Werk & Studie
alle pijlers
Hoe lang rouwverlof
dinsdag 7 oktober 2025 om 22:20
Naar aanleiding van het topic over rouwverlof, wil ik graag een apart topic hierover maken om het topic van die TO niet te verstoren met een wellicht kille, zakelijke benadering van dit gevoelige onderwerp.
Maar iemand maakte daar, naar mijn mening terecht, de opmerking: In hoeverre zijn "normale" levensgebeurtenissen het risico van de werkgever?
Dus bij overlijden van een naaste, of een huisdier, want ook dat kan heel verdrietig zijn. Of wanneer je door een slechte periode gaat met je levenspartner, of je in een scheidingsprocedure zit.
Wat vinden jullie van rouwverlof, hoe lang zou dit wenselijk zijn, of is ziekmelden de juiste weg aangezien rouw ook een vorm van ziek zijn is? Of wellicht betaald/onbetaald verlof?
En als je zelf werkgever bent of zou zijn, hoe zou je daar tegenover staan en wat is een acceptabele periode (hoewel die voor iedereen verschillend is natuurlijk) van afwezigheid op je werk.
Ik weet dat dit een erg gevoelig punt is, en dat er wellicht ook opmerkingen kunnen zijn die vooral kil en/of zakelijk over kunnen komen, maar laten we proberen dit niet persoonlijk op te vatten, en de wat meer "zakelijke" opmerkingen toch te respecteren.
Want ik persoonlijk denk dat dit best een interessante discussie zou kunnen zijn.
Maar iemand maakte daar, naar mijn mening terecht, de opmerking: In hoeverre zijn "normale" levensgebeurtenissen het risico van de werkgever?
Dus bij overlijden van een naaste, of een huisdier, want ook dat kan heel verdrietig zijn. Of wanneer je door een slechte periode gaat met je levenspartner, of je in een scheidingsprocedure zit.
Wat vinden jullie van rouwverlof, hoe lang zou dit wenselijk zijn, of is ziekmelden de juiste weg aangezien rouw ook een vorm van ziek zijn is? Of wellicht betaald/onbetaald verlof?
En als je zelf werkgever bent of zou zijn, hoe zou je daar tegenover staan en wat is een acceptabele periode (hoewel die voor iedereen verschillend is natuurlijk) van afwezigheid op je werk.
Ik weet dat dit een erg gevoelig punt is, en dat er wellicht ook opmerkingen kunnen zijn die vooral kil en/of zakelijk over kunnen komen, maar laten we proberen dit niet persoonlijk op te vatten, en de wat meer "zakelijke" opmerkingen toch te respecteren.
Want ik persoonlijk denk dat dit best een interessante discussie zou kunnen zijn.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 09:51
GriebusDus schreef: ↑08-10-2025 09:15Er zijn dingen groter, erger en onontkoombaarder dan werk. De mensen voor wie dat onbestaanbaar is omdat ze er nooit mee te maken hebben gehad, doen er goed aan om dat in hun achterhoofd te houden als hun werknemer uitvalt.
Dit. Iedereen gaat anders om met rouw en ieder overlijden is anders en heeft meer of minder impact. Ik ben een ouder verloren door een ongeluk. En toen pas wist ik hoe heftig een overlijden en rouw kan zijn. Ik durf wel te zeggen dat als je zoiets niet hebt meegemaakt, je niet weet wat voor impact dat kan hebben. Ik wist het ook niet en ik had ook kunnen zeggen "twee weken is meer dan genoeg en soms móet je nu eenmaal werken". Ik weet nu beter.
woensdag 8 oktober 2025 om 09:52
Tsja dat is ook een oordeel he? Een scheiding kan meer impact hebben dan overlijden van een ouder. Ik denk dat we doorschieten en niet meer als westerse wereld met leven kunnen omgaan. Zeker een week of 2 a 3 thuis overlijden van een dierbare snap ik maar maanden?MrsM schreef: ↑08-10-2025 09:40Ik vind bij sommige persoonlijke omstandigheden (geen rouw) een werknemer ook de plicht heeft dit voor eigen rekening te nemen. Je kunt niet alle omstandigheden waarin je even niet in staat bent te werken, op de kosten van de werkgever zetten.
Zoals hierboven gezegd een afgewezen verlofaanvraag is geen reden om ziek te melden bijvoorbeeld. Of als je ruzie hebt gehad met je partner, of in een scheiding ligt. Wanneer je verhuizing tegen zit.
Het nadeel is: je kunt geen normen stellen en veel is geoorloofd qua ziekmelding dus feitelijk gezien is dit een nutteloze discussie. Ik ken een casus van iemand die na 7 maanden na een zwangerschapsafbreking met 20 weken niet aan het werk is. Maar ja dat kun je als werkgever niks mee, kennis baalt enorm want klein bedrijf.
woensdag 8 oktober 2025 om 09:54
Rouwverlof an sich vind ik een goede ontwikkeling, het wordt wel tricky als je vaste termijnen gaat koppelen aan het overlijden van bepaalde personen.
Eerder zei iemand: voor een ouder is 1-2 weken wel genoeg. Maar wie bepaalt dat?
Je kunt zelf eind vijftig zijn en je hoogbejaarde ouder verliezen die al jaren aan het dementeren was, met een rouwproces dat al voor een groot deel voltooid is op het moment van overlijden. Of je bent twintiger, net zelfstandig en je verliest ineens je vijftigjarige ouder die nog zo middenin het leven stond en die je nog zo hard nodig had in het leren volwassen zijn. Ik was dus die laatste en voor mij voelt dat echt niet hetzelfde.
In de week dat ik mijn vader verloor, verloor een collega ook zijn vader - die collega was zelf al 10 jaar ouder dan mijn vader was geworden.
Dan kan de band die je met diegene had ook nog eens zo verschillen, en ook die band bepaalt niet 1 op 1 de impact.
En het werk dat je doet maakt ook nog eens veel uit. Is het fysiek werk of werk waar je je hoofd bij moet houden?
Het moet ook weer niet zo zijn dat de één denkt 'ach, nog even vakantie, waarom ook niet' terwijl de ander denkt 'o mijn god de rouwtijd is om, hoe ga ik dit doen?'
Eerder zei iemand: voor een ouder is 1-2 weken wel genoeg. Maar wie bepaalt dat?
Je kunt zelf eind vijftig zijn en je hoogbejaarde ouder verliezen die al jaren aan het dementeren was, met een rouwproces dat al voor een groot deel voltooid is op het moment van overlijden. Of je bent twintiger, net zelfstandig en je verliest ineens je vijftigjarige ouder die nog zo middenin het leven stond en die je nog zo hard nodig had in het leren volwassen zijn. Ik was dus die laatste en voor mij voelt dat echt niet hetzelfde.
In de week dat ik mijn vader verloor, verloor een collega ook zijn vader - die collega was zelf al 10 jaar ouder dan mijn vader was geworden.
Dan kan de band die je met diegene had ook nog eens zo verschillen, en ook die band bepaalt niet 1 op 1 de impact.
En het werk dat je doet maakt ook nog eens veel uit. Is het fysiek werk of werk waar je je hoofd bij moet houden?
Het moet ook weer niet zo zijn dat de één denkt 'ach, nog even vakantie, waarom ook niet' terwijl de ander denkt 'o mijn god de rouwtijd is om, hoe ga ik dit doen?'
woensdag 8 oktober 2025 om 09:55
Ik blijf het moeilijk vinden. Ik heb 5 katten. En heb heel veel katten hiervoor gehad. Katten met een naar ziekteverloop ook en dwangvoedingen 6 keer per dag uit nood. En kwamen ze te overlijden was ik er kapot van. Ik heb geen kinderen die katten zijn onze 'kinderen'. Maar ondanks het enorme verdriet en rouw hebben we hooguit tijdens het inslapen vrij genomen maar niet daarna. Maar ook dat is voor iedereen anders. Ikzelf heb de behoefte om mijn hoofd te verzetten en te gaan werken (naar mogelijkheden uiteraard). Als ik thuis zit blijf ik er toch maar over malen. Dus toen mijn moeder overleed (alzheimers) ben ik na twee dagen wel gewoon gaan werken en nam ik vrij om het huis leeg te halen/zaken te regelen. Maar ik heb twee zusjes dus konden we de last verdelen. Ik was enorm verdrietig, maar thuiszitten werkt niet voor mij.
Ik moet echt bezig zijn. Ik denk dat dat gewoon per persoon verschilt. Als mijn partner overlijdt echter zal ik heel veel tijd kwijt zijn aan dingen regelen na zijn overlijden. Niet alleen de uitvaart, maar heel veel administratieve/financiele/notariele/belastingzaken. Dat is niet even in twee dagen gebeurd natuurlijk. Daar heb ik echt wel een paar weken voor nodig. En dat tijdens mijn rouw. Daarbij denk ik dan dat ik werkelijk 'ziek van verdriet' ben en dus gewoon ziek. Nu ben ik zelfstandige. En het huis is gelukkig afgelost en kan ik na zijn overlijden financieel heel goed rondkomen zonder werk dus is er voor wat betreft inkomen en vermogen geen stress. Maar voor mensen die die luxe niet hebben is het natuurlijk een heel groot dilemma
Ik moet echt bezig zijn. Ik denk dat dat gewoon per persoon verschilt. Als mijn partner overlijdt echter zal ik heel veel tijd kwijt zijn aan dingen regelen na zijn overlijden. Niet alleen de uitvaart, maar heel veel administratieve/financiele/notariele/belastingzaken. Dat is niet even in twee dagen gebeurd natuurlijk. Daar heb ik echt wel een paar weken voor nodig. En dat tijdens mijn rouw. Daarbij denk ik dan dat ik werkelijk 'ziek van verdriet' ben en dus gewoon ziek. Nu ben ik zelfstandige. En het huis is gelukkig afgelost en kan ik na zijn overlijden financieel heel goed rondkomen zonder werk dus is er voor wat betreft inkomen en vermogen geen stress. Maar voor mensen die die luxe niet hebben is het natuurlijk een heel groot dilemma
buzziebee wijzigde dit bericht op 08-10-2025 09:57
24.31% gewijzigd
woensdag 8 oktober 2025 om 09:55
Evadewit1974 schreef: ↑08-10-2025 08:231 of 2 weken na een kind? Dat is onmenselijk. Bij een ouder vind ik 1-2 weken genoeg, beetje afhankelijk van de situatie. Maar voor een kind moet je rekenen op maanden. Een vriendin van mij is bijna 2 jaar geleden haar dochter van 14 verloren en is echt wel een half jaar of langer uit de running geweest en zit nog steeds niet op haar uren van ervoor.
Nogmaals: ik heb nergens geschreven dat het maximaal 2 weken na de uitvaart moet zijn. Ik schreef er ook bij dat werkgevers gewoon meer mogen geven, naar eigen inzicht.
Maar als je maanden uit de running bent is het wat mij betreft arbeidsongeschiktheid en heet het geen rouwverlof meer.
Ik ken dan weer iemand die door een ongeval een kind verloor, en die vrijwel direct weer halve dagen ging werken. Als afleiding, en halve dagen omdat de energie dan op was. Fijn dat diens werkgever ook de ruimte gaf om die halve dagen (op halve kracht) wel te komen werken.
woensdag 8 oktober 2025 om 09:56
GriebusDus schreef: ↑08-10-2025 09:38Ik plakte inderdaad dingen aan elkaar die ik beter door een witregel had kunnen scheiden. Ik bedoel dat ik echt niet had kunnen werken, dus dat een eigen bedrijf runnen op dat moment onmogelijk was geweest.
Hoe doe je dat eigenlijk, als ondernemer? Heb jij iemand in dienst die jouw taken tijdelijk zou kunnen overnemen in geval van nood?
Heb je voor jezelf wel een verzekering afgesloten, MrsM? Zodat ook als je langdurig niet kunt werken je nog wel geld krijgt? Doen hoor, ik weet dat dat duur is, maar je weet echt nooit wat het leven voor je in petto heeft.
Ik heb een AOV afgesloten met een wachttijd van 90 dagen en een uitkering die wel een stukje lager ligt dan wat ik daadwerkelijk verdien, omdat het anders echt niet te betalen zou zijn. Ook heb ik een uitsluiting op een reeds bestaande aandoening. Ik betaal daar nu 520 euro per maand voor.
Ik heb ook werknemers in loondienst en daar heb ik een verzuimverzekering voor, ook met een wachttijd van 1 maand (uit mijn hoofd) en een staffel voor de premie op basis van de verzuimcijfers van het voorgaande jaar.
Wanneer ik zelf door ziekte niet kan werken wordt dit deels opgevangen door overuren van werknemers, deels worden lessen afgezegd. Als ik langdurig ziek zou worden moet ik wel een zzper (wat door de regels eigenlijk niet mag in die situatie) inhuren. Vervanging middels een uitzendburo is er nauwelijks, en iemand vinden voor tijdelijk contract in loondienst is nog lastiger.
Ik kan niet teveel in detail gaan, maar er zijn de afgelopen 17 jaar wel situaties geweest waar een werknemer zich ziek voor zou melden, en ik toch door moest blijven werken. De rekeningen moeten uiteindelijk toch betaald worden. Nu is het financieel weer stabieler, maar na corona had ik met die 90 dagen wel een serieus probleem gehad aangezien mijn spaarbuffer volledig weg was en ik zelfs persoonlijke schulden heb moeten maken.
Als zelfstandige is het allemaal wel lastiger, en ik snap een ruimhartige regeling voor werknemers hoor, maar het kost je als werkgever altijd geld. Ook al heb je die verzekering, de wachttijd van 1 maand, de uren waar je geen omzet hebt, een dure inhuur regelen voor vervanging, werknemers die extra uren willen werken maar uiteraard compensatie daarvoor willen, arbodiensten, een premie die stijgt. Ik wil aan de ene kant natuurlijk volop ruimte en tijd geven, aan de andere kant weet ik dat het financieel een behoorlijke kostenpost is. En dan denk ik in sommige gevallen wel nu zou je ook betaald of onbetaald verlof op kunnen nemen ipv een ziekmelding. Maar ja, dat mag je niet zomaar ventileren want voor je het weet ben je een slechte werkgever in de ogen van mensen, maar feitelijk zijn het kosten die ik betaal, waar niks meer tegenover staat. Even gechargeerd natuurlijk.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 09:58
Dat klinkt wel lang ja, 7 maanden.Wielrenster87 schreef: ↑08-10-2025 09:52Tsja dat is ook een oordeel he? Een scheiding kan meer impact hebben dan overlijden van een ouder. Ik denk dat we doorschieten en niet meer als westerse wereld met leven kunnen omgaan. Zeker een week of 2 a 3 thuis overlijden van een dierbare snap ik maar maanden?
Het nadeel is: je kunt geen normen stellen en veel is geoorloofd qua ziekmelding dus feitelijk gezien is dit een nutteloze discussie. Ik ken een casus van iemand die na 7 maanden na een zwangerschapsafbreking met 20 weken niet aan het werk is. Maar ja dat kun je als werkgever niks mee, kennis baalt enorm want klein bedrijf.
Het is ook wel hoe de werkgever ermee omgaat.
Mijn moeder werd na het overlijden van mijn vader tegen haar wil overgeplaatst naar drie andere locaties in verschillende gemeentes. Ze verloor dus niet alleen haar partner maar was ook nog eens al haar naaste collega's kwijt en moest zich inwerken op drie nieuwe werkplekken tegelijkertijd: 1 voor elke dag in de week (wat er voorheen sowieso altijd maar één was geweest, ze moest gaten op gaan vullen). Dat was echt funest, toen is ze helemaal afgeknapt en uiteindelijk afgekeurd. Dat had niet gehoeven als ze haar niet zo als een baksteen hadden laten vallen.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:00
MrsM schreef: ↑08-10-2025 08:57Natuurlijk zal dat laatste voor iedereen anders zijn, echter als zelfstandige heb je hierin geen rechten.
En ook hier, ik weet dat dit valt onder het ondernemersrisico, maar wanneer mijn partner overlijdt, dan is het best lastig om langdurig thuis te kunnen zijn voor rouwverwerking bijvoorbeeld.
Ik weet ook niet of mijn AOV uberhaupt langdurig rouwverlof dekt? Of, anders gezegd, als ik uit zou vallen omdat ik geestelijk niet in staat ben om te werken, dat mijn AOV dan uitkeert?
Ja, dan keert je AOV normaalgesproken wel uit. Je bent dan namelijk arbeidsongeschikt.
En verder: net zoals al eerder werd geschreven bij zzp-ers geldt voor iedere ondernemer dat dit soort risico's (zoals hogere verzekeringspremies) in je tarief meegerekend hoort te worden. En ja dat is lastig in een sterk concurrerend vakgebied zoals bij jou, of in een vakgebied zoals mij waarin ik niet zelf mijn tarieven kan bepalen. Maar dat is wel hoe het in Nederland geregeld is: als werkgever weet je dat je personeel uit kan vallen wegens rouw, ziekte, etc en dat moet dus in de tarieven meegenomen worden.
Ik ben overigens wel benieuwd wat je vindt van bijv iemand die regelmatig uitvalt wegens voetbalblessures maar toch blijft voetballen. Hoe zou je daar mee omgaan als werkgever?
woensdag 8 oktober 2025 om 10:02
De vraag is dus of er überhaupt een standaard is aan te geven aan specifieke persoonlijke situatie/wensen van de werknemer zelf/omstandigheden en de menselijke maat. Het is een stukje 'goed werkgeverschap' ook uiteraard. Voor ziekmeldingen zijn bedrijven natuurlijk verzekerd, maar toch geeft het een hoop zorgen als die functie niet door andere medewerkers opgepakt kunnen worden. Voor kleine bedrijven is dat nog vele malen moeilijker natuurlijk.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:03
Wielrenster87 schreef: ↑08-10-2025 09:52Tsja dat is ook een oordeel he? Een scheiding kan meer impact hebben dan overlijden van een ouder. Ik denk dat we doorschieten en niet meer als westerse wereld met leven kunnen omgaan. Zeker een week of 2 a 3 thuis overlijden van een dierbare snap ik maar maanden?
Het nadeel is: je kunt geen normen stellen en veel is geoorloofd qua ziekmelding dus feitelijk gezien is dit een nutteloze discussie. Ik ken een casus van iemand die na 7 maanden na een zwangerschapsafbreking met 20 weken niet aan het werk is. Maar ja dat kun je als werkgever niks mee, kennis baalt enorm want klein bedrijf.
Ja dat klopt. Dat is ook een oordeel, maar, heel sec gezegd hoe komt het dat zulke levensgebeurtenissen ineens op de rekening komen van een werkgever en waar is de eigen verantwoordelijkheid gebleven? Het wordt ook wel makkelijk gemaakt natuurlijk. Een werkgever mag niet vragen naar de oorzaak van een ziekmelding, dus je staat daarmee al tegen de muur.
En ja teveel doorgeschoten in die zin dat "we" denken dat we alles op het bordje van een werkgever kunnen gooien want die is toch verzekerd. Maar zo simpel werkt het natuurlijk niet. Het kost hoe dan ook altijd geld voor de werkgever. En daar zouden mensen wellicht wel beter bij stil kunnen staan wanneer ze een kater hebben van een feestje, ruzie met partner hebben gehad, een scheiding doormaken, of wanneer een verlofaanvraag afgewezen wordt.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:03
Toen mijn moeder, op betrekkelijk jonge leeftijd, plotseling overleed, was 2 weken niet genoeg, voor mij.Evadewit1974 schreef: ↑08-10-2025 08:231 of 2 weken na een kind? Dat is onmenselijk. Bij een ouder vind ik 1-2 weken genoeg, beetje afhankelijk van de situatie. Maar voor een kind moet je rekenen op maanden. Een vriendin van mij is bijna 2 jaar geleden haar dochter van 14 verloren en is echt wel een half jaar of langer uit de running geweest en zit nog steeds niet op haar uren van ervoor.
Ik ben toen na 6 weken weer gaan werken. 6 weken aan vakantiedagen, minus 2 rouwdagen geloof ik.
Mijn collega's vonden daar blijkbaar wat van... 'Zo, ben je er ook weer eens?'
'Oh ja? Nog steeds verdrietig joh? '
Ze wisten van de situatie.
En toen ik na 2 weken werken vertelde dat ik 2 weken vakantie had (die al gepland stond) kreeg ik een 'Maar je hebt net 6 weken vakantie gehad.....hihi...'
Deze wist ook van de situatie.
Achteraf waren die 6 weken nog te kort, een tijd later ben ik compleet ingestort en kreeg ik de diagnose CPRS.
Rouw is zo persoonlijk, daar kun je geen tijd aan hangen.
Ook een Pluviofiel
woensdag 8 oktober 2025 om 10:04
Als je mensen in dienst neemt, kunnen die mensen ziek worden, rouwen, zwangerschapperen, weet ik wat. Dat is nu eenmaal zo. En omdat het zulke persoonlijke processen betreft, kun je daar lastig een vastgesteld aantal dagen aan koppelen.
Maar goed, ik heb echt uitzonderlijk veel moeite me in het standpunt van een ondernemer te verplaatsen, dus dat helpt ook niet.
Maar goed, ik heb echt uitzonderlijk veel moeite me in het standpunt van een ondernemer te verplaatsen, dus dat helpt ook niet.
Si abra la puerta hay lobos.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:06
En toch wordt het volgens mij niet heel erg gewaardeerd als je je elke maand 1 of 2 dagen ziekmeldt voor menstruatieklachten. Maar goed, dat is inderdaad off topic hier.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:07
Sommige dingen zijn niet af te dekken. Ik heb collega's die zich ziekmelden omdat ze spierpijn van het sporten hebben, ik heb collega's die met 39 graden koorts nog staan les te geven. Dat is nu eenmaal zo met mensen. Dan zou je meer tijd moeten steken in preventie, in duidelijk maken aan nieuwe werknemers wat je verwacht. En zelfs dat is niet altijd een garantie.
Si abra la puerta hay lobos.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:10
Toen mijn vader op sterven lag heb ik vrij gekregen van werkgever. Toen hij overleed begon met mijn vakantie. Drie weken thuis was wel heel fijn. Achteraf bleek dat ik een aantal dagen van die vakantie terug had kunnen krijgen maar ik wist dit toen niet. Werkgever was zo attent me hierop te wijzen en zo had ik nog een week die ik voor de herfstvakantie heb opgenomen. Is wel 25 jaar geleden. Toen mijn moeder overleed ben ik twee weken thuisgeweest en de weken daarna heb ik een dag minder mogen werken omdat de afhandeling nogal ingewikkeld was. Mijn werkgever redeneerde: je krijgt er nu tijd voor zodat je meer rust in je hoofd hebt en je daarna weer goed terug kunt komen. En omdat ik me zo gesteund voelde, heeft dat ook goed gewerkt. Tijdens mijn scheiding gewoon doorgewerkt behalve de dag nadat nu ex mij de boodschap gaf. Ik heb werkgever gebeld en die zei meteen: jij blijft vandaag en morgen thuis en ik meld je niet ziek. Daarna was het weekend en de maandag erna ben ik weer gaan werken.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:10
Nog geen reacties gelezen , maar ik vond het fijn om de dag na de uitvaart te gaan werken ( ook als afleiding)
Maar toen mijn dochter in het ziekenhuis lag en de volgende dag onverwachts geopereerd moest worden
Heb ik een mailtje naar leidinggevende gestuurd dat ik niet kwam werken.
Daar was hij ( begrijpelijk) nogal pissig over, maar toen dacht ik van mijn part word ik ontslagen maar ik ga naar het ziekenhuis om bij mijn dochter te zijn.
Maar toen mijn dochter in het ziekenhuis lag en de volgende dag onverwachts geopereerd moest worden
Heb ik een mailtje naar leidinggevende gestuurd dat ik niet kwam werken.
Daar was hij ( begrijpelijk) nogal pissig over, maar toen dacht ik van mijn part word ik ontslagen maar ik ga naar het ziekenhuis om bij mijn dochter te zijn.
.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:13
Want even andersom: ik ben altijd na nare gebeurtenissen gelijk weer gaan werken en heb vaak niet eens verlof opgenomen. En wat heeft mij dat opgeleverd? Met kerst een kaartje waarin staat: "fijn dat je zo betrouwbaar bent, Rabarbara" en verder helemaal geen flipper. Ik krijg mijn boodschappen bij Aldi niet gratis als ik daar vertel dat ik een brave werknemer ben.
Si abra la puerta hay lobos.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:13
Bij mij krijgen de werknemers maximaal 1 week na overlijden van een ouder. Om alles te kunnen regelen. Geen rouwverlof.
Het overlijden van een kind is een heel ander verhaal. Daar staat uiteraard geen tijd voor. Dan bespreken we samen wat het fijnste is en wat nodig en helpend is. Gelukkig nog niet bij de hand gehad.
Het overlijden van een kind is een heel ander verhaal. Daar staat uiteraard geen tijd voor. Dan bespreken we samen wat het fijnste is en wat nodig en helpend is. Gelukkig nog niet bij de hand gehad.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:14
Mariana schreef: ↑08-10-2025 10:00Ja, dan keert je AOV normaalgesproken wel uit. Je bent dan namelijk arbeidsongeschikt.
En verder: net zoals al eerder werd geschreven bij zzp-ers geldt voor iedere ondernemer dat dit soort risico's (zoals hogere verzekeringspremies) in je tarief meegerekend hoort te worden. En ja dat is lastig in een sterk concurrerend vakgebied zoals bij jou, of in een vakgebied zoals mij waarin ik niet zelf mijn tarieven kan bepalen. Maar dat is wel hoe het in Nederland geregeld is: als werkgever weet je dat je personeel uit kan vallen wegens rouw, ziekte, etc en dat moet dus in de tarieven meegenomen worden.
Ik ben overigens wel benieuwd wat je vindt van bijv iemand die regelmatig uitvalt wegens voetbalblessures maar toch blijft voetballen. Hoe zou je daar mee omgaan als werkgever?
Ik heb de voorwaarden net even ernij gepakt, haha. Ik ben verzekerd tegen alle medisch erkende aandoeningen. Langdurige rouwstoornis wordt vastgesteld wanneer het overlijden minstens 1 jaar geleden is, lees ik net op Google. Dus, dan zou ik pas mijn uitkering ontvangen nadat deze aandoening vastgesteld is. Wat betekent dat ik dus zeker 1 jaar dan zonder inkomsten zit. Ja, dat is denk ik voor bijna iedereen (Ondernemer of niet) onmogelijk.
En natuurlijk daar heb je gelijk in, dat valt onder het risico. Echter, om even aan te haken op je laatste vraag, als werkgever van iemand met een vast contract kun je daar weinig mee behalve een dossier bijhouden en als je bedrijfsvoering daardoor in gevaar komt is ontslag een gegronde reden bij veelvuldige ziekmeldingen. Daar zou ik dan ook gebruik van maken. Heel sneu voor werknemer, maar wanneer die willens en wetens meermaals blessures oploopt tijdens zijn hobby, dan is die persoon ook niet de geschikte persoon in mijn onderneming. Ik ben te klein om dit binnen het bedrijf steeds op te kunnen vangen. Die persoon is wellicht ook beter af in een groter team waar zijn ziekmelding minder drukt op alle facetten van de onderneming dan bij een klein bedrijf met 3 werknemers.
Maar ja, de reden van ziekmelden mag je niet vragen, dus als mensen zich ziekmelden vanwege een ruzie thuis of een kater, en zeggen ik ben ziek, dan kun je daar gewoonweg niks mee.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:19
Rabarbara schreef: ↑08-10-2025 10:04Als je mensen in dienst neemt, kunnen die mensen ziek worden, rouwen, zwangerschapperen, weet ik wat. Dat is nu eenmaal zo. En omdat het zulke persoonlijke processen betreft, kun je daar lastig een vastgesteld aantal dagen aan koppelen.
Maar goed, ik heb echt uitzonderlijk veel moeite me in het standpunt van een ondernemer te verplaatsen, dus dat helpt ook niet.
Mag ik vragen hoe dat komt? Zonder oordeel hoor. Maar waarom heb je daar uitzonderlijk veel moeite mee?
Want die ondernemer, dat zijn niet allemaal klootzakken of kutwijven natuurlijk. Of zakkenvullers en uitbuiters.
Heel zwart/wit gezegd, als jij een huishoudelijke hulp zou hebben die zich ziek meldt, al dan niet met een contract, zou je die dan altijd ten alle tijden doorbetalen? Of zouden er situaties zijn waarbij je denkt, nou dit mag ook wel voor eigen rekening nu?
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:23
Dit, ik heb altijd doorgebuffeld daar krijg je geen waardering voor dus ik denk tegenwoordig wel vaker, ik blijf wat langer thuis dan echt noodzakelijk bij een ziek kind/zelf ziek zijn of prive-omstandigheden. En dan ruim ik op/lees een boek of ga ik sporten. Als niemand hard loopt doe je het zelf ook niet meer is mijn ervaring.Rabarbara schreef: ↑08-10-2025 10:13Want even andersom: ik ben altijd na nare gebeurtenissen gelijk weer gaan werken en heb vaak niet eens verlof opgenomen. En wat heeft mij dat opgeleverd? Met kerst een kaartje waarin staat: "fijn dat je zo betrouwbaar bent, Rabarbara" en verder helemaal geen flipper. Ik krijg mijn boodschappen bij Aldi niet gratis als ik daar vertel dat ik een brave werknemer ben.
Ja daar zullen mensen wat van vinden, maar zolang het geaccepteerd wordt onder rouw/persoonlijke problemen er onbeperkt verlofziekmeldingen zijn ben ik er een stuk makkelijker in geworden.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:24
Rabarbara schreef: ↑08-10-2025 10:13Want even andersom: ik ben altijd na nare gebeurtenissen gelijk weer gaan werken en heb vaak niet eens verlof opgenomen. En wat heeft mij dat opgeleverd? Met kerst een kaartje waarin staat: "fijn dat je zo betrouwbaar bent, Rabarbara" en verder helemaal geen flipper. Ik krijg mijn boodschappen bij Aldi niet gratis als ik daar vertel dat ik een brave werknemer ben.
Maar die beloning zit toch in je loonbetaling en de secundaire arbeidsvoorwaarden? Wat verwacht je van een werkgever anders dan? Want dat jij geen gebruik maakt van verlof waarop je recht hebt, dat is ook je eigen keuze geweest toch? In welke vorm zou je dan meer waardering verwachten?
Ik krijg mijn boodschappen ook nergens gratis, als een werknemer dus andersom om iedere dwarse scheet (en dat heb ik meegemaakt) zich 1 of 2 dagen ziek meldt, dan eet ik feitelijk gezien dus wel een boterham minder.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:30
Wielrenster87 schreef: ↑08-10-2025 10:23Dit, ik heb altijd doorgebuffeld daar krijg je geen waardering voor dus ik denk tegenwoordig wel vaker, ik blijf wat langer thuis dan echt noodzakelijk bij een ziek kind/zelf ziek zijn of prive-omstandigheden. En dan ruim ik op/lees een boek of ga ik sporten. Als niemand hard loopt doe je het zelf ook niet meer is mijn ervaring.
Ja daar zullen mensen wat van vinden, maar zolang het geaccepteerd wordt onder rouw/persoonlijke problemen er onbeperkt verlofziekmeldingen zijn ben ik er een stuk makkelijker in geworden.
Maar welke extra waardering zou je willen hebben dan?
Werk is toch een zakelijke overeenkomst? Ik vind het heel gek om enerzijds van je werkgever extra waardering te verwachten want je buffelt altijd door (en daar wordt je voor beloond middels betaling van je loon) en anderzijds zeggen mensen, het is zakelijk dus reden ziekmelding hoef ik niet op te geven, als in ontslag neem dan zeg ik het pas wanneer ik dat wettelijk gezien moet en neem alle verlofdagen nog op, jammer voor werkgever maarja dat is ondernemersrisico.
Dan is het best wel eenrichtingsverkeer. Als werkgever word ik best ongelukkig van werknemers die er zo instaan zoals jij beschrijft, nog een extra dag ziek blijven terwijl je dat eigenlijk niet bent. Want ik doe mijn best als werkgever om werknemers zoveel mogelijk tegemoet te komen, dan verwacht ik ergens diezelfde instelling van mijn werknemers. Want dat komt de hele sfeer in je onderneming ten goede.
Dus ja, ik vind daar idd iets van, als werkgever. Maar toen ik nog werknemer was, had ik dezelfde instelling als ik nu toegedaan ben.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:43
MrsM schreef: ↑07-10-2025 23:47Aahhh ik had ook niets anders verwacht vanuit jouw pen. Jij bent wat dat betreft even zo verrassend, dat scheelt dan weer.
Heb je jouw ouder begraven als Prins Bernard dan? 1 week fulltime bezig met een begrafenis heb ik nog nooit van gehoord.
Deze uitvaart was prima geregeld hoor, door mijn man en diens familie. Maar zo'n uitvaartondernemer zit geen 5 dagen bij je om de tafel. Dat was in 1 dag geregeld. Dag erna hebben ze gezamenlijk foto's en muziek uitgekozen en onderling verdeeld wie wat nog moest regelen. En de tussenliggende uren heeft man nog wat gewerkt. Hij was daar ook prima toe in staat.
En natuurlijk "kies" ik daar zelf voor want ondernemersrisico, maar ik ben benieuwd hoeveel mensen er anders zouden reageren wanneer die tijd voor rouw uit eigen zak betaald moet worden. (En ja dat klinkt heel cynisch nu, maar ik werd even cynisch door jouw post.)
Anders verzin je gewoon even je eigen commentaar op mij, ipv dat van mij op jou weer op mij te projecteren.
En ja, logisch als je zelf niets doet voor een uitvaart dat je je niet kan voorstellen dat het een week duurt.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:47
Taskmaster schreef: ↑08-10-2025 10:43Anders verzin je gewoon even je eigen commentaar op mij, ipv dat van mij op jou weer op mij te projecteren.
En ja, logisch als je zelf niets doet voor een uitvaart dat je je niet kan voorstellen dat het een week duurt.
Beter goed gejat dan slecht bedacht.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
