
Kind (13) haat school
dinsdag 5 augustus 2025 om 21:46
Vandaag op vakantie zat ik even alleen met dochter in de auto en ik vroeg haar waarom het leek dat ze al een paar dagen uit haar hum was. Ze vertelde dat ze al vanaf dag 1 van de zomervakantie tegen het nieuwe schooljaar opziet. Dat ze elke dag buik- en hoofdpijn heeft bij het idee dat ze weer naar school moet en dat ze er slecht van slaapt. Ze gaat naar de tweede trouwens. Dit is niet nieuw, ook op de basisschool vond ze school stom. Vanaf groep 4 vond ze school echt heel erg stom. Vaak huilen, niet willen gaan, vaak ziek zijn.
Vanaf groep 6/7 basisschool dachten we dat het kwam omdat ze fysiek en mentaal behoorlijk voor liep en zich dus heel anders voelde in de klas. Ze kreeg in groep 8 ook als enige in de klas vwo-advies, de rest allemaal vmbo. Ze was in groep 7 al ongesteld, had al borsten etc. En ze had echt een hele stomme juf die overduidelijk liet blijken dat ze dochter niet leuk vond. Ze heeft wel altijd vriendinnen gehad gelukkig. Maar al die dingen vonden wij wel een redelijke verklaring waarom ze school niet leuk vond.
We hadden de hoop dat het in de brugklas anders zou zijn. En dat is het bij vlagen ook. Ze heeft vriendinnen, is populair, haalt prima cijfers zonder er heel hard voor te hoeven werken. Heeft al een vriendje gehad en meerdere ‘verkering-aanzoeken’. Soms zegt ze dat ze de middelbare veel beter vindt dan de basisschool. Maar vaak vindt ze school ook ‘de hel’, is er gedoe met vriendinnen, zijn docenten stom, zijn de vakken stom etc. Ze voelt zich ook heel vaak echt ziek doordat ze zo’n enorme tegenzin heeft. Dus ze heeft ook veel verzuim.
Ik weet gewoon niet wat er dan precies zo erg is. Nogmaals; ze ziet er goed uit, heeft genoeg vriendinnen en vriendjes, ligt altijd goed in de groep, cijfers zijn prima zonder heel hard te hoeven werken. Wat is er dan dat ze zich ziek voelt van de tegenzin? Ze kan het zelf ook niet vertellen. Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan. Want heel simpel: ze moet nog wel een tijdje. En als ze bijvoorbeeld gepest zou worden of het nivea te moeilijk zou zijn, dan zou ik snappen waarom ze zich zo rot voelt. Maar ik snap het nu gewoon echt niet. Ik weet alleen dat ze heel gevoelig is voor sfeer en dat het meidengedoe wel vaak lastig is voor haar.
Ze start eind augustus wel bij een psych, maar dat is omdat er thuis nogal heftige dingen gespeeld hebben rondom haar broer de afgelopen 2 jaar. En dit met haar speelt al veel langer. Maar hopelijk kan de psych hier iets mee.
Maar hoe kan ik als moeder hier goed mee omgaan? En überhaupt, hoe reageer ik als zij zulke dingen zegt?
Vanaf groep 6/7 basisschool dachten we dat het kwam omdat ze fysiek en mentaal behoorlijk voor liep en zich dus heel anders voelde in de klas. Ze kreeg in groep 8 ook als enige in de klas vwo-advies, de rest allemaal vmbo. Ze was in groep 7 al ongesteld, had al borsten etc. En ze had echt een hele stomme juf die overduidelijk liet blijken dat ze dochter niet leuk vond. Ze heeft wel altijd vriendinnen gehad gelukkig. Maar al die dingen vonden wij wel een redelijke verklaring waarom ze school niet leuk vond.
We hadden de hoop dat het in de brugklas anders zou zijn. En dat is het bij vlagen ook. Ze heeft vriendinnen, is populair, haalt prima cijfers zonder er heel hard voor te hoeven werken. Heeft al een vriendje gehad en meerdere ‘verkering-aanzoeken’. Soms zegt ze dat ze de middelbare veel beter vindt dan de basisschool. Maar vaak vindt ze school ook ‘de hel’, is er gedoe met vriendinnen, zijn docenten stom, zijn de vakken stom etc. Ze voelt zich ook heel vaak echt ziek doordat ze zo’n enorme tegenzin heeft. Dus ze heeft ook veel verzuim.
Ik weet gewoon niet wat er dan precies zo erg is. Nogmaals; ze ziet er goed uit, heeft genoeg vriendinnen en vriendjes, ligt altijd goed in de groep, cijfers zijn prima zonder heel hard te hoeven werken. Wat is er dan dat ze zich ziek voelt van de tegenzin? Ze kan het zelf ook niet vertellen. Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan. Want heel simpel: ze moet nog wel een tijdje. En als ze bijvoorbeeld gepest zou worden of het nivea te moeilijk zou zijn, dan zou ik snappen waarom ze zich zo rot voelt. Maar ik snap het nu gewoon echt niet. Ik weet alleen dat ze heel gevoelig is voor sfeer en dat het meidengedoe wel vaak lastig is voor haar.
Ze start eind augustus wel bij een psych, maar dat is omdat er thuis nogal heftige dingen gespeeld hebben rondom haar broer de afgelopen 2 jaar. En dit met haar speelt al veel langer. Maar hopelijk kan de psych hier iets mee.
Maar hoe kan ik als moeder hier goed mee omgaan? En überhaupt, hoe reageer ik als zij zulke dingen zegt?
woensdag 6 augustus 2025 om 08:32
Ik zit denk ik helemaal niet in zo'n andere hoek, alleen bekijk ik diagnoses anders.Lente19251003- schreef: ↑06-08-2025 08:24Jij zit echt in een andere hoek dan ik qua denken. Ik waardeer je mening maar ik ben het er niet mee eens. Ik heb niks tegen diagnoses en hulp. Maar ik zie dit echt niet bij haar. En zo ook de deskundigen die bij ons gezin betrokken zijn, mensen op school etc.
Het feit dat ze geen diagnose heeft betekent niet dat ze dan dus hetzelfde (aan)kan als anderen. Het betekent alleen dat ze niet voldoet aan voldoende kenmerken voor een diagnose.
Maar ook zonder diagnose kan iemand problemen hebben om te voldoen aan alle eisen en verwachtingen.
Helaas wordt dat alleen serieus genomen als er een diagnose is.
Ik zeg niet dat ze onterecht geen diagnose heeft, ik zeg dat ze blijkbaar toch niet in staat is om dat hele schoolgebeuren goed te hanteren. En dat het kloterige aan onze maatschappij is dat dat niet mag bestaan zonder diagnose.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 6 augustus 2025 om 08:42
Zou het ook met haar hormonen te maken kunnen hebben? Ik heb zelf pmdd en herken veel in het verhaal. Wellicht is dit wat projectie. Maar lees er eens over en kijk of de wisseling en heftigheid in emoties te maken heeft met haar cyclus. Kan een grote impact hebben, en ik herken het dat ik dingen die ik met tegenzin deed (zoals school) als enorm verschrikkelijk kon ervaren. Zelf had ik er ook nooit een verklaring voor waarom.Lente19251003- schreef: ↑06-08-2025 07:48Daar twijfel ik dus inderdaad aan. Omdat ze zo intens is in haar gevoel (herken ik zelf wel heel erg) en dus ook tijden heeft dat ze het wel heel leuk heeft, weet ik het niet.
woensdag 6 augustus 2025 om 08:45
Precies! Dat is ook wat ik wil zeggen. To legt de nadruk op wel lol hebben op school maar ondertussen wordt er niet gereageerd op hoe haar visie is dat kind school zelf wel verschrikkelijk kan vinden. Heb de vergelijking gemaakt met werk verschrikkelijk kunnen vinden maar wel lol kunnen hebben met vriendinnen, maar helaas ziet to dat toch anders, zo komt het op mij over althans. Heb niet het idee dat to écht kan zien wat kind zo vervelend vindt aan school omdat het 'nu eenmaal toch moet'. Dat vind ik verdrietig voor kind. En ook voor to, want ik denk wel dat ze oprecht haar kind gelukkig wil zien en ook wil helpen.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:04
Ook natuurlijk omdat kind dat niet kan verwoorden.apiejapie schreef: ↑06-08-2025 08:45Precies! Dat is ook wat ik wil zeggen. To legt de nadruk op wel lol hebben op school maar ondertussen wordt er niet gereageerd op hoe haar visie is dat kind school zelf wel verschrikkelijk kan vinden. Heb de vergelijking gemaakt met werk verschrikkelijk kunnen vinden maar wel lol kunnen hebben met vriendinnen, maar helaas ziet to dat toch anders, zo komt het op mij over althans. Heb niet het idee dat to écht kan zien wat kind zo vervelend vindt aan school omdat het 'nu eenmaal toch moet'. Dat vind ik verdrietig voor kind. En ook voor to, want ik denk wel dat ze oprecht haar kind gelukkig wil zien en ook wil helpen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 6 augustus 2025 om 09:06
Ik vind het heel erg dat kind school zo stom vindt maar ik zie echt geen alternatief. Die weg bewandelen we namelijk al 2 jaar met zoon en die is echt niet fijn. Mijn ervaring is dat de alternatieven voor school alleen maar voor meer ellende zorgen. En dochter WIL dat ook niet. Dat is nog het belangrijkste.apiejapie schreef: ↑06-08-2025 08:45Precies! Dat is ook wat ik wil zeggen. To legt de nadruk op wel lol hebben op school maar ondertussen wordt er niet gereageerd op hoe haar visie is dat kind school zelf wel verschrikkelijk kan vinden. Heb de vergelijking gemaakt met werk verschrikkelijk kunnen vinden maar wel lol kunnen hebben met vriendinnen, maar helaas ziet to dat toch anders, zo komt het op mij over althans. Heb niet het idee dat to écht kan zien wat kind zo vervelend vindt aan school omdat het 'nu eenmaal toch moet'. Dat vind ik verdrietig voor kind. En ook voor to, want ik denk wel dat ze oprecht haar kind gelukkig wil zien en ook wil helpen.
Ik wil haar natuurlijk gelukkig zien. En ik zie ook regelmatig een gelukkig kind. En ook regelmatig een ongelukkig kind.
Ze gaat binnenkort starten bij een psych, de reden om hier te beginnen was een andere maar ik hoop dat deze vrouw haar hiermee kan helpen.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:07
Dat zou ook best eens mee kunnen spelen. De omslag in haar humeur is ook sinds ze met Primolut is begonnen om haar menstruatie uit te stellen in deze vakantie. Sowieso heeft ze altijd heel veel last van haar menstruatie.Schildpadje schreef: ↑06-08-2025 08:42Zou het ook met haar hormonen te maken kunnen hebben? Ik heb zelf pmdd en herken veel in het verhaal. Wellicht is dit wat projectie. Maar lees er eens over en kijk of de wisseling en heftigheid in emoties te maken heeft met haar cyclus. Kan een grote impact hebben, en ik herken het dat ik dingen die ik met tegenzin deed (zoals school) als enorm verschrikkelijk kon ervaren. Zelf had ik er ook nooit een verklaring voor waarom.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:22
Skawa schreef: ↑06-08-2025 00:24
Je kunt wel steeds aangeven dat als ze ideeën heeft over hoe het dragelijker zou zijn voor haar je dat graag hoort. Evt de wondervraag stellen. Als je vanavond een toverstokje kreeg en je mag twee dingen veranderen aan school wat zou dat dan zijn? En daarop doorvragen, wat is er dan anders voor jou, hoe ziet dat er concreet uit, wat betekent dat voor dit enz
Zo makkelijk is dat allemaal niet te beantwoorden voor een meisje dat haar gevoelens duidelijk toch al niet makkelijk onder woorden kan brengen.
Mijn dochter (ok, wel ASS, maar veel herkenning van wat je schrijft) zou op je twee dingen vraag denk ik iets zeggen als: Gewoon. Alles.
En dichtklappen bij doorvragen.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:29
Klinkt als iets hormonaals, op zich kan ze met 13 aan de anticonceptie en dan hoeft ze niet ongesteld meer te worden.Lente19251003- schreef: ↑06-08-2025 09:07Dat zou ook best eens mee kunnen spelen. De omslag in haar humeur is ook sinds ze met Primolut is begonnen om haar menstruatie uit te stellen in deze vakantie. Sowieso heeft ze altijd heel veel last van haar menstruatie.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:34
Lente19251003- schreef: ↑06-08-2025 08:24Jij zit echt in een andere hoek dan ik qua denken. Ik waardeer je mening maar ik ben het er niet mee eens. Ik heb niks tegen diagnoses en hulp. Maar ik zie dit echt niet bij haar. En zo ook de deskundigen die bij ons gezin betrokken zijn, mensen op school etc.
Niemand kan dat uitsluiten als er geen begaafdheidsonderzoek/diagnostiek heeft plaatsgevonden.
Is degene waar ze een traject gaat starten een HB-professional?
•
woensdag 6 augustus 2025 om 09:37
Ik kan je geen tips geven, maar reageer omdat ik het herken. Mijn zoon van 13 jaar haat school ook vanuit de grond van zijn hart. Er is niets met hem aan de hand, een doodnormale (behoorlijk brave) puber. Hij doet zijn ding wel, maar altijd met enorme tegenzin. Hij gaat wel gewoon elke dag naar school, maar alles wat erbij komt (opdrachten, presentaties) vindt ie een ramp. Hij heeft een enorm groot gevoel voor rechtvaardigheid en kan heel slecht tegen onrecht. En daar heeft hij wel een punt: er gebeurt veel onrechtvaardigs op zijn school. Dat varieert van een cijfer dat niet klopt en niet aangepast wordt tot een groepje meisjes dat na de bel naar binnen mag, terwijl hij met zijn groepje een briefje moest halen. Hij heeft vaak gelijk, maar ja, dit is het. ‘Welkom in het grotemensenleven’, zeggen wij meestal. Eén enkele keer heb ik contact opgenomen met school over iets wat echt niet oké was. We hebben voorgesteld naar een andere school te gaan of een ander niveau te doen zodat hij eerder klaar is. Dat wil hij niet. Met zijn vriendjes is het blijkbaar te doen. Ik schaar het in zijn geval onder de puberteit. Ik vind het heel sneu, maar ik kan het niet oplossen. Dochter is pragmatischer. Zij vindt school ook niet leuk, maar doet snel wat moet en is dan klaar. Zoon gaat zitten mokken en uitstellen. Ik vond school zelf ook heel erg stom en onrechtvaardig, dus ik herken het wel. Sta nu overigens zelf voor de klas
.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:40
Er loopt ook een topic over een volwassene die werken haat. Ook daar lijkt het vooral te gaan om het 'moeten' en het weinig interessante / veel nutteloze: werk-studie/ik-haat-werken/list_messages/512607
woensdag 6 augustus 2025 om 09:42
Dat klopt, maar dan moet er wel aanleiding toe zijn om e.e.a. te onderzoeken. Geen enkel kind wordt zomaar onderzocht.
woensdag 6 augustus 2025 om 09:44
Ander niveau of andere school hebben wij ook voorgesteld. Wil ze niet. Ze wil vrij veel nietBuongiorno schreef: ↑06-08-2025 09:37Ik kan je geen tips geven, maar reageer omdat ik het herken. Mijn zoon van 13 jaar haat school ook vanuit de grond van zijn hart. Er is niets met hem aan de hand, een doodnormale (behoorlijk brave) puber. Hij doet zijn ding wel, maar altijd met enorme tegenzin. Hij gaat wel gewoon elke dag naar school, maar alles wat erbij komt (opdrachten, presentaties) vindt ie een ramp. Hij heeft een enorm groot gevoel voor rechtvaardigheid en kan heel slecht tegen onrecht. En daar heeft hij wel een punt: er gebeurt veel onrechtvaardigs op zijn school. Dat varieert van een cijfer dat niet klopt en niet aangepast wordt tot een groepje meisjes dat na de bel naar binnen mag, terwijl hij met zijn groepje een briefje moest halen. Hij heeft vaak gelijk, maar ja, dit is het. ‘Welkom in het grotemensenleven’, zeggen wij meestal. Eén enkele keer heb ik contact opgenomen met school over iets wat echt niet oké was. We hebben voorgesteld naar een andere school te gaan of een ander niveau te doen zodat hij eerder klaar is. Dat wil hij niet. Met zijn vriendjes is het blijkbaar te doen. Ik schaar het in zijn geval onder de puberteit. Ik vind het heel sneu, maar ik kan het niet oplossen. Dochter is pragmatischer. Zij vindt school ook niet leuk, maar doet snel wat moet en is dan klaar. Zoon gaat zitten mokken en uitstellen. Ik vond school zelf ook heel erg stom en onrechtvaardig, dus ik herken het wel. Sta nu overigens zelf voor de klas.

woensdag 6 augustus 2025 om 09:45
Hotgirlsummer schreef: ↑06-08-2025 09:42Dat klopt, maar dan moet er wel aanleiding toe zijn om e.e.a. te onderzoeken. Geen enkel kind wordt zomaar onderzocht.
De aanleiding lijkt me helder.
Bovendien gaat ze al met een professional praten.
•
woensdag 6 augustus 2025 om 10:01
Je kunt zelf onderzoek betalen.Hotgirlsummer schreef: ↑06-08-2025 09:42Dat klopt, maar dan moet er wel aanleiding toe zijn om e.e.a. te onderzoeken. Geen enkel kind wordt zomaar onderzocht.
Maar: als ik dit topic lees zie ik best wel aanleiding om onderzoek te gaan doen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 6 augustus 2025 om 10:02
Ik zeg ook niet dat er een alternatief moet komen. Daar doel ik niet op. Ik wil je laten zien wat er zou kúnnen spelen bij je dochter, aangezien je aangeeft het lastig te vinden hoe je hiermee om kunt gaan. Praktisch klopt het waarschijnlijk dat ze zal 'moeten', maar als je ouders je gevoel begrijpen en dat je gevoel er mag zijn (en niet af doen met dingen als "maar het valt wel mee want je hebt lol met je vriendinnen"), geeft dat ook al mentale/emotionele ruimte. Elke dag met tegenzin naar school moeten, de vakanties zelfs overspoeld worden door de negatieve gedachten dat je weer terug naar school moet, dat is echt heftig. Alsof je gevangen zit in het systeem van school, van moeten, van wat je opgelegd wordt door volwassenen. En ook al kunnen kinderen dondersgoed begrijpen waar het voor nodig is, de emotionele ballast die ze dagelijks voelt gaat daarmee niet weg. En die kun jij als ouder ook niet weghalen voor haar. Hoe graag je misschien ook zou willen. Haar serieus nemen in al haar gevoelens en ze niet wegwuiven door de nadruk te leggen op praktische bezwaren ('school moet nu eenmaal') helpt al enigszins. En hopelijk kan de psycholoog daar ook doorheen met haar.Lente19251003- schreef: ↑06-08-2025 09:06Ik vind het heel erg dat kind school zo stom vindt maar ik zie echt geen alternatief. Die weg bewandelen we namelijk al 2 jaar met zoon en die is echt niet fijn. Mijn ervaring is dat de alternatieven voor school alleen maar voor meer ellende zorgen. En dochter WIL dat ook niet. Dat is nog het belangrijkste.
Ik wil haar natuurlijk gelukkig zien. En ik zie ook regelmatig een gelukkig kind. En ook regelmatig een ongelukkig kind.
Ze gaat binnenkort starten bij een psych, de reden om hier te beginnen was een andere maar ik hoop dat deze vrouw haar hiermee kan helpen.
Zo te lezen heeft ze het zowel thuis als op school pittig. De meeste kinderen blijven overeind staan, maken er het beste van, maar dat wil niet zeggen dat er kinderen zijn die inwendig emotioneel hartstikke klem staan. Dat is alleen aan de buitenkant niet altijd te zien.
woensdag 6 augustus 2025 om 11:00
Dit. Als ik het zo lees en ik hou niet van labels plakken, maar vermoed toch iets in het spectrum (al dan niet i.c.m. HB). Waarschijnlijk speelt ze een rol op school en levert het hele sociale gebeuren haar heel veel stress op. Ook de (over)gevoeligheid en heftige emoties passen hierbij. Mijn beide kinderen zitten in het spectrum en herken dit met name bij mijn dochter, terwijl zij ook gewoon goed in de groep lijkt te liggen en meerdere vriendinnen heeft. Logisch dat je haar dus niet begrijpt want haar brein werkt anders. Jij denkt dat ze het leuk heeft met haar vriendinnen maar ondertussen kost het haar waarschijnlijk bakken energie om aan de diverse verwachtingen te voldoen. Ik zou de hulpvraag bij de psycholoog dus ook zeker breder trekken. En inderdaad begrip tonen voor hetgeen zij ervaart en proberen niet te oordelen vanuit jezelf maar vooral een luisterend oor te bieden. Dat werkt hier het beste.
woensdag 6 augustus 2025 om 11:53
Ik denk vooral dat jij vastloopt doordat je het wil oplossen voor haar. Ik snap dat heel erg goed hoor! Maar ik denk dat het je tegenhoudt om echt naar haar te luisteren en het dan daarbij te laten.
Voor haar voelt het nu heel heftig, dus logisch dat zij nu het gevoel heeft dat dit altijd zo is. Maar wellicht is dat niet volledig zo. Dan kan het slim zijn om vooral nu mee te gaan in haar gevoel, zonder oplossingen. Met wat geluk neemt het gevoel daardoor weer wat af.
Concreet zou ik haar dus zou uitgebreid mogelijk laten vertellen en vooral doorvragen en bevestigen en niet richting een oplossing gaan.
Daarnaast denk ik dat de situatie met haar broer veel effect heeft op haar en op jou. Goed dat ze hier hulp voor krijgt!
Voor haar voelt het nu heel heftig, dus logisch dat zij nu het gevoel heeft dat dit altijd zo is. Maar wellicht is dat niet volledig zo. Dan kan het slim zijn om vooral nu mee te gaan in haar gevoel, zonder oplossingen. Met wat geluk neemt het gevoel daardoor weer wat af.
Concreet zou ik haar dus zou uitgebreid mogelijk laten vertellen en vooral doorvragen en bevestigen en niet richting een oplossing gaan.
Daarnaast denk ik dat de situatie met haar broer veel effect heeft op haar en op jou. Goed dat ze hier hulp voor krijgt!
Het is zoals het is
woensdag 6 augustus 2025 om 12:07
woensdag 6 augustus 2025 om 13:30
Een van mijn stiefkinderen had ook een grote hekel aan school, werd er ook echt ongelukkig van. Inmiddels diploma behaald, dus het is achter de rug. Wat stiefkind heeft geholpen is een switch naar een andere school, waar meer diversiteit is onder de leerlingen en waar stiefkind één dag per week geen gewone lessen had maar leskreeg in de hobby die stiefkind heeft. Dat er meer ruimte was voor "anders zijn" hielp erg. Stiefkind vond school daarna nog steeds niet leuk (het gebrek aan vrijheid, het moeten, de nutteloosheid, stiefkind voelt zich naar eigen zeggen een mier in een mierenhoop of een klein radertje in een heel groot systeem) maar op deze manier is het wel gelukt de school af te maken. Uiteindelijk vond stiefkind in de loop der jaren ook meer een eigen weg in het geheel.
woensdag 6 augustus 2025 om 13:31
Maar dat ís ook anders toch? TO omschrijft het plezier dat ze bij dochter ziet gerelateerd aan school en schooltijd. Dat is toch niet vergelijkbaar met een volwassene met een stomme werkplek maar buiten werk lol hebben met vriendinnen?apiejapie schreef: ↑06-08-2025 08:45Precies! Dat is ook wat ik wil zeggen. To legt de nadruk op wel lol hebben op school maar ondertussen wordt er niet gereageerd op hoe haar visie is dat kind school zelf wel verschrikkelijk kan vinden. Heb de vergelijking gemaakt met werk verschrikkelijk kunnen vinden maar wel lol kunnen hebben met vriendinnen, maar helaas ziet to dat toch anders, zo komt het op mij over althans. Heb niet het idee dat to écht kan zien wat kind zo vervelend vindt aan school omdat het 'nu eenmaal toch moet'. Dat vind ik verdrietig voor kind. En ook voor to, want ik denk wel dat ze oprecht haar kind gelukkig wil zien en ook wil helpen.
Als alles aan werk stom is, zoek ik ander werk. Omdat ik inderdaad nou eenmaal moet werken. Als ik de hele dag lol heb op mijn werk, ik doe het goed, ik lig goed in de groep, ik heb leuk contact met collega's ook buiten werk, er wordt gelachen, ik heb plezier. Dan snap ik wel als iemand anders niet helemaal kan doorgronden als ik zou zeggen 'alles aan mijn werk is stom'.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in