Kerst & Ex

Claire45 maandag 15 december 2025 om 20:38

Mijn ex-man (we zijn ruim 2 jaar gescheiden) stelde voor om Kerst ‘als gezin’ te vieren met een kerstdiner en cadeaus. We hebben een dochter (18). Hij woont al die tijd al bij zijn nieuwe vriendin maar zij viert Kerst met haar ouders/broers/zussen en haar en hun kinderen.

Ik zei: nee. We zijn geen gezin meer, dat gaan we niet doen. Hij boos. Hij ziet het probleem niet, we kunnen toch gezellig met elkaar omgaan vanwege onze dochter?

Ik vind het manipulatief gedrag.

En nu laat mijn dochter weten dat ze naar haar vriend gaat en dat ze helemaal geen Kerst meer thuis wil vieren omdat ze niet wil kiezen. Snap ik. Maar ik zit dus alleen. En mijn ex ook

Wat moet ik doen? Ik denk: accepteren en mijn verlies nemen. Het is maar Kerst. Maar ik vind het toch heel erg, ik voel me bespeeld door mijn ex, die altijd maar doet alsof hij in lala-land leeft, maar hij houdt nul rekening met de gevoelens van onze dochter (en van mij).

Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?

Redhead70 dinsdag 16 december 2025 om 16:32

Die 3 personen balen maar 1 keer, want het is duidelijk nu. Of jij gaat nog 30 jaar balen, want kleinkinderen of weet ik veel.

Afkoelen heeft gewerkt

Teardrop2 dinsdag 16 december 2025 om 16:38

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 16:01
Ik denk dat hij mij op een bepaalde manier nog als zijn vrouw ziet, en als het aan hem had gelegen, hadden we een half huwelijk gehad, dus 50% bij mij wonen en 50% bij zijn vriendin. Of misschien was zijn ideale verdeling 30-70 geweest, dat weet ik niet, want ik heb het belachelijke voorstel meteen afgewezen natuurlijk.

Is dat manipulatief of controlerend? Volgens mij is het onvolwassen, typisch een man die niet wil accepteren dat er gevolgen zitten aan bepaald gedrag. Ik ken meer van dat soort mannen (mijn vader was er ook zo een), maar goed, mijn dochter is op dit moment nog bezig met het verwerken van de scheiding en ik wil daarom geen grote confrontaties met hem aangaan.

Maar dit kan toch niet langer zo, je zult toch de confrontatie aan moeten gaan. Wat S-Groot hierboven zegt, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

granny71 dinsdag 16 december 2025 om 16:39

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 16:23
Ik vind dit echt heel ingewikkeld.

Maar het is helemaal níet ingewikkeld.

Je bent gescheiden.
Al 2 jaar.
Hij heeft een ander.
Al 2 jaar.
Hij woont ergens anders.
Al 2 jaar.

Teardrop2 dinsdag 16 december 2025 om 16:43

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 16:23
Ja, dat klopt.

Je andere post klopt ook, denk ik. Grenzen stellen vind ik moeilijk en áls ik het een keer doe, zoals nu met het Kerstgedoe, schiet ik in mijn eigen voet. Dus ik heb er ook weinig positieve ervaringen mee. Op dit moment denk ik: had ik hem dan toch maar moeten uitnodigen? Dan had één persoon gebaald, namelijk ik, terwijl er nu drie personen balen. Ik vind dit echt heel ingewikkeld.

Het ís ook ingewikkeld, maar als je hieraan toegeeft wordt het nog ingewikkelder.
Hij kan wel van alles willen, jij bent er ook nog en je hebt niets meer met hem te maken. Buiten het feit om dat hij de vader van je dochter is dan.

ladadieladieda dinsdag 16 december 2025 om 16:54

Ik snap je gevoel, echt. Ik zou me ook rot voelen dat ik alles goed had gedaan en dat een ex dan roet in het eten gooit.
Maar nu even uitzoomen: jullie hebben samen een dochter en zij is de wijste van jullie drieen met haar besluit om niet thuis te zijn en te wachten tot de volwassenen een plan hebben. jij voelt dat niet zo, want jij vindt dat je ex ervoor gezorgd heeft dat je dochter weg is op 1e kerstdag. Maar hou in ogenschouw dat zij van jullie beiden evenveel houdt. Ze wil niet kiezen, en ze wil al helemaal niet de één wel en de ander niet voor het hoofd stoten.
Ga nu maar gewoon in je eentje thuiszitten op 25/12 en hou je groot voor je dochter. Zeg dat het verstandig is dat ze weggaat en niet wil kiezen tussen haar ouders.
Hoe je het volgend jaar moet doen weet ik niet, maar ik weet wel dat je het komende jaar je wrok achter je moet laten en je moet ook over hem heen komen.

Happening dinsdag 16 december 2025 om 16:54

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 15:36
Goed punt. Waarom het me niet goed lukt komt doordat ik het moeilijk vind om steeds boos, geïrriteerd en gefrustreerd te doen tegen hem waar mijn dochter (soms) bij is. Hij staat opeens op de stoep met wijn, of een vergeten kledingstuk van dochter, of om te kijken hoe het met de zieke kat van dochter gaat, of om het vriendje van dochter een technische vraag te stellen over zijn laptop of zo.

Ik ben niet altijd degene die opendoet en ik kan mijn dochter moeilijk verbieden om haar vader binnen te laten. Daar probeer ik een beetje diplomatiek mee om te gaan. Ik heb ex vaak genoeg gevraagd om rekening te houden met mijn gevoelens en privacy maar dan gooit hij het erop dat het voor onze dochter niet fair is om zulke strikte regels te hanteren, want zij wil hem graag zien. Wat waar is, maar het gaat ten koste van mijn gemoedsrust.

Lees mijn laatste post even alsjeblieft. Je denkt dat je het makkelijker maakt voor je dochter door zogenaamd makkelijk te zijn hiermee. Maar eigenlijk maak je het haar moeilijker door geen grenzen te stellen en geen duidelijke punt te zetten. Hij is niet meer welkom bij jou. Punt. En jij appt niet meer met hem tenzij het een zaak van leven of dood is. Punt. Je dochter kan zelf contact met hem onderhouden en als hij haar wil zien kan hij zelf met haar afspreken. Bij hem thuis of ergens anders, maar niet bij jou thuis. Vertel duidelijk dat jullie niet meer bij elkaar komen en dat je merkt dat je wat meer afstand nodig hebt van hem en dat hij daarom niet meer bij jullie thuis zal komen. Komt hij toch dan laat je hem niet binnen.

SinPermiso dinsdag 16 december 2025 om 17:08

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 15:48
Mijn dochter wil zelf kunnen bepalen wanneer en hoelang ze bij een van ons blijft (in overleg natuurlijk) en dat loopt doorgaans prima, al is ze tegenwoordig ook vaak bij haar vriend. Daar zit het probleem niet. Het probleem is (kort door de bocht) dat mijn ex zijn oude rol blijft opeisen en dat niemand dat vervelend vindt behalve ik.

Voor je ex is dat heel makkelijk.
Voor je dochter is het een potentieel loyaliteitsconflict dus die stuurt er heel wijs van weg.
En jij vindt het vervelend.

Als je geen paal en perk stelt aan je ex ontwikkel je nooit een stevig verhaal richting je dochter want dat gaat hand in hand.
Als je wel paal en perk stelt aan je ex heb je misschien even een mopperende dochter, maar dan heb je haar ook het voorbeeld laten zien dat een moeder niet over zich heen hoeft te laten lopen door een vreemdganger en je hebt de eerste steen gelegd van een onverstoorbare haven voor zowel jezelf als voor haar.
Soms is de pijn pakken op de korte termijn het meest liefdevolle dat je kunt doen.

En natuurlijk hoef je haar heen strobreed in de weg te leggen om naar haar vader te gaan. Verre van. Maar achter de voordeur is het jouw huis en daar is hij alleen op expliciete uitnodiging van jou welkom. En daar is het voorlopig nog niet de tijd voor. Hij heeft voor de scheiding ten koste van jou al tijd genomen om afscheid te nemen van wat er was. Jij hebt daarin geen keus gekregen en moet het nu dus na de scheiding doen. Met als extra bonus zijn bedrog en zijn onaangename verrassing die je een plek moet zien te geven. Dus het niet welkom zijn is een gevolg van zijn acties, niet de jouwe. (Wat niet wegneemt dat je wel aan de bak moet met de gevolgen ervan op jouw leven, hoe stom en ongerechtvaardig ook)

MissNuada dinsdag 16 december 2025 om 17:23

granny71 schreef: ↑
16-12-2025 16:39
Maar het is helemaal níet ingewikkeld.

Je bent gescheiden.
Al 2 jaar.
Hij heeft een ander.
Al 2 jaar.
Hij woont ergens anders.
Al 2 jaar.

Nou inderdaad.

Attraverso dinsdag 16 december 2025 om 17:29

Gewoon eens met de rest hoor. Je laat het toe dat je ex het ingewikkeld maakt. En dat is voor je dochter ook moeilijk.
Hij houdt je aan het lijntje, achter de hand en terwijl woont hij bij die ander, eet hij van 2 walletjes en jij bent alleen.
Jij bent de enige die hier iets kan aan veranderen. Ga door met je leven.

Claire45 dinsdag 16 december 2025 om 17:48

Happening schreef: ↑
16-12-2025 16:54
Lees mijn laatste post even alsjeblieft. Je denkt dat je het makkelijker maakt voor je dochter door zogenaamd makkelijk te zijn hiermee. Maar eigenlijk maak je het haar moeilijker door geen grenzen te stellen en geen duidelijke punt te zetten. Hij is niet meer welkom bij jou. Punt. En jij appt niet meer met hem tenzij het een zaak van leven of dood is. Punt. Je dochter kan zelf contact met hem onderhouden en als hij haar wil zien kan hij zelf met haar afspreken. Bij hem thuis of ergens anders, maar niet bij jou thuis. Vertel duidelijk dat jullie niet meer bij elkaar komen en dat je merkt dat je wat meer afstand nodig hebt van hem en dat hij daarom niet meer bij jullie thuis zal komen. Komt hij toch dan laat je hem niet binnen.

O ja, die laatste post had ik gelezen en het klinkt heel goed. Zo had ik het ook graag willen doen: afstand, stilte, zodat ik zelf kon wennen aan de nieuwe situatie en er op termijn hopelijk een nieuwe dynamiek zou ontstaan. Maar dit is moeilijk met mijn ex, omdat hij nu eenmaal een kind met mij heeft en we begeven ons (qua werk en sociaal) veel in dezelfde kringen, en alleen al daarom is het onmogelijk om elkaar nooit meer te zien. En eerlijk gezegd vind ik het wel fijn dat we elkaar op ‘zakelijke’ feestjes niet in de haren vliegen. Voor mijn dochter lijkt het me sowieso fijn dat we nog redelijk oké met elkaar zijn.

In mijn huis is hij niet meer welkom uiteraard, maar wat doe je als hij voor de deur staat met de lievelingstrui van dochter terwijl ik nog op mijn werk ben? Bij thuiskomst tref ik dan dochter, vriend en ex aan, gezellig in de keuken, muziekje aan… trek ik hem dan aan zijn jasje naar buiten?

Ik ga het gesprek wel aan met mijn dochter. Ik moet haar in deze situatie wel uitleggen waarom het voor mij te pijnlijk is om die façade op te houden. Met mijn ex is zo’n gesprek zinloos. Tenzij ik oorlog wil.

granny71 dinsdag 16 december 2025 om 17:56

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 17:48
Met mijn ex is zo’n gesprek zinloos. Tenzij ik oorlog wil.

Dus accepteer je maar dat je ex nog zeker 10 jaar in je keuken zit, als je uit je werk komt?

Je bent al 2 jaar gescheiden!

Je bent hem niets (!) meer schuldig maar je bent je dochter wél iets verschuldigd.
Namelijk duidelijkheid.

Teardrop2 dinsdag 16 december 2025 om 17:56

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 17:48
O ja, die laatste post had ik gelezen en het klinkt heel goed. Zo had ik het ook graag willen doen: afstand, stilte, zodat ik zelf kon wennen aan de nieuwe situatie en er op termijn hopelijk een nieuwe dynamiek zou ontstaan. Maar dit is moeilijk met mijn ex, omdat hij nu eenmaal een kind met mij heeft en we begeven ons (qua werk en sociaal) veel in dezelfde kringen, en alleen al daarom is het onmogelijk om elkaar nooit meer te zien. En eerlijk gezegd vind ik het wel fijn dat we elkaar op ‘zakelijke’ feestjes niet in de haren vliegen. Voor mijn dochter lijkt het me sowieso fijn dat we nog redelijk oké met elkaar zijn.

In mijn huis is hij niet meer welkom uiteraard, maar wat doe je als hij voor de deur staat met de lievelingstrui van dochter terwijl ik nog op mijn werk ben? Bij thuiskomst tref ik dan dochter, vriend en ex aan, gezellig in de keuken, muziekje aan… trek ik hem dan aan zijn jasje naar buiten?

Ik ga het gesprek wel aan met mijn dochter. Ik moet haar in deze situatie wel uitleggen waarom het voor mij te pijnlijk is om die façade op te houden. Met mijn ex is zo’n gesprek zinloos. Tenzij ik oorlog wil.

En toch zul je ook je ex duidelijk moeten maken dat hij niet meer bij jou in huis welkom is. Gewoon duidelijk zijn. Hij went maar aan de situatie. Die heeft hij zelf gecreëerd toch?

Mail het hem, app het hem en hou hem er aan. Ook
als je thuiskomt en je ex in de keuken aantreft. Dit was niet afgesproken, klaar.

ladadieladieda dinsdag 16 december 2025 om 18:01

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 17:48
O ja, die laatste post had ik gelezen en het klinkt heel goed. Zo had ik het ook graag willen doen: afstand, stilte, zodat ik zelf kon wennen aan de nieuwe situatie en er op termijn hopelijk een nieuwe dynamiek zou ontstaan. Maar dit is moeilijk met mijn ex, omdat hij nu eenmaal een kind met mij heeft en we begeven ons (qua werk en sociaal) veel in dezelfde kringen, en alleen al daarom is het onmogelijk om elkaar nooit meer te zien. En eerlijk gezegd vind ik het wel fijn dat we elkaar op ‘zakelijke’ feestjes niet in de haren vliegen. Voor mijn dochter lijkt het me sowieso fijn dat we nog redelijk oké met elkaar zijn.

In mijn huis is hij niet meer welkom uiteraard, maar wat doe je als hij voor de deur staat met de lievelingstrui van dochter terwijl ik nog op mijn werk ben? Bij thuiskomst tref ik dan dochter, vriend en ex aan, gezellig in de keuken, muziekje aan… trek ik hem dan aan zijn jasje naar buiten?

Ik ga het gesprek wel aan met mijn dochter. Ik moet haar in deze situatie wel uitleggen waarom het voor mij te pijnlijk is om die façade op te houden. Met mijn ex is zo’n gesprek zinloos. Tenzij ik oorlog wil.

In dat geval vraag je je ex buiten gehoorsafstand van je dochter om binnen een half uur weg te zijn, zodat hij afscheid kan nemen en jij desnoods even een boodschapje gaat halen.

En volgens mij hoef je niks aan je dochter uit te leggen over pijnlijke facades. Dat vertel je je ex. Net zoals je hem verteld dat hij in jouw huis niet meer welkom is. Waarom wil je haar betrekken in jullie scheiding? Dat is zaak van de volwassenen.

granny71 dinsdag 16 december 2025 om 18:07

.

Claire45 dinsdag 16 december 2025 om 18:09

ladadieladieda schreef: ↑
16-12-2025 18:01
In dat geval vraag je je ex buiten gehoorsafstand van je dochter om binnen een half uur weg te zijn, zodat hij afscheid kan nemen en jij desnoods even een boodschapje gaat halen.

En volgens mij hoef je niks aan je dochter uit te leggen over pijnlijke facades. Dat vertel je je ex. Net zoals je hem verteld dat hij in jouw huis niet meer welkom is. Waarom wil je haar betrekken in jullie scheiding? Dat is zaak van de volwassenen.

Precies zo is het ook gegaan: ik heb hem buiten gehoorafstand gezegd dat hij niet mee kon eten (ik wilde gaan koken) en toen ben ik me boven gaan omkleden en bij terugkomst was hij weg.

Mijn ex stond een week later gewoon weer voor de deur. Even een lampje vervangen waarvan hij de vorige keer had gezien dat het niet meer werkte of zo. Toen heb ik hem wel weggestuurd, mijn dochter was niet thuis dus dat kwam goed uit, maar als ik alleen met hem afspraken maak, komen we nergens. Hij gaat volledig zijn eigen weg. En mijn dochter houdt van hem.

stokbootje dinsdag 16 december 2025 om 18:13

Jij bent niet een willoze pop in dit geheel he?
Je doet net alsof alleen je dochter een manier heeft om iets te bereiken. Maar daarmee zet je jezelf wel heel makkelijk buitenspel.

So what dat hij voor de deur stond om een lampje te vervangen? Dan zeg jij: ik kan dit niet waarderen. Wellicht bedoel je het goed, maar het is voor mij niet prettig als je bij mij binnen bent. Deur dicht, klaar.

Misschien moet je het een paar keer herhalen voor het kwartje valt, maar het zal uiteindelijk wel vallen hoor.

Vind je het ergens wel fijn dat hij nog een beetje voor jou zorgt ook? Kan ik me namelijk best voorstellen.

Sjaantje37 dinsdag 16 december 2025 om 18:15

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 18:09
Precies zo is het ook gegaan: ik heb hem buiten gehoorafstand gezegd dat hij niet mee kon eten (ik wilde gaan koken) en toen ben ik me boven gaan omkleden en bij terugkomst was hij weg.

Mijn ex stond een week later gewoon weer voor de deur. Even een lampje vervangen waarvan hij de vorige keer had gezien dat het niet meer werkte of zo. Toen heb ik hem wel weggestuurd, mijn dochter was niet thuis dus dat kwam goed uit, maar als ik alleen met hem afspraken maak, komen we nergens. Hij gaat volledig zijn eigen weg. En mijn dochter houdt van hem.

En hoe gaat dat als jij een andere man ontmoet? Ik vind serieus dat hij veel ruimte inneemt. Het gaat niet eens over jullie maar alleen maar over hem en zijn behoeftes.

Je moet echt grenzen gaan stellen en niet meer over je heen laten lopen.

Bbubbels dinsdag 16 december 2025 om 18:17

Je kan je dochter van 18 toch best uitleggen hoe lastig jij het hebt met de scheiding en dat je heel graag wil dat zij een fijne relatie hebben maar dat je niet meer wil dat papa bij jullie in huis komt?

En hem dus duidelijk maken dat hij gewoon niet meer binnen mag komen. Ook als dochter er is. Als hij haar wil spreken gaan ze maar koffie drinken ofzo.

Claire45 dinsdag 16 december 2025 om 18:27

stokbootje schreef: ↑
16-12-2025 14:48
Waarom laten jullie het helemaal aan je dochter om te gaan wikken en wegen en zich te verdelen tussen twee ouders?
Als je ex niet met een solide plan komt, dan pak je de telefoon op, bel je hem, en zeg je: goh, dochter heeft al plannen de 24ste en de 26ste, wat nou als ik met haar een kerstontbijt doe en jij een diner?
Dan ga je niet aan je dochter over laten om de onprettige boodschap te brengen naar haar vader dat hij pech heeft dit jaar en zijn kind niet ziet.

TO, jij vind jezelf duidelijk het slachtoffer en misschien ben je dat ook. Maar ik kan je mijn verhaal vertellen: mijn ene ouder was altijd heel laid back rondom de verdeling van tijd rondom kerst, de ander was veel dwingender, die maakte vaak plannen ten koste van mijn laid back ouder, want 'had die maar zelf plannen moeten maken'.

Intussen heb ik een zeer zwakke band met de regel-ouder, want het was namelijk zo dat ik met het schuldgevoel bleef zitten. Ik was dat schuldgevoel zo zat dat ik mijn ene ouder nauwelijks nog spreek. Jouw dochter heeft gelukkig met 18 al genoeg ballen om te beseffen dat zij niet jullie speelbal is.
Ik vertel dit om je hopelijk duidelijk te maken dat je echt meer kapot maakt dan je lief is door je kind met jullie issues op te zadelen, in plaats van gewoon de telefoon te pakken en duidelijke en eerlijke afspraken met je ex te maken in plaats van landjepik te spelen.

Hier heb ik even over nagedacht, of het bij ons ook zo gaat. Heftig, wel. Maar volgens mij is het probleem eerder dat ex en ik allebei heel betrokken willen zijn, en ook echt wel zijn, alleen heeft mijn ex een andere, meer go-with-the-flow houding en ben ik meer van het plannen en regelen. Maar allebei doen we alles voor onze dochter. En ik heb het idee dat mijn dochter tegenwoordig vaker bij mij is dan bij haar vader omdat ze die structuur en overzichtelijkheid fijner vindt. Bij haar vader (en vriendin) komt ze ook graag, maar het is er chaotisch en rommelig, er wonen ook meerdere kinderen van de vriendin, en zij is als enigst kind opgegroeid, dus daarom geeft ze op dit moment waarschijnlijk de voorkeur aan de rust bij mij thuis. Dat zegt ze ook tegen me, dus ik heb niet de indruk dat ze moeite heeft met mijn manier van leven. Ook niet met die van haar vader, maar het lijkt me logisch dat een 18-jarige kiest voor de gemakkelijkste weg, dus ja, ik denk dat ze daarom vaker bij mij is, en of ze een schuldgevoel heeft?

Misschien wel. Over Kerst, dan. Dus daar moet ik nog iets mee.

Sjaantje37 dinsdag 16 december 2025 om 18:30

Bij haar vader (en vriendin) komt ze ook graag, maar het is er chaotisch en rommelig, er wonen ook meerdere kinderen van de vriendin, en zij is als enigst kind opgegroeid, dus daarom geeft ze op dit moment waarschijnlijk de voorkeur aan de rust bij mij thuis.

Waarschijnlijk ervaart jouw ex dit precies hetzelfde en zit hij daarom zo vaak bij jou thuis.

granny71 dinsdag 16 december 2025 om 18:39

Sjaantje37 schreef: ↑
16-12-2025 18:15
En hoe gaat dat als jij een andere man ontmoet? Ik vind serieus dat hij veel ruimte inneemt. Het gaat niet eens over jullie maar alleen maar over hem en zijn behoeftes.

Je moet echt grenzen gaan stellen en niet meer over je heen laten lopen.

Hij neemt de ruimte in die To hem geeft.
Hij zal niets veranderen want hij heeft zo precies wat hij wil.

granny71 dinsdag 16 december 2025 om 18:42

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 18:27
dus daarom geeft ze op dit moment waarschijnlijk de voorkeur aan de rust bij mij thuis.

Jouw (t)huis, jouw regels. Vader komt er niet meer in. Punt
Spullen voor dochter afgeven kan bij de deur en als hij wat wil bespreken met dochter dan kan hij haar bellen.

framboise-t dinsdag 16 december 2025 om 18:51

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 16:23
Ja, dat klopt.

Je andere post klopt ook, denk ik. Grenzen stellen vind ik moeilijk en áls ik het een keer doe, zoals nu met het Kerstgedoe, schiet ik in mijn eigen voet. Dus ik heb er ook weinig positieve ervaringen mee. Op dit moment denk ik: had ik hem dan toch maar moeten uitnodigen? Dan had één persoon gebaald, namelijk ik, terwijl er nu drie personen balen. Ik vind dit echt heel ingewikkeld.

Ik denk dat je echt heel veel milder voor jezelf mag zijn. ik ging, de eerste jaren nadat ik met de vader van mijn kind uit elkaar was, ook regelmatig op mijn bek met dit soort dingen. Mijn ex is ook zo'n sluwe vos die met vaagheid en onduidelijkheid de boel naar zijn hand draait.

Dit is pas kerst 2, volgend jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Plan voor volgend jaar: prik met dochter een andere datum dan jullie standaard 25e. Doe een derde kerstdag of een weekend eerder, maar een in ieder geval 'normale' dag waardoor je ex die dag niet last minute kan verpesten met zijn ik zit alleeen huilie huilie. En jullie gewoon gezellig, zonder schuldgevoel of loyaliteitsconflict bij dochter, samen kunnen eten en kadootjes doen.

En plan deel 2 - als dochter hiervoor open staat, ik weet niet of dat zo is - je zou kunnen benoemen naar dochter dat je ergens verwacht/gehoopt had dat haar vader haar zelf bij hem thuis zou uitnodigen bij de kerst, en dat dat echt iets anders is dan dat hij zichzelf bij jou aan tafel uitnodigt. En ja dan trek je je dochter wel een beetje naar jouw gezichtspunt toe, maar het is wel een belangrijk verschil, vind ik.

framboise-t dinsdag 16 december 2025 om 19:00

Dat gedoe met wijn en lampjes komt op mij ontzettend controlerend, beklemmend en verstikkend over. Heel naar.

Kun je afspreken dat hij alleen nog langskomt op verzoek van jullie dochter? Als zij een trui mist en zij wil dat hij 'm komt langsbrengen, prima, maar als zij 'm niet mist, dan niet.

Anna75 dinsdag 16 december 2025 om 19:02

Claire45 schreef: ↑
16-12-2025 17:48
O ja, die laatste post had ik gelezen en het klinkt heel goed. Zo had ik het ook graag willen doen: afstand, stilte, zodat ik zelf kon wennen aan de nieuwe situatie en er op termijn hopelijk een nieuwe dynamiek zou ontstaan. Maar dit is moeilijk met mijn ex, omdat hij nu eenmaal een kind met mij heeft en we begeven ons (qua werk en sociaal) veel in dezelfde kringen, en alleen al daarom is het onmogelijk om elkaar nooit meer te zien. En eerlijk gezegd vind ik het wel fijn dat we elkaar op ‘zakelijke’ feestjes niet in de haren vliegen. Voor mijn dochter lijkt het me sowieso fijn dat we nog redelijk oké met elkaar zijn.

In mijn huis is hij niet meer welkom uiteraard, maar wat doe je als hij voor de deur staat met de lievelingstrui van dochter terwijl ik nog op mijn werk ben? Bij thuiskomst tref ik dan dochter, vriend en ex aan, gezellig in de keuken, muziekje aan… trek ik hem dan aan zijn jasje naar buiten?

Ik ga het gesprek wel aan met mijn dochter. Ik moet haar in deze situatie wel uitleggen waarom het voor mij te pijnlijk is om die façade op te houden. Met mijn ex is zo’n gesprek zinloos. Tenzij ik oorlog wil.

Maar dat je samen een kind hebt en in dezelfde (corps?)kringen verkeert, betekent natuurlijk niet dat je privé geen gescheiden levens kunt leiden. Iedereen loopt wel eens een tijdje aan te rommelen en soms duurt het even voor je je weg hebt gevonden in moeilijke situaties. Maar op een gegeven moment voel je tot in je tenen dat het genoeg is geweest. Dit lijkt me zo'n moment. Goede buren hebben een goede schutting...

Ars longa, vita brevis

Actieve topics