
Moet ik meegaan?
maandag 10 augustus 2009 om 08:46
Hallo allemaal,
Afgelopen donderdag moest mijn vriend naar de huisarts. Nou ja, moest... hij liep zich al bijna 3 weken de longen uit het lijf te hoesten en werd steeds kortademiger. Hij had dus eindelijk een afspraak gemaakt.
Hij moest (met spoed) laten bloedprikken en ook moest hij een longfoto laten maken. Dezelfde middag kon hij om 16.30 bellen voor de uitslag.
De huisarts belde hem zelf met de uitslagen. Het bloedonderzoek was goed, op de longfoto hadden ze wat gezien (had iets te maken met zijn lymfen, zei hij). Hij moest dus naar de longarts, ze hadden ook de afspraak al voor hem gemaakt. En die is dus morgenmiddag.
Vriend zelf zegt er niet mee bezig te zijn. Ik heb al aangegeven dat ik best met hem mee wil gaan naar de afspraak met de longarts. Hij heeft zoiets van "Ik wil er geen punt van maken".
Dat wil ik natuurlijk wel respecteren... maar nou komt het: In mijn omgeving vraagt echt zo'n beetje iedereen of ik met hem mee ga...
Wat zouden jullie doen? Zou je zeggen "Meegaan" of "Respecteer wat hij wil en laat hem alleen gaan?"
Afgelopen donderdag moest mijn vriend naar de huisarts. Nou ja, moest... hij liep zich al bijna 3 weken de longen uit het lijf te hoesten en werd steeds kortademiger. Hij had dus eindelijk een afspraak gemaakt.
Hij moest (met spoed) laten bloedprikken en ook moest hij een longfoto laten maken. Dezelfde middag kon hij om 16.30 bellen voor de uitslag.
De huisarts belde hem zelf met de uitslagen. Het bloedonderzoek was goed, op de longfoto hadden ze wat gezien (had iets te maken met zijn lymfen, zei hij). Hij moest dus naar de longarts, ze hadden ook de afspraak al voor hem gemaakt. En die is dus morgenmiddag.
Vriend zelf zegt er niet mee bezig te zijn. Ik heb al aangegeven dat ik best met hem mee wil gaan naar de afspraak met de longarts. Hij heeft zoiets van "Ik wil er geen punt van maken".
Dat wil ik natuurlijk wel respecteren... maar nou komt het: In mijn omgeving vraagt echt zo'n beetje iedereen of ik met hem mee ga...
Wat zouden jullie doen? Zou je zeggen "Meegaan" of "Respecteer wat hij wil en laat hem alleen gaan?"
maandag 10 augustus 2009 om 08:52
Als je vriend het ECHT NIET wilt, dan wordt het lastig natuurlijk. Maar zeg gewoon dat jij het graag wilt. Jij hebt ook wat te willen in jullie relatie.
Ik zou zeker wel meegaan. Mocht het vervelend nieuws zijn, of dat er nog verder onderzoek nodig is, dan is het altijd fijn dat je met z'n 2-en hebt geluisterd.
Ik zou zeker wel meegaan. Mocht het vervelend nieuws zijn, of dat er nog verder onderzoek nodig is, dan is het altijd fijn dat je met z'n 2-en hebt geluisterd.
maandag 10 augustus 2009 om 08:55
We zijn wat dit betreft (nog) niks gewend in onze relatie eerlijk gezegd. We hebben nog nooit iets meegemaakt op gezondheidsgebied.
Eimmer, ik zat zelf ook die kant op te denken... Twee horen altijd meer dan één...
Maar goed.. ik zat het me ook eigenlijk af te vragen omdat ik dan altijd denk dat het misschien raar is om toch mee te willen, zelfs als het misschien wel niks is...
Eimmer, ik zat zelf ook die kant op te denken... Twee horen altijd meer dan één...
Maar goed.. ik zat het me ook eigenlijk af te vragen omdat ik dan altijd denk dat het misschien raar is om toch mee te willen, zelfs als het misschien wel niks is...

maandag 10 augustus 2009 om 08:59
quote:bergamot schreef op 10 augustus 2009 @ 08:56:
Heb je hem aangeboden dat je 'best mee wilt gaan'? Of: 'ik geef om jou en wil daarom graag mee'.
Het klinkt alsof er toch wel spoed achter gezet is bij de longarts, dus ik zou voor mezelf en voor hem mee willen.
Ik heb gezegd: "Als je het fijn vindt dat ik mee ga, dan ga ik wel mee hoor" (en dat wel vaker dan één keer)
Elke keer krijg ik dezelfde reactie, dat hij er niet zo'n gedoe van wil maken.
En ja, er is spoed achter gezet. Het is nogal druk bij de longartsen en hij is er wel tussen gepropt.
Heb je hem aangeboden dat je 'best mee wilt gaan'? Of: 'ik geef om jou en wil daarom graag mee'.
Het klinkt alsof er toch wel spoed achter gezet is bij de longarts, dus ik zou voor mezelf en voor hem mee willen.
Ik heb gezegd: "Als je het fijn vindt dat ik mee ga, dan ga ik wel mee hoor" (en dat wel vaker dan één keer)
Elke keer krijg ik dezelfde reactie, dat hij er niet zo'n gedoe van wil maken.
En ja, er is spoed achter gezet. Het is nogal druk bij de longartsen en hij is er wel tussen gepropt.
maandag 10 augustus 2009 om 09:01
Je kunt toch richting hem aangeven dat je ook voor je eigen gemoedsrust meegaat? Dat jij je zorgen maakt om zijn gezondheid? Ik geloof dat ik zeker mee zou willen.
Overigens: ik zou me geen reet aantrekken van mijn omgeving. Als jij het goed vindt om niet mee te gaan en hij staat er op om alleen te gaan, dan is het oke. Pech voor de buitenwacht dan.
Overigens: ik zou me geen reet aantrekken van mijn omgeving. Als jij het goed vindt om niet mee te gaan en hij staat er op om alleen te gaan, dan is het oke. Pech voor de buitenwacht dan.
maandag 10 augustus 2009 om 09:07
Aan de hand van de reacties hier zie ik wel in dat ik niet "raar" ben om eigenlijk gewoon wél mee te willen.
Eigenlijk zeggen jullie allemaal dat jullie wel mee zouden gaan, juist ook omdat je niet weet wat er nu eigenlijk aan de hand is (maar dat wel graag wilt weten).
Ik ga dat dan vanmiddag maar gewoon tegen hem zeggen, dat ik gewoon mee wil om te horen hoe het is.
Ben ook allang blij om te lezen dat het niet "raar" is om toch bij zo'n gesprek te zitten.
Eigenlijk zeggen jullie allemaal dat jullie wel mee zouden gaan, juist ook omdat je niet weet wat er nu eigenlijk aan de hand is (maar dat wel graag wilt weten).
Ik ga dat dan vanmiddag maar gewoon tegen hem zeggen, dat ik gewoon mee wil om te horen hoe het is.
Ben ook allang blij om te lezen dat het niet "raar" is om toch bij zo'n gesprek te zitten.

maandag 10 augustus 2009 om 09:09
Yraatje, heel vrijblijvend dus, dat je 'voor hem' mee zou gaan.
Ik ga ook eigenlijk altijd alleen naar medische afspraken, maar één keertje heb ik ook onder het mom van 'niks aan de hand, maar als jij mee wil dan mag dat' mijn moeder meegenomen naar een spoedafspraak. Daar was ik achteraf heel blij om omdat ik een onverwachte uitslag kreeg.
Ik ga ook eigenlijk altijd alleen naar medische afspraken, maar één keertje heb ik ook onder het mom van 'niks aan de hand, maar als jij mee wil dan mag dat' mijn moeder meegenomen naar een spoedafspraak. Daar was ik achteraf heel blij om omdat ik een onverwachte uitslag kreeg.

maandag 10 augustus 2009 om 09:19
quote:bergamot schreef op 10 augustus 2009 @ 09:09:
Yraatje, heel vrijblijvend dus, dat je 'voor hem' mee zou gaan.
Ik ga ook eigenlijk altijd alleen naar medische afspraken, maar één keertje heb ik ook onder het mom van 'niks aan de hand, maar als jij mee wil dan mag dat' mijn moeder meegenomen naar een spoedafspraak. Daar was ik achteraf heel blij om omdat ik een onverwachte uitslag kreeg.
Ja, wel vrijblijvend inderdaad.
Weet je wat het is? Mijn vriend gaat echt nooooooit naar de dokter, dan moet er echt wel wat aan de hand zijn. De laatste keer is 13 jaar geleden ofzo...
Dus mijn alarmbellen gingen dan ook echt af op het moment dat ik hoorde dat hij met spoed moest laten bloedprikken en een longfoto moest laten maken.
Ik heb dus die hele middag wel een beetje in spanning gezeten.
Toen ik hoorde dat de bloedtest goed was dacht ik "Yes"... tot ik hoorde dat ze op de longfoto wat gezien hadden... Toen dacht ik "Hmmm... dit vind ik niet echt leuk nieuws, maar goed... wie weet". Toen ik hoorde dat hij bij de longarts moest komen zei ik "Bel je daar straks nog achteraan dan?" Vriend zei toen, tussen neus en lippen door, "Oh, die afspraak hebben ze al voor mij gemaakt. Is dinsdagmiddag"... Ehm... Dat is wel erg snel dacht ik toen....
Dus... voor mij kan het niet snel genoeg morgenavond zijn...
Yraatje, heel vrijblijvend dus, dat je 'voor hem' mee zou gaan.
Ik ga ook eigenlijk altijd alleen naar medische afspraken, maar één keertje heb ik ook onder het mom van 'niks aan de hand, maar als jij mee wil dan mag dat' mijn moeder meegenomen naar een spoedafspraak. Daar was ik achteraf heel blij om omdat ik een onverwachte uitslag kreeg.
Ja, wel vrijblijvend inderdaad.
Weet je wat het is? Mijn vriend gaat echt nooooooit naar de dokter, dan moet er echt wel wat aan de hand zijn. De laatste keer is 13 jaar geleden ofzo...
Dus mijn alarmbellen gingen dan ook echt af op het moment dat ik hoorde dat hij met spoed moest laten bloedprikken en een longfoto moest laten maken.
Ik heb dus die hele middag wel een beetje in spanning gezeten.
Toen ik hoorde dat de bloedtest goed was dacht ik "Yes"... tot ik hoorde dat ze op de longfoto wat gezien hadden... Toen dacht ik "Hmmm... dit vind ik niet echt leuk nieuws, maar goed... wie weet". Toen ik hoorde dat hij bij de longarts moest komen zei ik "Bel je daar straks nog achteraan dan?" Vriend zei toen, tussen neus en lippen door, "Oh, die afspraak hebben ze al voor mij gemaakt. Is dinsdagmiddag"... Ehm... Dat is wel erg snel dacht ik toen....
Dus... voor mij kan het niet snel genoeg morgenavond zijn...
maandag 10 augustus 2009 om 09:44
Lastig. Zelf zou ik meewillen. Maar als jouw vriend aangeeft dat dat niet hoeft, zou ik dat niet doen.
Ligt er eigenlijk ook aan wat ze gaan doen, als ze testen gaan doen, doe ik dat liever alleen, maar uitslagen zou ik wel mijn vriend bij willen hebben.
Overleg het nog een keer met je vriend. Ik hoop voor jullie dat het allemaal meevalt. Sterkte morgen.
Ligt er eigenlijk ook aan wat ze gaan doen, als ze testen gaan doen, doe ik dat liever alleen, maar uitslagen zou ik wel mijn vriend bij willen hebben.
Overleg het nog een keer met je vriend. Ik hoop voor jullie dat het allemaal meevalt. Sterkte morgen.
maandag 10 augustus 2009 om 09:53
Als ik jou was zou ik graag mee willen. Maar aan de andere kant zijn medisch zaken privé, dus als je vriend alleen wil heeft hij daar wel recht op.
Hoe is hij, houdt hij zich groot denk je? Of wil hij dat soort dingen echt graag alleen afhandelen?
In het ergste geval, als er iets ergs is, dan denk ik dat er nog wel gelegenheid gaat zijn om samen met de arts te praten.
Hoe is hij, houdt hij zich groot denk je? Of wil hij dat soort dingen echt graag alleen afhandelen?
In het ergste geval, als er iets ergs is, dan denk ik dat er nog wel gelegenheid gaat zijn om samen met de arts te praten.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 10 augustus 2009 om 09:58
Ik heb in het verleden in de zorg gewerkt in een instelling waar ik veel gesprekken moest voeren met patienten en ook met hun familie.
Het is echt zo dat de gene om wie het gaat vaak heel selectief dingen oppikt, vooral als er heftige dingen verteld worden.
het is dan juist belangrijk dat er iemand bij is om zo samen hetgeen besproken wordt goed in zich op te nemen.
Bij mij in de familie hebben we er daarom ook een gewoonte van gemaakt om nooit iemand alleen naar een gesprek in het ziekenhuis te laten gaan, en het blijkt heel vaak dat degene die er bij zit veel meer hoort dan de patient zelf. Sterkte
Je kan hem toch zeggen dat jij het heel graag ook wilt horen, misschien wil hij niet lastig zijn, maar vindt hij het wel prettig als er iemand mee gaat.
Het is echt zo dat de gene om wie het gaat vaak heel selectief dingen oppikt, vooral als er heftige dingen verteld worden.
het is dan juist belangrijk dat er iemand bij is om zo samen hetgeen besproken wordt goed in zich op te nemen.
Bij mij in de familie hebben we er daarom ook een gewoonte van gemaakt om nooit iemand alleen naar een gesprek in het ziekenhuis te laten gaan, en het blijkt heel vaak dat degene die er bij zit veel meer hoort dan de patient zelf. Sterkte
Je kan hem toch zeggen dat jij het heel graag ook wilt horen, misschien wil hij niet lastig zijn, maar vindt hij het wel prettig als er iemand mee gaat.

maandag 10 augustus 2009 om 10:02
Meegaan.
De laatste keer dat mijn vriend ziek was, was het ook echt goed mis en heeft hij 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Dat was in april van dit jaar en vanavond krijgt hij ook weer een nieuwe uitslag van onderzoeken die vorige week zijn geweest. Ik wil erbij zijn, voor mezelf, maar zeer zeker ook voor hem. Is de uitslag goed, dan zijn we beiden opgelucht, is de uitslag niet goed, dan ben ik er voor hem.
Succes en sterkte.
De laatste keer dat mijn vriend ziek was, was het ook echt goed mis en heeft hij 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Dat was in april van dit jaar en vanavond krijgt hij ook weer een nieuwe uitslag van onderzoeken die vorige week zijn geweest. Ik wil erbij zijn, voor mezelf, maar zeer zeker ook voor hem. Is de uitslag goed, dan zijn we beiden opgelucht, is de uitslag niet goed, dan ben ik er voor hem.
Succes en sterkte.
maandag 10 augustus 2009 om 10:04
maandag 10 augustus 2009 om 10:06