Relaties
alle pijlers
elkaar niet mogen veranderen? Niet mee eens..
woensdag 22 juli 2009 om 13:51
Zo vaak hoor of lees ik dat je elkaar in een relatie niet moet willen veranderen. Ik word daar wel eens onzeker van, omdat ik mijn vriend wel degelijk vraag op bepaalde punten te veranderen/zich aan te passen. Andersom vraagt hij dat van mij ook.
Door die uitspraken merk ik dat ik snel denk: 'o jeee, dit mag helemaal niet! We moeten ultieme liefde voelen voor elkaar, precies zoals we zijn!'
Mij lukt dat zeker niet altijd. Ik vraag mijn vriend bv of hij zich aan me wil aanpassen als we gaan klussen in huis. Hij is heel erg ongestructureerd en improviseert graag, terwijl ik een controlefreak ben en kick op structuur en planning. Ik vraag hem dan dus of hij meer wil plannen, anders word ik gek! Andersom vraagt hij van mij iets soepeler met dingen om te gaan, voordat hij van mij gek wordt!
Zo kunnen we op meer vlakken dingen van elkaar vragen. Ik ben een piekeraar en zie altijd beren op de weg. Mijn vriend vraagt me om te proberen het ook eens van de zonnige kant te zien en niet altijd het rampscenario neer te leggen. Andersom vind ik mijn vriend vaak te vrij/onaangepast in gezelschap en vraag ik hem, bv in het bijzijn van mijn familie of vrienden, er iets meer op te letten zich af te stemmen.
Kortom: we denken niet bij alles: 'dat maakt jou nou tot de specifieke persoonlijkheid die je bent en ik houd van alles van je!'
Is wat wij doen nou rekening houden met elkaar, of accepteren we elkaar niet vanuit onze verschillen?
Door die uitspraken merk ik dat ik snel denk: 'o jeee, dit mag helemaal niet! We moeten ultieme liefde voelen voor elkaar, precies zoals we zijn!'
Mij lukt dat zeker niet altijd. Ik vraag mijn vriend bv of hij zich aan me wil aanpassen als we gaan klussen in huis. Hij is heel erg ongestructureerd en improviseert graag, terwijl ik een controlefreak ben en kick op structuur en planning. Ik vraag hem dan dus of hij meer wil plannen, anders word ik gek! Andersom vraagt hij van mij iets soepeler met dingen om te gaan, voordat hij van mij gek wordt!
Zo kunnen we op meer vlakken dingen van elkaar vragen. Ik ben een piekeraar en zie altijd beren op de weg. Mijn vriend vraagt me om te proberen het ook eens van de zonnige kant te zien en niet altijd het rampscenario neer te leggen. Andersom vind ik mijn vriend vaak te vrij/onaangepast in gezelschap en vraag ik hem, bv in het bijzijn van mijn familie of vrienden, er iets meer op te letten zich af te stemmen.
Kortom: we denken niet bij alles: 'dat maakt jou nou tot de specifieke persoonlijkheid die je bent en ik houd van alles van je!'
Is wat wij doen nou rekening houden met elkaar, of accepteren we elkaar niet vanuit onze verschillen?
vrijdag 24 juli 2009 om 14:07
quote:levenenlatenleven schreef op 23 juli 2009 @ 20:22:
@aikidoka: wat een helder onderscheid! Kan me voorstellen dat je dat goed kunt gebruiken wanneer je bepaalt of je je wel of niet aanpast, tnx voor het delen daarvan!
@wuiles: waarom vind je dat er ver overheen? Mijn vriend kan bv het laatste broodje pakken zonder te vragen of iemand anders dat wil. Ik vraag hem dan om dat eerst te vragen. Misschien is het te opvoederig of zo, maar hij heeft dat nu eenmaal niet meegekregen, doet mij er een groot plezier mee als hij er wel op let en hij wordt er zelf toch niet slechter van?
Waarom vind je dit zo grensoverschrijdend?
Ik vind het zelf grensoverschrijdend om die tafelmanieren niet te tonen en tegelijk vind ik het geen reden om mijn vriend voor te verlaten.
Ik heb dat nooit zo goed begrepen... Iemand wil dat laatste broodje en moet dan vragen of iemand anders dat niet ook wil...
Stel je nou eens voor dat het een heel lekker broodje is... Je vriend zit er de hele tijd al op te azen en denkt "Als niemand hem pakt, eet ik hem gewoon op." Misschien denkt je broer wel: "Wat een lekker broodje. Het is not done om hem zomaar te pakken, maar als ik het vraag zegt iemand anders misschien wel dat hij hem wel wil. Ik vraag het niet. Als iemand er naar vraagt zeg ik wel ja". Of iets in die trant...
@aikidoka: wat een helder onderscheid! Kan me voorstellen dat je dat goed kunt gebruiken wanneer je bepaalt of je je wel of niet aanpast, tnx voor het delen daarvan!
@wuiles: waarom vind je dat er ver overheen? Mijn vriend kan bv het laatste broodje pakken zonder te vragen of iemand anders dat wil. Ik vraag hem dan om dat eerst te vragen. Misschien is het te opvoederig of zo, maar hij heeft dat nu eenmaal niet meegekregen, doet mij er een groot plezier mee als hij er wel op let en hij wordt er zelf toch niet slechter van?
Waarom vind je dit zo grensoverschrijdend?
Ik vind het zelf grensoverschrijdend om die tafelmanieren niet te tonen en tegelijk vind ik het geen reden om mijn vriend voor te verlaten.
Ik heb dat nooit zo goed begrepen... Iemand wil dat laatste broodje en moet dan vragen of iemand anders dat niet ook wil...
Stel je nou eens voor dat het een heel lekker broodje is... Je vriend zit er de hele tijd al op te azen en denkt "Als niemand hem pakt, eet ik hem gewoon op." Misschien denkt je broer wel: "Wat een lekker broodje. Het is not done om hem zomaar te pakken, maar als ik het vraag zegt iemand anders misschien wel dat hij hem wel wil. Ik vraag het niet. Als iemand er naar vraagt zeg ik wel ja". Of iets in die trant...
vrijdag 24 juli 2009 om 15:56
Dushy en Hadea, ik heb heel veel aan jullie reacties en tips, bedankt! Ik ga ze ook toepassen..denk dat ik er zelf ook een stuk relaxter van word want ik vind mezelf niet prettig zo. Ik erger me nog het meest aan mezelf de laatste tijd en het rotte daarvan is dat ik niet de relatie met mezelf kan verbreken 
.
@Yraatje: je hebt gelijk, die 2e stelling is veel dwingender dan de eerste. Ik realiseer me nu dat ik dat zo heb opgeschreven om te benadrukken dat het soms minder erg is iets over iemands persoon te zeggen dan iets over een bepaald gedrag.
En ik moest wel lachen om wat je schrijft over dat broodje...zit wat in, ja!
.@Yraatje: je hebt gelijk, die 2e stelling is veel dwingender dan de eerste. Ik realiseer me nu dat ik dat zo heb opgeschreven om te benadrukken dat het soms minder erg is iets over iemands persoon te zeggen dan iets over een bepaald gedrag.
En ik moest wel lachen om wat je schrijft over dat broodje...zit wat in, ja!
vrijdag 24 juli 2009 om 16:02
Whoehhaha nee, de relatie met jezelf verbreken gaat een tikkie lastig. Voordeel is dat je wel met jezelf aan de slag moet als er iets aan jezelf niet bevalt. Want ook jij kunt gewoon jezelf blijven en hoeft niet te veranderen als je niet wilt.
Consequentie daarvan is alleen wel dat je je blijft ergeren aan dingen. Kies waar je het meeste voordeel uit haalt.
Consequentie daarvan is alleen wel dat je je blijft ergeren aan dingen. Kies waar je het meeste voordeel uit haalt.
vrijdag 24 juli 2009 om 16:16
quote:levenenlatenleven schreef op 24 juli 2009 @ 15:56:
Dushy en Hadea, ik heb heel veel aan jullie reacties en tips, bedankt! Ik ga ze ook toepassen..denk dat ik er zelf ook een stuk relaxter van word want ik vind mezelf niet prettig zo. Ik erger me nog het meest aan mezelf de laatste tijd en het rotte daarvan is dat ik niet de relatie met mezelf kan verbreken.
@Yraatje: je hebt gelijk, die 2e stelling is veel dwingender dan de eerste. Ik realiseer me nu dat ik dat zo heb opgeschreven om te benadrukken dat het soms minder erg is iets over iemands persoon te zeggen dan iets over een bepaald gedrag.
En ik moest wel lachen om wat je schrijft over dat broodje...zit wat in, ja!
Je kunt natuurlijk altijd proberen om de relatie met jezelf te verbreken... maar ik vrees dat je dan last gaat krijgen van een stalker .
Ach, je moet maar zo denken: Jij wilt hem graag op bepaalde punten kunnen veranderen (en geloof me, dat wil ik soms ook best bij mijn vriend, maar dat gaat nou eenmaal niet.. weet ik uit ervaring en andersom werkt ook niet weet hij uit ervaring), maar misschien kun je eens bij jezelf beginnen om wat van "zijn" irritatiepuntjes te veranderen. Zo kun je inderdaad eens proberen om minder te plannen. Dat wil niet zeggen dat je helemaal "niks" meer hoeft te plannen...
Ik ben bijvoorbeeld altijd op tijd als ik ergens moet zijn... maarre... als mijn vriend iets onverwachts doet kan dat ook wel...
En tja.. over dwingend/niet dwingend.... ik ben nogal driftig soms (zou ik moeten veranderen ja.. maar hee.. zo ben ik nu eenmaal..) en zeker als vriend me zoiets zou zeggen.... Dan ontplof ik ... Gelukkig kent ie me onderhand en weet ie dat dat een moeilijk gedeelte van mij is... wat bijna niet te veranderen valt...
En dat broodje... tja.. ik ken best wat van etiquette.. vind het ook best interessant... maar dat heb ik altijd zo'n stomme redering gevonden... Eigenlijk vind ik jouw vriend helemaal niet zo stom... Hij bespaart iedereen het beleefde antwoord "Nee, dank je. Ik heb al genoeg gegeten" en hij voorkomt dat iemand hem het broodje voor de neus wegkaapt... (ik moet hoogstpersoonlijk zeggen dat ik zelf die vraag alleen zou stellen als ik dat broodje niet meer hoefde.... )
Dat jouw familie/vrienden jouw vriend boers vinden zegt meer over hun dan over hem en jou.
Jij bent op hem gevallen en jij accepteert klaarblijkelijk zijn "boerse" gedrag.... Dat zou de rest ook moeten doen
Nou ja.. ik wens je in ieder geval succes bij het wat losser worden... wat losser laten van de afspraken enzo... Komt vast goed...
Enne... je bent ongetwijfeld een leuk mens... anders was je vriend niet op jou gevallen
Dushy en Hadea, ik heb heel veel aan jullie reacties en tips, bedankt! Ik ga ze ook toepassen..denk dat ik er zelf ook een stuk relaxter van word want ik vind mezelf niet prettig zo. Ik erger me nog het meest aan mezelf de laatste tijd en het rotte daarvan is dat ik niet de relatie met mezelf kan verbreken
.@Yraatje: je hebt gelijk, die 2e stelling is veel dwingender dan de eerste. Ik realiseer me nu dat ik dat zo heb opgeschreven om te benadrukken dat het soms minder erg is iets over iemands persoon te zeggen dan iets over een bepaald gedrag.
En ik moest wel lachen om wat je schrijft over dat broodje...zit wat in, ja!
Je kunt natuurlijk altijd proberen om de relatie met jezelf te verbreken... maar ik vrees dat je dan last gaat krijgen van een stalker .
Ach, je moet maar zo denken: Jij wilt hem graag op bepaalde punten kunnen veranderen (en geloof me, dat wil ik soms ook best bij mijn vriend, maar dat gaat nou eenmaal niet.. weet ik uit ervaring en andersom werkt ook niet weet hij uit ervaring), maar misschien kun je eens bij jezelf beginnen om wat van "zijn" irritatiepuntjes te veranderen. Zo kun je inderdaad eens proberen om minder te plannen. Dat wil niet zeggen dat je helemaal "niks" meer hoeft te plannen...
Ik ben bijvoorbeeld altijd op tijd als ik ergens moet zijn... maarre... als mijn vriend iets onverwachts doet kan dat ook wel...
En tja.. over dwingend/niet dwingend.... ik ben nogal driftig soms (zou ik moeten veranderen ja.. maar hee.. zo ben ik nu eenmaal..) en zeker als vriend me zoiets zou zeggen.... Dan ontplof ik ... Gelukkig kent ie me onderhand en weet ie dat dat een moeilijk gedeelte van mij is... wat bijna niet te veranderen valt...
En dat broodje... tja.. ik ken best wat van etiquette.. vind het ook best interessant... maar dat heb ik altijd zo'n stomme redering gevonden... Eigenlijk vind ik jouw vriend helemaal niet zo stom... Hij bespaart iedereen het beleefde antwoord "Nee, dank je. Ik heb al genoeg gegeten" en hij voorkomt dat iemand hem het broodje voor de neus wegkaapt... (ik moet hoogstpersoonlijk zeggen dat ik zelf die vraag alleen zou stellen als ik dat broodje niet meer hoefde.... )
Dat jouw familie/vrienden jouw vriend boers vinden zegt meer over hun dan over hem en jou.
Jij bent op hem gevallen en jij accepteert klaarblijkelijk zijn "boerse" gedrag.... Dat zou de rest ook moeten doen
Nou ja.. ik wens je in ieder geval succes bij het wat losser worden... wat losser laten van de afspraken enzo... Komt vast goed...
Enne... je bent ongetwijfeld een leuk mens... anders was je vriend niet op jou gevallen
