Kinderen
alle pijlers
ik wil geslacht weten, de vader in kwestie niet, en nu?
dinsdag 11 augustus 2009 om 16:45
De titel van het topic zegt het al he
Ik wel, hij niet.
Al die bakerpraatjes, het gegis van mensen ongevraagd..en toch ben ik zo nieuwsgierig.
Bij mijn zoontje destijds wist ik het ook niet, maar had ik zo'n sterk instinctief gevoel van een jongetje.. dat de drang om bevestiging er niet was.
En nu... niets instinctiefs dat zegt J of M!!!
Mijn man heeft 2 meiden en van de jongste wist hij het en dat vond hij achteraf helemaal niet leuk.
Ga ik het stiekum toch doen?
En zo ja hoe hou ik zuks stil... twijfel alom
Liefs ST
Ik wel, hij niet.
Al die bakerpraatjes, het gegis van mensen ongevraagd..en toch ben ik zo nieuwsgierig.
Bij mijn zoontje destijds wist ik het ook niet, maar had ik zo'n sterk instinctief gevoel van een jongetje.. dat de drang om bevestiging er niet was.
En nu... niets instinctiefs dat zegt J of M!!!
Mijn man heeft 2 meiden en van de jongste wist hij het en dat vond hij achteraf helemaal niet leuk.
Ga ik het stiekum toch doen?
En zo ja hoe hou ik zuks stil... twijfel alom
Liefs ST
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:22
quote:Djoels schreef op 11 augustus 2009 @ 22:15:
[...]
Leoo van de Beoo, ik ben juist het tegenovergestelde! Ik snap niet dat je van tevoren al tegen iedereen vertelt wat het wordt en hoe het gaat heten,... Eén vriendinnetje van mij had het ook, ik krijg een dochter en ze heet zusenmezo.... Ik vond dat helemaal niet leuk om al te weten...
Inderdaad, meningen zijn zo verschillend.
Niet leuk? En waarom niet dan? Serieus hoor, ben wel benieuwd of ik mensen er mee tegen het hoofd heb gestoten. Kijken of ik me in jouw reden waarom kan vinden. Voor mij is het toch al te laat, die van mij is al geboren
Het malle is dat veel mensen het wél vragen. Sowieso welk geslacht het kindje heeft en als je het dan niet zegt zijn ze teleurgesteld. De naam is me ook heel vaak gevraagd, terwijl ik, op Daphne Deckers na, niemand ken die ook de naam al van te voren prijsgaf.
Maar goed, nu komt het wel vaker voor, om mij heen in ieder geval en ik vind dat ontzettend leuk en - wat mij betreft - niks minder leuk (leuker zelfs) dan na de geboorte.
[...]
Leoo van de Beoo, ik ben juist het tegenovergestelde! Ik snap niet dat je van tevoren al tegen iedereen vertelt wat het wordt en hoe het gaat heten,... Eén vriendinnetje van mij had het ook, ik krijg een dochter en ze heet zusenmezo.... Ik vond dat helemaal niet leuk om al te weten...
Inderdaad, meningen zijn zo verschillend.
Niet leuk? En waarom niet dan? Serieus hoor, ben wel benieuwd of ik mensen er mee tegen het hoofd heb gestoten. Kijken of ik me in jouw reden waarom kan vinden. Voor mij is het toch al te laat, die van mij is al geboren
Het malle is dat veel mensen het wél vragen. Sowieso welk geslacht het kindje heeft en als je het dan niet zegt zijn ze teleurgesteld. De naam is me ook heel vaak gevraagd, terwijl ik, op Daphne Deckers na, niemand ken die ook de naam al van te voren prijsgaf.
Maar goed, nu komt het wel vaker voor, om mij heen in ieder geval en ik vind dat ontzettend leuk en - wat mij betreft - niks minder leuk (leuker zelfs) dan na de geboorte.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:24
quote:Djoels schreef op 11 augustus 2009 @ 22:18:
Ook kan ik me niet voorstellen dat mensen hun beste vriendin, moeder, zus etc. bij een bevalling willen hebben. Dit bedoel ik echt niet naar, begrijp me niet verkeerd.... ik begrijp dat gewoon niet.. Zelf zie ik dit zo als 'de geboorte van mijn gezin' (lekker zweverig) en kan me niet voorstelen dat anderen daarbij zijn behalve mijn partner en natuurlijk de vk... Eigenlijk best grappig dat iedereen het anders ziet / voelt.
Mijn broer en zijn vrouw zouden er bij zijn, samen met mijn man maar het werd een keizersnede, dus mocht alleen Wé mee naar binnen.
Maar ik had het wel gezellig gevonden hoor, zo met z'n allen. Met man naast hoofd dan, dat wel en de rest er ook wel zo'n beetje naast graag en niet allemaal de ogen op de ontplofte egel gericht, maar hoe meer zielen hoe meer vreugd verder, aan intimi dan.
Ook kan ik me niet voorstellen dat mensen hun beste vriendin, moeder, zus etc. bij een bevalling willen hebben. Dit bedoel ik echt niet naar, begrijp me niet verkeerd.... ik begrijp dat gewoon niet.. Zelf zie ik dit zo als 'de geboorte van mijn gezin' (lekker zweverig) en kan me niet voorstelen dat anderen daarbij zijn behalve mijn partner en natuurlijk de vk... Eigenlijk best grappig dat iedereen het anders ziet / voelt.
Mijn broer en zijn vrouw zouden er bij zijn, samen met mijn man maar het werd een keizersnede, dus mocht alleen Wé mee naar binnen.
Maar ik had het wel gezellig gevonden hoor, zo met z'n allen. Met man naast hoofd dan, dat wel en de rest er ook wel zo'n beetje naast graag en niet allemaal de ogen op de ontplofte egel gericht, maar hoe meer zielen hoe meer vreugd verder, aan intimi dan.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:26
Ik vond het niet 'spannend' meer hoe gek dat ook moge klinken. Veel van mijn vriendinnen hebben kinderen. Die keren dat ik dan opgebeld werd (overdag of midden in de nacht) en dan hoorde je dat het was geboren. En dan vroeg je in shock en van blijdschap 'wat is het geworden!' en 'hoe heet zij/ hij'. Ik weet niet, vind het er gewoon bij horen. Kan het niet anders uitleggen, het is gewoon gebaseerd op mijn gevoel...
Ik vind dat spannende en het onbekende om en rond een bevalling van een vriendin altijd zo leuk... Bij mijn eigen zus idem dito... die ging alle namen voorleggen, dát was overigens maar goed ook, heb er echt een stokje voor kunnen steken dat het jochie met een walgelijke naam op de wereld werd gezet! (korreltje zout mensen, korreltje zout)
Ik vind dat spannende en het onbekende om en rond een bevalling van een vriendin altijd zo leuk... Bij mijn eigen zus idem dito... die ging alle namen voorleggen, dát was overigens maar goed ook, heb er echt een stokje voor kunnen steken dat het jochie met een walgelijke naam op de wereld werd gezet! (korreltje zout mensen, korreltje zout)
DTEEZ!
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:32
neeeee ik niet! Mijn zus wil heel graag bij mijn bevalling aanwezig zijn, mijn moeder ook, het liefst willen ze er samen bij zijn (hebben ze al laten weten dmv diverse hints) Zus zou er speciaal voor uit Zuid Amerika voor overvliegen om erbij te zijn. Ik heb haar echt uitgelegd dat dat echt niet aan de orde is.
DTEEZ!
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:32
quote:Djoels schreef op 11 augustus 2009 @ 22:26:
Ik vond het niet 'spannend' meer hoe gek dat ook moge klinken. Veel van mijn vriendinnen hebben kinderen. Die keren dat ik dan opgebeld werd (overdag of midden in de nacht) en dan hoorde je dat het was geboren. En dan vroeg je in shock en van blijdschap 'wat is het geworden!' en 'hoe heet zij/ hij'. Ik weet niet, vind het er gewoon bij horen. Kan het niet anders uitleggen, het is gewoon gebaseerd op mijn gevoel...
Kan ik mee leven met je 'gevoel'
Niet dat ik er dan ineens minder achter sta, want mijn gevoel zei me dat ik het wel moest zeggen en omdat Fien zonder hartslag geboren werd ben ik daar blij om. We wachtten op háár. Niet op een baby maar op Fien en omdat Fien op het nippertje gered is na haar geboorte ben ik blij dat ze al iemand was voordat ze goed en wel op aarde was.
Ik heb lang in het ziekenhuis gelegen tijdens mijn zwangerschap en iedere dag gingen we naar Fien haar hartje luisteren, niet naar het hartje van de baby maar naar Fien.
Omdat het bijna mis is gegaan met haar had ik haar naam alleen maar in de verleden tijd gebruikt kunnen hebben en nu had ik in ieder geval over haar gepraat alsof ze er al was, ook als ze stil was gebleven. Mijn Fieniepieniepoekie.
quote:Ik vind dat spannende om en rond een bevalling van een vriendin altijd zo leuk... Bij mijn eigen zus idem dito... die ging alle namen voorleggen, dát was overigens maar goed ook, heb er echt een stokje voor kunnen steken dat het jochie met een walgelijke naam op de wereld werd gezet! (korreltje zout mensen, korreltje zout)Ik had het daarom alleen al heel graag van een close iemand voor mij van te voren geweten. Nu schrok ik me echt rot en ik kreeg de naam live te horen dus er zat ook nog eens geen buffer van een telefoon of zo tussen. Ik moest die - in mijn ogen - vreselijke naam dus ook meteen in de praktijk brengen. Ik had het dolgraag van te voren geweten om er vast aan te wennen. Serieus.
Ik vond het niet 'spannend' meer hoe gek dat ook moge klinken. Veel van mijn vriendinnen hebben kinderen. Die keren dat ik dan opgebeld werd (overdag of midden in de nacht) en dan hoorde je dat het was geboren. En dan vroeg je in shock en van blijdschap 'wat is het geworden!' en 'hoe heet zij/ hij'. Ik weet niet, vind het er gewoon bij horen. Kan het niet anders uitleggen, het is gewoon gebaseerd op mijn gevoel...
Kan ik mee leven met je 'gevoel'
Niet dat ik er dan ineens minder achter sta, want mijn gevoel zei me dat ik het wel moest zeggen en omdat Fien zonder hartslag geboren werd ben ik daar blij om. We wachtten op háár. Niet op een baby maar op Fien en omdat Fien op het nippertje gered is na haar geboorte ben ik blij dat ze al iemand was voordat ze goed en wel op aarde was.
Ik heb lang in het ziekenhuis gelegen tijdens mijn zwangerschap en iedere dag gingen we naar Fien haar hartje luisteren, niet naar het hartje van de baby maar naar Fien.
Omdat het bijna mis is gegaan met haar had ik haar naam alleen maar in de verleden tijd gebruikt kunnen hebben en nu had ik in ieder geval over haar gepraat alsof ze er al was, ook als ze stil was gebleven. Mijn Fieniepieniepoekie.
quote:Ik vind dat spannende om en rond een bevalling van een vriendin altijd zo leuk... Bij mijn eigen zus idem dito... die ging alle namen voorleggen, dát was overigens maar goed ook, heb er echt een stokje voor kunnen steken dat het jochie met een walgelijke naam op de wereld werd gezet! (korreltje zout mensen, korreltje zout)Ik had het daarom alleen al heel graag van een close iemand voor mij van te voren geweten. Nu schrok ik me echt rot en ik kreeg de naam live te horen dus er zat ook nog eens geen buffer van een telefoon of zo tussen. Ik moest die - in mijn ogen - vreselijke naam dus ook meteen in de praktijk brengen. Ik had het dolgraag van te voren geweten om er vast aan te wennen. Serieus.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:33
quote:Djoels schreef op 11 augustus 2009 @ 22:26:
Ik vond het niet 'spannend' meer hoe gek dat ook moge klinken. Veel van mijn vriendinnen hebben kinderen. Die keren dat ik dan opgebeld werd (overdag of midden in de nacht) en dan hoorde je dat het was geboren. En dan vroeg je in shock en van blijdschap 'wat is het geworden!' en 'hoe heet zij/ hij'. Ik weet niet, vind het er gewoon bij horen. Kan het niet anders uitleggen, het is gewoon gebaseerd op mijn gevoel...
Ik vind dat spannende en het onbekende om en rond een bevalling van een vriendin altijd zo leuk... Bij mijn eigen zus idem dito... die ging alle namen voorleggen, dát was overigens maar goed ook, heb er echt een stokje voor kunnen steken dat het jochie met een walgelijke naam op de wereld werd gezet! (korreltje zout mensen, korreltje zout)
dat herken ik dan weer wel, met aanvulling, we weten nog niet hoe ze gaat heten...
En dat vind ik bij vriendinnen ook leuk, maar voor mezelf voelt dat anders gek genoeg.
En beste vriendin bij de bevalling vond ik heel fijn, zeker achteraf omdat ik in paniek raakte en zij mij daar uit kon halen wat de verpleegkundige niet lukte. En man had ik nodig om fijn te knijpen, voor het fysieke gedeelte zeg maar.
Ik vond het niet 'spannend' meer hoe gek dat ook moge klinken. Veel van mijn vriendinnen hebben kinderen. Die keren dat ik dan opgebeld werd (overdag of midden in de nacht) en dan hoorde je dat het was geboren. En dan vroeg je in shock en van blijdschap 'wat is het geworden!' en 'hoe heet zij/ hij'. Ik weet niet, vind het er gewoon bij horen. Kan het niet anders uitleggen, het is gewoon gebaseerd op mijn gevoel...
Ik vind dat spannende en het onbekende om en rond een bevalling van een vriendin altijd zo leuk... Bij mijn eigen zus idem dito... die ging alle namen voorleggen, dát was overigens maar goed ook, heb er echt een stokje voor kunnen steken dat het jochie met een walgelijke naam op de wereld werd gezet! (korreltje zout mensen, korreltje zout)
dat herken ik dan weer wel, met aanvulling, we weten nog niet hoe ze gaat heten...
En dat vind ik bij vriendinnen ook leuk, maar voor mezelf voelt dat anders gek genoeg.
En beste vriendin bij de bevalling vond ik heel fijn, zeker achteraf omdat ik in paniek raakte en zij mij daar uit kon halen wat de verpleegkundige niet lukte. En man had ik nodig om fijn te knijpen, voor het fysieke gedeelte zeg maar.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:36
*hersens van Djoels draaien weer overuren - steun tijdens bevalling - persoonlijk praten - luisteren naar hartje van 'naam' ipv de baby.........*
Poeh... ik vind dat zwanger zijn echt lastig.... maar dat was al duidelijk volgens mij.
Wat een verhaal van jouw Fien Leo.. als je het zo schrijft, kan ik het me wel voorstellen gek genoeg...
Moet wel heel hard lachen dat je graag voorbereid was op de naam van het kind van je vriendin.. Die naam van mijn zus was ook echt té erg.....ik wilde echt geen neefje met zo'n naam!
Poeh... ik vind dat zwanger zijn echt lastig.... maar dat was al duidelijk volgens mij.
Wat een verhaal van jouw Fien Leo.. als je het zo schrijft, kan ik het me wel voorstellen gek genoeg...
Moet wel heel hard lachen dat je graag voorbereid was op de naam van het kind van je vriendin.. Die naam van mijn zus was ook echt té erg.....ik wilde echt geen neefje met zo'n naam!
DTEEZ!
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:37
quote:Djoels schreef op 11 augustus 2009 @ 22:27:
Echt Leo?of neem je me nu in de maling met je broer en zijn vrouw??? (sorry, nogmaals, ik bedoel het niet naar... maar ik kan het gewoon niet geloven )
Helemaal niet, ben bloedserieus. Mijn broer en zijn vrouw waren van harte welkom geweest bij de bevalling maar goed, het ging niet door omdat het een keizersnede werd.
Voor mij was het allemaal niet zo'n intiem gebeuren hoor, dat zwanger zijn en bevallen en zo. Ik heb dat nooit gezien als iets wat ik voor mezelf wilde houden en dat eilandgevoel wat ik bij veel mensen zie, heb ik ook al nooit gehad. Dat je bijna niet durft te bellen als iemand een kind heeft gekregen omdat ze op een babyeiland zitten. Daar snap ik dan weer niks van.
Ik lag nog te bellen op weg naar de OK voor de (spoed)keizersnede. Naar mijn baas, omdat mijn dochter 6 weken te vroeg kwam en ik hem dus iets door moest geven (ik kon namelijk niet werken de volgende dag), hij zat te krijsen, ik zal het nooit vergeten. Toen moest ik helaas ophangen......
Echt Leo?of neem je me nu in de maling met je broer en zijn vrouw??? (sorry, nogmaals, ik bedoel het niet naar... maar ik kan het gewoon niet geloven )
Helemaal niet, ben bloedserieus. Mijn broer en zijn vrouw waren van harte welkom geweest bij de bevalling maar goed, het ging niet door omdat het een keizersnede werd.
Voor mij was het allemaal niet zo'n intiem gebeuren hoor, dat zwanger zijn en bevallen en zo. Ik heb dat nooit gezien als iets wat ik voor mezelf wilde houden en dat eilandgevoel wat ik bij veel mensen zie, heb ik ook al nooit gehad. Dat je bijna niet durft te bellen als iemand een kind heeft gekregen omdat ze op een babyeiland zitten. Daar snap ik dan weer niks van.
Ik lag nog te bellen op weg naar de OK voor de (spoed)keizersnede. Naar mijn baas, omdat mijn dochter 6 weken te vroeg kwam en ik hem dus iets door moest geven (ik kon namelijk niet werken de volgende dag), hij zat te krijsen, ik zal het nooit vergeten. Toen moest ik helaas ophangen......
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:40
quote:Djoels schreef op 11 augustus 2009 @ 22:36:
Wat een verhaal van jouw Fien Leo.. als je het zo schrijft, kan ik het me wel voorstellen gek genoeg...
Jawel he. Hoewel ik natuurlijk ook niet van te voren wist dat het zo zou lopen. Ik hou het er maar op dat ik gewoon niet dat soort verrassingen kan bewaren. Geheimen, geen punt, verrassingen, ben ik slecht in.
quote:Moet wel heel hard lachen dat je graag voorbereid was op de naam van het kind van je vriendin.. Die naam van mijn zus was ook echt té erg.....ik wilde echt geen neefje met zo'n naam! Ik vind het nog steeds vreselijk die naam. Het is een superleuk kind maar die naam, dat wordt een drama later op school.
Wat een verhaal van jouw Fien Leo.. als je het zo schrijft, kan ik het me wel voorstellen gek genoeg...
Jawel he. Hoewel ik natuurlijk ook niet van te voren wist dat het zo zou lopen. Ik hou het er maar op dat ik gewoon niet dat soort verrassingen kan bewaren. Geheimen, geen punt, verrassingen, ben ik slecht in.
quote:Moet wel heel hard lachen dat je graag voorbereid was op de naam van het kind van je vriendin.. Die naam van mijn zus was ook echt té erg.....ik wilde echt geen neefje met zo'n naam! Ik vind het nog steeds vreselijk die naam. Het is een superleuk kind maar die naam, dat wordt een drama later op school.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:41
Pfoe.. wat een een verschillende reacties allemaal.
Er om tossen vind ik helemaal geen gek idee, waren het niet dat ik al zo'n beetje alles uit de kast heb gehaald om hem toch over te halen.
Dat we beide net zoveel recht hebben is ook wel weer zo..
Hij is niet van zijn gedachte af te brengen helaas.. ik heb vandaag het wedederom geprobeerd
...nee een ruzie is het zeker niet waard...
We gaan wel een 3 d echo doen.. ik zeg niets maar ga wel heeeeel goed kijken hihi
Vandaag alweer een paar mensen/bekenden gesproken die weer hun mening gaven... ik had het over dat ik zo baalde dat ik zoveel mini puistjes heb gekregen bij mijn borstkas en mijn voorhoofd.. Jaja meisje krijg je hoor, ik weet het zeker..
Weer een ander zei je krijgt zeker een jongetje..ik zie hoe je draagt.. gut gut ik ben 3 maand zwanger en een flinke meid van mijzelf...maar men ziet het al aan hoe ik draag wat het wordt
Hier nog een paar dames die iets in hun glazen bol zien?
ha ha
Er om tossen vind ik helemaal geen gek idee, waren het niet dat ik al zo'n beetje alles uit de kast heb gehaald om hem toch over te halen.
Dat we beide net zoveel recht hebben is ook wel weer zo..
Hij is niet van zijn gedachte af te brengen helaas.. ik heb vandaag het wedederom geprobeerd
...nee een ruzie is het zeker niet waard...
We gaan wel een 3 d echo doen.. ik zeg niets maar ga wel heeeeel goed kijken hihi
Vandaag alweer een paar mensen/bekenden gesproken die weer hun mening gaven... ik had het over dat ik zo baalde dat ik zoveel mini puistjes heb gekregen bij mijn borstkas en mijn voorhoofd.. Jaja meisje krijg je hoor, ik weet het zeker..
Weer een ander zei je krijgt zeker een jongetje..ik zie hoe je draagt.. gut gut ik ben 3 maand zwanger en een flinke meid van mijzelf...maar men ziet het al aan hoe ik draag wat het wordt
Hier nog een paar dames die iets in hun glazen bol zien?
ha ha
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:43
Oh ik bel ook gewoon hoor als er een baby is geworden, bij mijn goede vriendinnen sta ik gelijk op de stoep (is ook 'normaal' binnen onze vriendenclub') Met gelijk bedoel ik niet als de placenta nog onderweg richting kliko is, maar wel dezelfde dag.
Ik weet het niet... ik ben denk ik niet zo'n delert op dit vlak. Sowieso zit ik met mijn vriend heel erg op een eiland, het kost me heel veel moeite om dat soms los te laten en ons in de 'echte wereld' te begeven.....
Ik weet het niet... ik ben denk ik niet zo'n delert op dit vlak. Sowieso zit ik met mijn vriend heel erg op een eiland, het kost me heel veel moeite om dat soms los te laten en ons in de 'echte wereld' te begeven.....
DTEEZ!
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:48
quote:[message=3703697,noline]Djoels schreef op 11
Ik weet het niet... ik ben denk ik niet zo'n delert op dit vlak. Sowieso zit ik met mijn vriend heel erg op een eiland, het kost me heel veel moeite om dat soms los te laten en ons in de 'echte wereld' te begeven.....
Als je normaal gesproken op een eiland zit vind ik het niet gek dat je er op blijft zitten. Wel vind ik het raar als je eerst mee moet naar de vlos en bij wijze van spreken mee mag als er een inwendige echo wordt gemaakt maar als de baby er is dan moet je ineens op een afstand blijven.
Niet dat dat zo gezegd wordt maar je merkt het gewoon.
Of als de telefoon ineens niet meer beantwoord wordt na de geboorte, dat vind ik dan wel bijzonder, dan ben je er ineens niet meer bij betrokken.
Ik weet het niet... ik ben denk ik niet zo'n delert op dit vlak. Sowieso zit ik met mijn vriend heel erg op een eiland, het kost me heel veel moeite om dat soms los te laten en ons in de 'echte wereld' te begeven.....
Als je normaal gesproken op een eiland zit vind ik het niet gek dat je er op blijft zitten. Wel vind ik het raar als je eerst mee moet naar de vlos en bij wijze van spreken mee mag als er een inwendige echo wordt gemaakt maar als de baby er is dan moet je ineens op een afstand blijven.
Niet dat dat zo gezegd wordt maar je merkt het gewoon.
Of als de telefoon ineens niet meer beantwoord wordt na de geboorte, dat vind ik dan wel bijzonder, dan ben je er ineens niet meer bij betrokken.
dinsdag 11 augustus 2009 om 22:52
Oh Leo, ik heb inderdaad mijn moeder wel meegenomen naar een echo.... maar meer omdat zij dat zo heel graag wilde, dan dat ik dat wilde... ( gelukkig leest ze niet op het viva forum)
Mijn vriend kon niet mee en ik wilde met gemak alleen gaan, maar moeder wilde heel graag mee. Moeder zat ook te sniffen bij het horen van het hart en het zien van de baby. Ik had dat niet en had zoiets van 'kalm aan moeder!'.....
Mijn vriend kon niet mee en ik wilde met gemak alleen gaan, maar moeder wilde heel graag mee. Moeder zat ook te sniffen bij het horen van het hart en het zien van de baby. Ik had dat niet en had zoiets van 'kalm aan moeder!'.....
DTEEZ!
dinsdag 11 augustus 2009 om 23:26
quote:eleonora schreef op 11 augustus 2009 @ 22:00:
Ik snap uberhaupt niks van de geheimzinnigheid over geslacht en naam als je het als stel al weet.
Mijn dochter had al een naam voordat ze geboren was en dat was in haar geval maar goed ook. Iedereen wist op wie we wachtten met z'n allen. Ik snap niet waarom het een geheim zou moeten zijn.
Dat ik het niet snap zegt natuurlijk niks verder hoor, is gewoon zoals ik dat zelf zie en zag tijdens mijn zwangerschap.
Maar in dit geval denk ik; samen kind krijgen, nu een verschil van mening, allebei evenveel recht op het eigen standpunt, laat het lot beslissen als je er samen niet uitkomt en heb vrede met die oplossing.
Jaaa dat hadden wij ook
Zodra de echo mevrouw zag en ook zei dat het een meisje was hebben we haar ter plekke met naam voorgesteld
Schoonloedermoeder snapte dat trouwens niet, want "nou is de verassing weg!"
Wat had ze dan gedacht dat het zou zijn....een puppie of zo?
Dus wat verrassing betreft....
Ik snap uberhaupt niks van de geheimzinnigheid over geslacht en naam als je het als stel al weet.
Mijn dochter had al een naam voordat ze geboren was en dat was in haar geval maar goed ook. Iedereen wist op wie we wachtten met z'n allen. Ik snap niet waarom het een geheim zou moeten zijn.
Dat ik het niet snap zegt natuurlijk niks verder hoor, is gewoon zoals ik dat zelf zie en zag tijdens mijn zwangerschap.
Maar in dit geval denk ik; samen kind krijgen, nu een verschil van mening, allebei evenveel recht op het eigen standpunt, laat het lot beslissen als je er samen niet uitkomt en heb vrede met die oplossing.
Jaaa dat hadden wij ook
Zodra de echo mevrouw zag en ook zei dat het een meisje was hebben we haar ter plekke met naam voorgesteld
Schoonloedermoeder snapte dat trouwens niet, want "nou is de verassing weg!"
Wat had ze dan gedacht dat het zou zijn....een puppie of zo?
Dus wat verrassing betreft....
Ja, dat vind ik echt.
