
Onzekerheid na BBZ
maandag 20 juli 2009 om 11:10
Ik ben onlangs geopereerd, bleek een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn. Had de week ervoor last van bloedingen en kreeg ineens waanzinnige steken in mijn buik/baarmoeder. Tijdens de echo bleek m'n baarmoeder leeg te zijn, er was alleen vocht te zien. De hcg waarde in mijn bloed was zo hoog dar er wel elders in mijn lichaam een zwangerschap moest zitten. Ben die avond nog geopereerd, ze hebben een eileider weggehaald. De andere en mijn baarmoeder en eierstokken zien er verder heel goed uit, gelukkig! Ik weet dat er voldoende kans is op een nieuwe, goede zwangerschap, maar voel me best onzeker. Ook omdat we hiervoor toch ruim 8 maanden "bezig" waren. Ben benieuwd of iemand dit herkend of ook iets soortgelijks heeft megemaakt...
maandag 20 juli 2009 om 11:19
Hoi,
Ik heb wel een BBZ meegemaakt, beetje zelfde verhaal als jij. Alleen waar ik je ervaring helaas niet in kan delen is het feit dat ik geen kinderwens meer heb (heb al een zoon van 5) Die BBZ was overigens na mijn zoon. Wel ben ik altijd nerveus als ik ongesteld moet worden, heb nu geen vaste partner maar af en toe wel scharrels (doe het veilig hor, pil en condoom) maar toch blijft die angst erin zitten. Niet zozeer dat ik zwanger kan zijn/worden maar het feit dat het toch weer kan uitlopen op een BBZ.
Sterkte ermee!
Ik heb wel een BBZ meegemaakt, beetje zelfde verhaal als jij. Alleen waar ik je ervaring helaas niet in kan delen is het feit dat ik geen kinderwens meer heb (heb al een zoon van 5) Die BBZ was overigens na mijn zoon. Wel ben ik altijd nerveus als ik ongesteld moet worden, heb nu geen vaste partner maar af en toe wel scharrels (doe het veilig hor, pil en condoom) maar toch blijft die angst erin zitten. Niet zozeer dat ik zwanger kan zijn/worden maar het feit dat het toch weer kan uitlopen op een BBZ.
Sterkte ermee!
maandag 20 juli 2009 om 11:25
maandag 20 juli 2009 om 12:17
Wat naar voor je Vera!
Vooral omdat je blijkbaar graag zwanger wilt worden.
Wat een tegenvaller dat het dan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap blijkt te zijn.
Goed nieuws dat de andere eileider er goed uit ziet!
Ik hoop voor jou dat er snel een goede zwangerschap mag volgen.
Sterkte en succes.
Vooral omdat je blijkbaar graag zwanger wilt worden.
Wat een tegenvaller dat het dan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap blijkt te zijn.
Goed nieuws dat de andere eileider er goed uit ziet!
Ik hoop voor jou dat er snel een goede zwangerschap mag volgen.
Sterkte en succes.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
maandag 20 juli 2009 om 12:43
Ik heb hetzelfde meegemaakt. Was zwanger, maar bloedverlies. Heb zo 3,5 week rondgelopen voordat er iemand achter kwam dat het geen gewone MK was. Toen ze het constateerde was het bijna te laat. Met spoed geopereerd. Mijn eileider was niet meer te redden. Was in januari 2006. Ik was uiteindelijk in dec 06 weer zwanger. Maar de eerste maanden was ik nog herstellende en daarna er teveel mee bezig. Je kan ook nog de pech hebben dat het eitje van de eierstok komt die geen eileider meer heeft. In juli 07 is mijn dochter geboren. En in juli 08 bleek ik onverwacht zwanger van mijn zoon die in januari 09 is geboren. In 3 jaar tijd 2 mooie gezonde kinderen gekregen.
Voordat ik zwanger was van mijn dochter had ik de hoop ook opgegeven, dacht echt dat het een gevalletje MMM zou worden.
Ik hoop dat als je herstelt bent dat je dan weer snel zwanger mag zijn. Het kan iig wel!
En mocht je zwanger zijn, dan kun je meteen bellen om een afspraak te maken voor een echo met 6 weken. Om te kijken of alles op de goede plek zit. Mocht dat niet zo zijn, dan kunnen ze het makkelijker weghalen.
Heel veel succes!
Voordat ik zwanger was van mijn dochter had ik de hoop ook opgegeven, dacht echt dat het een gevalletje MMM zou worden.
Ik hoop dat als je herstelt bent dat je dan weer snel zwanger mag zijn. Het kan iig wel!
En mocht je zwanger zijn, dan kun je meteen bellen om een afspraak te maken voor een echo met 6 weken. Om te kijken of alles op de goede plek zit. Mocht dat niet zo zijn, dan kunnen ze het makkelijker weghalen.
Heel veel succes!
anoniem_24501 wijzigde dit bericht op 20-07-2009 12:44
Reden: foutje!
Reden: foutje!
% gewijzigd
maandag 20 juli 2009 om 12:53
quote:Vera01 schreef op 20 juli 2009 @ 11:25:
Ja dat hakt er toch wel in he, omdat het zo snel gaat. Je ligt van het een op andere moment op de operatietafel. Was 's ochtends nog aan het werk.. Ben normaal niet zo'n emotioneel type, maar dit heeft achteraf toch mee impact dan verwacht. Bedankt voor je reactie.Ik was 's ochtends ook weer op mijn werk. Voelde me toch niet lekker, dus naar huis gestuurd. Nou ja, vervolgens ben ik heel lang niet op mijn werk geweest.
Ik ben er ook heel lang van onderste boven geweest. Voelde alsof ik faalde. Ik kon niet eens een kindje op de goede plek in mijn buik krijgen. En daarbij kwam dat het vruchtje nog leefde, dus het was in principe een goed vruchtje alleen op de verkeerde plek.
Ja dat hakt er toch wel in he, omdat het zo snel gaat. Je ligt van het een op andere moment op de operatietafel. Was 's ochtends nog aan het werk.. Ben normaal niet zo'n emotioneel type, maar dit heeft achteraf toch mee impact dan verwacht. Bedankt voor je reactie.Ik was 's ochtends ook weer op mijn werk. Voelde me toch niet lekker, dus naar huis gestuurd. Nou ja, vervolgens ben ik heel lang niet op mijn werk geweest.
Ik ben er ook heel lang van onderste boven geweest. Voelde alsof ik faalde. Ik kon niet eens een kindje op de goede plek in mijn buik krijgen. En daarbij kwam dat het vruchtje nog leefde, dus het was in principe een goed vruchtje alleen op de verkeerde plek.
maandag 20 juli 2009 om 13:06
ja, over dat seintje dat je lichaam zou moeten geven naar de overgebleven eileider (beetje rare zin, maar waarschijnlijk snap je me wel) lopen de verhalen ook uiteen. De een zegt dat je lichaam dat vrijwel meteen snapt, maar je leest ook wel dat het een jaar kan duren. Ik hoop gewoon dat ik me snel weer mezelf voel. Over 4 weken gaan we lekker 3 weken op vakantie en hoop dat het zwanger worden en bang zijn voor een miskraam dan geen obsessie meer is. Zal vast wel goed komen (zeg ik steeds tegen mezelf
)

maandag 20 juli 2009 om 13:53
Ja de verhalen verschillen idd, maar mij is toendertijd verteld dat het ongeveer een jaar zou duren. Geen idee of het zo is, valt niet te controleren natuurlijk.
Angst voor BBZ blijft je wel lang achtervolgen hoor, daarom die echo!
Hopelijk hebben jullie een leuke vakantie en komen jullie met een ukkie in de buik op de goede plaats terug!
Angst voor BBZ blijft je wel lang achtervolgen hoor, daarom die echo!
Hopelijk hebben jullie een leuke vakantie en komen jullie met een ukkie in de buik op de goede plaats terug!
dinsdag 21 juli 2009 om 10:40
Hallo Vera,
Ik wil je ook even een hoopgevend verhaal vertellen. In sept.07 kreeg ik een BBZ. Gelukkig waren we er snel bij en kon het vruchtje verwijderd worden door een injectie ipv operatie. In feb.08 bleek ik al weer zwanger en okt.08 is onze dochter geboren. Het heeft dus maar 5 maanden geduurd, waar ik op veel langer had gerekend. Ik heb dan nog wel beide eileiders, maar ik heb ook 'geleerd' dat de overgebleven eileider de functie van de andere voor 80% overneemt. Dus wat ik probeer te zeggen: er zijn meer verhalen waarbij het na een BBZ helemaal goedkwam qua zwangerschap(pen) dan verhalen waarbij het zich herhaalde. Gelukkig mag je inderdaad bij volgende zwangerschappen al met 6 weken een echo, zoals gezegd.
Heel veel sterkte bij het verwerken van deze heftige ervaring, rust lekker uit op vakantie en dan met frisse moed er weer tegenaan. Hopelijk kom je binnen een jaar al vertellen dat je weer in blijde verwachting bent!
Ik wil je ook even een hoopgevend verhaal vertellen. In sept.07 kreeg ik een BBZ. Gelukkig waren we er snel bij en kon het vruchtje verwijderd worden door een injectie ipv operatie. In feb.08 bleek ik al weer zwanger en okt.08 is onze dochter geboren. Het heeft dus maar 5 maanden geduurd, waar ik op veel langer had gerekend. Ik heb dan nog wel beide eileiders, maar ik heb ook 'geleerd' dat de overgebleven eileider de functie van de andere voor 80% overneemt. Dus wat ik probeer te zeggen: er zijn meer verhalen waarbij het na een BBZ helemaal goedkwam qua zwangerschap(pen) dan verhalen waarbij het zich herhaalde. Gelukkig mag je inderdaad bij volgende zwangerschappen al met 6 weken een echo, zoals gezegd.
Heel veel sterkte bij het verwerken van deze heftige ervaring, rust lekker uit op vakantie en dan met frisse moed er weer tegenaan. Hopelijk kom je binnen een jaar al vertellen dat je weer in blijde verwachting bent!
woensdag 22 juli 2009 om 00:37
Toen ik 25 was heb ik een BBZ gehad. Ik vermoedde het al, het was geen kwestie van het ene op het andere moment. Eerst leek ik een miskraam te krijgen, waarover ik opgelucht was (ik was ongepland zwanger). Daarna heb ik een paar weken eens in de zoveel dagen ernstige buikklachten gehad. Toen alles eindelijk voorbij leek, kreeg ik toch weer hevige krampen en weer bloedverlies. 's Avonds naar de dienstdoende arts en door naar het ziekenhuis, waar ik de volgende dag geopereerd ben. De eileider is geopend maar wel behouden. Ik heb ook nog een nasleep gehad; ze zwelling bleek weken later terug, hoewel ik daar geen klachten van had. Het hcg was ook weer te hoog. Ik heb toen een citostatica-kuur gehad en daarmee was het voorbij.
Al met al een heel nare periode met veel ongemakken, pijn en gedoe in een toch al zeer enerverende tijd in mijn leven (afstuderen, vervelende ex, nog niet zo heel lang samen met nieuwe vriend en zo nog wat zaken).
Waardoor deze BBZ veroorzaakt werd, is nooit duidelijk geworden. Sinds die tijd speelde in mijn achterhoofd dat mocht ik ooit wél kinderen willen, het wel eens niet zo gemakkelijk zou kunnen gaan. Dat is daar rekening mee moest houden.
Maar zie daar, tien jaar na de BBZ is onze oudste geboren. Op zich niet gepland, maar ik was er al wel uit dat ik kinderen wilde. Mijn man was voor langere tijd in het buitenland, kwam onverwacht bijna twee maanden eerder terug en ik dacht dat ik al wel geovuleerd had, een paar dagen daarvoor (ik hield de kalender niet zo bij omdat hij toch nog een tijd weg zou blijven, eigenlijk). Maar ik bleek zwanger te zijn geworden op de dag van zijn thuiskomst. Het vruchtje zat gelukkig op de goede plek en het is allemaal goed gegaan.
Anderhalf jaar later werd onze jongste geboren, door in een opwelling van broedsigheid één keer onbeschermd te vrijen.
Dus het hóeft niet zo te zijn dat het moeilijker wordt om zwanger te worden. Daarbij komt dat ik bij het zwanger worden van mijn oudste 34 was en bij de jongste 35. Dan zou het allemaal wat moeizamer worden al, daar was dus niets van te merken. Dit geldt natuurlijk lang niet voor iedereen, ik heb enorm geluk gehad daarmee, maar dus van mijn kant toch ook een 'successtory'.
xx lisa.
Al met al een heel nare periode met veel ongemakken, pijn en gedoe in een toch al zeer enerverende tijd in mijn leven (afstuderen, vervelende ex, nog niet zo heel lang samen met nieuwe vriend en zo nog wat zaken).
Waardoor deze BBZ veroorzaakt werd, is nooit duidelijk geworden. Sinds die tijd speelde in mijn achterhoofd dat mocht ik ooit wél kinderen willen, het wel eens niet zo gemakkelijk zou kunnen gaan. Dat is daar rekening mee moest houden.
Maar zie daar, tien jaar na de BBZ is onze oudste geboren. Op zich niet gepland, maar ik was er al wel uit dat ik kinderen wilde. Mijn man was voor langere tijd in het buitenland, kwam onverwacht bijna twee maanden eerder terug en ik dacht dat ik al wel geovuleerd had, een paar dagen daarvoor (ik hield de kalender niet zo bij omdat hij toch nog een tijd weg zou blijven, eigenlijk). Maar ik bleek zwanger te zijn geworden op de dag van zijn thuiskomst. Het vruchtje zat gelukkig op de goede plek en het is allemaal goed gegaan.
Anderhalf jaar later werd onze jongste geboren, door in een opwelling van broedsigheid één keer onbeschermd te vrijen.
Dus het hóeft niet zo te zijn dat het moeilijker wordt om zwanger te worden. Daarbij komt dat ik bij het zwanger worden van mijn oudste 34 was en bij de jongste 35. Dan zou het allemaal wat moeizamer worden al, daar was dus niets van te merken. Dit geldt natuurlijk lang niet voor iedereen, ik heb enorm geluk gehad daarmee, maar dus van mijn kant toch ook een 'successtory'.
xx lisa.
woensdag 22 juli 2009 om 09:06
superletje en lisa, bedankt voor jullie reacties! deze positieve verhalen zijn erg goed om te horen, heb je af en toe even nodig he.. ken wel mensen in mn omgeving die een mk hebben gehad, maar dit is toch iets anders (qua medisch gebeuren dan). ik ga er gewoon vanuit dat ik volgend jaar zeker zwanger ben!! lfs, vera
zaterdag 1 augustus 2009 om 10:34
Hoi Vera,
Ik heb hetzelfde meegemaakt als jij. Dit is nu ruim een week geleden. Bij mij is mijn linker eileider verwijderd. Ook wij waren al 10 maanden aan het proberen. Erg jammer dat het zo is afgelopen en natuurlijk ook schrikken voor wat er met je eigen lichaam gebeurd, in 1 keer is alles spoed en word je geopereerd. Ik ben nu best bang dat het zwanger worden weer zo lang gaat duren. Ik hoop van niet natuurlijk, maar zekerheid heb je niet!
Nog even en dan ga je lekker op vakantie, dat is wel erg fijn!
Veel sterkte en succes
Groetjes
Ik heb hetzelfde meegemaakt als jij. Dit is nu ruim een week geleden. Bij mij is mijn linker eileider verwijderd. Ook wij waren al 10 maanden aan het proberen. Erg jammer dat het zo is afgelopen en natuurlijk ook schrikken voor wat er met je eigen lichaam gebeurd, in 1 keer is alles spoed en word je geopereerd. Ik ben nu best bang dat het zwanger worden weer zo lang gaat duren. Ik hoop van niet natuurlijk, maar zekerheid heb je niet!
Nog even en dan ga je lekker op vakantie, dat is wel erg fijn!
Veel sterkte en succes
Groetjes
dinsdag 22 september 2009 om 16:58
Hallo Vera,
Ook ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Het is heel vervelend, ook de reacties van buitenstaanders zijn vaak erg vervelend. Ach je bent nog jong, je wordt nog wel een keer zwanger.. ohh jullie hebben toch al een kindje, dus waar zeur je over.. Het is heel vervelend, want het kindje was heel erg gewenst. Nu ben ik ook bang, dat het lang gaat duren voor ' we' weer zwanger zijn. We zijn druk aan het klussen, twijfel of ik een keertje ovulatie test moet doen, of wordt je daar nog onzekerder van??
Groetjes
Ook ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Het is heel vervelend, ook de reacties van buitenstaanders zijn vaak erg vervelend. Ach je bent nog jong, je wordt nog wel een keer zwanger.. ohh jullie hebben toch al een kindje, dus waar zeur je over.. Het is heel vervelend, want het kindje was heel erg gewenst. Nu ben ik ook bang, dat het lang gaat duren voor ' we' weer zwanger zijn. We zijn druk aan het klussen, twijfel of ik een keertje ovulatie test moet doen, of wordt je daar nog onzekerder van??
Groetjes