Kinderen
alle pijlers
Pffff... zoontje van 1 jaar
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:09
Mijn zoontje is eind vorige maand een jaar geworden. Sinds een maand of drie is hij ontzettend eenkennig. Hij hangt verschrikkelijk aan mij; als ik in de buurt ben, is het standaard huilen. Zit hij bijvoorbeeld lekker met zijn autootjes te spelen als ik aan het koken ben, dan gaat het prima totdat ik het in mijn hoofd haal om even iets in de kamer te pakken. Dan is het gelijk huilen, naar me toe kruipen en aan mijn benen hangen totdat ik hem oppak. Daar probeer ik nu minder aan toe te gaan geven, omdat ik niet precies weet wanneer ze dit soort dingen doorkrijgen.
Verder huilt hij sowieso bijna altijd als ik in de buurt ben. Of we nou aan het eten zijn, als ik sta te douchen, als ik moet plassen, alles is brullen totdat ie in mijn armen kan zijn. Ik heb lang geprobeerd om mijn geduld te bewaren, maar het begint een beetje op te raken. Soms verstop ik me gewoon op zolder, omdat de kids dan lekker rustig aan het spelen zijn onder toezicht van mijn man. Is toch te erg?
Ik weet dat het van alles kan zijn; een sprongetje (hij blijft springen!), tandjes, kiezen, vermoeidheid, algehele malaise etc. Ik probeer ook niet uit te vinden wat het is, want volgens mij kom je daar bij kinderen niet zo makkelijk achter. Wat ik wel hoop, is dat iemand mij hier tips kan geven om hiermee om te gaan. Of dat iemand mij kan vertellen hoe lang dit soort fases gemiddeld duurt.
Hoop op jullie reacties, want het leven begint hier steeds een stukje minder leuk te worden, terwijl ik zo graag van mijn kinderen wil genieten!
Verder huilt hij sowieso bijna altijd als ik in de buurt ben. Of we nou aan het eten zijn, als ik sta te douchen, als ik moet plassen, alles is brullen totdat ie in mijn armen kan zijn. Ik heb lang geprobeerd om mijn geduld te bewaren, maar het begint een beetje op te raken. Soms verstop ik me gewoon op zolder, omdat de kids dan lekker rustig aan het spelen zijn onder toezicht van mijn man. Is toch te erg?
Ik weet dat het van alles kan zijn; een sprongetje (hij blijft springen!), tandjes, kiezen, vermoeidheid, algehele malaise etc. Ik probeer ook niet uit te vinden wat het is, want volgens mij kom je daar bij kinderen niet zo makkelijk achter. Wat ik wel hoop, is dat iemand mij hier tips kan geven om hiermee om te gaan. Of dat iemand mij kan vertellen hoe lang dit soort fases gemiddeld duurt.
Hoop op jullie reacties, want het leven begint hier steeds een stukje minder leuk te worden, terwijl ik zo graag van mijn kinderen wil genieten!
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:15
Hoi Siep,
Mijn dochter is ongeveer even oud als de jouwe en ook zij kan heerlijk spelen en ineens is het op. En dat is dan maar zo... Ik neem haar gewoon lekker bij me dan. Ik vind haar nog zo klein, ze is toch nog steeds maar gewoon een klein meisje van net 1. En los daarvan wil ik zelf ook veel te graag gewoon lekker met haar knuffelen.
Tijdens het koken neem ik haar dan in een draagdoek op mijn rug, dan is ze toch lekker dicht bij me en ik kan gewoon doen wat ik wil. Is het op een ander moment van de dag dan pak ik haar gewoon lekker op schoot en ga met haar spelen tot ze er weer klaar mee is.
Hier is ook een overgang gaande van 2 naar 1 slaapje, wat ik ook nogal verwarrend vind.
Waarom vind je het zo moeilijk om je geduld te bewaren?
Mijn dochter is ongeveer even oud als de jouwe en ook zij kan heerlijk spelen en ineens is het op. En dat is dan maar zo... Ik neem haar gewoon lekker bij me dan. Ik vind haar nog zo klein, ze is toch nog steeds maar gewoon een klein meisje van net 1. En los daarvan wil ik zelf ook veel te graag gewoon lekker met haar knuffelen.
Tijdens het koken neem ik haar dan in een draagdoek op mijn rug, dan is ze toch lekker dicht bij me en ik kan gewoon doen wat ik wil. Is het op een ander moment van de dag dan pak ik haar gewoon lekker op schoot en ga met haar spelen tot ze er weer klaar mee is.
Hier is ook een overgang gaande van 2 naar 1 slaapje, wat ik ook nogal verwarrend vind.
Waarom vind je het zo moeilijk om je geduld te bewaren?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:19
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben! Ik neem hem ook vaak bij me hoor, maar dat kan gewoon niet de hele dag. En dat wil hij het liefst
Ik vind het lastig om mijn geduld te bewaren, omdat ik soms gewoon ook heeeel even andere dingen wil doen. Even iemand bellen, dochter aandacht geven, dat soort dingen. Daarbij was mijn eerste een huilbaby en kan ik dat ellenlange gehuil en gejammer gewoon niet zo heel goed meer handelen. Ik weet heus wel dat babies huilen (voordat ik het hele forum over me heen krijg), maar momenteel is het hier bij de jongste alleen maar huilen als ik in de buurt ben en dat vind ik soms wel eens jammer.
Ik vind het lastig om mijn geduld te bewaren, omdat ik soms gewoon ook heeeel even andere dingen wil doen. Even iemand bellen, dochter aandacht geven, dat soort dingen. Daarbij was mijn eerste een huilbaby en kan ik dat ellenlange gehuil en gejammer gewoon niet zo heel goed meer handelen. Ik weet heus wel dat babies huilen (voordat ik het hele forum over me heen krijg), maar momenteel is het hier bij de jongste alleen maar huilen als ik in de buurt ben en dat vind ik soms wel eens jammer.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:21
Ik herken het ook. Mijn zoontje is iets ouder (17 maanden). Het wordt nu iets minder, maar rond de leeftijd van jouw zoon had hij dit ook heel erg. Er werd dan geadviseerd om hem een compliment te geven als hij rustig alleen zat te spelen, maar ik keek wel uit want zodra hij me zag of hoorde was het meteen voorbij met het alleen spelen, haha.
Wat hier wel hielp (en helpt) is om hem even op weg te helpen met iets nieuws. Dus even een torentje bouwen of wat rollen met de bal. Als hij dan enthousiast meespeelt, laat ik hem daarna alleen verder spelen. Het is op deze leeftijd ook gewoon nog erg lastig voor ze om zichzelf te vermaken. Langer dan een ongeveer een kwartiertje rustig alleen spelen, mag je eigenlijk niet verwachten.
Wat hier wel hielp (en helpt) is om hem even op weg te helpen met iets nieuws. Dus even een torentje bouwen of wat rollen met de bal. Als hij dan enthousiast meespeelt, laat ik hem daarna alleen verder spelen. Het is op deze leeftijd ook gewoon nog erg lastig voor ze om zichzelf te vermaken. Langer dan een ongeveer een kwartiertje rustig alleen spelen, mag je eigenlijk niet verwachten.
The time is now
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:22
Ik weet niet of het helpt, maar hier is het precies hetzelfde. Het gaat de ene dag beter dan de andere dag. Ik zelf probeer als ze zo'n bui heeft gewoon op stap te gaan, dan wordt ze afgeleid en hebben wij beiden het beter naar ons zin. Ik speel natuurlijk ook gewoon met haar en soms laat ik haar gewoon even huilen. Bijvoorbeeld als ik aan het koken ben of moet douchen. Dan is het gewoon even niet anders. Vandaag kon ik trouwens ongestoord koken en heeft ze heerlijk zitten spelen. Fijn om te lezen dat het bij anderen ook zo gaat. Ze lijken soms groot, maar zijn gewoon nog erg klein. Het is logisch dat ze een korte concentratieboog hebben.
Ik moet trouwens wel eerlijk toegeven dat ik blij dat ik ook werk. Ik zou dit niet dagelijks trekken denk ik zo.
Ik moet trouwens wel eerlijk toegeven dat ik blij dat ik ook werk. Ik zou dit niet dagelijks trekken denk ik zo.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:28
Als ik moet douchen zet ik haar gewoon met een speeltje op het douchematje en dan babbel ik lekker met haar. Vindt ze prachtig om te zien wat ik dan doe, shampoo, badschuim en als het mee zit vallen er ook nog een paar spetters op haar beentje / hoofdje. Dát is pas lachen!
Ik denk dat we niet moeten onderschatten wat er met die kleintjes gebeurd. Volgens mij is de wereld reuze verwarrend voor ze. Mini zit midden in een enorme ontwikkeling, niet alles lukt even goed, dat is super frustrerend.
Ik denk dat we niet moeten onderschatten wat er met die kleintjes gebeurd. Volgens mij is de wereld reuze verwarrend voor ze. Mini zit midden in een enorme ontwikkeling, niet alles lukt even goed, dat is super frustrerend.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:35
Heel herkenbaar, mijn oudste zoon had exact hetzelfde toen hij die leeftijd had. Al kon hij wel gewoon spelen, het was bij hem meer dat hij, zodra hij doorhad dat ik misschien even naar het toilet ging, het op een brullen zette. Geen idee meer wanneer het over ging, maar op een gegeven moment was hij er overheen. Volhouden dus!
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:37
Haha, als ik ga douchen stort meneer zich dramatisch huilend tegen de douchewand, net zolang tot ik klaar ben.
Erop uit gaan is hier ook altijd wel een goede optie, hoewel hij ook wel weer graag uit de wagen wil na een half uurtje. Wil zelf lopen, maar kan het nog niet. Dat werk.
Op weg helpen met spelen is inderdaad wel een goede. Ik zet hem hier standaard achter zijn garage of de loopwagen, maar die heeft ie nu misschien ook weleens gezien
Enne, nu met 17 maanden wat minder? Ooooh, dan heb ik nog maar 5 maanden te gaan!
Erop uit gaan is hier ook altijd wel een goede optie, hoewel hij ook wel weer graag uit de wagen wil na een half uurtje. Wil zelf lopen, maar kan het nog niet. Dat werk.
Op weg helpen met spelen is inderdaad wel een goede. Ik zet hem hier standaard achter zijn garage of de loopwagen, maar die heeft ie nu misschien ook weleens gezien
Enne, nu met 17 maanden wat minder? Ooooh, dan heb ik nog maar 5 maanden te gaan!
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:45
Qwertu, ontzettend bedankt voor je uitgebreide verhaal en de tips. Kan ik zeker wat mee! Het enige verschil is volgens mij (nog) wel, dat mijn zoontje buitenshuis geen klemaapje is. Het ligt meer aan mij, zogauw hij mij in de smiezen krijgt, waar dan ook, is het huilen geblazen. Hij gaat wel gewoon naar de creche, oma, etc. en daar gaat het gewoon prima. Ik weet dus eigenlijk niet of ik het met "eenkennig" goed heb beschreven, want hij is niet bang voor andere mensen. Hij wil gewoon Errug Graag bij mij zijn!
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:47
Haha, hier ook een kruipend kind met wipstoel op de rug. Weggedaan dus. En de draagdoek is ook niet echt een optie. Ten eerste wil hij er zelf heeeel graag uit, heeft weinig geduld om erin te zitten. Daarnaast weegt hij bijna 12 kilo, dus vindt mijn lijf dat ook niet altijd heel fijn. Jammer genoeg geen optie dus.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:48
Ik heb overigens ook een kind van bijna 3,5 die het nog steeds heeft. Hij heeft de eenkennigheid rond 9 maanden nooit gehad, bij hem kwam het pas later. En het is ook niet echt dat hij eenkennig is, in gezelschappen doet hij het prima. Hij kan alleen echt niet zonder me, geen seconde. Zo lang hij weet waar ik ben, gaat het wel, maar als ik zonder aankondigen ga douchen of zo, dan is het hek van de dam. Dan staat hij zielig snikkend voor de douche 'ik da-hacht dat je we-heg was ma-ha-ma'. En zo gaat dat dus 100.000x per dag, gewoon omdat ik weiger om continu te vertellen wat ik van plan ben te gaan doen.
Dus.... als ik moet kiezen, doe mij dan maar de eenkennigheid voordat ze 1 zijn, hoor. Ik weet nog dat ik dat toen heel zwaar vond, maar ik vind de eenkennigheid van een ouder kind een stuk zwaarder!
Dus.... als ik moet kiezen, doe mij dan maar de eenkennigheid voordat ze 1 zijn, hoor. Ik weet nog dat ik dat toen heel zwaar vond, maar ik vind de eenkennigheid van een ouder kind een stuk zwaarder!
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:58
quote:flint schreef op 11 augustus 2009 @ 20:48:
Dan staat hij zielig snikkend voor de douche 'ik da-hacht dat je we-heg was ma-ha-ma'. En zo gaat dat dus 100.000x per dag, gewoon omdat ik weiger om continu te vertellen wat ik van plan ben te gaan doen.
Waarom? Waarom weiger je om continu te vertellen wat je van plan bent te gaan doen?
Dan staat hij zielig snikkend voor de douche 'ik da-hacht dat je we-heg was ma-ha-ma'. En zo gaat dat dus 100.000x per dag, gewoon omdat ik weiger om continu te vertellen wat ik van plan ben te gaan doen.
Waarom? Waarom weiger je om continu te vertellen wat je van plan bent te gaan doen?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 21:01
De wipstoel is hier ook niet meer echt even goed aan de orde, dat is inderdaad jezelf voorover laten vallen en dan zit je onder de wipstoel.
En als ik ga douchen en Mini besluit om lekker met haar kleren onder de douche te gaan kruipen, tsja, dan droog ik haar af en trek haar droog goed aan. Sorry, maar ik zie écht het probleem niet. Als er een beker drinken om gaat moet ze ook nieuwe kleren aan.
Als ik naar de WC moet en ik ben alleen met Mini thuis dan ga ik gewoon met de deur open. Heel gezellig, komt ze lekker om de hoek kijken. En verbaasd kijken als ik doortrek, hahaha!
Vandaag heb ik thuis gewerkt, Smolman was ook thuis en die was een klusje in huis aan het doen. Minismollie was in de hemel! Ze kroop van papa naar mama en weer terug, kon niet kiezen waar ze het nou leuker vond.
Siep, met een goede draagdoek kun je tot wel 20 kg (rug)dragen. Minismollie is bijna 10 kg en die zit soms langere tijd op mijn rug, als het toevallig zo uitkomt. Kan makkelijk een paar uur.
En als ik ga douchen en Mini besluit om lekker met haar kleren onder de douche te gaan kruipen, tsja, dan droog ik haar af en trek haar droog goed aan. Sorry, maar ik zie écht het probleem niet. Als er een beker drinken om gaat moet ze ook nieuwe kleren aan.
Als ik naar de WC moet en ik ben alleen met Mini thuis dan ga ik gewoon met de deur open. Heel gezellig, komt ze lekker om de hoek kijken. En verbaasd kijken als ik doortrek, hahaha!
Vandaag heb ik thuis gewerkt, Smolman was ook thuis en die was een klusje in huis aan het doen. Minismollie was in de hemel! Ze kroop van papa naar mama en weer terug, kon niet kiezen waar ze het nou leuker vond.
Siep, met een goede draagdoek kun je tot wel 20 kg (rug)dragen. Minismollie is bijna 10 kg en die zit soms langere tijd op mijn rug, als het toevallig zo uitkomt. Kan makkelijk een paar uur.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 21:04
Ik vind een natpak ook geen probleem, maar wel als ik naar mijn werk moet en zij naar de creche. Die extra omkleedbeurt kan ik dan net even niet hebben. Op andere dagen geen probleem hoor.
En met de WC-deur open is hier niet handig. WC op de gang en een voordeur met glas erin. Dan zou niet alleen dochter meekijken, maar ook de rest van de buurt
En met de WC-deur open is hier niet handig. WC op de gang en een voordeur met glas erin. Dan zou niet alleen dochter meekijken, maar ook de rest van de buurt
dinsdag 11 augustus 2009 om 21:20
