Relaties
alle pijlers
elkaar niet mogen veranderen? Niet mee eens..
woensdag 22 juli 2009 om 13:51
Zo vaak hoor of lees ik dat je elkaar in een relatie niet moet willen veranderen. Ik word daar wel eens onzeker van, omdat ik mijn vriend wel degelijk vraag op bepaalde punten te veranderen/zich aan te passen. Andersom vraagt hij dat van mij ook.
Door die uitspraken merk ik dat ik snel denk: 'o jeee, dit mag helemaal niet! We moeten ultieme liefde voelen voor elkaar, precies zoals we zijn!'
Mij lukt dat zeker niet altijd. Ik vraag mijn vriend bv of hij zich aan me wil aanpassen als we gaan klussen in huis. Hij is heel erg ongestructureerd en improviseert graag, terwijl ik een controlefreak ben en kick op structuur en planning. Ik vraag hem dan dus of hij meer wil plannen, anders word ik gek! Andersom vraagt hij van mij iets soepeler met dingen om te gaan, voordat hij van mij gek wordt!
Zo kunnen we op meer vlakken dingen van elkaar vragen. Ik ben een piekeraar en zie altijd beren op de weg. Mijn vriend vraagt me om te proberen het ook eens van de zonnige kant te zien en niet altijd het rampscenario neer te leggen. Andersom vind ik mijn vriend vaak te vrij/onaangepast in gezelschap en vraag ik hem, bv in het bijzijn van mijn familie of vrienden, er iets meer op te letten zich af te stemmen.
Kortom: we denken niet bij alles: 'dat maakt jou nou tot de specifieke persoonlijkheid die je bent en ik houd van alles van je!'
Is wat wij doen nou rekening houden met elkaar, of accepteren we elkaar niet vanuit onze verschillen?
Door die uitspraken merk ik dat ik snel denk: 'o jeee, dit mag helemaal niet! We moeten ultieme liefde voelen voor elkaar, precies zoals we zijn!'
Mij lukt dat zeker niet altijd. Ik vraag mijn vriend bv of hij zich aan me wil aanpassen als we gaan klussen in huis. Hij is heel erg ongestructureerd en improviseert graag, terwijl ik een controlefreak ben en kick op structuur en planning. Ik vraag hem dan dus of hij meer wil plannen, anders word ik gek! Andersom vraagt hij van mij iets soepeler met dingen om te gaan, voordat hij van mij gek wordt!
Zo kunnen we op meer vlakken dingen van elkaar vragen. Ik ben een piekeraar en zie altijd beren op de weg. Mijn vriend vraagt me om te proberen het ook eens van de zonnige kant te zien en niet altijd het rampscenario neer te leggen. Andersom vind ik mijn vriend vaak te vrij/onaangepast in gezelschap en vraag ik hem, bv in het bijzijn van mijn familie of vrienden, er iets meer op te letten zich af te stemmen.
Kortom: we denken niet bij alles: 'dat maakt jou nou tot de specifieke persoonlijkheid die je bent en ik houd van alles van je!'
Is wat wij doen nou rekening houden met elkaar, of accepteren we elkaar niet vanuit onze verschillen?
woensdag 22 juli 2009 om 13:58
quote:whopper schreef op 22 juli 2009 @ 13:53:
Elkaar willen veranderen is iets heel anders dan je willen aanpassen in een relatie met elkaar. Het gaat hier om karakter en gedrag.
Dus om persoonlijkheid en de wil rekening met elkaar te houden in het dagelijks leven. Nogal een verschil, lijkt mij.Helemaal mee eens, zit nogal een verschil tussen.
Elkaar willen veranderen is iets heel anders dan je willen aanpassen in een relatie met elkaar. Het gaat hier om karakter en gedrag.
Dus om persoonlijkheid en de wil rekening met elkaar te houden in het dagelijks leven. Nogal een verschil, lijkt mij.Helemaal mee eens, zit nogal een verschil tussen.
woensdag 22 juli 2009 om 13:59
Waarom zou je altijd even blij en gelukkig moeten zijn met alle eigenschappen van je partner? Mensen zijn nou eenmaal allemaal verschillend en reageren dus ook verschillend op situaties. Als je dan van elkaar kunt leren hoe het ook anders kan vind ik dat eerder een aanvulling op het leven dan wanneer je continu in katzwijm zou moet liggen omdat je je partner zo fantastisch vindt, precies zoals hij is...
Ik vind dat jullie relatie, zoals je 'm hier schetst, vrij stabiel overkomt. Jullie houden rekening met elkaar, daar lijkt mij niets mis mee.
Ik vind dat jullie relatie, zoals je 'm hier schetst, vrij stabiel overkomt. Jullie houden rekening met elkaar, daar lijkt mij niets mis mee.
woensdag 22 juli 2009 om 14:01
Misschien stom gezegd hoor, maar ik heb zelf vaak het idee dat het onderscheid tussen verandering van iemands persoon en van iemands gedrag nogal kunstmatig is, maar alleen maar op niveau van de taal bestaat! Als ik dus tegen mijn vriend zeg: 'ik wou dat je wat planneriger was', dan is het fout, want dan wil ik hem als persoon veranderen. Maar als ik zeg: 'ik wil dat je je chaotische gedrag verandert en nu een planning maakt', dan is het ok. Beiden komen toch op hetzelfde neer? Namelijk: verandering willen in plaats van zeggen: 'ookal ben ik zelf meer een planner, wat is het toch heerlijk dat jij zo lekker improviseert en alles op je af laat komen!' (dat zal ik dus niet uit mijn strot krijgen 
).
).
woensdag 22 juli 2009 om 14:02
Ik denk dat yoyo het mooi zegt. Je kunt dingen van elkaar leren, das prima. Je kan ook veranderen door iets in je relatie, lijkt me ook in orde.
Het gaat denk ik pas 'mis' als je denkt dat je je hele huis moet opruimen voordat je vriend komt, omdat hij het graag netjes heeft... Terwijl jij daar dus anders over denkt.
Het gaat denk ik pas 'mis' als je denkt dat je je hele huis moet opruimen voordat je vriend komt, omdat hij het graag netjes heeft... Terwijl jij daar dus anders over denkt.
woensdag 22 juli 2009 om 14:03
Volgens mij heeft het meer te maken met het feit dat veranderen vaak eenrichtingsverkeer is, dan is het natuurlijk een scheve zaak.
Zolang je allebei verandert voor de ander (of 'aanpassen' of hoe je het ook noemt) is er niets aan de hand. Vind het juist enorm fijn als mijn vriend de moeite doet om sommige gewoontes te veranderen. Want hij doet dat omdat ie van me houdt. Net zoals ik (nare) trekjes van mezelf aanpak om hem weer wat gelukkiger te maken!
Zolang je allebei verandert voor de ander (of 'aanpassen' of hoe je het ook noemt) is er niets aan de hand. Vind het juist enorm fijn als mijn vriend de moeite doet om sommige gewoontes te veranderen. Want hij doet dat omdat ie van me houdt. Net zoals ik (nare) trekjes van mezelf aanpak om hem weer wat gelukkiger te maken!
Ik wil ook een motto
woensdag 22 juli 2009 om 14:03
@gazelle: ik ben blij dat je dat zegt. Ik heb toch vaak het idee dat ik alles geweldig van hem zou moeten vinden, dat dat echte liefde is. En dat voel ik helaas niet zo. Andersom ook niet trouwens en dat vind ik ook begrijpelijk, want ik vind zeker van mezelf ook het een en ander helemaal niet prettig!
woensdag 22 juli 2009 om 14:03
eens, ik zou ook eerder verrijken zeggen dan veranderen.
Klinkt misschien maar sullig, maar het gaat mij er iig om dat je de basis zoals die is, accepteert. Dat je daarbij beiden gevraagd en spontaan verandert en vooral je aanpast, is volgens mij een natuurlijk iets in het verloop van je relatie.
Ik ben ook niet meer dezelfde die ik was vóór TD-man, maar werd tegelijkertijd wel geaccepteerd zoals ik was en nu ben.
Klinkt misschien maar sullig, maar het gaat mij er iig om dat je de basis zoals die is, accepteert. Dat je daarbij beiden gevraagd en spontaan verandert en vooral je aanpast, is volgens mij een natuurlijk iets in het verloop van je relatie.
Ik ben ook niet meer dezelfde die ik was vóór TD-man, maar werd tegelijkertijd wel geaccepteerd zoals ik was en nu ben.
woensdag 22 juli 2009 om 14:05
@imikgirl: bedoel je met eenrichtingsverkeer dat vaak alleen maar 1 persoon gaat veranderen voor de ander (en misschien zelfs op tenen gaat lopen) en andersom niet?
Mooi beschreven hoe jij en je vriend je aanpassen! Zo klinkt het idd helemaal niet slecht, maar juist als mooi gebaar naar de ander toe!
Mooi beschreven hoe jij en je vriend je aanpassen! Zo klinkt het idd helemaal niet slecht, maar juist als mooi gebaar naar de ander toe!
woensdag 22 juli 2009 om 14:09
Elkaar veranderen gaat haast niet, het klikt of het klikt niet. Maar in een relatie is het wel heel belangrijk om te geven en te nemen, en beide moet met plezier en liefde gaan. En ja, als ik me erger aan rondslingerende sokken, dan moet hij me wel tegemoet komen.
Daarentegen is het zo bij ons dat mijn vriend niet van de huishoudelijke klusjes is, en ik hoef ook niet een partner die zegt 'ik heb even de wc schoongemaakt, het was zooo vies daar'. Ik vind het wel leuk om wat te rommelen in huis, en mijn vriend pakt graag uit zichzelf de stofzuiger als hij er zin in heeft, en dan gaat ie ook nog de ramen doen enzo. Maar ik moet m niet op z'n nek zitten daarmee, daar heeft ie absoluut geen zin in.
Je kunt er een strijd van maken, maar vaak trek je zelf aan het kortste eind en levert het veel stress op. Ik realiseer me wel dat het dikke pech is als je op een wat viezige chaotische sloddervos bent gevallen......ga d'r maar aanstaan!
In onze relatie hebben we wel veel van elkaar geleerd, en zijn we daardoor enorm gegroeid, en hebben we het heel gezellig samen. Daar zijn wel veel ruzies aan vooraf gegaan. Maar elkaar veranderd...nee dat hebben we niet. Dat ging allemaal meer om emotionele zaken.
Samen behangen en klussen zijn altijd van die irritatietriggers.....althans dat kan het zijn. Goed overleggen en elkaar de ruimte geven, en soms even de huid volschelden, ach dat moet kunnen. Succes!
Daarentegen is het zo bij ons dat mijn vriend niet van de huishoudelijke klusjes is, en ik hoef ook niet een partner die zegt 'ik heb even de wc schoongemaakt, het was zooo vies daar'. Ik vind het wel leuk om wat te rommelen in huis, en mijn vriend pakt graag uit zichzelf de stofzuiger als hij er zin in heeft, en dan gaat ie ook nog de ramen doen enzo. Maar ik moet m niet op z'n nek zitten daarmee, daar heeft ie absoluut geen zin in.
Je kunt er een strijd van maken, maar vaak trek je zelf aan het kortste eind en levert het veel stress op. Ik realiseer me wel dat het dikke pech is als je op een wat viezige chaotische sloddervos bent gevallen......ga d'r maar aanstaan!
In onze relatie hebben we wel veel van elkaar geleerd, en zijn we daardoor enorm gegroeid, en hebben we het heel gezellig samen. Daar zijn wel veel ruzies aan vooraf gegaan. Maar elkaar veranderd...nee dat hebben we niet. Dat ging allemaal meer om emotionele zaken.
Samen behangen en klussen zijn altijd van die irritatietriggers.....althans dat kan het zijn. Goed overleggen en elkaar de ruimte geven, en soms even de huid volschelden, ach dat moet kunnen. Succes!
woensdag 22 juli 2009 om 14:10
@levenenlatenleven
Inderdaad, als je hier sommige topics leest is het vaak dat de ene partij zichzelf liever/verliefder/romantischer/begrijpender/zorgzamer etc etc vindt en dat de andere partij maar net zo attent moet worden als partij 1.
Als partij 2 hier dan in meegaat wordt het vaak van kwaad tot erger en zie je echt hele rare relaties (o.a. in mijn omgeving gezien, en is echt nog geen één keer goed gekomen).
Inderdaad, als je hier sommige topics leest is het vaak dat de ene partij zichzelf liever/verliefder/romantischer/begrijpender/zorgzamer etc etc vindt en dat de andere partij maar net zo attent moet worden als partij 1.
Als partij 2 hier dan in meegaat wordt het vaak van kwaad tot erger en zie je echt hele rare relaties (o.a. in mijn omgeving gezien, en is echt nog geen één keer goed gekomen).
Ik wil ook een motto
woensdag 22 juli 2009 om 14:13
Over dat in gezelschap; een beetje aanwijzingen geven kan wel, of later zeggen hoe iets op jou overkwam. Maar ik denk altijd maar zo; wat mijn vriend zegt en doet is voor zijn rekening, en het wil niet zeggen dat ik t er altijd mee eens ben. Maar ik laat m maar, anders gaat ie zich misschien onzeker voelen als we met vrienden zijn, of anderzins. Je moet je wel lekker bij elkaar voelen, en je niet op je vingers getikt voelen, of dat je zo selfconsieus wordt.
woensdag 22 juli 2009 om 14:13
Je vriend is nu eenmaal minder plannerig dan jij. Dat betekent dat je m wel af en toe kan vragen een palnning te maken, maar dat je nooit van hem kunt verwachten of eisen dat hij vanaf morgen spontaan altijd overal een planning voor maakt, omdat jij dat zo wilt. Dat is het verschil tussen aanpassen en iemand willen veranderen.
Ander voorbeeld: Mijn vriend is niet zo modebewust en geen pakkenman. Ik ben zo iemand die bij elke outfit matching schoenen en tas heeft. Hij past zich aan door als we samen iets leuks gaan doen wat nettere kleren aan te trekken, maar zal niet al zijn tshirts en sppijkerbroeken in de zak van max stoppen en voortaan alleen nog maar pantalons en overhemden dragen. Dat verwachten zou hem veranderen zijn.
En dat gaat mis zodra je verwacht dat ie uit zichzelf"dingen gaat doen die niet in m zitten. Als jij vindt dat jouw vriend zijn huis ook opgeruimd moet zijn als jij onverwacht binnenkomt, omdat jij wilt dat hij wat netter wordt.
Ander voorbeeld: Mijn vriend is niet zo modebewust en geen pakkenman. Ik ben zo iemand die bij elke outfit matching schoenen en tas heeft. Hij past zich aan door als we samen iets leuks gaan doen wat nettere kleren aan te trekken, maar zal niet al zijn tshirts en sppijkerbroeken in de zak van max stoppen en voortaan alleen nog maar pantalons en overhemden dragen. Dat verwachten zou hem veranderen zijn.
En dat gaat mis zodra je verwacht dat ie uit zichzelf"dingen gaat doen die niet in m zitten. Als jij vindt dat jouw vriend zijn huis ook opgeruimd moet zijn als jij onverwacht binnenkomt, omdat jij wilt dat hij wat netter wordt.
woensdag 22 juli 2009 om 14:20
ik ben zo'n vieze chaotische sloddervos. Mijn vriend heeft het liever iets netter. Dus als hij komt maak ik een keer extra schoon, en misschien ben ik door mijn relatie met hem iets minder vies en chaotisch geworden. Toch zal ik nooit veranderen in miepje kraakhelder. Vind hij ook niet erg. Hij had mss liever een nettere vriendin gehad, maar mijn goede kanten wegen nog steeds op tegen de slechte.
woensdag 22 juli 2009 om 14:24
@return-of-kreng: heel helder onderscheid, dank je! Ik denk dat ik daar de afgelopen tijd toch wel de mist in ben gegaan, te veel verwacht dat hij uit zichzelf al datgene doet wat ik pretttig vind, omdat ik het al een paar keer kenbaar heb gemaakt wat ik prettig vind! Fout van mij...Het komt toch neer op per keer aangeven wat je graag van de ander wilt en dan kijken of de ander daar wel of niet in mee zal gaan. Als het al in de ander zit, gaat dat meer vanzelf natuurlijk..
Ik weet dat bij mezelf ook wel. Positief denken ipv piekeren gaat bij mij echt niet vanzelf! En dat wil ik wel meer doen, zowel voor hem als voor mezelf.
@Vicky: ja, daar heb je ook helemaal gelijk in, over dat je aanpassen in gezelschap. Ik ben geneigd er te veel controle op uit te willen oefenen, omdat ik graag wil dat anderen hem leuk vinden en hij er gemakkelijk 'in past'-ook zodat hij zelf positieve reacties krijgt van anderen en zichzelf daardoor gemakkelijk voelt. Maar dat ik daar zo mee bezig ben is voor hem niet altijd prettig, dus moet ik dat meer loslaten. Ik ben idd niet verantwoordelijk voor wat hij zegt of doet. Loslaten is voor mij belangrijke les, dat concludeer ik hier toch wel uit!
Ik weet dat bij mezelf ook wel. Positief denken ipv piekeren gaat bij mij echt niet vanzelf! En dat wil ik wel meer doen, zowel voor hem als voor mezelf.
@Vicky: ja, daar heb je ook helemaal gelijk in, over dat je aanpassen in gezelschap. Ik ben geneigd er te veel controle op uit te willen oefenen, omdat ik graag wil dat anderen hem leuk vinden en hij er gemakkelijk 'in past'-ook zodat hij zelf positieve reacties krijgt van anderen en zichzelf daardoor gemakkelijk voelt. Maar dat ik daar zo mee bezig ben is voor hem niet altijd prettig, dus moet ik dat meer loslaten. Ik ben idd niet verantwoordelijk voor wat hij zegt of doet. Loslaten is voor mij belangrijke les, dat concludeer ik hier toch wel uit!
woensdag 22 juli 2009 om 14:35
@yoyo2: ergens heb ik ook wel bewondering voor de niet-planners. Want: ze kunnen het leven een beetje nemen zoals het komt en ze kunnen meer kijken waar ze op een specifiek moment zin in hebben.
Ik ben zelf veel te veel bezig met me op alles voor te bereiden. Deels is het gewoon lekker voor mij, want bij een planning weet ik waar ik aan toe ben en weet ik tenminste ook zeker dat ik bv mijn vriendinnen komend weekend ga zien-ipv dat ik ze bel en zij niet kunnen of iets dergelijks.
Deels is het ook te ver doorgeschoten en merk ik dat ik bijna niet losjes in het leven kan staan. Het past erbij dat ik ook snel beren op de weg zie. Door te plannen, wil ik die beren op de weg voorkomen! Ik ben dus steeds bezig risico's te controleren.
Gisteren was ik met mijn vriend samen aan het klussen (in zijn huis overigens, hij heeft nog een koophuis dat hij wil verkopen zodat wij samen kunnen gaan wonen daarna). Komt hij ineens thuis van de bouwmarkt met mega-grote houten platen. Of ik even wil helpen die de trap op te sjouwen. Echt, het was nauwelijks te doen. Dan erger ik me, want dan denk ik: 'als je nu gewoon van tevoren plant en meer vooruitdenkt, dan weet je dat je die platen beter kunt halen wanneer je meer hulpkrachten geregeld hebt (ook dat doet hij op laatste moment).'
Anderzijds heb ik er respect voor, dat hij toch die platen omhoog heeft gekregen, met slechts lichte til-hulp van mij, door op het moment zelf te improviseren! Ik ben daar zelf dus heel slecht in en raak zelfs een beetje in paniek op zo'n moment!
Ik ben zelf veel te veel bezig met me op alles voor te bereiden. Deels is het gewoon lekker voor mij, want bij een planning weet ik waar ik aan toe ben en weet ik tenminste ook zeker dat ik bv mijn vriendinnen komend weekend ga zien-ipv dat ik ze bel en zij niet kunnen of iets dergelijks.
Deels is het ook te ver doorgeschoten en merk ik dat ik bijna niet losjes in het leven kan staan. Het past erbij dat ik ook snel beren op de weg zie. Door te plannen, wil ik die beren op de weg voorkomen! Ik ben dus steeds bezig risico's te controleren.
Gisteren was ik met mijn vriend samen aan het klussen (in zijn huis overigens, hij heeft nog een koophuis dat hij wil verkopen zodat wij samen kunnen gaan wonen daarna). Komt hij ineens thuis van de bouwmarkt met mega-grote houten platen. Of ik even wil helpen die de trap op te sjouwen. Echt, het was nauwelijks te doen. Dan erger ik me, want dan denk ik: 'als je nu gewoon van tevoren plant en meer vooruitdenkt, dan weet je dat je die platen beter kunt halen wanneer je meer hulpkrachten geregeld hebt (ook dat doet hij op laatste moment).'
Anderzijds heb ik er respect voor, dat hij toch die platen omhoog heeft gekregen, met slechts lichte til-hulp van mij, door op het moment zelf te improviseren! Ik ben daar zelf dus heel slecht in en raak zelfs een beetje in paniek op zo'n moment!
woensdag 22 juli 2009 om 14:37
Je moet het ook even nuchter bekijken. Je bent allebei een individu met eigen karaktereigenschappen. In eerste instantie zijn we allemaal wildvreemden van elkaar. Het is dan toch ook logisch dat je op sommige punten wat aanpassingen aan elkaar doet zodat je naast je individualiteit ook een samen hebt. Ik zie het anders echt niet gebeuren dat je een leuke relatie kunt hebben als je alleen maar aan jezelf denkt. Want aanpassen is ook rekening houden met elkaar.
woensdag 22 juli 2009 om 14:39
Ik vind het juist wel prettig als anderen iets planneriger zijn dan ik, want dan hoef ik het niet te doen. Zolang ze maar niet gaan miepen dat hun 'hele planning" in de soep is gelopen omdat ik weer eens een kwartier te laat ben.
Ook zoiets, mijn timemanagement is hopeloos. vriend weet dit, dus als het echt echt belangrijk voor m is, dan zegt ie dat heel duidelijk en zorg ik ervoor dat ik op die momenten een half uur te vroeg ben. Dat doe ik dan voor hem. Omgekeerd accepteert hij van mij dat ik nu eenmaal wat minder punctueel ben, en gaat ie er vanuit dat ik een kwartier later zal zijn dan afgesproken, tenzij hij heeft aangegeven dat ik echt absoluut op tijd moet zijn. Dat aangeven doet hij dan ok alleen als het voor hem belangrijk is dat ik echt op tijd ben. Zou hij van mij verwachten dat ik voortaal uit mezelf overal een half uur te vroeg ben, dan gaan we problemen en ruzie krijgen.
Ook zoiets, mijn timemanagement is hopeloos. vriend weet dit, dus als het echt echt belangrijk voor m is, dan zegt ie dat heel duidelijk en zorg ik ervoor dat ik op die momenten een half uur te vroeg ben. Dat doe ik dan voor hem. Omgekeerd accepteert hij van mij dat ik nu eenmaal wat minder punctueel ben, en gaat ie er vanuit dat ik een kwartier later zal zijn dan afgesproken, tenzij hij heeft aangegeven dat ik echt absoluut op tijd moet zijn. Dat aangeven doet hij dan ok alleen als het voor hem belangrijk is dat ik echt op tijd ben. Zou hij van mij verwachten dat ik voortaal uit mezelf overal een half uur te vroeg ben, dan gaan we problemen en ruzie krijgen.
