Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
woensdag 3 december 2025 om 22:57
Ik snap dat de paniek nu heel groot is Selune.
Hier mag je altijd zijn, of wissen. Je mag hier ook zijn zonder woorden.
Als de nacht onoverzichtelijk lang voelt, kan je die dan opdelen in stukjes? Per uur, kwartier, 5 minuten of een minuut? Alleen maar staren naar de secondewijzer, en ieder rondje blijven ademhalen is een minuut dichter bij morgen?
Je hoeft niet te reageren, maar weet dat ik in gedachte bij je ben.
Hier mag je altijd zijn, of wissen. Je mag hier ook zijn zonder woorden.
Als de nacht onoverzichtelijk lang voelt, kan je die dan opdelen in stukjes? Per uur, kwartier, 5 minuten of een minuut? Alleen maar staren naar de secondewijzer, en ieder rondje blijven ademhalen is een minuut dichter bij morgen?
Je hoeft niet te reageren, maar weet dat ik in gedachte bij je ben.
woensdag 3 december 2025 om 22:59
Oh, en Maisnon, ik had er niet op gereageerd, maar ik heb al een paar keer zitten kijken naar de somnox.
Zeker nu ie een beestjes hoes heeft trekt het erg.
Maar de tandjes... Duurrrr
Mijn verzekering zou wsl een half jaar vergoeden, maar daarna is ie nog stervens duur.
Misschien volgend jaar op tijd aanvragen bij verzekering voor de winter periode, en na vergoeding terugsturen/opzeggen als dat kan
Zeker nu ie een beestjes hoes heeft trekt het erg.
Maar de tandjes... Duurrrr
Mijn verzekering zou wsl een half jaar vergoeden, maar daarna is ie nog stervens duur.
Misschien volgend jaar op tijd aanvragen bij verzekering voor de winter periode, en na vergoeding terugsturen/opzeggen als dat kan
woensdag 3 december 2025 om 23:05
Hij is inderdaad heel duur Avo. En ik kan echt niet in jouw portemonnee kijken, en ik weet hoe moeilijk geld aan jezelf uitgeven voelt. Maar als na een half jaar blijkt dat het echt helpt met slapen, of met het doorkomen van de nacht, kan je je ook afvragen of dat de investering waard is. In jezelf, in je gezin, in je leven.
Maar die overweging kan in rustigere tijdens misschien beter gemaakt worden dan nu
Maar die overweging kan in rustigere tijdens misschien beter gemaakt worden dan nu
donderdag 4 december 2025 om 03:20
AvoBizar hoe hetzelfde dit soort monsters kunnen denken. Ik ben de neiging aan te vullen. Op details was het anders en ik heb geen siblings, maar ik heb het koud van herkenning. En het nog steeds "leven met de regels".
Sorry heb je niets aan, maar ik wil het toch zeggen: ik geloof je tot op de kleinste details die je je nu herinnert. En ooit als ik durf zal ik opener reageren. Sorry dat kan ik nu niet. Maar ik geloof je, het was echt. En bizar en zij waren echt fout.
Forever is a hell of a long time.
donderdag 4 december 2025 om 06:52
Nee, dit is geen nieuwe negatieve coping. Behoefte hebben aan het gevoel geliefd, gewenst, nodig te zijn is zo ontzettend menselijk.
Omdat je dit gevoel maar nauwelijks hebt gekend en er juist altijd is ingestapt dat je dat niet verdiende is het niet raar dat je het nu niet geloofd toch? Dat je het wel heel graag zou willen geloven als mensen het zeggen, maar dat het nog heel erg fout voelt. En dat je het dus heel vaak moet horen, om te geloven dat die mensen het misschien wel menen, ookal snap je er zelf niks van. Dat ze de volwassen Avo graag zien en waarderen. Dat ze het meisje lief vinden en zonder schuld.
Avo, het waren wel monsters. Iedereen die het meisje meegenomen heeft en haar nare dingen heeft laten doen waren monsters.
Ik snap dat de gevoelens voor je ouders heel anders zijn. Omdat ik weet dat je het heel moeilijk vind om te horen dat ze het niet goed gedaan hebben zal ik er alleen maar over zeggen dat daar ook wel heel veel niet goed gedaan is. Ondanks dat ze misschien de intentie hadden om iets beter te maken, te repareren, te fixen.
Maar de clou is: jij hoefde niet gerepareerd te worden lieverd.
Selune, ben je de nacht doorgekomen? Helpt het dat het zometeen weer licht wordt?
Omdat je dit gevoel maar nauwelijks hebt gekend en er juist altijd is ingestapt dat je dat niet verdiende is het niet raar dat je het nu niet geloofd toch? Dat je het wel heel graag zou willen geloven als mensen het zeggen, maar dat het nog heel erg fout voelt. En dat je het dus heel vaak moet horen, om te geloven dat die mensen het misschien wel menen, ookal snap je er zelf niks van. Dat ze de volwassen Avo graag zien en waarderen. Dat ze het meisje lief vinden en zonder schuld.
Avo, het waren wel monsters. Iedereen die het meisje meegenomen heeft en haar nare dingen heeft laten doen waren monsters.
Ik snap dat de gevoelens voor je ouders heel anders zijn. Omdat ik weet dat je het heel moeilijk vind om te horen dat ze het niet goed gedaan hebben zal ik er alleen maar over zeggen dat daar ook wel heel veel niet goed gedaan is. Ondanks dat ze misschien de intentie hadden om iets beter te maken, te repareren, te fixen.
Maar de clou is: jij hoefde niet gerepareerd te worden lieverd.
Selune, ben je de nacht doorgekomen? Helpt het dat het zometeen weer licht wordt?
donderdag 4 december 2025 om 07:13
Monsters is misschien niet het goede woord. Ik weet dat ik het zo niet mag zien, mag voelen, maar voor jou voel ik dat wel dat iedereen die dit een kind aandoet niet spoort. Ofzo. Sorry ik zal het niet meer zo noemen.
Ik herken het overlopen, maar sluit nu inderdaad ook af. Afgelopen week bijna m'n lieve schoonvader verloren en de oude angst "als je praat gaat iedereen die je lief vind dood" is enorm. Ik weet ook niet of ik dit durf te laten staan. Maar wilde het iets uitleggen. De paniek is zo allesomvattend ik mag niet nog meer dood op mijn geweten hebben.
Licht helpt iets, dan zie ik ze tenminste komen, maar ik blijf doodsbang.
Ik herken het overlopen, maar sluit nu inderdaad ook af. Afgelopen week bijna m'n lieve schoonvader verloren en de oude angst "als je praat gaat iedereen die je lief vind dood" is enorm. Ik weet ook niet of ik dit durf te laten staan. Maar wilde het iets uitleggen. De paniek is zo allesomvattend ik mag niet nog meer dood op mijn geweten hebben.
Licht helpt iets, dan zie ik ze tenminste komen, maar ik blijf doodsbang.
Forever is a hell of a long time.
donderdag 4 december 2025 om 07:53
Ze hadden er niets mee te maken. Mijn volwassene weet ook dat ze dat niet meer zo kunnen. Maar mijn hoofd plalt het aan elkaar en maakt er een loepje van. Als ie nu dood gaat is het mijn schuld. En ik weet nu dat dat niet bij elkaar hoort, maar ik weet het ook vaak niet.
Forever is a hell of a long time.
donderdag 4 december 2025 om 08:16
Ach Selune, ik zie je paniek.
Het gevaar hoort bij vroeger, je bent veilig nu. Wat helpt je in rustiger tijden van het jaar om je veiliger te voelen?
Avo, wat schrijf je toch ontzettend goed. Het beeld dat je schetst van thuis, van alles er omheen, is echt en harverscheurend. Ik geloof je. Ik herken ook iets van de gezinsdynamiek van mijn getraumatiseerde ouder: die achtergrond van armoede, fixatie op status en de buitenwereld, onvermogen om echt op emotioneel gebied voor een kind te zorgen.
Ik zie ook, opnieuw, dat er niets mis was met jou. Ik zie een meisje dat ontzettend in de steek is gelaten en getraumatiseerd is. Een meisje dat het graag goed wilde doen, slim was, zorgzaam. En dat kreeg ingeprent dat ze alles verdiende, en dat haar reactie op trauma raar was en zij dus raar was. Dat was ze niet. Ze was niet moeilijk, abnormaal, schuldig, of vies. En iedereen die haar dat gevoel gaf was fout bezig. Echt waar.
Je was gewoon een kind. Een heel normaal, lief, imperfect (zoals iedereen) kind. Net als Selune, en alle anderen hier die hetzelfde is aangedaan, was het niet jouw schuld. De mensen die verzonnen dat je een kind zo kan toetakelen, die dat mogelijk maakten en de daders beschermden in plaats van het kind, die mensen hebben allemaal dat kind gruwelijk in de steek gelaten. En dat heeft helemaal niets te maken met het kind. Het zegt niets over hoe jullie waren.
Het gevaar hoort bij vroeger, je bent veilig nu. Wat helpt je in rustiger tijden van het jaar om je veiliger te voelen?
Avo, wat schrijf je toch ontzettend goed. Het beeld dat je schetst van thuis, van alles er omheen, is echt en harverscheurend. Ik geloof je. Ik herken ook iets van de gezinsdynamiek van mijn getraumatiseerde ouder: die achtergrond van armoede, fixatie op status en de buitenwereld, onvermogen om echt op emotioneel gebied voor een kind te zorgen.
Ik zie ook, opnieuw, dat er niets mis was met jou. Ik zie een meisje dat ontzettend in de steek is gelaten en getraumatiseerd is. Een meisje dat het graag goed wilde doen, slim was, zorgzaam. En dat kreeg ingeprent dat ze alles verdiende, en dat haar reactie op trauma raar was en zij dus raar was. Dat was ze niet. Ze was niet moeilijk, abnormaal, schuldig, of vies. En iedereen die haar dat gevoel gaf was fout bezig. Echt waar.
Je was gewoon een kind. Een heel normaal, lief, imperfect (zoals iedereen) kind. Net als Selune, en alle anderen hier die hetzelfde is aangedaan, was het niet jouw schuld. De mensen die verzonnen dat je een kind zo kan toetakelen, die dat mogelijk maakten en de daders beschermden in plaats van het kind, die mensen hebben allemaal dat kind gruwelijk in de steek gelaten. En dat heeft helemaal niets te maken met het kind. Het zegt niets over hoe jullie waren.
This is an unacceptable timeline
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
