Gezondheid
alle pijlers
Fibromyalgie en werken in de zorg
dinsdag 3 juni 2025 om 18:23
Ik heb fibromyalgie en werk in de ouderenzorg, geen beste combinatie. Ik merk echt dat het mij te zwaar word. Na een dienst ben ik bekaf, heb ik pijn. Trek het gewoon niet meer. Ik ben nu bijna 50 en het idee dat ik dit nog 20 jaar moet volhouden, dat red ik niet.
Nu vraag ik mij af welke weg ik moet bewandelen? Eerst huisarts? Ziekmelden en in gesprek gaan met mijn leidinggevende, of juist andersom. Daarna samen met leidinggevende en bedrijfsarts kijken hoe verder…. Geen idee hoe zoiets gaat.
Iemand tips hoe ik dit aan kan pakken?
Nu vraag ik mij af welke weg ik moet bewandelen? Eerst huisarts? Ziekmelden en in gesprek gaan met mijn leidinggevende, of juist andersom. Daarna samen met leidinggevende en bedrijfsarts kijken hoe verder…. Geen idee hoe zoiets gaat.
Iemand tips hoe ik dit aan kan pakken?
dinsdag 3 juni 2025 om 19:00
Ik zou eerst een afspraak maken met de bedrijfsarts. Kijken hoe je dit het beste aan kunt pakken. Fibro uit zich heel verschillend bij mensen in ernst, en daarbij ook nog verschillend per dag. Dus 1 vaste weg is er niet voor. Dus overleg met de bedrijfsarts en met je huisarts.
Misschien is ander werk slimmer voor je lijf. Maar zou dat begeleid doen, en nu niet op eigen houtje. Als je het nieuwe werk niet volhoudt, heb je nauwelijks iets om op terug te vallen. Zou dus het pad van je huidige werk eerst bewandelen.
Misschien is ander werk slimmer voor je lijf. Maar zou dat begeleid doen, en nu niet op eigen houtje. Als je het nieuwe werk niet volhoudt, heb je nauwelijks iets om op terug te vallen. Zou dus het pad van je huidige werk eerst bewandelen.
dinsdag 3 juni 2025 om 19:14
Het gaat zoals jij besluit dat het gaat. Je kan in gesprek met je leidinggevende, je kan een gesprek aangaan met de bedrijfsarts in het preventieve spreekuur, je kan je gelijk ziek melden. Een gesprek met je huisarts is natuurlijk altijd mogelijk, maar die kan richting jouw werk nu niet veel voor je betekenen. Wel kan je natuurlijk met hem/haar sparren over je situatie.
Ik denk net als degene boven me, dat ander werk geen slecht idee zou zijn. Daarmee kan je het vast beter volhouden tot aan je pensioen. Probeer alvast eens te kijken wat je werkgever als onderdeel van de aanvullende arbeidsvoorwaarden te bieden heeft aan loopbaanbegeleiding. Of misschien is er een passendere functie intern. Ga daarover in gesprek met je leidinggevende. Het is ook niet in het belang van de werkgever dat jij ziek uitvalt, nu of over een paar jaar. Daarom is de kans best groot dat ze je kunnen helpen uitzoeken waar je beter/duurzamer op je plek zult zijn.
Lastig, om toe te geven dat je beter met dit werk kunt stoppen... Ik ben op ongeveer die leeftijd plotseling ziek geworden en heb die keus van de ene op de andere dag moeten maken, hoewel ik nog wel geprobeerd heb om "gewoon" door te gaan. Uiteindelijk via een tweedespoortraject iets anders gaan doen, na een ziekmelding dus. Zonder ziekmelding denk ik dat je meer het gevoel hebt het zelf in de hand te hebben. Maar onthoud dat er maar eentje is die kan bepalen of jij het werk aankunt, meld je ziek als jij vindt dat je niet in staat bent om te werken! Dan komt het daarna ook wel goed. Sterkte!
Ik denk net als degene boven me, dat ander werk geen slecht idee zou zijn. Daarmee kan je het vast beter volhouden tot aan je pensioen. Probeer alvast eens te kijken wat je werkgever als onderdeel van de aanvullende arbeidsvoorwaarden te bieden heeft aan loopbaanbegeleiding. Of misschien is er een passendere functie intern. Ga daarover in gesprek met je leidinggevende. Het is ook niet in het belang van de werkgever dat jij ziek uitvalt, nu of over een paar jaar. Daarom is de kans best groot dat ze je kunnen helpen uitzoeken waar je beter/duurzamer op je plek zult zijn.
Lastig, om toe te geven dat je beter met dit werk kunt stoppen... Ik ben op ongeveer die leeftijd plotseling ziek geworden en heb die keus van de ene op de andere dag moeten maken, hoewel ik nog wel geprobeerd heb om "gewoon" door te gaan. Uiteindelijk via een tweedespoortraject iets anders gaan doen, na een ziekmelding dus. Zonder ziekmelding denk ik dat je meer het gevoel hebt het zelf in de hand te hebben. Maar onthoud dat er maar eentje is die kan bepalen of jij het werk aankunt, meld je ziek als jij vindt dat je niet in staat bent om te werken! Dan komt het daarna ook wel goed. Sterkte!
irma_3110 wijzigde dit bericht op 03-06-2025 19:15
1.64% gewijzigd
dinsdag 3 juni 2025 om 19:15
apiejapie schreef: ↑03-06-2025 19:00Ik zou eerst een afspraak maken met de bedrijfsarts. Kijken hoe je dit het beste aan kunt pakken. Fibro uit zich heel verschillend bij mensen in ernst, en daarbij ook nog verschillend per dag. Dus 1 vaste weg is er niet voor. Dus overleg met de bedrijfsarts en met je huisarts.
Misschien is ander werk slimmer voor je lijf. Maar zou dat begeleid doen, en nu niet op eigen houtje. Als je het nieuwe werk niet volhoudt, heb je nauwelijks iets om op terug te vallen. Zou dus het pad van je huidige werk eerst bewandelen.
Ik ben nog niet ziek gemeld. Maar misschien is dat wel beter? Dan komt de bedrijfsarts vanzelf om het hoekje toch?
Ik ben gewoon zo moe, niet een beetje moe maar echt verotte moe, tot in mijn botten voel ik het. Soms heb ik goede dagen maar het lijkt of dit steeds minder vaak voorkomt. Ik houd van mijn werk maar de zorg word steeds zwaarder en we staan continu met te weinig personeel. Mijn lijf trekt dit gewoon nog amper.
Waar ik tegen aan loop is; dat als ik nu aangeef dat het mij te zwaar word, dat het dan voor mij stopt. Werk waarvan ik houd (maar dus ook te zwaar is voor mij lichamelijk) en hoe dan verder? Het is wel mijn inkomen. Ik heb niemand naast mij staan die dit tijdelijk kan opvangen.
dinsdag 3 juni 2025 om 19:35
https://www.fesinfo.nl/fibromyalgie-wer ... ing%20zien.
Hier staat een heel stappenplan.
Hier staat een heel stappenplan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 juni 2025 om 19:39
Je pleegt roofbouw op je zelf door door te gaan. Gelukkig zie je dat in. Het is heel rot en verdrietig als het niet meer gaat, terwijl je dit werk geweldig vind. Het wordt tijd om je om te scholen. Zoek via je werk hulp en begeleiding hiervoor.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
dinsdag 3 juni 2025 om 19:41
Ik zou me ziekmelden, de huisarts of je behandelaar voor de fybro bezoeken en vanuit daar verder.
Je wordt vanzelf bij de bedrijfsarts verwacht na paar weken en dan kan je daar melden welke weg je nu afloopt, wat de huisarts/arts/prof heeft aangegeven of naar heeft doorverwezen.
Meer hoef je niet te doen nu nog.
Je wordt vanzelf bij de bedrijfsarts verwacht na paar weken en dan kan je daar melden welke weg je nu afloopt, wat de huisarts/arts/prof heeft aangegeven of naar heeft doorverwezen.
Meer hoef je niet te doen nu nog.
dinsdag 3 juni 2025 om 19:44
Zou ik dus niet doen. Ze trekt het al niet meer en een bedrijfsarts is geen fybro zorgprof, het is echt beter om eerst naar je eigen artsen te gaan, bespreken of er iets is waarmee je minder klachten zou kunnen krijgen en daarna pas de bedrijfsarts erbij betrekken.apiejapie schreef: ↑03-06-2025 19:00Ik zou eerst een afspraak maken met de bedrijfsarts. Kijken hoe je dit het beste aan kunt pakken. Fibro uit zich heel verschillend bij mensen in ernst, en daarbij ook nog verschillend per dag. Dus 1 vaste weg is er niet voor. Dus overleg met de bedrijfsarts en met je huisarts.
Misschien is ander werk slimmer voor je lijf. Maar zou dat begeleid doen, en nu niet op eigen houtje. Als je het nieuwe werk niet volhoudt, heb je nauwelijks iets om op terug te vallen. Zou dus het pad van je huidige werk eerst bewandelen.
dinsdag 3 juni 2025 om 20:01
MissNuada schreef: ↑03-06-2025 19:44Zou ik dus niet doen. Ze trekt het al niet meer en een bedrijfsarts is geen fybro zorgprof, het is echt beter om eerst naar je eigen artsen te gaan, bespreken of er iets is waarmee je minder klachten zou kunnen krijgen en daarna pas de bedrijfsarts erbij betrekken.
Ik heb met eigen arts (pijnpoli) overleg gehad in februari. Toen is mijn medicatie op gehoogd. Ik slik nu 2 x daags 2 x 75 mg Pregabaline. Het zou nog 1x omhoog kunnen maar dat wil ik liever niet omdat ik soms flink duizelig word van deze medicatie. Ben bang dat ik dan niet meer functioneer. Daarnaast slik ik medicatie voor mijn hoge bloeddruk en pcm. Veel meer kunnen ze qua pijn niet voor betekenen. Heb in het verleden nog tramadol met pcm geslikt maar dit deed niks voor mij.
Loop ook bij de fysio voor mijn schouder -en nek klachten.
dinsdag 3 juni 2025 om 20:02
Hier ben ik het mee eens, eerst ziekmelden TO, en dan verder zien. Heb je wel eens met je reumatoloog besproken welke behandeling voor jou geschikt zou kunnen zijn?MissNuada schreef: ↑03-06-2025 19:41Ik zou me ziekmelden, de huisarts of je behandelaar voor de fybro bezoeken en vanuit daar verder.
Je wordt vanzelf bij de bedrijfsarts verwacht na paar weken en dan kan je daar melden welke weg je nu afloopt, wat de huisarts/arts/prof heeft aangegeven of naar heeft doorverwezen.
Meer hoef je niet te doen nu nog.
There's point in your life, you got to reach and when you do
You know it, and now I'm here.
You know it, and now I'm here.
dinsdag 3 juni 2025 om 20:31
Maar bedrijfsarts en behandelaren staat natuurlijk helemaal los van elkaar. Natuurlijk ga je naar die behandelaren en zorg je samen met hun dat je zo min mogelijk last van je aandoening hebt. Maar de bedrijfsarts kijkt naar belastbaarheid in jouw situatie, met jouw (mate van) ziek zijn. Dat is een heel andere invalshoek.MissNuada schreef: ↑03-06-2025 19:44Zou ik dus niet doen. Ze trekt het al niet meer en een bedrijfsarts is geen fybro zorgprof, het is echt beter om eerst naar je eigen artsen te gaan, bespreken of er iets is waarmee je minder klachten zou kunnen krijgen en daarna pas de bedrijfsarts erbij betrekken.
Ik lees van TO dat ze haar werk niet of nauwelijks kan volhouden, dat vraagt om een ziekmelding, mee eens. Maar ik lees ook dat ze graag perspectief op de arbeidsmarkt heeft. En daar kan een gesprek met de bedrijfsarts bij helpen. En met de leidinggevende. Maar niet met de behandelaren.
dinsdag 3 juni 2025 om 20:42
Alsof ik dat niet weet.Irma_3110 schreef: ↑03-06-2025 20:31Maar bedrijfsarts en behandelaren staat natuurlijk helemaal los van elkaar. Natuurlijk ga je naar die behandelaren en zorg je samen met hun dat je zo min mogelijk last van je aandoening hebt. Maar de bedrijfsarts kijkt naar belastbaarheid in jouw situatie, met jouw (mate van) ziek zijn. Dat is een heel andere invalshoek.
Ik lees van TO dat ze haar werk niet of nauwelijks kan volhouden, dat vraagt om een ziekmelding, mee eens. Maar ik lees ook dat ze graag perspectief op de arbeidsmarkt heeft. En daar kan een gesprek met de bedrijfsarts bij helpen. En met de leidinggevende. Maar niet met de behandelaren.
Sorry hoor. En toch is het voor TO zelf het beste dat ze zelf al hulp regelt en/of goed geïnformeerd naar een bedrijfsarts gaat.
Daar wordt je vanzelf voor opgeroepen.
Ze geeft aan dat niet meer gaat, ziekmelden, rusten zodat de ergste klachten misschien al wat bij kunnen trekken en ga asap maar wel eerst naar je eigen behandelaren, kijk wat ze nog kunnen bedenken om te proberen.
dinsdag 3 juni 2025 om 20:51
Irma_3110 schreef: ↑03-06-2025 20:31Maar bedrijfsarts en behandelaren staat natuurlijk helemaal los van elkaar. Natuurlijk ga je naar die behandelaren en zorg je samen met hun dat je zo min mogelijk last van je aandoening hebt. Maar de bedrijfsarts kijkt naar belastbaarheid in jouw situatie, met jouw (mate van) ziek zijn. Dat is een heel andere invalshoek.
Ik lees van TO dat ze haar werk niet of nauwelijks kan volhouden, dat vraagt om een ziekmelding, mee eens. Maar ik lees ook dat ze graag perspectief op de arbeidsmarkt heeft. En daar kan een gesprek met de bedrijfsarts bij helpen. En met de leidinggevende. Maar niet met de behandelaren.
Ik wil heel graag werken. Thuis zitten vind ik niks. Ik houd echt van mijn werk. Ga bijna nooit met tegenzin heen. Maar ik ben zo moe van het maar continu pijn hebben en zoeken naar oplossingen om het maar draagbaar te houden.
dinsdag 3 juni 2025 om 21:02
Je kan niet doorduwen en hopen dat je klachten en pijn dan zomaar ineens wel minder worden toch?
Soms gaat gewoon (even of langer) niet.
Zorg altijd eerst voor jezelf en als jij eerlijk en duidelijk kan zijn naar de bedrijfsarts, die er van zelf bij komt na wat rust en contact met je behandelende artsen en/of pijnconsulenten, dan doe je echt wat je moet doen.
dinsdag 3 juni 2025 om 21:34
Ik denk dat ik zou ziekmelden en naar de huisarts gaan. Als je bij de huisarts bent geweest zou ik de leidinggevende bellen en een afspraak inplannen om te vertellen waar je tegen aanloopt. Dan komt de bedrijfsarts vanzelf om de hoek kijken.
Ik denk dat je al te ver bent doorgelopen om eerst de bedrijfsarts om advies te vragen, als ik lees hoe ontzettend moe je al bent.
Heel veel sterkte iig.
Ik denk dat je al te ver bent doorgelopen om eerst de bedrijfsarts om advies te vragen, als ik lees hoe ontzettend moe je al bent.
Heel veel sterkte iig.
dinsdag 3 juni 2025 om 21:41
Ik zou zelf juist wel eerst een afspraak maken bij de bedrijfsarts. En wellicht mijn leidinggevende informeren over de dingen waar ik tegenaan loop, maar dat is meer omdat ik zelf een goede band met mijn leidinggevende heb. Denk je dat diegene in de tussentijd al wat voor je zou kunnen betekenen?
Als je niet snel bij de bedrijfsarts terecht kan, dan zou ik ondertussen een afspraak maken bij de huisarts voor advies. Als die inschat dat je te ziek bent om te kunnen werken, zou ik me ziek melden tot tenminste de afspraak met de bedrijfsarts.
Als je niet snel bij de bedrijfsarts terecht kan, dan zou ik ondertussen een afspraak maken bij de huisarts voor advies. Als die inschat dat je te ziek bent om te kunnen werken, zou ik me ziek melden tot tenminste de afspraak met de bedrijfsarts.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:26
Ik zou mezelf afvragen waarom je steeds zo slecht naar je lichaam luistert en waarom je jezelf negeert?
Wat zou je een vriendin aanraden?
Ik denk dat jij moet leren lief voor jezelf te zijn.
Wat is er zo heel erg aan om een tijdje thuis te zitten als je daar zelf van opknapt. Is er misschien iets waar je voor wegloopt?
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
woensdag 4 juni 2025 om 00:19
Ik denk dat je nu op een punt zit dat je echt op de rem moet trappen. Hoe erg dat ook is maar je maakt je eigen lichaam kapot zo en straks kun je echt helemaal niks meer en ben je verder van huis. Ik heb wel eens met ouderen gesproken die hun lichaam de vernieling in hebben gewerkt. Ze hebben er allemaal spijt van en balen ervan dat ze niet beter voor zichzelf hebben gezorgd al was het in die tijd niet zeuren maar werken. Velen van hun hebben dagelijks veel pijn en kunnen niet veel meer. Zo wil je niet eindigen.
Ik denk dus ook dat je voor nu je het beste ziek kan melden om in ieder geval je lichaam nu wat hoognodige rust te gunnen. En dan vanaf daar verder. Misschien kan je werk aangepast worden? Kun je meer ondersteuning krijgen? Wellicht minder werken in de functie die je nu doet of in overleg je voornamelijk bezighouden met de taken die minder belastend zijn voor je. Je hoeft de zorg niet op te geven, er is vast iets wat nog wel kan al zie je dat misschien nu nog niet.
Ik denk dus ook dat je voor nu je het beste ziek kan melden om in ieder geval je lichaam nu wat hoognodige rust te gunnen. En dan vanaf daar verder. Misschien kan je werk aangepast worden? Kun je meer ondersteuning krijgen? Wellicht minder werken in de functie die je nu doet of in overleg je voornamelijk bezighouden met de taken die minder belastend zijn voor je. Je hoeft de zorg niet op te geven, er is vast iets wat nog wel kan al zie je dat misschien nu nog niet.
woensdag 4 juni 2025 om 07:23
Lisa2022 schreef: ↑03-06-2025 19:15Ik ben nog niet ziek gemeld. Maar misschien is dat wel beter? Dan komt de bedrijfsarts vanzelf om het hoekje toch?
Ik ben gewoon zo moe, niet een beetje moe maar echt verotte moe, tot in mijn botten voel ik het. Soms heb ik goede dagen maar het lijkt of dit steeds minder vaak voorkomt. Ik houd van mijn werk maar de zorg word steeds zwaarder en we staan continu met te weinig personeel. Mijn lijf trekt dit gewoon nog amper.
Waar ik tegen aan loop is; dat als ik nu aangeef dat het mij te zwaar word, dat het dan voor mij stopt. Werk waarvan ik houd (maar dus ook te zwaar is voor mij lichamelijk) en hoe dan verder? Het is wel mijn inkomen. Ik heb niemand naast mij staan die dit tijdelijk kan opvangen.
Hoog tijd om een plan voor jezelf te maken TO! Je bent al veeeel te lang doorgegaan op de oude bekende weg, als je zo verrotte moe bent. Wees eens lief voor jezelf. Aanvaard dat je fibriomialgie hebt en verdiep je in wat het betekent.
Niemand om je heen weet van deze diagnose? Niemand begeleidt jou? Dan moet je daar om gaan vragen. Voor jezelf zorgen is nodig en absoluut geen luxe. Je lijf zegt ho, daar moet je naar gaan luisteren.
Sterkte, deze ziekte maakt dat je anders naar je inzet en energie kijkt en hier op handelt in je leven. Hoe komt het dat je dit zo lang genegeerd hebt?
woensdag 4 juni 2025 om 07:30
Hoeveel houd je van jezelf en je lichaam en je gezondheid? Je lijkt alleen te focussen op je werk en zorgt niet voor de basis.
woensdag 4 juni 2025 om 08:29
Op deze vraag moest ik even nadenken. Ik denk toch dat het vooral is, dat ik dan echt moet toegeven dat ik chronisch ziek ben. Want als ik nu aangeef op het werk dat ik het niet meer volhou dan is het echt en kan ik denk ik nooit meer terug komen in dit werk. Het zal nl altijd te zwaar blijven. En ik weet waar een deur dicht gaat, gaat ook wel weer een deur open uiteindelijk. Maar met rust kom ik er niet. Ja voor een tijdje misschien maar stel ik begin weer, dan loop ik uiteindelijk toch weer tegen dezelfde dingen aan.Sierlijk schreef: ↑03-06-2025 22:26Ik zou mezelf afvragen waarom je steeds zo slecht naar je lichaam luistert en waarom je jezelf negeert?
Wat zou je een vriendin aanraden?
Ik denk dat jij moet leren lief voor jezelf te zijn.
Wat is er zo heel erg aan om een tijdje thuis te zitten als je daar zelf van opknapt. Is er misschien iets waar je voor wegloopt?
Ik heb eigelijk ook alleen maar mijn diploma in de zorg. Ik vind het zo eng want ik ben alleenstaand en moet het geld alleen verdienen. Als ik er op achteruit ga qua inkomen dan kom ik amper rond aangezien het leven steeds duurder word. Dus dat zal dan ook de nodige stress gaan geven.
woensdag 4 juni 2025 om 08:33
Ga eens naar een regionaal mobiliteitscentrum om je te orienteren op ander werk... Ga in gesprek met je werkgever wat die te bieden heeft aan loopbaangesprekken, gericht op ander werk dat gewoon bij jou en je mogelijkheden past. Er is ook voor jou een plek op de arbeidsmarkt, eentje die jouw lichaam niet verder kapot maakt.
Het is niet dit of niets anders.
Het is niet dit of niets anders.
woensdag 4 juni 2025 om 08:52
Ik word hier verder niet in begeleid. Voor nu; ik heb de huisarts gebeld en kan hier vandaag nog terecht. Ik hoop dat huisarts mij kan doorverwijzen voor een soort revalidatie traject. Ik ben hier toen ooit mee begonnen maar kon dit door omstandigheden niet afmaken.Gryla schreef: ↑04-06-2025 07:23Hoog tijd om een plan voor jezelf te maken TO! Je bent al veeeel te lang doorgegaan op de oude bekende weg, als je zo verrotte moe bent. Wees eens lief voor jezelf. Aanvaard dat je fibriomialgie hebt en verdiep je in wat het betekent.
Niemand om je heen weet van deze diagnose? Niemand begeleidt jou? Dan moet je daar om gaan vragen. Voor jezelf zorgen is nodig en absoluut geen luxe. Je lijf zegt ho, daar moet je naar gaan luisteren.
Sterkte, deze ziekte maakt dat je anders naar je inzet en energie kijkt en hier op handelt in je leven. Hoe komt het dat je dit zo lang genegeerd hebt?
Het negeren; ik denk dat het vooral was om naar de buitenwereld te laten zien na mijn scheiding ( 6 jaar geleden) dat ik mij heel goed alleen red. En dat ging ook best goed. Tenminste denk nu dat ik er voor ben weggelopen…doorgaan was mijn motto. Maar mijn lijf geeft dus nu aan “ het word teveel”. Mijn ex heeft altijd gezegd “ je kunt niks en je bent niks”. Dus misschien voelt dit een beetje als falen? En in mijn achterhoofd weet ik ook wel het is geen falen maar toch.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
