Ik weet niet wat ik moet doen

18-10-2025 10:39 97 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet wat ik moet doen en hoop advies te krijgen.

Momenteel woon ik nog samen met (ex)partner, niet getrouwd, wel kinderen. De relatie is al jaren niet meer goed. Het is erin geslopen en steeds erger geworden. Hij is een heel stil introvert persoon, toont geen affectie, geen intimiteit en weinig interactie. Ik kan nooit met hem lachen en dat mis ik. Dit is mij in de loop der jaren op gaan breken. Ik begrijp ook niet waarom hij zo is want het is in mijn ogen geen normaal gedrag. Op de vraag was hij in het begin zo, deels maar lang niet zo erg.

Ik twijfel dus al jaren en ik lijk de knoop maar niet door te kunnen hakken. Als er geen kinderen in het spel waren dan was ik wel eerder weggegaan. Ik vind het erg moeilijk wat de gevolgen gaan zijn. Hij is de enige volwassene in mijn leven. Ik heb geen familie of vrienden. Ik ben dus ergens een soort van bang om alleen te staan. De situatie was er eerst ook niet naar gezien mijn onstabiele werk/financiële situatie maar daar is nu verandering in. Voor sociale huur kom ik bijna niet in aanmerking, lange wachttijd en waarschijnlijk verdien ik nu te veel. Dan zou ik in mijn eentje iets moeten kopen wat in deze tijd ook niet makkelijk is.

Ergens weet of denk ik dat een relatie veel leuker en beter kan zijn. Aan de andere kant denk ik verwacht geen sprookjes dus mss moet ik hier maar gewoon mee dealen of in ieder geval tot de kinderen ouder zijn.

Zo cirkel ik al jaren rond in mijn gedachten en gevoelens en voel ik me daardoor ook al jaren niet lekker. Ik ben bang als ik het niet verander dat het zo zal blijven. Dan hoor ik mensen (moeder van school bv) uitelkaar gaan en dan denk ik hoe hebben ze die stap gezet. Gewoon doen? Waarom doe ik het nu niet...? Ik heb het jaren geleden ook al eens gedaan, waren ook kinderen in het spel. Heb ik ook jaren over gedaan om die stap te zetten. Dus het is me niet compleet onbekend.

Ik hoop dat iemand mij hier advies kan geven en/of persoonlijke ervaring wil delen.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
29-10-2025 10:49
Staat hij open voor relatietherapie?
En jij misschien voor therapie voor jezelf?

Ik denk namelijk dat het je echt veel zou helpen als je beter weet waar je behoefte aan hebt en ook hoe je je eigen leven fijner voor jezelf kunt maken. Want je kernprobleem, die eenzaamheid en met niemand echte connectie hebben, dat blijft. Ook als je uit elkaar gaat. En het zou zelfs zo kunnen zijn dat je relatie beter loopt als jij zelf therapie hebt, omdat je beter verbinding met je partner kunt maken (misschien ook niet, maar tot die tijd heb je in ieder geval betere financiele middelen en stabiliteit om aan jezelf te werken).

Nee, heb ik voorgesteld. Wou hij ook al niet. Ik heb zelf weleens therapie gehad maar dat was voor deze relatie.

Nou het punt is hij wil kennelijk niet eens met mij verder. Ik ben slechts de moeder van zijn kinderen en een ongewenste huisgenoot. Of ik nou therapie ga of niet dat zal hem niets uitmaken. Hij is alleen te laf om uit te spreken dat hij me weg wil hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo lang je zo vast zit in die overtuiging, gaat er sowieso niks ten positieve veranderen. Je legt hem nogal wat woorden in de mond. Zoek je zelf niet gewoon een easy way out, nu je de relatie zat geworden bent en een nieuwe relatie wil?
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
29-10-2025 10:56
Nee, heb ik voorgesteld. Wou hij ook al niet. Ik heb zelf weleens therapie gehad maar dat was voor deze relatie.

Nou het punt is hij wil kennelijk niet eens met mij verder. Ik ben slechts de moeder van zijn kinderen en een ongewenste huisgenoot. Of ik nou therapie ga of niet dat zal hem niets uitmaken. Hij is alleen te laf om uit te spreken dat hij me weg wil hebben.

Als je het zo wil formuleren dan ben jij toch net zo goed te laf om weg te gaan? Jij wil ook al jaren niet verder zoals het nu gaat immers.

Het brengt je gewoon nergens om zo de vinger naar hem te wijzen. Kijk naar jezelf, wat wil jij, wat kun jij en hoe ga je daar komen? En stel je daarbij dus niet afhankelijk op (van hem bijv).
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonde van je tijd en je leven om bij deze man te blijven. Je verdient het om gelukkig te zijn, en jouw kinderen verdienen het om een gelukkige moeder te zien. Ik vind dit ook geen voorbeeld voor de kinderen.

Dus onderneem iets TO, dit leidt anders tot niks.
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
29-10-2025 10:56
Nee, heb ik voorgesteld. Wou hij ook al niet. Ik heb zelf weleens therapie gehad maar dat was voor deze relatie.

Nou het punt is hij wil kennelijk niet eens met mij verder. Ik ben slechts de moeder van zijn kinderen en een ongewenste huisgenoot. Of ik nou therapie ga of niet dat zal hem niets uitmaken. Hij is alleen te laf om uit te spreken dat hij me weg wil hebben.
Jij kan toch gewoon weggaan? Daar hoeft hij niets voor uit te spreken. Alleen jij. Ben jij net zo laf als je hem vindt?
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
29-10-2025 10:54
Ja ik kan het doen met de antwoorden 'ik vind het ook lastig allemaal en ik weet het ook allemaal niet'. Dat is alles. Ik denk dat ik daaruit mijn conclusie maar moet trekken.
Vooralsnog doe jij het al een tijdje met die woorden, zonder daar enige conclusie aan te verbinden, toch? Het is makkelijk om maar te blijven herhalen dat jij trekt aan een dood paard, maar de vraag is vooral ook echt: waarom blijf jij maar aan dat dode paard trekken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat was om te zien of er nog enige inspanning van zijn kant zou komen na alle dingen die ik heb voorgesteld. Ik ben al een jaar bezig met reageren op woningen, ja dit weet hij. Ik heb een keer een woning toegewezen gekregen maar ik verdien te weinig dus dat werd hem niet. Verder zijn er geen opties, particuliere huur kan ik niet betalen. En koop zit er dus ook niet in.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
29-10-2025 12:14
Jij kan toch gewoon weggaan? Daar hoeft hij niets voor uit te spreken. Alleen jij. Ben jij net zo laf als je hem vindt?

Ja dat kan dus niet want ik heb geen plek waar ik heen kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
29-10-2025 20:02
Ja dat kan dus niet want ik heb geen plek waar ik heen kan.

Maar hij is degene die te laf is om je eruit te zetten, dat is je kritiek begrijp ik? Dan maar duimen dat ie maar snel de moed vindt om je eruit te zetten...?
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
29-10-2025 20:02
Ja dat kan dus niet want ik heb geen plek waar ik heen kan.
En dat heb je wel als hij zegt niet meer verder met je te willen?
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Alle reacties Link kopieren Quote
Opnieuw therapie voor jezelf lijkt me echt geen overbodige luxe hoor. Het klinkt alsof je voorlopig nog wel in deze situatie gaat zitten, of anders over 4 jaar wel weer met de volgende partner.

Je zegt dat je al een jaar naar woningen aan het zoeken bent, je jongste kind was toen 3. En daar is neem ik aan een tijd van twijfelen aan vooraf gegaan. Ik ben echt helemaal niet tegen scheiden, zelfs niet als er kinderen zijn, maar ik vind dit toch echt klinken alsof jij issues hebt met je verbinding aan anderen, en dus als je zo doorgaat je hele leven weg blijft rennen.

Gun je kinderen de kans om te leren over liefdevolle en stabiele relaties, door aan jezelf te werken. En niet je partner overal de schuld van te geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ok, dus hij weet dat jij naar andere huizen kijkt. Dan is de relatie toch al klaar? Dan is hij voor jou net zo goed een huisgenoot als andersom. Enige is nog dat hij je er niet uit zet, maar jij stapt ook niet op, dus dat komt op hetzelfde neer. Klinkt niet alsof jullie daadwerkelijk nog een relatie hebben, toch? Jij gedraagt je niet anders dan hij doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
29-10-2025 18:16
Dat was om te zien of er nog enige inspanning van zijn kant zou komen na alle dingen die ik heb voorgesteld.
Heb je alleen dingen voorgesteld of heb je ook dingen gedaan?
Bijvoorbeeld zelf een oppas zoeken en hem mee naar een concert nemen, een lange wandeling maken of een stedentrip doen?

Je wilt graag liefde en aandacht krijgen, geef je die ook? Je wilt lachen, maak je hem wel eens aan het lachen?

Je kunt natuurlijk weggaan. Je kunt ook besluiten om te blijven en je actief inzetten er het beste van te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
29-10-2025 20:20
Maar hij is degene die te laf is om je eruit te zetten, dat is je kritiek begrijp ik? Dan maar duimen dat ie maar snel de moed vindt om je eruit te zetten...?

Niet per se te laf om mij eruit te zetten maar wel om eerlijk te zeggen wat hij voelt en wil. Dat is niet per se kritiek maar een constatering. Nogmaals, het gaat niet over uitzetten het gaat om eerlijk bespreken wat je voelt en wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
29-10-2025 20:23
En dat heb je wel als hij zegt niet meer verder met je te willen?

Dan is er duidelijkheid en dan weet ieder waar die aan toe is. Dat huis komt wel als ik een baan en stabiel inkomen heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
29-10-2025 20:28
Opnieuw therapie voor jezelf lijkt me echt geen overbodige luxe hoor. Het klinkt alsof je voorlopig nog wel in deze situatie gaat zitten, of anders over 4 jaar wel weer met de volgende partner.

Je zegt dat je al een jaar naar woningen aan het zoeken bent, je jongste kind was toen 3. En daar is neem ik aan een tijd van twijfelen aan vooraf gegaan. Ik ben echt helemaal niet tegen scheiden, zelfs niet als er kinderen zijn, maar ik vind dit toch echt klinken alsof jij issues hebt met je verbinding aan anderen, en dus als je zo doorgaat je hele leven weg blijft rennen.

Gun je kinderen de kans om te leren over liefdevolle en stabiele relaties, door aan jezelf te werken. En niet je partner overal de schuld van te geven.

Ik heb zelf niet zo'n behoefte aan individuele therapie. Heb ik in het verleden weleens gehad. Apart dat jij weet dat ik met een andere partner over 4 jaar in dezelfde situatie zou zitten. Als ik überhaupt een andere partner zou willen.

Ik heb geen issues met verbinden aan een ander. Dat heb ik gedaan en ik was degene die deze relatie tot stand hield. Ik kon het nog opbrengen om hem een knuffel/kus te geven terwijl er van die kant al jaren niks meer komt. Ik ben degene die de gesprekken start en vraagt hoe hij zich voelt. Wegrennen? Oh ik moet tot de dood bij een man blijven die geen vorm van relatie of affectie naar mij laat zien.

Ik kan mijn kinderen leren over liefdevolle stabiele relaties als ik zelf een woning heb en mijn leven met hun. Ik 'geef mijn partner de schuld' van het feit dat hij nooit moeite voor mij of deze relatie heeft gedaan en niet eerlijk zegt hoe hij het verder ziet en wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
30-10-2025 07:09
Ok, dus hij weet dat jij naar andere huizen kijkt. Dan is de relatie toch al klaar? Dan is hij voor jou net zo goed een huisgenoot als andersom. Enige is nog dat hij je er niet uit zet, maar jij stapt ook niet op, dus dat komt op hetzelfde neer. Klinkt niet alsof jullie daadwerkelijk nog een relatie hebben, toch? Jij gedraagt je niet anders dan hij doet.

Het speelt al langer natuurlijk en ik was degene die nog inzet toonde, gesprekken, een knuffel/kus. Van zijn kant is het al jaren kil en afstandelijk. Ik heb er alles voor gegeven en gedaan maar er is niets teruggekomen. Uiteindelijk kom ik op dit punt dat ik niet meer kan ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
jorchugh_jor schreef:
30-10-2025 08:11
Heb je alleen dingen voorgesteld of heb je ook dingen gedaan?
Bijvoorbeeld zelf een oppas zoeken en hem mee naar een concert nemen, een lange wandeling maken of een stedentrip doen?

Je wilt graag liefde en aandacht krijgen, geef je die ook? Je wilt lachen, maak je hem wel eens aan het lachen?

Je kunt natuurlijk weggaan. Je kunt ook besluiten om te blijven en je actief inzetten er het beste van te maken.

Ik ga natuurlijk geen dingen tegen iemands zin doen. Als hij niet wil uiteten of een stedentrip met mij dan ga ik dat ook niet organiseren. Ik heb dit een keer geschreven voor zijn verjaardag en hij keek alsof hij het in Keulen hoorde donderen. We hebben het er daarna over gehad en toen wist ik genoeg.

Ja dat gaf ik idd, ik gaf hem nog weleens een kus, knuffel, aardige opmerking. Van zijn kant is dit er niet. Ik lach iedere dag, om dingen, met mijn kinderen. Hij kijkt dan vaak zo van het zal wel of geïrriteerd. Ik probeer hem weleens aan het lachen te maken maar hij lacht in het algemeen nooit.

Blijven, actief inzetten en het beste van maken doe ik dus al jaren. Ik kan het niet meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat mijn beeld van moeite met verbinding maken ook voortkomt uit dat je zegt geen enkele volwassene in je leven te hebben met wie je close bent. En twee relaties waarvan je dacht dat ze goed waren en voor het leven, die toch binnen een paar jaar daarna kapot gaan. (ik ga er vanuit dat je toen je zwanger raakte er vanuit ging dat je relaties goed en bestendig waren).

Het is jouw leven, en je moet ermee doen wat je wil. Ik denk dat therapie je zou helpen je minder eenzaam te voelen en beter te weten hoe je jezelf gelukkig kunt maken. En dat alleen wonen op zichzelf dat niet gaat doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Conclusie: na jaren aan een dood paard trekken, geen liefde terug krijgen, genegeerd en voorgelogen worden heb ik het besluit genomen dat ik zo niet meer verder kan en wil. Ik ben liever de rest van mijn leven alleen (met kinderen) dan nog jaren ongelukkig met iemand.

Ik heb er jaren over gedaan om dit zo uit te kunnen spreken. Maar dit is geen relatie meer. En hij als persoon is niet iemand waar ik nog langer iets in zie of bij wil zijn. Iemand die mij totaal niet ziet staan of waardeert, waar ik niet mee kan lachen, hij is altijd chagrijnig en geïrriteerd. Hij kan niet aardig doen tegen mijn oudste kinderen.

Eigenlijk alles klopt niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
30-10-2025 09:54
Ik denk dat mijn beeld van moeite met verbinding maken ook voortkomt uit dat je zegt geen enkele volwassene in je leven te hebben met wie je close bent. En twee relaties waarvan je dacht dat ze goed waren en voor het leven, die toch binnen een paar jaar daarna kapot gaan. (ik ga er vanuit dat je toen je zwanger raakte er vanuit ging dat je relaties goed en bestendig waren).

Het is jouw leven, en je moet ermee doen wat je wil. Ik denk dat therapie je zou helpen je minder eenzaam te voelen en beter te weten hoe je jezelf gelukkig kunt maken. En dat alleen wonen op zichzelf dat niet gaat doen.

Dat heeft hele andere redenen. Mijn gescheiden ouders hebben mij als kind aan mijn lot overgelaten en emotioneel verwaarloosd. Zij waren egoïsten/narcisten die niet eens een kind wouden, ik was niet gepland, en daar niet mee om konden gaan. Zij leefden voor zichzelf, werk en sport en ik hoorde daar niet bij.

Mijn eerste zwangerschap was niet gepland en is een verhaal op zich. Met die persoon ben ik 7 jaar samengeweest en nog een kind gekregen. Wij hebben 50/50 co ouderschap en een normaal/goed contact.

Dat heeft therapie me nog nooit kunnen geven dus die illusie heb ik niet meer. Alleen wonen (met kinderen) doorbreekt deze onzekere situatie en kan tenminste zorgen voor rust in mijn hoofd en leven. Niet dagelijks hoeven afvragen, hoe nu verder.
Alle reacties Link kopieren Quote
En wegrennen? Dat klinkt alsof ik zonder reden zomaar weg zou gaan. Dat is totaal niet zo. Ik kan zoveel redenen opnoemen, sterker nog alles, waardoor het niet werkt en ik ongelukkig ben.

Hij:
- kan geen liefde en intimiteit geven
- is chagrijnig, nors, afstandelijk en geïrriteerd
- is onaardig tegen mijn oudste kinderen
- is stil en in zichzelf gekeerd
- kan niet lachen, komt nooit met iets leuks
- kan nooit iets aardigs, liefs tegen mij zeggen
- heeft gelogen
- wil niets samen leuks doen
- wil niets aan de situatie doen

Misschien vergeet ik nog wat maar dit zijn de belangrijkste punten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
30-10-2025 09:42
Dan is er duidelijkheid en dan weet ieder waar die aan toe is. Dat huis komt wel als ik een baan en stabiel inkomen heb.
Dat weet je toch nu ook al? Te zien aan zijn gedrag. En waarom moet dat van zijn kant komen? Pak gewoon je spullen, zeg ik ben niet gelukkig, en ga.. maak het je zelf niet zo moeilijk joh.
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
30-10-2025 10:18
Hij:
- kan geen liefde en intimiteit geven
- is chagrijnig, nors, afstandelijk en geïrriteerd
- is onaardig tegen mijn oudste kinderen
- is stil en in zichzelf gekeerd
- kan niet lachen, komt nooit met iets leuks
- kan nooit iets aardigs, liefs tegen mij zeggen
- heeft gelogen
- wil niets samen leuks doen
- wil niets aan de situatie doen
Je moet het vooral voor jezelf en je kinderen verantwoorden, dat onaardig tegen je oudste kinderen zou ik vooral het meest overtuigend vinden.

Huis in je eentje kopen is lastig maar dat is dan maar zo. Wat vind je vriend ervan dat je weggaat?
pioen00 wijzigde dit bericht op 30-10-2025 11:27
74.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Missthinkalot schreef:
30-10-2025 09:42
Dan is er duidelijkheid en dan weet ieder waar die aan toe is. Dat huis komt wel als ik een baan en stabiel inkomen heb.
Maar waarom wil je dat hij die duidelijkheid geeft? Het is toch allang duidelijk dat jij niet meer verder wil?
Grote meisjesbroek aan en regel het voor de kinderen en voor jullie zelf.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven