Hoge hartslag

quote:winniethepooh schreef op 21 augustus 2009 @ 15:58:

@ Milaatje:



Het valt me op dat jij redelijk wat medische kennis hebt, dus vermoedelijk ben je werkzaam in de medische sector. Ik snap dat je geen diagnoses e.d. kunt stellen, maar wellicht kun je me wel meer vertellen over de herstelperiode na een katheter-ablatie ivm WPW?



Groetjes!Wat wil je precies weten over de herstelperiode? Na ablatie van de accessoire bundel herstellen de meeste patiënten vrij snel. WPW is geen structureel probleem van het hart, het is geen hartfalen. In sommige gevallen lukt het niet om de extra bundel goed weg te branden, maar als dat niet het geval is verwacht ik een voorspoedig herstel.

quote:winniethepooh schreef op 21 augustus 2009 @ 15:58:

@ Milaatje:



Het valt me op dat jij redelijk wat medische kennis hebt, dus vermoedelijk ben je werkzaam in de medische sector. Ik snap dat je geen diagnoses e.d. kunt stellen, maar wellicht kun je me wel meer vertellen over de herstelperiode na een katheter-ablatie ivm WPW?



Groetjes!



Ik voelde me direct na de ablatie al beter - en kreeg tranen in mijn ogen toen ik m'n ecg zag: wat was ie mooooi! - moest 1 nacht in het ziekenhuis blijven ivm de anti-stollingszooi en het dichtgroeien van de snijgaatjes in mijn lies.

Ik heb het die dag thuis nog rustig aangedaan, al ben ik wel al-opoe-sjokkend met Lief naar de winkel geweest. De tweede dag na de ingreep maakte ik-opoe een wandelingetje door het park en was ik gevloerd, maar de derde dag was ik al op een feestje. Waar ik heb zitten opbieden qua herstelproces tegen ouwetjes met heupoperaties enzo. "Vorige maand een knie-operatie? Wow! ik ben afgelopen vrijdag aan mijn hart geopereerd, goed he!" Wel heel rustig aan gedaan hoor, dat wel. Ik ben de week daarna rustigjes aan mijn conditie weer gaan opbouwen: stukje fietsen, stukje wandelen, beetje huishouden en 2 weken na de ingreep was ik weer helemaal Tha Bomb en ook weer aan het werk. Ik heb die twee weken 'ziek' genomen op aanraden van de cardioloog, maar ik had het met anderhalve week ook kunnen doen.



Daarna nog een keer of 3, 4 op controle geweest (gok ik?), laatste keer bijna 2 jaar na de ingreep. Ik had tussendoor een kind gekregen, en cardio wilde dat ik geheel ontzwangerd zou zijn voor laatste check. Die check was goed, en ik kon gelijk mijn kind laten zien dat ik dankzij haar vasthoudendheid wel kon krijgen

Wat fijn dat je huisartsenbezoek zo prettig is verlopen! Ik ben benieuwd wat er uit de onderzoeken komt. Extra fijn dat je bij een volgend probleem weet naar wie je moet vragen bij je praktijk. Of kun jij dat niet aangeven?

quote:milaatje schreef op 21 augustus 2009 @ 18:12:

[...]





Wat wil je precies weten over de herstelperiode? Na ablatie van de accessoire bundel herstellen de meeste patiënten vrij snel. WPW is geen structureel probleem van het hart, het is geen hartfalen. In sommige gevallen lukt het niet om de extra bundel goed weg te branden, maar als dat niet het geval is verwacht ik een voorspoedig herstel.



Ze hebben mij verteld dat je de eerste weken na de ablatie nog wel wat overslagen kunt hebben en dat je soms ook een aanzet tot een op hol geslagen hart kunt voelen. Heb ik ook in de voorlichtingsboekjes gelezen. Maar hoeveel weken zijn een aantal weken? Daarbij is mijn lies nog steeds niet helemaal hersteld. De blauwe plekken zijn inmiddels nagenoeg helemaal weg. Hier en daar nog een heel klein lichtgelig/bruinig plekje. Heb alleen soms nog een wat zeurend gevoel in de lies. Met name als ik net het autogereden. Is dit normaal? Kan het zijn dat ze met aanprikken een spiertje of wat dan ook hebben geraakt?



Ze hebben bij mij 2 keer gebrand, ze wilden zo min mogelijk "schade aanrichten" aan het hart omdat ik nog relatief jong ben. Hoop alleen maar dat ze genoeg hebben weggebrand.....

quote:tilalia2 schreef op 21 augustus 2009 @ 19:29:

[...]





Ik voelde me direct na de ablatie al beter - en kreeg tranen in mijn ogen toen ik m'n ecg zag: wat was ie mooooi! - moest 1 nacht in het ziekenhuis blijven ivm de anti-stollingszooi en het dichtgroeien van de snijgaatjes in mijn lies.

Ik heb het die dag thuis nog rustig aangedaan, al ben ik wel al-opoe-sjokkend met Lief naar de winkel geweest. De tweede dag na de ingreep maakte ik-opoe een wandelingetje door het park en was ik gevloerd, maar de derde dag was ik al op een feestje. Waar ik heb zitten opbieden qua herstelproces tegen ouwetjes met heupoperaties enzo. "Vorige maand een knie-operatie? Wow! ik ben afgelopen vrijdag aan mijn hart geopereerd, goed he!" Wel heel rustig aan gedaan hoor, dat wel. Ik ben de week daarna rustigjes aan mijn conditie weer gaan opbouwen: stukje fietsen, stukje wandelen, beetje huishouden en 2 weken na de ingreep was ik weer helemaal Tha Bomb en ook weer aan het werk. Ik heb die twee weken 'ziek' genomen op aanraden van de cardioloog, maar ik had het met anderhalve week ook kunnen doen.



Daarna nog een keer of 3, 4 op controle geweest (gok ik?), laatste keer bijna 2 jaar na de ingreep. Ik had tussendoor een kind gekregen, en cardio wilde dat ik geheel ontzwangerd zou zijn voor laatste check. Die check was goed, en ik kon gelijk mijn kind laten zien dat ik dankzij haar vasthoudendheid wel kon krijgen



Hi Tilalia,



Dank voor je uitgebreide reactie. Ik moest inderdaad ook 1 nachtje blijven. Ben uiteindelijk van 24 juli t/m 04 augustus volledig thuis geweest. Vanaf 5 augustus halve dagen gewerkt (en met het OV naar het werk gegaan) en de week erna 6 uurtjes per dag, weer met de auto naar kantoor. Vanaf 17 augustus weer hele dagen geprobeerd, want ach ik ga morgen toch met vakantie dus nog genoeg tijd om bij te komen...



Hoelang heb jij thuis nog bloedverdunners moeten nemen? Ik heb zakjes mee voor 3 maanden...:S

Ik mag 09 sept. weer terug naar Leiden, naar de cardioloog die de ingreep heeft gedaan. Daarna zal ik nog wel weer terug moeten naar mijn eigen cardioloog in woonplaats.



Hoe zit het eigenlijk met erfelijkheid van deze aandoening? Het is aangeboren, maar in hoeverre kun je het overdragen op kinderen? Niet dat ik al toe ben aan kinderen hoor... moet eerst eens een leuke vent tegen het lijf lopen..

quote:winniethepooh schreef op 22 augustus 2009 @ 10:00:

[...]





Ze hebben mij verteld dat je de eerste weken na de ablatie nog wel wat overslagen kunt hebben en dat je soms ook een aanzet tot een op hol geslagen hart kunt voelen. Heb ik ook in de voorlichtingsboekjes gelezen. Maar hoeveel weken zijn een aantal weken? Daarbij is mijn lies nog steeds niet helemaal hersteld. De blauwe plekken zijn inmiddels nagenoeg helemaal weg. Hier en daar nog een heel klein lichtgelig/bruinig plekje. Heb alleen soms nog een wat zeurend gevoel in de lies. Met name als ik net het autogereden. Is dit normaal? Kan het zijn dat ze met aanprikken een spiertje of wat dan ook hebben geraakt?



Ze hebben bij mij 2 keer gebrand, ze wilden zo min mogelijk "schade aanrichten" aan het hart omdat ik nog relatief jong ben. Hoop alleen maar dat ze genoeg hebben weggebrand.....



Dat de lies nog gevoelig is volkomen normaal. Komt met name door het hematoom.

Hoeveel weken een aantal weken precies is verschilt per individu dus dat kan niet exact worden ingeschat. Maar waarom overleg je het niet met je behandelend cardioloog? Ik neem aan dat je nog een vervolgafspraak hebt op de poli? En als je je zorgen maakt, bel dan gewoon. Als ik nu een x-aantal weken noem en jij na dat aantal weken nog niet hersteld bent dan maak ik je alleen maar ongerust. Dat is nergens voor nodig en doe ik dan ook niet. Daarnaast ben ik geen cardioloog.

quote:milaatje schreef op 22 augustus 2009 @ 11:26:

[...]





Dat de lies nog gevoelig is volkomen normaal. Komt met name door het hematoom.

Hoeveel weken een aantal weken precies is verschilt per individu dus dat kan niet exact worden ingeschat. Maar waarom overleg je het niet met je behandelend cardioloog? Ik neem aan dat je nog een vervolgafspraak hebt op de poli? En als je je zorgen maakt, bel dan gewoon. Als ik nu een x-aantal weken noem en jij na dat aantal weken nog niet hersteld bent dan maak ik je alleen maar ongerust. Dat is nergens voor nodig en doe ik dan ook niet. Daarnaast ben ik geen cardioloog.



Hoi Milaatje,



Mijn eigen cardioloog hier in mijn woonplaats had al gezegd dat het bij de een nu eenmaal langer duurt dan bij de ander. Ben anderhalve week na de ingreep nog even bij hem geweest om naar mijn lies te laten kijken (omdat het mij te lang ging duren). Hij zei dat het behoorlijk blauw was en dat er een aardig hematoom zat. Begin deze week heb ik nog even met de poli gebeld. De assistente heeft hem mijn verhaal voorgelegd. Hij gaf aan dat ik gewoon een van de "gelukkigen" ben die flink last van de lies heeft en dat hij geen rare dingen verwacht. Toen ik een aantal weken geleden bij hem was heeft hij nog naar de slagader geluisterd en er was geen ruis of wat dan ook te horen.



Ik denk inderdaad dat ik het maar gewoon moet laten rusten, maar je wordt er wel onzeker van. Ben nog jong dus ging uit van een spoedig herstel. Toen het geduld werd uitgedeeld was ik niet in de buurt denk ik.



Vanaf morgen eerst maar eens genieten van mijn vakantie.... Misschien dat de wereld er over 3 weken heel anders uit ziet. Maar toch vind ik het fijn dat ik hier op het forum mijn "ei" kwijt kan. Is soms toch prettig om je verhaal eens tegen anderen aan te houden die of meer medische kennis hebben of ervaringsdeskundige zijn.



In ieder geval superbedankt voor de reactie!

Ik moest 3 maanden bloedverduners slikken. Berg je maar voor je eerste menstruatie, zou ik zo zeggen.



Qua erfelijkheid: cardio vertelde dat het niet 'erfelijker' is dan welke kwaal dan ook. Het is sowieso de vraag of je zelf de erfelijke variant hebt (die kans was iets van 7%, meen ik me te herinneren), en als je die erfelijke variant hebt, is de kans og heel erg klein dat je het doorgeeft.



Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap bij de 20 weken echo wel extra op het hart laten letten, ook al kan je wpw niet zien op een echo. Ik wilde zeker weten dat dat hart in orde was, dat zodat wanneer ze ooit wpw zou blijken te hebben, hyaar hart het tenminste aan zou kunnen.

Volkomen irreeel, mijn angst, maar de echodames vonden het wel prima, in het AMC.

In 2004 had ik ook last van tachycardie aanvallen in rust. Na bloedonderzoek bleek mijn schildklier veel te snel te werken.

even langs de huisarts zou ik zeggen..

Da's best goed nieuws Digi. Dus geen schildkliergeklier of bleodarmoede? Zie het niet als vrijbrief om je lijf te verwaarlozen he?



En denk nog even goed na over de faspraak bij de cardioloog, ik zou hem toch wel maken. Je hebt pas een paar dagen geen last en al weken hartkloppingen...



En waarvoor ga je naar de fysio? Welke pijn?

Idd heel fijn dat je waardes zo goed zijn Digi! Maar waarom maak je die afspraak bij de cardioloog niet gewoon toch? Als dan in de aanloop daar naartoe blijkt dat je klachten afnemen kun je die afspraak een paar dagen van tevoren gewoon afbellen neem ik aan. En als er zo'n lange wachtlijst is komt jouw plek bij de cardioloog ook wel weer vol.

Natuurlijk hou je een wachtlijst zo ook mede in stand, maar als de klachten aanhouden en je over een paar weken alsnog een afspraak gaat maken moet je ook weer langer wachten en dat is niet altijd wenselijk natuurlijk.

Je kan ook op het moment dat je klachten hebt naar de spoed eisende hulp. Dan kunnen ze misschien wel zien wat er aan de hand is. Onze huisarts kan trouwens ook een ecg maken. Als dat bij jouw ook kan zou je misschien ook daar kunnen afspreken om direct bij klachten langs te komen.

Ik zou de afspraak toch maken, want de cardioloog weet ook dat je veel problemen niet zomaar in één keer ziet, daar is onderzoek voor nodig, echo dus en een holterapparaatje.

Ik zou het niet uitstellen tot je weer last hebt!



Misschien weet je nu een beetje wat de hoge hartslag opwekt (bijvoorbeeld sporten, je druk maken etcetc) en kun je dat stiekem even doen voordat je de afspraak hebt.



Verder neemt een cardioloog je gelukkig altijd serieus.