Kerst & Ex
maandag 15 december 2025 om 20:38
Mijn ex-man (we zijn ruim 2 jaar gescheiden) stelde voor om Kerst ‘als gezin’ te vieren met een kerstdiner en cadeaus. We hebben een dochter (18). Hij woont al die tijd al bij zijn nieuwe vriendin maar zij viert Kerst met haar ouders/broers/zussen en haar en hun kinderen.
Ik zei: nee. We zijn geen gezin meer, dat gaan we niet doen. Hij boos. Hij ziet het probleem niet, we kunnen toch gezellig met elkaar omgaan vanwege onze dochter?
Ik vind het manipulatief gedrag.
En nu laat mijn dochter weten dat ze naar haar vriend gaat en dat ze helemaal geen Kerst meer thuis wil vieren omdat ze niet wil kiezen. Snap ik. Maar ik zit dus alleen. En mijn ex ook
Wat moet ik doen? Ik denk: accepteren en mijn verlies nemen. Het is maar Kerst. Maar ik vind het toch heel erg, ik voel me bespeeld door mijn ex, die altijd maar doet alsof hij in lala-land leeft, maar hij houdt nul rekening met de gevoelens van onze dochter (en van mij).
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Ik zei: nee. We zijn geen gezin meer, dat gaan we niet doen. Hij boos. Hij ziet het probleem niet, we kunnen toch gezellig met elkaar omgaan vanwege onze dochter?
Ik vind het manipulatief gedrag.
En nu laat mijn dochter weten dat ze naar haar vriend gaat en dat ze helemaal geen Kerst meer thuis wil vieren omdat ze niet wil kiezen. Snap ik. Maar ik zit dus alleen. En mijn ex ook
Wat moet ik doen? Ik denk: accepteren en mijn verlies nemen. Het is maar Kerst. Maar ik vind het toch heel erg, ik voel me bespeeld door mijn ex, die altijd maar doet alsof hij in lala-land leeft, maar hij houdt nul rekening met de gevoelens van onze dochter (en van mij).
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
woensdag 17 december 2025 om 08:57
Het is toch irritant als je ouders niet fatsoenlijk en beschaafd met elkaar om kunnen gaan? Dat klinkt mij als belangrijk ingrediënt van een vechtscheiding.Attraverso schreef: ↑17-12-2025 08:01Ik zit ook in die positie. Ouders zijn al tientallen jaren gescheiden maar die moet ik echt niet samen op een feestje uitnodigen.
Rot? Je leert daar mee leven. De vechtscheiding was rot.
woensdag 17 december 2025 om 09:12
Er is niks mis mee om het contact te beperken tot de noodzakelijke dingen. Kerst vieren met je ex-man hoort daar in mijn ogen zéker niet bij. TO hoeft dat ook niet opeens wél te gaan doen, om naar ex toe te 'bewijzen' dat ze overal overheen is.framboosje123 schreef: ↑17-12-2025 07:43Uit elkaar is uit elkaar, is toch niet een voldoende verklaring? Ik ken meerdere gescheiden partners die nog wel gezamenlijk dingen doen voor de kids, en goed met elkaar omgaan.
Ik zie dat niet als “slachtofferrol”, maar gewoon eerlijk aangeven dat het voor jou nog te lastig is om ex te zien en samen dingen te doen zoals kerst.
Zeker omdat TO zich gemanipuleerd voelt, bijv. de voorbeelden die ze noemt waarbij ex zich in haar huis en leven inwurmt.
woensdag 17 december 2025 om 09:14
Zit je hier niet teveel te projecteren? Dat is niet TO's situatie.framboosje123 schreef: ↑17-12-2025 08:57Het is toch irritant als je ouders niet fatsoenlijk en beschaafd met elkaar om kunnen gaan? Dat klinkt mij als belangrijk ingrediënt van een vechtscheiding.
woensdag 17 december 2025 om 09:19
Ik zou inderdaad ook in het belang van de dochter een compromis voorstellen, maar ik zou niet samen borrelen en cadeaus uitpakken. Vooral omdat de ex zich nog met zoveel draadjes aan haar verbonden voelt. Misschien de ochtend thuis en de middag bij vader? Of andersom.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-12-2025 20:23Ik vind eigenlijk dat jullie beiden een steek hebben laten vallen : pa door vaag te blijven en jij door een hele dag te “ claimen “ ( de enige dag die kon vanwege andere plannen die je ook zelf hebt ) terwijl je wist dat dochter haar kerst dan vol zat ( jou en familie vriend ) .
Dochter zal altijd haar tijd moeten of willen verdelen over beide ouders en evt partner/ schoonfamilie. Hoe naar ook voor degene wiens idee het niet was om te scheiden , maar wellicht kun je voortaan beter denken in blokken ( ontbijt/ brunch / lunch/ borrel/ diner ) dan in een hele feestdag, als jullie niet in elkaars buurt willen zijn. Je kunt niet van dochter verwachten dat ze tussen jullie moet kiezen , zeker niet als dat betekent dat er 1 ouder dan alleen thuis zit.
Kun je nog een compromis voorstellen : ieder een halve dag ? Pa mag een borrel halen , kado’s uitpakken, daarna krast ie op en gaan jullie eten ?
woensdag 17 december 2025 om 09:31
Helemaal waar. In een ideale wereld ga je 'normaal' met elkaar om op bruiloften en zo maar wat de ex hier vraagt, een kerstfeestje met haar en 18 jarige dochter 2 jaar nadat hij vreemd gegaan is en terwijl met hij met die vrouw en haar kinderen samenwoont, waar to het nog moeilijk mee heeft, wat dan ook weer te begrijpen is, hoeft niet. Tenzij dat zelf ook wil.Hexopbezemsteel schreef: ↑17-12-2025 08:13Toch vind ik dat van een andere orde dan je ex verplicht ontvangen met kerst. Natuurlijk gedraag je je op verjaardagen en bruiloften en aanverwante zaken van je kinderen. Ik vind het wel degelijk lullig als ouders dat niet kunnen.
Ik begrijp wel dat ze elkaar niet op zoeken als dat niet hoeft. Dat is ook jammer maar soms is het niet anders.
Ik vraag me trouwens af wat zijn partner hier van vindt. Dat hij to nog 'zijn gezin' noemt.
Dat to er na 2 jaar nog zo veel moeite mee heeft komt natuurlijk ook omdat hij haar niet los laat. Dat is vaak echt wel eerst nodig om nadien goed met elkaar om te kunnen gaan.
Ex en ik kunnen dat zonder problemen, hij belt sporadisch eens om bij te praten of wanneer er iets is dat we willen bespreken aangaande ons 'kind'. Kunnen prima op hetzelfde feestje zijn maar heben elkaar los gelaten.
woensdag 17 december 2025 om 09:35
Misschien heeft ze hem er wel uitgetieft?Attraverso schreef: ↑17-12-2025 09:31
Ik vraag me trouwens af wat zijn partner hier van vindt. Dat hij to nog 'zijn gezin' noemt.
Heeft hij daarom geen plek met kerst
woensdag 17 december 2025 om 09:48
Nee klopt, was een reactie op iemand anders.toulouse_74 schreef: ↑17-12-2025 09:14Zit je hier niet teveel te projecteren? Dat is niet TO's situatie.
woensdag 17 december 2025 om 09:51
Zeker daar is niks mis mee, ik snap dat wel als je nog niet over de breuk heen bent, wat ook heel begrijpelijk is.toulouse_74 schreef: ↑17-12-2025 09:12Er is niks mis mee om het contact te beperken tot de noodzakelijke dingen. Kerst vieren met je ex-man hoort daar in mijn ogen zéker niet bij. TO hoeft dat ook niet opeens wél te gaan doen, om naar ex toe te 'bewijzen' dat ze overal overheen is.
Zeker omdat TO zich gemanipuleerd voelt, bijv. de voorbeelden die ze noemt waarbij ex zich in haar huis en leven inwurmt.
Maar kreeg de indruk dat TO en ex hier ruzie over hadden gekregen en TO boos is op ex. Terwijl ik het idee an sich niet vreemd vind. En het ook niet “manipulerend” of “onbeschoft” vind. Ik zou dus rustig aangeven dat je het helaas niet ziet zitten om een hele dag samen te zijn en samen te eten, maar wel snapt dat ex zijn dochter ook graag wil zien met kerst en daarom een tegenvoorstel doen, zoals BGB al zei.
woensdag 17 december 2025 om 10:21
TO, is het ook niet tijd voor een goed gesprek met dochter? Ik weet niet in hoeverre zij op de hoogte is van de reden van de scheiding. Ik vind dat ze met 18 jaar ook wel in staat zou moeten zijn om hier ook op een ander niveau over te spreken.
Lieve dochter, we zijn allemaal zoekende hoe om te gaan met de nieuwe verhoudingen binnen ons gezin. Ik worstel met het enerzijds heel erg belangrijk vinden dat jij goed, laagdrempelig en frequent contact hebt met papa en anderzijds zélf moeite hebben met dat IK dan ook frequent en laagdrempelig contact heb met papa terwijl mij dit niet helpt in mijn verwerking. Papa en mama gaan namelijk niet meer bij elkaar komen, daarvoor is er teveel gebeurd.
Ik vind het heel fijn en belangrijk dat jij dit contact houdt, maar wil wel beginnen met het stellen van een aantal grenzen, want ik merk dat het me pijn doet. Misschien kun je je voorstellen dat als je een relatie met iemand verbreekt dat het dan niet prettig is deze persoon steeds tegen te komen in privé settings.
Kunnen we samen nadenken over een aantal afspraken die we hierover kunnen maken, waarin we open zijn wat deze afspraken betekenen. Ik ga deze afspraken met papa bespreken als zijnde mijn grenzen en jij weet dan goed waar deze vandaan komen en waarom ik papa dan ook aanspreek als hij daar overheen stapt. Daarin ben jij geen schuldige, want hij is de volwassenen en jij gaat niet over mijn grens maar hij.
En dan iets over ex bij jullie thuis (als jij er wel/niet bent) etc.
Zou dit teveel schuldgevoel/druk beleggen?
Ik denk dat het lastig is om te scheiden zonder dochter daar impact van te laten ervaren. Dat hoort er nu eenmaal bij, hoe pijnlijk dit ook mag zijn. De vrijheid om elkaar te zien wanneer je wilt is weg. Dat is inherent aan een scheiding. Extreem naar voor jou, maar jij bent niet de boeman in deze.
Lieve dochter, we zijn allemaal zoekende hoe om te gaan met de nieuwe verhoudingen binnen ons gezin. Ik worstel met het enerzijds heel erg belangrijk vinden dat jij goed, laagdrempelig en frequent contact hebt met papa en anderzijds zélf moeite hebben met dat IK dan ook frequent en laagdrempelig contact heb met papa terwijl mij dit niet helpt in mijn verwerking. Papa en mama gaan namelijk niet meer bij elkaar komen, daarvoor is er teveel gebeurd.
Ik vind het heel fijn en belangrijk dat jij dit contact houdt, maar wil wel beginnen met het stellen van een aantal grenzen, want ik merk dat het me pijn doet. Misschien kun je je voorstellen dat als je een relatie met iemand verbreekt dat het dan niet prettig is deze persoon steeds tegen te komen in privé settings.
Kunnen we samen nadenken over een aantal afspraken die we hierover kunnen maken, waarin we open zijn wat deze afspraken betekenen. Ik ga deze afspraken met papa bespreken als zijnde mijn grenzen en jij weet dan goed waar deze vandaan komen en waarom ik papa dan ook aanspreek als hij daar overheen stapt. Daarin ben jij geen schuldige, want hij is de volwassenen en jij gaat niet over mijn grens maar hij.
En dan iets over ex bij jullie thuis (als jij er wel/niet bent) etc.
Zou dit teveel schuldgevoel/druk beleggen?
Ik denk dat het lastig is om te scheiden zonder dochter daar impact van te laten ervaren. Dat hoort er nu eenmaal bij, hoe pijnlijk dit ook mag zijn. De vrijheid om elkaar te zien wanneer je wilt is weg. Dat is inherent aan een scheiding. Extreem naar voor jou, maar jij bent niet de boeman in deze.
woensdag 17 december 2025 om 10:24
Dat schreef ik in een reactie op Framboosje. Soms neemt een gesprek een zijweggetje.toulouse_74 schreef: ↑17-12-2025 09:14Zit je hier niet teveel te projecteren? Dat is niet TO's situatie.
woensdag 17 december 2025 om 10:59
Volgens TO wil hij zelf kerst vieren met "hun gezin" ipv de familie van zijn nieuwe vriendin.Lila-Linda schreef: ↑17-12-2025 09:35Misschien heeft ze hem er wel uitgetieft?
Heeft hij daarom geen plek met kerst
woensdag 17 december 2025 om 11:18
ja dit zou teveel druk/schuldgevoel bij dochter leggen. Want je maakt haar nu ook medeverantwoordelijk dat haar vader niet over jouw grenzen gaat. Dat is haar taak niet.Beabob schreef: ↑17-12-2025 10:21TO, is het ook niet tijd voor een goed gesprek met dochter? Ik weet niet in hoeverre zij op de hoogte is van de reden van de scheiding. Ik vind dat ze met 18 jaar ook wel in staat zou moeten zijn om hier ook op een ander niveau over te spreken.
Lieve dochter, we zijn allemaal zoekende hoe om te gaan met de nieuwe verhoudingen binnen ons gezin. Ik worstel met het enerzijds heel erg belangrijk vinden dat jij goed, laagdrempelig en frequent contact hebt met papa en anderzijds zélf moeite hebben met dat IK dan ook frequent en laagdrempelig contact heb met papa terwijl mij dit niet helpt in mijn verwerking. Papa en mama gaan namelijk niet meer bij elkaar komen, daarvoor is er teveel gebeurd.
Ik vind het heel fijn en belangrijk dat jij dit contact houdt, maar wil wel beginnen met het stellen van een aantal grenzen, want ik merk dat het me pijn doet. Misschien kun je je voorstellen dat als je een relatie met iemand verbreekt dat het dan niet prettig is deze persoon steeds tegen te komen in privé settings.
Kunnen we samen nadenken over een aantal afspraken die we hierover kunnen maken, waarin we open zijn wat deze afspraken betekenen. Ik ga deze afspraken met papa bespreken als zijnde mijn grenzen en jij weet dan goed waar deze vandaan komen en waarom ik papa dan ook aanspreek als hij daar overheen stapt. Daarin ben jij geen schuldige, want hij is de volwassenen en jij gaat niet over mijn grens maar hij.
En dan iets over ex bij jullie thuis (als jij er wel/niet bent) etc.
Zou dit teveel schuldgevoel/druk beleggen?
Ik denk dat het lastig is om te scheiden zonder dochter daar impact van te laten ervaren. Dat hoort er nu eenmaal bij, hoe pijnlijk dit ook mag zijn. De vrijheid om elkaar te zien wanneer je wilt is weg. Dat is inherent aan een scheiding. Extreem naar voor jou, maar jij bent niet de boeman in deze.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 17 december 2025 om 11:43
Mwah zo zie ik dat niet hoor. TO mag best aangeven dat zij ex niet meer in huis wil hebben. Omdat dochter 18 jaar is kan ze daar best wat tekst en uitleg bij geven. Dat dochter dat wellicht niet leuk vindt, mag zo zijn, maar dat betekent niet dat TO dan maar over haar grenzen moet gaan. Het lijkt me heel gezond dat TO dit op (jong)volwassen niveau met kind bespreekt.
woensdag 17 december 2025 om 12:42
Wat het lastige in deze situatie is, dat TO wordt weggezet als boeman. Terwijl ze juist grenzen stelt vanuit een stuk zelfbehoud.
Ik vind dat dochter daar wel ook wat respectvoller mee om mag gaan. Van een jong kind kun en mag je dat niet verwachten maar als 18 jarige vind ik toch dat je daar wat begrip kan verwachten.
Jullie zijn allemaal zoekende, maar er zijn grenzen voor jou. Niet omdat het "hoort" of "moet", maar omdat jij veel stress en verdriet ervaart op het moment dat iemand daar overheen gaat. Daar mag dochter zich wel bewust van zijn.
Ik vind dat dochter daar wel ook wat respectvoller mee om mag gaan. Van een jong kind kun en mag je dat niet verwachten maar als 18 jarige vind ik toch dat je daar wat begrip kan verwachten.
Jullie zijn allemaal zoekende, maar er zijn grenzen voor jou. Niet omdat het "hoort" of "moet", maar omdat jij veel stress en verdriet ervaart op het moment dat iemand daar overheen gaat. Daar mag dochter zich wel bewust van zijn.
woensdag 17 december 2025 om 12:55
Mijn dochter nodigt ons gelukkig allebei uit voor uitreikingen, verjaardagen etc en dat gaat oké, ook omdat mijn ex alleen komt, dus zonder vriendin. Dat soort dingen vindt hij ook ‘exclusief voor ons gezin’. Maar Kerst vieren in mijn huis en op zijn initiatief gaat me een stap te ver omdat het zo intiem en ‘net als vroeger’ is, wat voor mijn dochter natuurlijk fijn is, maar ik wil geen precedent scheppen en hij wil juist een situatie creëren waarin hij twee vrij toegankelijke huizen heeft, een bij zijn vriendin en een bij mij. Zo van: er is toch niks veranderd behalve dat we niet meer in één huis wonen?Ocherrum schreef: ↑16-12-2025 19:32Het is ook met vallen en opstaan. En soms merk je waar je grens ligt, omdat hij er net overheen is gestapt.
Mijn ex verwacht ook zo'n leuke happy blended family maar dat gaat niet gebeuren. (Zie ook een ander topic van mij) We kunnen prima in een ruimte zijn (ons kind is nog jong dus oudergesprekken, kinderfeestje). Maar toen hij achter ons kind aan de tuin in kwam lopen, heb ik duidelijk gemaakt dat dat niet meer gebeurt. Hij boos maar goed, dat is dan maar zo en zo lekker passief-agressief tegen ons kind "Ik kom niet binnen want dat mag niet van mama". Zucht. En ik ga ook niet zomaar op de koffie bij hem.
Dat wil niet zeggen dat hij nooit bij mij binnen komt, maar alleen als ik het ermee eens ben. En zelfs ons kind had aan één keer genoeg om laatst te zeggen "Ik wil papa iets op mijn kamer laten zien, mag dat?" Tuurlijk. En dan weer weg.
Je kunt tegen je dochter zeggen dat dit ook jouw ruimte is, en dat haar vader jou veel pijn heeft gedaan en je die ruimte dus voor jezelf wilt hebben. Maar als zij later een eigen huis heeft, ze jullie natuurlijk best tegelijk uit kan nodigen.
Jouw kind is nog jong maar mijn dochter heeft al een eigen mening over wie ze wil ontvangen in ons huis en ja, van haar mag papa altijd komen. Nu met Kerst snapt ze mijn punt hoor, en ze begrijpt ook dat ik hem niet steeds over de vloer wil hebben, maar ik wil haar ook niet in een lastig parket brengen door ex een bezoekverbod op te leggen.
woensdag 17 december 2025 om 13:27
Ik heb wel voorgesteld dat mijn dochter een dagdeel bij haar vader zou doorbrengen op de 25e, maar dat wil hij niet, want 'dat is niet gezellig'. Zij zouden dan samen in het huis van zijn vriendin zitten, en dat is voor hen allebei (blijkbaar ook voor hem) een vreemd huis. Mijn dochter komt daar wel geregeld hoor, maar het is veel minder haar thuis dan het huis waar ze is opgegroeid, mijn huis dus.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-12-2025 20:23Ik vind eigenlijk dat jullie beiden een steek hebben laten vallen : pa door vaag te blijven en jij door een hele dag te “ claimen “ ( de enige dag die kon vanwege andere plannen die je ook zelf hebt ) terwijl je wist dat dochter haar kerst dan vol zat ( jou en familie vriend ) .
Dochter zal altijd haar tijd moeten of willen verdelen over beide ouders en evt partner/ schoonfamilie. Hoe naar ook voor degene wiens idee het niet was om te scheiden , maar wellicht kun je voortaan beter denken in blokken ( ontbijt/ brunch / lunch/ borrel/ diner ) dan in een hele feestdag, als jullie niet in elkaars buurt willen zijn. Je kunt niet van dochter verwachten dat ze tussen jullie moet kiezen , zeker niet als dat betekent dat er 1 ouder dan alleen thuis zit.
Kun je nog een compromis voorstellen : ieder een halve dag ? Pa mag een borrel halen , kado’s uitpakken, daarna krast ie op en gaan jullie eten ?
woensdag 17 december 2025 om 13:28
Dat hoeft ook niet.
Hij komt op bezoek voor je dochter dus kunnen ze in haar kamer of in de keuken gaan zitten.
Als ze perse in de woonkamer willen zitten trek jij je terug in je eigen kamer.
Niet meer accepteren dat hij voor jou wijn komt brengen of een lampje vervangt.
Een trui afgeven kan aan de voordeur en hoeft niet binnen te gebeuren.
Heel kinderachtig misschien maar als je het niet bij je dochter neer wil leggen (heel begrijpelijk) en ex het niet wil snappen moet je jezelf steeds uit de situatie halen zodat hij niet het gevoel kan hebben dat jullie nog een gezellig gezinnetje zijn met z'n drieen
woensdag 17 december 2025 om 13:31
Waarom? Het is dus blijkjaar niet zijn huis. Waarom kunnen ze niet in zijn huis afspreken?Claire45 schreef: ↑17-12-2025 13:27Ik heb wel voorgesteld dat mijn dochter een dagdeel bij haar vader zou doorbrengen op de 25e, maar dat wil hij niet, want 'dat is niet gezellig'. Zij zouden dan samen in het huis van zijn vriendin zitten, en dat is voor hen allebei (blijkbaar ook voor hem) een vreemd huis. Mijn dochter komt daar wel geregeld hoor, maar het is veel minder haar thuis dan het huis waar ze is opgegroeid, mijn huis dus.
woensdag 17 december 2025 om 13:32
Je brengt je dochter niet in een lastig pakket door je ex te weren uit je huis. Dat is juist laten zien dat je een gezonde grens kan stellen. Als je dat eerder had gedaan, was je nu niet boos geweest en had je dochter zich niet gedwongen gevoeld om te kiezen tussen haar ouders.
Je brengt haar juist in een lastig pakket door geen grenzen te stellen. Hij weet dat je niet wilt dat jij in jouw huis komt en doet dat toch. Jij laat dat gebeuren. En dat maakt dat je dochter er tussenin zit. Ze wil haar vader niet weren maar weet ook dat jij het niet fijn vindt. Je legt veel druk op haar zo. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Stel grenzen en handhaaf ze. Niet boos, wel duidelijk.
Je brengt haar juist in een lastig pakket door geen grenzen te stellen. Hij weet dat je niet wilt dat jij in jouw huis komt en doet dat toch. Jij laat dat gebeuren. En dat maakt dat je dochter er tussenin zit. Ze wil haar vader niet weren maar weet ook dat jij het niet fijn vindt. Je legt veel druk op haar zo. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Stel grenzen en handhaaf ze. Niet boos, wel duidelijk.
woensdag 17 december 2025 om 13:32
Ik heb die plannen voor tweede Kerstdag pas gemaakt toen ex geen datum kon noemen (zou wel loslopen) en dochter de 25e het beste uitkwam. Ik had best met die datum (vriendendiner) kunnen schuiven of het feest een keer overslaan. Maar houd wél van plannen, dus dit is allemaal al ruim een maand geleden afgesproken.LolplusLolisHiHi schreef: ↑17-12-2025 08:57Toen ze nog een gezin waren, vierden ze het ook altijd de 25ste. TO zegt zelf dat haar ex dat vorig jaar eigenlijk ook al wilde, maar een ski-trip van dochter dat toen voorkwam. Dan maak je het voor iedereen ook wel lastig door samen met dochter iets op de 25ste te plannen, zelf andere plannen maken voor 2e kerstdag en, voor mijn part, kerstavond. Natuurlijk, vader had minder vaag moeten doen en klinkt verder nou ook niet als een leuk mens. Maar beide ouders hebben het voor dochter ingewikkeld gemaakt.
Ik ben het met BGB eens dat dochter het uitgangspunt zou moeten zijn en de 25ste splitten, of. voor mijn part een borrel doen met ex en dan moet hij oprotten, voor haar de fijnste oplossing was geweest. Ja, daarmee krijgt ex misschien deels zijn zin, maar dat is dan niet de reden dat je het doet.
Overigens vroeg iemand wat zijn vriendin ervan vindt dat hij niet meegaat naar haar familie: niet leuk, volgens mijn dochter.
woensdag 17 december 2025 om 13:33
Wat maakt dat nou uit voor een dagdeel kerst? Graag of niet, hoor. Of ze gaan ergens naartoe.Claire45 schreef: ↑17-12-2025 13:27Ik heb wel voorgesteld dat mijn dochter een dagdeel bij haar vader zou doorbrengen op de 25e, maar dat wil hij niet, want 'dat is niet gezellig'. Zij zouden dan samen in het huis van zijn vriendin zitten, en dat is voor hen allebei (blijkbaar ook voor hem) een vreemd huis. Mijn dochter komt daar wel geregeld hoor, maar het is veel minder haar thuis dan het huis waar ze is opgegroeid, mijn huis dus.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
woensdag 17 december 2025 om 13:34
Eens.Happening schreef: ↑17-12-2025 13:32Je brengt je dochter niet in een lastig pakket door je ex te weren uit je huis. Dat is juist laten zien dat je een gezonde grens kan stellen. Als je dat eerder had gedaan, was je nu niet boos geweest en had je dochter zich niet gedwongen gevoeld om te kiezen tussen haar ouders.
Je brengt haar juist in een lastig pakket door geen grenzen te stellen. Hij weet dat je niet wilt dat jij in jouw huis komt en doet dat toch. Jij laat dat gebeuren. En dat maakt dat je dochter er tussenin zit. Ze wil haar vader niet weren maar weet ook dat jij het niet fijn vindt. Je legt veel druk op haar zo. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Stel grenzen en handhaaf ze. Niet boos, wel duidelijk.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
woensdag 17 december 2025 om 13:35
Het doet er helemaal niet toe wat hij wil. Jij hoeft dat niet op te lossen. Je zegt gewoon, prima als je weg moet om een bepaalde tijd om met je vader kerst te vieren, of dat je later komt, zodat zij zich vrij voelt. Maar hij komt niet hier, dat is geen optie. Verder niks, dat vullen ze dan samen maar in.Claire45 schreef: ↑17-12-2025 13:27Ik heb wel voorgesteld dat mijn dochter een dagdeel bij haar vader zou doorbrengen op de 25e, maar dat wil hij niet, want 'dat is niet gezellig'. Zij zouden dan samen in het huis van zijn vriendin zitten, en dat is voor hen allebei (blijkbaar ook voor hem) een vreemd huis. Mijn dochter komt daar wel geregeld hoor, maar het is veel minder haar thuis dan het huis waar ze is opgegroeid, mijn huis dus.
happening wijzigde dit bericht op 17-12-2025 13:42
1.78% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in