Relaties
alle pijlers
Verliefd op een niet-single collega
dinsdag 21 juli 2009 om 17:54
Natuurlijk weet de caissière dat de man alcoholist is, anders zou ik dat toch niet als voorbeeld geven! Domme reactie.
En oh, ze is aan het werk, dus dan mag het? Misschien heb je gelijk. Als een man naar een prostituee gaat dan treft haar ook geen blaam, want ze krijgt er geld voor. Dus geld mag je er wel voor krijgen maar je lusten ermee bevredigen mag niet? Want dan doe je de getrouwde vrouw ineens pijn aan, maar als prostituee niet?
Ik vind dat de overspelige man degene is die zijn vrouw die verschrikkelijke pijn aandoet en niet de vrouw waarmee hij het doet. Je kunt wel heel stellig zeggen dat het not done is, maar dat is jouw subjectieve mening en dus helemaal niet zo stellig.
En oh, ze is aan het werk, dus dan mag het? Misschien heb je gelijk. Als een man naar een prostituee gaat dan treft haar ook geen blaam, want ze krijgt er geld voor. Dus geld mag je er wel voor krijgen maar je lusten ermee bevredigen mag niet? Want dan doe je de getrouwde vrouw ineens pijn aan, maar als prostituee niet?
Ik vind dat de overspelige man degene is die zijn vrouw die verschrikkelijke pijn aandoet en niet de vrouw waarmee hij het doet. Je kunt wel heel stellig zeggen dat het not done is, maar dat is jouw subjectieve mening en dus helemaal niet zo stellig.
dinsdag 21 juli 2009 om 19:56
subjectief ja waarschijnlijk wel ja maar het is niet alleen de man die de vrouw de verschrikkelijke pijn aandoet, zo gauw je je inlaat met een getrouwde man ben je mede verantwoordelijk. Dat is makkelijk zeg, jahoor ik weet dat hij getrouwd is maar dat is niet mijn verantwoordelijkheid, ik mag neuken met wie ik wil ongeacht de gevolgen, ongeacht wie ik daar mee kwets. Lekker moraal, vind je het heel erg dat ik voor zulke vrouwen geen enkele sympathie kan opbrengen??
dinsdag 21 juli 2009 om 22:11
Nee, vind ik helemaal niet erg. Ik heb zelf ook niet bijzonder veel sympathie voor zulke vrouwen, maar om een andere reden.
Als die man zelf het nou niet zo'n probleem vindt om zijn vrouw zo te kwetsen. Dat blijkt anders zou hij niet vreemdgaan. Moet jij dan wel die verantwoordelijkheid op je gaan nemen? Ik vind van niet.
Wat mij altijd verbaasd is dat vrouwen die bedonderd zijn veel heftiger reageren op die sloerie waarmee hij het gedaan heeft dan op hemzelf. En dat vind ik heel onterecht. In feite doet die andere vrouw er helemaal niet toe.
Als die man zelf het nou niet zo'n probleem vindt om zijn vrouw zo te kwetsen. Dat blijkt anders zou hij niet vreemdgaan. Moet jij dan wel die verantwoordelijkheid op je gaan nemen? Ik vind van niet.
Wat mij altijd verbaasd is dat vrouwen die bedonderd zijn veel heftiger reageren op die sloerie waarmee hij het gedaan heeft dan op hemzelf. En dat vind ik heel onterecht. In feite doet die andere vrouw er helemaal niet toe.
dinsdag 21 juli 2009 om 22:37
Die andere vrouw doet er in zoverre toe dat ze een relatie (willens en wetens) met een getrouwde man is begonnen. Als ik het betrek op mijn eigen situatie is dat wat ik niet kan vergeten of vergeven. Ik vind dat zogauw je weet dat de ander getrouwd is je moet weg wezen. En ja ik neem het hem natuurlijk net zo goed kwalijk, hij is degene geweest die de aanzet heeft gegeven, hij is degene geweest die alles bij elkaar heeft gelogen. Waarom kwader op de sloerie dan op de man?? Ik denk, maar dat is personelijk, dat dat komt omdat er in eerste instantie nog van de man gehouden word, dat is een gevoel wat je niet zomaar uitzet, ook niet bij vreemdgaan.
En wat de verantwoordelijkheid betreft ik denk dat we het daar nooit over eens worden, ik vind dat je mede verantwoordelijk word op het moment dat je je inlaat met een getrouwde man.
En wat de verantwoordelijkheid betreft ik denk dat we het daar nooit over eens worden, ik vind dat je mede verantwoordelijk word op het moment dat je je inlaat met een getrouwde man.
dinsdag 21 juli 2009 om 23:18
Liefje,
ik heb niet alles gelezen, maar ik zou niet te close met hem worden (fysiek) Als je serieus genomen wilt worden, probeer dan een proffesionele houding te hebben (ook aantrekkelijker) en ga niet "makkelijk" mee in zijn avances.
Probeer wat afstand te houden (hoe lastig ook) dat is echt veel aantrekkelijker!
Verder gewoon doorgaan met je eigen leven en andere opties niet uitsluiten. (ook weer veel aantrekkelijker)
Je zit vanzelf wel waar het strandt, zet er geen druk op en geniet ervan!
Haal je geen illusies in je hoofd, blijf helder en koel.
En laat hem niet merken dat je het zooo leuk vindt.
Als hij je echt wil, laat hij je niet gaan!
ik heb niet alles gelezen, maar ik zou niet te close met hem worden (fysiek) Als je serieus genomen wilt worden, probeer dan een proffesionele houding te hebben (ook aantrekkelijker) en ga niet "makkelijk" mee in zijn avances.
Probeer wat afstand te houden (hoe lastig ook) dat is echt veel aantrekkelijker!
Verder gewoon doorgaan met je eigen leven en andere opties niet uitsluiten. (ook weer veel aantrekkelijker)
Je zit vanzelf wel waar het strandt, zet er geen druk op en geniet ervan!
Haal je geen illusies in je hoofd, blijf helder en koel.
En laat hem niet merken dat je het zooo leuk vindt.
Als hij je echt wil, laat hij je niet gaan!
dinsdag 4 augustus 2009 om 23:15
Hey Liefje,
Ik was ooit instant en heel erg fysiek aangetrokken tot een collega, vanaf de eerste dag dat ik er werkte. We hadden allebei een relatie. Al snel bleek hij ook een erg leuk karakter te hebben en ik wilde hem gewoon. Ik moest hem 'hebben', er was geen houden meer aan....
Na een paar maanden (spannend) mailen konden we het niet meer stoppen. Vreselijk gezoend. Ik wist daarna ZEKER dat mijn relatie ten einde was. Uitgemaakt, en hij ook met zijn vriendin. Inmiddels zijn we negen jaar verder, zeven jaar getrouwd en twee heerlijke kinderen. En nog steeds erg tot elkaar aangetrokken!
Ik was ooit instant en heel erg fysiek aangetrokken tot een collega, vanaf de eerste dag dat ik er werkte. We hadden allebei een relatie. Al snel bleek hij ook een erg leuk karakter te hebben en ik wilde hem gewoon. Ik moest hem 'hebben', er was geen houden meer aan....
Na een paar maanden (spannend) mailen konden we het niet meer stoppen. Vreselijk gezoend. Ik wist daarna ZEKER dat mijn relatie ten einde was. Uitgemaakt, en hij ook met zijn vriendin. Inmiddels zijn we negen jaar verder, zeven jaar getrouwd en twee heerlijke kinderen. En nog steeds erg tot elkaar aangetrokken!
woensdag 5 augustus 2009 om 11:21
Liefje ik begrijp heel goed wat verliefdheid met je kan doen en dat hij je fantasie op hol kan brengen. Maar laat je niet gebruiken voor een goedkoop avontuurtje. Je bent meer waard dan dat. Dadelijk word je het mikpunt van roddel en achterklap en moet je nog een andere baan gaan zoeken ook.
Ik heb een paar jaar geleden een verhouding gehad met een getrouwde collega. Ik was single. Ik heb me een heleboel pijn op de hals gehaald door op zijn toenadering in te gaan. We werkten heel nauw samen aan div. projecten en we zagen elkaar vaak buiten het werk. We hebben het zorgvuldig geheim kunnen houden maar na een aantal maanden had ik genoeg van het stiekeme gedoe en het feit dat ik nooit nr. 1 zou kunnen zijn. Ik heb er een punt achter gezet en niemand is er achter gekomen. Vervolgens heb ik een andere baan gezocht omdat ik niet meer met hem wilde samenwerken. Ik schaamde me rot.
Voor mij dus geen geklooi meer met een niet-single collega.
Ik heb een paar jaar geleden een verhouding gehad met een getrouwde collega. Ik was single. Ik heb me een heleboel pijn op de hals gehaald door op zijn toenadering in te gaan. We werkten heel nauw samen aan div. projecten en we zagen elkaar vaak buiten het werk. We hebben het zorgvuldig geheim kunnen houden maar na een aantal maanden had ik genoeg van het stiekeme gedoe en het feit dat ik nooit nr. 1 zou kunnen zijn. Ik heb er een punt achter gezet en niemand is er achter gekomen. Vervolgens heb ik een andere baan gezocht omdat ik niet meer met hem wilde samenwerken. Ik schaamde me rot.
Voor mij dus geen geklooi meer met een niet-single collega.
