Trial and error bij de huisarts

Rabarbara zaterdag 2 augustus 2025 om 12:51

Ik hou het in de OP met opzet een beetje vaag.
Simpel komt het hierop neer: als huisartsen een proces doorlopen om mogelijke aandoeningen uit te sluiten, zijn er dan opties als patiënt om hier iets in te versnellen? Of is dat mateloos arrogant/stom van me en moet ik me lijdzaam overgeven aan onderzoekjes die ik niet direct logisch vind?
Hoe word ik minder opgefokt en toch duidelijk over mijn problemen? Welke rol spelen vooroordelen over mijn uiterlijk in de route die een arts kiest? Is het oké om dat bespreekbaar te maken of juist heel dom?

Si abra la puerta hay lobos.

Medellin1986 zaterdag 2 augustus 2025 om 19:04

Ik bleek wel een overgewichtsgerelateerde aandoening te hebben waarvan ikzelf de symptomen niet had opgemerkt en nog steeds niet eigenlijk

(behalve heel erg moe zijn). En de aandoening komt voor onder echt heel veel mensen met overgewicht (ik heb de cijfers even niet paraat.) Ook werd ik steeds dikker én vermoeider en werd ik steeds weggestuurd, uiteindelijk de diagnose (en op weg naar de verbetering). Ik dacht dat het een nutteloos onderzoekje was .

@topicstarter: welk onderzoek is aan jou voorgesteld voor ze verder kijken?

Aanvulling; hiernaast heb ik een chronische ziekte en na 7 jaar klooien en ziek zijn en weggestuurd worden vanwege (denk ik) ook een DSMdiagnose in mn dossier (jaja) en zeuren om een verwijzing naar de internist, kwam diagnose en de juiste behandeling pas. Ondertussen gezien
door een longarts (die vond niks), maarja, die was niet pienter genoeg om met zijn kennis en kunde breder te kijken en mij gelijk door te sturen naar de internist, dat was pas na zeuren bij de huisarts. Een jaar later.

Dus goed om aan te dringen, in gesprek te blijven helaas heeft de huisarts richtlijnen die hij moet volgen en behalve bij acute problemen kan het allemaal lang duren.. dus óók de "nutteloze" onderzoekjes.

medellin1986 wijzigde dit bericht op 02-08-2025 19:19

55.16% gewijzigd

Samar zaterdag 2 augustus 2025 om 19:32

Heb dit jaren geleden ook gehad. Ik wist zeker dat ze in een bepaalde hoek moesten zoeken maar de huisarts wist zeker dat het kwam doordat ik te dik was en door psychische problemen want midden in een scheiding. Heb toen inderdaad zinloze onderzoeken gehad. De derde keer naar dezelfde huisarts en toen gezegd: of u verwijst me door naar de arts in het ziekenhuis waar ik heen wil of ik regel het, hoe weet ik niet, zelf. Hij boos, zuchten, ik zou wel zien dat het zinloos was en me toch eindelijk doorverwezen. Het was dus wel wat ik dacht. Nooit excuses gekregen en ik heb een andere huisarts genomen.

Ik weet dus niet wat je moet doen, je staat erg machteloos.

Summertje zaterdag 2 augustus 2025 om 19:43

Hela schreef: ↑
02-08-2025 17:53
Nooit lijdzaam overgeven aan onderzoekjes.
Leg juist je twijfels en vragen neer.

Ik heb ook aardig overgewicht en heb de afgelopen 3 jaar 4 waarvan 2 ingrijpende operaties gehad. Elke dokter, specialist, fysio of wie dan ook had daar op- en aanmerkingen bij kunnen maken over mijn gewicht. Vooral ook omdat mijn problemen verband zouden kunnen hebben gehad met mijn gewicht.
Niet één heeft dat gedaan! Dus zo kan het ook.
Oh wacht, bij 1 van de 2 niet zo ingrijpende operaties was de plastisch chirurg zelfs blij dat ik ergens "een vetje" had, zoals zij dat noemde want dan kon de door haar te verleggen zenuw fijn in een nieuw zacht bedje liggen

Echt, als je je huisarts durft te vertrouwen, moet je elke gedachtengang kunnen uiten.

Maar als het ook door gewicht kan komen, dan moet een arts dat toch ook durven benoemen?

pina zaterdag 2 augustus 2025 om 19:45

Rabarbara schreef: ↑
02-08-2025 19:00
Pina, zeg het maar als ik het weg moet halen, maar veel sterkte gewenst.

Nee hoor, ik heb alles al opgeschoond! Jij ook sterkte hiermee.

Misschien moet je gewoon wat meer van je af zetten hoe je denkt dat iets over zal komen? Wat maakt het uit? Zeg wat je op je hart hebt of waar je aan denkt en dan zie je wel weer hoe de reactie is.

pina zaterdag 2 augustus 2025 om 19:46

Lady*Voldemort schreef: ↑
02-08-2025 17:43
Waarmee je dus zeggen wil dat het vast wel mee zal vallen als je niet meteen wordt doorverwezen? Ik zou daar maar niet al te veel op rekenen.

Nee hoor. Heb zelf iets vrij ernstigs dat pas na allerlei andere trajecten naar voren kwam. Ik vind het niet erg dat we die weg afgelegd hebben.

rosanna08 zaterdag 2 augustus 2025 om 19:57

Summertje schreef: ↑
02-08-2025 19:43
Maar als het ook door gewicht kan komen, dan moet een arts dat toch ook durven benoemen?

ja als het idd en/en is en niet alleen maar gooien op overgewicht.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

rosanna08 zaterdag 2 augustus 2025 om 20:00

Barb, het is niet raar om je gedachten en twijfels met je huisarts te bespreken. Als je een beetje ok huisarts hebt, zal hij/zij je gewoon uitleggen waarom een bepaalde weg gekozen wordt en kunnen jullie samen kijken welke kant het uit zou moeten gaan.
Maar ik snap je ook hoor, ik heb wel hetzelfde dus ik zeg het ook tegen mezelf

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Medellin1986 zaterdag 2 augustus 2025 om 20:01

Summertje schreef: ↑
02-08-2025 19:43
Maar als het ook door gewicht kan komen, dan moet een arts dat toch ook durven benoemen?

Mee eens.

Solomio zaterdag 2 augustus 2025 om 20:18

Rabarbara schreef: ↑
02-08-2025 18:59
Ja, precies dat. Ik ben geen arts, ik heb geen geneeskunde gestudeerd. Waar bemoei ik me dan mee. Tegelijkertijd zie ik echt niet dat ik deze aandoening zou hebben. Maar ik moet dit onderzoek doen om het uit te sluiten en dat moet dan maar, denk ik.
Ik kan het wel bespreken, dat zal ik sowieso doen, maar ik vroeg me gewoon af of ik niet vreemd denk, of ik misschien iets over het hoofd zie, of ik juist wel of juist niet iets moet zeggen.

Tja, ik denk ook zo, maar of dat dan een geruststelling is....

Artsen hebben natuurlijk tegenwoordig veel meer te maken met patiënten die al van alles hebben gegoogled of elders bij elkaar gezocht. Dat zal soms best irritant zijn, maar mijn ervaring is dat ze het ook wel prettig vinden, zolang je natuurlijk nog wel een beetje voor rede vatbaar bent.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Hela zaterdag 2 augustus 2025 om 20:40

Summertje schreef: ↑
02-08-2025 19:43
Maar als het ook door gewicht kan komen, dan moet een arts dat toch ook durven benoemen?

Dat zal maar deze problemen zouden niet worden opgelost door lichter te worden dus benoemen zou geen enkel doel hebben.
Bovendien was het niet per se zo dat het door mijn gewicht zou zijn gekomen. De eerste narigheid ontstond al zo'n 15 jaar geleden waarvoor toen ook al geopereerd en toen had ik nog een normaal bmi.

Redhead70 zaterdag 2 augustus 2025 om 20:57

Ik denk dat het eerder een manco in het systeem is. Ik ben in Nederland jaren met klachten gekomen en de reactie was altijd. Mevrouw dat is inherent aan uw infarct. In Spanje ging ik finaal onderuit. Ic. Bleken mijn klachten jaren terug te voeren. Dus laat je gevoel leidend zijn. Ik ben jaren als een idioot afgescheept. Ik wens het niemand toe.

Medellin1986 zaterdag 2 augustus 2025 om 21:07

Hela schreef: ↑
02-08-2025 20:40
Dat zal maar deze problemen zouden niet worden opgelost door lichter te worden dus benoemen zou geen enkel doel hebben.
Bovendien was het niet per se zo dat het door mijn gewicht zou zijn gekomen. De eerste narigheid ontstond al zo'n 15 jaar geleden waarvoor toen ook al geopereerd en toen had ik nog een normaal bmi.

Ik snap wat je zegt hoor, maar helaas is het zo dat sommige overgewichtsgerelateerde aandoeningen wel écht vaak voorkomen maar qua symptomen zo vaag zijn, je er niet direct aan denkt. Artsen missen deze vaak nog steeds.

Ik heb naast die aandoening die verlicht kan worden door af te vallen, nog auto immuunziekte (die hier los van staat) die vaak niet wordt gezien door artsen omdat de symptomen enorm uiteenlopen (toen nog normaal De zogenoemde primaire symptomen had ik niet en toch jaren ziek geweest.
Duizend onderzoeken gehad: echo's, scans, allergietest etc. Uiteindelijk endoscopie en voila.
Richtlijnen, richtlijnen richtlijnen.. wat dat betreft is een meer holistische benadering van artsen wel hard nodig.

De route afleggen van de arts en in gesprek blijven is mijn devies.

medellin1986 wijzigde dit bericht op 02-08-2025 21:10

8.00% gewijzigd

Wombat zaterdag 2 augustus 2025 om 21:18

Rabarbara schreef: ↑
02-08-2025 18:15
Ik wil helemaal geen dure scans. Ik vind een bepaald onderzoek juist niet per se wenselijk, omdat het niet lijkt op wat ik heb.
Het bloed is al onderzocht. Wederom blijkt daaruit dat ik niet eens in de buurt kom van diabetes, overigens.
Ik heb ook niet de indruk dat de huisarts mij niet als gelijkwaardige gesprekspartner ziet. Ik hoop niet dat mijn posts zo overkomen.

Oh als de arts het in een ‘dure’ hoek zoekt dan lijkt me dat reden temeer om in gesprek te gaan inderdaad. Maar soms moeten ze gewoon goedkoop & simpel beginnen als vooraf niet zo duidelijk is wat je hebt. Diabetes bedoelde ik trouwens gewoon maar als willekeurig voorbeeldje.

Ik heb zo ook (voor ongetwijfeld iets heel anders) een tijd moeten afwachten of het vanzelf overging en daarna eerst een goedkope, meestal niet bijster effectieve behandeling moeten proberen. Frustrerend maar ook wel begrijpelijk.

Gelukkig dat de arts je wel serieus neemt, dan zou ik zeker in gesprek gaan. Samen weet je toch weer meer.

S-Groot zondag 3 augustus 2025 om 09:16

Rabarbara schreef: ↑
02-08-2025 12:51
Welke rol spelen vooroordelen over mijn uiterlijk in de route die een arts kiest?

Het zijn niet zozeer vooroordelen als meer een combinatie van statistiek/wetenschap en klinische blik, lijkt mij. Maar het kan je natuurlijk wel in de weg zitten als alles daarop gegooid wordt.

Ik begrijp dat je een ontzettend nare ervaring hebt gehad twee jaar geleden en je toen niet serieus genomen werd, dat zal inderdaad echt niet helpen nee. Maar je schrijft "ook hier werd mijn gewicht gebruikt om niet verder te hoeven kijken", dat is nu niet het geval toch? Er wordt toch juist verder gekeken? Alleen moet je wel eerst de (statistisch) meest voor de handliggende protocollen doorlopen.

Misschien ligt het daarnaast toch nog voor een deel in je communicatie. Ik denk daar wel iets in te herkennen, maar misschien heb ik het mis. Ik denk te herkennen dat jij denkt dat je heel duidelijk aangeeft hoe erg iets is maar dat aan de andere kant niet (duidelijk genoeg) overkomt. En dat je je dan (uiteraard) niet serieus genomen voelt. <knip>

s-groot wijzigde dit bericht op 03-08-2025 11:49

33.75% gewijzigd

Rabarbara zondag 3 augustus 2025 om 10:07

Als het goed is, communiceer ik helder en duidelijk. Dat hoop ik tenminste, aangezien communicatie mijn werk is en ik er in mijn opleiding op getraind ben. Maar ik ben er wel achter dat mijn ietwat onderkoelde manier van pijn beschrijven alleen werkt bij medisch personeel dat uit dezelfde regio komt. Daar is het in het verleden inderdaad misgegaan. Je hebt een goed punt: ik kan zelf ook sturen in de richting die de huisarts wat mij betreft op moet. Ik ben nu heel duidelijk geweest over alle symptomen en dan merk je inderdaad dat de focus van de arts ligt op symptoom a, terwijl b mij veel meer overlast bezorgt.

Ik schreef inderdaad "ook hier"en het klopt dat ik niet zeker weet of dat nu ook het geval is. Maar zonder nou veel over het vermoeden van de huisarts te zeggen, het is echt heel vreemd. Maar goed, ik zal het onderzoek doen. Misschien heb ik helemaal geen gelijk.

Si abra la puerta hay lobos.

Fiorah zondag 3 augustus 2025 om 11:11

Summertje schreef: ↑
02-08-2025 12:58
Vraag om een dubbel consult en bespreek dit, wij kunnen niet in het hoofd van jouw huisarts kijken.

Ik sluit me hierbij aan. Je hoeft niet arrogant of veeleisend te zijn om gewoon vragen te stellen. Dus wat is de reden dat dit onderzoek eerst moet, en spreek ook je zorg uit dat er tijd verloren gaat. Dan kan de dokter uitleggen wat diens redenering is en je zorgen serieus nemen.

S-Groot zondag 3 augustus 2025 om 11:55

Rabarbara schreef: ↑
03-08-2025 10:07
Als het goed is, communiceer ik helder en duidelijk. Dat hoop ik tenminste, aangezien communicatie mijn werk is en ik er in mijn opleiding op getraind ben. Maar ik ben er wel achter dat mijn ietwat onderkoelde manier van pijn beschrijven alleen werkt bij medisch personeel dat uit dezelfde regio komt. Daar is het in het verleden inderdaad misgegaan. Je hebt een goed punt: ik kan zelf ook sturen in de richting die de huisarts wat mij betreft op moet. Ik ben nu heel duidelijk geweest over alle symptomen en dan merk je inderdaad dat de focus van de arts ligt op symptoom a, terwijl b mij veel meer overlast bezorgt.

Ik schreef inderdaad "ook hier"en het klopt dat ik niet zeker weet of dat nu ook het geval is. Maar zonder nou veel over het vermoeden van de huisarts te zeggen, het is echt heel vreemd. Maar goed, ik zal het onderzoek doen. Misschien heb ik helemaal geen gelijk.

Dat soort dingen inderdaad. Maar wat ik zelf ook gemerkt heb: de arts kan heel weinig met dat symptoom b (behalve het statistisch op een andere aandoening of kenmerk gooien) en wel veel met a. Dan zit je klem als jij zelf vooral voor symptoom b hulp wil. Ik ben uiteindelijk overgegaan op symptoom a meer naar de voorgrond te brengen (en b als bijzaak te zien - wat het voor mij totaal niet was - ) en toen kon er ineens wel meer. En de behandeling werkt voor symptoom a (maar daar had ik niet zoveel last van) maar vooral op symptoom b (waar het volgens de NLse richtlijn helemaal niet voor is).

Tja, het is niet zoals ik het het liefste zie/doe, maar het heeft me wel na jaren ploeteren de juiste behandeling opgeleverd.

Takkie zondag 3 augustus 2025 om 15:36

Ik moest van de huisarts naar het ziekenhuis ivm hevige hoofdpijn. Afspraak bij een neuroloog. Ik vond het eigenlijk onzin want ik was er zeker van dat de klacht door mezelf veroorzaakt werd, door verkeerde spier aanspanning en ik dacht dat ik een verwijzing naar iets van Mensendieck zou krijgen.
Toch maar naar die neuroloog en die wilde ook nog dat ik een mri liet maken. Dat vond ik helemaal onzinnig maar op aandringen van mijn man toch maar gedaan. Wel een belafspraak gemaakt voor de uitslag ipv zelf naar het ziekenhuis gaan, want ik wist toch zeker dat er niets uit zou komen.

Dat liep allemaal ff anders.

Ik snap dat je gefrustreerd raakt door onderzoek die je weinig zinvol lijken. Maar ongetwijfeld zien je artsen dat anders en ik ga altijd maar af op de mensen die er voor geleerd hebben.

Actieve topics