Werk & Studie
alle pijlers
schrijnende gevallen in de zorg
woensdag 29 juli 2009 om 18:28
wie werkt er in de zorg en heeft te maken met personeelstekorten en werkstress?
ik welke vorm uit zich dat?
in de krant is het hot news de laatste tijd. ik ben benieuwd hoe het op de werkvloer gaat.
ikzelf merk er weinig van. we hebben geen pyamadagen (op een zieke na dan) en de mensen zijn allemaal voor de koffie uit bed en gewassen en aangekleed. ook in vakantietijd gaat dat door ondanks personeelskrapte en geen uitzendkrachten. iedereen loopt wel een tantje harder maar dat is een tijdelijk iets.
ik welke vorm uit zich dat?
in de krant is het hot news de laatste tijd. ik ben benieuwd hoe het op de werkvloer gaat.
ikzelf merk er weinig van. we hebben geen pyamadagen (op een zieke na dan) en de mensen zijn allemaal voor de koffie uit bed en gewassen en aangekleed. ook in vakantietijd gaat dat door ondanks personeelskrapte en geen uitzendkrachten. iedereen loopt wel een tantje harder maar dat is een tijdelijk iets.
woensdag 29 juli 2009 om 18:40
Omdat er te weinig collega's zijn en er twee langdurigz iek zijn waarvoor we geen vervanger kunnen vinden: 6 diensten ipv 5 werken gemiddeld per week....
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 29 juli 2009 om 20:50
Bovenstaande situatie is vooral schrijnend voor mezelf Patienten lijden er niet onder, je kent ze juist beter omdat je ze vaker ziet.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 29 juli 2009 om 20:55
Ik werk in een verpleeghuis en ook bij ons is er vaak een tekort aan personeel. We moeten dus flink doorlopen en de bewoners zitten wel altijd vóór 9.00 aan tafel s'morgens.
Als het mis dreigt te lopen,hebben we hulp van Allcare (uitzendbureau)
Wel erg jammer dat er door het tekort aan personeel weinig aandacht aan de bewoners geschonken wordt en ook schieten de activiteiten er vaak bij in.
Als het mis dreigt te lopen,hebben we hulp van Allcare (uitzendbureau)
Wel erg jammer dat er door het tekort aan personeel weinig aandacht aan de bewoners geschonken wordt en ook schieten de activiteiten er vaak bij in.
woensdag 29 juli 2009 om 21:21
Ik werk in de thuiszorg, ook hier is personeelstekort,door ziekte en vakantie.
We werken nu ook meerdere diensten per week, vrije weekenden kunen we vergeten.
De wijkverpleging springt ook in en we hebben precies 1 vakantiekracht die is ingezet op een pgteam, zodat de dementerend niet al te vaak een vreemd gezicht zien.
Het uitzendbureau vind voor ons geen vervanging, de meesten willen niet werken bij de thuiszorg, logisch want voor 25 uur werken ben je ruin 6 dagen op pad.
Verpleeg/verzorgingshuizen bieden diensten van 8 uur, die wij alleen maar in het pgteam hebben, maar ,zodra ze horen wat het pgteam voor werk doet, haken de meesten af.
We werken nu ook meerdere diensten per week, vrije weekenden kunen we vergeten.
De wijkverpleging springt ook in en we hebben precies 1 vakantiekracht die is ingezet op een pgteam, zodat de dementerend niet al te vaak een vreemd gezicht zien.
Het uitzendbureau vind voor ons geen vervanging, de meesten willen niet werken bij de thuiszorg, logisch want voor 25 uur werken ben je ruin 6 dagen op pad.
Verpleeg/verzorgingshuizen bieden diensten van 8 uur, die wij alleen maar in het pgteam hebben, maar ,zodra ze horen wat het pgteam voor werk doet, haken de meesten af.
woensdag 29 juli 2009 om 23:03
ik ben werknemer. ik vraag het ook vanuit de bewoners. dat het personeel problemen heeft snap ik, maar ik ben benieuwd welk nadeel bewoners ervaren. idd het 2 weken niet wassen is schrijnend. ik vraag me af in hoeverre wij de zorg geven naar behoefte van de mensen of dat wij zorg verlenen naar onze wensen. hoe ziet de buitenwereld bv familie de zorg? pgbewoners is een zware groep die zelf ook niet alijd reageren op dingen die jij als werknemer aanbied.
woensdag 29 juli 2009 om 23:29
In mijn vorige baan kwam ik vaak bij verpleeghuizen over de vloer en heb daar afdelingen gezien waar rond etenstijd een verzorgende op stond. De helft at dus gewoonweg niet. En dan heb ik het niet eens over de pislucht die er hing em het chronisch gebrek aan aandacht voor clienten. Lees boek van Stella Braembusse maar eens, mijn vader isdement heet het geloof ik. Het personeel rent trouwens de benen onder de kont vandaan.
In de psychiatrie vind ik het overigens nog schrijnender, die zitten helemaal in het verdomdenhoekje. Jammer genoeg hoor je daar amper iemand over. Over inzet vplg daar ben ik wel lovend, maar ja, geen middelen en dus te weinig personeel.
In de psychiatrie vind ik het overigens nog schrijnender, die zitten helemaal in het verdomdenhoekje. Jammer genoeg hoor je daar amper iemand over. Over inzet vplg daar ben ik wel lovend, maar ja, geen middelen en dus te weinig personeel.
donderdag 30 juli 2009 om 11:34
Ik werk in de gehandicaptenzorg...zonder 8uursdiensten en moet voor 30u werken zo'n 5 a 6 dagen terugkomen. Als ik eens een extra dienst zou willen draaien (door ziekte personeel) ben ik mijn vrije dag kwijt of heb ik ipv 2 vrije dagen nog maar 1 vrije dag. Maarja, ik vind het voor de bewoners wel weer erg fijn dat ze niet teveel wisselende gezichten zien. Voorheen draaide ik dus die extra dienst wel en was 12 dagen werken achter elkaar echt geen uitzondering...Sinds ik aan mezelf begin te merken dat al die dagen en diensten me op beginnen te breken probeer ik 'nee' te zeggen en probeer ik niet te denken aan wat 'een vreemd gezicht' weer met de bewoners doet..
Maar goed, we moeten roeien met de riemen die we hebben
Maar goed, we moeten roeien met de riemen die we hebben
donderdag 30 juli 2009 om 12:31
werk als leerling in de zorg. Bij ons wel last van de drukte, zeker nu de zomer begonnen is. We hebben dan ook nog een hand vol met dames die of nog zwanger zijn of net bevallen.
En uiteraard waren dat dus bijna allemaal fulltimers of dames met veel uren. Hierdoor draait de rest meer diensten dan normaal.
Bovendien staat de vakantie erom berucht dat we dan juist hele zieke mensen op de afdeling krijgen, dus zwaardere zorg dan normaal.
Dus ja het is zomer, maar de zorg gaat door!
MDF
En uiteraard waren dat dus bijna allemaal fulltimers of dames met veel uren. Hierdoor draait de rest meer diensten dan normaal.
Bovendien staat de vakantie erom berucht dat we dan juist hele zieke mensen op de afdeling krijgen, dus zwaardere zorg dan normaal.
Dus ja het is zomer, maar de zorg gaat door!
MDF
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
donderdag 30 juli 2009 om 14:00
Werk bij thuiszorg. Bij ons lopen de zorgroutes van 7.00 tot 12.00 uur. Degene die het laatst aan de beurt is wordt dus om 11.30 pas gewassen. Heel vervelend voor de mensen want ze zijn meestal al heel vroeg wakker.
Wij kunnen niet anders, eerst worden de klanten die diabeet zijn geholpen, steunkousen, medicijnen enz.
Controleposten en klanten die alleen geholpen moeten worden met douchen als laatste.
en wat iemand hiervoor al schreef.... zelfs met een heel klein contract ben je 5 a 6 dagen aan het werk. Logisch dat niemand meer vrijwillig voor werken bij thuiszorg kiest.
Jaren geleden deden wij als verzorgende in de ochtenden verzorgend werk van 7 - 10.00 en daarna kreeg je een huishoudelijke klant. Werkte prima, aansluitend kon je dan een middagroute lopen.
Maar de bezuinigingen zijn vreselijk bij de thuiszorg, we zijn te duur om schoon te maken dus nu alleen adl taken met als gevolg korte diensten en vaak terugkomen.
Wij kunnen niet anders, eerst worden de klanten die diabeet zijn geholpen, steunkousen, medicijnen enz.
Controleposten en klanten die alleen geholpen moeten worden met douchen als laatste.
en wat iemand hiervoor al schreef.... zelfs met een heel klein contract ben je 5 a 6 dagen aan het werk. Logisch dat niemand meer vrijwillig voor werken bij thuiszorg kiest.
Jaren geleden deden wij als verzorgende in de ochtenden verzorgend werk van 7 - 10.00 en daarna kreeg je een huishoudelijke klant. Werkte prima, aansluitend kon je dan een middagroute lopen.
Maar de bezuinigingen zijn vreselijk bij de thuiszorg, we zijn te duur om schoon te maken dus nu alleen adl taken met als gevolg korte diensten en vaak terugkomen.
donderdag 30 juli 2009 om 15:04
quote:miss dubbelfriss schreef op 30 juli 2009 @ 12:31:
werk als leerling in de zorg. Bij ons wel last van de drukte, zeker nu de zomer begonnen is. We hebben dan ook nog een hand vol met dames die of nog zwanger zijn of net bevallen.
En uiteraard waren dat dus bijna allemaal fulltimers of dames met veel uren. Hierdoor draait de rest meer diensten dan normaal.
Bovendien staat de vakantie erom berucht dat we dan juist hele zieke mensen op de afdeling krijgen, dus zwaardere zorg dan normaal.
Dus ja het is zomer, maar de zorg gaat door!
MDFWerk jij bij ons?Wij zitten momenteel ook met 5!? zwangeren..
werk als leerling in de zorg. Bij ons wel last van de drukte, zeker nu de zomer begonnen is. We hebben dan ook nog een hand vol met dames die of nog zwanger zijn of net bevallen.
En uiteraard waren dat dus bijna allemaal fulltimers of dames met veel uren. Hierdoor draait de rest meer diensten dan normaal.
Bovendien staat de vakantie erom berucht dat we dan juist hele zieke mensen op de afdeling krijgen, dus zwaardere zorg dan normaal.
Dus ja het is zomer, maar de zorg gaat door!
MDFWerk jij bij ons?Wij zitten momenteel ook met 5!? zwangeren..
donderdag 30 juli 2009 om 18:35
Ik heb respect voor jullie!
Ik werk niet in de zorg, maar het lijkt me behoorlijk frustrerend om zo te moeten werken. En als je niet voldoet aan een verzoek om extra te werken dat je je dan schuldig voelt.
Jullie doen dit uit liefde, maar helaas wordt het slecht betaald en zowel client als verzorgende verdienen gewoon beter, maar het is zeer belangrijk werk. Dit zou eindelijk eens door moeten dringen in de politiek.
Ik werk niet in de zorg, maar het lijkt me behoorlijk frustrerend om zo te moeten werken. En als je niet voldoet aan een verzoek om extra te werken dat je je dan schuldig voelt.
Jullie doen dit uit liefde, maar helaas wordt het slecht betaald en zowel client als verzorgende verdienen gewoon beter, maar het is zeer belangrijk werk. Dit zou eindelijk eens door moeten dringen in de politiek.
donderdag 30 juli 2009 om 18:44
Ik werk in een ziekenhuis. Ook hier hoge werkdruk. Gisteravond was het zo druk dat ik alleen maar kon denken: ik hoop dat de patienten niet tegen me gaan praten want dan krijg ik mijn werk zeker niet af! Vreselijk omdat de rede dat ik de verpleging ingegaan ben het contact met de patienten is! Ik doe dit werk nu 15 jaar maar kan het bijna niet meer opbrengen.
vrijdag 31 juli 2009 om 22:10
Zijn dat nou echt alle voorbeelden die jullie kunnen bedenken? Poeh....nou ik heb er genoeg hoor. En dan bedoel ik niet eens dat iemand niet voor het ontbijt gewassen is.
Ik werk in een ziekenhuis op een verpleegafdeling. streven is om rond de koffie iedereen gewassen te hebben. In principe is dat rond 10u maar vaker ook dat de eerste pas om 10.30 of nog later gaan zitten. Komt de laatste tijd vaker voor dat we tot 11.30u aan het wassen zijn. Of we nou wel of niet die dag met een goede bezetting staan.
wat ik zelf heeeeel erg vond is dat ik een paar jaar geleden iemand geen eten heb kunnen geven, gewoonweg omdat we het te druk hadden. degene had sondevoeding en door de drukte ben ik er gewoon niet aan toe gekomen. Niet dat prioriteiten verkeerd lagen want op dat moment waren er echt dingen die belangrijker waren. Vond dat toen echt zeeeeer triest.... Eten en drinken zouden toch dingen zijn wat tot je eerste levensbehoeften moeten horen....
Patiënten een uur of langer op de po hebben zitten gewoonweg omdat je het echt te druk hebt om diegene er van af te halen.
Avonddiensten waarbij je nog geen tijd hebt om zelf snel te kunnen eten. Of nachtdiensten waarbij je echt van 22.45 als je binnen komt tot 7u als je weg gaat aan 1 stuk bezig bent. Niet eens tijd hebt om even te kunnen zitten. Je blij bent als de pillen uitgezet zijn en iedereen de nacht goed is doorgekomen.
Of medicijnen die niet op tijd gegeven worden omdat er andere dingen belangrijker zijn.
En hopen dat patiënten niet tegen je gaan praten. Ik herken het helemaal hoor!
Oke de diensten zijn niet allemaal zo. Maar bijv de dagdiensten zijn de laatste tijd eerder standaard dan uitzondering op deze manier hoor. En zo'n avonddiensten komen ook geregeld voor.
Zooooo veel formulieren die alweer eens ingevuld moeten worden. Iedereen vind natuurlijk dat hetgene wat hij of zij heeft echt heeel belangrijk is. dus zeker ingevuld moet worden. En dat is het ook zeker. Maar wij krijgen dat weer op ons bord....
Overbedden aan de lopende band, maar genoeg personeel voor hebben ho maar.
Tja en om nou te zeggen ik doe het uit liefde.... Eerlijk gezegd doe ik het nu merendeel om mijn salaris. Ik haal op deze manier echt geen voldoening uit mijn werk. En dit ligt echt niet alleen aan deze afdeling. Heb inmiddels op verschillende afd gewerkt, zelfs in een ander ziekenhuis maar overal lijkt het wel hetzelfde te zijn.
Dus werkdruk en stress.....JA Hier vol op aanwezig!
Ik werk in een ziekenhuis op een verpleegafdeling. streven is om rond de koffie iedereen gewassen te hebben. In principe is dat rond 10u maar vaker ook dat de eerste pas om 10.30 of nog later gaan zitten. Komt de laatste tijd vaker voor dat we tot 11.30u aan het wassen zijn. Of we nou wel of niet die dag met een goede bezetting staan.
wat ik zelf heeeeel erg vond is dat ik een paar jaar geleden iemand geen eten heb kunnen geven, gewoonweg omdat we het te druk hadden. degene had sondevoeding en door de drukte ben ik er gewoon niet aan toe gekomen. Niet dat prioriteiten verkeerd lagen want op dat moment waren er echt dingen die belangrijker waren. Vond dat toen echt zeeeeer triest.... Eten en drinken zouden toch dingen zijn wat tot je eerste levensbehoeften moeten horen....
Patiënten een uur of langer op de po hebben zitten gewoonweg omdat je het echt te druk hebt om diegene er van af te halen.
Avonddiensten waarbij je nog geen tijd hebt om zelf snel te kunnen eten. Of nachtdiensten waarbij je echt van 22.45 als je binnen komt tot 7u als je weg gaat aan 1 stuk bezig bent. Niet eens tijd hebt om even te kunnen zitten. Je blij bent als de pillen uitgezet zijn en iedereen de nacht goed is doorgekomen.
Of medicijnen die niet op tijd gegeven worden omdat er andere dingen belangrijker zijn.
En hopen dat patiënten niet tegen je gaan praten. Ik herken het helemaal hoor!
Oke de diensten zijn niet allemaal zo. Maar bijv de dagdiensten zijn de laatste tijd eerder standaard dan uitzondering op deze manier hoor. En zo'n avonddiensten komen ook geregeld voor.
Zooooo veel formulieren die alweer eens ingevuld moeten worden. Iedereen vind natuurlijk dat hetgene wat hij of zij heeft echt heeel belangrijk is. dus zeker ingevuld moet worden. En dat is het ook zeker. Maar wij krijgen dat weer op ons bord....
Overbedden aan de lopende band, maar genoeg personeel voor hebben ho maar.
Tja en om nou te zeggen ik doe het uit liefde.... Eerlijk gezegd doe ik het nu merendeel om mijn salaris. Ik haal op deze manier echt geen voldoening uit mijn werk. En dit ligt echt niet alleen aan deze afdeling. Heb inmiddels op verschillende afd gewerkt, zelfs in een ander ziekenhuis maar overal lijkt het wel hetzelfde te zijn.
Dus werkdruk en stress.....JA Hier vol op aanwezig!
zaterdag 1 augustus 2009 om 22:21
Ik kan me alleen maar aansluiten bij iedereen. Heb altijd al in de zorg gewerkt, in uiteenlopende instellingen en met (bijna) alle doelgroepen.
De zorg gaat keihard achteruit. Personeelstekorten, te weinig goed geschoold personeel, te weinig middelen, en alles moet steeds sneller en meer in minder tijd.
De zorg is een keiharde sector, ik denk dat dat vaak wordt onderschat door de hele samenleving.
Schrijnende gevallen, ja heel veel gezien in de afgelopen 20 jaar.
Heb me regelmatig afgevraagd waar ik zelf in vredesnaam mee bezig was. Vaak nagedacht om in een andere sector te gaan werken, soms kon ( en kan) ik ook het bijna niet meer opbrengen.
En werken in de zorg uit liefde? Ook dat is zo'n cliche misvatting van veel mensen. Werken in de zorg doet iemand omdat er brood op de plank moet komen. En omdat iemand de capaciteiten heeft om in de zorg te werken en natuurlijk plezier.
Ik heb ook vaak gehoord dat het vast mijn roeping is. Of deze dan nog erger : je krijgt er zoveel voor terug he?!
Ik vraag me vaak af wat ik er zelf voor terug krijg en het enige is dat ik weet dat ik iets goeds aan het doen ben. Iets nuttigs. En daarom werk ik natuurlijk ook nog in de zorg.
Omscholen is erg lastig maar krijg ik een aanbieding wat het voor mij wel mogelijk maakt om tegelijkertijd ook mijn geld binnen te halen zeg ik liever vandaag dan morgen.
Ik heb veel collegas zien afbranden. Ik zie veel collegas afbranden. Ik heb veel leed gezien en verwaarlozing bij bewoners.
De zorg gaat keihard achteruit. Personeelstekorten, te weinig goed geschoold personeel, te weinig middelen, en alles moet steeds sneller en meer in minder tijd.
De zorg is een keiharde sector, ik denk dat dat vaak wordt onderschat door de hele samenleving.
Schrijnende gevallen, ja heel veel gezien in de afgelopen 20 jaar.
Heb me regelmatig afgevraagd waar ik zelf in vredesnaam mee bezig was. Vaak nagedacht om in een andere sector te gaan werken, soms kon ( en kan) ik ook het bijna niet meer opbrengen.
En werken in de zorg uit liefde? Ook dat is zo'n cliche misvatting van veel mensen. Werken in de zorg doet iemand omdat er brood op de plank moet komen. En omdat iemand de capaciteiten heeft om in de zorg te werken en natuurlijk plezier.
Ik heb ook vaak gehoord dat het vast mijn roeping is. Of deze dan nog erger : je krijgt er zoveel voor terug he?!
Ik vraag me vaak af wat ik er zelf voor terug krijg en het enige is dat ik weet dat ik iets goeds aan het doen ben. Iets nuttigs. En daarom werk ik natuurlijk ook nog in de zorg.
Omscholen is erg lastig maar krijg ik een aanbieding wat het voor mij wel mogelijk maakt om tegelijkertijd ook mijn geld binnen te halen zeg ik liever vandaag dan morgen.
Ik heb veel collegas zien afbranden. Ik zie veel collegas afbranden. Ik heb veel leed gezien en verwaarlozing bij bewoners.
zondag 2 augustus 2009 om 16:07
Ik ben therapeut in een verpleeg- en verzorgingsinstelling. Mijn ervaring is dat er ontzettend hard door verzorgenden wordt gewerkt en dat er wel degelijk kwaliteitsverlies is door bezuiniging.
- mensen worden laat (kan 11u zijn) uit bed gehaald
- ontbijten daarom op bed of moeten twee uurtjes na het ontbijt alweer lunchen
- missen daardoor therapie die in een revalidatieproces erg belangrijk is; therapie kan het verschil zijn tussen opname of naar huis of bijvoorbeeld voorkomen dat iemand verder achteruit gaat waardoor er meer zorg nodig is
- krijgen medicatie te laat door drukte
- werk dat door geschoolde krachten zou moeten worden gedaan wordt door vrijwilligers/huiskamerassistenten (voor wie overigens grote lof, ze komen het toch maar doen) gedaan. Zij signaleren veel minder en zijn zich veel minder bewust van risico's, soms bij de simpelste handelingen (eten/drinken, lopen, transfers).
Ik werk zelf nog niet zo lang in de zorg, maar ik ben al plannen aan het maken om er weer uit te stromen (overigens niet alleen vanwege dit soort redenen). Voor mensen die er langer in werken zoals ik hierboven ook al zag: hoe was het voorheen? Is de kwaliteit de laatste jaren slechter geworden en hoe kwam dat zo?
- mensen worden laat (kan 11u zijn) uit bed gehaald
- ontbijten daarom op bed of moeten twee uurtjes na het ontbijt alweer lunchen
- missen daardoor therapie die in een revalidatieproces erg belangrijk is; therapie kan het verschil zijn tussen opname of naar huis of bijvoorbeeld voorkomen dat iemand verder achteruit gaat waardoor er meer zorg nodig is
- krijgen medicatie te laat door drukte
- werk dat door geschoolde krachten zou moeten worden gedaan wordt door vrijwilligers/huiskamerassistenten (voor wie overigens grote lof, ze komen het toch maar doen) gedaan. Zij signaleren veel minder en zijn zich veel minder bewust van risico's, soms bij de simpelste handelingen (eten/drinken, lopen, transfers).
Ik werk zelf nog niet zo lang in de zorg, maar ik ben al plannen aan het maken om er weer uit te stromen (overigens niet alleen vanwege dit soort redenen). Voor mensen die er langer in werken zoals ik hierboven ook al zag: hoe was het voorheen? Is de kwaliteit de laatste jaren slechter geworden en hoe kwam dat zo?
zondag 2 augustus 2009 om 16:10
Ik werk dus zelf niet als verpleegkundige/verzorgende, maar wat die urineluchten betreft: 80% van de bewoners is natuurlijk incontinent. Veel mensen gebruiken een incontinentiesysteem (tena oid). Zou het met zo'n systeem mogelijk zijn om alle urinelucht uit te bannen? Ik vraag het me af.
Overigens kun je in bepaalde settings niet voorkomen dat mensen smeren met ontlasting of andere dingen doen. Voordat ik in het verpleeghuis werkte had ik me dat ook nooit voorgesteld, maar als je ziet wat ze in de zorg voor hun kiezen krijgen...
Overigens kun je in bepaalde settings niet voorkomen dat mensen smeren met ontlasting of andere dingen doen. Voordat ik in het verpleeghuis werkte had ik me dat ook nooit voorgesteld, maar als je ziet wat ze in de zorg voor hun kiezen krijgen...
zondag 2 augustus 2009 om 19:31
Stoeptegel, werken uit liefde, nee dat echt niet. Ik moet geld verdienen en ben dat meer dan 20 jaar geleden gaan doen in de zorg. Begonnen in 1986 toen alles nog kon. Managers waren toen nog niet uitgevonden net zoals dat we geen indicaties nodig hadden van de CIZ maffia. De instelling bepaalde zelf hoeveel zorg een patient nodig had dus kon je goede zorg leveren.
Wat een verschil met nu.... Volgens mij zal het alleen maar slechter worden, hoewel ik goede verhalen hoor van Buurtzorg Nederland. Daar bestaan geen managers, de teams bestaan uit verpleegkundigen die zelf alles regelen.
En dan die dooddoener: je krijgt er zoveel voor terug he!
Ja, veel stress, frustratie en rugklachten + boze klanten die vinden dat ze te laat worden geholpen.
Wat een verschil met nu.... Volgens mij zal het alleen maar slechter worden, hoewel ik goede verhalen hoor van Buurtzorg Nederland. Daar bestaan geen managers, de teams bestaan uit verpleegkundigen die zelf alles regelen.
En dan die dooddoener: je krijgt er zoveel voor terug he!
Ja, veel stress, frustratie en rugklachten + boze klanten die vinden dat ze te laat worden geholpen.
zondag 2 augustus 2009 om 20:48
zo jammer deze verhalen. ik werk in een zorgsector waar mensen nog wel de aandacht en juiste zorg krijgen. wij zijn ook een zelfsturend team waarbij we erg veel vrijheid hebben. helaas hebben we ook te maken met beslissingen van hogere hand dus is het vaak lang wachten op antwoorden of goedkeuringen waardoor dingen in de soep lopen.
ik heb laatst een heel stuk gelezen over buurtzorg. een goede stap van zorgverlenen maar meen me te herinneren dat dat vroeger al bestond voordat andere instellingen zich ermee gingen bemoeien. toch weer terug naarde basis...vroeger was zo slecht nog niet.
ik heb laatst een heel stuk gelezen over buurtzorg. een goede stap van zorgverlenen maar meen me te herinneren dat dat vroeger al bestond voordat andere instellingen zich ermee gingen bemoeien. toch weer terug naarde basis...vroeger was zo slecht nog niet.
maandag 3 augustus 2009 om 20:30
Mijn ervaring met buurtzorg is trouwens wel dat het eilandjeswerk is. Het inroepen van advies van een therapeut kan dingen makkelijker en veiliger maken (ook preventief). Het mist, in mijn ervaring, het multidisciplinaire karakter een beetje.
Hoe zijn de arbeidsvoorwaarden in buurtzorg? Ben je ZZP-er of gewoon in dienst?
Hoe zijn de arbeidsvoorwaarden in buurtzorg? Ben je ZZP-er of gewoon in dienst?
maandag 3 augustus 2009 om 21:22
Mijn ervaring met vroeger is ook dat de kwaliteit van zorg beter was dan nu. Er was meer tijd voor de bewoners/clienten. Er was meer ruimte voor het personeel om onderling problemen aan te pakken , zonder tussenkomst van manager en al de nieuwe regeltjes. Toen ondervond ik toch meer een spirit van het allerbeste voor de bewoners/clienten, en voor het personeel.
De zorgsector is harder geworden, commercieler. Beslissingen die van hogerhand worden genomen , van mensen die niet 1 minuut per dag op de werkvloer staan, kunnen heel nadelig uitpakken voor bewoners en personeel.
De laatste jaren zijn ze in de zorg keihard bezig met het ziketeverzuim terug te dringen. En dan wel op zo'n manier dat er nog meer ( goed) personeel afbrand en nooit meer terug komt. Ik zie het vrij somber in en ik kan wel stellen dat ik erg bang ben ondertussen ooit zelf goed ziek te worden, welke oorzaak dan ook. Als ik naar mijn collegas kijk zal dat dan een echte lijdensweg zijn, los van het ziek zijn zelf. Ik heb dit gezien binnen meerdere organisaties, dus dit is niet organisatie-gebonden, maar een tendens binnen de zorg.
Lammy, ik was inderdaad vergeten te vermelden wat betreft lichamelijke slijtage door werken in de zorg Ik word ouder nu en ik voel duidelijk aan mijn lichaam dat het altijd zwaar te verduren heeft gehad. Dit durf ik ( en collegas) niet eens op het werk te bespreken.
De zorgsector is harder geworden, commercieler. Beslissingen die van hogerhand worden genomen , van mensen die niet 1 minuut per dag op de werkvloer staan, kunnen heel nadelig uitpakken voor bewoners en personeel.
De laatste jaren zijn ze in de zorg keihard bezig met het ziketeverzuim terug te dringen. En dan wel op zo'n manier dat er nog meer ( goed) personeel afbrand en nooit meer terug komt. Ik zie het vrij somber in en ik kan wel stellen dat ik erg bang ben ondertussen ooit zelf goed ziek te worden, welke oorzaak dan ook. Als ik naar mijn collegas kijk zal dat dan een echte lijdensweg zijn, los van het ziek zijn zelf. Ik heb dit gezien binnen meerdere organisaties, dus dit is niet organisatie-gebonden, maar een tendens binnen de zorg.
Lammy, ik was inderdaad vergeten te vermelden wat betreft lichamelijke slijtage door werken in de zorg Ik word ouder nu en ik voel duidelijk aan mijn lichaam dat het altijd zwaar te verduren heeft gehad. Dit durf ik ( en collegas) niet eens op het werk te bespreken.
