Werk & Studie
alle pijlers
Frustratie rondom re-integratie
dinsdag 4 maart 2025 om 04:00
En daar is die dan: het tweede ziektejaar op het werk. En ik weet niet wat me overkomt...
Tweesporenbeleid. Re-integratie op het werk liep best goed. Maar nu dus ook actief aan het solliciteren. Omdat het moet.
Voor mijn omgeving ben ik "het dossier" waarin vinkjes gezet moeten worden. En ik zit vol met vragen, frustratie, verdriet, boosheid.
Ik loop vast. Hoe kom je door zo'n tweede ziektejaar?
Tweesporenbeleid. Re-integratie op het werk liep best goed. Maar nu dus ook actief aan het solliciteren. Omdat het moet.
Voor mijn omgeving ben ik "het dossier" waarin vinkjes gezet moeten worden. En ik zit vol met vragen, frustratie, verdriet, boosheid.
Ik loop vast. Hoe kom je door zo'n tweede ziektejaar?
dinsdag 4 maart 2025 om 07:05
Waarom? Fysieke of psychische klachten zou geen verschil moeten maken in wat kan en mag en gewenst is.Ben-ik-weer schreef: ↑04-03-2025 04:56Dat zal er aan liggen waarom je al een jaar ziek bent toch?
Fysieke of psychische klachten: een groot verschil in wat kan en mag en gewenst is.
dinsdag 4 maart 2025 om 07:11
Ik vond het destijds loeizwaar. Reïntegratie lukte bij mij maar moeizaam en tegelijkertijd moest ik ook nog wat met spoor 2.
Ik heb niet de indruk gehad dat solliciteren verplicht was overigens. Netwerken heb ik veel meer aan gedaan om te oriënteren op ander werk. Uiteindelijk heb ik drie sollicitaties gedaan waarvoor ik godzijdank niet werd aangenomen. Ik had het überhaupt niet aan gekund.
Ik ben gedeeltelijk afgekeurd. Inmiddels werk ik naast mijn uitkering op een plek waar ik gezien wordt, rust ervaar en van toegevoegde waarde ben.
Maar dat tweede spoor? Ik vond het loodzwaar.
Ik heb niet de indruk gehad dat solliciteren verplicht was overigens. Netwerken heb ik veel meer aan gedaan om te oriënteren op ander werk. Uiteindelijk heb ik drie sollicitaties gedaan waarvoor ik godzijdank niet werd aangenomen. Ik had het überhaupt niet aan gekund.
Ik ben gedeeltelijk afgekeurd. Inmiddels werk ik naast mijn uitkering op een plek waar ik gezien wordt, rust ervaar en van toegevoegde waarde ben.
Maar dat tweede spoor? Ik vond het loodzwaar.
dinsdag 4 maart 2025 om 08:10
Bij mij was het niet meer dan een onderzoek na afloop van het eerste ziektejaar of reïntegratie in de eigen functie nog steeds het meest logisch was.
Aangezien ik ook al goed op weg was met reïntegratie was de verwachte conclusie dat dat het geval zou zijn.
Gelukkig was de arbeidsdeskundige het daarmee eens.
Het lijkt me heel vervelend om te moeten solliciteren terwijl je zelf het idee hebt dat je volledig kunt reïntegreren bij je eigen werkgever binnen de twee jaar.
Wellicht helpt het om een deskundigenoordeel te vragen bij het UWV over het verloop van je reïntegratie?
Aangezien ik ook al goed op weg was met reïntegratie was de verwachte conclusie dat dat het geval zou zijn.
Gelukkig was de arbeidsdeskundige het daarmee eens.
Het lijkt me heel vervelend om te moeten solliciteren terwijl je zelf het idee hebt dat je volledig kunt reïntegreren bij je eigen werkgever binnen de twee jaar.
Wellicht helpt het om een deskundigenoordeel te vragen bij het UWV over het verloop van je reïntegratie?
dinsdag 4 maart 2025 om 08:34
Waar komen je vragen vandaan?
Waarom ben je zo gefrustreerd?
Wat maakt je boos?
Het is ook een moeilijk proces. Re-integreren is heel hard werken. Ik ben deze week weer begonnen na 7 maanden uit de running te zijn geweest. Het uurtje dat ik gisteren mijn laptop heb open gehad was zo vermoeiend dat ik de rest van de dag daarvan moest bijkomen. En mijn verwachting is dat dat elke keer zo gaat zijn als ik ga uitbouwen qua uren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me er niet echt op verheug, was juist zo blij dat ik weer een beetje leek te functioneren zonder al die vermoeidheid en dat hele sterke gevoel dat ik ziek ben.
Ik zag dat je eind november ook een topic had, je hebt dus nu een arbeidskundig onderzoek gehad en daar is uitgekomen dat het goed is om te kijken of je op een andere plek niet beter op je plek zit? Heb je gevoel dat je zelf nog aan het stuur zit van je re-intergratie en je herstel? Of heb je het gevoel dat andere voor je besluiten? Is het solliciteren EN re-intergreren samen te belastend (Dat kan ik me heel goed voorstellen, ik vind solliciteren ook veel tijd kosten). Wil je zelf een andere plek of denk je dat dit eigenlijk een heel fijne plek is voor je?
Waarom ben je zo gefrustreerd?
Wat maakt je boos?
Het is ook een moeilijk proces. Re-integreren is heel hard werken. Ik ben deze week weer begonnen na 7 maanden uit de running te zijn geweest. Het uurtje dat ik gisteren mijn laptop heb open gehad was zo vermoeiend dat ik de rest van de dag daarvan moest bijkomen. En mijn verwachting is dat dat elke keer zo gaat zijn als ik ga uitbouwen qua uren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me er niet echt op verheug, was juist zo blij dat ik weer een beetje leek te functioneren zonder al die vermoeidheid en dat hele sterke gevoel dat ik ziek ben.
Ik zag dat je eind november ook een topic had, je hebt dus nu een arbeidskundig onderzoek gehad en daar is uitgekomen dat het goed is om te kijken of je op een andere plek niet beter op je plek zit? Heb je gevoel dat je zelf nog aan het stuur zit van je re-intergratie en je herstel? Of heb je het gevoel dat andere voor je besluiten? Is het solliciteren EN re-intergreren samen te belastend (Dat kan ik me heel goed voorstellen, ik vind solliciteren ook veel tijd kosten). Wil je zelf een andere plek of denk je dat dit eigenlijk een heel fijne plek is voor je?
dinsdag 4 maart 2025 om 08:35
Hoi TO, hier beetje zelfde schuitje. Uitgevallen door fysieke klachten en nu in het tweede jaar, maar er is een vervanger aangenomen die mag blijven en mijn contract wordt niet verlengd. Ik ben nu dus ook nog boventallig en reïntegreer dus in een niet bestaande functie (lees kutklusjes die ver onder mijn niveau liggen). Ik ben meer energie kwijt met mezelf motiveren voor werk, dan het werk zelf. Mijn contract houdt over een paar maanden op en ik denk dat ik wel ga aangeven dat we maar beter vol kunnen inzetten op spoor twee. Want dit werkt niet. Maar idd, wat mensen zeggen over spoor 2 klinkt ook niet erg aanlokkelijk.
dinsdag 4 maart 2025 om 08:36
En lig je er vaak s nachts wakker van? Aangezien je dit om 4 uur in de ochtend plaatst? Dat helpt natuurlijk helemaal niet.
Ik snap oprecht dat dit een pittige tijd is, maar eerlijk gezegd kan ik me voorstellen dat hoe je hier mee om moet gaan misschien wel een heel mooi leer moment is ook in je burn out. Waarom doet het je zoveel, hoe kun je hier op een gezonde manier mee om gaan zonder dat je het als zo belastend ervaart, of misschien is het wel zo belastend, maar hoe kun je dan accepteren dat het inderdaad zo belastend is.
Ik snap oprecht dat dit een pittige tijd is, maar eerlijk gezegd kan ik me voorstellen dat hoe je hier mee om moet gaan misschien wel een heel mooi leer moment is ook in je burn out. Waarom doet het je zoveel, hoe kun je hier op een gezonde manier mee om gaan zonder dat je het als zo belastend ervaart, of misschien is het wel zo belastend, maar hoe kun je dan accepteren dat het inderdaad zo belastend is.
dinsdag 4 maart 2025 om 08:41
Maar kun je de vragen etc nergens kwijt?
Ik neem aan dat als je vinkjes moet zetten etc je ook een direct contactpersoon hebt waarbij je terecht kan?
Had je verwachtingen op voorhand? Komt de frustratie vooral uit het gevoel dat je denkt alleen hier in te staan? Of dat het eigenlijk nog allemaal boven je pet gaat?
Ik neem aan dat als je vinkjes moet zetten etc je ook een direct contactpersoon hebt waarbij je terecht kan?
Had je verwachtingen op voorhand? Komt de frustratie vooral uit het gevoel dat je denkt alleen hier in te staan? Of dat het eigenlijk nog allemaal boven je pet gaat?
dinsdag 4 maart 2025 om 08:43
Dus als ik je goed begrijp heeft jouw werkgever het tweede spoor nog niet in werking gezet, terwijl je het tweede ziektejaar al bent in gegaan? Volgens mij "moet" het tweede spoor worden ingezet, uiterlijk aan het einde van het eerste ziektejaar. Heb je wel een eerstejaars beoordeling gehad? En regelmatig een gesprek waarin plan van aanpak wordt geëvalueerd?astrojenny schreef: ↑04-03-2025 08:35Hoi TO, hier beetje zelfde schuitje. Uitgevallen door fysieke klachten en nu in het tweede jaar, maar er is een vervanger aangenomen die mag blijven en mijn contract wordt niet verlengd. Ik ben nu dus ook nog boventallig en reïntegreer dus in een niet bestaande functie (lees kutklusjes die ver onder mijn niveau liggen). Ik ben meer energie kwijt met mezelf motiveren voor werk, dan het werk zelf. Mijn contract houdt over een paar maanden op en ik denk dat ik wel ga aangeven dat we maar beter vol kunnen inzetten op spoor twee. Want dit werkt niet. Maar idd, wat mensen zeggen over spoor 2 klinkt ook niet erg aanlokkelijk.
dinsdag 4 maart 2025 om 08:45
Waar staat dat het om een burnout gaat?Kaaaaaaaatje schreef: ↑04-03-2025 08:36En lig je er vaak s nachts wakker van? Aangezien je dit om 4 uur in de ochtend plaatst? Dat helpt natuurlijk helemaal niet.
Ik snap oprecht dat dit een pittige tijd is, maar eerlijk gezegd kan ik me voorstellen dat hoe je hier mee om moet gaan misschien wel een heel mooi leer moment is ook in je burn out. Waarom doet het je zoveel, hoe kun je hier op een gezonde manier mee om gaan zonder dat je het als zo belastend ervaart, of misschien is het wel zo belastend, maar hoe kun je dan accepteren dat het inderdaad zo belastend is.
dinsdag 4 maart 2025 om 09:02
Bedankt voor al jullie reacties.
Het gaat hier om een tweesporenbeleid. Na een jaar ziekte is het verplicht om ook elders te oriënteren als niet een volledige terugkeer in eigen werk wordt verwacht binnen 3 maanden na het verstrijken van de 52e ziekteweek.
Helaas heb ik een tweede spoor coach getroffen die louter in zet op solliciteren. Er zit wel twijfel of ik momenteel op de juiste werkplek zit. Maar ik ontdek niet of ik iets met deze twijfel moet door lukraak maar wat te solliciteren.
En daar komt de boosheid en de frustratie vandaan. Ik ben al weken overal aan aan het geven dat dit niet de begeleiding is die ik nodig heb. Al meerdere gesprekken gehad in verschillende samenstellingen.
De uitkomst: ja FieppeFlop, het is heel vervelend. Maar het (lees: solliciteren) moet nou eenmaal.
En hier heb ik dus last van... Dan krijg je een tip om te solliciteren in een andere regio 'zodat je niet aangenomen wordt'. Nutteloos. Frustrerend. Het staat verder herstel in de weg. En ja, dit zal vast veel over mij zeggen en een leerpunt zijn in therapie. Maar poeh...het lijkt puur nog te gaan om een dossier.
Het gaat hier om een tweesporenbeleid. Na een jaar ziekte is het verplicht om ook elders te oriënteren als niet een volledige terugkeer in eigen werk wordt verwacht binnen 3 maanden na het verstrijken van de 52e ziekteweek.
Helaas heb ik een tweede spoor coach getroffen die louter in zet op solliciteren. Er zit wel twijfel of ik momenteel op de juiste werkplek zit. Maar ik ontdek niet of ik iets met deze twijfel moet door lukraak maar wat te solliciteren.
En daar komt de boosheid en de frustratie vandaan. Ik ben al weken overal aan aan het geven dat dit niet de begeleiding is die ik nodig heb. Al meerdere gesprekken gehad in verschillende samenstellingen.
De uitkomst: ja FieppeFlop, het is heel vervelend. Maar het (lees: solliciteren) moet nou eenmaal.
En hier heb ik dus last van... Dan krijg je een tip om te solliciteren in een andere regio 'zodat je niet aangenomen wordt'. Nutteloos. Frustrerend. Het staat verder herstel in de weg. En ja, dit zal vast veel over mij zeggen en een leerpunt zijn in therapie. Maar poeh...het lijkt puur nog te gaan om een dossier.
dinsdag 4 maart 2025 om 09:09
Hè, wat een nare situatie! Kan me voorstellen dat dit iets met je doet. Als ik het goed begrijp zijn er binnen spoor 1 ook geen mogelijkheden meer. Is spoor 2 al ingezet? Zo niet, dan zou ik je echt als tip mee willen geven om zelf te informeren welke coaches er in jouw omgeving zijn. Bedenk goed welke verwachting jij hebt. Zijn je fysieke klachten blijvend en heb je ondersteuning nodig om te bepalen welke werkplek passend kan zijn? Hulp nodig bij ontdekken welke andere werkplek jij fijn zou vinden? Vind je solliciteren spannend? Vraag goed door op welke begeleiding geboden kan worden. Als je iemand treft waarbij je een goed gevoel hebt, kun je dit aangeven bij werkgever. Want helaas: ik ben er een voorbeeld van. Het kan ook gebeuren dat je iemand treft waarbij je maar "gewoon" moet solliciteren.astrojenny schreef: ↑04-03-2025 08:35Hoi TO, hier beetje zelfde schuitje. Uitgevallen door fysieke klachten en nu in het tweede jaar, maar er is een vervanger aangenomen die mag blijven en mijn contract wordt niet verlengd. Ik ben nu dus ook nog boventallig en reïntegreer dus in een niet bestaande functie (lees kutklusjes die ver onder mijn niveau liggen). Ik ben meer energie kwijt met mezelf motiveren voor werk, dan het werk zelf. Mijn contract houdt over een paar maanden op en ik denk dat ik wel ga aangeven dat we maar beter vol kunnen inzetten op spoor twee. Want dit werkt niet. Maar idd, wat mensen zeggen over spoor 2 klinkt ook niet erg aanlokkelijk.
Veel beterschap!
fieppeflop wijzigde dit bericht op 04-03-2025 09:20
0.59% gewijzigd
dinsdag 4 maart 2025 om 09:12
yourlocalhero schreef: ↑04-03-2025 08:41Maar kun je de vragen etc nergens kwijt?
Ik neem aan dat als je vinkjes moet zetten etc je ook een direct contactpersoon hebt waarbij je terecht kan?
Had je verwachtingen op voorhand? Komt de frustratie vooral uit het gevoel dat je denkt alleen hier in te staan? Of dat het eigenlijk nog allemaal boven je pet gaat?
Ik denk dat ik deels jouw vragen al heb beantwoord in mijn reactie. Ik had verwachtingen ja. Ik heb een coach ja. Maar al meerdere gesprekken gehad met meerdere mensen. De conclusie blijft: volgens de wet verbetering poortwachter moet dit nou eenmaal. Dus ja, ik voel me hier alleen in staan. En ja het gaat me boven de pet. En bij iedere sollicitatie blokkeer ik weer...
dinsdag 4 maart 2025 om 09:44
Wat vervelend voor je TO, dit werkt toch helemaal niet, dat moet jouw begeleider bij het UWV toch ook snappen? Die van mij was destijds heel makkelijk, vond het ook maar onzin (in mijn geval dan), dat solliciteren. Ik mocht gewoon al een vinkje zetten als ik bv. op LinkedIn had gekeken naar vacatures. Ik had vanuit het werk ook een jobcoach, maar die heeft mij echt niets nieuws kunnen leren.
Maar bij mij was het ook heel duidelijk dat ik ook na het tweede spoor niet meer zou kunnen werken. Misschien was dat de reden dat de begeleider van het UWV er zo makkelijk tegenover stond. De re-integratie in het eerste spoor was namelijk totaal mislukt en had als resultaat dat ik opgenomen werd. Van de regen in de drup dus.
Kun je niet nog een keer het gesprek aangaan met je coach?
Maar bij mij was het ook heel duidelijk dat ik ook na het tweede spoor niet meer zou kunnen werken. Misschien was dat de reden dat de begeleider van het UWV er zo makkelijk tegenover stond. De re-integratie in het eerste spoor was namelijk totaal mislukt en had als resultaat dat ik opgenomen werd. Van de regen in de drup dus.
Kun je niet nog een keer het gesprek aangaan met je coach?
There's point in your life, you got to reach and when you do
You know it, and now I'm here.
You know it, and now I'm here.
dinsdag 4 maart 2025 om 10:21
Hele dikke knuffel, het is leuk dat ze vinden dat er van alles moet, maar het menselijke missen we daarin dan enorm.FieppeFlop schreef: ↑04-03-2025 09:12
Ik denk dat ik deels jouw vragen al heb beantwoord in mijn reactie. Ik had verwachtingen ja. Ik heb een coach ja. Maar al meerdere gesprekken gehad met meerdere mensen. De conclusie blijft: volgens de wet verbetering poortwachter moet dit nou eenmaal. Dus ja, ik voel me hier alleen in staan. En ja het gaat me boven de pet. En bij iedere sollicitatie blokkeer ik weer...
Blijf vooral hier alles blijven delen, wellicht lucht het op, dan praat je tenminste met de mens en niet met de persoon die letterlijk het regelboek opvolgt.
Ik herken het een beetje, en achteraf nu jaren later ben ik "bozig" dat ik ooit zo gedwongen ben. Want het beestje waardoor ik hier steeds uitviel heeft inmiddels een naam.
dinsdag 4 maart 2025 om 10:24
Het probleem zit hem dus vooral in de tweede spoorcoach? En dat de dingen die je in het tweede spoor moet doen niet passend zijn wat jou betreft?FieppeFlop schreef: ↑04-03-2025 09:02Bedankt voor al jullie reacties.
Het gaat hier om een tweesporenbeleid. Na een jaar ziekte is het verplicht om ook elders te oriënteren als niet een volledige terugkeer in eigen werk wordt verwacht binnen 3 maanden na het verstrijken van de 52e ziekteweek.
Helaas heb ik een tweede spoor coach getroffen die louter in zet op solliciteren. Er zit wel twijfel of ik momenteel op de juiste werkplek zit. Maar ik ontdek niet of ik iets met deze twijfel moet door lukraak maar wat te solliciteren.
En daar komt de boosheid en de frustratie vandaan. Ik ben al weken overal aan aan het geven dat dit niet de begeleiding is die ik nodig heb. Al meerdere gesprekken gehad in verschillende samenstellingen.
De uitkomst: ja FieppeFlop, het is heel vervelend. Maar het (lees: solliciteren) moet nou eenmaal.
En hier heb ik dus last van... Dan krijg je een tip om te solliciteren in een andere regio 'zodat je niet aangenomen wordt'. Nutteloos. Frustrerend. Het staat verder herstel in de weg. En ja, dit zal vast veel over mij zeggen en een leerpunt zijn in therapie. Maar poeh...het lijkt puur nog te gaan om een dossier.
Ik weet hier niet genoeg van af om daar iets zinnigs over te zeggen.
Maar ik wil je nog wel even een virtuele knuffel geven, ziek zijn is heftig, beter worden is hard werken, re-intergreren is hard werken en ik kan me goed voorstellen dat dit helemaal geen fijn gevoel is.
dinsdag 4 maart 2025 om 10:31
Oh haha, ik heb niet verder gekeken dan dit topic.Kaaaaaaaatje schreef: ↑04-03-2025 10:21In haar andere topic. Maar dat mag ik hier geloof ik eigenlijk niet aanhalen realiseer ik me nu, dus ssssst
dinsdag 4 maart 2025 om 11:36
Het spoor 2 is vaak niet passend bij veel mensen. Dat was het ook niet bij mij. Ik rouwde om verlies gezondheid maar ook om verlies werk en collegas. Ik heb altijd met ontzettend veel plezier gewerkt. En ik heb van alles geprobeerd om weer de oude te worden, tevergeefs.Bij mij was t duidelijk dat ik nu niet belastbaar ben voor werk. Maar toch moest ik voldoen aan de sollicitatie plicht. Ik had een echt hele fijne bedrijfsarts en die zei, je maakt je veel te druk. Eerst vond ik dat zo stom, want midden in de rouw, verdriet, frustratie, ik heb t allemaal gehad. En daarnaast snapte ik dat hele rot systeem gewoon niet. Hoe kun je mensen zo in een hokje stoppen. Maar uiteindelijk snapte ik wat hij bedoelde. Dus elke maandagochtend plukte ik een random vacature van indeed, stuurde standaard brief waarbij ik alleen naam en adres hoefde te veranderen( en dat ging al heel vaak mis, of ik verstuurde per ongeluk de verkeerde brief etc etc. ,Of ik keek een filmpje van het uwv of ik ‘netwerkte’ wat. En dat was bv ook al als ik op linked in benaderd werd voor werk. Kostte hooguit 20 -30 minuten per week. Ik ben nooit uitgenodigd voor een gesprek. Dat ik me erbij neerlegde scheelde me zoveel energie! Ik ben van mezelf positief van aard en dat heeft me gered op het psychische vlak, ook al kan ik nu niet meer werken.
Jij bent volgens mij al best ver met reïntegreren. Denk je dat t goed haalbaar is om over 2 maanden weer fulltime te werken in deze functie? Dan zou ik dat zeker uit gaan zoeken of je niet een soort uitstel kunt krijgen. Bij mij starte het spoor 2 ook pas 3 maanden later. En anders als dat niet lukt, ga met je jobcoach om te tafel en overleg.
Mocht je huidige functie niet meer haalbaar zijn is een jobcoach wel heel fijn om samen met je uit te zoeken wat wel goed bij je past.
En als je het niet trekt, dan is het duidelijk dat je er nog niet aan toe bent om
Op deze manier op te bouwen/ te werken tijdens je intergreren.
En hoe stom ook, mijn bedrijfsarts heeft echt gelijk gehad met zijn maak je niet te druk. Jij denkt ws nu ook, ja hoor bla bla bla. Maar echt waar, probeer dingen los te laten. En kijk wat wel de mogelijkheden zijn.
Sterkte en succes!
Jij bent volgens mij al best ver met reïntegreren. Denk je dat t goed haalbaar is om over 2 maanden weer fulltime te werken in deze functie? Dan zou ik dat zeker uit gaan zoeken of je niet een soort uitstel kunt krijgen. Bij mij starte het spoor 2 ook pas 3 maanden later. En anders als dat niet lukt, ga met je jobcoach om te tafel en overleg.
Mocht je huidige functie niet meer haalbaar zijn is een jobcoach wel heel fijn om samen met je uit te zoeken wat wel goed bij je past.
En als je het niet trekt, dan is het duidelijk dat je er nog niet aan toe bent om
Op deze manier op te bouwen/ te werken tijdens je intergreren.
En hoe stom ook, mijn bedrijfsarts heeft echt gelijk gehad met zijn maak je niet te druk. Jij denkt ws nu ook, ja hoor bla bla bla. Maar echt waar, probeer dingen los te laten. En kijk wat wel de mogelijkheden zijn.
Sterkte en succes!
dinsdag 4 maart 2025 om 13:17
Ik weet niet of mijn fysieke klachten blijvend zijn, ik ben wonder boven wonder veel beter hersteld dan ik ooit had kunnen hopen. Ik kon amper nog lopen en intussen zet ik 10k stappen per dag. Ik prijs mezelf al gelukkig met alles wat ik heb.FieppeFlop schreef: ↑04-03-2025 09:09Hè, wat een nare situatie! Kan me voorstellen dat dit iets met je doet. Als ik het goed begrijp zijn er binnen spoor 1 ook geen mogelijkheden meer. Is spoor 2 al ingezet? Zo niet, dan zou ik je echt als tip mee willen geven om zelf te informeren welke coaches er in jouw omgeving zijn. Bedenk goed welke verwachting jij hebt. Zijn je fysieke klachten blijvend en heb je ondersteuning nodig om te bepalen welke werkplek passend kan zijn? Hulp nodig bij ontdekken welke andere werkplek jij fijn zou vinden? Vind je solliciteren spannend? Vraag goed door op welke begeleiding geboden kan worden. Als je iemand treft waarbij je een goed gevoel hebt, kun je dit aangeven bij werkgever. Want helaas: ik ben er een voorbeeld van. Het kan ook gebeuren dat je iemand treft waarbij je maar "gewoon" moet solliciteren.
Veel beterschap!
Ik heb via werk een arbeidspsycholoog die mij helpt kijken met wat er voor werk ná mijn afgelopen contract bij mij zou kunnen passen. De arbeidsdeskundige had aangegeven: dit gaat de goede kant op, zij kan wel reïntegreren in haar eigen functie. Maar in de werkelijkheid gebeurt dat niet, iemand anders doet dat werk en ik krijg mijn taken niet terug: diegene mag namelijk blijven en ik moet eruit. Ik vraag al langer om extra werk, maar dat krijg ik niet. Ik verveel me en raak ongelooflijk gedemotiveerd waardoor er niks uit mijn vingers komt. Ik raak daardoor gefrustreerd, want ik wíl wel!
De bedrijfsarts heeft aangegeven dat we nog steeds moeten inzetten op terugkeer in eigen functie, ook al gaat mijn contract aflopen. Toch denk ik dat spoor 2 toch beter is, dus echt een andere werkplek, want dit werkt voor geen meter. De bedrijfsarts adviseerde daar van de week nog op tegen. Mijn leidinggevende geeft ook altijd als antwoord: ja maar ik vind dit ook lastig en ik weet het niet zo goed wat ik je dan wel kan laten doen. Ik kan daar wel echt pissig om worden intussen, want we zijn al ruim anderhalf jaar onderweg. Ik loop overal een beetje tegen een muur aan dus. Bij de bedrijfsarts, bij de arbeidsdeskundige, bij mijn leidinggevende. De enige die me wel echt ondersteunt gelukkig is mijn psych en daar ben ik ontzettend blij mee en dankbaar voor.
dinsdag 4 maart 2025 om 13:19
Ik heb in mijn reactie hierboven antwoord gegeven; de beoordeling was positief om in te zetten op terugkeer in eigen functie. Ik heb regelmatig gesprek met de bedrijfsarts die zegt, jij kan prima dat werk doen, dus reïntegreer maar in je eigen baan. Maar in de werkelijkheid wordt dat niet gefaciliteerd door werkgever.Flipflop schreef: ↑04-03-2025 08:43Dus als ik je goed begrijp heeft jouw werkgever het tweede spoor nog niet in werking gezet, terwijl je het tweede ziektejaar al bent in gegaan? Volgens mij "moet" het tweede spoor worden ingezet, uiterlijk aan het einde van het eerste ziektejaar. Heb je wel een eerstejaars beoordeling gehad? En regelmatig een gesprek waarin plan van aanpak wordt geëvalueerd?
Maarre ik wil dit topic niet kapen, sorry TO! Ik herken alleen je frustratie dus echt enorm! Bij ons staan de regeltjes en de procedures ons herstel in de weg lijkt het wel, terwijl het de bedoeling is om juist weer duurzaam aan de slag te kunnen in een passende functie.
dinsdag 4 maart 2025 om 13:46
Bedankt voor alle fijne, meelevende reacties! Het voelt al zo fijn om het er gewoon te mogen laten zijn. Want het is nu te vaak zo dat mijn frustratie "gedekselt" wordt met: "ja, het moet nou eenmaal".
Het gaat inderdaad om, zoals hierboven al juist geconcludeerd werd op basis van een eerder topic, om mentale klachten. Mijn focus is nog niet optimaal. Het lukt niet om op alle reacties te reageren. Maar ik heb alles wel gelezen. Dank
Het gaat inderdaad om, zoals hierboven al juist geconcludeerd werd op basis van een eerder topic, om mentale klachten. Mijn focus is nog niet optimaal. Het lukt niet om op alle reacties te reageren. Maar ik heb alles wel gelezen. Dank
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
