Psyche
alle pijlers
Passieve levensbeëindiging, mijn oma wilt niet meer
woensdag 10 juni 2009 om 00:27
Mijn oma gaat dood.
Ze is al erg oud, 94 jaar. Ouder dan de meeste van ons zullen worden. Ze is ook niet ziek, tenminste nu niet.
Een tijd geleden heef ze even in het ziekenhuis gelegen vanwege een beginnende longontsteking. Goed opgeknapt daarna.
Vanaf die tijd is het begonnen. Ze wilt niet meer. Ze is gestopt met eten omdat ze misselijk is. Hier zijn zetpillen voor maar die wilt ze niet, bang dat ze er nog zieker van wordt.
Omdat ze niet eet verzwakt ze en ligt ze de hele dag in bed, te moe om op te staan, nog te moe om de telefoon op te nemen die naast haar bed staat.
Doordat ze zo zwak is heeft ze zelfs geen fut meer om te eten. Drinken doet ze ook nog maar minimaal. Een behoorlijk neerwaartse spiraal.
Nu heeft ze met de dokter afgesproken dat er niet meer ingegrepen zal worden wanneer er wat gebeurt, er zullen morfine pleisters geplakt worden wanneer er pijn zal komen.
Ze verwachten dat het met misschien 2, hoogstens 3 weken afgelopen zal zijn.
Ik heb hier zo'n moeite mee. Ze is in feite gezond, haar hart doet het prima, ze is hartstikke goed bij maar ze wilt echt niet meer.
Het is genoeg geweest volgens haarzelf.
Wanneer ze de tabletten tegen de misselijkheid zou nemen en weer zou eten en drinken, zou ze weer opknappen.
En dat is het gene waar ik dus erg moeilijk mee kan dealen.
Wat ik nu met dit topic wil? Even van me afschrijven...een reactie waardoor ik dit wat beter kan relatieveren? Graag.
Ze is al erg oud, 94 jaar. Ouder dan de meeste van ons zullen worden. Ze is ook niet ziek, tenminste nu niet.
Een tijd geleden heef ze even in het ziekenhuis gelegen vanwege een beginnende longontsteking. Goed opgeknapt daarna.
Vanaf die tijd is het begonnen. Ze wilt niet meer. Ze is gestopt met eten omdat ze misselijk is. Hier zijn zetpillen voor maar die wilt ze niet, bang dat ze er nog zieker van wordt.
Omdat ze niet eet verzwakt ze en ligt ze de hele dag in bed, te moe om op te staan, nog te moe om de telefoon op te nemen die naast haar bed staat.
Doordat ze zo zwak is heeft ze zelfs geen fut meer om te eten. Drinken doet ze ook nog maar minimaal. Een behoorlijk neerwaartse spiraal.
Nu heeft ze met de dokter afgesproken dat er niet meer ingegrepen zal worden wanneer er wat gebeurt, er zullen morfine pleisters geplakt worden wanneer er pijn zal komen.
Ze verwachten dat het met misschien 2, hoogstens 3 weken afgelopen zal zijn.
Ik heb hier zo'n moeite mee. Ze is in feite gezond, haar hart doet het prima, ze is hartstikke goed bij maar ze wilt echt niet meer.
Het is genoeg geweest volgens haarzelf.
Wanneer ze de tabletten tegen de misselijkheid zou nemen en weer zou eten en drinken, zou ze weer opknappen.
En dat is het gene waar ik dus erg moeilijk mee kan dealen.
Wat ik nu met dit topic wil? Even van me afschrijven...een reactie waardoor ik dit wat beter kan relatieveren? Graag.
Ja, dat vind ik echt.
woensdag 17 juni 2009 om 02:04
Beste Mamasaar,
Fijn dat je toch naar je oma bent gegaan, jij noemt het geen groots afscheid, maar jeetje...je bent gegaan, samen met je moeder en dochter....4 generatie's bij elkaar!!!
Maakt mij ontroerd hoor..en dan die vele kushandjes van je dochter, die je oma doen stralen...pffffff....juist een heel groots afscheid!
Fijn dat je toch naar je oma bent gegaan, jij noemt het geen groots afscheid, maar jeetje...je bent gegaan, samen met je moeder en dochter....4 generatie's bij elkaar!!!
Maakt mij ontroerd hoor..en dan die vele kushandjes van je dochter, die je oma doen stralen...pffffff....juist een heel groots afscheid!
zondag 5 juli 2009 om 11:36
zondag 5 juli 2009 om 22:23
donderdag 9 juli 2009 om 23:50
Vandaag begrafenis gehad. Behoorlijk pittig om je moeder zo'n verdriet te zien hebben.
Broer aan haar ene kant, ik aan de andere kant en haar zo vastgehouden. Ze kon geen kant op
Man van mijn moeder heeft nog gezongen. Swing Low, Sweet Chariot, Motherless Child. Prachtig, maar je kon mij (en velen met mij) daarna ook echt opvegen.
Ben blij dat het voorbij is.
Broer aan haar ene kant, ik aan de andere kant en haar zo vastgehouden. Ze kon geen kant op
Man van mijn moeder heeft nog gezongen. Swing Low, Sweet Chariot, Motherless Child. Prachtig, maar je kon mij (en velen met mij) daarna ook echt opvegen.
Ben blij dat het voorbij is.
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 10 juli 2009 om 00:03
Wees sterk voor je oma meid.
Het is moeilijk accepteren dat iemand heel bewust uit het leven wilt stappen. Maar denk eens aan wat ze allemaal al mee gemaakt heeft. Haar leven is voorbij. Ze is dan misschien nog helemaal gezond van lijf en geest. Maar ze is moe. Er is niets meer. Ze zat op de dood te wachten en nu heeft ze een kans gegrepen om uit het leven te stappen.
Respecteer deze beslissing en wees er voor je oma. Neem je kans waar en praat zoveel mogelijk met haar. Over het verleden over waarom ze het doet, over jullie leven samen. Wat je samen beleefd hebt. Tuurlijk mag je zeggen dat je haar gaat missen. Lijkt me logisch. Je hoeft niet te doen alsof.
Vraag wat haar wensen met haar uitvaart zijn. Ook geen onbelangrijke. Dat is je kans om een gedenkwaardige afscheid van haar te nemen. Het zal je helpen met je verdriet en verwerken.
Ik wens je veel sterkte om deze periode door te komen. Het is niet niks.
Het is moeilijk accepteren dat iemand heel bewust uit het leven wilt stappen. Maar denk eens aan wat ze allemaal al mee gemaakt heeft. Haar leven is voorbij. Ze is dan misschien nog helemaal gezond van lijf en geest. Maar ze is moe. Er is niets meer. Ze zat op de dood te wachten en nu heeft ze een kans gegrepen om uit het leven te stappen.
Respecteer deze beslissing en wees er voor je oma. Neem je kans waar en praat zoveel mogelijk met haar. Over het verleden over waarom ze het doet, over jullie leven samen. Wat je samen beleefd hebt. Tuurlijk mag je zeggen dat je haar gaat missen. Lijkt me logisch. Je hoeft niet te doen alsof.
Vraag wat haar wensen met haar uitvaart zijn. Ook geen onbelangrijke. Dat is je kans om een gedenkwaardige afscheid van haar te nemen. Het zal je helpen met je verdriet en verwerken.
Ik wens je veel sterkte om deze periode door te komen. Het is niet niks.
vrijdag 10 juli 2009 om 00:17
quote:cabrioladie schreef op 10 juli 2009 @ 00:03:
Wees sterk voor je oma meid.
Het is moeilijk accepteren dat iemand heel bewust uit het leven wilt stappen. Maar denk eens aan wat ze allemaal al mee gemaakt heeft. Haar leven is voorbij. Ze is dan misschien nog helemaal gezond van lijf en geest. Maar ze is moe. Er is niets meer. Ze zat op de dood te wachten en nu heeft ze een kans gegrepen om uit het leven te stappen.
Respecteer deze beslissing en wees er voor je oma. Neem je kans waar en praat zoveel mogelijk met haar. Over het verleden over waarom ze het doet, over jullie leven samen. Wat je samen beleefd hebt. Tuurlijk mag je zeggen dat je haar gaat missen. Lijkt me logisch. Je hoeft niet te doen alsof.
Vraag wat haar wensen met haar uitvaart zijn. Ook geen onbelangrijke. Dat is je kans om een gedenkwaardige afscheid van haar te nemen. Het zal je helpen met je verdriet en verwerken.
Ik wens je veel sterkte om deze periode door te komen. Het is niet niks. Lieve schat, we hebben haar vandaag begraven
Wees sterk voor je oma meid.
Het is moeilijk accepteren dat iemand heel bewust uit het leven wilt stappen. Maar denk eens aan wat ze allemaal al mee gemaakt heeft. Haar leven is voorbij. Ze is dan misschien nog helemaal gezond van lijf en geest. Maar ze is moe. Er is niets meer. Ze zat op de dood te wachten en nu heeft ze een kans gegrepen om uit het leven te stappen.
Respecteer deze beslissing en wees er voor je oma. Neem je kans waar en praat zoveel mogelijk met haar. Over het verleden over waarom ze het doet, over jullie leven samen. Wat je samen beleefd hebt. Tuurlijk mag je zeggen dat je haar gaat missen. Lijkt me logisch. Je hoeft niet te doen alsof.
Vraag wat haar wensen met haar uitvaart zijn. Ook geen onbelangrijke. Dat is je kans om een gedenkwaardige afscheid van haar te nemen. Het zal je helpen met je verdriet en verwerken.
Ik wens je veel sterkte om deze periode door te komen. Het is niet niks. Lieve schat, we hebben haar vandaag begraven
Ja, dat vind ik echt.
