Relaties
alle pijlers
hoe kom ik hier uit
maandag 17 augustus 2009 om 14:02
hallo allemaal,
veel gelezen hier en alhoewel ik het moeilijk vind, doe ik een poging mijn verhaal hier te plaatsen in de hoop eindelijk eens voor mezelf op een rij te krijgen wat ik moet doen. Ik hoop dat mensen de tijd willen nemen het te lezen en objectieve adviezen, meningen, tips kunnen geven.
Mijn man en ik hebben een broer/zus relatie, we hebben vrijwel geen sex. We zijn 9 jaar samen en hebben een kindje van 5. In het begin was ons sexleven fantastisch. Zowel mijn man als ik hebben meerdere sexuele contacten gehad voor onze relatie, genoten altijd van sex, konden er openlijk over praten/fantaseren en vinden het beide belangrijk in een relatie.
Tijdens de zwangerschap was de sex ook nog helemaal goed. Ook na de bevalling al snel weer behoefte aan elkaar en dat is tot ongeveer een jaar na de geboorte zo gebleven. Daarna is het geleidelijk aan minder geworden en in de afgelopen jaren heb ik vaker getwijfeld aan onze relatie. Dat is nog steeds zo bij tijd en wijle. Nu is het zo dat ik een twijfelaar ben over van alles om het zo te zeggen. De ene dag ik het mij dit en de andere dag dat. Heel irritant, voor mezelf maar ook voor de mensen om mij heen kan ik mij zo indenken.
We hebben vaker gepraat over het sexprobleem en mijn man is duidelijk in zijn mening. Hij houd van mij, wil met mij oud worden en hoopt dat het weer goed komt met ons sexleven. Ik merk ook aan hem dat hij er veel voor over heeft het goed te krijgen. Mijn man is een schat.
Het probleem ligt bij mij. Het is niet zo dat ik geen zin in sex heb, de behoefte is er zeker wel, maar op een of andere manier lukt het mij niet meer met mijn man. Soms wel, maar dan is het niet zo dat ik daarna die intimiteit voel die je dan voelt als partners. De sex is dan wel goed, maar van mij kant gebaseerd op lust. Ik voel dan niet de liefde, de intimiteit die je naar mijn inziens zou moeten voelen.
In bed kan ik mij bij tijd en wijle ook ergeren; gesnurk, te dicht op elkaar liggen etc.
Soms verlang ik ook naar andere(n) man(nen) en wilde ik dat ik een relatie had met een man waarbij ik wel die intimiteit voelde, de echte liefde. Vervolgens vraag ik mij dan af of ik een droomhuwelijk fantaseer en of dat wel realiteit is, bestaat dan uberhaupt..
Vorig jaar heb ik bijna doen besluiten de relatie te beeindigen hierdoor. Toch heb ik dit niet gedaan omdat ik wel van mijn man hou en hoop met hem oud te worden. Alleen niet op deze manier zonder sex en intimiteit.. We hebben het fijn samen, zijn echte maatjes, doen veel leuke dingen, maken tijd voor elkaar vrij, genieten van ons leven samen, praten over onszelf, delen alles. Maar toch denk ik dat er ergens iets mis moet zijn als je niet de behoefte hebt om met je eigen man te vrijen/knuffelen/sexen.
Ik voel mij schuldig tov mijn man, dit verdient hij niet. Ik zou het zo graag anders willen.
Zo kan het daarom mijn inziens ook niet verder gaan, hij voelt zich hier ook niet fijn bij dat weet ik en snap ik ook volkomen.
veel gelezen hier en alhoewel ik het moeilijk vind, doe ik een poging mijn verhaal hier te plaatsen in de hoop eindelijk eens voor mezelf op een rij te krijgen wat ik moet doen. Ik hoop dat mensen de tijd willen nemen het te lezen en objectieve adviezen, meningen, tips kunnen geven.
Mijn man en ik hebben een broer/zus relatie, we hebben vrijwel geen sex. We zijn 9 jaar samen en hebben een kindje van 5. In het begin was ons sexleven fantastisch. Zowel mijn man als ik hebben meerdere sexuele contacten gehad voor onze relatie, genoten altijd van sex, konden er openlijk over praten/fantaseren en vinden het beide belangrijk in een relatie.
Tijdens de zwangerschap was de sex ook nog helemaal goed. Ook na de bevalling al snel weer behoefte aan elkaar en dat is tot ongeveer een jaar na de geboorte zo gebleven. Daarna is het geleidelijk aan minder geworden en in de afgelopen jaren heb ik vaker getwijfeld aan onze relatie. Dat is nog steeds zo bij tijd en wijle. Nu is het zo dat ik een twijfelaar ben over van alles om het zo te zeggen. De ene dag ik het mij dit en de andere dag dat. Heel irritant, voor mezelf maar ook voor de mensen om mij heen kan ik mij zo indenken.
We hebben vaker gepraat over het sexprobleem en mijn man is duidelijk in zijn mening. Hij houd van mij, wil met mij oud worden en hoopt dat het weer goed komt met ons sexleven. Ik merk ook aan hem dat hij er veel voor over heeft het goed te krijgen. Mijn man is een schat.
Het probleem ligt bij mij. Het is niet zo dat ik geen zin in sex heb, de behoefte is er zeker wel, maar op een of andere manier lukt het mij niet meer met mijn man. Soms wel, maar dan is het niet zo dat ik daarna die intimiteit voel die je dan voelt als partners. De sex is dan wel goed, maar van mij kant gebaseerd op lust. Ik voel dan niet de liefde, de intimiteit die je naar mijn inziens zou moeten voelen.
In bed kan ik mij bij tijd en wijle ook ergeren; gesnurk, te dicht op elkaar liggen etc.
Soms verlang ik ook naar andere(n) man(nen) en wilde ik dat ik een relatie had met een man waarbij ik wel die intimiteit voelde, de echte liefde. Vervolgens vraag ik mij dan af of ik een droomhuwelijk fantaseer en of dat wel realiteit is, bestaat dan uberhaupt..
Vorig jaar heb ik bijna doen besluiten de relatie te beeindigen hierdoor. Toch heb ik dit niet gedaan omdat ik wel van mijn man hou en hoop met hem oud te worden. Alleen niet op deze manier zonder sex en intimiteit.. We hebben het fijn samen, zijn echte maatjes, doen veel leuke dingen, maken tijd voor elkaar vrij, genieten van ons leven samen, praten over onszelf, delen alles. Maar toch denk ik dat er ergens iets mis moet zijn als je niet de behoefte hebt om met je eigen man te vrijen/knuffelen/sexen.
Ik voel mij schuldig tov mijn man, dit verdient hij niet. Ik zou het zo graag anders willen.
Zo kan het daarom mijn inziens ook niet verder gaan, hij voelt zich hier ook niet fijn bij dat weet ik en snap ik ook volkomen.
maandag 17 augustus 2009 om 14:16
Ten eerste: vervelend voor je dat je niet gelukkig bent, want daar komt je verhaal volgens mij op neer. Ik vind het altijd wel knap als mensen dat van zichzelf herkennen en daar, bv op dit forum, iets aan proberen te doen. Daarom eerst:
Dan een hoop vragen: heb je nu al vier jaar geen zin in sex meer met je man? WEet je nog hoe dat begonnen is? Hoe dacht je er toen over, wat heb je toen geprobeerd?
Ik kan me niet voorstellen dat je alleen geen sex meer hebt wat je dwars zit. Knuffelen jullie nog? Zoenen jullie nog? Ben je nog wel eens verliefd op je man?
Als je je man écht alleen maar als een maatje ziet en een fijne vader voor je kind, pff... Als je écht bij hem wilt blijven en er zeg maar aan wilt werken dat 'de zin' weer terugkomt, dan zou ik misschien toch eens ernstig aan therapie gaan denken.
Dan een hoop vragen: heb je nu al vier jaar geen zin in sex meer met je man? WEet je nog hoe dat begonnen is? Hoe dacht je er toen over, wat heb je toen geprobeerd?
Ik kan me niet voorstellen dat je alleen geen sex meer hebt wat je dwars zit. Knuffelen jullie nog? Zoenen jullie nog? Ben je nog wel eens verliefd op je man?
Als je je man écht alleen maar als een maatje ziet en een fijne vader voor je kind, pff... Als je écht bij hem wilt blijven en er zeg maar aan wilt werken dat 'de zin' weer terugkomt, dan zou ik misschien toch eens ernstig aan therapie gaan denken.
maandag 17 augustus 2009 om 14:18
aanvullend:
het probleem is wel bespreekbaar tussen ons, we kunnen er zonder verwijten ed over praten. soms gaat het een periode dan ook beter. ik maak dan zin, wat in het begin moeilijk is maar dan wel een vrijpartij tot gevolg heeft. daarna ben ik dan blij dat het er weer van gekomen is en elke keer denk ik dan 'nu zorgen we ervoor dat het niet meer zo lang duurt tot de volgende' maar toch duurt het dan weer zo lang..
een aantal dagen geleden had ik teveel gedronken. we hebben toen 's nachts sex gehad. ik voelde me de volgende dag behoorlijk ellendig daarover. het was zo'n sexpartij weer puur op lust, zonder intimiteit en als je dan zelden sex hebt met elkaar, het dan vervolgens dronken doet uit puur lust voelt dat iig voor mij behoorlijk ellendig.
daardoor ben ik ook weer gaan nadenken over onze relatie en of die wel toekomst heeft op deze manier.
het probleem is wel bespreekbaar tussen ons, we kunnen er zonder verwijten ed over praten. soms gaat het een periode dan ook beter. ik maak dan zin, wat in het begin moeilijk is maar dan wel een vrijpartij tot gevolg heeft. daarna ben ik dan blij dat het er weer van gekomen is en elke keer denk ik dan 'nu zorgen we ervoor dat het niet meer zo lang duurt tot de volgende' maar toch duurt het dan weer zo lang..
een aantal dagen geleden had ik teveel gedronken. we hebben toen 's nachts sex gehad. ik voelde me de volgende dag behoorlijk ellendig daarover. het was zo'n sexpartij weer puur op lust, zonder intimiteit en als je dan zelden sex hebt met elkaar, het dan vervolgens dronken doet uit puur lust voelt dat iig voor mij behoorlijk ellendig.
daardoor ben ik ook weer gaan nadenken over onze relatie en of die wel toekomst heeft op deze manier.
maandag 17 augustus 2009 om 14:20
Jullie hebben helemaal geen sex momenteel?
Je hebt wel zin, schrijf je, maar je mist het voelen van de liefde tijdens de sex, begrijp ik dat goed?
Ik haal de liefde niet zozeer uit de sex, ik proef en geef liefde door middel van andere dingen; elkaar accepteren, elkaar troosten, steunen, verzorgen, ......etc. Ik heb sex uit lust.
Raakte jullie sexleven in een sleur ( als je precies weet hoe het gaat verlopen kun je ook denken " la-maar "), wil je eigenlijk liever op een héél andere manier vrijen ( heftiger, tederder, kinky,liever niet die handelingen waar hij elke keer om vraagt of die hij steeds doet ... ), ben je een poos te moe geweest om ook maar aan sex te denken, neem je je man (on)bewust dingen kwalijk ( dat hij niet genoeg doet in huis, of met jullie kind ) , zien jullie elkaar ( en jezelf ) teveel als ouder ipv minnaar/minnares?
Waarom geen therapie, heeft niemand dat nog voorgesteld?
Je hebt wel zin, schrijf je, maar je mist het voelen van de liefde tijdens de sex, begrijp ik dat goed?
Ik haal de liefde niet zozeer uit de sex, ik proef en geef liefde door middel van andere dingen; elkaar accepteren, elkaar troosten, steunen, verzorgen, ......etc. Ik heb sex uit lust.
Raakte jullie sexleven in een sleur ( als je precies weet hoe het gaat verlopen kun je ook denken " la-maar "), wil je eigenlijk liever op een héél andere manier vrijen ( heftiger, tederder, kinky,liever niet die handelingen waar hij elke keer om vraagt of die hij steeds doet ... ), ben je een poos te moe geweest om ook maar aan sex te denken, neem je je man (on)bewust dingen kwalijk ( dat hij niet genoeg doet in huis, of met jullie kind ) , zien jullie elkaar ( en jezelf ) teveel als ouder ipv minnaar/minnares?
Waarom geen therapie, heeft niemand dat nog voorgesteld?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 augustus 2009 om 14:22
Wat bedoel je precies als je zegt dat je de intimiteit mist als jullie sex hebben?
Zijn dat lieve woordjes, diep in elkaars ogen kijken, een teder naspel? Kun je me dat uitleggen?
Voel je je een soort van schuldig als je geile, platte, wilde sex hebt gehad? Zo ja ; tegenover wie?
Zijn dat lieve woordjes, diep in elkaars ogen kijken, een teder naspel? Kun je me dat uitleggen?
Voel je je een soort van schuldig als je geile, platte, wilde sex hebt gehad? Zo ja ; tegenover wie?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 augustus 2009 om 14:25
Ja dat is ook het eerste wat ik denk: (relatie) therapie. De aantrekkingskracht is er ooit geweest en moet dus terug teb halen zijn. Jullie hebben/ delen zoveel samen en je bent nog steeds dol op je man en hij op jou.
Ik zou dus het probleem aan pakken ipv weg te gaan en het proberen elders te zoeken. trust me, is niet eenvoudig te vinden. Goede mannen die voor je gaan zijn schaars en als je een fantastische man hebt zou ik 'm houden. En al helemaal als je samen een kindje hebt. Die laat je toch niet met gescheiden ouders opgroeien vanwege een seksdip?
Ik zou dus het probleem aan pakken ipv weg te gaan en het proberen elders te zoeken. trust me, is niet eenvoudig te vinden. Goede mannen die voor je gaan zijn schaars en als je een fantastische man hebt zou ik 'm houden. En al helemaal als je samen een kindje hebt. Die laat je toch niet met gescheiden ouders opgroeien vanwege een seksdip?
maandag 17 augustus 2009 om 14:28
Relatiehterapie is zo zinloos vindt ik. Het eindigt toch vaak in een scheiding. Ik denk dat een slecht seksleven een teken aan de wand is. Als je er snel bij bent kan je er miscshien wat aan doen, maar je bent al lang aan het lummelen. Ik zou er een streep er onder zetten, snap nooit dat mensen zo lang willen aanmodderen uit angst een dierbare kwijt te raken. Angst voor het onbekende is best wel een slechte raadgever. Suc6.
maandag 17 augustus 2009 om 14:43
Geen ervaring met therapie, maar mij lijkt het in dit geval juist wel de oplossing, vooral als de basis goed is. Op dit forum in de pen klimmen geeft ook al aan dat je op zoek bent naar bruikbare tips e.d. Iets wat ik helaas ook niet in hapklare brokken paraat heb. Wat ik me afvraag, na dat jaar waarin het wat minder werd, heeft je man toen aan de bel getrokken en zijn jullie er toen samen over begonnen? Is je man juist jouw initiatief af gaan wachten en toen gaan merken dat je behoefte afnam? Heb je hem veel geweigerd, vanwege b.v vermoeidheid o.i.d. en zijn toen de gesprekken pas begonnen?
die ik wilde bestaat al...
maandag 17 augustus 2009 om 14:45
maandag 17 augustus 2009 om 14:52
Als jullie nog van elkaar houden en een kind hebben zou ik er alles aan doen om het weer goed te laten werken. Bezoek aan een seksuoloog, tantra cursus, afspraken maken over seks. Er is van alles te verzinnnen om weer een goed seksleven te krijgen. Omdat jullie seksleven de eerste jaren goed is geweest is er volgens mij echt hoop voor jullie.
maandag 17 augustus 2009 om 14:58
Hallo Jaennee,
wat vervelend en moeilijk allemaal zeg.
Gelukkig lees ik dat je veel van je man houdt en dat je eigenlijk oud met hem wilt worden.
Dat zijn toch 2 heel belangrijke positieve dingen.
Ook houden jullie allbei van sex.
Het probleem is je wilt wel sex, maar op het moment heb je geen zin in sex met je man. Hoewel, nadat je een keer teveel op had, wel sex gehad.....
Goeie vraag van Blijfgewoonbianca : Waarom schuldig?
Het geeft helemaal niet als je met je partner gewoon es lekker alleen voor de lust sext.
Als je je man voorstelt met iemand anders...word je dan jaloers? Mooi. Misschien helpt dat bij je gevoel van Ik wil hem niet kwijt, ik houd van hem.
Je ergert je aan bv te dicht opelkaar liggen. Kan ik me wel iets bij voorstellen, maar hier volgt het gevaar : Maak dat niet te groot. Laat het geen self fullfilling prophecy worden. Op een gegeven moment WIL je je er ook aan ergeren.
Leg het naast je neer, of zeg met humor op een KEIHARDE manier dattie niet op jouw helft moet komen, anders zwaait er wat. Kans dat je ineens tegen hem aan wilt liggen.
Als je na verloop van tijd nog steeds hetzelfde voelt, kun je hetvolgende proberen. Klinkt raar, maar het werkt wel.
MAAK ZIN. En als dat niet lukt, begin toch maar gewoon. Niet voorzichtig en zonder gevoel, maar roep dat gevoel tijdens het sexen op. Op een gegeven moment heb je ECHT zin. En daarna ook.
Het schijnt nl dat vrouwen die minder of geen sex hebben, dat ene stofje (?) niet in hun lichaam hebben, maar dat het weer terugkomt als je het weer doet.
Wel goed dat jullie erover praten.
Ik wens je zowiso veel sterkte,
wat vervelend en moeilijk allemaal zeg.
Gelukkig lees ik dat je veel van je man houdt en dat je eigenlijk oud met hem wilt worden.
Dat zijn toch 2 heel belangrijke positieve dingen.
Ook houden jullie allbei van sex.
Het probleem is je wilt wel sex, maar op het moment heb je geen zin in sex met je man. Hoewel, nadat je een keer teveel op had, wel sex gehad.....
Goeie vraag van Blijfgewoonbianca : Waarom schuldig?
Het geeft helemaal niet als je met je partner gewoon es lekker alleen voor de lust sext.
Als je je man voorstelt met iemand anders...word je dan jaloers? Mooi. Misschien helpt dat bij je gevoel van Ik wil hem niet kwijt, ik houd van hem.
Je ergert je aan bv te dicht opelkaar liggen. Kan ik me wel iets bij voorstellen, maar hier volgt het gevaar : Maak dat niet te groot. Laat het geen self fullfilling prophecy worden. Op een gegeven moment WIL je je er ook aan ergeren.
Leg het naast je neer, of zeg met humor op een KEIHARDE manier dattie niet op jouw helft moet komen, anders zwaait er wat. Kans dat je ineens tegen hem aan wilt liggen.
Als je na verloop van tijd nog steeds hetzelfde voelt, kun je hetvolgende proberen. Klinkt raar, maar het werkt wel.
MAAK ZIN. En als dat niet lukt, begin toch maar gewoon. Niet voorzichtig en zonder gevoel, maar roep dat gevoel tijdens het sexen op. Op een gegeven moment heb je ECHT zin. En daarna ook.
Het schijnt nl dat vrouwen die minder of geen sex hebben, dat ene stofje (?) niet in hun lichaam hebben, maar dat het weer terugkomt als je het weer doet.
Wel goed dat jullie erover praten.
Ik wens je zowiso veel sterkte,
maandag 17 augustus 2009 om 15:11
quote:jaennee schreef op 17 augustus 2009 @ 14:02:
In bed kan ik mij bij tijd en wijle ook ergeren; gesnurk, te dicht op elkaar liggen etc.
.
En zo is je cirkel - denk ik - rond ; geen sex zorgt voor afstand , voor een totaal onbevredigd gevoel op meerdere gebieden , voor irritaties.... en daardoor wil je morgen ook weer geen sex hebben.
Wie ergert zich nou aan gesnurk als je doodmoe en bevredigd in slaap valt?
Lopen jullie nog weleens hand in hand , of arm in arm? Krijg, of geef, je weleens een zomaar-kus? Raken jullie elkaar weleens aan zomaar voor de leuk? Wanneer hebben jullie voor het laatst lékker gedanst? Masseren jullie elkaar weleens? Tongzoenen jullie?
In bed kan ik mij bij tijd en wijle ook ergeren; gesnurk, te dicht op elkaar liggen etc.
.
En zo is je cirkel - denk ik - rond ; geen sex zorgt voor afstand , voor een totaal onbevredigd gevoel op meerdere gebieden , voor irritaties.... en daardoor wil je morgen ook weer geen sex hebben.
Wie ergert zich nou aan gesnurk als je doodmoe en bevredigd in slaap valt?
Lopen jullie nog weleens hand in hand , of arm in arm? Krijg, of geef, je weleens een zomaar-kus? Raken jullie elkaar weleens aan zomaar voor de leuk? Wanneer hebben jullie voor het laatst lékker gedanst? Masseren jullie elkaar weleens? Tongzoenen jullie?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 augustus 2009 om 17:35
hallo j
fantastisch dat iedereen probeert een oplossing voor je te zoeken,maar nu erger je je nog meer denk ik.Ik ken het gevoel;je wilt sex en als het dan zover is .....je bent volgens mij een romantisch type en je krijgt niet wat je wilt en nu wil je er eigenlijk ook niets meer aan doen.het word een soort frusstratie probeer je er over heen te zetten.er is nog wel ergens de chemie maar je wilt eigenlijk de magie.concentreer je op het eerste dan kan de magie vanzelf terug komen,maar als je de badkamerdeur al op slot doet dan vrees ik het ergste je gaat dat niet volhouden. ik hoop dat je er uitkomt.
fantastisch dat iedereen probeert een oplossing voor je te zoeken,maar nu erger je je nog meer denk ik.Ik ken het gevoel;je wilt sex en als het dan zover is .....je bent volgens mij een romantisch type en je krijgt niet wat je wilt en nu wil je er eigenlijk ook niets meer aan doen.het word een soort frusstratie probeer je er over heen te zetten.er is nog wel ergens de chemie maar je wilt eigenlijk de magie.concentreer je op het eerste dan kan de magie vanzelf terug komen,maar als je de badkamerdeur al op slot doet dan vrees ik het ergste je gaat dat niet volhouden. ik hoop dat je er uitkomt.
maandag 17 augustus 2009 om 17:55
hoi allemaal,
wow, wat veel reakties al, veel kritische vragen ook, ben er heel blij mee met alle reakties.. Ik heb het een paar keer goed doorgelezen en goed over de vragen nagedacht.
De vraag van hoe het eigenlijk begonnen is moest ik echt diep nadenken. Ineens realiseerde ik mij dat het begonnen is met het steeds minder tongzoenen. Dat tongzoenen was juist hetgeen wij heel veel deden. Dat werd gaandeweg minder en nu doen we het al heel lang niet meer. (ja, erg eigenlijk als je erover nadenkt) Wel had dat een reden toen, enigzins genant, maar mijn man heeft een periode gehad dat hij niet fris uit zn mond rook om het zo maar te zeggen. Echt vreselijk vond ik dat, maar ik durfde het niet tegen hem te zeggen. Vond het lullig om het te zeggen. Daardoor wilde ik niet meer met hem zoenen en naast hem in bed als ik dat rook kreeg ik afkeer ervan. Op een gegeven moment toch heel voorzichtig een keer gezegd. Hij was zich er totaal niet van bewust, vond het zelf ook vreselijk en is het gaan na laten kijken bij arts en tandarts. Het bleek een probleem te zijn in zijn mond, hij heeft toen meerdere behandelingen ondergaan en uiteindelijk was het over. Op een of andere manier bleef ik toch zijn mond met die lucht associeren. Ik nam dus letterlijk afstand.
Apart dat je dat vergeet.. door de vragen hier herinner ik mij het opeens weer.
Het tongzoenen was het eerste wat weg viel dus.
We sexen nog wel, maar heel heel weinig. Een paar dagen geleden dan, alhoewel ik daar niet van genoten heb, veel te veel gezopen. Die keer daarvoor is nu zo'n 7 weken geleden. Toen namen we de tijd ervoor, uitgebreid voorspel, met zoenen en al. In het begin voelde ik mij zo ongemakkelijk, zo raar om zo weer met elkaar bezig te zijn. Die keer eindigde in een sexpartij en daar hebben we beide van genoten. Toen dacht ik ook weer nu zit het weer goed en duurt het niet zo lang meer, maar helaas..
Ook merk je dat dan terug in je relatie; je bent weer wat aanhaliger naar elkaar zeg maar..
We knuffelen wel in die zin dat we altijd tegen elkaar aan op de bank zitten, of dat ik bij hem lig of hij bij mij. Een zoen bij het weggaan en thuiskomen, hand in hand lopen soms. Geen tongzoenen dus .
We omarmen elkaar ook weleens, we troosten elkaar bij verdriet.
We masseren elkaar ook. Mijn man raakt mij regelmatig terloops aan, ik doe dat niet bij hem.
Mijn man zegt vaak zat dat hij van me houdt, dat hij me mooi vindt etc Soms al grappend, soms serieus maar iig zo dat ik weet dat hij het meent.
Hij uit ook zijn waardering voor mij en voor de dingen die ik doe. Ik geniet ervan om voor hem te koken bijvoorbeeld, altijd laat hij zijn waardering blijken.
Ik vind het fijn als hij thuiskomt van zijn werk en wacht ook op hem 's avonds, we gaan als we samen thuis zijn altijd tegelijkertijd naar bed.
Ik ben niet inwendig kwaad op hem omdat hij dingen niet doet of juist wel. Ik waardeer zijn bijdrage juist in alles, ik denk dat we dat goed verdeeld hebben. Hij is zorgzaam en een hele goede vader. Ik vergelijk al die dingen weleens met andere mannen en dan kom ik altijd tot de conclusie dat hij gewoon echt helemaal tof is in die dingen. Ook is hij heel handig met alles, klusjes in en om huis, hij kan eigenlijk alles. Mensen komen vaak bij mijn man voor tips voor een of ander. Hij komt dan altijd weer met een of ander iets dat ik denk hoe verzin je het. Ik vind dat echt knap van hem, ben daar ook trots op.Tis een gezellige babbelaar en kan met iedereen goed opschieten, mensen vinden hem altijd aardig. Tegenover mijn vriendinnen is hij ook altijd heel attent en mijn vriendinnen mogen hem dus ook erg graag. Ook dat waardeer ik enorm in hem.
Ja, soms heb ik zeker nog verliefde gevoelens. Ik vind mijn man nog steeds knap. Zn gebruinde gezicht nu, zn donkere pretogen, zn armen met tatoeages. Ook zijn er dingen die ik minder aantrekkelijk vindt. Mijn man is iets minder lang en gearmd lopen we nooit, nooit gedaan ook. Daar stoor ik mij weleens aan dat hij kleiner is.
Soms komt dan ook de behoefte opzetten om hem even te kussen of te pakken, maar op een of andere manier is dat zo'n drempel geworden dat het me gewoon niet meer lukt. Net alsof ik het niet meer durf ofzo. Zo apart eigenlijk.
Ja, heb nog weleens last van een steekje jaloezie.
Grappig dat dansen wordt benoemd! Dat vond ik vroeger ook leuk, dan gingen we gewoon met zn 2en op stap, biertje aan de bar, dansen. Ja, daar hou ik van. Nu als ik ga stappen is het met vriendinnen. Mijn man heeft minder behoefte aan stappen, maar ook vanuit praktisch oogpunt door kind met oppasperikelen..
Onze vrijpartijen zijn altijd veelzijdig geweest, ook wel relatief wild denk ik. Ik hou van wilde sex, mijn man ook. We gebruikten ook weleens speeltjes en ik schreef weleens erotische gedichten voor hem. Het tongzoenen is altijd een belangrijk onderdeel geweest voor ons.
Ik ben nooit zo van het naspel geweest.
Later begon ik juist dat wilde soms vervelend te vinden, het feit dat hij me altijd wil beffen begon me tegen te staan. Dat heb ik ook vaker wel benoemd naar mn man toe. Hij zei dan dat hij dat gewoon fijn vindt, maar er rekening mee zou houden. Toch dan in het heetst van de strijd komt het dan weer naar voren.
Het is niet zo dat ik dat nooit wil, maar ik had wel het gevoel dat hij het altijd wil zeg maar.. Beetje lastig om uit te leggen.
Er is een paar keer iets voorgevallen wat ik zelf als vervelend heb ervaren. Toen ik lag te slapen werd ik wakker met zijn leuter in mij om het zo maar te zeggen. Dat vond ik niet leuk. Over gehad maar daarna is het nog 1 of 2 keer gebeurt. Mijn man zei dat hij dacht dat ik wakker was omdat ik volgens hem meebewoog e.d. Ik vond dat niet leuk, ik zei ook 'wat denk je nou dan, als ik wakker ben blijf ik toch niet als een pop erbij liggen'
In de periode dat het minder werd heeft mijn man weleens aan de bel getrokken ja. Hij gaf in een latere periode ook aan dat hij zelf ook niet meer het initiatief durfde te nemen en dat snap ik ook volledig. Zou ik ook hebben. Dat heeft wel tot gevolg dat er nog meer intimiteit wegvalt. Tot het punt waar we dus nu zijn en dat is dat ik het op een of andere manier gewoon niet meer met hem kan.
Na die wilde sex van paar dagen terug voelde ik me echt niet fijn, had het idee dingen te hebben gedaan die ik eigenlijk niet wilde. Ook zoiets raars.
Een tijd heb ik hem onaantrekkelijk gevonden, dat speelde ook mee in het steeds minder sex willen. In die periode zorgde hij minder goed voor zichzelf; te weinig scheren, niet op tijd naar de kapper etc Toen had ik die gevoelens niet meer.
Het langzaam steeds meer wegvallen van de sex gaat samen met de periode dat ik ook een eigen bedrijf ben gestart. Daarbij was ik zo om en nabij dus een jaartje moeder. Die periode in mijn leven is een periode geweest van veel veranderingen.
Ook is er toen iets voorgevallen waar ik veel verdriet van heb gehad; mijn vader besloot toen dat hij het recht had om zijn dochter te tongzoenen en aan haar borsten te zitten.
Ondanks dat ik dat een plekje heb gegeven is het wel een gebeurtenis wat je bij blijft. Daarmee bedoel ik niet dat dat de reden is van het geen sex meer hebben.
Voordat ik mijn partner leerde kennen heb ik best veel seksuele contacten gehad met verschillende mannen. Ik ben altijd snel verlieft geweest, of snel tot iemand aangetrokken, maar kan ook snel weer over zijn.
Ik heb gemerkt aan mezelf in die jaren dat ik het op een of andere manier sexen met een relatief vreemde man prettig vindt.
nou, een heel verhaal
wow, wat veel reakties al, veel kritische vragen ook, ben er heel blij mee met alle reakties.. Ik heb het een paar keer goed doorgelezen en goed over de vragen nagedacht.
De vraag van hoe het eigenlijk begonnen is moest ik echt diep nadenken. Ineens realiseerde ik mij dat het begonnen is met het steeds minder tongzoenen. Dat tongzoenen was juist hetgeen wij heel veel deden. Dat werd gaandeweg minder en nu doen we het al heel lang niet meer. (ja, erg eigenlijk als je erover nadenkt) Wel had dat een reden toen, enigzins genant, maar mijn man heeft een periode gehad dat hij niet fris uit zn mond rook om het zo maar te zeggen. Echt vreselijk vond ik dat, maar ik durfde het niet tegen hem te zeggen. Vond het lullig om het te zeggen. Daardoor wilde ik niet meer met hem zoenen en naast hem in bed als ik dat rook kreeg ik afkeer ervan. Op een gegeven moment toch heel voorzichtig een keer gezegd. Hij was zich er totaal niet van bewust, vond het zelf ook vreselijk en is het gaan na laten kijken bij arts en tandarts. Het bleek een probleem te zijn in zijn mond, hij heeft toen meerdere behandelingen ondergaan en uiteindelijk was het over. Op een of andere manier bleef ik toch zijn mond met die lucht associeren. Ik nam dus letterlijk afstand.
Apart dat je dat vergeet.. door de vragen hier herinner ik mij het opeens weer.
Het tongzoenen was het eerste wat weg viel dus.
We sexen nog wel, maar heel heel weinig. Een paar dagen geleden dan, alhoewel ik daar niet van genoten heb, veel te veel gezopen. Die keer daarvoor is nu zo'n 7 weken geleden. Toen namen we de tijd ervoor, uitgebreid voorspel, met zoenen en al. In het begin voelde ik mij zo ongemakkelijk, zo raar om zo weer met elkaar bezig te zijn. Die keer eindigde in een sexpartij en daar hebben we beide van genoten. Toen dacht ik ook weer nu zit het weer goed en duurt het niet zo lang meer, maar helaas..
Ook merk je dat dan terug in je relatie; je bent weer wat aanhaliger naar elkaar zeg maar..
We knuffelen wel in die zin dat we altijd tegen elkaar aan op de bank zitten, of dat ik bij hem lig of hij bij mij. Een zoen bij het weggaan en thuiskomen, hand in hand lopen soms. Geen tongzoenen dus .
We omarmen elkaar ook weleens, we troosten elkaar bij verdriet.
We masseren elkaar ook. Mijn man raakt mij regelmatig terloops aan, ik doe dat niet bij hem.
Mijn man zegt vaak zat dat hij van me houdt, dat hij me mooi vindt etc Soms al grappend, soms serieus maar iig zo dat ik weet dat hij het meent.
Hij uit ook zijn waardering voor mij en voor de dingen die ik doe. Ik geniet ervan om voor hem te koken bijvoorbeeld, altijd laat hij zijn waardering blijken.
Ik vind het fijn als hij thuiskomt van zijn werk en wacht ook op hem 's avonds, we gaan als we samen thuis zijn altijd tegelijkertijd naar bed.
Ik ben niet inwendig kwaad op hem omdat hij dingen niet doet of juist wel. Ik waardeer zijn bijdrage juist in alles, ik denk dat we dat goed verdeeld hebben. Hij is zorgzaam en een hele goede vader. Ik vergelijk al die dingen weleens met andere mannen en dan kom ik altijd tot de conclusie dat hij gewoon echt helemaal tof is in die dingen. Ook is hij heel handig met alles, klusjes in en om huis, hij kan eigenlijk alles. Mensen komen vaak bij mijn man voor tips voor een of ander. Hij komt dan altijd weer met een of ander iets dat ik denk hoe verzin je het. Ik vind dat echt knap van hem, ben daar ook trots op.Tis een gezellige babbelaar en kan met iedereen goed opschieten, mensen vinden hem altijd aardig. Tegenover mijn vriendinnen is hij ook altijd heel attent en mijn vriendinnen mogen hem dus ook erg graag. Ook dat waardeer ik enorm in hem.
Ja, soms heb ik zeker nog verliefde gevoelens. Ik vind mijn man nog steeds knap. Zn gebruinde gezicht nu, zn donkere pretogen, zn armen met tatoeages. Ook zijn er dingen die ik minder aantrekkelijk vindt. Mijn man is iets minder lang en gearmd lopen we nooit, nooit gedaan ook. Daar stoor ik mij weleens aan dat hij kleiner is.
Soms komt dan ook de behoefte opzetten om hem even te kussen of te pakken, maar op een of andere manier is dat zo'n drempel geworden dat het me gewoon niet meer lukt. Net alsof ik het niet meer durf ofzo. Zo apart eigenlijk.
Ja, heb nog weleens last van een steekje jaloezie.
Grappig dat dansen wordt benoemd! Dat vond ik vroeger ook leuk, dan gingen we gewoon met zn 2en op stap, biertje aan de bar, dansen. Ja, daar hou ik van. Nu als ik ga stappen is het met vriendinnen. Mijn man heeft minder behoefte aan stappen, maar ook vanuit praktisch oogpunt door kind met oppasperikelen..
Onze vrijpartijen zijn altijd veelzijdig geweest, ook wel relatief wild denk ik. Ik hou van wilde sex, mijn man ook. We gebruikten ook weleens speeltjes en ik schreef weleens erotische gedichten voor hem. Het tongzoenen is altijd een belangrijk onderdeel geweest voor ons.
Ik ben nooit zo van het naspel geweest.
Later begon ik juist dat wilde soms vervelend te vinden, het feit dat hij me altijd wil beffen begon me tegen te staan. Dat heb ik ook vaker wel benoemd naar mn man toe. Hij zei dan dat hij dat gewoon fijn vindt, maar er rekening mee zou houden. Toch dan in het heetst van de strijd komt het dan weer naar voren.
Het is niet zo dat ik dat nooit wil, maar ik had wel het gevoel dat hij het altijd wil zeg maar.. Beetje lastig om uit te leggen.
Er is een paar keer iets voorgevallen wat ik zelf als vervelend heb ervaren. Toen ik lag te slapen werd ik wakker met zijn leuter in mij om het zo maar te zeggen. Dat vond ik niet leuk. Over gehad maar daarna is het nog 1 of 2 keer gebeurt. Mijn man zei dat hij dacht dat ik wakker was omdat ik volgens hem meebewoog e.d. Ik vond dat niet leuk, ik zei ook 'wat denk je nou dan, als ik wakker ben blijf ik toch niet als een pop erbij liggen'
In de periode dat het minder werd heeft mijn man weleens aan de bel getrokken ja. Hij gaf in een latere periode ook aan dat hij zelf ook niet meer het initiatief durfde te nemen en dat snap ik ook volledig. Zou ik ook hebben. Dat heeft wel tot gevolg dat er nog meer intimiteit wegvalt. Tot het punt waar we dus nu zijn en dat is dat ik het op een of andere manier gewoon niet meer met hem kan.
Na die wilde sex van paar dagen terug voelde ik me echt niet fijn, had het idee dingen te hebben gedaan die ik eigenlijk niet wilde. Ook zoiets raars.
Een tijd heb ik hem onaantrekkelijk gevonden, dat speelde ook mee in het steeds minder sex willen. In die periode zorgde hij minder goed voor zichzelf; te weinig scheren, niet op tijd naar de kapper etc Toen had ik die gevoelens niet meer.
Het langzaam steeds meer wegvallen van de sex gaat samen met de periode dat ik ook een eigen bedrijf ben gestart. Daarbij was ik zo om en nabij dus een jaartje moeder. Die periode in mijn leven is een periode geweest van veel veranderingen.
Ook is er toen iets voorgevallen waar ik veel verdriet van heb gehad; mijn vader besloot toen dat hij het recht had om zijn dochter te tongzoenen en aan haar borsten te zitten.
Ondanks dat ik dat een plekje heb gegeven is het wel een gebeurtenis wat je bij blijft. Daarmee bedoel ik niet dat dat de reden is van het geen sex meer hebben.
Voordat ik mijn partner leerde kennen heb ik best veel seksuele contacten gehad met verschillende mannen. Ik ben altijd snel verlieft geweest, of snel tot iemand aangetrokken, maar kan ook snel weer over zijn.
Ik heb gemerkt aan mezelf in die jaren dat ik het op een of andere manier sexen met een relatief vreemde man prettig vindt.
nou, een heel verhaal
maandag 17 augustus 2009 om 18:34
Poehee, er komt dus eigenlijk nog meer bij kijken.
Dat met je vader zal toch zeker wel een rol spelen.
Jeetje, tsja, ik weet ff niks te zeggen.
Trouwens, Geronnimo...het zijn geen oplossingen, maar tips en stof tot nadenken. Bovendien vroeg TO zelf om tips, dus...
Jaennee, nu je zoveel meer hebt geschreven, lijkt het veel dieper te zitten.
Het feit dat je van hem houdt en dat hij zijn best doet, is erg fijn, maar maakt het jou ook lastiger om toe te geven dat je deze gevoelens hebt.
Dat met je vader zal toch zeker wel een rol spelen.
Jeetje, tsja, ik weet ff niks te zeggen.
Trouwens, Geronnimo...het zijn geen oplossingen, maar tips en stof tot nadenken. Bovendien vroeg TO zelf om tips, dus...
Jaennee, nu je zoveel meer hebt geschreven, lijkt het veel dieper te zitten.
Het feit dat je van hem houdt en dat hij zijn best doet, is erg fijn, maar maakt het jou ook lastiger om toe te geven dat je deze gevoelens hebt.
maandag 17 augustus 2009 om 18:35
quote:jaennee schreef op 17 augustus 2009 @ 17:55:
hoi allemaal,
wow, wat veel reakties al, veel kritische vragen ook, ben er heel blij mee met alle reakties.. Ik heb het een paar keer goed doorgelezen en goed over de vragen nagedacht.
De vraag van hoe het eigenlijk begonnen is moest ik echt diep nadenken. Ineens realiseerde ik mij dat het begonnen is met het steeds minder tongzoenen. Dat tongzoenen was juist hetgeen wij heel veel deden. Dat werd gaandeweg minder en nu doen we het al heel lang niet meer. (ja, erg eigenlijk als je erover nadenkt) Wel had dat een reden toen, enigzins genant, maar mijn man heeft een periode gehad dat hij niet fris uit zn mond rook om het zo maar te zeggen. Echt vreselijk vond ik dat, maar ik durfde het niet tegen hem te zeggen. Vond het lullig om het te zeggen. Daardoor wilde ik niet meer met hem zoenen en naast hem in bed als ik dat rook kreeg ik afkeer ervan. Op een gegeven moment toch heel voorzichtig een keer gezegd. Hij was zich er totaal niet van bewust, vond het zelf ook vreselijk en is het gaan na laten kijken bij arts en tandarts. Het bleek een probleem te zijn in zijn mond, hij heeft toen meerdere behandelingen ondergaan en uiteindelijk was het over. Op een of andere manier bleef ik toch zijn mond met die lucht associeren. Ik nam dus letterlijk afstand.
Apart dat je dat vergeet.. door de vragen hier herinner ik mij het opeens weer.
Gelukkig stellen we de goede vragen, hier
Op zich wel begrijpelijk dat er een hele poos niets van zoenen terecht is gekomen, maar lijkt me wel iets - juist nu je je dit zo realiseert - om weer eens lekker mee te beginnen ; intiemer kán bijna niet ( op " echt " vrijen na ) en het warmt zo lekker op ook .
Als je bang bent om met slechte hygiëne in aanraking te komen , is het misschien zo af en toe een leuk idee om gezellig samen in bad te gaan ( en tanden te poetsen enzo ) ; heb je geen sex, heb je toch qualitytime Maar zolang het voelt als een broer-zus relatie komt er van sex niets terecht . Doe dus ook vooral dingen die je niet met je ( volwassen ) broer zou doen; zoals tongen .
Het tongzoenen was het eerste wat weg viel dus.
We sexen nog wel, maar heel heel weinig. Een paar dagen geleden dan, alhoewel ik daar niet van genoten heb, veel te veel gezopen. Die keer daarvoor is nu zo'n 7 weken geleden. Toen namen we de tijd ervoor, uitgebreid voorspel, met zoenen en al. In het begin voelde ik mij zo ongemakkelijk, zo raar om zo weer met elkaar bezig te zijn. Die keer eindigde in een sexpartij en daar hebben we beide van genoten. Toen dacht ik ook weer nu zit het weer goed en duurt het niet zo lang meer, maar helaas..
Ook merk je dat dan terug in je relatie; je bent weer wat aanhaliger naar elkaar zeg maar..
Precies; van een lekkere pot sex knapt je humeur enorm op en je vindt elkaar veel liever. Alleen daarom al is het goed de regelmaat erin te houden !
Een quote : Volgens de seksuologe biedt een simpele aanraking ieder heel wat emotioneel comfort. Knuffelen doet zoveel geweldigs met het lichaam. Een knuffel doet alle stress verdwijnen en maakt het gelukshormoon oxytocine aan. Waardoor we meteen weer liever in het gezelschap van de partner blijven en gelukkig samen oud kunnen worden.
We knuffelen wel in die zin dat we altijd tegen elkaar aan op de bank zitten, of dat ik bij hem lig of hij bij mij. Een zoen bij het weggaan en thuiskomen, hand in hand lopen soms. Geen tongzoenen dus . Weer invoeren. Dus.
We omarmen elkaar ook weleens, we troosten elkaar bij verdriet.
We masseren elkaar ook. Mijn man raakt mij regelmatig terloops aan, ik doe dat niet bij hem.
Mijn man zegt vaak zat dat hij van me houdt, dat hij me mooi vindt etc Soms al grappend, soms serieus maar iig zo dat ik weet dat hij het meent.
Hij uit ook zijn waardering voor mij en voor de dingen die ik doe. Ik geniet ervan om voor hem te koken bijvoorbeeld, altijd laat hij zijn waardering blijken.
Ik vind het fijn als hij thuiskomt van zijn werk en wacht ook op hem 's avonds, we gaan als we samen thuis zijn altijd tegelijkertijd naar bed.
Laat jij je waardering weleens blijken? Want je waardeert hem duidelijk héél erg.
Ik ben niet inwendig kwaad op hem omdat hij dingen niet doet of juist wel. Ik waardeer zijn bijdrage juist in alles, ik denk dat we dat goed verdeeld hebben. Hij is zorgzaam en een hele goede vader.
Is het ook een leuke echtgenoot? Is hij een leuke bedpartner? Ook niet onbelangrijk....
Ik vergelijk al die dingen weleens met andere mannen en dan kom ik altijd tot de conclusie dat hij gewoon echt helemaal tof is in die dingen. Ook is hij heel handig met alles, klusjes in en om huis, hij kan eigenlijk alles. Mensen komen vaak bij mijn man voor tips voor een of ander. Hij komt dan altijd weer met een of ander iets dat ik denk hoe verzin je het. Ik vind dat echt knap van hem, ben daar ook trots op.Tis een gezellige babbelaar en kan met iedereen goed opschieten, mensen vinden hem altijd aardig. Tegenover mijn vriendinnen is hij ook altijd heel attent en mijn vriendinnen mogen hem dus ook erg graag. Ook dat waardeer ik enorm in hem.
Ja, soms heb ik zeker nog verliefde gevoelens. Ik vind mijn man nog steeds knap. Zn gebruinde gezicht nu, zn donkere pretogen, zn armen met tatoeages. Ook zijn er dingen die ik minder aantrekkelijk vindt. Mijn man is iets minder lang en gearmd lopen we nooit, nooit gedaan ook. Daar stoor ik mij weleens aan dat hij kleiner is.
Soms komt dan ook de behoefte opzetten om hem even te kussen of te pakken, maar op een of andere manier is dat zo'n drempel geworden dat het me gewoon niet meer lukt.
Wat erg. Wat jammer.
Wil je het niet vanavond gewoon een keer proberen ; een omhelzing met twee armen en wat liefs erbij zeggen?
Net alsof ik het niet meer durf ofzo. Zo apart eigenlijk.
Ja, heb nog weleens last van een steekje jaloezie.
Grappig dat dansen wordt benoemd! Dat vond ik vroeger ook leuk, dan gingen we gewoon met zn 2en op stap, biertje aan de bar, dansen. Ja, daar hou ik van. Nu als ik ga stappen is het met vriendinnen. Mijn man heeft minder behoefte aan stappen, maar ook vanuit praktisch oogpunt door kind met oppasperikelen..
OK..... dát dacht ik al!
Je man heeft minder behoefte aan stappen , maar meer behoefte aan sex. Je man heeft niet door, dat mutserige dingen ( zo omschrijf ik het ,maar even ) erg slecht zijn voor zijn vrouws libido.
Wil hij meer sex, zal hij dingen anders moeten doen.
Dat zou kunnen betekenen dat hij 's avonds de deur uit moet voor een potje dansen, of dat hij samen met jou uit eten moet en over alles mag praten behalve kind/werk aan tuin en huis e.d.
Als jullie meer tijd voor elkáár nemen is dat niet lastig , moeilijk met oppas, geld wat je beter anders had kunnen besteden .... dat is investeren in een leuke relatie , onderhoudskosten.
Onze vrijpartijen zijn altijd veelzijdig geweest, ook wel relatief wild denk ik. Ik hou van wilde sex, mijn man ook. We gebruikten ook weleens speeltjes en ik schreef weleens erotische gedichten voor hem. Het tongzoenen is altijd een belangrijk onderdeel geweest voor ons.
Ik ben nooit zo van het naspel geweest.
Later begon ik juist dat wilde soms vervelend te vinden, het feit dat hij me altijd wil beffen begon me tegen te staan. Dat heb ik ook vaker wel benoemd naar mn man toe. Hij zei dan dat hij dat gewoon fijn vindt, maar er rekening mee zou houden. Toch dan in het heetst van de strijd komt het dan weer naar voren.
Tsja. Tóen had je hem op de stoel moeten binden of vast aan het bed ....had jij eens kunnen doen wat jij wilde dat er gebeurde ; dat kan zo'n goede leerschool zijn
Maar ik snap wat je zegt ; hoewel lekker toch een sleur en zijn wil deed er net even meer toe dan de jouwe.
Nou, als jullie dat door hebben valt er al weer wat te praten.
Het is niet zo dat ik dat nooit wil, maar ik had wel het gevoel dat hij het altijd wil zeg maar.. Beetje lastig om uit te leggen.
Er is een paar keer iets voorgevallen wat ik zelf als vervelend heb ervaren. Toen ik lag te slapen werd ik wakker met zijn leuter in mij om het zo maar te zeggen. Dat vond ik niet leuk. Over gehad maar daarna is het nog 1 of 2 keer gebeurt. Mijn man zei dat hij dacht dat ik wakker was omdat ik volgens hem meebewoog e.d. Ik vond dat niet leuk, ik zei ook 'wat denk je nou dan, als ik wakker ben blijf ik toch niet als een pop erbij liggen'
Ok.... een fout. Een hele vervelende. Die je hem nog kwalijk neemt. Was dat in een tijd dat de seks al bijna niet meer voorkwam?
Misschien kun je , als je je zorgen maakt dat je nog eens zo wakker wordt , met hem afspreken dat jij iets moet doen/ zeggen als teken dat je écht wakker bent en dat hij bij twijfel niets frommelt waar jij dat niet wil ?
Kun / wil je dat hem vergeven?
In de periode dat het minder werd heeft mijn man weleens aan de bel getrokken ja. Hij gaf in een latere periode ook aan dat hij zelf ook niet meer het initiatief durfde te nemen en dat snap ik ook volledig. Zou ik ook hebben. Dat heeft wel tot gevolg dat er nog meer intimiteit wegvalt. Tot het punt waar we dus nu zijn en dat is dat ik het op een of andere manier gewoon niet meer met hem kan.
Na die wilde sex van paar dagen terug voelde ik me echt niet fijn, had het idee dingen te hebben gedaan die ik eigenlijk niet wilde. Ook zoiets raars.
Wat had je achteraf niet gewild?
Zou hjet niet zo kunnen zijn dat je lichaam hongeriger is als dat jij denkt ... of wilt geloven ?
Een tijd heb ik hem onaantrekkelijk gevonden, dat speelde ook mee in het steeds minder sex willen. In die periode zorgde hij minder goed voor zichzelf; te weinig scheren, niet op tijd naar de kapper etc Toen had ik die gevoelens niet meer.
Het langzaam steeds meer wegvallen van de sex gaat samen met de periode dat ik ook een eigen bedrijf ben gestart. Daarbij was ik zo om en nabij dus een jaartje moeder. Die periode in mijn leven is een periode geweest van veel veranderingen.
En van moeheid ... Misschien is de pil ook debet aan je lage libido ?
Ook is er toen iets voorgevallen waar ik veel verdriet van heb gehad; mijn vader besloot toen dat hij het recht had om zijn dochter te tongzoenen en aan haar borsten te zitten.
Ondanks dat ik dat een plekje heb gegeven is het wel een gebeurtenis wat je bij blijft. Daarmee bedoel ik niet dat dat de reden is van het geen sex meer hebben.
Nee, maar het zal best meespelen .Maar dát is iets waar ik niets zinnigs over kan zeggen , behalve dan dat ik me kan voorstellen dat het een klote-ervaring moet zijn geweest . Misschien heb je daarin meer aan lotgenoten of therapeuten.
Voordat ik mijn partner leerde kennen heb ik best veel seksuele contacten gehad met verschillende mannen. Ik ben altijd snel verlieft geweest, of snel tot iemand aangetrokken, maar kan ook snel weer over zijn.
Ik heb gemerkt aan mezelf in die jaren dat ik het op een of andere manier sexen met een relatief vreemde man prettig vindt.
nou, een heel verhaalEr is ook wel iets voor te zeggen om sex te hebben met onbekenden , want lekker nieuw en spannend enzo .... maar meid , je zit in een monogame relatie en wat je ook van swingen of zoiets kan vinden ; de slechtste tijd om je relatie open(er) te gooien is in een tijd dat het samen niet zo lekker loopt.
Misschien is dat ooit wel iets voor jullie ( je kan zo héérlijk dansen en biertjes drinken in een parenclub ) ; zo af en toe iets ( wat dan ook ) met iemand anders ( in welke vorm dan ook ) , maar dat lijkt me nu een slecht moment.
Bovendien...... onderschat alsjeblieft de waarde niet van vertrouwde sex met een vertrouwd iemand ; on-be-taal-baar!!
hoi allemaal,
wow, wat veel reakties al, veel kritische vragen ook, ben er heel blij mee met alle reakties.. Ik heb het een paar keer goed doorgelezen en goed over de vragen nagedacht.
De vraag van hoe het eigenlijk begonnen is moest ik echt diep nadenken. Ineens realiseerde ik mij dat het begonnen is met het steeds minder tongzoenen. Dat tongzoenen was juist hetgeen wij heel veel deden. Dat werd gaandeweg minder en nu doen we het al heel lang niet meer. (ja, erg eigenlijk als je erover nadenkt) Wel had dat een reden toen, enigzins genant, maar mijn man heeft een periode gehad dat hij niet fris uit zn mond rook om het zo maar te zeggen. Echt vreselijk vond ik dat, maar ik durfde het niet tegen hem te zeggen. Vond het lullig om het te zeggen. Daardoor wilde ik niet meer met hem zoenen en naast hem in bed als ik dat rook kreeg ik afkeer ervan. Op een gegeven moment toch heel voorzichtig een keer gezegd. Hij was zich er totaal niet van bewust, vond het zelf ook vreselijk en is het gaan na laten kijken bij arts en tandarts. Het bleek een probleem te zijn in zijn mond, hij heeft toen meerdere behandelingen ondergaan en uiteindelijk was het over. Op een of andere manier bleef ik toch zijn mond met die lucht associeren. Ik nam dus letterlijk afstand.
Apart dat je dat vergeet.. door de vragen hier herinner ik mij het opeens weer.
Gelukkig stellen we de goede vragen, hier
Op zich wel begrijpelijk dat er een hele poos niets van zoenen terecht is gekomen, maar lijkt me wel iets - juist nu je je dit zo realiseert - om weer eens lekker mee te beginnen ; intiemer kán bijna niet ( op " echt " vrijen na ) en het warmt zo lekker op ook .
Als je bang bent om met slechte hygiëne in aanraking te komen , is het misschien zo af en toe een leuk idee om gezellig samen in bad te gaan ( en tanden te poetsen enzo ) ; heb je geen sex, heb je toch qualitytime Maar zolang het voelt als een broer-zus relatie komt er van sex niets terecht . Doe dus ook vooral dingen die je niet met je ( volwassen ) broer zou doen; zoals tongen .
Het tongzoenen was het eerste wat weg viel dus.
We sexen nog wel, maar heel heel weinig. Een paar dagen geleden dan, alhoewel ik daar niet van genoten heb, veel te veel gezopen. Die keer daarvoor is nu zo'n 7 weken geleden. Toen namen we de tijd ervoor, uitgebreid voorspel, met zoenen en al. In het begin voelde ik mij zo ongemakkelijk, zo raar om zo weer met elkaar bezig te zijn. Die keer eindigde in een sexpartij en daar hebben we beide van genoten. Toen dacht ik ook weer nu zit het weer goed en duurt het niet zo lang meer, maar helaas..
Ook merk je dat dan terug in je relatie; je bent weer wat aanhaliger naar elkaar zeg maar..
Precies; van een lekkere pot sex knapt je humeur enorm op en je vindt elkaar veel liever. Alleen daarom al is het goed de regelmaat erin te houden !
Een quote : Volgens de seksuologe biedt een simpele aanraking ieder heel wat emotioneel comfort. Knuffelen doet zoveel geweldigs met het lichaam. Een knuffel doet alle stress verdwijnen en maakt het gelukshormoon oxytocine aan. Waardoor we meteen weer liever in het gezelschap van de partner blijven en gelukkig samen oud kunnen worden.
We knuffelen wel in die zin dat we altijd tegen elkaar aan op de bank zitten, of dat ik bij hem lig of hij bij mij. Een zoen bij het weggaan en thuiskomen, hand in hand lopen soms. Geen tongzoenen dus . Weer invoeren. Dus.
We omarmen elkaar ook weleens, we troosten elkaar bij verdriet.
We masseren elkaar ook. Mijn man raakt mij regelmatig terloops aan, ik doe dat niet bij hem.
Mijn man zegt vaak zat dat hij van me houdt, dat hij me mooi vindt etc Soms al grappend, soms serieus maar iig zo dat ik weet dat hij het meent.
Hij uit ook zijn waardering voor mij en voor de dingen die ik doe. Ik geniet ervan om voor hem te koken bijvoorbeeld, altijd laat hij zijn waardering blijken.
Ik vind het fijn als hij thuiskomt van zijn werk en wacht ook op hem 's avonds, we gaan als we samen thuis zijn altijd tegelijkertijd naar bed.
Laat jij je waardering weleens blijken? Want je waardeert hem duidelijk héél erg.
Ik ben niet inwendig kwaad op hem omdat hij dingen niet doet of juist wel. Ik waardeer zijn bijdrage juist in alles, ik denk dat we dat goed verdeeld hebben. Hij is zorgzaam en een hele goede vader.
Is het ook een leuke echtgenoot? Is hij een leuke bedpartner? Ook niet onbelangrijk....
Ik vergelijk al die dingen weleens met andere mannen en dan kom ik altijd tot de conclusie dat hij gewoon echt helemaal tof is in die dingen. Ook is hij heel handig met alles, klusjes in en om huis, hij kan eigenlijk alles. Mensen komen vaak bij mijn man voor tips voor een of ander. Hij komt dan altijd weer met een of ander iets dat ik denk hoe verzin je het. Ik vind dat echt knap van hem, ben daar ook trots op.Tis een gezellige babbelaar en kan met iedereen goed opschieten, mensen vinden hem altijd aardig. Tegenover mijn vriendinnen is hij ook altijd heel attent en mijn vriendinnen mogen hem dus ook erg graag. Ook dat waardeer ik enorm in hem.
Ja, soms heb ik zeker nog verliefde gevoelens. Ik vind mijn man nog steeds knap. Zn gebruinde gezicht nu, zn donkere pretogen, zn armen met tatoeages. Ook zijn er dingen die ik minder aantrekkelijk vindt. Mijn man is iets minder lang en gearmd lopen we nooit, nooit gedaan ook. Daar stoor ik mij weleens aan dat hij kleiner is.
Soms komt dan ook de behoefte opzetten om hem even te kussen of te pakken, maar op een of andere manier is dat zo'n drempel geworden dat het me gewoon niet meer lukt.
Wat erg. Wat jammer.
Wil je het niet vanavond gewoon een keer proberen ; een omhelzing met twee armen en wat liefs erbij zeggen?
Net alsof ik het niet meer durf ofzo. Zo apart eigenlijk.
Ja, heb nog weleens last van een steekje jaloezie.
Grappig dat dansen wordt benoemd! Dat vond ik vroeger ook leuk, dan gingen we gewoon met zn 2en op stap, biertje aan de bar, dansen. Ja, daar hou ik van. Nu als ik ga stappen is het met vriendinnen. Mijn man heeft minder behoefte aan stappen, maar ook vanuit praktisch oogpunt door kind met oppasperikelen..
OK..... dát dacht ik al!
Je man heeft minder behoefte aan stappen , maar meer behoefte aan sex. Je man heeft niet door, dat mutserige dingen ( zo omschrijf ik het ,maar even ) erg slecht zijn voor zijn vrouws libido.
Wil hij meer sex, zal hij dingen anders moeten doen.
Dat zou kunnen betekenen dat hij 's avonds de deur uit moet voor een potje dansen, of dat hij samen met jou uit eten moet en over alles mag praten behalve kind/werk aan tuin en huis e.d.
Als jullie meer tijd voor elkáár nemen is dat niet lastig , moeilijk met oppas, geld wat je beter anders had kunnen besteden .... dat is investeren in een leuke relatie , onderhoudskosten.
Onze vrijpartijen zijn altijd veelzijdig geweest, ook wel relatief wild denk ik. Ik hou van wilde sex, mijn man ook. We gebruikten ook weleens speeltjes en ik schreef weleens erotische gedichten voor hem. Het tongzoenen is altijd een belangrijk onderdeel geweest voor ons.
Ik ben nooit zo van het naspel geweest.
Later begon ik juist dat wilde soms vervelend te vinden, het feit dat hij me altijd wil beffen begon me tegen te staan. Dat heb ik ook vaker wel benoemd naar mn man toe. Hij zei dan dat hij dat gewoon fijn vindt, maar er rekening mee zou houden. Toch dan in het heetst van de strijd komt het dan weer naar voren.
Tsja. Tóen had je hem op de stoel moeten binden of vast aan het bed ....had jij eens kunnen doen wat jij wilde dat er gebeurde ; dat kan zo'n goede leerschool zijn
Maar ik snap wat je zegt ; hoewel lekker toch een sleur en zijn wil deed er net even meer toe dan de jouwe.
Nou, als jullie dat door hebben valt er al weer wat te praten.
Het is niet zo dat ik dat nooit wil, maar ik had wel het gevoel dat hij het altijd wil zeg maar.. Beetje lastig om uit te leggen.
Er is een paar keer iets voorgevallen wat ik zelf als vervelend heb ervaren. Toen ik lag te slapen werd ik wakker met zijn leuter in mij om het zo maar te zeggen. Dat vond ik niet leuk. Over gehad maar daarna is het nog 1 of 2 keer gebeurt. Mijn man zei dat hij dacht dat ik wakker was omdat ik volgens hem meebewoog e.d. Ik vond dat niet leuk, ik zei ook 'wat denk je nou dan, als ik wakker ben blijf ik toch niet als een pop erbij liggen'
Ok.... een fout. Een hele vervelende. Die je hem nog kwalijk neemt. Was dat in een tijd dat de seks al bijna niet meer voorkwam?
Misschien kun je , als je je zorgen maakt dat je nog eens zo wakker wordt , met hem afspreken dat jij iets moet doen/ zeggen als teken dat je écht wakker bent en dat hij bij twijfel niets frommelt waar jij dat niet wil ?
Kun / wil je dat hem vergeven?
In de periode dat het minder werd heeft mijn man weleens aan de bel getrokken ja. Hij gaf in een latere periode ook aan dat hij zelf ook niet meer het initiatief durfde te nemen en dat snap ik ook volledig. Zou ik ook hebben. Dat heeft wel tot gevolg dat er nog meer intimiteit wegvalt. Tot het punt waar we dus nu zijn en dat is dat ik het op een of andere manier gewoon niet meer met hem kan.
Na die wilde sex van paar dagen terug voelde ik me echt niet fijn, had het idee dingen te hebben gedaan die ik eigenlijk niet wilde. Ook zoiets raars.
Wat had je achteraf niet gewild?
Zou hjet niet zo kunnen zijn dat je lichaam hongeriger is als dat jij denkt ... of wilt geloven ?
Een tijd heb ik hem onaantrekkelijk gevonden, dat speelde ook mee in het steeds minder sex willen. In die periode zorgde hij minder goed voor zichzelf; te weinig scheren, niet op tijd naar de kapper etc Toen had ik die gevoelens niet meer.
Het langzaam steeds meer wegvallen van de sex gaat samen met de periode dat ik ook een eigen bedrijf ben gestart. Daarbij was ik zo om en nabij dus een jaartje moeder. Die periode in mijn leven is een periode geweest van veel veranderingen.
En van moeheid ... Misschien is de pil ook debet aan je lage libido ?
Ook is er toen iets voorgevallen waar ik veel verdriet van heb gehad; mijn vader besloot toen dat hij het recht had om zijn dochter te tongzoenen en aan haar borsten te zitten.
Ondanks dat ik dat een plekje heb gegeven is het wel een gebeurtenis wat je bij blijft. Daarmee bedoel ik niet dat dat de reden is van het geen sex meer hebben.
Nee, maar het zal best meespelen .Maar dát is iets waar ik niets zinnigs over kan zeggen , behalve dan dat ik me kan voorstellen dat het een klote-ervaring moet zijn geweest . Misschien heb je daarin meer aan lotgenoten of therapeuten.
Voordat ik mijn partner leerde kennen heb ik best veel seksuele contacten gehad met verschillende mannen. Ik ben altijd snel verlieft geweest, of snel tot iemand aangetrokken, maar kan ook snel weer over zijn.
Ik heb gemerkt aan mezelf in die jaren dat ik het op een of andere manier sexen met een relatief vreemde man prettig vindt.
nou, een heel verhaalEr is ook wel iets voor te zeggen om sex te hebben met onbekenden , want lekker nieuw en spannend enzo .... maar meid , je zit in een monogame relatie en wat je ook van swingen of zoiets kan vinden ; de slechtste tijd om je relatie open(er) te gooien is in een tijd dat het samen niet zo lekker loopt.
Misschien is dat ooit wel iets voor jullie ( je kan zo héérlijk dansen en biertjes drinken in een parenclub ) ; zo af en toe iets ( wat dan ook ) met iemand anders ( in welke vorm dan ook ) , maar dat lijkt me nu een slecht moment.
Bovendien...... onderschat alsjeblieft de waarde niet van vertrouwde sex met een vertrouwd iemand ; on-be-taal-baar!!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 augustus 2009 om 23:19
Zjena, ja dat gebeurde toen mijn zoon zijn eerste verjaardag vierde.
Blijfgewoonbianca, Ik ben echt blij met je reakties en een compliment hoe jij alles zo verwoord; treffend en toch lees ik het ook met een glimlach. Dank je wel daarvoor!
Mijn man is idd zeker een leuke echtgenoot en zeker ook een goede bedpartner. De sex was vanaf het begin echt heel goed. Tongzoenen was ook helemaal goed.
Ik denk inderdaad dat ik mij daar op moet richten, het is eigenlijk te belachelijk voor woorden dat we dat niet meer doen.
Dat gebeuren met toen ik sliep neem ik hem inderdaad wel kwalijk, dat moet ik misschien toch eens benoemen naar hem toe. Het is idd voorgevallen in de periode dat we nauwelijks seks hadden. Daarom stak het ook zo. In de periode dat wij gewoon seks hadden is het vaak zat voorgekomen dat hij of ik of beide wakker werden en half half lagen te vrijen zeg maar. Dan ontstond er altijd een vrijpartij en gaf het juist een goed gevoel.
Een therapeut heb ik weleens over nagedacht.
Deels denk ik dat het probleem wellicht dieper in mij zit, vanuit een verleden zeg maar. Dat stukje zou ik voor mijzelf mee aan de slag moeten wellicht en daarnaast het stukje tussen mijn man en mij.
Ja, ik waardeer hem zeker en spreek dat ook naar hem uit. Ik geloof ook wel dat hij weet dat ik van hem hou.
Ik ga er toch eens over praten met hem. Normaal kwam dat altijd van hem uit. Het lijkt me goed dat ik daartoe nu het initiatief neem, zodat hij ook weet dat ook ik dit niet zo wil.
Blijfgewoonbianca, Ik ben echt blij met je reakties en een compliment hoe jij alles zo verwoord; treffend en toch lees ik het ook met een glimlach. Dank je wel daarvoor!
Mijn man is idd zeker een leuke echtgenoot en zeker ook een goede bedpartner. De sex was vanaf het begin echt heel goed. Tongzoenen was ook helemaal goed.
Ik denk inderdaad dat ik mij daar op moet richten, het is eigenlijk te belachelijk voor woorden dat we dat niet meer doen.
Dat gebeuren met toen ik sliep neem ik hem inderdaad wel kwalijk, dat moet ik misschien toch eens benoemen naar hem toe. Het is idd voorgevallen in de periode dat we nauwelijks seks hadden. Daarom stak het ook zo. In de periode dat wij gewoon seks hadden is het vaak zat voorgekomen dat hij of ik of beide wakker werden en half half lagen te vrijen zeg maar. Dan ontstond er altijd een vrijpartij en gaf het juist een goed gevoel.
Een therapeut heb ik weleens over nagedacht.
Deels denk ik dat het probleem wellicht dieper in mij zit, vanuit een verleden zeg maar. Dat stukje zou ik voor mijzelf mee aan de slag moeten wellicht en daarnaast het stukje tussen mijn man en mij.
Ja, ik waardeer hem zeker en spreek dat ook naar hem uit. Ik geloof ook wel dat hij weet dat ik van hem hou.
Ik ga er toch eens over praten met hem. Normaal kwam dat altijd van hem uit. Het lijkt me goed dat ik daartoe nu het initiatief neem, zodat hij ook weet dat ook ik dit niet zo wil.
maandag 17 augustus 2009 om 23:47
