Relaties
alle pijlers
Afkappen of doorgaan?
zaterdag 9 augustus 2025 om 11:13
Hoi allemaal,
Ik ben na een, bewuste, lange date stop weer gaan daten. Iemand die onverwachts op mijn pad kwam. We ontmoeten elkaar eerst op een meer zakelijk event, wisselden socials uit en daarna niets meer gehoord. Paar weken erna weer elkaar gezien op een feestje, toen nummers uitgewisseld.
De dag erna zijn we in de avond al gaan wandelen. Hele leuke gesprekken en sowieso iemand die bij mij past qua achtergrond, baan etc. Ik merkte vanuit hem wel al dat hij sneller de fysieke kant op ging en ik moest op de rem trappen. Ik heb hem een paar keer erna ook weer spontaan gezien, en steeds zat dat fysieke in de weg want hij ging sneller. Maar tegelijkertijd hadden we leuke gesprekken, hield hij dagelijks contact. Alles wat ik heel fijn vind, het was niet iemand die verdween maar consistent bleef. Maar ik miste het daten, zijn leven is erg druk dus hij deed moeite op zijn manier om mij te zien, maar het was vaak spontaan, als in op de dag zelf/paar uur vantevoren. Ik gaf aan dat dat niet mijn manier is van daten en ik het anders wil. Daardoor kan ik me fysiek ook wat meer openstellen.
Fast forward 1,5 maand later. Fysiek gaat het beter vanuit mijn kant, maar toch niet helemaal lekker, ik weet niet waarom. Want als we samen zijn draait het fysiek ook om mij. Het daten zoals ik wil lukt nog steeds niet, ik geef duidelijk aan wat ik belangrijk vind, maar het lukt hem gewoon niet, of hij wil niet, geen idee. Ik hoor steeds veel woorden van hem, maar zie niet de actie. Althans, niet op de manier die ik fijn zou vinden.
Ik zie dat hij serieus is en mij leuk vindt, maar ik voel me toch niet gezien. Ik voel het hierdoor gewoon niet meer merk ik.
Maar ik durf het niet af te kappen omdat ik 'eindelijk' iemand heb die op papier gewoon klopt, alles in orde heeft, consistent is, goed kan communiceren, dingen die ik ook belangrijk vind. Maar ik vind het zo stom dat ik toch waarde hecht aan de andere dingen die ik niet krijg. Ik vraag me steeds af of ik teveel vraag. Misschien zit ik mezelf in de weg, geen idee, maar ik merk ook dat ik het minder leuk heb met hem qua gesprekken. Het is niet echt luchtig of grappig, ik mis iemand waarmee ik kan lachen.
Ik denk dat het ook meespeelt dat aan het begin fysiek alles te snel voor mij ging en ik steeds keer op keer grenzen aan moest geven, dat was best vermoeiend en haalde het leuke er voor mij vanaf. Ik snap dat daten tijd kost, maar ik voel het gewoon niet meer.
Wat zouden jullie doen? Ik ben bang dat ik iets ''weggooi'' wat goed voor mij is. Ik heb al zoveel gesprekken gehad voor mijn gevoel dat ik niet denk dat een gesprek hier nog een keer over handig is.
Ik ben na een, bewuste, lange date stop weer gaan daten. Iemand die onverwachts op mijn pad kwam. We ontmoeten elkaar eerst op een meer zakelijk event, wisselden socials uit en daarna niets meer gehoord. Paar weken erna weer elkaar gezien op een feestje, toen nummers uitgewisseld.
De dag erna zijn we in de avond al gaan wandelen. Hele leuke gesprekken en sowieso iemand die bij mij past qua achtergrond, baan etc. Ik merkte vanuit hem wel al dat hij sneller de fysieke kant op ging en ik moest op de rem trappen. Ik heb hem een paar keer erna ook weer spontaan gezien, en steeds zat dat fysieke in de weg want hij ging sneller. Maar tegelijkertijd hadden we leuke gesprekken, hield hij dagelijks contact. Alles wat ik heel fijn vind, het was niet iemand die verdween maar consistent bleef. Maar ik miste het daten, zijn leven is erg druk dus hij deed moeite op zijn manier om mij te zien, maar het was vaak spontaan, als in op de dag zelf/paar uur vantevoren. Ik gaf aan dat dat niet mijn manier is van daten en ik het anders wil. Daardoor kan ik me fysiek ook wat meer openstellen.
Fast forward 1,5 maand later. Fysiek gaat het beter vanuit mijn kant, maar toch niet helemaal lekker, ik weet niet waarom. Want als we samen zijn draait het fysiek ook om mij. Het daten zoals ik wil lukt nog steeds niet, ik geef duidelijk aan wat ik belangrijk vind, maar het lukt hem gewoon niet, of hij wil niet, geen idee. Ik hoor steeds veel woorden van hem, maar zie niet de actie. Althans, niet op de manier die ik fijn zou vinden.
Ik zie dat hij serieus is en mij leuk vindt, maar ik voel me toch niet gezien. Ik voel het hierdoor gewoon niet meer merk ik.
Maar ik durf het niet af te kappen omdat ik 'eindelijk' iemand heb die op papier gewoon klopt, alles in orde heeft, consistent is, goed kan communiceren, dingen die ik ook belangrijk vind. Maar ik vind het zo stom dat ik toch waarde hecht aan de andere dingen die ik niet krijg. Ik vraag me steeds af of ik teveel vraag. Misschien zit ik mezelf in de weg, geen idee, maar ik merk ook dat ik het minder leuk heb met hem qua gesprekken. Het is niet echt luchtig of grappig, ik mis iemand waarmee ik kan lachen.
Ik denk dat het ook meespeelt dat aan het begin fysiek alles te snel voor mij ging en ik steeds keer op keer grenzen aan moest geven, dat was best vermoeiend en haalde het leuke er voor mij vanaf. Ik snap dat daten tijd kost, maar ik voel het gewoon niet meer.
Wat zouden jullie doen? Ik ben bang dat ik iets ''weggooi'' wat goed voor mij is. Ik heb al zoveel gesprekken gehad voor mijn gevoel dat ik niet denk dat een gesprek hier nog een keer over handig is.
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:24
In een eerdere reactie zegt ze dat ze wel leuke dingen doen, niet alleen thuis afspreken. Maar dat het meestal last minute wordt afgesproken.
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:25
Misschien heeft hij dat andersom ook wel. Hij houdt van last minute en spontaan en dat het voor hem niet fijn voelt dat het op afspraak moet en plannen, vooral van te voren plannen...
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:28
Maar dan eindigt een date dus altijd thuis? Je gaf aan dat jullie niet alleen thuis afspreken, maar hier zeg je dat hij elke keer gemeenschap wil.Muis12345 schreef: ↑09-08-2025 15:53
Na een paar keer elkaar zien, we zagen elkaar best veel spontaan de eerste paar weken, hebben we wel gemeenschap gehad en ik wilde dat ook. En dat was opzich fijn. Maar als het een maand later gebeurd was was het ook prima. Dus ik ben misschien ook mijn eigen grenzen over gegaan. En nu merk ik dat hij wel elke keer gemeenschap wil, terwijl dat voor mij niet elke keer hoeft. Maar toch laat ik me erin meeslepen.
Dus jullie gaan nooit eens uit eten of winkelen/wandelen zonder dat het eindigt in bed?
Hoe vaak zien jullie elkaar gemiddeld?
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:31
Maar jullie kunnen ook niet samen lachen, het is nooit echt ontspannen.
Dat is toch veel belangrijker dan dat jullie op papier dezelfde normen en waarden hebben? En wat zijn dat dan voor bijzondere normen en waarden? Jullie vinden bijvoorbeeld eerlijkheid, trouw en communicatie belangrijk in een relatie? Dat zegt toch iedereen?
Dat is toch veel belangrijker dan dat jullie op papier dezelfde normen en waarden hebben? En wat zijn dat dan voor bijzondere normen en waarden? Jullie vinden bijvoorbeeld eerlijkheid, trouw en communicatie belangrijk in een relatie? Dat zegt toch iedereen?
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:39
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:40
We zien elkaar wekelijks. Tot nu toe inderdaad niet gebeurd. We spreken dus niet thuis per se af, maar het eindigt dan thuis. En het vervelende hiervan is, het is niet dat ik niet wil, maar ik wil niet steeds degene zijn die op de rem trapt.Pelle schreef: ↑09-08-2025 16:28Maar dan eindigt een date dus altijd thuis? Je gaf aan dat jullie niet alleen thuis afspreken, maar hier zeg je dat hij elke keer gemeenschap wil.
Dus jullie gaan nooit eens uit eten of winkelen/wandelen zonder dat het eindigt in bed?
Hoe vaak zien jullie elkaar gemiddeld?
Kan het ook uitproberen om het een keer niet thuis te laten eindigen, maar goed dan moet ik het weer aankijken.
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:41
Klopt, we verschillen daarin. En tot nu toe ben ik steeds meegegaan met wat hij fijn vindt; het spontane.BeeDifferent schreef: ↑09-08-2025 16:25Misschien heeft hij dat andersom ook wel. Hij houdt van last minute en spontaan en dat het voor hem niet fijn voelt dat het op afspraak moet en plannen, vooral van te voren plannen...
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:41
zaterdag 9 augustus 2025 om 16:42
Ja en ik kom uit een bepaalde cultuur waar ik ook nog eens ‘extra’ moet letten op het gemeenschapsgedeelte / schaamte etc. Dat speelt hier gelukkig niet zo erg, maar aan het begin wel.Pelle schreef: ↑09-08-2025 16:31Maar jullie kunnen ook niet samen lachen, het is nooit echt ontspannen.
Dat is toch veel belangrijker dan dat jullie op papier dezelfde normen en waarden hebben? En wat zijn dat dan voor bijzondere normen en waarden? Jullie vinden bijvoorbeeld eerlijkheid, trouw en communicatie belangrijk in een relatie? Dat zegt toch iedereen?
Het is niet dat we het niet gezellig hebben, maar ik mis toch de buikpijn van het lachen en heel veel lol hebben.
zaterdag 9 augustus 2025 om 17:03
In welke cultuur dan ook mag een man nooit over de fysieke grenzen van een vrouw gaan. Gewoon niet.Muis12345 schreef: ↑09-08-2025 16:42Ja en ik kom uit een bepaalde cultuur waar ik ook nog eens ‘extra’ moet letten op het gemeenschapsgedeelte / schaamte etc. Dat speelt hier gelukkig niet zo erg, maar aan het begin wel.
Het is niet dat we het niet gezellig hebben, maar ik mis toch de buikpijn van het lachen en heel veel lol hebben.
zaterdag 9 augustus 2025 om 19:48
Muis12345 schreef: ↑09-08-2025 15:53Hij wilde te snel al zoenen bijvoorbeeld en kleine aanrakingen die voor mij te snel gingen. Dat gaf ik aan maar hij bleef doorgaan. Toegegeven, uiteindelijk ging ik er in mee nadat die het bleef proberen. Maar ik voelde me er niet goed over naderhand.
Ik dacht ook, daar hoor ik niets meer van maar hij bleef consistent interesse tonen en toen dacht ik, is het toch niet alleen fysiek? Tweede keer probeerde die ook weer best veel, en telkens voelde het niet goed en dat gaf ik ook aan.
Na een paar keer elkaar zien, we zagen elkaar best veel spontaan de eerste paar weken, hebben we wel gemeenschap gehad en ik wilde dat ook. En dat was opzich fijn. Maar als het een maand later gebeurd was was het ook prima. Dus ik ben misschien ook mijn eigen grenzen over gegaan. En nu merk ik dat hij wel elke keer gemeenschap wil, terwijl dat voor mij niet elke keer hoeft. Maar toch laat ik me erin meeslepen.
En qua daten, ja misschien wil ik het teveel op mijn manier, maar tot nu toe hebben we dat niet gedaan (qua plannen). En verder, de laatste keer in ons gesprek gaf die aan dat die inderdaad niet zijn best had gedaan om aan mijn behoeftes te voldoen en weet nou even niet meer of die zei dat die dat wel wilde gaan doen (denk het wel). Hij is nu een paar dagen weg. Ergens denk ik, moet ik hem dan nog de kans geven om het nu wel concreet te laten zien?
Andersom vindt die mij ook lastig in dingen zoals flexibel zijn qua meegaan in zijn ideeen, maar daarin ben ik (volgens hem) verbeterd. Dus volgens mij doe ik ook wel moeite.
Waarom zou je iemand die constant over jouw grenzen probeert te gaan een herkansing geven??
Jouw topic lees ik met verbazing. In jouw geval zou ik mezelf namelijk nooit op mijn gemak voelen, omdat hij je dus te pas en te onpas zit te bepotelen zonder rekening te houden met jou.
En jou dan ook nog wijs probeert te maken dat jij "verbeterd" bent nu jij meegaat in zijn ideeën: dwz afspreken wanneer het hem op dat moment uitkomt en eindigen met seks. Kortom dat jij jouw lijf telkens wanneer hij zin heeft tot zijn beschikking stelt ongeacht of jij dat echt wilt of niet.
zaterdag 9 augustus 2025 om 20:19
Nou, dit dus..+1000..Lalaloepsie schreef: ↑09-08-2025 19:48Waarom zou je iemand die constant over jouw grenzen probeert te gaan een herkansing geven??
Jouw topic lees ik met verbazing. In jouw geval zou ik mezelf namelijk nooit op mijn gemak voelen, omdat hij je dus te pas en te onpas zit te bepotelen zonder rekening te houden met jou.
En jou dan ook nog wijs probeert te maken dat jij "verbeterd" bent nu jij meegaat in zijn ideeën: dwz afspreken wanneer het hem op dat moment uitkomt en eindigen met seks. Kortom dat jij jouw lijf telkens wanneer hij zin heeft tot zijn beschikking stelt ongeacht of jij dat echt wilt of niet.
dit voelt op zoveel manieren niet goed..en ik mis ook respect naar jou ook.zelfs als t m alleen om de sex zou gaan..
zaterdag 9 augustus 2025 om 20:33
Dit ja! Waarom ga je nog met hem door TO, kun je daar antwoord op geven? Wat is hetgeen je hem zo over jouw grenzen laat gaan?Lalaloepsie schreef: ↑09-08-2025 19:48Waarom zou je iemand die constant over jouw grenzen probeert te gaan een herkansing geven??
Jouw topic lees ik met verbazing. In jouw geval zou ik mezelf namelijk nooit op mijn gemak voelen, omdat hij je dus te pas en te onpas zit te bepotelen zonder rekening te houden met jou.
En jou dan ook nog wijs probeert te maken dat jij "verbeterd" bent nu jij meegaat in zijn ideeën: dwz afspreken wanneer het hem op dat moment uitkomt en eindigen met seks. Kortom dat jij jouw lijf telkens wanneer hij zin heeft tot zijn beschikking stelt ongeacht of jij dat echt wilt of niet.
Live Life to the fullest
zaterdag 9 augustus 2025 om 20:38
creativeguy schreef: ↑09-08-2025 20:26En je laat je zoenen of andere handelingen doen terwijl je dat eigenlijk niet wil ? Dan gaat hij over een grens. Je laat teveel over je heen lopen.
Moet hij dat wel doorhebben hè.
To noemt zelf dat ze erin meegaat.
zaterdag 9 augustus 2025 om 21:32
zaterdag 9 augustus 2025 om 21:34
zaterdag 9 augustus 2025 om 21:53
Ze gaat mee in het spontane afspreken versus het geplande afspreken.BeeDifferent schreef: ↑09-08-2025 20:38Moet hij dat wel doorhebben hè.
To noemt zelf dat ze erin meegaat.
Uit de OP:
Ik denk dat het ook meespeelt dat aan het begin fysiek alles te snel voor mij ging en ik steeds keer op keer grenzen aan moest geven,
zaterdag 9 augustus 2025 om 21:58
TO, je hebt dan nu ongeveer 6 a 7 keer afgesproken. En elke afspraak eindigt in seks.
Maar hij laat elke dag iets van zich horen en op basis daarvan vind jij dat jullie goed communiceren en dezelfde normen en waarden hebben. Ik heb het al eerder gevraagd, maar over normen en waarden hebben we het dan? En zie je die in woorden of ook in daden?
Maar hij laat elke dag iets van zich horen en op basis daarvan vind jij dat jullie goed communiceren en dezelfde normen en waarden hebben. Ik heb het al eerder gevraagd, maar over normen en waarden hebben we het dan? En zie je die in woorden of ook in daden?
zaterdag 9 augustus 2025 om 22:29
Ja en ik heb het over wat ze verderop zegt: hebben we wel gemeenschap gehad en ik wilde dat ook. En dat was opzich fijn. Maar als het een maand later gebeurd was was het ook prima. Dus ik ben misschien ook mijn eigen grenzen over gegaan.
Dat klinkt of ze er dan toch in mee gaat en niet uitspreekt dat het (nog steeds) te snel ging.
Duidelijk blijven communiceren is key.
zondag 10 augustus 2025 om 00:36
Even proberen alle vragen te beantwoorden.
Ik ga er inderdaad in mee, maar tegelijkertijd blijf ik aangeven dat voor mij de klik buìten de slaapkamer belangrijk is om de connectie sterker te maken. Het zou, normaliter, naast elkaar moeten kunnen bestaan. Volgens hem ook. Maar ik vind dat bij ons dus de connectie niet echt sterker komen.
Cultuur zit hem er in dat ik dan denk omdat ik te snel seks heb de ander mij niet serieus neemt. Dan wacht ik er bewust om deze reden mee. Dat brengt twijfel met me mee met wil ik echt niet, of doe ik het bewust niet. Maar ik denk dat in dit geval mijn gevoel gewoon niet wilde. En na de seks voelde ik me in dit geval niet minder serieus genomen, er veranderde niets. Dus dat is ‘positief’.
Qua normen en waarden, we vinden hetzelfde belangrijk in het leven, ook qua partner en toekomst. Dus op papier zou dat passen. Ik heb het best lang een kans gegeven omdat ik dus dacht dat het nog wel zou kunnen komen, achteraf had ik veel beter en eerder grenzen aan moeten geven. Maar ik zat in een dilemma en had goede hoop. Nu weet ik dat mijn lichaam zich eigenlijk letterlijk afweerde. En nog steeds doet.
Ik ga er inderdaad in mee, maar tegelijkertijd blijf ik aangeven dat voor mij de klik buìten de slaapkamer belangrijk is om de connectie sterker te maken. Het zou, normaliter, naast elkaar moeten kunnen bestaan. Volgens hem ook. Maar ik vind dat bij ons dus de connectie niet echt sterker komen.
Cultuur zit hem er in dat ik dan denk omdat ik te snel seks heb de ander mij niet serieus neemt. Dan wacht ik er bewust om deze reden mee. Dat brengt twijfel met me mee met wil ik echt niet, of doe ik het bewust niet. Maar ik denk dat in dit geval mijn gevoel gewoon niet wilde. En na de seks voelde ik me in dit geval niet minder serieus genomen, er veranderde niets. Dus dat is ‘positief’.
Qua normen en waarden, we vinden hetzelfde belangrijk in het leven, ook qua partner en toekomst. Dus op papier zou dat passen. Ik heb het best lang een kans gegeven omdat ik dus dacht dat het nog wel zou kunnen komen, achteraf had ik veel beter en eerder grenzen aan moeten geven. Maar ik zat in een dilemma en had goede hoop. Nu weet ik dat mijn lichaam zich eigenlijk letterlijk afweerde. En nog steeds doet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
