Kind (13) haat school

Lente19251003- dinsdag 5 augustus 2025 om 21:46

Vandaag op vakantie zat ik even alleen met dochter in de auto en ik vroeg haar waarom het leek dat ze al een paar dagen uit haar hum was. Ze vertelde dat ze al vanaf dag 1 van de zomervakantie tegen het nieuwe schooljaar opziet. Dat ze elke dag buik- en hoofdpijn heeft bij het idee dat ze weer naar school moet en dat ze er slecht van slaapt. Ze gaat naar de tweede trouwens. Dit is niet nieuw, ook op de basisschool vond ze school stom. Vanaf groep 4 vond ze school echt heel erg stom. Vaak huilen, niet willen gaan, vaak ziek zijn.

Vanaf groep 6/7 basisschool dachten we dat het kwam omdat ze fysiek en mentaal behoorlijk voor liep en zich dus heel anders voelde in de klas. Ze kreeg in groep 8 ook als enige in de klas vwo-advies, de rest allemaal vmbo. Ze was in groep 7 al ongesteld, had al borsten etc. En ze had echt een hele stomme juf die overduidelijk liet blijken dat ze dochter niet leuk vond. Ze heeft wel altijd vriendinnen gehad gelukkig. Maar al die dingen vonden wij wel een redelijke verklaring waarom ze school niet leuk vond.

We hadden de hoop dat het in de brugklas anders zou zijn. En dat is het bij vlagen ook. Ze heeft vriendinnen, is populair, haalt prima cijfers zonder er heel hard voor te hoeven werken. Heeft al een vriendje gehad en meerdere ‘verkering-aanzoeken’. Soms zegt ze dat ze de middelbare veel beter vindt dan de basisschool. Maar vaak vindt ze school ook ‘de hel’, is er gedoe met vriendinnen, zijn docenten stom, zijn de vakken stom etc. Ze voelt zich ook heel vaak echt ziek doordat ze zo’n enorme tegenzin heeft. Dus ze heeft ook veel verzuim.

Ik weet gewoon niet wat er dan precies zo erg is. Nogmaals; ze ziet er goed uit, heeft genoeg vriendinnen en vriendjes, ligt altijd goed in de groep, cijfers zijn prima zonder heel hard te hoeven werken. Wat is er dan dat ze zich ziek voelt van de tegenzin? Ze kan het zelf ook niet vertellen. Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan. Want heel simpel: ze moet nog wel een tijdje. En als ze bijvoorbeeld gepest zou worden of het nivea te moeilijk zou zijn, dan zou ik snappen waarom ze zich zo rot voelt. Maar ik snap het nu gewoon echt niet. Ik weet alleen dat ze heel gevoelig is voor sfeer en dat het meidengedoe wel vaak lastig is voor haar.

Ze start eind augustus wel bij een psych, maar dat is omdat er thuis nogal heftige dingen gespeeld hebben rondom haar broer de afgelopen 2 jaar. En dit met haar speelt al veel langer. Maar hopelijk kan de psych hier iets mee.

Maar hoe kan ik als moeder hier goed mee omgaan? En überhaupt, hoe reageer ik als zij zulke dingen zegt?

Dropdrop dinsdag 5 augustus 2025 om 23:43

Ik vond de middelbare ook een hel, dus ik kan me er wel wat bij voorstellen.

Ik vond de middelbare een sociaal wespennest.

De sociale verwachtingen liggen vanaf de brugklas in 1 klap een stuk hoger, alles wat vorig jaar nog prima was, wordt ineens kinderachtig gevonden.

Je moest een adolescente rol spelen met honderden ongeschreven regels.

Ook heb ik de hele middelbare continu huiswerkstress ervaren. Er was nooit echte ontspanning. Je was nooit echt klaar. Zelfs als je bij was, was er altijd nog wel iets wat je had moeten doen. Alvast leren voor die toets, alvast beginnen aan dat verslag.

Dat botste onwijs met mijn behoefte aan 'gewoon' tieneren en luieren

Ik zou het bij de psycholoog laten als het beste wat je kan verzinnen is 'ja je moet toch'

Wombat dinsdag 5 augustus 2025 om 23:50

Lente19251003- schreef: ↑
05-08-2025 23:31
Eens, mijn zoon is zo’n kind. Maar dochter is niet doodongelukkig. Tenminste, niet altijd. Ze heeft ook wel tijden dat ze het helemaal leuk vindt allemaal. Ze is heel heftig in haar gevoelens en alles is dus óf geweldig óf verschrikkelijk.

Klopt het dan wel dat ze er slecht van slaapt etc, of was dat iets wat ze er even zo uitgooide in een emotionele baalbui?

Skawa woensdag 6 augustus 2025 om 00:24

Je vraagt specifiek naar hoe te reageren als moeder hierop.

Even kort mijn achtergrond ik werk in de kinder en jeugdpsychiatrie als therapeut al jaren. Mijn advies zou zijn om begrip voor haar gevoel te tonen en dicht bij jezelf te blijven daarin. Maar niet steeds te zeggen dat je het niet snapt en dat ze het moet uitleggen.

Je kan wel bijvoorbeeld zeggen ik vind het verdrietig dat je zo veel tijd door moet brengen op een plek waar je je niet fijn voelt. ( neem even aan dat jij dat vind)

Ze weet zelf ook wel van leerplicht enz dat hoef je niet te benoemen.
Je kunt wel steeds aangeven dat als ze ideeën heeft over hoe het dragelijker zou zijn voor haar je dat graag hoort. Evt de wondervraag stellen. Als je vanavond een toverstokje kreeg en je mag twee dingen veranderen aan school wat zou dat dan zijn? En daarop doorvragen, wat is er dan anders voor jou, hoe ziet dat er concreet uit, wat betekent dat voor dit enz

Sowieso kun je open en nieuwsgierige vragen stellen zou alleen waken voor het oordeel erin dat je het niet snapt.

Zou dochter iets van ass kunnen hebben? Is soms zeer lastig te herkennen bij (slimme) meisjes die wel heel sociaal zijn alleen kost alles bij hun meer energie en die prikkels de hele dag op school

where ever you go, go with your heart

Hannelore_ woensdag 6 augustus 2025 om 07:30

Een hoge emotionele intensiteit kan wel bij hoogbegaafdheid horen. Zeker als er binnen jullie gezin bij meerdere gezinsleden HB of UHB is vastgesteld, zou ik dit wel onderzoeken. Veel meisjes voldoen niet aan het ‘stereotype’ HB beeld waardoor ze niet als zodanig herkend worden.

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 07:37

Lente19251003- schreef: ↑
05-08-2025 23:29
Ja ik heb een UHB-man, heb zelf ook geen laag iq en een HB-zoon. Maar bij haar zien we echt geen enkel kenmerk van HB. En ja ik weet dat het vaak erfelijk is, maar ik zie echt geen enkel teken van HB bij haar. Ze is slim, dat zeker. Maar heeft nergens interesse in (ja, jongens, kleren, make-up en TikTok).

Mss is 'gewoon slim' ook al heel lastig in ons onderwijssysteem.

Maar buiten dat: wat is volgens jou dan het verschil tussen slim en HB?

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

apiejapie woensdag 6 augustus 2025 om 07:38

Lente19251003- schreef: ↑
05-08-2025 23:27
Ja, soms stomme docenten, soms meidengedoe, soms veel huiswerk. In mijn ogen geen heftige dingen.

Maar draai eens naar jezelf toe: stel dat je jarenlang op een plek werkt (al 2/3 van je leven) waarbij je een vervelende leidinggevende (=docenten) hebt, collega's die roddelen/gemeen zijn tegen elkaar/zich achterbaks gedragen (=meidengedoe), thuis nog elke dag werk af te maken hebt wat je op je werk niet af kreeg (=huiswerk), zou je dan daar blijven? Zou je dat dan ook bestempelen als 'geen heftige dingen'?

Niet iedereen is happy op een drukke school, altijd geluiden en drukte om je heen, een klas met nog 25 anderen in je aura, nooit 'klaar' zijn met je werk, zoveel docenten die allemaal wat van je verwachten, sociale regels waaraan je moet voldoen maar wie voldoet aan die van jou?, al jarenlang iets doen wat alleen maar leidt naar een baan die je pas over jaaaren kan gaan doen wat een eeuwigheid lijkt op die leeftijd en tot die tijd moet je alles maar uitzitten. Ik vond het ook verschrikkelijk. Ik ben geen groepsmens, hou niet van drukte, al dat lawaai en geuren, de mentale druk die op me staat. Kortom: heel de schoolsituatie was verschrikkelijk voor me. Daar kon ik thuis niet mee aankomen want 'ach joh, dit en dit is toch leuk' 'en je zult toch moeten' en 'maar zo erg is het toch niet' en 'maar dat en dat vind je wel leuk'. Dus hield ik mijn mond en ging trouw. Maar elke dag weer met een rugzak vol mentale lood op mijn rug.
Bedenk hoe jij je voelt als je elke dag met zoveel weerstand naar je werk moet, al zoveel jaren en je weet dat je er nog jarenlang aan vast zit, geen ruimte hebt om een andere baan te kunnen nemen. Vreselijk toch?

apiejapie wijzigde dit bericht op 06-08-2025 07:40

0.46% gewijzigd

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 07:39

Voor mij was 5 dagen in de week naar school eigenlijk te zwaar.

Als je werkt kun je vaak kiezen voor parttime, op school kan dat niet.

Geen idee of dat bij je dochter zo is, maar mss de moeite waard om eens te overwegen.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 07:41

Lente19251003- schreef: ↑
05-08-2025 23:31
Eens, mijn zoon is zo’n kind. Maar dochter is niet doodongelukkig. Tenminste, niet altijd. Ze heeft ook wel tijden dat ze het helemaal leuk vindt allemaal. Ze is heel heftig in haar gevoelens en alles is dus óf geweldig óf verschrikkelijk.

Ik was aan de buitenkant altijd opgewekt, terwijl ik van binnen liefst dood wilde.

Ongelukkig zijn zie je niet altijd aan de buitenkant.

Dat ze school haat lijkt me toch een teken dat ze niet erg gelukkig is, want school is een groot deel van haar leven.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 07:47

Lente19251003- schreef: ↑
05-08-2025 23:27
Maar hoe zouden jullie reageren op een kind dat zo vaak zegt school te haten? Ik kan alleen maar zeggen dat ik het heel naar vind dat ze dat zo voelt. Ik ga niet in discussie over dat het er gewoon bij hoort, want dan wordt ze heel boos. Ik erken haar gevoel. Maar meer dan dat weet ik ook niet meer. In het begin heb ik natuurlijk heel vaak gevraagd wat er dan was en waarom enzo. Maar er komt echt niks concreets uit. Ja, soms stomme docenten, soms meidengedoe, soms veel huiswerk. In mijn ogen geen heftige dingen.

Mss is dat dan ook exact het probleem: school is stom, maar ze kan er niet onderuit. Ze weet dat het erbij hoort, dus ja, dat nog eens benadrukken is frustrerend.

Je probeert het te begrijpen, maar wrsch begrijpt ze het zelf niet eens.

Ik heb een kind met PDA: https://hetautonomekind.nl/pda-en-autonomie/

Mijn kind heeft dit heel ernstig, ik heb het zelf veel milder. In beide gevallen kan het veel impact hebben op het dagelijks leven.

En het herkennen en verwoorden daarvan is voor een puber wrsch veel te hoog gegrepen.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 07:48

Wombat schreef: ↑
05-08-2025 23:50
Klopt het dan wel dat ze er slecht van slaapt etc, of was dat iets wat ze er even zo uitgooide in een emotionele baalbui?

Daar twijfel ik dus inderdaad aan. Omdat ze zo intens is in haar gevoel (herken ik zelf wel heel erg) en dus ook tijden heeft dat ze het wel heel leuk heeft, weet ik het niet.

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 07:50

Solomio schreef: ↑
06-08-2025 07:47
Mss is dat dan ook exact het probleem: school is stom, maar ze kan er niet onderuit. Ze weet dat het erbij hoort, dus ja, dat nog eens benadrukken is frustrerend.

Je probeert het te begrijpen, maar wrsch begrijpt ze het zelf niet eens.

Ik heb een kind met PDA: https://hetautonomekind.nl/pda-en-autonomie/

Mijn kind heeft dit heel ernstig, ik heb het zelf veel milder. In beide gevallen kan het veel impact hebben op het dagelijks leven.

En het herkennen en verwoorden daarvan is voor een puber wrsch veel te hoog gegrepen.

Daarom ga ik er dus ook niet over in discussie, benoem ik dit niet, want ik snap ook wel hoe rot dat is voor haar om te horen. Ik probeer alleen haar gevoel te erkennen, want ik vind het ook oprecht heel rot dat ze dit zo voelt.

Goede vrienden van ons hebben een kind met PDA, ook dat herken ik niet bij haar.

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 07:57

Lente19251003- schreef: ↑
06-08-2025 07:50
Daarom ga ik er dus ook niet over in discussie, benoem ik dit niet, want ik snap ook wel hoe rot dat is voor haar om te horen. Ik probeer alleen haar gevoel te erkennen, want ik vind het ook oprecht heel rot dat ze dit zo voelt.

Goede vrienden van ons hebben een kind met PDA, ook dat herken ik niet bij haar.

Maar mss zou het haar helpen als ze juist het gevoel krijgt dat het er niet per se bijhoort.

Ik zou enorm geholpen zijn geweest als ik hierin serieus genomen was en bijv een dag per week thuis had kunnen blijven.

Ik lees dat je bij van alles zegt dat je het niet bij haar herkent (HB, PDA), maar daarmee is niet gezegd dat het er niet is. Eerlijk gezegd krijg ik de indruk dat je het vooral voor jezelf lastig vindt en mis ik toch wel wat empathie voor je dochter.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 08:01

Skawa schreef: ↑
06-08-2025 00:24
Je vraagt specifiek naar hoe te reageren als moeder hierop.

Even kort mijn achtergrond ik werk in de kinder en jeugdpsychiatrie als therapeut al jaren. Mijn advies zou zijn om begrip voor haar gevoel te tonen en dicht bij jezelf te blijven daarin. Maar niet steeds te zeggen dat je het niet snapt en dat ze het moet uitleggen.

Je kan wel bijvoorbeeld zeggen ik vind het verdrietig dat je zo veel tijd door moet brengen op een plek waar je je niet fijn voelt. ( neem even aan dat jij dat vind)

Ze weet zelf ook wel van leerplicht enz dat hoef je niet te benoemen.
Je kunt wel steeds aangeven dat als ze ideeën heeft over hoe het dragelijker zou zijn voor haar je dat graag hoort. Evt de wondervraag stellen. Als je vanavond een toverstokje kreeg en je mag twee dingen veranderen aan school wat zou dat dan zijn? En daarop doorvragen, wat is er dan anders voor jou, hoe ziet dat er concreet uit, wat betekent dat voor dit enz

Sowieso kun je open en nieuwsgierige vragen stellen zou alleen waken voor het oordeel erin dat je het niet snapt.

Zou dochter iets van ass kunnen hebben? Is soms zeer lastig te herkennen bij (slimme) meisjes die wel heel sociaal zijn alleen kost alles bij hun meer energie en die prikkels de hele dag op school

Even ter verduidelijking; ik benoem dus juist NIET steeds dat ze gewoon moet, leerplichtig is enzo. En ook niet dat ik het niet snap.

Ik heb haar wel gevraagd of er iets is wat het voor haar beter zou maken, of hoe ik haar zou kunnen helpen. Maar ze weet niks. En natuurlijk heb ik in het begin gevraagd wat er dan aan de hand is dat ze zich zo voelt, maar ook dat weet ze niet.

Ik vind het zeker verdrietig dat ze naar een plek moet die ze zegt te haten. Maar ik kan het gewoon niet rijmen met de dagen dat ze me opbelt terwijl ze met haar vriendinnengroep in de wc staat en ze met z’n allen in een deuk liggen en mij dan ‘de tea’ gaan vertellen. Of de leuke filmpjes en foto’s die ze laat zien, de leuke verhalen als ze thuiskomt, de buitenlandreis die ze geweldig vond, de middagen dat ze vriendinnen mee naar huis neemt en ik ze hoor lachen boven. De mentorgesprekken waaruit blijkt dat iedereen denkt dat het goed gaat op school. En dan ineens slaat ze weer om en is er een periode dat alles slecht is.

Ook wat ze me nu vertelt, over dat ze de hele zomervakantie al slecht slaapt en buik- en hoofdpijn heeft; ik merk daar niks van. Ik heb een supervrolijk kind die allemaal gezellige dingen onderneemt met mij, met vriendinnen. Die lacht, die gek doet. En dat is niet gespeeld, daar ben ik echt van overtuigd.

Alleen de laatste paar dagen is ze ineens meer sjachie. Ik dacht door vakantie-omstandigheden (van de ene naar de andere vakantieplek gegaan en plek 2 valt nogal tegen qua huis, geen fijn bed en geen fijne kamer, minder te doen, geen eigen zwembad meer, twee avonden tegenvallend eten in restaurant, broer doet sjacherijnig en irritant tegen haar, etc). En dan komt dit er ineens uit. Net nadat ik het magische woord ‘nee’ had gezegd op iets duurs van make-up dat ze wilde hebben. Nee is altijd lastig voor haar.

Ik twijfel dus aan hoe erg het werkelijk is. Ik twijfel niet aan het feit dat ze al jarenlang af en aan met heel veel moeite naar school gaat.

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 08:05

Solomio schreef: ↑
06-08-2025 07:57
Maar mss zou het haar helpen als ze juist het gevoel krijgt dat het er niet per se bijhoort.

Ik zou enorm geholpen zijn geweest als ik hierin serieus genomen was en bijv een dag per week thuis had kunnen blijven.

Ik lees dat je bij van alles zegt dat je het niet bij haar herkent (HB, PDA), maar daarmee is niet gezegd dat het er niet is. Eerlijk gezegd krijg ik de indruk dat je het vooral voor jezelf lastig vindt en mis ik toch wel wat empathie voor je dochter.

Dat wil ze juist absoluut niet. Ze wil niet anders zijn. Ze vindt het al vervelend dat ze zo vaak absent is, ook omdat andere kinderen daar toch wel iets van zeggen soms.

Vanwege zoon (ASS, HB) en veel problematiek bij hem is er veel hulpverlening betrokken. Ook zij heeft in dat kader gesprekken gehad met psychologen/psychiaters. Ook zij herkennen geen van deze dingen bij haar.

Ik denk dat je een verkeerde indruk krijgt, mijn hart breekt voor haar als ik haar dit hoor zeggen. Ik gun haar dat ze dit allemaal niet voelt en ervaart.

apiejapie woensdag 6 augustus 2025 om 08:07

Lente19251003- schreef: ↑
06-08-2025 08:01
Even ter verduidelijking; ik benoem dus juist NIET steeds dat ze gewoon moet, leerplichtig is enzo. En ook niet dat ik het niet snap.

Ik heb haar wel gevraagd of er iets is wat het voor haar beter zou maken, of hoe ik haar zou kunnen helpen. Maar ze weet niks. En natuurlijk heb ik in het begin gevraagd wat er dan aan de hand is dat ze zich zo voelt, maar ook dat weet ze niet.

Ik vind het zeker verdrietig dat ze naar een plek moet die ze zegt te haten. Maar ik kan het gewoon niet rijmen met de dagen dat ze me opbelt terwijl ze met haar vriendinnengroep in de wc staat en ze met z’n allen in een deuk liggen en mij dan ‘de tea’ gaan vertellen. Of de leuke filmpjes en foto’s die ze laat zien, de leuke verhalen als ze thuiskomt, de buitenlandreis die ze geweldig vond, de middagen dat ze vriendinnen mee naar huis neemt en ik ze hoor lachen boven. De mentorgesprekken waaruit blijkt dat iedereen denkt dat het goed gaat op school. En dan ineens slaat ze weer om en is er een periode dat alles slecht is.

Ook wat ze me nu vertelt, over dat ze de hele zomervakantie al slecht slaapt en buik- en hoofdpijn heeft; ik merk daar niks van. Ik heb een supervrolijk kind die allemaal gezellige dingen onderneemt met mij, met vriendinnen. Die lacht, die gek doet. En dat is niet gespeeld, daar ben ik echt van overtuigd.

Alleen de laatste paar dagen is ze ineens meer sjachie. Ik dacht door vakantie-omstandigheden (van de ene naar de andere vakantieplek gegaan en plek 2 valt nogal tegen qua huis, geen fijn bed en geen fijne kamer, minder te doen, geen eigen zwembad meer, twee avonden tegenvallend eten in restaurant, broer doet sjacherijnig en irritant tegen haar, etc). En dan komt dit er ineens uit. Net nadat ik het magische woord ‘nee’ had gezegd op iets duurs van make-up dat ze wilde hebben. Nee is altijd lastig voor haar.

Ik twijfel dus aan hoe erg het werkelijk is. Ik twijfel niet aan het feit dat ze al jarenlang af en aan met heel veel moeite naar school gaat.

Ik krijg de indruk dat je haar wilt begrijpen maar op een verkeerd vlak. Jij ziet een meid die leuke momenten heeft met vriendinnen, en koppelt dat aan dat school dus niet zo erg is. Maar werk waar je met veel tegenzin naartoe moet, waar je veel werk na thuiskomst aan hebt, waar veel geroddel is enz, maakt toch ook niet dat je het niet leuk kunt hebben met je eigen vriendinnen? Dat zijn toch twee verschillende dingen?

apiejapie woensdag 6 augustus 2025 om 08:10

Lente19251003- schreef: ↑
06-08-2025 08:05
Dat wil ze juist absoluut niet. Ze wil niet anders zijn. Ze vindt het al vervelend dat ze zo vaak absent is, ook omdat andere kinderen daar toch wel iets van zeggen soms.

Natuurlijk wil ze niet anders zijn. Lol hebben met haar vriendinnen is waarschijnlijk het enige wat haar nog positiviteit op school geeft. Als ze 'anders' is, loopt ze het risico buiten de groep te vallen en het enige te verliezen wat haar dagen op school iets fijns geeft.

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 08:16

apiejapie schreef: ↑
06-08-2025 08:10
Natuurlijk wil ze niet anders zijn. Lol hebben met haar vriendinnen is waarschijnlijk het enige wat haar nog positiviteit op school geeft. Als ze 'anders' is, loopt ze het risico buiten de groep te vallen en het enige te verliezen wat haar dagen op school iets fijns geeft.

Exact. En daarom wil ze dus niks aangepast hebben qua school. Een dag per week thuisblijven, vaker naar de leerlingopvang etc. En dat snap ik ook. Maar dat maakt het wel lastig.

Maria1905 woensdag 6 augustus 2025 om 08:18

Jullie zijn nu op vakantie? Heeft ze deze dagen contact met haar vriendinnen?

Ik kan me voorstellen dat ‘school’ nu een berg is waar ze maar moeilijk overheen kan kijken. Omdat het nog lang duurt voordat ze gaat studeren. Heeft ze een hekel aan bepaalde vakken? Of aan bepaalde docenten? Wanneer is ze daar dan vanaf? Huiswerk vond ik ook een crime. Ik stelde uit tot ik erbij neerviel. Misschien helpt het haar om daar efficiënter mee om te leren gaan? Dat het een minder grote berg wordt?

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 08:18

Lente19251003- schreef: ↑
06-08-2025 08:05
Dat wil ze juist absoluut niet. Ze wil niet anders zijn. Ze vindt het al vervelend dat ze zo vaak absent is, ook omdat andere kinderen daar toch wel iets van zeggen soms.

Vanwege zoon (ASS, HB) en veel problematiek bij hem is er veel hulpverlening betrokken. Ook zij heeft in dat kader gesprekken gehad met psychologen/psychiaters. Ook zij herkennen geen van deze dingen bij haar.

Ik denk dat je een verkeerde indruk krijgt, mijn hart breekt voor haar als ik haar dit hoor zeggen. Ik gun haar dat ze dit allemaal niet voelt en ervaart.

Dat kan.

Wel vind ik het op z'n minst 'bijzonder' dat zij totaal geen ASS en/of HB zou zijn, gezien de hoge mate van erfelijkheid daarvan.

Zeker bij meisjes uit zich dat vaak heel anders.

Nu ben ik nogal sceptisch over het nut van diagnoses in het algemeen, maar voor adequate hulp of begeleiding is het helaas noodzakelijk.

Kun je je zelf indenken of je anders zou reageren als zij wel die diagnose(s) zou hebben?

In onze maatschappij wordt verwacht dat iedereen hetzelfde (aan)kan, tenzij je een diagnose hebt. Maar ook zonder diagnose zijn er natuurlijk verschillen tussen mensen.

Een diagnose werkt dan ontschuldigend en dat kan echt enorm helpen.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 08:19

apiejapie schreef: ↑
06-08-2025 08:07
Ik krijg de indruk dat je haar wilt begrijpen maar op een verkeerd vlak. Jij ziet een meid die leuke momenten heeft met vriendinnen, en koppelt dat aan dat school dus niet zo erg is. Maar werk waar je met veel tegenzin naartoe moet, waar je veel werk na thuiskomst aan hebt, waar veel geroddel is enz, maakt toch ook niet dat je het niet leuk kunt hebben met je eigen vriendinnen? Dat zijn toch twee verschillende dingen?

Klopt inderdaad. Maar wat doe ik eraan? Zeggen dat ze niet meer naar school hoeft? Haar thuishouden? Dan valt ze op een moment idd buiten de groep. Los van dat ze gewoon leerplichtig is.

En ik heb al een kind die af en aan thuiszit van speciaal onderwijs en het aanbod van dagbesteding is ook niet overdonderend. Los van de begeleiding die daar rondloopt waar ik geen hoge pet van op heb en de andere kinderen die hij daar tegenkomt die niet bepaald een goede invloed op hem hebben. Dat hele traject wil ze ten eerste zelf ook absoluut niet, maar wil ik ook niet voor haar.

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 08:20

apiejapie schreef: ↑
06-08-2025 08:10
Natuurlijk wil ze niet anders zijn. Lol hebben met haar vriendinnen is waarschijnlijk het enige wat haar nog positiviteit op school geeft. Als ze 'anders' is, loopt ze het risico buiten de groep te vallen en het enige te verliezen wat haar dagen op school iets fijns geeft.

Maar mss IS ze gewoon anders en dan kost het bakken met energie om vooral niet anders te willen zijn. En het lukt dan ook niet.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Solomio woensdag 6 augustus 2025 om 08:21

Lente19251003- schreef: ↑
06-08-2025 08:19
Klopt inderdaad. Maar wat doe ik eraan? Zeggen dat ze niet meer naar school hoeft? Haar thuishouden? Dan valt ze op een moment idd buiten de groep. Los van dat ze gewoon leerplichtig is.

En ik heb al een kind die af en aan thuiszit van speciaal onderwijs en het aanbod van dagbesteding is ook niet overdonderend. Los van de begeleiding die daar rondloopt waar ik geen hoge pet van op heb en de andere kinderen die hij daar tegenkomt die niet bepaald een goede invloed op hem hebben. Dat hele traject wil ze ten eerste zelf ook absoluut niet, maar wil ik ook niet voor haar.

Maar er zit nog een heel scala aan opties tussen die twee uitersten.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 08:22

Maria1905 schreef: ↑
06-08-2025 08:18
Jullie zijn nu op vakantie? Heeft ze deze dagen contact met haar vriendinnen?

Ik kan me voorstellen dat ‘school’ nu een berg is waar ze maar moeilijk overheen kan kijken. Omdat het nog lang duurt voordat ze gaat studeren. Heeft ze een hekel aan bepaalde vakken? Of aan bepaalde docenten? Wanneer is ze daar dan vanaf? Huiswerk vond ik ook een crime. Ik stelde uit tot ik erbij neerviel. Misschien helpt het haar om daar efficiënter mee om te leren gaan? Dat het een minder grote berg wordt?

Ja ze belt, Snapt en TikTokt de hele dag door met veel verschillende kinderen.

Ze vind bijna alles en iedereen stom, behalve de vakjes bio en wiskunde en een stuk of 2 docenten die ze wel leuk vindt.

Huiswerk stelt ze graag uit, maar daar help ik haar al bij om dit idd beter te plannen en efficiënter te doen en dat gaat al een tijd best goed.

Floddertje woensdag 6 augustus 2025 om 08:23

Haat is een groot woord, maar mijn dochter heeft een aangeboren hekel aan school. Vanaf dag 1 hoor ik regelmatig dat ze niet naar school wil, dat school stom is, enz.

Als de spanning te veel oploopt, mag ze een dag thuisblijven. Ze weet wat ze wil worden en dat ze daarvoor een diploma nodig heeft. En daarom ondergaat ze die marteling elke dag. Soms valt de marteling mee,.soms niet.

Wij hebben dit gezeur hierover geaccepteerd. Als ze er tevëel in blijft hangen, dan hebben we het er even over, maar geven we wel aan dat we niks kunnen doen aan de leerplichtwet, maar dat we wel willen kijken naar wat op dit moment helpend kan zijn. Soms helpt een thuiswerkdag.

Lente19251003- woensdag 6 augustus 2025 om 08:24

Solomio schreef: ↑
06-08-2025 08:20
Maar mss IS ze gewoon anders en dan kost het bakken met energie om vooral niet anders te willen zijn. En het lukt dan ook niet.

Jij zit echt in een andere hoek dan ik qua denken. Ik waardeer je mening maar ik ben het er niet mee eens. Ik heb niks tegen diagnoses en hulp. Maar ik zie dit echt niet bij haar. En zo ook de deskundigen die bij ons gezin betrokken zijn, mensen op school etc.

Actieve topics