omgangsregeling....

Hoe oud zijn de kinderen?



Ik denk dat je moet kijken naar hetgeen waar de kinderen het meeste belang bij hebben. Mocht je er met je ex niet uitkomen dan kun je het via de rechter regelen, maar of daar de situatie beter van wordt is natuurlijk maar de vraag. Hoe vervelend ook, ik snap dat je graag je kinderen elk weekend ziet, je moet kijken naar wat voor hun het prettigste, makkelijkste is.

Je ziet je kinderen door de week weinig omdat je fulltime werkt maar je ex ziet ze toch door de week helemaal niet?

Jij ziet ze nog als je na je werk thuis komt neem ik aan en dat geldt voor je ex allemaal niet.

Je zult met je ex moeten kijken wat het beste voor de kinderen is en niet wat het beste is voor jou.

Eens met Gizz. Het gaat om welke omgangsregeling voor de kinderen het minst belastend is. Je kinderen moeten missen is helaas een onoverkomelijk gevolg van scheiden, maar dat geldt voor allebei dus dat is geen argument in de discussie. Zoals bij jullie: Je ex moet de kinderen doordeweeks altijd missen, niet echt realistisch dat jij dan over die vrijdagmiddag begint natuurlijk. Zou ik naar je ex dan ook zeker niet doen op deze manier, dat is voer voor ruzie.



Maar je zin doordrijven is ook niet de manier uiteraard. Ga met je ex om tafel om de voor en nadelen van beide regelingen te bespreken, maar dan niet vanuit jullie oogpunt, maar vanuit die van de kinderen. Een gesplitst weekend is wel heel duidelijk: ze zijn altijd op zondag daar, of zaterdag daar, maar kan voor de kinderen heel onrustig zij en laat geen mogelijkheid om een wat grotere activiteit aan te pakken (zowel met als zonder kinderen), waar je twee dagen mee kwijt bent. Een heel weekend geeft meer rust, maar kan betekenen dat ze niet iedere week met sport mee kunnen doen bijvoorbeeld, tenzij jullie dicht genoeg bij elkaar wonen.

Laat jullie eigen belangen in dit gesprek achterwege, want die zijn hetzelfde. Dan krijg je discussies als wie de kinderen het meeste mist en dat is niet constructief.



Hoe oud zijn de kinderen? Hoe ver wonen jullie bij elkaar vandaan?

Onze dochter gaat om de week het weekend naar haar vader.

Wij wonen niet echt dichtbij elkaar maar wel in dezelfde stad.

Heeft dochter op zaterdag of zondag een feestje wat de laatste tijd nogal vaak voorkomt dan breng en haal ik haar in het weekend dat ze bij mij is en ex als ze bij hem is.

Dat werkt al jaren prima zo..

Als ex door de week een verjaardag van zijn familie heeft dan haalt hij haar ook op en valt dat in een weekend dat ze bij mij is dan ruilen we..

quote:Lummie schreef op 04 juli 2009 @ 19:10:

Even nog ter verduidelijking: mijn ex heeft momenteel geen werk, dus hij vangt de kinderen door de week grotendeels op. We zijn sinds februari uit elkaar, en in het begin konden we er nog prima over praten met elkaar....we wilden eigenlijk een soort co-ouderschap, maar na die ruzie van vrijdag zie ik dat eigenlijk niet meer zitten...

We wonen nu ongeveer 5 km van elkaar vandaan, niet echt een groot probleem met brengen en halen. De kinderen zijn 12 en 7 dus geen kleine kleutertjes meer die niet snappen dat ze op zaterdag bij papa zijn en op zondag bij mama.

En ik snap dat je eerst naar het belang van de kinderen moet kijken en niet hoe hard ik ze mis ofzo...maar dat hij op zo'n manier zijn zin doordrijft vind ik ook wel heel erg ver gaan.Als je 'maar' in een zin plaats, zwak je eigenlijk het voorgaande in de zin af....



Nee, in een goed contact drijf je inderdaad zo je zin niet door, dat is niet bepaald welvoegelijk. Maar als hij dat doet, betekent dat nog niet dat jij het belang van de kinderen ook uit het oog mag verliezen ten behoeve van je eigen belangen.



Je zegt dat jullie naar een co-ouderschap toe willen. Na één ruzie zou ik dat nog niet opgeven. Waarom gaan jullie daar niet over praten met een mediator? Als je het niet met elkaar eens bent, kan zo iemand helpen om de belangen van de kinderen centraal te houden.



Slapen de kinderen door de weeks ook bij hem? Hoe ziet dit er door de weeks nu precies uit bij jullie? Hoe was dat voor jullie uit elkaar gingen?

Wat willen de kinderen? Vooral die van 12 heeft een leeftijd waarin hij/zij denk ik best kan aangeven wat hij/zij het prettigste vindt. Jullie wonen dicht bij elkaar, dat lijkt me de regeling alleen maar ten goede te komen. het is niet alsof er uren gereden moet worden met de kids.



Voor het vervolg misschien handig om altijd alle info in de OP te zetten, en niet pas als niet meteen iedereen het met je eens is, met andere feiten op de proppen komen. Er zijn de afgelopen maanden meerdere topics over omgangsregelingen en alimentatie geweest, en ik vind het vrij opvallend dat als men niet iedereen met zich mee krijgt, er opeens aanvullende gronden/feiten zijn. Maar goed. ik zou komende week even een moment met je ex prikken, de kids even uitbesteden en gewoon als volwassenen bespreken wat de mogelijkheden zijn.

Hij heeft zijn zin doorgedrukt zeg je. Zijn zin is dus anders dan jouw zin. Toen jouw zin was wat er gebeurde had je daar geen moeite mee. Wat natuurlijk vrij logisch is. Maar als ik je woorden zo lees dan vraag ik me af of jij niet eigenlijk heel erg hard je zin doorduwt...

Het gaat niet om waar JIJ recht op denkt te hebben, het gaat er om wat voor de kinderen de beste regeling is!!!! En ik kan me voorstellen dat het voor hen heerlijk is om een heel weekend met pa of ma te hebben. In plaats van ieder een dag. Succes bij de mediator.

Ik heb geen kids, maar ben wel een kind van gescheiden ouders, dus my two cents:



Hij heeft de kinderen dus nooit écht een hele dag? Daarmee bedoel ik 's ochtends daar wakker worden, de hele dag doorbrengen en 's avonds daar naar bed. Dat zou ik als kind niet fijn hebben gevonden. Ik ben van mijn 6e t/m mijn 15e om het weekend bij mijn vader geweest en ik vond dat erg prettig, die regelmaat. Jullie regeling nu lijkt mij, me verplaatsend in de kinderen (denkend aan mezelf toen), veel onrustiger dan het voorstel van je ex.



Wat dacht je van een maand (of twee) proberen en dan aan de kids voorleggen wat zij prettiger vinden?

Wat zusje zegt vind ik een hele goede.

Probeer het een tijdje en vraag dan de kinderen wat ze het prettigst vinden.

Dat is belangrijker dan wat jij of je ex het prettigst vinden..

quote:Lummie schreef op 05 juli 2009 @ 00:33:

Ja natuurlijk drijf ik ook heel erg hard mijn zin door, hij wilde persé het hele weekend, ik persé niet en dan ga je op zo'n moment dus voor geen milimeter toegeven.



[...]



Tot nu toe hebben we eigenlijk maar wat aangeklooid met de weekenden, net hoe het ons het beste uitkwam, dus een wat gestructureerdere afspraak hierover zou niet verkeerd zijn.





Lummie,



Het realisme van boosheid is situationeel bepaald. Als je ex zoent met een andere vrouw mag je knarsetanden, als je man zoent met een andere vrouw is boosheid geoorloofd (even kort door de bocht).



Jullie hebben géén structurele afspraak over het weekend zeg je. Dat betekent dat er op dit moment nog twee valide standpunten zijn. Uiteindelijk zal dit één standpunt moeten zijn, maar op dat punt zijn jullie nu nog niet.



Jouw boosheid is gebaseerd op jouw visie dat jouw standpunt het standpunt is dat nu geldig is. Je raakt gefrustreerd als je man zich niet houdt aan een afspraak die niet bestaat.



Vóór dat hij dus zijn zin door kòn dringen, heb jij je zin er al doorheen gedrukt dat het opgesplitste weekenden zullen zijn.



Ik bedoel het niet aanvallend, jouw scheiding, jouw leven. Ik denk dat het handig is om de dynamiek te kunnen doorzien die ten grondslag ligt aan de frustratie(s) die je voelt omdat dat je een handvat geeft om situaties anders tegemoet te treden.



Tot een goede regeling komen vereist in de eerste plaats draagvlak. Beide partijen moeten zich goed voelen bij de regeling. In de praktijk komt dat er bij een regeling zoals een omgangsregeling natuurlijk helaas op neer dat beide partijen zich kunnen schikken in de regeling en het gevoel hebben dat zij er het voor hen maximaal haalbare uit hebben gehaald. Alleen dan kan een regeling winnaars opleveren in een situatie waarin alleen verliezers zijn.



Draagvlak creëren in een situatie waarin verlies geïncasseerd moet worden (zoals een echtscheiding) lukt je alleen door geven en nemen. Niet alleen moeten beide partijen het gevoel hebben beiden voldoende te krijgen, het is ook van belang dat tegenover een verlies dat je hebt te incasseren, een evenredig verlies voor de ander staat.



Je bent erg stellig in waar jij allemaal vindt dat jij recht op hebt. Dus op het gebied van nemen maak ik me niet zoveel zorgen . Als je echt graag een goede / goed werkbare omgangsregeling wilt hebben zul je je moeten beraden op hoe je met het incasseren van je verliezen gaat (leren) omgaan.



Als jullie beiden een manier kunnen vinden om de omgangsregeling oprecht te laten draaien waar het echt om draait (de kinderen en hun belang) dan haalt dat al een heel stuk van de moeilijkheid af. Werken aan winst (beste voor je kinderen) is namelijk makkelijker dan dealen met verlies (het deels 'kwijtraken' van je kinderen).



Heel veel succes. Ik hoop dat je je realiseert dat het winnen van de slag in de strijd om de omgangregeling wel eens garant kan staan voor een oorlog van een jaar of twintig...

Lummie, ik heb het idee dat er bij jou een aantal dingen spelen en dat je die eerst moet aanpakken voor je een afspraak maakt. Bijvoorbeeld: jij voelt je verongelijkt over het feit dat je ex de kinderen doordeweeks vaker ziet dan jij. Als jullie om de tafel gaan zitten om tot een eerlijke regeling te komen, zul jij eerst moeten accepteren dat een gevolg van de scheiding is dat je de kinderen minder zal zien. Dat komt niet door je ex, maar door de scheiding. Hij kan ze evengoed minder zien dan voorheen, dat is helaas de realiteit.



Een voordeel kan zijn dat jullie de tijd die jullie elk met de kinderen hebben, zo in kunnen delen als jullie zelf willen en meer 'quality time' kan zijn. Je gaat bewuster met die tijd om en dat is weer een pluspunt.



Doordeweeks kun je ook kijken of je meer kan maken van jullie weinige tijd samen. Als de avonden voorbij vliegen doordat je bezig bent met koken, eten, afwassen e.d. kun je proberen je routine te veranderen. Bv. in je vrije weekend of als de kinderen op bed liggen 'vooruit koken' en dit invriezen. Je kan een gezellig ritueel maken van samen met de kinderen afruimen en afwassen. Je kan afspreken dat de tv niet of maar kort aangaat en dat jullie elke avond een spelletje of andere gezamenlijke activiteit doen. Bewaar telefoontjes en klusjes voor als de kinderen op bed liggen of de dagen dat ze er niet zijn.



Je kan ook bij jezelf oplossingen gaan zoeken om meer tijd met de kinderen te hebben. Zo ben ik een deel van de week gaan thuiswerken en daardoor zie ik de kinderen doordeweeks vaker.



Ik heb de indruk dat de losse regeling tot nu toe jou best goed uitkwam en dat je daarom niet op een structurele regeling hebt aangestuurd. Toch is een vaste regeling in het belang van de kinderen: die geeft rust en voorspelbaarheid. Het is dus ook positief dat er nu zo'n regeling gaat komen, zodat iedereen weet waar hij/zij aan toe is.



Wat jou dwarszit, is dat je voor het blok wordt gezet. Dat klopt inderdaad niet en ik zou ook duidelijk laten zien dat je dat niet accepteert. Deze dingen moeten op een gelijkwaardige manier, liefst in goed overleg, worden geregeld. De gelijkwaardigheid kun je terugbrengen door bv., zoals al geopperd is, een mediator in te schakelen.



Wij hebben een (door de rechter opgelegde) regeling van 'gesplitste weekends' en ik vind het niet echt ideaal. Ik kan nooit (nooit!) een weekend weg. Overleg met mijn ex is niet mogelijk dus ik moet dan een dag afzeggen, wat ik niet graag doe. Verder zijn er activiteiten die altijd op een bepaalde dag zijn en daar kan ik dus nooit heen met de kinderen. Wanneer ga jij nu bv. schoenen kopen met de kinderen? Dat geldt andersom natuurlijk ook.



"Ja natuurlijk drijf ik ook heel erg hard mijn zin door, hij wilde persé het hele weekend, ik persé niet en dan ga je op zo'n moment dus voor geen milimeter toegeven."



Nou, dus...? Er zijn ook andere keuzes. Waarschijnlijk was het helemaal geen goed moment om die discussie überhaupt te voeren. Je kunt bv. aangeven dat je graag een afspraak wilt maken om hierover te praten (waar de kinderen uiteraard niet bij zijn). Daarmee neem je hem meteen de wind uit de zeilen. Je kunt ook zeggen dat hij wel eenzijdig kan besluiten de kinderen dit weekend niet mee te nemen, maar dat dat niet automatisch inhoudt dat hij ze het volgende weekend meekrijgt. Daar moeten jullie samen afspraken over maken. Ik snap je zorg dat hij de kinderen gewoon bij hem houdt, maar juist daarom is het belangrijk meteen duidelijk aan te geven dat jij het daar niet mee eens bent.



Ik denk dat co-ouderschap misschien nog steeds een optie kan zijn als jullie de communicatie goed houden/krijgen. Deze ruzie kwam voort uit het feit dat jullie geen van beiden duidelijke afspraken hebben gemaakt en dat jullie allebei op jullie strepen gingen staan.



Ik denk dat het klopt wat zusje zegt dat het belangrijk is wat meer tijd achtereen bij elke ouder door te brengen. Vaak moeten de kinderen na elke overgang weer even wennen en dus geven langere bezoekjes over het algemeen meer rust. Doordeweeks zijn ze, als ik het goed begrijp, overdag soms bij hun vader en 's avonds altijd bij jou? Dat geeft al onrust genoeg.



Maar probeer vooral het grotere belang voor ogen te houden. Naast een goede omgangsregeling is dat ook een goede verstandhouding met je ex. Die zal het makkelijker maken van de regeling af te wijken als het eens uitkomt of om de regeling helemaal aan te passen als de kinderen wat ouder worden. De kinderen zullen zich veel beter bij de regeling voelen als hun ouders normaal met elkaar omgaan. Niets ergers voor een kind dan ouders die bij het halen en brengen altijd met elkaar staan te bakkeleien over grote of kleine dingen!



Je eigen ego is in het hele verhaal het minst belangrijke. Bouw liever aan het zelfvertrouwen van je kinderen door ze een veilige basis te geven en het gevoel dat hun band met beide ouders even belangrijk is. Uiteindelijk is dat voor jou ook de meest geweldige egoboost!

Weekenden delen...Is dat het zelfde als de weekenden weer splitsen zoals nu?