Relaties
alle pijlers
Gekwetst, hoe bespreekbaar maken?
donderdag 23 oktober 2025 om 23:37
Als meelezer lees ik hier regelmatig nuttige en goede adviezen. Deze keer wil ik zelf graag advies.
Binnenkort is mijn moeder jarig. Ze gaat vaak een paar dagen op vakantie en viert het niet echt. Wel vindt ze het gezellig als we (kinderen en kleinkinderen) langskomen na de vakantie. Dat initiatief komt dan bij ons, de kinderen, vandaan. So far so good.
Onlangs liet ze mij weten dat ze dit jaar weer op vakantie is met haar verjaardag en dat ze mijn sibling met gezin heeft uitgenodigd om mee te gaan. Ik reageerde verrast en er kwam uitleg waarom ze mijn gezin niet heeft uitgenodigd.
En toch...het knaagt dat ze dit zo terloops vertelt. Ik voel me gekwetst dat ze niet op voorhand haar idee/wens heeft besproken en dat ze mijn gezin niet de kans geeft om haar verjaardag te vieren.
We zijn nooit goed geweest in het bespreken van emoties. Ik heb daar de laatste jaren wel stappen in gemaakt, maar toch vind ik het lastig om dit bespreekbaar te maken.
Wie heeft er de gouden tip?!
Binnenkort is mijn moeder jarig. Ze gaat vaak een paar dagen op vakantie en viert het niet echt. Wel vindt ze het gezellig als we (kinderen en kleinkinderen) langskomen na de vakantie. Dat initiatief komt dan bij ons, de kinderen, vandaan. So far so good.
Onlangs liet ze mij weten dat ze dit jaar weer op vakantie is met haar verjaardag en dat ze mijn sibling met gezin heeft uitgenodigd om mee te gaan. Ik reageerde verrast en er kwam uitleg waarom ze mijn gezin niet heeft uitgenodigd.
En toch...het knaagt dat ze dit zo terloops vertelt. Ik voel me gekwetst dat ze niet op voorhand haar idee/wens heeft besproken en dat ze mijn gezin niet de kans geeft om haar verjaardag te vieren.
We zijn nooit goed geweest in het bespreken van emoties. Ik heb daar de laatste jaren wel stappen in gemaakt, maar toch vind ik het lastig om dit bespreekbaar te maken.
Wie heeft er de gouden tip?!
vrijdag 24 oktober 2025 om 03:18
Ik snap dat het misschien vervelend voelt, maar niet alles hoeft natuurlijk altijd met zn allen. Misschien wil ze dit jaar met hun en volgend jaar met jullie. Misschien zit sibling krap bij kas en gunt ze hun een vakantie. Misschien vind ze iedereen samen te druk.
Genoeg opties. Zet je er overheen en voel je niet gelijk slachtoffer. Het leven is niet altijd eerlijk.
Genoeg opties. Zet je er overheen en voel je niet gelijk slachtoffer. Het leven is niet altijd eerlijk.
vrijdag 24 oktober 2025 om 05:11
Uit de OP is het halen dat TO geïnformeerd is over waarom. De reden lijkt mij hier niet relevant, wel haar gevoel en vraag.
Ook als volwassenen blijven wij het als een soort afwijzing voelen als de ander 'meer' krijgt dan jezelf. Ik denk dat dat een biologisch iets is wat er voor zorgt dat je als kind kan blijven overleven. Als volwassene is dat niet handig.
Je maakt het bespreekbaar door nog een keer met haar te speken en gewoon te zeggen dat je het erg jammer vind dat ze jullie niet eerder betrokken heeft, en dat je je er naar onder voelt.
Dat gesprek kan je voor jezelf een paar keer oefenen, door het uit te spreken wordt het helderder. Eventueel met je partner samen, die dan de rol van je moeder vertolkt.
Ik kan me voorstellen dat zo'n toneelstukje oefenen raar voelt, het helpt echt. Dat het gesprek straks anders gaat maakt niet uit.
Mocht je moeder je gevoel bagatelliseren, bedenk dan dat dat logisch is, dat doen mensen nou eenmaal met vervelende gevoelens. De ander kan niet jouw gevoel bepalen. Wat jij voelt is er.
Verwacht ook niet dat de ander er wat mee doet, in ieder geval niet in dit gesprek. Dat jij het uitgesproken hebt is de winst voor jou. Wordt er iets mee gedaan dan heb je geluk, dubbele winst. De echte winst heb je de eerste keer al binnen.
Ook als volwassenen blijven wij het als een soort afwijzing voelen als de ander 'meer' krijgt dan jezelf. Ik denk dat dat een biologisch iets is wat er voor zorgt dat je als kind kan blijven overleven. Als volwassene is dat niet handig.
Je maakt het bespreekbaar door nog een keer met haar te speken en gewoon te zeggen dat je het erg jammer vind dat ze jullie niet eerder betrokken heeft, en dat je je er naar onder voelt.
Dat gesprek kan je voor jezelf een paar keer oefenen, door het uit te spreken wordt het helderder. Eventueel met je partner samen, die dan de rol van je moeder vertolkt.
Ik kan me voorstellen dat zo'n toneelstukje oefenen raar voelt, het helpt echt. Dat het gesprek straks anders gaat maakt niet uit.
Mocht je moeder je gevoel bagatelliseren, bedenk dan dat dat logisch is, dat doen mensen nou eenmaal met vervelende gevoelens. De ander kan niet jouw gevoel bepalen. Wat jij voelt is er.
Verwacht ook niet dat de ander er wat mee doet, in ieder geval niet in dit gesprek. Dat jij het uitgesproken hebt is de winst voor jou. Wordt er iets mee gedaan dan heb je geluk, dubbele winst. De echte winst heb je de eerste keer al binnen.
vrijdag 24 oktober 2025 om 06:08
Onlangs liet ze mij weten dat ze dit jaar weer op vakantie is met haar verjaardag en dat ze mijn sibling met gezin heeft uitgenodigd om mee te gaan.
Ik voel me gekwetst dat ze niet op voorhand haar idee/wens heeft besproken en dat ze mijn gezin niet de kans geeft om haar verjaardag te vieren.
Je kunt het haar vertellen, maar dat werkt wel het beste als je eerst eerlijk naar jezelf bent. Want de reden die je hierboven opgeeft lijkt me een beetje kul als ik onderstaande lees:
Ze gaat vaak een paar dagen op vakantie en viert het niet echt. Wel vindt ze het gezellig als we (kinderen en kleinkinderen) langskomen na de vakantie. Dat initiatief komt dan bij ons, de kinderen, vandaan. So far so good.
Dit kan namelijk nog steeds, op die manier haar verjaardag vieren. Er zit je dus iets heel anders dwars.
vrijdag 24 oktober 2025 om 06:43
Ik snap ook goed dat het je raakt dat jullie niet zijn meegevraagd. Je hoeft hier uiteraard de reden niet neer te zetten, maar ik vraag me wel af of je er rationeel iets mee kunt? Is het een 'logische' verklaring en is het vooral het gevoel dat je er toch bij hebt wat je dwars zit of 'is' en voelt het echt oneerlijk?
happyapple wijzigde dit bericht op 24-10-2025 06:44
0.47% gewijzigd
vrijdag 24 oktober 2025 om 06:43
De reden waarom broer/zus wel uitgenodigd is en jij niet is voor dit topic niet zo belangrijk, maar wel of jij de reden waarom volledig begrijpt en het ermee eens bent. Als dat niet zo is wordt het een veel lastiger gesprek.
Als dat wel zo is kan je prima zeggen “goh ik merk dat ik het lastig vind dat dit ineens zo geregeld is zonder dat ik het wist, ik snap helemaal dat we niet mee kunnen maar voel nu toch….”
Als dat wel zo is kan je prima zeggen “goh ik merk dat ik het lastig vind dat dit ineens zo geregeld is zonder dat ik het wist, ik snap helemaal dat we niet mee kunnen maar voel nu toch….”
vrijdag 24 oktober 2025 om 06:44
Haha, dit is dus een 6.43u gedachte, duidelijkhappyapple schreef: ↑24-10-2025 06:43Ik snap ook goed dat het je raakt dat jullie niet zijn meegevraagd. Je hoeft hier uiteraard de reden niet neer te zetten, maar ik vraag me wel af of je er rationeel iets mee kunt? Is het een 'logische' verklaring en is het vooral het gevoel dat je er toch bij hebt wat je dwars zit of 'is' en voelt het echt oneerlijk?
vrijdag 24 oktober 2025 om 06:44
Ja jij legt wat duidelijker uit wat ik ook bedoel, geloof ikCharlie591 schreef: ↑24-10-2025 06:43De reden waarom broer/zus wel uitgenodigd is en jij niet is voor dit topic niet zo belangrijk, maar wel of jij de reden waarom volledig begrijpt en het ermee eens bent. Als dat niet zo is wordt het een veel lastiger gesprek.
Als dat wel zo is kan je prima zeggen “goh ik merk dat ik het lastig vind dat dit ineens zo geregeld is zonder dat ik het wist, ik snap helemaal dat we niet mee kunnen maar voel nu toch….”
vrijdag 24 oktober 2025 om 07:18
Nee, je bent niet de enige. Maar het is niet hetgeen TO vraagt.Attraverso schreef: ↑24-10-2025 07:00Ben ik nu de enige die denkt dat de reden wel belangrijk kan zijn?
Maar snap wel dat het niet goed voelt…
vrijdag 24 oktober 2025 om 07:45
In dit soort situaties vraag ik mij altijd af wat ik nog probeer te bereiken door hier een gesprek over te voeren. Vaak (niet altijd) is mijn conclusie dat ik de behoefte tot zo’n gesprek eigenlijk alleen maar voel omdat ik zoek naar erkenning. De volgende vraag is of ik dat ga vinden. In gesprekken met mijn moeder meestal niet. Ik besluit dan ook meestal om het gesprek niet te voeren en vooral mezelf herhaaldelijk te vertellen dat dit niet aan mij ligt.
vrijdag 24 oktober 2025 om 08:04
Dat "dat ze mijn gezin niet de kans geeft om haar verjaardag te vieren" was voor mij ook onlogisch in het verhaal.S-Groot schreef: ↑24-10-2025 06:08Je kunt het haar vertellen, maar dat werkt wel het beste als je eerst eerlijk naar jezelf bent. Want de reden die je hierboven opgeeft lijkt me een beetje kul als ik onderstaande lees:
Ze gaat vaak een paar dagen op vakantie en viert het niet echt. Wel vindt ze het gezellig als we (kinderen en kleinkinderen) langskomen na de vakantie. Dat initiatief komt dan bij ons, de kinderen, vandaan. So far so good.
Dit kan namelijk nog steeds, op die manier haar verjaardag vieren. Er zit je dus iets heel anders dwars.
Misschien heeft de moeder sibling en gezin uitgenodigd, zodat zij met haar haar verjaardag kunnen vieren op de dag zelf. En TO denkt: Waarom wij dan niet?
vrijdag 24 oktober 2025 om 08:27
De reden is je dus uitgelegd, snap je de reden? Als dat zo is kun je hooguit zeggen het wel jammer te vinden.
Snap je de uitleg niet, tja ook dan is het jammer maar heeft je moeder ook een keuze hier in en het is natuurlijk pijnlijk sls de behoefte aan 1 kant niet gevoeld wordt.
Ondanks dat je de reden niet hoeft te noemen maakt het het bij het reageren wel lastig. Maar mensen moeten niet iets doen uit verwachting, gewoonte of verplichting. Er is vanuit je moeder dus blijkbaar behoefte aan andere invulling. Die uitleg heeft ze gegeven, die hoef je niet te begrijpen, maar ik ga er van uit dat het van haar kant net zo moeilijk is geweest en pijnlijk om die te benoemen want ze zal ook beseffen dat ze je ermee kwetst. Dan is het voor haar blijkbaar belangrijk. Het kan ook nog aan de chemie onder elkaar liggen. Je bent met een groep bij elkaar waarbij niet iedereen elkaar goed kan liggen, het kan de drukte zijn voor haar (zie je dat is het lastige ik ga de reden dan toch invullen)
Maar ze zal net als jij hebben geworsteld je dit te moeten mededelen. En hoe lastig ook ik zou jou aanraden er hooguit op terug te komen met iets dat je het wel jammer vind. Ze mag best weten dat jij wel behoefte had aan deze gewoonte en traditie.
Snap je de uitleg niet, tja ook dan is het jammer maar heeft je moeder ook een keuze hier in en het is natuurlijk pijnlijk sls de behoefte aan 1 kant niet gevoeld wordt.
Ondanks dat je de reden niet hoeft te noemen maakt het het bij het reageren wel lastig. Maar mensen moeten niet iets doen uit verwachting, gewoonte of verplichting. Er is vanuit je moeder dus blijkbaar behoefte aan andere invulling. Die uitleg heeft ze gegeven, die hoef je niet te begrijpen, maar ik ga er van uit dat het van haar kant net zo moeilijk is geweest en pijnlijk om die te benoemen want ze zal ook beseffen dat ze je ermee kwetst. Dan is het voor haar blijkbaar belangrijk. Het kan ook nog aan de chemie onder elkaar liggen. Je bent met een groep bij elkaar waarbij niet iedereen elkaar goed kan liggen, het kan de drukte zijn voor haar (zie je dat is het lastige ik ga de reden dan toch invullen)
Maar ze zal net als jij hebben geworsteld je dit te moeten mededelen. En hoe lastig ook ik zou jou aanraden er hooguit op terug te komen met iets dat je het wel jammer vind. Ze mag best weten dat jij wel behoefte had aan deze gewoonte en traditie.
vrijdag 24 oktober 2025 om 10:52
Ik kan me goed voorstellen dat je je gekwetst voelt. Ik heb in een soortgelijke situatie met mijn ouders een e-mail geschreven waarin ik mijn kant en gevoel beschreef. Die e-mail heb ik toen even laten liggen en erover nagedacht of ik hem wel of niet wilde versturen. Het opschrijven hielp mij zelf al om te verwoorden waar voor mij de ‘pijn’ echt in zat. Uiteindelijk heb ik hem wel verstuurd en leidde dat bij ons gelukkig tot een fijn en goed gesprek.
vrijdag 24 oktober 2025 om 11:48
vrijdag 24 oktober 2025 om 11:56
Dit.Fibonaci schreef: ↑24-10-2025 07:45In dit soort situaties vraag ik mij altijd af wat ik nog probeer te bereiken door hier een gesprek over te voeren. Vaak (niet altijd) is mijn conclusie dat ik de behoefte tot zo’n gesprek eigenlijk alleen maar voel omdat ik zoek naar erkenning. De volgende vraag is of ik dat ga vinden. In gesprekken met mijn moeder meestal niet. Ik besluit dan ook meestal om het gesprek niet te voeren en vooral mezelf herhaaldelijk te vertellen dat dit niet aan mij ligt.
Afhankelijk dus van wat je van je moeder kan verwachten op dit gebied, zo te lezen weinig.
Of je spreekt het uit en verwacht geen erkenning maar dat is lastig als je daar nog niet in geoefend bent.
vrijdag 24 oktober 2025 om 11:57
Wat was de uitleg dan?
Want daar zou bij mij echt een heel goede reden voor gegeven 'moeten' worden, wil je daar niet redelijkerwijs gekwets door te worden.
Ook al zou je/je gezin niet mee kunnen, het vragen is dan nog steeds wel fijn van je ouders.
Zelfs met een zeer valide reden kan gekwetst zijn, een heel normale reactie zijn.
En hoe te spraken brengen? Gewoon langsgaan en aangeven en dan zien of iemand echt geeft om je gevoel of dat ze jouw gevoel afwijzen als overdreven.
Want daar zou bij mij echt een heel goede reden voor gegeven 'moeten' worden, wil je daar niet redelijkerwijs gekwets door te worden.
Ook al zou je/je gezin niet mee kunnen, het vragen is dan nog steeds wel fijn van je ouders.
Zelfs met een zeer valide reden kan gekwetst zijn, een heel normale reactie zijn.
En hoe te spraken brengen? Gewoon langsgaan en aangeven en dan zien of iemand echt geeft om je gevoel of dat ze jouw gevoel afwijzen als overdreven.
vrijdag 24 oktober 2025 om 12:00
Dit. Want dan heb je wel duidelijk gemaakt dat je ziet wat er gebeurt en jij hebt je gevoel geuit.
Maar verwacht daar verder weinig van. Soms valt het kwartje na een aantal keer. Anders is goed voor jezelf dat je aantal keer hebt geuit wat je mist/dwars zit en dan is afstand nemen ook weer makkelijker. En zij weten dan echt wel waarom, anders krijg je dat weer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
