Lotgenotengroep depressie

Ik ben ook onrustig. Met mijn man gaat het ook niet heel lekker momenteel en ik merk dat ik daar ook onrustig van wordt. Dat we beide niet zo stabiel zijn maar thuis wel de boel draaiende moeten blijven. Het is zoeken naar balans.

De nare bijwerkingen van de AD zijn gelukkig wel weg maar voel me nog steeds niet fijn. Vooral zo intens moe. En moet mezelf echt tot iets zetten anders blijf ik de hele dag op de bank(als ik die keuze had) Heeft allemaal tijd nodig maar dat is zo frustrerend.
Het weer helpt dan ook niet echt mee haha.

Probeer toch wat positiever te gaan denken maar dat lukt de ene dag beter dan de andere dag

Ik hoop dat iedereen hier toch een fijne zondag mag hebben (of toch een paar fijne momenten)

Vervelend Leeuw. Hebben jullie kinderen?
(Dan heb je vaak al helemaal geen keus).

Ik ben nog steeds niet helemaal rustig maar stuk beter dan gisteren. Ik probeer (met de nadruk op probeer) een positief dagboek bij te houden. Waarin ik iedere dag 3 kleine positieve dingen noem.

Hi allemaal,

Het is een beetje veel om terug te lezen na een week weg zijn. Maar ik hoop dat iedereen de dag een beetje doorkomt?

Het weer helpt zeker niet mee. Wilde gaan wandelen net, maar stond na 5 minuten weer binnen omdat het hard ging regenen.

Hier gaat het wel iets beter, over de weken heen merk ik vooruitgang. De dagen zijn soms nog moeilijk en onzeker, maar als ik terugkijk op de eerste weken zie ik wel verbetering. Mentaal zeker. Maar mijn lichaam is blijkbaar heel gevoelig na de verdubbeling van ad en het heeft echt veel tijd nodig om een nieuwe balans te vinden in mijn hoofd en lichaam. Dus nog steeds wat spanning en onrust. Maar ik kan er redelijk mee functioneren nu en de vakantie was ondanks dat best fijn, vooral het zwemmen. Ik merk nu vooral nog spanning in mijn kaken en soms nog in mijn armen en buik. Kan er ook onzeker en onrustig van worden weer, maar meestal lukt gewoon doorgaan nu wel.

In plaats van met de huisarts en PoH schakelen (die niet veel van ad af weten), stel ik mijn vragen nu graag aan Chatgpt. Misschien een beetje gek, maar het geeft wel veel meer uitgebreide info over hoe ad werkt in je lichaam en brein. En ook hoelang het nodig kan hebben. Die uitleg geeft mij iets meer houvast, maar kan me voorstellen dat dit voor iedereen anders is en dat het ook onzekerheid kan geven.

Het is in ieder geval niet raar als je lichaam 6 tot 10 weken nodig heeft om te wennen aan een ad of aan een nieuwe dosis. Het kost helaas gewoon heel veel tijd en kan per persoon verschillen. Frustrerend, vermoeiend en onzeker is dat hè. Belangrijk is dat wanneer je over langere periode kijkt een beetje vooruitgang ziet. Dat zie ik nu gelukkig nog wel. Maar vind het wel spannend of dit doorzet en of het daadwerkelijk weer een beetje stabiel wordt.

@Leeuw: wat vervelend dat je man ook niet zo lekker gaat. Kan me voorstellen dat dit extra onrust geeft. Ik hoop dat de ad je gaan helpen. Positief denken kan in deze periode moeilijk zijn. Misschien meer accepteren dat alle gedachten er mogen zijn maar dat je wel gewoon je ding kunt doen en de boel draaiende kunt houden. Los van hoe je je voelt of welke gedachten er zijn (makkelijker gezegd dan gedaan hoor, ik weet het). Sterkte!

@Leergierig: merk je al wat verbetering? Zo naar als je niet kunt genieten. Zijn de avonden nog wel rustig? Die onrust en spanning in je lichaam kan zo lastig blijven.

@Ditishet: wat goed dat je positieve dingen opschrijft. Dat helpt mij ook om te zien dat er wel nog lichtpuntjes zijn elke dag, hoe klein ook. Hopelijk gaat het vandaag weer een beetje en gaat de ad je helpen.

@Loulou: hoe gaat het met je en hoe gaan de ochtenden nu? Wat goed dat sporten je soms nog lukt, vind ik echt al heel knap. Voor mij werkt accepteren het beste en soms de uren aftellen naar de avond waarop het weer rustiger wordt en je niks meer hoeft. Als het iets beter gaat mentaal kan ik tegen mezelf zeggen dat ik niet blij of ontspannen hoef te zijn om bijvoorbeeld de was op te hangen, dus functioneren gaat dan nog. Maar het is zeker lastig om je daartoe aan te zetten, ook als je moe bent. Heb je een fijne psycholoog om hierover te praten?

@Marcha: ik denk aan je en hoop dat het een beetje gaat met je.

Fijn dat de vakantie ook leuk was starshine. Je komt wat rustiger over dan eerst. Hopelijk voel je dat ook zo.

Ik voel me vandaag rustiger. Het onrustige gevoel is nog niet helemaal weg maar vandaag wel minder. Mijn menstruatie is ook eindelijk gestart ik denk dat dat meehelpt het was nu bijwerkingen ad en pms bij elkaar. Gisteren een belafspraak met de huisarts gehad dat was ook een goed gesprek ze heeft wat tips gegeven en ook dat het écht over gaat. Vrijdag nog een afspraak met de poh.

Fijn dat de huisarts ook wat tips geeft en dat je met de PoH kan praten. Hopelijk steunen ze je. En mooi dat je je wat rustiger voelt. Ad en pms bij elkaar helpt allemaal niet.

Ik voel me over het algemeen wel iets rustiger. Maar vindt het nog wel moeilijk om alles weer rustig op te bouwen. Je voelt je al iets meer jezelf, maar ik vind het lastig te bepalen wat goed voelt. Vanochtend had ik een soort babyshower. Ik had er wel zin in en dacht dat het fijne afleiding zou zijn in de ochtend. Maar ik voelde me heel gespannen en moet nu thuis even heel hard huilen. Weet dat het er ook nog bij hoort, maar die schommelingen blijf ik lastig vinden. Bij 'normale' emoties voelt het voor mij soms als een terugval of einde van de wereld, daar gaan we weer. Dat wordt hopelijk nog wat beter.

Starshine42 schreef: ↑

27-10-2025 13:23

@Loulou: hoe gaat het met je en hoe gaan de ochtenden nu? Wat goed dat sporten je soms nog lukt, vind ik echt al heel knap. Voor mij werkt accepteren het beste en soms de uren aftellen naar de avond waarop het weer rustiger wordt en je niks meer hoeft. Als het iets beter gaat mentaal kan ik tegen mezelf zeggen dat ik niet blij of ontspannen hoef te zijn om bijvoorbeeld de was op te hangen, dus functioneren gaat dan nog. Maar het is zeker lastig om je daartoe aan te zetten, ook als je moe bent. Heb je een fijne psycholoog om hierover te praten?

Wat fijn dat je over het grote geheel wat vooruitgang ziet, zo gegund!
Ik hoop dat de stijgende lijn zich voortzet .

De ochtenden zijn nog steeds heel moeilijk, elke keer dat besef, daar word ik zo verdrietig van. Misschien moet ik, in plaats van verzetten, ook proberen om het gevoel te accepteren ipv er tegen vechten.
De laatste dagen zijn er wat extra situaties aan de hand, daardoor moet ik veel regelen en sta ik elke ochtend meteen “aan” door de stress en alles wat ik moet regelen, dat helpt wel tegen de hele verdrietige gevoelens, al weet ik dat de man met de hamer alweer onderweg is. Het is puur adrenaline waar ik nu op draai.

Mijn psycholoog is inderdaad heel fijn. Het heeft me een tijd gekost om een goede te vinden waar ik een klik mee heb. Soms moet ik ineens de helft van de tijd alleen maar huilen, maar meestal kan ik een heleboel met haar bespreken, dus dat is fijn.

Vervelend loulou die ochtenden.
Ik heb kinderen waarvan ik er 1 naar school moet brengen en de puber af en toe moet aanslingeren om überhaupt te gaan dus ik moet vaak wel gelijk opstarten.
Het gaat bij mij ook beter nu in de wintertijd.

Jammer starshine van vanmorgen maar je bent wel gegaan.
Ik was za bij een vriendin maar niet echt bepaald aanwezig. Ze appte nog dat ik wel heel stil was (in een lieve context verder hoor).

@Loulou: wat vervelend dat de ochtenden nog zo moeilijk zijn. Accepteren is makkelijk gezegd maar werkt bij mij wel het beste. Al gaat dat de ene dag beter dan de andere. Lastig ook dat je zoveel moet regelen. Hopelijk vind je ook wat rust voor jezelf om te ontladen van de stress. Fijn dat je een goede klik hebt met je psycholoog. Sterkte!

@ditishet: kinderen helpen bij mij ook om min bed uit te komen. Herkenbaar dat het nu minder lukt om aanwezig te zijn bij afspraken. Wel lief dat je vriendin je appt. Hopelijk gaat het verder ok met opbouwen.

Hier gister een drukke emotionele dag. Avond ook niet echt ontspannen. Meer piekeren en spanning. Vanochtend buikpijn, rillerig en misselijk. Geen idee of dit nu door stress komt of alleen lichamelijk is. Heb mijn afspraken afgezegd en ga wat uitrusten. Hopelijk helpt dat.

Ik vind het soms lastig te bepalen wanneer je doorgaat, afleiding zoeken en structuur aanhouden. En wanneer je meer rust moet nemen. Zeker als je lichaam eigenlijk voortdurend wel gespannen is. Maar nu het meer lichamelijk wordt kruip ik even terug in bed.

Lastig starshine. Ik denk inderdaad maar je lichaam luisteren en nu ff in bed. Afleiding kan ook zijn netflixen op de bank.
Ik merk dat ik ook onrustig ben als mijn huis rommelig is. Ik neem nu maar gewoon ff de tijd om het op te ruimen en dan pas aan het werk te gaan.