Ik weet niet wat ik moet doen

Ik weet niet wat ik moet doen en hoop advies te krijgen.

Momenteel woon ik nog samen met (ex)partner, niet getrouwd, wel kinderen. De relatie is al jaren niet meer goed. Het is erin geslopen en steeds erger geworden. Hij is een heel stil introvert persoon, toont geen affectie, geen intimiteit en weinig interactie. Ik kan nooit met hem lachen en dat mis ik. Dit is mij in de loop der jaren op gaan breken. Ik begrijp ook niet waarom hij zo is want het is in mijn ogen geen normaal gedrag. Op de vraag was hij in het begin zo, deels maar lang niet zo erg.

Ik twijfel dus al jaren en ik lijk de knoop maar niet door te kunnen hakken. Als er geen kinderen in het spel waren dan was ik wel eerder weggegaan. Ik vind het erg moeilijk wat de gevolgen gaan zijn. Hij is de enige volwassene in mijn leven. Ik heb geen familie of vrienden. Ik ben dus ergens een soort van bang om alleen te staan. De situatie was er eerst ook niet naar gezien mijn onstabiele werk/financiële situatie maar daar is nu verandering in. Voor sociale huur kom ik bijna niet in aanmerking, lange wachttijd en waarschijnlijk verdien ik nu te veel. Dan zou ik in mijn eentje iets moeten kopen wat in deze tijd ook niet makkelijk is.

Ergens weet of denk ik dat een relatie veel leuker en beter kan zijn. Aan de andere kant denk ik verwacht geen sprookjes dus mss moet ik hier maar gewoon mee dealen of in ieder geval tot de kinderen ouder zijn.

Zo cirkel ik al jaren rond in mijn gedachten en gevoelens en voel ik me daardoor ook al jaren niet lekker. Ik ben bang als ik het niet verander dat het zo zal blijven. Dan hoor ik mensen (moeder van school bv) uitelkaar gaan en dan denk ik hoe hebben ze die stap gezet. Gewoon doen? Waarom doe ik het nu niet...? Ik heb het jaren geleden ook al eens gedaan, waren ook kinderen in het spel. Heb ik ook jaren over gedaan om die stap te zetten. Dus het is me niet compleet onbekend.

Ik hoop dat iemand mij hier advies kan geven en/of persoonlijke ervaring wil delen.

stokbootje schreef: ↑

29-10-2025 10:49

Staat hij open voor relatietherapie?
En jij misschien voor therapie voor jezelf?

Ik denk namelijk dat het je echt veel zou helpen als je beter weet waar je behoefte aan hebt en ook hoe je je eigen leven fijner voor jezelf kunt maken. Want je kernprobleem, die eenzaamheid en met niemand echte connectie hebben, dat blijft. Ook als je uit elkaar gaat. En het zou zelfs zo kunnen zijn dat je relatie beter loopt als jij zelf therapie hebt, omdat je beter verbinding met je partner kunt maken (misschien ook niet, maar tot die tijd heb je in ieder geval betere financiele middelen en stabiliteit om aan jezelf te werken).

Nee, heb ik voorgesteld. Wou hij ook al niet. Ik heb zelf weleens therapie gehad maar dat was voor deze relatie.

Nou het punt is hij wil kennelijk niet eens met mij verder. Ik ben slechts de moeder van zijn kinderen en een ongewenste huisgenoot. Of ik nou therapie ga of niet dat zal hem niets uitmaken. Hij is alleen te laf om uit te spreken dat hij me weg wil hebben.

Dat was om te zien of er nog enige inspanning van zijn kant zou komen na alle dingen die ik heb voorgesteld. Ik ben al een jaar bezig met reageren op woningen, ja dit weet hij. Ik heb een keer een woning toegewezen gekregen maar ik verdien te weinig dus dat werd hem niet. Verder zijn er geen opties, particuliere huur kan ik niet betalen. En koop zit er dus ook niet in.

Moiren schreef: ↑

29-10-2025 12:14

Jij kan toch gewoon weggaan? Daar hoeft hij niets voor uit te spreken. Alleen jij. Ben jij net zo laf als je hem vindt?

Ja dat kan dus niet want ik heb geen plek waar ik heen kan.