Relaties
alle pijlers
vader moeite gedragsstoornis zoontje
zaterdag 11 juli 2009 om 11:16
We hebben een zoontje van 22 maanden. Mijn man is 29, ik 44.
Het is zijn eerste kindje; ik heb een zoon van 24 en een dochter van 22 uit een eerder huwelijk.
Ons zoontje was een lieve en makkelijke baby tot zijn eerste verjaardag.
Toen is zijn gedrag volledig omgeslagen: driftbuien, geen interesse in speelgoed, veel huilen, vaak wakker worden s'nachts etc.
Mijn grootste zorg is dat hij nog niet praat en zijn ontwilkkeling achterloopt in vergelijking met andere kindjes van zijn leeftijd.
hij is onder behandeling bij een logopediste en andere instanties.
Mij is aangegeven dat hij naar een speciale peuterspeelzaal moet en binnenkort wordt hij onderzocht door een orthopedagoog.
het vermoeden bestaat dat hij een vorm van autisme kan hebben.
De testen zullen moeten uitwijzen wat hem mankeert.
Ik heb het er erg moeilijk mee dat mijn man niet kan omgaan met zijn gedrag.
Als hij huilt of een driftbui heeft gaat ie schreeuwen tegen hem en scheldt hem dan ook uit voor mietje en roept dat hij hem haat en een hekel aan hem heeft.
Hem is meerder malen duidelijk gemaakt rustig te blijven en er anders mee om te gaan.
Hij heeft hier moeite mee en geeft soms ook aan zo niet verder tewillen gaan met hem.
ik heb hem voor de keuze gesteld dan maar weg te gaan en het alleen verder te doen.
Ik leg me erbij neer dat hij zo is, hoe moeilijk ook, maar probeer er het beste van te maken.
Ik hou ontzettend veel van hem, wat hij ook mankeert.
Ik krijg echter weinig steun van mijn man en hij is veel bezig met zijn eigen dingen.
hij speelt niet met ons zoontje en zit liever achter de pc. en kan hem s'avonds wel naar bed kijken.
Dit doet mij veel verdriet en ik wil hier graag samen doorheen.
Ik sta er echter vaak alleen voor wat opvoeding betreft.
mijn vraag is moet ik doorgaan of het in mijn eentje verder doen?
Het is zijn eerste kindje; ik heb een zoon van 24 en een dochter van 22 uit een eerder huwelijk.
Ons zoontje was een lieve en makkelijke baby tot zijn eerste verjaardag.
Toen is zijn gedrag volledig omgeslagen: driftbuien, geen interesse in speelgoed, veel huilen, vaak wakker worden s'nachts etc.
Mijn grootste zorg is dat hij nog niet praat en zijn ontwilkkeling achterloopt in vergelijking met andere kindjes van zijn leeftijd.
hij is onder behandeling bij een logopediste en andere instanties.
Mij is aangegeven dat hij naar een speciale peuterspeelzaal moet en binnenkort wordt hij onderzocht door een orthopedagoog.
het vermoeden bestaat dat hij een vorm van autisme kan hebben.
De testen zullen moeten uitwijzen wat hem mankeert.
Ik heb het er erg moeilijk mee dat mijn man niet kan omgaan met zijn gedrag.
Als hij huilt of een driftbui heeft gaat ie schreeuwen tegen hem en scheldt hem dan ook uit voor mietje en roept dat hij hem haat en een hekel aan hem heeft.
Hem is meerder malen duidelijk gemaakt rustig te blijven en er anders mee om te gaan.
Hij heeft hier moeite mee en geeft soms ook aan zo niet verder tewillen gaan met hem.
ik heb hem voor de keuze gesteld dan maar weg te gaan en het alleen verder te doen.
Ik leg me erbij neer dat hij zo is, hoe moeilijk ook, maar probeer er het beste van te maken.
Ik hou ontzettend veel van hem, wat hij ook mankeert.
Ik krijg echter weinig steun van mijn man en hij is veel bezig met zijn eigen dingen.
hij speelt niet met ons zoontje en zit liever achter de pc. en kan hem s'avonds wel naar bed kijken.
Dit doet mij veel verdriet en ik wil hier graag samen doorheen.
Ik sta er echter vaak alleen voor wat opvoeding betreft.
mijn vraag is moet ik doorgaan of het in mijn eentje verder doen?
zaterdag 11 juli 2009 om 11:23
Heftig hoor... En vreemd dat het gedrag van je zoontje ineens omsloeg. Deed de vader altijd al zo wreed tegen hem? Ik vind het erg triest klinken, raakt me erg als iemand zo kleinerend tegen kinderen is. Lijkt me sowieso dat er sprake is van een hechtingsstoornis.
Wat ga je eraan doen om je zoon te beschermen en een prettige jeugd te geven?
Wat ga je eraan doen om je zoon te beschermen en een prettige jeugd te geven?
zaterdag 11 juli 2009 om 11:24
Ik ben afgelopen week bij de huisarts geweest omdat ik inmiddels oververmoeid ben omdat ik dagelijks 3 tot 5 keer uit bed moet en s'ochtends weer vroeg op moet.
het lijkt hem niet te interreseren, praten met hem loopt vaak uit op ruzie en hij zegt dat ik niet depri moet doen.
dit is niet het geval, ik zit er doorheen en heb ook geen familie in de buurt wonen waar ik terecht kan. Zij wonen te ver uit de buurt en ook daar heb ik het moeilijk mee.Ik woon in Almere, zij in Overijssel.
het lijkt hem niet te interreseren, praten met hem loopt vaak uit op ruzie en hij zegt dat ik niet depri moet doen.
dit is niet het geval, ik zit er doorheen en heb ook geen familie in de buurt wonen waar ik terecht kan. Zij wonen te ver uit de buurt en ook daar heb ik het moeilijk mee.Ik woon in Almere, zij in Overijssel.
zaterdag 11 juli 2009 om 11:25
zaterdag 11 juli 2009 om 11:26
Ik zou het , in het belang van je kindje, alleen doen...
Ik vind het heel goed te snappen dat je vriend veel moeite heeft met het gedrag van je zoontje, maar daar kan de kleine ook niks aan doen.
Schreeuwen en een kind uitschelden vind ik sowieso not done, en kan nooit goed zijn voor je kindje!
(ik zou m'n vriend een ram voor z'n kop verkopen als hij zo doet)
Ga weg voor het uit de hand loopt.Voor hij agressief wordt tov je zoontje, of je zelf een hekel aan hem krijgt.
My personal view.
Veel sterkte!
Ik vind het heel goed te snappen dat je vriend veel moeite heeft met het gedrag van je zoontje, maar daar kan de kleine ook niks aan doen.
Schreeuwen en een kind uitschelden vind ik sowieso not done, en kan nooit goed zijn voor je kindje!
(ik zou m'n vriend een ram voor z'n kop verkopen als hij zo doet)
Ga weg voor het uit de hand loopt.Voor hij agressief wordt tov je zoontje, of je zelf een hekel aan hem krijgt.
My personal view.
Veel sterkte!
zaterdag 11 juli 2009 om 11:36
Denk niet dat je vriend iets 'goeds' bijdraagt aan de opvoeding en aan de ontwikkeling van jullie kindje... Wat voor invloed heeft dat op iemand om hem steeds toe te schreeuwen en uit te schelden. Nooit eens een knuffel mogen krijgen of paardje rijden op schoot bij papa, nooit een knuffel voor het slapen gaan..
zaterdag 11 juli 2009 om 11:37
zaterdag 11 juli 2009 om 11:37
Koalagirl, mijn vorige post schreef ik vóórdat ik je andere topics had gelezen ......
Die heb ik nu ook gelezen, en dan kan ik maar tot één conclusie komen: hij eruit of jij eruit!
Wat zoek je nog bij die man? Een huwelijk hoort toch echt geven en nemen te zijn en wel van beide kanten. Maar jij geeft en hij neemt .....
Die heb ik nu ook gelezen, en dan kan ik maar tot één conclusie komen: hij eruit of jij eruit!
Wat zoek je nog bij die man? Een huwelijk hoort toch echt geven en nemen te zijn en wel van beide kanten. Maar jij geeft en hij neemt .....
zaterdag 11 juli 2009 om 11:50
Zo heftig hoor! Ik kan me goed voorstellen dat je man er moeilijk mee om kan gaan, waarschijnlijk had hij een ander beeld in zijn hoofd toen jullie zwanger waren. Aan de andere kant, zo is dit kind. En daar ' moet' je het mee doen.
Het is ook lastig dat je man geen prater is. Anders zou je hem misschien kunnen wijzen op de dingen die wel leuk zijn aan je zoontje. Kleine dingetjes, dat hij bijvoorbeeld heel lief kan spelen, zelf uit zijn beker drinkt, zichzelf ook wel kan vermaken, o.i.d. (heb geen idee hoe je zoontje is, maar hij is waarschijnlijk niet altijd 'vervelend')
Dat gedragsprobleem is heel erg vervelend en heel erg moeilijk, maar daar kan het kind niet zoveel aan doen en mag daar zeker niet door afgewezen worden door vader! Want dat is wel wat er nu gebeurt. Er zou sprake kunnen zijn van een vorm van hechtingsproblematiek. Hoe was de vader voor zijn 1e verjaardag met hem? Wel eens uit zichzelf knuffelen, of je zoontje soms oppakken als hij huilde, ging hij toen ook wel eens ' s nachts zijn bed uit?
Als er echt geen veranderingen mogelijk zijn bij je man, zou ik zeggen dat je het alleen zult moeten doen. Dat is natuurlijk heel moeilijk, maar dan zul je moeten kiezen voor je kind. Op deze manier leert hij ook niets goeds van de vaderfiguur.
En als je zo door gaat, ga je weerzin krijgen tegen je man, dat is denk ik ook niet goed. Het is nogal een verhaal geworden, maar ik hoop dat je er wat aan hebt...
Het is ook lastig dat je man geen prater is. Anders zou je hem misschien kunnen wijzen op de dingen die wel leuk zijn aan je zoontje. Kleine dingetjes, dat hij bijvoorbeeld heel lief kan spelen, zelf uit zijn beker drinkt, zichzelf ook wel kan vermaken, o.i.d. (heb geen idee hoe je zoontje is, maar hij is waarschijnlijk niet altijd 'vervelend')
Dat gedragsprobleem is heel erg vervelend en heel erg moeilijk, maar daar kan het kind niet zoveel aan doen en mag daar zeker niet door afgewezen worden door vader! Want dat is wel wat er nu gebeurt. Er zou sprake kunnen zijn van een vorm van hechtingsproblematiek. Hoe was de vader voor zijn 1e verjaardag met hem? Wel eens uit zichzelf knuffelen, of je zoontje soms oppakken als hij huilde, ging hij toen ook wel eens ' s nachts zijn bed uit?
Als er echt geen veranderingen mogelijk zijn bij je man, zou ik zeggen dat je het alleen zult moeten doen. Dat is natuurlijk heel moeilijk, maar dan zul je moeten kiezen voor je kind. Op deze manier leert hij ook niets goeds van de vaderfiguur.
En als je zo door gaat, ga je weerzin krijgen tegen je man, dat is denk ik ook niet goed. Het is nogal een verhaal geworden, maar ik hoop dat je er wat aan hebt...
zaterdag 11 juli 2009 om 12:04
Heeft die man aangedrongen dat je nog aan 'n 2e leg begon terwijl je al 2 volwassen kinderen hebt of was dit je eigen initiatief? Kan me goed voorstellen dat iemand helemaal geen trek heeft in 'n probleemkind, maar jij zit er idd mee opgescheept. Had je kunnen voorkomen door er 'n knoop in te laten leggen na die 2 eerste kinderen, maar helaas ondanks je hoge leeftijd, ben je niet echt verstandig bezig geweest.
zaterdag 11 juli 2009 om 12:13
quote:dametje27 schreef op 11 juli 2009 @ 12:09:
Elninjoo,
Laat TO even gevrijwaard van je obsessie dat kinderen een straf zijn ajb. Er bestaan meer brillen om naar de wereld te kijken dan die jij altijd op hebt.Sorry, maar als iemand van boven de 40 nog 'n kind neemt terwijl er notabene al 2 volwassen kinderen zijn, dan vind ik dat ze niet helemaal spoort.
Elninjoo,
Laat TO even gevrijwaard van je obsessie dat kinderen een straf zijn ajb. Er bestaan meer brillen om naar de wereld te kijken dan die jij altijd op hebt.Sorry, maar als iemand van boven de 40 nog 'n kind neemt terwijl er notabene al 2 volwassen kinderen zijn, dan vind ik dat ze niet helemaal spoort.
zaterdag 11 juli 2009 om 12:15
Koalagirl, een vlugge blik op je andere twee topics toont mij dat jij niet drie, maar vier kinderen hebt, waarvan de oudste de meest vervelende is....
Bij mij bekruipt het gevoel dat jouw man het idee van trouwen, gezin etc. erg leuk leek, maar de minder leuke kanten die daarbij horen helemaal niet ziet zitten.
Mijn exman is ook in de ontkenningsfase als het gaat om de problematiek van Muizelientje. Roept dat hij het niet herkent, maar als je eens doorvraagt, dan vertoont Muizelientje hetzelfde gedrag. Alleen, ex gaat net als jouw man lekker lopen schreeuwen en kleineren. Het is onmacht, hou dat voor ogen. Wat overigens niet rechtvaardigt dat hij zo tekeer gaat. Maar ook mijn ex kan het niet verkroppen dat Muizelientje anders is (we krijgen binnenkort een diagnose, vermoedelijk in het autistisch spectrum).
Hoe zwaar het ook is, en ik weet er alles van dus dit advies zal ik niet licht geven, maar ik denk dat je alleen wel beter af bent. Hij doet feitelijk al helemaal niets, en loopt je in de weg. Jij wordt ook onrustig van al dat geschreeuw en het ontwijkende gedrag van jouw man. Stel hem voor dat hij eens een poosje ergens anders gaat wonen. Dan kan hij zelf zien of hij bereid is om voor zijn huwelijk en gezin te vechten, en kun jij zien hoe het is om het in je eentje te doen.
Wat je ook besluit:
Bij mij bekruipt het gevoel dat jouw man het idee van trouwen, gezin etc. erg leuk leek, maar de minder leuke kanten die daarbij horen helemaal niet ziet zitten.
Mijn exman is ook in de ontkenningsfase als het gaat om de problematiek van Muizelientje. Roept dat hij het niet herkent, maar als je eens doorvraagt, dan vertoont Muizelientje hetzelfde gedrag. Alleen, ex gaat net als jouw man lekker lopen schreeuwen en kleineren. Het is onmacht, hou dat voor ogen. Wat overigens niet rechtvaardigt dat hij zo tekeer gaat. Maar ook mijn ex kan het niet verkroppen dat Muizelientje anders is (we krijgen binnenkort een diagnose, vermoedelijk in het autistisch spectrum).
Hoe zwaar het ook is, en ik weet er alles van dus dit advies zal ik niet licht geven, maar ik denk dat je alleen wel beter af bent. Hij doet feitelijk al helemaal niets, en loopt je in de weg. Jij wordt ook onrustig van al dat geschreeuw en het ontwijkende gedrag van jouw man. Stel hem voor dat hij eens een poosje ergens anders gaat wonen. Dan kan hij zelf zien of hij bereid is om voor zijn huwelijk en gezin te vechten, en kun jij zien hoe het is om het in je eentje te doen.
Wat je ook besluit:
zaterdag 11 juli 2009 om 12:19
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2009 @ 12:13:
[...]
Sorry, maar als iemand van boven de 40 nog 'n kind neemt terwijl er notabene al 2 volwassen kinderen zijn, dan vind ik dat ze niet helemaal spoort.Er zijn mensen die dat doen, willen en ervan genieten. Dat jij vind dat dat niet helemaal spoort, tja dat vind jij, dat mag je vinden. Maar jij laat geen enkel topic voorbijgaan over wat voor ouder -kind kwestie dan ook op je punt te maken. Het is allemaal aandachtvragerij voor jou, zelf een groot kind. Bovendien versmalt en beperk je de discussie zo, ter 'meerdere eer en glorie' van jezelf. Het punt van dit topic is niet dit kind, maar de vader. het vast fijn voor je dat er weer eens iemand hapt. Maar kun je ook eens naar jezelf kijken?
[...]
Sorry, maar als iemand van boven de 40 nog 'n kind neemt terwijl er notabene al 2 volwassen kinderen zijn, dan vind ik dat ze niet helemaal spoort.Er zijn mensen die dat doen, willen en ervan genieten. Dat jij vind dat dat niet helemaal spoort, tja dat vind jij, dat mag je vinden. Maar jij laat geen enkel topic voorbijgaan over wat voor ouder -kind kwestie dan ook op je punt te maken. Het is allemaal aandachtvragerij voor jou, zelf een groot kind. Bovendien versmalt en beperk je de discussie zo, ter 'meerdere eer en glorie' van jezelf. Het punt van dit topic is niet dit kind, maar de vader. het vast fijn voor je dat er weer eens iemand hapt. Maar kun je ook eens naar jezelf kijken?
zaterdag 11 juli 2009 om 12:19
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2009 @ 12:04:
Heeft die man aangedrongen dat je nog aan 'n 2e leg begon terwijl je al 2 volwassen kinderen hebt of was dit je eigen initiatief? Kan me goed voorstellen dat iemand helemaal geen trek heeft in 'n probleemkind, maar jij zit er idd mee opgescheept. Had je kunnen voorkomen door er 'n knoop in te laten leggen na die 2 eerste kinderen, maar helaas ondanks je hoge leeftijd, ben je niet echt verstandig bezig geweest.
Daar gaat het toch helemaal niet om, of hij aangedrongen heeft op een kind, het gaat er om dat hij er niet mee om kan gaan, heb jij er wel eens serieus over nagedacht dat je mensen vreselijk kwetst met die zogenaamde 'ik ben eerlijk en zeg wat ik denk' opmerkingen van je? Het is gewoon walgelijk wat je hier neerzet!
@koalagirl, ik herken je verhaal een beetje in de zin van zich afsluiten dmv computer, ik heb zelf 3 kinderen waarvan 2 een autistische stoornis hebben, als het wel autisme is moet je je realiseren dat er heel veel begeleiding voor je zoontje nodig is en dat heel veel energie kost, je zal moeten kiezen tussen je kind of je man, voor nu zou ik zeggen heeft je kiind een driftaanval en gaat je man tegen hem schreeuwen, pak je kind op neem hem naar een andere ruimte en help je kind daar verder.. Want anders loopt dit vreselijk uit de klauwen..
Heeft die man aangedrongen dat je nog aan 'n 2e leg begon terwijl je al 2 volwassen kinderen hebt of was dit je eigen initiatief? Kan me goed voorstellen dat iemand helemaal geen trek heeft in 'n probleemkind, maar jij zit er idd mee opgescheept. Had je kunnen voorkomen door er 'n knoop in te laten leggen na die 2 eerste kinderen, maar helaas ondanks je hoge leeftijd, ben je niet echt verstandig bezig geweest.
Daar gaat het toch helemaal niet om, of hij aangedrongen heeft op een kind, het gaat er om dat hij er niet mee om kan gaan, heb jij er wel eens serieus over nagedacht dat je mensen vreselijk kwetst met die zogenaamde 'ik ben eerlijk en zeg wat ik denk' opmerkingen van je? Het is gewoon walgelijk wat je hier neerzet!
@koalagirl, ik herken je verhaal een beetje in de zin van zich afsluiten dmv computer, ik heb zelf 3 kinderen waarvan 2 een autistische stoornis hebben, als het wel autisme is moet je je realiseren dat er heel veel begeleiding voor je zoontje nodig is en dat heel veel energie kost, je zal moeten kiezen tussen je kind of je man, voor nu zou ik zeggen heeft je kiind een driftaanval en gaat je man tegen hem schreeuwen, pak je kind op neem hem naar een andere ruimte en help je kind daar verder.. Want anders loopt dit vreselijk uit de klauwen..
zaterdag 11 juli 2009 om 12:19
quote:elninjoo schreef op 11 juli 2009 @ 12:04:
Heeft die man aangedrongen dat je nog aan 'n 2e leg begon terwijl je al 2 volwassen kinderen hebt of was dit je eigen initiatief? Kan me goed voorstellen dat iemand helemaal geen trek heeft in 'n probleemkind, maar jij zit er idd mee opgescheept. Had je kunnen voorkomen door er 'n knoop in te laten leggen na die 2 eerste kinderen, maar helaas ondanks je hoge leeftijd, ben je niet echt verstandig bezig geweest.Elninjoo, ik vraag mij af waarom jij zo denigrerend praat tegen de TO? Vooral die opmerking over hoge leeftijd vind ik bizar Dat je kinderen haat moet je lekker zelf weten, maar om nu continu die topic JUIST op te zoeken vind ik op zn zachts gezegd heel vreemd ...
Heeft die man aangedrongen dat je nog aan 'n 2e leg begon terwijl je al 2 volwassen kinderen hebt of was dit je eigen initiatief? Kan me goed voorstellen dat iemand helemaal geen trek heeft in 'n probleemkind, maar jij zit er idd mee opgescheept. Had je kunnen voorkomen door er 'n knoop in te laten leggen na die 2 eerste kinderen, maar helaas ondanks je hoge leeftijd, ben je niet echt verstandig bezig geweest.Elninjoo, ik vraag mij af waarom jij zo denigrerend praat tegen de TO? Vooral die opmerking over hoge leeftijd vind ik bizar Dat je kinderen haat moet je lekker zelf weten, maar om nu continu die topic JUIST op te zoeken vind ik op zn zachts gezegd heel vreemd ...
zaterdag 11 juli 2009 om 12:20
Koalagirl, je weet wat je moet doen. Dit gedrag van je man heeft niks te maken met het probleem van je zoontje. Je man is gewoon een wrede eersteklas klootzak (zie andere topics). Dat gaat niet verbeteren. Je man gaat hier niet mee leren omgaan. Dit gaat alleen maar erger worden. Wil je dat je zoon later ook zo wordt aangesproken door zijn vader op, wat in vaders ogen, zijn imperfecties zijn, zoals vader dat bij jou doet?
Wat wel eens zou kunnen verbeteren is het gedrag van je zoontje, als hij nier meer dagelijks met deze nare vent wordt geconfronteerd.
Wat wel eens zou kunnen verbeteren is het gedrag van je zoontje, als hij nier meer dagelijks met deze nare vent wordt geconfronteerd.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 11 juli 2009 om 12:22
Ik heb het met je te doen TO. En wat zielig voor je zoontje dat zijn vader hem haat. Je zoontje zit nu niet goed in zijn vel en heeft natuurlijk geen schreeuwende vader nodig.
Het klinkt hard, maar ik zou geen man willen die zo met mijn zoontje omgaat. Ik zou hem z.s.m. het huis uitzetten!
Ps. wilden jullie allebei nog een kind?
Het klinkt hard, maar ik zou geen man willen die zo met mijn zoontje omgaat. Ik zou hem z.s.m. het huis uitzetten!
Ps. wilden jullie allebei nog een kind?
zaterdag 11 juli 2009 om 12:25
zaterdag 11 juli 2009 om 12:29
Koala, wat zegt je huisarts hiervan? Je bent voor in ieder geval de tweede keer in vier maanden bij hem geweest om aan te geven dat je er helemaal doorheen zit en de huisarts constateerde in maart al dat je oververmoeid bent. Je man reageert daar niet op. Wat verwacht je nu eigenlijk van je man? Dat hij in ene het licht gaat zien? Ik denk dat je zelf het licht moet gaan zien meid. Jij kunt je leven leuker maken, en wel door wat nare elementen daaruit te gummen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 11 juli 2009 om 12:29
Koala, je zoon komt ,without a doubt, op de eerste plaats. Dat wist je man ook toen jullie aan een kind begonnen. Je moet nu je eigen conclusies trekken.. Hoe moeilijk ook, maar doe wat het beste voor je zoon is.
Ik denk dat er een reden moet zijn voor de gedragsverandering van je zoon. En wat dat dan ook mag zijn, het heeft tijd nodig om daar achter te komen. En in die tussen tijd heeft je zoon een stabiele leefomgeving nodig. En als je man daar niet in past.. Of beter gezegd zich daar niet in aan kan passen.. Zou ik toch hem het gat van de deur wijzen. Je zoon kan het echt niet gebruiken om door zijn vader afgewezen te worden en daarbij ook nogeens uitgescholden te worden.
Sterkte
Ik denk dat er een reden moet zijn voor de gedragsverandering van je zoon. En wat dat dan ook mag zijn, het heeft tijd nodig om daar achter te komen. En in die tussen tijd heeft je zoon een stabiele leefomgeving nodig. En als je man daar niet in past.. Of beter gezegd zich daar niet in aan kan passen.. Zou ik toch hem het gat van de deur wijzen. Je zoon kan het echt niet gebruiken om door zijn vader afgewezen te worden en daarbij ook nogeens uitgescholden te worden.
Sterkte
