Werk & Studie
alle pijlers
Hoe lang rouwverlof
dinsdag 7 oktober 2025 om 22:20
Naar aanleiding van het topic over rouwverlof, wil ik graag een apart topic hierover maken om het topic van die TO niet te verstoren met een wellicht kille, zakelijke benadering van dit gevoelige onderwerp.
Maar iemand maakte daar, naar mijn mening terecht, de opmerking: In hoeverre zijn "normale" levensgebeurtenissen het risico van de werkgever?
Dus bij overlijden van een naaste, of een huisdier, want ook dat kan heel verdrietig zijn. Of wanneer je door een slechte periode gaat met je levenspartner, of je in een scheidingsprocedure zit.
Wat vinden jullie van rouwverlof, hoe lang zou dit wenselijk zijn, of is ziekmelden de juiste weg aangezien rouw ook een vorm van ziek zijn is? Of wellicht betaald/onbetaald verlof?
En als je zelf werkgever bent of zou zijn, hoe zou je daar tegenover staan en wat is een acceptabele periode (hoewel die voor iedereen verschillend is natuurlijk) van afwezigheid op je werk.
Ik weet dat dit een erg gevoelig punt is, en dat er wellicht ook opmerkingen kunnen zijn die vooral kil en/of zakelijk over kunnen komen, maar laten we proberen dit niet persoonlijk op te vatten, en de wat meer "zakelijke" opmerkingen toch te respecteren.
Want ik persoonlijk denk dat dit best een interessante discussie zou kunnen zijn.
Maar iemand maakte daar, naar mijn mening terecht, de opmerking: In hoeverre zijn "normale" levensgebeurtenissen het risico van de werkgever?
Dus bij overlijden van een naaste, of een huisdier, want ook dat kan heel verdrietig zijn. Of wanneer je door een slechte periode gaat met je levenspartner, of je in een scheidingsprocedure zit.
Wat vinden jullie van rouwverlof, hoe lang zou dit wenselijk zijn, of is ziekmelden de juiste weg aangezien rouw ook een vorm van ziek zijn is? Of wellicht betaald/onbetaald verlof?
En als je zelf werkgever bent of zou zijn, hoe zou je daar tegenover staan en wat is een acceptabele periode (hoewel die voor iedereen verschillend is natuurlijk) van afwezigheid op je werk.
Ik weet dat dit een erg gevoelig punt is, en dat er wellicht ook opmerkingen kunnen zijn die vooral kil en/of zakelijk over kunnen komen, maar laten we proberen dit niet persoonlijk op te vatten, en de wat meer "zakelijke" opmerkingen toch te respecteren.
Want ik persoonlijk denk dat dit best een interessante discussie zou kunnen zijn.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:47
MrsM schreef: ↑08-10-2025 10:14Ik heb de voorwaarden net even ernij gepakt, haha. Ik ben verzekerd tegen alle medisch erkende aandoeningen. Langdurige rouwstoornis wordt vastgesteld wanneer het overlijden minstens 1 jaar geleden is, lees ik net op Google. Dus, dan zou ik pas mijn uitkering ontvangen nadat deze aandoening vastgesteld is. Wat betekent dat ik dus zeker 1 jaar dan zonder inkomsten zit. Ja, dat is denk ik voor bijna iedereen (Ondernemer of niet) onmogelijk.
Oei, dat is een tegenvaller! Ik ga overstappen van AOV binnenkort, ik zal de voorwaarden dan toch ook nog eens goed moeten doorspitten.
Voor mijn gevoel loop je dan wel tegen overspannenheid of burn-out aan, met als oorzaak rouw. Maar dan ben je dus van de arts afhankelijk of die dat ook zo ziet.
woensdag 8 oktober 2025 om 10:50
Mariana schreef: ↑08-10-2025 10:47Oei, dat is een tegenvaller! Ik ga overstappen van AOV binnenkort, ik zal de voorwaarden dan toch ook nog eens goed moeten doorspitten.
Voor mijn gevoel loop je dan wel tegen overspannenheid of burn-out aan, met als oorzaak rouw. Maar dan ben je dus van de arts afhankelijk of die dat ook zo ziet.
Ja klopt, ik ben wel verzekerd voor een burnout, maar dan is het afhankelijk van de arts (en die wordt door hen aangesteld) of die dat dan ook als burnout gaat zien, of zegt nee jouw uitval komt door rouw, dus geen recht op de uitkering.
Dus ja, ik zou verder wel goed informeren naar de voorwaarden, want er staan best wat gekke dingen in zag ik.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 10:54
Met deze reactie laat je dan toch weer zien dat je het echt niet begrijpt, en niet in staat bent om verder te kijken dan je eigen perspectief.MrsM schreef: ↑08-10-2025 10:03Ja dat klopt. Dat is ook een oordeel, maar, heel sec gezegd hoe komt het dat zulke levensgebeurtenissen ineens op de rekening komen van een werkgever en waar is de eigen verantwoordelijkheid gebleven? Het wordt ook wel makkelijk gemaakt natuurlijk. Een werkgever mag niet vragen naar de oorzaak van een ziekmelding, dus je staat daarmee al tegen de muur.
En ja teveel doorgeschoten in die zin dat "we" denken dat we alles op het bordje van een werkgever kunnen gooien want die is toch verzekerd. Maar zo simpel werkt het natuurlijk niet. Het kost hoe dan ook altijd geld voor de werkgever. En daar zouden mensen wellicht wel beter bij stil kunnen staan wanneer ze een kater hebben van een feestje, ruzie met partner hebben gehad, een scheiding doormaken, of wanneer een verlofaanvraag afgewezen wordt.
Jij lijkt je helemaal vast te bijten in het model van de homo economicus, maar de mens is nu eenmaal meer dan alleen een bron van inkomsten of een kostenplaatje.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:01
Nou ja sommige van die dingen zoals 'een kater na een feestje' is jammerdebammer en toch echt je eigen schuld. Ik vind niet dat een werkgever daar voor op moet draaien.
Een paar jaar geleden werkte ik met een meisje van 23. Die melde zich een dag ziek omdat haar haarkleur verkeerd was uitgevallen. Denk niet aan roze of blauw ofzo, maar aan een tint lichter dan normaal. En die durfde toch echt echt de straat niet op. Die is daar stevig op aangesproken en mocht dat van haar eigen dagen betalen. En dat vond ik ook niet meer dan logisch. Waarschijnlijk ook omdat in dat half jaar dat ze er werkte ze zich al 3 keer een paar dagen had ziekgemeld omdat een vriendje het uit had gemaakt. Ze vond het heel vreemd dat daar moeilijk over werd gedaan en snapte niet dat ze geen contractverlenging kreeg.
Een paar jaar geleden werkte ik met een meisje van 23. Die melde zich een dag ziek omdat haar haarkleur verkeerd was uitgevallen. Denk niet aan roze of blauw ofzo, maar aan een tint lichter dan normaal. En die durfde toch echt echt de straat niet op. Die is daar stevig op aangesproken en mocht dat van haar eigen dagen betalen. En dat vond ik ook niet meer dan logisch. Waarschijnlijk ook omdat in dat half jaar dat ze er werkte ze zich al 3 keer een paar dagen had ziekgemeld omdat een vriendje het uit had gemaakt. Ze vond het heel vreemd dat daar moeilijk over werd gedaan en snapte niet dat ze geen contractverlenging kreeg.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:02
Ik dacht altijd dat ik voor (aanvullend) rouwverlof was, maar inmiddels vind ik de huidige situatie eigenlijk wel voldoende werken.
Ik heb me een keer af moeten melden na een overlijden. Dat was een kind van vrienden, dus het zou sowieso niet vallen onder het huidige voorstel van rouwverlof. Het overlijden triggerde een eigen, onverwerkt verlies dat al langer sluimerde, in combinatie met slaapgebrek en hoge werkdruk. Dit was slechts de druppel die de emmer deed overlopen. Een combinatie van factoren dus: mijn privé-omstandigheden en de werkomstandigheden.
Dat vind ik dus ook lastig aan de discussie over wiens verantwoordelijkheid het is (werkgever, werknemer of de overheid) als je niet in staat bent om te werken na een overlijden.
Eigen schuld dat je zo hecht was met je moeder, dus neem maar gewoon verlof op? Als er een algemeen rouwverlof bestond, dan zou ik dat denk ik wel opnemen, ook als ik in theorie in staat was om naar mijn werk te gaan. Is dat dan misbruik maken van de regeling?
Dus lijkt het mij bij nader inzien het duidelijkst om het te houden bij: je krijgt vrij voor de uitvaart en evt. dingen regelen. Wellicht moet die regeling nog wat uitgebreid worden, zodat je er ook recht op hebt als het om een niet-familielid gaat. Ben je (mede) door het overlijden niet in staat om te werken? Dan kun je je ziekmelden en naar de bedrijfsarts. Als we alle mogelijke scenario's moeten vastleggen in een wet, dan wordt het onwerkbaar.
Ik heb me een keer af moeten melden na een overlijden. Dat was een kind van vrienden, dus het zou sowieso niet vallen onder het huidige voorstel van rouwverlof. Het overlijden triggerde een eigen, onverwerkt verlies dat al langer sluimerde, in combinatie met slaapgebrek en hoge werkdruk. Dit was slechts de druppel die de emmer deed overlopen. Een combinatie van factoren dus: mijn privé-omstandigheden en de werkomstandigheden.
Dat vind ik dus ook lastig aan de discussie over wiens verantwoordelijkheid het is (werkgever, werknemer of de overheid) als je niet in staat bent om te werken na een overlijden.
Eigen schuld dat je zo hecht was met je moeder, dus neem maar gewoon verlof op? Als er een algemeen rouwverlof bestond, dan zou ik dat denk ik wel opnemen, ook als ik in theorie in staat was om naar mijn werk te gaan. Is dat dan misbruik maken van de regeling?
Dus lijkt het mij bij nader inzien het duidelijkst om het te houden bij: je krijgt vrij voor de uitvaart en evt. dingen regelen. Wellicht moet die regeling nog wat uitgebreid worden, zodat je er ook recht op hebt als het om een niet-familielid gaat. Ben je (mede) door het overlijden niet in staat om te werken? Dan kun je je ziekmelden en naar de bedrijfsarts. Als we alle mogelijke scenario's moeten vastleggen in een wet, dan wordt het onwerkbaar.
amaryllis wijzigde dit bericht op 08-10-2025 11:05
8.45% gewijzigd
woensdag 8 oktober 2025 om 11:03
Ik heb me overigens wel eens ziekgemeld na een ooglid operatie. Ik had echt van oor tot oor een pandabril zo blauw was ik. De pijn was te doen met genoeg paracetamol maar ik zag er echt niet uit. Nou ja 'ziek', ik ben zzp-er, dus het koste me gewoon mijn eigen dagen aan geld. Toen werkten we nog niet thuis en teamsmeetings deden we toen nog niet aan. Anders had ik kunnen werken zonder de camera aan.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:03
GriebusDus schreef: ↑08-10-2025 10:54Met deze reactie laat je dan toch weer zien dat je het echt niet begrijpt, en niet in staat bent om verder te kijken dan je eigen perspectief.
Jij lijkt je helemaal vast te bijten in het model van de homo economicus, maar de mens is nu eenmaal meer dan alleen een bron van inkomsten of een kostenplaatje.
Met de voorbeelden die ik benoem? Een kater, ruzie thuis? Dat zijn geldige redenen om je ziek te melden?
Ik heb het nu even niet over rouw he, want dan sta ik er, als werkgever, echt heel anders in.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 11:05
Misschien als je waardering voor je medewerkers toont, op een menselijke manier.MrsM schreef: ↑08-10-2025 10:30Dan is het best wel eenrichtingsverkeer. Als werkgever word ik best ongelukkig van werknemers die er zo instaan zoals jij beschrijft, nog een extra dag ziek blijven terwijl je dat eigenlijk niet bent. Want ik doe mijn best als werkgever om werknemers zoveel mogelijk tegemoet te komen, dan verwacht ik ergens diezelfde instelling van mijn werknemers. Want dat komt de hele sfeer in je onderneming ten goede.
Het is niet alleen maar een zakelijke overeenkomst waarbij ik werk voor jouw bedrijf en jij mij daarvoor betaalt en dan staan we quite. We zijn ook gewoon mensen die het met elkaar moeten rooien, op de beste en fijnste manier voor iedereen. Dus je kunt denken: ik waardeer je door je salaris over te maken, en jij waardeert mij door gewoon op tijd te komen en je werk te doen, maar je zou ook kunnen bedenken dat we als mensen iets meer nodig hebben van elkaar om er echt iets moois van te maken.
En als iemand dus verdrietig is en rouwt, kun je daar begrip voor tonen en in overleg met elkaar gaan om af te stemmen hoe het met het werk kan gaan.
Wat eten we vanavond?
woensdag 8 oktober 2025 om 11:06
Een kater of een ruzie thuis is toch geen 'levensgebeurtenis' zoals jij dat noemt?
Wat eten we vanavond?
woensdag 8 oktober 2025 om 11:07
BuzzieBee schreef: ↑08-10-2025 11:03Ik heb me overigens wel eens ziekgemeld na een ooglid operatie. Ik had echt van oor tot oor een pandabril zo blauw was ik. De pijn was te doen met genoeg paracetamol maar ik zag er echt niet uit. Nou ja 'ziek', ik ben zzp-er, dus het koste me gewoon mijn eigen dagen aan geld. Toen werkten we nog niet thuis en teamsmeetings deden we toen nog niet aan. Anders had ik kunnen werken zonder de camera aan.
Ja, ik "plan" planbare operaties altijd zodanig dat het weekend ertussen zit om op te vangen.
Een ooglidcorrectie heb ik op vrijdag laten doen bijvoorbeeld, ogen laseren ook. Een andere operatie met langere hersteltijd op donderdag. Dat scheelt dan weer iets.
En calamiteiten, ja dat gebeurd natuurlijk soms, dan moet je ineens je hele agenda leeghalen. Mijn moeder moest een paar keer met ambulance naar ziekenhuis, dan maken sibling en/of ik onze agenda leeg, en worden afspraken verzet naar een later moment die week. Geen omzetverlies waar mogelijk maar wel langere dagen dan normaal.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 11:10
Nee okee, een scheiding dan bijvoorbeeld. Of een ziek huisdier, of de dood van een huisdier? Dat valt daar wel onder toch? (Overigens geef ik wel altijd vrij in de laatste gevallen, maar even in zijn algemeenheid.)
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 11:15
Bij het overlijden van mijn vader (suicide), had ik net een nieuwe baan. Ik heb vrij gehad om de uitvaart te regelen en op de dag van de uitvaart. De dag na de uitvaart was ik weer aan het werk.
Het toeval wil dat bij het overlijden van mijn stiefvader ik weer net een nieuwe baan had. Zelfde verhaal: wat uren gewerkt tussen overlijden en uitvaart en de dag na de uitvaart weer aan het werk.
Ik vind een groot verschil zitten tussen ouders, opa en oma of he kind. Partner, vooral als het plotseling is, vind ik ook anders.
Bjj een partner heb ik ij de nabije omgeving gezien dat naast het verlies, er ook een enorme hoeveelheid regelwerk komt kijken. En zeker als er nog kleine kinderen zijn die ook opgevangen moeten worden, lijkt 2 weken echt veel te kort. Bij een kind kan ik mij voorstellen dat dit ook geldt: je hoort je kind niet weg te moeten brengen.
Maar iedereen gaat anders met rouw om. En dat maakt het heel erg beladen. Je kan in het gezicht geslagen worden met fantomen uit het verleden dat je niet aan zag komen.
Wat betreft kosten voor de werkgever: rouwverlof is niet voor niets vastgelegd in de Cao. Daarna wordt het ziekteverlof, waarbij een bedrijfsarts kan kijken in hoeverre iemand qeer in staat is om op te bouwen.
En daarbij denk ik dat pushen zelden helpt, maar de vraag wat de ander nodig heeft en hoe de werkgever kan faciliteren een stuk meer vertrouwen geeft.
Het toeval wil dat bij het overlijden van mijn stiefvader ik weer net een nieuwe baan had. Zelfde verhaal: wat uren gewerkt tussen overlijden en uitvaart en de dag na de uitvaart weer aan het werk.
Ik vind een groot verschil zitten tussen ouders, opa en oma of he kind. Partner, vooral als het plotseling is, vind ik ook anders.
Bjj een partner heb ik ij de nabije omgeving gezien dat naast het verlies, er ook een enorme hoeveelheid regelwerk komt kijken. En zeker als er nog kleine kinderen zijn die ook opgevangen moeten worden, lijkt 2 weken echt veel te kort. Bij een kind kan ik mij voorstellen dat dit ook geldt: je hoort je kind niet weg te moeten brengen.
Maar iedereen gaat anders met rouw om. En dat maakt het heel erg beladen. Je kan in het gezicht geslagen worden met fantomen uit het verleden dat je niet aan zag komen.
Wat betreft kosten voor de werkgever: rouwverlof is niet voor niets vastgelegd in de Cao. Daarna wordt het ziekteverlof, waarbij een bedrijfsarts kan kijken in hoeverre iemand qeer in staat is om op te bouwen.
En daarbij denk ik dat pushen zelden helpt, maar de vraag wat de ander nodig heeft en hoe de werkgever kan faciliteren een stuk meer vertrouwen geeft.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:17
MrsM schreef: ↑07-10-2025 23:47Heb je jouw ouder begraven als Prins Bernard dan? 1 week fulltime bezig met een begrafenis heb ik nog nooit van gehoord.
Deze uitvaart was prima geregeld hoor, door mijn man en diens familie. Maar zo'n uitvaartondernemer zit geen 5 dagen bij je om de tafel. Dat was in 1 dag geregeld. Dag erna hebben ze gezamenlijk foto's en muziek uitgekozen en onderling verdeeld wie wat nog moest regelen. En de tussenliggende uren heeft man nog wat gewerkt. Hij was daar ook prima toe in staat.
Bij deze dan. Ik ben er een week fulltime mee bezig geweest. Ik kan me voorstellen dat als iemand al ongeneeslijk ziek is, dat je van tevoren al wat regelt, maar als het plotseling is, heb je daar echt wel een week voor nodig. Kun je je echt niet voorstellen dat niet iedere ouder oud en na een (lang) ziekbed overlijdt? Ook ouders overlijden jong en/of plotseling.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:17
woensdag 8 oktober 2025 om 11:18
Die haarkleur en kater ben ik met je eens (al moet er in het geval van de kater dan wel de mogelijkheid zijn om last-minute een dag vrij te vragen, als dat niet kan en je kan echt niet komen dan heb je weinig andere opties). Maar ik vind het niet onlogisch dat je een paar dagen van slag bent als je vriend het (onverwachts) uitmaakt. Sterker nog, ik kende gelijktijdig twee mensen wiens relatie onverwachts uit ging. De ene had het zelf uitgemaakt, de andere was verlaten. Beiden waren compleet van de kaart en niet in staat te werken. De uitmaker kreeg alle ruimte van werkgever. De verlatene kreeg te horen dat ziekmelden geen optie was. Kort daarna is die persoon langdurig uitgevallen met een burnout.
Ik ken jouw werknemer, haar werkhouding en relatie niet, dus daar heb ik geen mening over. Ook weet ik niet of een ziekmelding na het uitmaken de burnout had kunnen voorkomen. Wat ik bedoel is dat je niet zomaar 1 lijn kan trekken die voor iedereen geldt: je mag wél te verdrietig zijn om te kunnen werken als je partner vreemd is gegaan, maar als je zelf na 30 jaar de stekker uit je relatie trekt kom je maar gewoon opdagen. Zelfde geldt voor rouw: er is geen algemene, vaste periode voor of en hoelang je niet in staat bent om te werken na het overlijden van je kind/ouder/beste vriend/hond/etc.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:19
Nee hoor.GriebusDus schreef: ↑08-10-2025 10:54Met deze reactie laat je dan toch weer zien dat je het echt niet begrijpt, en niet in staat bent om verder te kijken dan je eigen perspectief.
Jij lijkt je helemaal vast te bijten in het model van de homo economicus, maar de mens is nu eenmaal meer dan alleen een bron van inkomsten of een kostenplaatje.
Na het overlijden van een dierbare, tijdens ernstige van ziekte van mijn partner, meerdere miskramen rond de 12 weken ben ik altijd doorgegaan, alleen als ik fysiek niet kon werken of praktische zaken moest regelen was ik er niet (of ik werkte ‘s avonds nog een uur) en ik vraag mij steeds meer af waarom…..ik had het ook wel lekker gevonden om toen een paar weken te hebben om even niks te hoeven. Maar was het echt noodzakelijk om toen mij ziek te melden? Nee. Schijnbaar ben ik dan extreem belastbaar ofzo.
Inmiddels zou ik na een miskraam of overlijden van een dierbare ook niet meer doorbuffelen…..waarom zou ik? Het is algemeen geaccepteerd om meerdere weken thuis te blijven in deze casussen dus een week dan een pauze en niet contiue hollen lijkt mij dan prima.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:21
Nou bij een scheiding kan ik het me echt wel voorstellen dat je daar goed ziek van bent. En bij een ziek huisdier neem ik gewoon vrij. Maar goed, ook ziek is bij mij niet betaald. Dus alles is eigenlijk vrij nemen.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:22
Nou inderdaad. Mijn vader overleed plotseling toen hij 59 was, ik was 23. Ik heb nog 3 broers, maar 2 ervan waren zo kapot van verdriet en emoties, daar hadden we qua regelen echt helemaal niks aan.nerdopviva schreef: ↑08-10-2025 11:17Bij deze dan. Ik ben er een week fulltime mee bezig geweest. Ik kan me voorstellen dat als iemand al ongeneeslijk ziek is, dat je van tevoren al wat regelt, maar als het plotseling is, heb je daar echt wel een week voor nodig. Kun je je echt niet voorstellen dat niet iedere ouder oud en na een (lang) ziekbed overlijdt? Ook ouders overlijden jong en/of plotseling.
Mijn moeder was ook een wrak.
Met mijn andere broer heb ik samen alles geregeld. En ook boodschappen doen voor m'n moeder enzo, voor de familie die allemaal langs kwam. Wat zorg dragen voor de ouders van mijn vader die al 3 kinderen verloren hadden en toen dus nog 1. Een begrafenis regelen is echt niet klaar met de kist uitzoeken en de enveloppen schrijven.
Gewoon _melon met login problemen
woensdag 8 oktober 2025 om 11:24
makreel schreef: ↑08-10-2025 11:05Misschien als je waardering voor je medewerkers toont, op een menselijke manier.
Het is niet alleen maar een zakelijke overeenkomst waarbij ik werk voor jouw bedrijf en jij mij daarvoor betaalt en dan staan we quite. We zijn ook gewoon mensen die het met elkaar moeten rooien, op de beste en fijnste manier voor iedereen. Dus je kunt denken: ik waardeer je door je salaris over te maken, en jij waardeert mij door gewoon op tijd te komen en je werk te doen, maar je zou ook kunnen bedenken dat we als mensen iets meer nodig hebben van elkaar om er echt iets moois van te maken.
En als iemand dus verdrietig is en rouwt, kun je daar begrip voor tonen en in overleg met elkaar gaan om af te stemmen hoe het met het werk kan gaan.
Maar wat heeft dat te maken met extra lang thuisblijven na een ziekmelding omdat anderen ook niet harder lopen?
En als jij ontslag wil nemen, en je houdt je wel puur zakelijk aan de wet door de opzegtermijn strikt te hanteren en al je vrije dagen in die laatste maand ook nog op te nemen wat feitelijk in kan houden dat je van die laatste maand misschien nog 2 weken werkt, dan is het wel hoe de wet in elkaar steekt en dat zijn jouw rechten en jammer voor de werkgever. Dat is dan toch enorm eenrichtingsverkeer?
Van een werkgever wordt doorgaans verwacht menselijk te handelen en oog te hebben voor het individu, en andersom is het helemaal de norm bijna dat een werknemer zich zakelijk opstelt in alle gevallen. Maar jouw werkgever is ook gewoon een mens met gevoelens he? Ik vind dat een beetje meten met 2 maten.
Welke andere waardering verwachten mensen precies voor het doen van hun werk?
En met rouw, dat heb ik al eerder gezegd, dat laat ik helemaal bij werknemer. Ik hou diens tempo aan. En bij het overlijden van een ouder kan dat zomaar 3 weken zijn, bij een kind of partner makkelijk 6 maanden, een huisdier een dag of 2/3. Ik geef vrij voor all begrafenissen, voor familie/vrienden de hele dag, voor "verplichte" uitvaarten gewoon de uren die nodig zijn. Als een huisdier ziek is, verlof voor dierenarts. Tandarts/dokter kan allemaal onder werktijd zonder verlofuren op te nemen. Ik zoek persoonlijke kerstpakketten uit voor iedere werknemer. Extra vrije dagen bovenop contract bij brugdagen met Hemelvaart, Pasen, tussen kerst en nieuwjaar, carnaval. De auto van de rijschool mag, indien beschikbaar, zonder extra kosten prive worden gebruikt binnen het redelijke.
Maar ja, ik verwacht dan ook wel iets terug, in de vorm van extra inzet als het nodig is, of een keer werk doen wat misschien niet direct tot je takenpakket behoort. Een keer in kunnen vallen op je vrije dag als er nood aan de man is.
Wat verwachten mensen precies nog meer, waardering in welke vorm precies? Daar ben ik echt benieuwd naar?
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 11:25
Na die week ben ik trouwens weer gaan werken, dat leek me wel fijn. Bleek toch niet zo'n heel geslaagd plan na al die drukte en emoties. Dus toen ben ik nog 2 weken thuis gebleven, betaald door mijn werkgever, zonder druk vanuit hen. Ben ik ze nog altijd heel dankbaar voor.
Gewoon _melon met login problemen
woensdag 8 oktober 2025 om 11:25
Maar dat zeg ik toch ook helemaal nergens?
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
woensdag 8 oktober 2025 om 11:25
Eh nou, wat dacht je van zorgen dat je geen kater hebt als je de volgende dag moet werken? Dit vind ik gek hoor, de gedachte dat je bij een kater de mogelijkheid MOET hebben om vrij te krijgen of je ziek te melden.
Dat lijkt me nou typisch een staaltje van doorgeschoten werknemerdenken. Naast "goed werkgeverschap" bestaat er ook zoiets als "goed werknemerschap" en dat betekent dat je je geen stuk in de kraag zuipt op zondagavond. Een kater is niet iets wat je zomaar overkomt.
Na zevenhonderd jaren
woensdag 8 oktober 2025 om 11:26
S7rin schreef: ↑08-10-2025 00:47Toen mijn vader overleed kreeg je bij mijn toenmalige werkgever 2 dagen verlof voor het overlijden van een ouder en 4 dagen voor het overlijden van een ouder in het buitenland. Ik ben iemand die heel praktisch met de dood omgaat, maar denk niet dat ik na die 4 dagen al veilig mijn werk had kunnen uitvoeren.
Los daarvan: mijn vader was alleenstaand en ik het enige kind, dus ik moest af en aan naar Nederland reizen voor de afwikkeling van van alles. "Gelukkig" overleed hij precies in een gat van 4 dagen voor een vakantie waar ik niks gepland had, waardoor ik voor de organisatie van/en de uitvaart daarmee dik een week geen extra verlof op heb hoeven nemen. Op de crematie liep ik corona op, waardoor ik nog eens 10 dagen in quarantaine moest, tot aan mijn volgende al geplande week vakantie. Uiteindelijk heb ik dus een maand aan "rouw" kunnen besteden, terwijl het mij 4 dagen verlof gekost heeft. Ik snap ook niet hoe ik al dat werk in mijn eentje in die 4 dagen (waarvan je er twee kwijt bent aan reizen) had moeten doen.
Wat betreft het argument "risico van de werkgever": ik had een collega die gevoeld ieder jaar 3 zussen had die gingen trouwen. Was ook iedere keer weer een aantal dagen buitengewoon verlof. Ik had het ook eerlijker gevonden wanneer dat van vakantiedagen was afgegaan. Het is niet mijn probleem dat ze toevallig een grote familie heeft.
Tja, die zussen trouwen ook niet elk jaar natuurlijk.
Ben maar weer extra blij dat ik gewoon een goede, ruimhartige en gulle werkgever heb. Het is duidelijk wel eens anders, lees ik hier.
woensdag 8 oktober 2025 om 11:27
Recent een familielid dat (verwacht) overleed. Ik regelde niet de begrafenis, maar was wel een van de sprekers. Ik ben er zeker 1-2 werkdagen druk mee geweest. Een halve dag om de condoleance bij te wonen (overdag, bij de overledene thuis), een halve dag om foto's op te zoeken, een aantal uur om mijn deel van de speech te schrijven plus nog wat belletjes over en weer voor de afstemming met de andere sprekers. Ik was in staat om te werken, dus heb dit naast mijn werk gedaan en een dag vrij genomen, maar als je degene bent die alles regelt kun je dat moeilijk alleen in de avonduren doen.nerdopviva schreef: ↑08-10-2025 11:17Bij deze dan. Ik ben er een week fulltime mee bezig geweest. Ik kan me voorstellen dat als iemand al ongeneeslijk ziek is, dat je van tevoren al wat regelt, maar als het plotseling is, heb je daar echt wel een week voor nodig. Kun je je echt niet voorstellen dat niet iedere ouder oud en na een (lang) ziekbed overlijdt? Ook ouders overlijden jong en/of plotseling.
En dan was 95% dus al voor het overlijden geregeld, was ik niet bij de laatste verzorging of de gesprekken met de uitvaartondernemer en kostte de condoleance mij alleen de tijd dat ik aanwezig was.
amaryllis wijzigde dit bericht op 08-10-2025 11:30
8.61% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
