
Wil ik een kind?
maandag 22 september 2025 om 17:57
Hee! Ik heb een dilemma en ik kreeg van een vriendin dit forum getipt.
Ik ben 31 en ben getrouwd. Je ziet het niet aan me want ik ben vrij sociaal en een warm enthousiast persoon maar ik ben 6 jaar geleden afgekeurd te werken omdat ik een psychose kreeg na heel veel jaren aan stress. De diagnose ging van bipolair naar ‘je bent gewoon kwetsbaar’.
Ik heb heel m’n leven gedaan wat anderen willen dus ben niet sterk in: wat wil ik nou?
Ik ben dus echt met alles een twijfelkont: waar wil ik wonen (voordat ik echt settelde met m’n man duurde ook wel 7 jaar).
En nu beginnen bijna al mn vriendinnen baby’s te werpen (met liefde te ontvangen ook natuurlijk). En na jaren denken dat het niet bij me paste door m’n kwetsbaarheid.
Komt opeens de gedachte: Wat als het wel voor mij is?
Ik ben al jaren stabiel, maar heb wel moeite met op gang komen. Ik vind veel dingen zwaar; de was, het huishouden, bootschappen. Ik ervaar alles sterker en meer en groter en ben enorm gevoelig en ook niet goed in het managen van m’n emoties (kleine dingen kunnen me enorm raken) Waar ik bang voor ben is dat een kind en baby me alleen maar triggert in me onzeker en niet vaardig voelen.
Of overdenk ik dit te veel?
Komt er een soort oer ‘weten’ omhoog als je een kind krijgt waardoor dingen wel loslopen. Want ik geloof ook heel sterk dat liefde en aandacht het belangrijkst is; en laat ik daar nu enorm veel van hebben.
Ah en tot slot m’n man is zo stabiel als het maar kan. Alleen is het enige wat hij zegt: ‘jij moet het bepalen’ en ‘het komt wel goed’. Beide voelen niet echt geruststellend. En we wonen groot en landelijk, stabiel plekje.
Mijn vraag is dus: hoe groot moet ik het maken, 1 kindje (we willen er dan ook maar 1 en geen tweede).
Je mag alles zeggen; van mensen met een psychose moeten zich niet voort planten tot ga er voor.
Maar wees vooral eerlijk.
Liefs,
Lotte
Ik ben 31 en ben getrouwd. Je ziet het niet aan me want ik ben vrij sociaal en een warm enthousiast persoon maar ik ben 6 jaar geleden afgekeurd te werken omdat ik een psychose kreeg na heel veel jaren aan stress. De diagnose ging van bipolair naar ‘je bent gewoon kwetsbaar’.
Ik heb heel m’n leven gedaan wat anderen willen dus ben niet sterk in: wat wil ik nou?
Ik ben dus echt met alles een twijfelkont: waar wil ik wonen (voordat ik echt settelde met m’n man duurde ook wel 7 jaar).
En nu beginnen bijna al mn vriendinnen baby’s te werpen (met liefde te ontvangen ook natuurlijk). En na jaren denken dat het niet bij me paste door m’n kwetsbaarheid.
Komt opeens de gedachte: Wat als het wel voor mij is?
Ik ben al jaren stabiel, maar heb wel moeite met op gang komen. Ik vind veel dingen zwaar; de was, het huishouden, bootschappen. Ik ervaar alles sterker en meer en groter en ben enorm gevoelig en ook niet goed in het managen van m’n emoties (kleine dingen kunnen me enorm raken) Waar ik bang voor ben is dat een kind en baby me alleen maar triggert in me onzeker en niet vaardig voelen.
Of overdenk ik dit te veel?
Komt er een soort oer ‘weten’ omhoog als je een kind krijgt waardoor dingen wel loslopen. Want ik geloof ook heel sterk dat liefde en aandacht het belangrijkst is; en laat ik daar nu enorm veel van hebben.
Ah en tot slot m’n man is zo stabiel als het maar kan. Alleen is het enige wat hij zegt: ‘jij moet het bepalen’ en ‘het komt wel goed’. Beide voelen niet echt geruststellend. En we wonen groot en landelijk, stabiel plekje.
Mijn vraag is dus: hoe groot moet ik het maken, 1 kindje (we willen er dan ook maar 1 en geen tweede).
Je mag alles zeggen; van mensen met een psychose moeten zich niet voort planten tot ga er voor.
Maar wees vooral eerlijk.
Liefs,
Lotte
dinsdag 23 september 2025 om 21:12
Natuurlijk kan dat ook wel. Bij mij had het altijd hetzelfde verloop, zelfde thema en nee ik zag geen dingen die er niet waren.Fantasy schreef: ↑23-09-2025 21:11Sorry, maar dit vind ik echt een belachelijke uitspraak. Alsof je van tevoren weet hoe de komende psychose eruit gaat zien. Zo van: de eerste keer verliep mijn psychose xyz, dus de volgende keer verloopt mijn psychose weer xyz. Ik ken zo al twee mensen bij wie hun tweede, derde etc. psychose al totaal anders verliep als de voorgaande.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 23 september 2025 om 21:13
dinsdag 23 september 2025 om 21:15
Iemand die in een psychose zit gaat echt niet even de buuf bellen om op te komen passen hoor. "Hey Laura, luister. Ik zie en hoor dingen die er niet zijn. Ik ga even naar de crisisdienst, kun jij zolang op de baby passen?"

I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...
dinsdag 23 september 2025 om 21:15
dinsdag 23 september 2025 om 21:16
En waarom niet? Iedereen met een psychose is gelijk een babymoordenaar?
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 23 september 2025 om 21:16
Helemaal eens met @amaryllis mooie uitgebreide toelichtingen.
Overweeg ook nog:
- zal je makkelijk zwanger worden? Soms is dat een behoorlijk stressvolle hormonale procedure. Kunnen jouw lijf en geest dit aan?
- je relatie kan nu heel stabiel zijn, maar kan veranderen. Goed om het daar over te hebben en backups in te bouwen al je voor een kind gaat.
Hele veel succes TO! Geen makkelijke beslissing, getuige alle reacties hier. Ik stel altijd de bonus vraag: denk je dat je er spijt van krijgt als je het wel of niet doet? Kan helpen om dat gevoel te laten doorwegen.
Overweeg ook nog:
- zal je makkelijk zwanger worden? Soms is dat een behoorlijk stressvolle hormonale procedure. Kunnen jouw lijf en geest dit aan?
- je relatie kan nu heel stabiel zijn, maar kan veranderen. Goed om het daar over te hebben en backups in te bouwen al je voor een kind gaat.
Hele veel succes TO! Geen makkelijke beslissing, getuige alle reacties hier. Ik stel altijd de bonus vraag: denk je dat je er spijt van krijgt als je het wel of niet doet? Kan helpen om dat gevoel te laten doorwegen.
dinsdag 23 september 2025 om 21:27
Als TO een gedegen signaleringsplan heeft ziet ze de psychose al aankomen doordat ze alle voortekenen herkent en kan ze daar dus op handelen.
Maar nee, een baby/kind hoeft niet per definitie onveilig te zijn. Er zijn heel veel soorten psychoses in verschillende mate van hevigheid.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 23 september 2025 om 21:29
Mijn motto is over het algemeen "Beter spijt van iets dat je gedaan hebt, dan spijt van iets dat je niet gedaan hebt"
Maar in dit geval is het juist precies andersom.
"Beter spijt van iets dat je niet gedaan hebt, dan spijt van iets dat je wel gedaan hebt"
dinsdag 23 september 2025 om 21:32
Nog een praktische overweging: ik vond de dagen thuis met eerst 1, later 2 kleine kinderen best zwaar, omdat je altijd aan staat. Ze kunnen zichzelf vaak niet lang vermaken dus je begeleidt de hele dag. Ik was dan ook blij met de dagen kdv/bso (incl. vakantiebso) waar ze het prima naar hun zin hadden. Dan kon ik werken of gewoon even op mezelf zijn (ik moet dan echt ontprikkelen van de drukte). Maar als een van de ouders niet werkt, heb je meestal geen recht op kinderopvangtoeslag en kun je er geen gebruik ervan maken (tenzij je de volle mep kunt betalen). Als jij niet werkt betekent dat dus wel 7 dagen per week thuis met de kleine (als je man er niet is). Ik ben blij dat ik dat niet heb hoeven doen: ik ben een betere moeder dankzij de opvang.
dinsdag 23 september 2025 om 21:34
Mijn motto is: denk goed na en wees reëel en eerlijk in de afwegingen die je maakt.
Alleen TO weet hoe haar psychoses getriggerd werden en hoe die er uit zagen.
Alleen TO weet of er een goed signaleringsplan en een goed terugvalpreventieplan liggen.
En aangezien dat er voor iedereen anders uitziet valt er dus verder weinig te zeggen over of TO een gevaar voor haar kind zal zijn of niet.
Maar het is helemaal niet altijd zoals je in films ziet of zoals die paar gevallen die je in de krant leest.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 23 september 2025 om 21:38
Lastige keuze lijkt mij. Wij hebben 2 kinderen en ik vind het vooral door slaaptekort behoorlijk intensief. Ik vind het ook fantastisch en ik vind ze echt de leukste jongetjes die er bestaan. Ze zijn nu 4 en bijna 2 en we slapen zelden door. Babytijd was bij beiden erg pittig met veel onrust en gedoe. Blij dat dat voorbij is. Ik ben heel blij dat ik emotioneel stabiel ben en veel kan hebben. Met de 4 jarige merk ik dat co-regulatie enorm belangrijk is, rustig kunnen blijven als hij huilt om alles en zijn emoties even niet onder controle heeft. Als je schrijft dat je moeite hebt met huishouden, de was etc dan denk ik wel dat wordt pittig met een kind. En wat als je 2 jaar amper slaapt. Het kan met een baby alle kanten op, van zoete snelle doorslaper naar huilbaby die jaren amper slaapt.
Maar hier in de omgeving wel wat moeders die minder belastbaar zijn en toch voor een kind zijn gegaan. Zij hebben een partner die veel van de zorg op zich neemt en een fijn netwerk. Van wat ik ervan zie vinden zij het pittig en kunnen niet fulltime voor kind zorgen, maar door alles wat ze daarvoor hebben geregeld zijn ze verder een hartstikke goede moeder.
Maar hier in de omgeving wel wat moeders die minder belastbaar zijn en toch voor een kind zijn gegaan. Zij hebben een partner die veel van de zorg op zich neemt en een fijn netwerk. Van wat ik ervan zie vinden zij het pittig en kunnen niet fulltime voor kind zorgen, maar door alles wat ze daarvoor hebben geregeld zijn ze verder een hartstikke goede moeder.
dinsdag 23 september 2025 om 21:41
Ik heb bewust gekozen om kinderloos te blijven. Ik wilde misschien wel kinderen, maar gezien mijn psychische problematiek en lage belastbaarheid leek het me alles behalve een goed idee. En tot op de dag van vandaag ben ik nog altijd blij met die keuze. Ik had het totaal niet aangekund om voor een kind te zorgen.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
dinsdag 23 september 2025 om 21:42
To weet al dat de gewone dagelijkse dingen haar nu al heel zwaar vallen.
En dat zijn nog de voorspelbare, planbare dingen.
Voeg daar dan een totaal onvoorspelbare, totaal onplanbare baby aan toe.
1 was per dag kunnen er zomaar ineens 3 per dag worden.
Geen luiers meer? Dan moet je nu gelijk boodschappen gaan doen.
dinsdag 23 september 2025 om 21:54
Klopt.granny71 schreef: ↑23-09-2025 21:42To weet al dat de gewone dagelijkse dingen haar nu al heel zwaar vallen.
En dat zijn nog de voorspelbare, planbare dingen.
Voeg daar dan een totaal onvoorspelbare, totaal onplanbare baby aan toe.
1 was per dag kunnen er zomaar ineens 3 per dag worden.
Geen luiers meer? Dan moet je nu gelijk boodschappen gaan doen.
Ik reageerde op de kleine massahysterie/fantasie/onwetendheid//filmbeelden/vooroordelen rondom psychose.
Ik zeg nergens dat TO gewoon maar een kind moet krijgen.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
dinsdag 23 september 2025 om 22:50
Bij psychische kwetsbaarheid is de kans groot dat klachten terugkomen als je een life event meemaakt. Een sterfgeval, ziekte maar ook de geboorte van een kind.
Een kind krijgen is prachtig, maar het zet je hele leven op zijn kop. Hormonen, slaaptekort, minder ruimte en tijd voor eigen welzijn, zorgen over je kindje etc etc
Het kan dus zeker en ik vind het ontzettend goed dat je de vraag hier bij ons neerlegt. Dit vooronderzoek is zo goed!
Ook ik heb al zoveel aan dit forum gehad omdat je eerlijke meningen krijgt. En jij hebt de mogelijkheid om met al die meningen iets te doen of ze naast je neer te leggen. En ik heb bij mijn eerste kindje een postnatale depressie gehad. De hel kan ik je zeggen. Psychische kwetsbaarheid zit in de familie hier en ik was niet voldoende voorbereid. Bij de 2e was ik veel beter voorbereid en ging het soepeler.
Je hebt nog tijd en gebruik deze tijd ook om je proberen voor te stellen hoe jij en je partner de zorg, het huishouden, sociaal leven, sporten etc gaan verdelen.
Succes met de beslissing!
Een kind krijgen is prachtig, maar het zet je hele leven op zijn kop. Hormonen, slaaptekort, minder ruimte en tijd voor eigen welzijn, zorgen over je kindje etc etc
Het kan dus zeker en ik vind het ontzettend goed dat je de vraag hier bij ons neerlegt. Dit vooronderzoek is zo goed!
Ook ik heb al zoveel aan dit forum gehad omdat je eerlijke meningen krijgt. En jij hebt de mogelijkheid om met al die meningen iets te doen of ze naast je neer te leggen. En ik heb bij mijn eerste kindje een postnatale depressie gehad. De hel kan ik je zeggen. Psychische kwetsbaarheid zit in de familie hier en ik was niet voldoende voorbereid. Bij de 2e was ik veel beter voorbereid en ging het soepeler.
Je hebt nog tijd en gebruik deze tijd ook om je proberen voor te stellen hoe jij en je partner de zorg, het huishouden, sociaal leven, sporten etc gaan verdelen.
Succes met de beslissing!
dinsdag 23 september 2025 om 23:09
Het kan prachtig zijn maar dat is géén garantie.Waterflesje schreef: ↑23-09-2025 22:50
Een kind krijgen is prachtig, maar het zet je hele leven op zijn kop. Hormonen, slaaptekort, minder ruimte en tijd voor eigen welzijn, zorgen over je kindje etc etc
Voor sommige is de zwangerschap en de bevalling een regelrechte hel.
En daarbij zet het niet alleen op dat moment je leven op zijn kop maar het zet de rest van je leven op zijn kop.
Je bent niet een paar jaar moeder.
Nee, je bent de rest van je leven (24/7) moeder!
dinsdag 23 september 2025 om 23:13
Daar ben ik het helemaal mee eens. Heb je de rest van mijn reactie ook gelezen?granny71 schreef: ↑23-09-2025 23:09Het kan prachtig zijn maar dat is géén garantie.
Voor sommige is de zwangerschap en de bevalling een regelrechte hel.
En daarbij zet het niet alleen op dat moment je leven op zijn kop maar het zet de rest van je leven op zijn kop.
Je bent niet een paar jaar moeder.
Nee, je bent de rest van je leven (24/7) moeder!
dinsdag 23 september 2025 om 23:37
dinsdag 23 september 2025 om 23:43
Natuurlijk. Maar ik wilde vooral het fabeltje, dat een kind krijgen prachtig is, doorprikken.Waterflesje schreef: ↑23-09-2025 23:13Daar ben ik het helemaal mee eens. Heb je de rest van mijn reactie ook gelezen?
Het zou al zoveel onzekere nieuwe moeders schelen als we eens echt eerlijk zouden zijn over zwangerschappen en bevallingen.
Zwanger zijn is niet (altijd) prachtig, bevallen is niet (altijd) een geweldige ervaring en de kraamtijd is niet (altijd) een roze wolk!
woensdag 24 september 2025 om 00:14
Waar zeg ik dat? Ik weet echt wel dat dagen/weken van tevoren de signalen er kunnen zijn. Maar soms ook niet. Soms komt de psychose heel snel. En er zijn ook mensen die de signalen, al dan niet bewust, negeren. Heb het van dichtbij meegemaakt. Het signaleringsplan ten spijt. Natuurlijk is iemand in psychose niet gelijk een babymoordenaar. Dat zeg ik ook nergens. Maar voorzichtigheid is wel degelijk geboden. Je weet zelf dat psychose gewoon heftig is.
I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...
woensdag 24 september 2025 om 03:53
Een kind krijgen betekent dat jullie behoeftes niet meer op 1 worden gezet. Veel slaaptekort, schema aanpassen op baby en later kind, leuke dingen ondernemen met je kind en naar school en sport brengen (zwemles). Het is fantastisch maar je moet bereid zijn om je huidige leven ten dele te parkeren. Combinatie van slaaptekort en overprikkeld zijn door bijv huilende baby kan jouw stresslevels enorm laten stijgen. Met nog hormonen en in meer of mindere mate verminderde fysieke belastbaarheid na je bevalling. Bij twijfel niet doen, hoe verdrietig het ook is. Uiteraard bespreken en afwegen met je partner, het is jullie eigen beslissing. Misschien kan je huisarts jullie alvast naar de poppoli verwijzen om het meer te bespreken, nog voordat je zwanger bent. Het kan heel verdrietig zijn om in het belang van jezelf en je kind te kiezen dat er geen kind zal komen.
woensdag 24 september 2025 om 05:09
TO, waarom zou je graag een kind willen? Je bent kwetsbaar, je bent niet in staat om te werken en hebt moeite met dagelijkse taken. Het risico op een nieuwe psychose is er. Als je medicatie gebruikt tegen je psychoses zul je daarmee waarschijnlijk moeten stoppen, met alle gevolgen van dien. Je lichaam zal ook te maken krijgen met veranderende hormonen, dus nog meer kans op ontregeling.
Het klinkt voor mij alsof jouw leven al ingewikkeld genoeg is zonder kind. Kinderen krijgen en hebben is niet zaligmakend en ook helemaal niet zo makkelijk en geweldig zoals sommigen hier beweren.
Het klinkt voor mij alsof jouw leven al ingewikkeld genoeg is zonder kind. Kinderen krijgen en hebben is niet zaligmakend en ook helemaal niet zo makkelijk en geweldig zoals sommigen hier beweren.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in