig niet meer wakker te maken. Met geldzaken ligt dat anders. Ik kan de huur niet in mn eentje betalen dus ik heb ook mezelf ermee als hij niet kan betalen. Misschien moeten we weer apart gaan wonen..
@HanZie, nee dat wil ik zelf niet, ik heb nooit kinderen gewild
Begrijp wel dat op het moment dat ik dit topic openende, ik me ongelofelijk zat te ergeren en dus alle slechte voorbeelden van de afgelopen jaren noemde. Ik kan ook een hele hoop goede voorbeelden noemen
Ik heb wel besloten hem komend schooljaar iig niet meer wakker te maken. Met geldzaken ligt dat anders. Ik kan de huur niet in mn eentje betalen dus ik heb ook mezelf ermee als hij niet kan betalen. Misschien moeten we weer apart gaan wonen..
@HanZie, nee dat wil ik zelf niet, ik heb nooit kinderen gewild

zaterdag 4 juli 2009 om 11:47
Lijkt me zeker goed om eens wat minder dingen voor hem te regelen. Laat hem zn eigen zaken maar eens opknappen. Daar heb je zelf ook profijt van dadelijk.
Verder eens met hem bespreken hoe hij zn huur wil betalen. (als hij niet wil werken en zn geld eruit smijt)
Misschien is het dan anders beter om idd weer apart te gaan wonen.
Verder eens met hem bespreken hoe hij zn huur wil betalen. (als hij niet wil werken en zn geld eruit smijt)
Misschien is het dan anders beter om idd weer apart te gaan wonen.
zaterdag 4 juli 2009 om 11:47
Ik snap eerlijk gezegd aan de hand van wat je over hem schrijft ook niet wat er nou zo perfect aan hem is.
Hij lijkt mij eerder alles behalve perfect.
Verder eens met de rest hou eens op om steeds weer zijn problemen voor hem op te lossen want zo leert hij het nooit.
hij zal ook niet zijn best gaan doen want jij doet alles immers wel voor hem.
Laat hem maar een paar keer flink op zijn bek gaan..!!!
Hij lijkt mij eerder alles behalve perfect.
Verder eens met de rest hou eens op om steeds weer zijn problemen voor hem op te lossen want zo leert hij het nooit.
hij zal ook niet zijn best gaan doen want jij doet alles immers wel voor hem.
Laat hem maar een paar keer flink op zijn bek gaan..!!!
zaterdag 4 juli 2009 om 11:48
Per direct stoppen met de zaakjes voor hem te regelen. Laat hem het lekker zelf uitzoeken zeg! Dus komt hij zijn bed niet uit; ga je toch lekker alleen of met een vriendin naar de stad. Zet hij de wekker niet; komt hij maar te laat of niet op college. En ook stoppen met zijn financiele zooi op te ruimen. Zolang jij alles voor hem doet, heeft hij geen enkele noodzaak om te veranderen. Laat hem maar op zijn bek gaan en op de blaren zitten.
Verder eens met Wuiles, dit klinkt als een bijzonder ongelijke relatie waarin jij de rol van moeder en hij de rol van onverantwoordelijke puber vervult. Als er niets verandert kun je je voorbereiden op een leven lang trekken aan een dood paard.
Verder eens met Wuiles, dit klinkt als een bijzonder ongelijke relatie waarin jij de rol van moeder en hij de rol van onverantwoordelijke puber vervult. Als er niets verandert kun je je voorbereiden op een leven lang trekken aan een dood paard.
The time is now
zaterdag 4 juli 2009 om 11:49
Loreyi, hij is echt geen loser, hoor? Nou, schiet mij maar lek, maar een vent die niet zijn eigen boontjes kan doppen maar "wel echt zijn best doet om zijn colleges te halen" en verder zit te gamen, te zuipen en te slapen en zijn financiën niet op orde heeft als jij je er niet mee bemoeit is in mijn ogen toch wel een loser.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
zaterdag 4 juli 2009 om 11:49
quote:Loreyi schreef op 04 juli 2009 @ 11:43:
Oei, ik schrik een beetje van de reacties! Hij is echt geen loser hoor. Hoewel ik hem wel 'moet' wakker maken voor de colleges, doet hij verder wel echt zijn best om zn studie te halen.
Begrijp wel dat op het moment dat ik dit topic openende, ik me ongelofelijk zat te ergeren en dus alle slechte voorbeelden van de afgelopen jaren noemde. Ik kan ook een hele hoop goede voorbeelden noemen
Ik heb wel besloten hem komend schooljaar iig niet meer wakker te maken. Met geldzaken ligt dat anders. Ik kan de huur niet in mn eentje betalen dus ik heb ook mezelf ermee als hij niet kan betalen. Misschien moeten we weer apart gaan wonen..
@HanZie, nee dat wil ik zelf niet, ik heb nooit kinderen gewild Je wilt geen kinderen en daarom heb je maar een groot kind genomen?
Oei, ik schrik een beetje van de reacties! Hij is echt geen loser hoor. Hoewel ik hem wel 'moet' wakker maken voor de colleges, doet hij verder wel echt zijn best om zn studie te halen.
Begrijp wel dat op het moment dat ik dit topic openende, ik me ongelofelijk zat te ergeren en dus alle slechte voorbeelden van de afgelopen jaren noemde. Ik kan ook een hele hoop goede voorbeelden noemen
Ik heb wel besloten hem komend schooljaar iig niet meer wakker te maken. Met geldzaken ligt dat anders. Ik kan de huur niet in mn eentje betalen dus ik heb ook mezelf ermee als hij niet kan betalen. Misschien moeten we weer apart gaan wonen..
@HanZie, nee dat wil ik zelf niet, ik heb nooit kinderen gewild Je wilt geen kinderen en daarom heb je maar een groot kind genomen?
zaterdag 4 juli 2009 om 11:49
zaterdag 4 juli 2009 om 11:51
Ik zou inderdaad er eerst mee stoppen om hem steeds uit de brand te helpen. Hij gaat zich waarschijnlijk voor een deel ook gedragen naar de verwachtingen die hij van je heeft.
- Waarom m'n wekker zetten als mijn vriendin me toch wel wakker maakt?
- Waarom geld sparen als ik het geld ook van iemand anders kan 'lenen'?
En doordat je dit doet wordt hij daarin bevestigd en gaat er dus mee door.
Dus ik zou hem niet wakker maken, en gewoon op het afgesproken moment gaan shoppen of hij nu klaar is voor vertrek of niet.
Klinkt natuurlijk wel makkelijk vanaf de zijlijn, want hij zal waarschijnlijk boos worden en daar zit je ook niet op te wachten.
Succes!
- Waarom m'n wekker zetten als mijn vriendin me toch wel wakker maakt?
- Waarom geld sparen als ik het geld ook van iemand anders kan 'lenen'?
En doordat je dit doet wordt hij daarin bevestigd en gaat er dus mee door.
Dus ik zou hem niet wakker maken, en gewoon op het afgesproken moment gaan shoppen of hij nu klaar is voor vertrek of niet.
Klinkt natuurlijk wel makkelijk vanaf de zijlijn, want hij zal waarschijnlijk boos worden en daar zit je ook niet op te wachten.
Succes!
zaterdag 4 juli 2009 om 11:51
quote:Loreyi schreef op 04 juli 2009 @ 11:43:
Ik kan de huur niet in mn eentje betalen dus ik heb ook mezelf ermee als hij niet kan betalen. Misschien moeten we weer apart gaan wonen..
Laat hem ervoor zorgen dat zijn deel van de vaste lasten meteen automatisch worden overgeboekt naar een gezamenlijke rekening, zodra zijn loon binnenkomt. Dan ben je daar iig zeker van en kan hij de rest zelf uitzoeken.
Ik kan de huur niet in mn eentje betalen dus ik heb ook mezelf ermee als hij niet kan betalen. Misschien moeten we weer apart gaan wonen..
Laat hem ervoor zorgen dat zijn deel van de vaste lasten meteen automatisch worden overgeboekt naar een gezamenlijke rekening, zodra zijn loon binnenkomt. Dan ben je daar iig zeker van en kan hij de rest zelf uitzoeken.
The time is now

zaterdag 4 juli 2009 om 11:51
Ik snap dat hij niet perfect overkomt door wat ik hier schrijf.
Bedenk wel dat ik nu pissed ben en dus over zijn negatieve kant schrijf.
Verder hebben we het ontzettend leuk en gezellig samen, is hij er altijd voor me, is hij lief en attent, houdt hij ontzettend veel van me en ik van hem, en klikt het gewoon. Het is ook niet zo dat ik me elke dag aan hem stoor, af en toe speelt het op.
Maar ik besef wel dat ik er zelf ook schuld aan heb door een hoop voor hem te regelen. En daar stop ik bij deze mee!
Bedenk wel dat ik nu pissed ben en dus over zijn negatieve kant schrijf.
Verder hebben we het ontzettend leuk en gezellig samen, is hij er altijd voor me, is hij lief en attent, houdt hij ontzettend veel van me en ik van hem, en klikt het gewoon. Het is ook niet zo dat ik me elke dag aan hem stoor, af en toe speelt het op.
Maar ik besef wel dat ik er zelf ook schuld aan heb door een hoop voor hem te regelen. En daar stop ik bij deze mee!

zaterdag 4 juli 2009 om 11:59