Uitgerekend zomer 2025

Gisteren is mijn verlof officieel begonnen, dus voor mij starten de laatste loodjes ook nu. Wij zitten hier door de verhuizing nog flink tussen de dozen en meubels die nog in elkaar moeten worden gezet. Hopelijk blijft Pietje nog in elk geval tot de uitgerekende datum zitten, zodat we daar nog wat tijd en ruimte voor krijgen. De babykamer is wel helemaal klaar en alle kleertjes en beddengoed zijn gewassen etc, dus dat komt wel goed.

Fysiek vind ik het wel zwaar nu. Het gewicht van de buik begint echt goed in de weg te zitten, lopen lukt niet meer zo goed en omdraaien in bed is hels. Maar ik heb nog het geluk dat ik nog geen andere kindjes heb rondlopen…

Ook wel benieuwd naar DanaJoe, jouw uitgerekende datum komt wel dichtbij nu!

Kikix schreef: ↑

04-07-2025 19:16

Ja, ik sta er ook zo in Danajoe! ik moet daar eerlijk gezegd ook niet aan denken. En het lijkt zo standaard gedaan te worden inderdaad. Maar ik wil zo min mogelijk mensen aan mij hebben. Ik heb het ook opgenomen in mijn bevalplan/wens.

Ja eigenlijk moet er helemaal niks, maar ze brengen het vaak op een manier dat je geen keuze hebt. En dat is geen informed consent.

Severus_Snape schreef: ↑

19-07-2025 15:02

mijn verlof start officieel komende donderdag maar ga nu de tweede week van m’n vakantie in. Vorige week een weekje weg geweest. Ik vind het wel echt pittig hoor met 2 kleine kinderen en dan de laatste loodjes.

Als het goed is ben je nu met verlof. Kan je op dit soort momenten wel je rust pakken met twee kleintjes die nog aandacht van je vragen?

l2l89 schreef: ↑

19-07-2025 17:30

Gisteren is mijn verlof officieel begonnen, dus voor mij starten de laatste loodjes ook nu.

Ook wel benieuwd naar DanaJoe, jouw uitgerekende datum komt wel dichtbij nu!

Was je eraan toe? Ik had toen echt een gevoel van opluchting toen ik niet meer hoefde te werken hahaha.
Op zich gaat het goed en denk ik niet dat ik mag klagen. Al slaap ik niet al te best omdat ik elk uur soms moet plassen. Afgelopen week paar keer soort oefenweeën gehad, harde buiken ook en m'n bekken is het er totaal niet meer mee eens.
Ukkie ligt wel helemaal ingedaald dus dat is positief. Eet elke dag braaf m'n dadels en drink frambozenblad thee, ben benieuwd of dit wat gaat uitmaken.
Komende woensdag 39 weken en begin nu toch wel echt heel erg nieuwgierig te worden naar de kleine verstekeling in m'n buik.

Spannend Dana Joe! Het kan echt elk moment bij jou.

Hoop voor jullie dat ie ook nog even blijft zitten tot na de verhuizing!

Officieel nog geen verlof hier, maar werk in het onderwijs vandaar wel al vakantie. Rust pakken? Niet echt eerlijk gezegd. En op de dagen dat de kinderen naar de opvang zijn heb ik in huis nog heel veel te doen. Ben mentaal ook nog echt niet toe aan bevallen dus waarschijnlijk blijft ie nog even zitten. Mag ook wel, ben nog net geen 36 weken. Slecht slapen is hier ook elke nacht, en fysiek ook zwaar. Maar ik probeer toch nog te genieten van de laatste keer zwanger zijn, de laatste keer schopjes in mijn. Buik etc.

Hebben jullie ook wel eens dat je baby (voor je gevoel, maar zal wel niet zo zijn) zich probeert te draaien en daarbij een soort stretch maakt alsof ie je buikwand helemaal naar buiten probeert te duwen? En gek genoeg voel ik het dan ook onderin mijn rug… Ben wel benieuwd wat ie dan precies probeert te doen, want erg prettig voelt het niet.

l2l89 schreef: ↑

20-07-2025 16:33

Hebben jullie ook wel eens dat je baby (voor je gevoel, maar zal wel niet zo zijn) zich probeert te draaien en daarbij een soort stretch maakt alsof ie je buikwand helemaal naar buiten probeert te duwen? En gek genoeg voel ik het dan ook onderin mijn rug… Ben wel benieuwd wat ie dan precies probeert te doen, want erg prettig voelt het niet.

Ja hahaha. Deze uk maakt hele parcour in m'n buik. Moet soms ook echt achterover leunen omdat het anders echt zeer doet.

Yep, herkenbaar! Baby ligt hier nog vrij hoog, al is ie wel al ingedaald maar buik zit nog hoog. Hij nestelt zich graag onder m’n ribben en lijkt zich dan helemaal uit te rekken. Als ie dan ook nog draait is het helemaal pijnlijk.

Onze prachtige dochter is geboren, we zijn zo trots! En we waren totaal overweldigd. Onze zoon kwam een week te laat, over die bevalling heb ik 24 uur gedaan en uiteindelijk is ie met de vacuümpomp gehaald. Deze jongedame kwam met ruim 38 weken en is met een stortbevalling ter wereld gekomen. Toen de verloskundige er was had ik al bijna 10 cm ontsluiting en ze was net op tijd met haar spullen pakken, toen werd de kleine geboren! We genieten erg van haar, het is een heel lief en aanhankelijk meisje

Succes met wachten dames, ik wens jullie alvast een mooie bevalling toe

Gefeliciteerd!!

Ah wat leuk! Gefeliciteerd en geniet van alle tijd samen!

Hier vooralsnog geen tekenen die wijzen op een naderende bevalling. De baby is ook nog niet ingedaald (nu 37+2).

Gefeliciteerd Ava! Geniet ervan.

Hoe is het verder met iedereen? Ik heb van de week een nacht af en aan oefenweeen gehad, bang dat het begin maar toch zit de kleine man nog prima. Ben de 37 weken voorbij dus qua termijn mag het, maar hoop toch nog minstens een week hem binnen te houden.

De baby is hier volgens verloskundige ietsje ingedaald, net aan het zakken richting bekken. Omdat het ons eerste kindje is verwacht ze dat hij nog wel tot de 40 weken minstens blijft zitten, omdat dat vaak zo is bij de eerste. Je weet natuurlijk nooit.

Verder voel ik me nog best prima eigenlijk ook. Gisteren de sleutels van mijn oude appartement ingeleverd, nog even in het dorp samen een drankje en taartje gedaan om die periode af te sluiten. Ons nieuwe huis is zo goed als af. Alle babyspullen zijn in huis, (bijna) alle wasjes zijn gedraaid. Dus we genieten nu nog even van de rust en het landen in onze nieuwe woning.

Vind het wel ‘s nachts steeds lastiger worden om een fijne slaaphouding te vinden. Omdraaien is echt zwaar en heb dan ook wel echt last van bandenpijn en bekkenpijn. Voel de kleine dan helemaal meezakken in de zwaartekracht ook en dat is niet altijd even fijn. Fysiek ben ik er dus wel klaar mee en toe aan dat mijn lijf weer van mij is. Emotioneel en mentaal ben ik nog niet toe aan de bevalling en hoop ik dus dat ie gewoon nog ff lekker blijft zitten tot minstens week 40.

@Severus: hoe weet je dat het oefenweeën zijn? Heb je dan gewoon soms wat krampen maar niet regelmatig?

Fijn dat het huis en alle babyspullen zo goed als klaar zijn. Nu hopelijk,nog een paar weekjes je bubbel in.

Oefenweeen, tja ik herken de pijn en de plek, maar veel minder heftig dan het echte werk. Ook onregelmatig inderdaad en na een paar uur weer weg.

Aah wat leuk! Gefeliciteerd Ava! Veel geluk met elkaar. Dat is wel even wat anders dan je eerste bevalling zeg. Klinkt wel intens! Hopelijk kijk je er positief op terug.

Haha herkenbaar l2l89! Zo voelt ik me ook. Zou graag nog in het zwembad willen liggen met zonnetje, maar lichamelijk krijg ik nu ook meer klachten. Fijn dat alles klaar is!

Hier is de kraamkamer in de schuur waar we tijdens de kraamperiode verblijven klaar. De babykamer in de caravan nog niet. Maar is in principe nog niet nodig. Voorwaarde is wel dat de babykamer klaar moet zijn voordat we weer terug verhuizen naar de caravan. Ik vind het iig allemaal mooi geweest en ik ga het nu rustig aan doen hier ligt kind trouwens al voor 30 weken ingedaald. Maar wanneer ze er echt klaar voor is, moeten we maar afwachten!

Spannend Kiki, ook voor jou komt de uitgerekende datum dichtbij.

Hoe is het met iedereen, nog een beetje uit te houden?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er wel klaar mee ben. 39 weken morgen, kind nummer 3, alles doet wel echt zeer nu en liggen gaat ook niet echt lekker dus slapen is ook drama. Heb tegen vriend gezegd dat ik gok op morgen aangezien het de warmste dag van de week wordt, dus dat geluk zal ik wel hebben. Maar eerlijk gezegd vind ik het ook echt mooi geweest. Heb vandaag de laatste dingen van mijn lijstje afgemaakt dus hij mag ook echt wel geboren gaan worden.

Lastig he dat het gewoon niet te voorspellen is! Hier morgen 39+3…maar eerste kindje en heb me laten vertellen dat eerste kindjes vaak wel over de 40 weken gaan… Ben benieuwd.

De nachten zijn hier nu wel vreselijk trouwens, baby is de heeeele nacht salto’s, dansjes, karate en weet ik veel wat nog meer aan het doen tegen mijn buikwand, echt tot het vervelende toe. Daarbij nog een snurkende partner, die dus voor het eerst in onze relatie apart is gaan slapen in het logeerbed. Gisteren mezelf in slaap gehuild van frustratie…dus ik ben er ook wel klaar mee ja.

Babynieuws!
Vorige week vrijdag op 8 augustus om 08:20 ben ik bevallen van onze zoon. Helaas niet zoals gewenst middels thuisbevalling in bad maar uiteindelijk een inleiding. En daaropvolgend een spoedkeizersnede.

Bevalverhaal:
Woensdagochtend ballon gekregen (plaatsen met eendenbek en tang wat me echt 1000% meeviel) waarvan al wat weeën, in de avond viel de ballon eruit.
De dag erna was m'n baarmoedermond nog te hard, met tabletten begonnen. Hierna had ik 4 a 5cm ontsluiting en weeën die nog erg onregelmatig waren.
Mijn vliezen braken, de weeën werden heftiger maar nog onregelmatig.
Helaas werd er vanaf dat moment gestart met weeën opwekkers in plaats van de afspraak om 2 uur te wachten.
Direct vanaf het aansluiten van de opwekkers op de laagste stand kreeg ik heftige onregelmatige buik- en rugweeën.
Meteen de tens aangesloten en dit hielp iets. Maar de weeën volgden elkaar steeds sneller op, werden heftiger, ik zat in een weeënstorm.
Op dat moment ben ik met koptelefoon op en muziek luisterend (metal en hardrock hahaha) in het bad gaan zitten. Hier heb ik de weeënstorm nog 3 uur volgehouden.
Gevraagd om de opwekkers even stop te zetten om op adem te komen, dit kostte wat overredingskracht bij de gynaecoloog want die had blijkbaar haast.
Bij toucheren bleek ik vier uur later nog steeds op 5cm te zitten. Op dat moment nam de adrenaline em vermoeidheid het over en lukte het me niet meer om de weeën op te vangen.
Heb gevraagd om een ruggenprik, die kreeg ik gelukkig heel snel binnen een halfuur.
Een hele gekke maar ook heerlijke ervaring. Ik kon mijn benen nog bewegen waardoor ik nog van houding kon veranderen in bed.
De weeënopwekkers werden weer aangesloten en elke 20 a 30 minuten verhoogd, de weeën bleven onregelmatig en niet sterk genoeg energie de ontsluiting bleef hangen op 5cm.
Op vrijdagnacht om 01:00 zat ik nog steeds op dit punt. Er is toen besloten om de opwekkers te staken tot 03:00 en daarna weer te starten, na deze herstart zat ik om 05:00 op een fors hoge dosis weeënopwekkers en er gebeurde niks behalve dat de hartslag van de kleine begon te dalen.
Hierop heb ik zelf aangegeven een keizersnede te willen, dit gingen ze overleggen en om 07:00 kreeg ik hiervoor groen licht.
Rond 08:00 werd ik de OK op gereden en 20 minuten later lag hij bij me.
Helaas heb ik wel een flinke fluxus gehad. Daarnaast bleek m'n baarmoeder een afwijkende vorm te hebben en lag de kleine verkeerd met zijn hoofd in het bekken, dus hij had waarschijnlijk sowieso niet vaginaal geboren kunnen worden.
Tijdens de keizersnede heb ik een paniekaanval gehad omdat ik duizelig en misselijk werd omdat ik dacht dat ik dood ging. Mijn bloeddruk daalde fors en ik had moeite wakker te blijven. Nadat alles gehecht was moest ik nog een uur ter observatie op de uitslaapkamer blijven.

Qua keizersnede en fluxus ging het herstel de eerste dagen traag. Ik kon dag 1 niet draaien in bed en had veel pijn, dag 2 kon ik zelf op de bedrand komen en naar de wc strompelen. Dit was dan ook de dag dat we naar huis mochten. Heb tot dinsdag in een bed beneden geslapen zodat ik geen trap op hoefde. Woensdagavond ben ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege een laag hb en had ik een bloedtransfusie nodig. Donderdag mocht ik weer naar huis en sindsdien zit er een stijgende lijn in het herstel.

Wow wat een verhaal DanaJoe! Hoe het allemaal anders kan lopen dan je van tevoren had gehoopt en gewenst… Vind het wel heftig om te lezen eerlijk gezegd, vooral de stukken over het negeren van gemaakte afspraken mbt weeënopwekkers en die gynaecoloog die blijkbaar een eigen plan wilde trekken?

Ik heb dat account van Bevallen als een Baas eens goed bestudeerd op Instagram, maar jouw verhaal klinkt toch bijna als een bevalling met zo’n beetje alle mogelijke interventies en obstakels. Je mag dan op zijn minst van het personeel in het ziekenhuis verwachten dat ze tijd voor je nemen!

Desondanks hoop ik dat je je nu helemaal kunt richten op jouw herstel en het genieten van jullie zoontje? Gaat met hem alles goed ondanks de lange en voor hem misschien ook wel heftige geboorte?

Gefeliciteerd Dana-Joe. Het leest als een heftige bevalling voor jullie.

@I2I89, die cursus heb ik gedaan. Maar goed ook want anders waren ze misschien over nog veel meer grenzen heen gewalst. Mijn man en ik moesten voor ons gevoel continue alert zijn met wat ze gingen doen.

Met ons zoontje gaat het gelukkig goed, hij heeft alleen last van krampjes en af en toe spugen na het eten. Dus daar zijn we nog zoekende in.