Kinderen
alle pijlers
ik wil geslacht weten, de vader in kwestie niet, en nu?
dinsdag 11 augustus 2009 om 16:45
De titel van het topic zegt het al he
Ik wel, hij niet.
Al die bakerpraatjes, het gegis van mensen ongevraagd..en toch ben ik zo nieuwsgierig.
Bij mijn zoontje destijds wist ik het ook niet, maar had ik zo'n sterk instinctief gevoel van een jongetje.. dat de drang om bevestiging er niet was.
En nu... niets instinctiefs dat zegt J of M!!!
Mijn man heeft 2 meiden en van de jongste wist hij het en dat vond hij achteraf helemaal niet leuk.
Ga ik het stiekum toch doen?
En zo ja hoe hou ik zuks stil... twijfel alom
Liefs ST
Ik wel, hij niet.
Al die bakerpraatjes, het gegis van mensen ongevraagd..en toch ben ik zo nieuwsgierig.
Bij mijn zoontje destijds wist ik het ook niet, maar had ik zo'n sterk instinctief gevoel van een jongetje.. dat de drang om bevestiging er niet was.
En nu... niets instinctiefs dat zegt J of M!!!
Mijn man heeft 2 meiden en van de jongste wist hij het en dat vond hij achteraf helemaal niet leuk.
Ga ik het stiekum toch doen?
En zo ja hoe hou ik zuks stil... twijfel alom
Liefs ST
woensdag 12 augustus 2009 om 09:04
woensdag 12 augustus 2009 om 09:48
quote:Mamasaar schreef op 11 augustus 2009 @ 23:34:
Lieve Leo, lees zojuist over je meisje, zit hier zowat mijn ogen uit mijn hoofd te janken
Kaa uuu tee verkoudheid en hormoontjes.
Zo heerlijk ook hoe je over haar praat
Aaaaaaah lekkere hormonenbom van me......
Ik snap je hoor, dat soort dingen grijpen mij ook aan, zelfs nu er geen hormoon meer door mijn lijf giert.
Lieve Leo, lees zojuist over je meisje, zit hier zowat mijn ogen uit mijn hoofd te janken
Kaa uuu tee verkoudheid en hormoontjes.
Zo heerlijk ook hoe je over haar praat
Aaaaaaah lekkere hormonenbom van me......
Ik snap je hoor, dat soort dingen grijpen mij ook aan, zelfs nu er geen hormoon meer door mijn lijf giert.
woensdag 12 augustus 2009 om 10:02
quote:Djoels schreef op 12 augustus 2009 @ 09:12:
vertel Fleurtje, hoe ging dat bij jou?
Bij mij? Kutbevalling de eerste keer, maar kijk er toch wel leuk op terug (Voordeel van niks aan gym of wat dan ook gedaan hebben, nooit een bevalling op tv zien, niks er over lezen: ik wist niet hoe een normale bevalling zou gaan, wat de gemiddelde duur was).
Maar Arwen is stoer, geen pieperd, heel nuchter. En dat juist zij in paniek was geraakt, daar was ik wel behoorlijk van onder de indruk. Had geen moment tegen de bevalling op gezien, maar toen ik dit hoorde (vijf weken voordat ik op mocht), 'fronste ik mijn wenkbrauwen' wel even.
vertel Fleurtje, hoe ging dat bij jou?
Bij mij? Kutbevalling de eerste keer, maar kijk er toch wel leuk op terug (Voordeel van niks aan gym of wat dan ook gedaan hebben, nooit een bevalling op tv zien, niks er over lezen: ik wist niet hoe een normale bevalling zou gaan, wat de gemiddelde duur was).
Maar Arwen is stoer, geen pieperd, heel nuchter. En dat juist zij in paniek was geraakt, daar was ik wel behoorlijk van onder de indruk. Had geen moment tegen de bevalling op gezien, maar toen ik dit hoorde (vijf weken voordat ik op mocht), 'fronste ik mijn wenkbrauwen' wel even.
woensdag 12 augustus 2009 om 11:21
Bij ons wil ik het niet weten en de vader wel. We hebben besloten dat we niet gaan vragen wat het wordt, want hij kan het toch nooit geheim houden. En ik vind eigenlijk ook dat het niet leuk is als de een het wel weet en de ander niet. Als het andersom was geweest hadden we het ook zo gedaan. Dus...eens met Fleurtje.
woensdag 12 augustus 2009 om 14:07
Ik wilde het ook niet weten en Max-man wel. Toen bleek dat hij het belangrijker vond om het wel te weten dan ik het belangrijk vond om het niet te weten hebben we het toch gevraagd bij de echo. Toen we hoorden dat het een meisje werd was het gevoel wel heel compleet. Net alsof het dan echter is dat je een kind krijgt! Het is ook zoveel praktischer met namen bedenken.
Ik vind trouwens niet dat de wensen van de een zwaarwegender zijn dan de wensen van de ander. Jullie krijgen toch samen een kind?
Max
Ik vind trouwens niet dat de wensen van de een zwaarwegender zijn dan de wensen van de ander. Jullie krijgen toch samen een kind?
Max
woensdag 12 augustus 2009 om 14:12
quote:Max Branning schreef op 12 augustus 2009 @ 14:07:
Ik wilde het ook niet weten en Max-man wel. Toen bleek dat hij het belangrijker vond om het wel te weten dan ik het belangrijk vond om het niet te weten hebben we het toch gevraagd bij de echo. Toen we hoorden dat het een meisje werd was het gevoel wel heel compleet. Net alsof het dan echter is dat je een kind krijgt! Het is ook zoveel praktischer met namen bedenken.
Ik vind trouwens niet dat de wensen van de een zwaarwegender zijn dan de wensen van de ander. Jullie krijgen toch samen een kind?
MaxWat een tegenstrijdig bericht?
Ik wilde het ook niet weten en Max-man wel. Toen bleek dat hij het belangrijker vond om het wel te weten dan ik het belangrijk vond om het niet te weten hebben we het toch gevraagd bij de echo. Toen we hoorden dat het een meisje werd was het gevoel wel heel compleet. Net alsof het dan echter is dat je een kind krijgt! Het is ook zoveel praktischer met namen bedenken.
Ik vind trouwens niet dat de wensen van de een zwaarwegender zijn dan de wensen van de ander. Jullie krijgen toch samen een kind?
MaxWat een tegenstrijdig bericht?
woensdag 12 augustus 2009 om 14:51
Hier hetzelfde, vriendlief wil het niet weten, ik wel. Gelukkig hebben we nog even voordat we moeten beslissen. Bij mijn dochter wisten wel het wel en wilden we het allebei ook graag weten. Alles was al zo nieuw en spannend, het geslacht weten maakte het een stuk concreter. Nu heeft vriend zoiets van, we weten wat gaat komen en dan is het bij de geboorte een leuke verassing. Tja, valt wel wat voor te zeggen, maar ik ben gewoon veel te nieuwsgierig om het niet te weten als het wel kan.
Bij mijn dochter werd het wel concreter op het moment dat we wisten dat het een meisje werd, maar toch weet je van tevoren natuurlijk nog niet wie je dochter is zeg maar. Wij spraken haar met zijn tweeen ook weleens aan met haar naam, maar het blijft een verassing wat voor soort persoontje er uit die buik gaat komen.
Grappig ook om hier te lezen hoe iedereen aankijkt tegen bevallingen en mensen daar omheen. Wij hadden besloten om de bevalling echt met zijn tweeen te doen. Uiteindelijk moest ik met 42 weken ingeleid worden en heeft het in totaal vijf dagen geduurd voordat dochter er was. Dat is toch wel erg lang om met zijn tweetjes te zijn. Daarom hebben we onze ouders toch maar uitgenodigd in het ziekenhuis. Even een beetje afleiding. Ook hebben we regelmatig broers/zussen en goede vrienden middels sms-jes en telefoontjes op de hoogte gehouden. Achteraf hadden we dat wel wat vaker kunnen doen denk ik. Mensen leven zo ontzettend met je mee.
Bij de bevalling van mijn tweelingzus een jaar later merkte ik pas wat het met de mensen in je omgeving doet als je ligt te bevallen. Ik kreeg 's ochtends om 8 uur te horen dat ze zou gaan bevallen en mijn nichtje is al om 11 uur geboren, maar dat waren de langste uren uit mijn leven. Ik was echt helemaal op van de zenuwen. Op dat moment dacht ik ook 'wat heb ik mensen aangedaan door iedereen zo lang in spanning te laten zitten' . Volgende keer ga ik daar dus meer rekening mee houden!
Bij mijn dochter werd het wel concreter op het moment dat we wisten dat het een meisje werd, maar toch weet je van tevoren natuurlijk nog niet wie je dochter is zeg maar. Wij spraken haar met zijn tweeen ook weleens aan met haar naam, maar het blijft een verassing wat voor soort persoontje er uit die buik gaat komen.
Grappig ook om hier te lezen hoe iedereen aankijkt tegen bevallingen en mensen daar omheen. Wij hadden besloten om de bevalling echt met zijn tweeen te doen. Uiteindelijk moest ik met 42 weken ingeleid worden en heeft het in totaal vijf dagen geduurd voordat dochter er was. Dat is toch wel erg lang om met zijn tweetjes te zijn. Daarom hebben we onze ouders toch maar uitgenodigd in het ziekenhuis. Even een beetje afleiding. Ook hebben we regelmatig broers/zussen en goede vrienden middels sms-jes en telefoontjes op de hoogte gehouden. Achteraf hadden we dat wel wat vaker kunnen doen denk ik. Mensen leven zo ontzettend met je mee.
Bij de bevalling van mijn tweelingzus een jaar later merkte ik pas wat het met de mensen in je omgeving doet als je ligt te bevallen. Ik kreeg 's ochtends om 8 uur te horen dat ze zou gaan bevallen en mijn nichtje is al om 11 uur geboren, maar dat waren de langste uren uit mijn leven. Ik was echt helemaal op van de zenuwen. Op dat moment dacht ik ook 'wat heb ik mensen aangedaan door iedereen zo lang in spanning te laten zitten' . Volgende keer ga ik daar dus meer rekening mee houden!
woensdag 12 augustus 2009 om 14:59
ik wilde het wel graag weten, vond het op een of andere manier een logische keuze om het wel te weten, ben nogal praktisch.
Maar toen kwam de 20 weken echo dichterbij en kwam het ter sprake, man wilde het beslist niet weten, vond de verrassing leuker als je het tm de geboorte bewaard.
Ik dacht er nog eens over na en wist van mezelf dat ik het toch niet voor me zou kunnen houden, dus heb besloten dat we het niet wilden weten.
Toen we even moesten wegkijken tijdens de echo omdat je het anders evt kon zien, vond ik dat superspannend en toen dat moment voorbij was, wist ik dat we het nu in principe pas over 20 weken te weten zouden komen.
Het is lastig, het lijkt mij persoonlijk niks als de een het wel weet en de ander niet.
Sterkte met de beslissing!
Oh ja, toen zoon geboren was, vroeg ik vrij snel wat het was,jongen of meisje en vond die verrassing toen echt super!
Maar toen kwam de 20 weken echo dichterbij en kwam het ter sprake, man wilde het beslist niet weten, vond de verrassing leuker als je het tm de geboorte bewaard.
Ik dacht er nog eens over na en wist van mezelf dat ik het toch niet voor me zou kunnen houden, dus heb besloten dat we het niet wilden weten.
Toen we even moesten wegkijken tijdens de echo omdat je het anders evt kon zien, vond ik dat superspannend en toen dat moment voorbij was, wist ik dat we het nu in principe pas over 20 weken te weten zouden komen.
Het is lastig, het lijkt mij persoonlijk niks als de een het wel weet en de ander niet.
Sterkte met de beslissing!
Oh ja, toen zoon geboren was, vroeg ik vrij snel wat het was,jongen of meisje en vond die verrassing toen echt super!
woensdag 12 augustus 2009 om 15:01
Gebeurde bij ons ook. Hij wilde een verassing, ik wilde het heel graag weten. Maar ik wilde niks stiekem doen terwijl ik het echt echt wilde weten en hij zeer zeker niet.
Makkelijk opgelost: samen naar de 20-weken echo en hij 5 minuutjes eerder de kamer uit. Ik daarna de kamer uit met een grote geheimzinnige smile om mijn mond en de 20 weken erna alle blauwe kleertjes goed verstopt!
Het was wel leuk ook eigenlijk en helemaal niet vervelend ofzo, want hij zat me steeds te plagen dat ik me ergens mee versproken had (wat niet zo was), en ik plaagde hem steeds dat hij verkeerd aan het gokken was. (of hij nu meid of jongen zei, ik zette hem gewoon steeds op het verkeerde been).
Moeilijk om mijn mond te hoduen tegen hem? helemaal neit, hij wilde het echt niet weten dus deed ik erg mijn best om zijn wens gehandhaafd te houden. Zijn wens was net zo belanmgrijk asl de mijne tenslotte. Als hij graag op de dag van de bevalling verrast wil worden of het een zoon of dochter werd, was dat zijn goed recht en dat is dus gelukt!
Makkelijk opgelost: samen naar de 20-weken echo en hij 5 minuutjes eerder de kamer uit. Ik daarna de kamer uit met een grote geheimzinnige smile om mijn mond en de 20 weken erna alle blauwe kleertjes goed verstopt!
Het was wel leuk ook eigenlijk en helemaal niet vervelend ofzo, want hij zat me steeds te plagen dat ik me ergens mee versproken had (wat niet zo was), en ik plaagde hem steeds dat hij verkeerd aan het gokken was. (of hij nu meid of jongen zei, ik zette hem gewoon steeds op het verkeerde been).
Moeilijk om mijn mond te hoduen tegen hem? helemaal neit, hij wilde het echt niet weten dus deed ik erg mijn best om zijn wens gehandhaafd te houden. Zijn wens was net zo belanmgrijk asl de mijne tenslotte. Als hij graag op de dag van de bevalling verrast wil worden of het een zoon of dochter werd, was dat zijn goed recht en dat is dus gelukt!
woensdag 12 augustus 2009 om 19:47
quote:fleurtje schreef op 12 augustus 2009 @ 10:02:
[...]
Maar Arwen is stoer, geen pieperd, heel nuchter. En dat juist zij in paniek was geraakt, daar was ik wel behoorlijk van onder de indruk. Had geen moment tegen de bevalling op gezien, maar toen ik dit hoorde (vijf weken voordat ik op mocht), 'fronste ik mijn wenkbrauwen' wel even.
Ik had iets te simpele voorstelling van bevallen. Ik dacht ach, ja, pijn, doet pijn, maar hoe erg kan dat zijn? is toch juist leuk bevallen, gezellig met man en beste vriendin beetje keuvelen, leuk setje gekocht voor op de foto, massage olie voor voeten massage door man in de tas, lekkere muesli repen voor tussendoor, blaadje voor wat leesvoer. Ja, dat was dus iets te onnozel. Dus toen het heel snel ging en heel pijnlijk was, ging het even niet heel goed met me, tot de vermanende woorden van beste vriendin. Ik had bij die verpleegkundige echt zoiets van , rot op, maar bij haar had ik dat niet.
Ik had verder een redelijke bevalling hoor, duurde niet zo lang, maar er was niet echt een opbouw fase, het was van niets meteen elke 5 minuten weeen en in no time volledige ontsluiting. Zo snel is heel fijn, maar je krijgt ook geen tijd om aan het idee te wennen. Dat was het meer.
En ik ben heel nuchter, maar kan wel degelijk goed piepen op zijn tijd hoor
[...]
Maar Arwen is stoer, geen pieperd, heel nuchter. En dat juist zij in paniek was geraakt, daar was ik wel behoorlijk van onder de indruk. Had geen moment tegen de bevalling op gezien, maar toen ik dit hoorde (vijf weken voordat ik op mocht), 'fronste ik mijn wenkbrauwen' wel even.
Ik had iets te simpele voorstelling van bevallen. Ik dacht ach, ja, pijn, doet pijn, maar hoe erg kan dat zijn? is toch juist leuk bevallen, gezellig met man en beste vriendin beetje keuvelen, leuk setje gekocht voor op de foto, massage olie voor voeten massage door man in de tas, lekkere muesli repen voor tussendoor, blaadje voor wat leesvoer. Ja, dat was dus iets te onnozel. Dus toen het heel snel ging en heel pijnlijk was, ging het even niet heel goed met me, tot de vermanende woorden van beste vriendin. Ik had bij die verpleegkundige echt zoiets van , rot op, maar bij haar had ik dat niet.
Ik had verder een redelijke bevalling hoor, duurde niet zo lang, maar er was niet echt een opbouw fase, het was van niets meteen elke 5 minuten weeen en in no time volledige ontsluiting. Zo snel is heel fijn, maar je krijgt ook geen tijd om aan het idee te wennen. Dat was het meer.
En ik ben heel nuchter, maar kan wel degelijk goed piepen op zijn tijd hoor
woensdag 12 augustus 2009 om 19:50
quote:TessTan schreef op 12 augustus 2009 @ 14:51:
Ook hebben we regelmatig broers/zussen en goede vrienden middels sms-jes en telefoontjes op de hoogte gehouden. Achteraf hadden we dat wel wat vaker kunnen doen denk ik. Mensen leven zo ontzettend met je mee.
Bij de bevalling van mijn tweelingzus een jaar later merkte ik pas wat het met de mensen in je omgeving doet als je ligt te bevallen. Ik kreeg 's ochtends om 8 uur te horen dat ze zou gaan bevallen en mijn nichtje is al om 11 uur geboren, maar dat waren de langste uren uit mijn leven. Ik was echt helemaal op van de zenuwen. Op dat moment dacht ik ook 'wat heb ik mensen aangedaan door iedereen zo lang in spanning te laten zitten' . Volgende keer ga ik daar dus meer rekening mee houden!dat is absoluut waar, moet er niet aan denken dat een goede vriendin van mij 5 dagen ligt te bevallen en ik af en toe een smsje krijg, dan zou ik gek worden van spanning.
Ook hebben we regelmatig broers/zussen en goede vrienden middels sms-jes en telefoontjes op de hoogte gehouden. Achteraf hadden we dat wel wat vaker kunnen doen denk ik. Mensen leven zo ontzettend met je mee.
Bij de bevalling van mijn tweelingzus een jaar later merkte ik pas wat het met de mensen in je omgeving doet als je ligt te bevallen. Ik kreeg 's ochtends om 8 uur te horen dat ze zou gaan bevallen en mijn nichtje is al om 11 uur geboren, maar dat waren de langste uren uit mijn leven. Ik was echt helemaal op van de zenuwen. Op dat moment dacht ik ook 'wat heb ik mensen aangedaan door iedereen zo lang in spanning te laten zitten' . Volgende keer ga ik daar dus meer rekening mee houden!dat is absoluut waar, moet er niet aan denken dat een goede vriendin van mij 5 dagen ligt te bevallen en ik af en toe een smsje krijg, dan zou ik gek worden van spanning.
