Relatie om zeep door alcoholprobleem partner?

Mijn vader was alcoholist. Geloof me, als je vriend het zelf niet inziet, zal ie nooit en te nimmer hulp zoeken om te willen stoppen. Echt niet. Trek je eigen plan, zorg de komende tijd dat je financiën op orde raken zodat dát geen reden is om bij hem te blijven wanneer je echt weg wilt. Bedenk voor je zelf of je je leven zo wilt doorbrengen; op het logeerbed, in angst. Wil je kinderen? Neem dat dan zéker in je overwegingen mee....

Klinkt niet als een gezellige relatie, ik vind hierin niets waarvan ik denk: goh, wat een leuke man heeft zij nou. Denk aan jezelf en ga weg. Of zoals, gebruikelijk hier: run forest run!



Als hij geen hulp wil zoeken gaat dit alleen maar steeds erger worden. Wegwezen, voor jezelf zorgen en mocht hij op termijn wel hulp gaan zoeken dan kun je altijd nog kijken of je nog iets met hem wil.

Het goede is in ieder geval dat je je eigen flat nog hebt.

Ik zou zeggen, probeer je te vermannen, hoe moeilijk ook, kom voor jezelf op, en ga solliciteren.

Al is het maar een baan, waarin je jezelf kan onderhouden.

En jij bent niet verantwoordelijk voor hem, vergeet dat aub niet.



Als hij zelf geen hulp wilt, meis, wegwezen!

Anders zal je nog meer problemen krijgen dan nu, en zullen je wallen ook groeien met de dag.

Sorry, maar ik spreek ook uit ervaring.

Denk aaan jezelf nu.

Mee kappen, zo snel mogelijk. Zulke mensen kunnen zichzelf alleen helpen als ze al een paar keer keihard op hun bek zijn gegaan.

Misschien zou jij hulp kunnen zoeken om je onafhankelijker te kunnen opstellen.

Als ik het zo lees heb je een moeder-kind relatie. Lijkt mij echter verre van ideaal. Wil je een relatie voortzettend die psychisch ziek is (verslaving) en dat zelf niet ziet of wil je een eigen leven waar je op een gegeven moment wel fijn voelt om wie je bent?

Ik geloof niet dat dit een gelijkwaardige relatie is en dat je daarom al kan gaan kijken of je dit lang vol gaat houden.



en daarbij, mleven met mensen die verslaafd zijn....pfoeh! Pittig voor de naasten hoor.



Kijk wat JIJ wil!

quote:toots schreef op 26 augustus 2009 @ 11:38:

Heb nu twee jaar relatie met een van nature zachtaardige man, maar door de alcohol heb ik hem in de afgelopen twee jaar zien veranderen in heel iemand anders. Het is dat ik dacht en nog denk dat het de liefde van mijn leven is anders was ik al weggeweest maar nu weet ik het echt niet meer en ga er zelf aan onder door nu.

Je bent 2 jaar met hem, en al 2 jaar zie je hem veranderen. Juist, dit klinkt als de liefde van je leven. Wat ik alleen niet snap is dat je er niet 1 jaar en 11 maanden en 3 weken geleden een punt achter hebt gezet.



Ben steeds nerveus en durf amper mijn dingen nog te doen, durf al helemaal geen stappen te ondernemen door de angst.

Dat zou ik hier ook van worden ja. Ik denk, nee weet zeker dat jij je heel gauw beter gaat voelen als je met hem stopt. Want hij gaat niet stoppen met de alcohol.



Hij drinkt iedere avond en niet weinig, had hier al eerder een topic over. Gisteravond moest ik ergens naartoe ik kwam thuis en jawel hij had weer teveel op. Kan hem dus niet eens alleen laten.

Dan kun je ook een hond nemen, of ga op een kind passen als je dat zo graag doet.



Ging ie midden in de nacht irritant doen, luid gapen achter elkaar, harde scheten laten dus mij wakker houden. Toen werd ik boos en hij meteen heel asociaal schreeuwen, tieft maar op naar je flat.

Ik was opgetieft naar mijn flat als mijn vriend dat zou roepen naar mij. En wel blijvend. Zonder er nog maar 1 woord aan vuil te maken.



Ben dus in de logeerkamer gaan liggen en was weer emotioneel instabiel. Daar kies jij voor door hierin te blijven hangen. Als je dit niet wilt voor jezelf, dan moet je andere keuzes maken.



Hij is denk ik door de drank heel aso geworden, heeft ook een grauwe drankgloed over zijn gezicht met drankwallen en een dikke buik. Je denkt dit, maar eigenlijk viel je hierop. Het probleem bestaat al de hele tijd dat jullie samen zijn. Ik zou me achter mijn oren krabben en hier eens goed over nadenken. In mijn flatje waar ik naar opgetieft was bedoel ik natuurlijk.



Probleem echter, hij wil geen hulp zoeken. Maar beloofd me keer op keer te stoppen, of iig door de week niet meer te drinken, wat ik nu dus niet meer geloof. Het probleem is niet dat hij geen hulp wil gaan zoeken, het probleem is dat hij dit prima vindt, en dat jij het ook prima lijkt te vinden omdat je er al 2 jaar mee bezig bent en hier dus mee akkoord gaat.



Het lijkt wel of zijn hersens zijn aangetast en of hij een grote kleuter wordt. Dat geloof ik meteen. Waarschijnlijk (iets om over na te denken), zíjn zijn hersenen ook aangetast.



Als ie thuiskomt gaat ie met een bestuurbaar autootje spelen, een vliegtuigje of een buks. Hij is 43 moet je weten.

Als hij dat leuk vindt moet hij dat doen. Daar heb jij toch geen last van? Iedereen zijn eigen hobbies. Of moet hij naast je gaan zitten breien omdat jij dat bijvoorbeeld wel leuk vindt?



Hij grijpt ook iedere gelegenheid aan om te drinken. Bijvb. reageer ik een keer jaloers op een vrouw, dan herhaalt ie dat de hele maand en dat is reden om te drinken.

Ik denk niet dat je reden hebt om jaloers te zijn. Wie wil er nou een alcoholist als vriend. Dat zijn niet zoveel vrouwen hoor, en als ze dat wel willen klopt er naar mijn mening iets niet. Want je moet er maar zin in hebben.



Ik ben op ,weet niet waar ik moet beginnen, heb gelukkig mijn flatje nog maar heb me van hem afhankelijk gemaakt, door bij hem in de zaak mee te gaan in het begin, hij zag nl een mooie toekomst samen in zijn zaak, maar door alle spanningen ga ik de laatste tijd weinig mee, en ben zo emotioneel naar de kl.ten dat ik op dit moment moeilijk kan solliciteren.



Heb ook geen spaarreserves waar ik paar maanden op kan teren en rustig kan worden. Maar ik blijf omdat ik hoop op een verandering en niet zomaar iets weg te gooien. Wie heeft er advies of in eenzelfde situatie gezeten?



Tja, als je moeilijk kunt solliciteren dan moet je het maar moeilijk doen. Neem je verantwoordelijkheid. Waar heb je spaar reserves voor nodig? Nu betaal je toch ook huur, eten, verzekeringen, gas en water etc? Dan kan dat ook als je alleen bent. Moet je nagaan wat je over houdt als je niet zoveel alcohol meer hoeft te kopen, of betaald hij dat wel netjes zelf?





Ik wil je vermoeidheid niet bagatelliseren, maar ik denk dat je harder een schop onder je kont nodig hebt, dan een rustperiode. Deze stress en energieverspilling kun je namelijk stoppen door met hem te stoppen. En dan zal het solliciteren ook makkelijker gaan.

Iemand die een verslaving bovenaan zijn prioriteiten lijstje zet is niet goed voor je. Hij houdt meer van de drank dan van jou. Bovendien leidt het tot onacceptabel gedrag waar jij aan onderdoor gaat.



Aangezien niet hij, maar jij, verantwoordelijk bent voor JOUW leven, ben jij verantwoordelijk dat het jou niet (meer) schaadt. Als het nodig is om dan je relatie te beeindigen, so be it.



Hij kiest voor de drank. Kies jij voor jezelf.

Moeilijk hoor, het is dan toch een verslaving he en dat verandert een lief mens in een hork. Waarschijnlijk heb je al tientallen keren met hem gepraat op een nuchter moment. En als hij nuchter is is hij misschien wel weer een beetje de man zoals hij was dus kan je geneigd zijn hem te WILLEN geloven.

Maar ik zou toch duidelijk aangeven dat je hem wilt helpen als hij er zelf ALLES aan doet om hier vanaf te komen. Dat hij je grens heeft bereikt en dat je dus echt naar je flat vertrekt (en daar ook blijft als hij weer nuchter is). Om wat onafhankelijker te worden zou ik inderdaad een baan zoeken, als het niet meer zo afhankelijk voelt kun je ook betere beslissingen nemen. Succes

Ik denk dat het al scheelt als je het omdraait, wat betreft de afhankelijkheid.



Je kunt wel afhankelijk blijven totdat je onafhankelijk wordt, maar dat gaat niet lukken natuurlijk.

Je kunt ook onafhankelijk leven (dus een baan zoeken) en daarmee stopt de afhankelijkheid.

Mijn moeder was alcoholiste. Heel herkenbaar, jouw verhaal. Zoals al eerder gemeld: heel goed dat je je eigen flat nog hebt. Zorg dat je zo snel mogelijk financieel onafhankelijk bent, dan kun je bij hem weg als het je teveel wordt.quote:toots schreef op 26 augustus 2009 @ 11:38:

Probleem echter, hij wil geen hulp zoeken. Maar beloofd me keer op keer te stoppen, of iig door de week niet meer te drinken, wat ik nu dus niet meer geloof. Typerend gedrag voor een alcoholist. Hulp zoeken betekent met de billen bloot en daadwerkelijk stoppen met drinken. Dat wil hij niet. Dus doet hij beloftes, die hij vervolgens niet nakomt. Regel 1 bij een alcoholist: de beloftes van een alcoholist zijn niets waard.

Maak hem je grenzen duidelijk en stel daar sancties op. Bijvoorbeeld: alcohol? OK, dan vertrek ik naar mijn flat en blijf een week weg.



quote:toots schreef op 26 augustus 2009 @ 11:38:Hij grijpt ook iedere gelegenheid aan om te drinken. Bijvb. reageer ik een keer jaloers op een vrouw, dan herhaalt ie dat de hele maand en dat is reden om te drinken.Een alcoholist heeft (of zoekt) altijd een 'reden' om te drinken; niet-zo-leuke baan of baan kwijt, moeder/kind ziek, mislukte relatie, het regent buiten, noem maar op, er is voor een alcoholist altijd wel een reden te bedenken om te gaan drinken. En als hij dan ook nog eens de 'schuld' bij jou kan leggen is dat helemaal top; dan is hij zo zielig, heeft een reden om te drinken en jij bent de schuldige.



Ga niet proberen hem te 'redden'; de enige die een alcoholist van zijn verslaving af kan helpen is hij zelf. Hoe langer jij een 'normaal leven' samen met hem in stand houdt en zijn beloftes gelooft, des te langer kan hij doorgaan. Laat hem zijn eigen boontjes doppen, laat hem weten dat je van hem houdt zonder alcohol, maar niet van hem met alcohol. Een alcoholist moet doorgaans heel diep in de stront zakken voordat hij inziet dat hij hulp moet zoeken om van zijn verslaving af te komen.

Hij afhankelijk van drank....jij afhankelijk van hem. Meid, zoek hulp. Voor jezelf. Er zijn praatgroepen, Al Anon bijvoorbeeld, waar je in ieder geval een start kan maken met je eigen leven weer op orde te krijgen. Je hebt deze vent niet op de wereld gezet en je bent niet verantwoordelijk voor hem. Hij gaat stuk aan de drank...en jij aan de relatie. Zie het patroon.

Oh...en bespaar jezelf alsjeblieft de verhaaltjes die jezelf vertelt over hoeveel je van hem houdt. Echt die liefde is niets waard als je die niet voor jezelf kunt opbrengen. Kies dus voor een gezond bestaan en ga daar weg!

quote:toots schreef op 26 augustus 2009 @ 20:42:

hallo meiden, wil toch even laten weten dat je nooit en te nimmer een oordeel kan geven als je niet de andere kant van het verhaal weet! allereerst waarom drinkt iemand te veel? problemen? jalozie op de eerste plaats, zeiken over vanalles zonder reden. ik weet dat drinken niet de oplossing is maar het verlicht de pijn als je niet zomaar een relatie kan beeindigen als je van iemand houdt, zelfs niet als iemand ziekelijk jaloers is. ik heb twee kinderen uit mijn eerste huwelijk en kan amper contact met mijn ex hebben over mijn kinderen! verder jammer dat jullie meteen een oordeel hebben over mijn probleem.Is dit nou tootsman die dit schrijft?

Als tootsman dit schrijft helemaal mooi: de reden waarom iemand drinkt is niet belangrijk. Het feit dat iemand drank nodig heeft omdat hij geen andere gezondere manieren weet om met zijn problemen om te gaan is veel belangrijker. Dus drank opzij en aan de slag met je shit! Ga geen excuses bedenken over WAAROM je drinkt. Het zal vast allemaal te verklaren zijn...desondanks is dat geen reden om maar het leven van anderen te verwoesten. Get with the program! (AA bijvoorbeeld en voor je partner Al Anon)

Als je geen stap meer kunt verzetten, zorg dan dat de eerste stap die je wel weer zet, die ene richting je eigen flat is.



De rest zijn smoesjes. Dat komt ook allemaal wel weer, eerst bij hem weg en dan de rest.

quote:toots schreef op 27 augustus 2009 @ 08:49:

Hai meiden, hier de echte toots weer, kun je nagaan! Daar was zijn excuus weer he. Kun je nagaan hoe ik gechecked word achter mijn rug om. Bij deze doe ik dus altijd zeer normaal tegen zijn ex en scheldt hij mij zelf de huid vol over haar, ik zal de scheld woorden maar niet noemen zoals hij haar noemt, dan word ik verwijderd ben ik bang. En laatst was er een ex in de winkel, deed ik ook vriendelijk tegen, was zelfs een gezellige meid. Dus dat jaloezieverhaal is weer een excuus he. En natuurlijk zeik ik over zijn drank. Dat kun je toch niet stilletjes aan je voorbij laten gaan. Gister weer the same, bier en mij negeren. Ik probeer nu emotioneel op te krabbelen want sta bijna op instorten, meneer wil er niet eens over praten en negeert me compleet. En als ik dan maar afdruip naar boven en de volgende ochtend ergens over begin dan zegt ie doodleuk dat ik naar boven ging zonder iets te zeggen. Ik weet dat ik stappen moet ondernemen maar denk je eens in als je emotioneel er doorheen zit hoe je geen stap kunt zetten met een trillend lichaam en alleen nog maar kunnen huilen, dus ik ga nu een maatschappelijk werker bellen, ik kan het nl niet alleen. hou jullie op de hoogte.Het lijkt nu moeilijk meid, maar op termijn (kort) zal het een opluchting zijn. Zo kan je niet leven. Je moet er toch niet aan denken nog jaren zo door te gaan? Neem de stap en stort dan een paar dagen lekker in en krabbel daarna weer op. Je kan het! Velen zijn je voor gegaan in nog veel moeilijere situaties (met kinderen bv) en daarbij is het ook gelukt. Komt goed als je de stap neemt. Als je hierin blijft hangen dan niet.

Een goede vriendin van mij heeft in jouw situatie gezeten. Ze heeft helaas 2 kinderen met hem, dus zal nooit helemaal loskomen. Het heeft bij haar bijna 9 jaar geduurd voordat ze de stap kon zetten, altijd weer voordeel van de twijfel. Ik heb hem door de jaren heen ook zien veranderen van een leuke vent in een slappe zak. Hij is zielig. Uiteindelijk heeft ze voor zichzelf en de kinderen gekozen. Ze zijn helemaal opgefleurd. Alleen hij blijft hangen in z'n zieligheid. Waarom zou hij alimentatie moeten betalen, hij is toch zielig? Waarschijnlijk heeft juist het feit dat ze zolang alles geaccpteerd en geregeld heeft er ook aan bijgedragen dat hij zelf geen actie ging ondernemen.



Zolang jij daar in huis blijft zitten hoeft jouw vriend geen actie te ondernemen, jij bent er toch wel en hoe naar hij ook doet, hij praat het weer goed en hoeft zelf dus niets te veranderen. Kies voor jezelf, hij zal moeten leren z'n eigen boontjes te doppen. Ik heb inmiddels geleerd dat een alcoholist niet te vertrouwen is. Hij zal er alles aan doen om aan z'n drank te komen en er daarnaast voor te zorgen dat zijn veilige bestaan ook precies zo blijft. Hij kijkt daarbij niet naar wat voor invloed dat op jouw leven heeft. Hij is alleen heel egoïstisch bezig, en dat ene stukje zou jij ook moeten overnemen. Wees jij maar eens egoïstisch en denk even alleen aan jezelf.



Sterkte!

Nokken!





Mijn huwelijk is er aan kapot gegaan.

Ik weet dat ik stappen moet ondernemen maar denk je eens in als je emotioneel er doorheen zit hoe je geen stap kunt zetten met een trillend lichaam en alleen nog maar kunnen huilen



Dit vind ik nou echt zo'n onzin. Hou jezelf nog langer voor de gek! Je praat alsof je op sterven ligt, dat zal wel meevallen, nietwaar? Als je er zo emotioneel doorheen zit dat je niet je boeltje op kunt pakken en kunt vertrekken, dan zit er maar één ding voor je op: opname in een psychiatrische inrichting. Je kunt namelijk ALTIJD een einde aan je relatie maken. En dat is nou precies het einge dat jij moet doen. Maar ach, je hebt vast wel hónderd smoezen om het niet te doen, he?